Bibliotheca Polyglotta

Evangelium Secundum Ioannem

Complete text

ܩܦܠܐܘܢ ܘ

ԳԼ. Զ

Μετὰ ταῦτα ἀπῆλθεν ὁ Ἰησοῦς πέραν τῆς θαλάσσης τῆς Γαλιλαίας τῆς Τιβεριάδος.

ܒܵܬܲܪ ܗܵܠܹܝܢ. ܐܸܙܲܠ ܝܼܫܘܿܥ ܠܥܸܒ݂ܪܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܲܓ݂ܠܝܼܠܵܐ. ܛܹܒܲܪܝܼܘܿܣ.

Afar þata galaiþ Iesus ufar marein þo Galeilaie jah Tibairiade.

Post haec abiit Iesus trans mare Galilaeae, quod est Tiberiadis.

Յետ այսորիկ գնաց Յիսուս յայնկոյս ծովուն Գալիլեացւոց Տիբերեայ:

по сихъ иде и҃съ на онъ полъ морѣ галилѣѩ таверьѣдъскꙑ.

1 After these things Jesus went over the sea of Galilee, which is the sea of Tiberias.

ἠκολούθει δὲ αὐτῷ ὄχλος πολύς, ὅτι ἐθεώρουν τὰ σημεῖα ἃ ἐποίει ἐπὶ τῶν ἀσθενούντων.

ܘܐܸܙܲܠܘ ܒܵܬ݂ܪܹܗ ܟܸܢܫܹ̈ܐ ܣܲܓܝܼܐܹ̈ܐ. ܡܛܠ ܕܚܵܙܹܝܢ ܗ̄ܘܼܵܘ ܐܵܬ݂ܘܵܬ݂ܵܐ ܕܥܵܒܹܿܕ݂ ܒܲܟܪ̈ܝܼܗܹܐ.

jah laistida ina manageins filu, unte gaseƕun taiknins þozei gatawida bi siukaim.

Et sequebatur eum multitudo magna, quia videbant signa, quae faciebat super his, qui infirmabantur.

եւ զհետ երթայր նորա ժողովուրդ բազում, զի տեսանէին զնշանսն զոր առնէր ի վերայ հիւանդաց:

и по немь идѣаше народъ мъногъ. ѣко видѣахѫ знамениѣ ѣже творѣше на недѫжънꙑхъ ⁘ кⷰ҇ ⁘

2 And a great multitude followed him, because they saw his miracles which he did on them that were diseased.

ἀνῆλθεν δὲ εἰς τὸ ὄρος Ἰησοῦς, καὶ ἐκεῖ ἐκάθητο μετὰ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ.

ܘܲܣܠܸܩ ܝܼܫܘܿܥ ܠܛܘܼܪܵܐ. ܘܬܲܡܵܢ ܝܵܬܹ݁ܒ݂ ܗ̄ܘܵܐ. ܥܲܡ ܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ.

usiddja þan ana fairguni Iesus jah jainar gasat miþ siponjam seinaim.

Subiit autem in montem Iesus et ibi sedebat cum discipulis suis.

Ել ի լեառն Յիսուս, եւ անդ նստէր աշակերտօքն հանդերձ:

вьзиде же на горѫ и҃с. ꙇ тоу сѣдѣаше съ оученикꙑ своими.

3 And Jesus went up into a mountain, and there he sat with his disciples.

ἦν δὲ ἐγγὺς τὸ πάσχα, ἡ ἑορτὴ τῶν Ἰουδαίων.

ܩܲܪܝܼܒ݂ ܗܘ̣ܵܐ ܕܹܝܢ ܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܐ ܕܦܸܨܚܵܐ ܕܲܝܗ̄ܘܼܕ݂ܵܝܹ̈ܐ.

wasuh þan neƕa pasxa, so dulþs Iudaie.

Erat autem proximum Pascha, dies festus Iudaeorum.

Եւ էր մերձ զատիկ տօնն Հրէից:

бѣ же близъ пасха праздьникъ ию҅деискъ ⁘

4 And the passover, a feast of the Jews, was nigh.

ἐπάρας οὖν τοὺς ὀφθαλμοὺς ὁ Ἰησοῦς καὶ θεασάμενος ὅτι πολὺς ὄχλος ἔρχεται πρὸς αὐτὸν λέγει πρὸς Φίλιππον Πόθεν ἀγοράσωμεν ἄρτους ἵνα φάγωσιν οὗτοι;

ܘܐܲܪܝܼܡ ܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ ܝܼܫܘܿܥ. ܘܲܚܙܵܐ ܟܸܢܫܵܐ ܣܲܓܿܝܼܐܵܐ ܕܐܵܬܹܐ ܠܘܵܬܹܗ. ܘܐܸܡܲܪ ܠܦܝܼܠܝܼܦܘܿܣ. ܐܲܝܡܸܟܵܐ ܢܸܙܒܸܢ ܠܲܚܡܵܐ ܕܢܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ.

þaruh ushof augona Iesus jah gaumida þammei manageins filu iddja du imma, qaþuh du Filippau: ƕaþro bugjam hlaibans, ei matjaina þai?

Cum sublevasset ergo oculos Iesus et vidisset quia multitudo magna venit ad eum, dicit ad Philippum: “Unde ememus panes, ut manducent hi?”.

Բարձ ի վեր զաչս իւր Յիսուս եւ ետես, զի ժողովուրդ բազում գայր առ նա, ասէ ցՓիլիպպոս. Ուստի՞ գնեսցուք հաց զի կերիցեն դոքա:

Възведъ же очи и҃с видѣвъ ѣко мъногъ народъ грѧдетъ къ немоу. г҃ла къ филипоу.чимь коупимъ хлѣбꙑ да ѣдѧтъ сии҅.

5 When Jesus then lifted up his eyes, and saw a great company come unto him, he saith unto Philip, Whence shall we buy bread, that these may eat?

τοῦτο δὲ ἔλεγεν πειράζων αὐτόν, αὐτὸς γὰρ ᾔδει τί ἔμελλεν ποιεῖν.

ܗܵܕܹܐ ܕܹܝܢ. ܐܸܡܲܪ ܟܲܕ݂ ܡܢܲܣܹܐ ܠܹܗ. ܗܘܼ ܓܹܝܪ ܝܵܕ݂ܲܥ ܗܘ̣ܵܐ ܡܵܢܵܐ ܥܬ݂ܝܼܕ݂ ܠܡܸܥܒܲܕ݂.

þatuh þan qaþ fraisands ina; iþ silba wissa þatei habaida taujan.

Hoc autem dicebat tentans eum; ipse enim sciebat quid esset facturus.

Զայս ասէր փորձելով զնա, այլ ինքն գիտէր զինչ առնելոցն էր:

се же г҃лааше искоушаѩ и҅.самъ бо вѣдѣше что хотѧ сътворити.

6 And this he said to prove him: for he himself knew what he would do.

ἀπεκρίθη αὐτῷ Φίλιππος Διακοσίων δηναρίων ἄρτοι οὐκ ἀρκοῦσιν αὐτοῖς ἵνα ἕκαστος βραχὺ λάβῃ.

ܐܵܡܲܪ ܠܹܗ ܦܝܼܠܝܼܦܘܿܣ. ܕܡܲܐܬܹܝܢ ܕܝܼܢܵܪ̈ܝܼܢ ܠܲܚܡܵܐ. ܠܵܐ ܣܵܦܹܩ ܠܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܩܲܠܝܼܠ ܩܲܠܝܼܠ ܚܲܕ݂ ܚܲܕ݂ ܡܸܢܗܘܿܢ ܢܸܣܲܒ݂.

andhof imma Filippus: twaim hundam skatte hlaibos ni ganohai sind þaim, þei nimai ƕarjizuh leitil.

Respondit ei Philippus: “Ducentorum denariorum panes non sufficiunt eis, ut unusquisque modicum quid accipiat!”.

Պատասխանի ետ նմա Փիլիպպոս. Երկերիւր դահեկանի հաց չէ դոցա բաւական, թէպէտ եւ իւրաքանչիւր ոք սակաւ ինչ առնուցու:

отъвѣшта емоу филипъ.дьвѣма сътома пѣнѧѕъ хлѣбъ не довьлѫтъ имъ. да къжьдо ихъ мало чъто прииметъ.

7 Philip answered him, Two hundred pennyworth of bread is not sufficient for them, that every one of them may take a little.

λέγει αὐτῷ εἷς ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ, Ἀνδρέας ὁ ἀδελφὸς Σίμωνος Πέτρου

ܐܵܡܲܪ ܠܹܗ ܚܲܕ݂ ܡܸܢ ܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. ܐܲܢܕܪܹܐܘܿܣ ܐܲܚܘܼܗܝ ܕܫܸܡܥܘܿܢ ܟܹܐܦܵܐ.

qaþ ains þize siponje is, Andraias, broþar Paitraus Seimonaus:

Dicit ei unus ex discipulis eius, Andreas frater Simonis Petri:

Ասէ ցնա մի յաշակերտացն նորա, Անդրէաս, եղբայր Սիմովնի Վիմի:

г҃ла емоу единъ отъ оученикъ его. аньдрѣа братръ симона петра.

8 One of his disciples, Andrew, Simon Peter's brother, saith unto him,

Ἔστιν παιδάριον ὧδε ὃς ἔχει πέντε ἄρτους κριθίνους καὶ δύο ὀψάρια: ἀλλὰ ταῦτα τί ἐστιν εἰς τοσούτους;

ܐܝܼܬ݂ ܬܢܵܢ ܛܲܠܝܵܐ ܚܲܕ݂. ܕܐܝܼܬ݂ ܥܠܵܘܗܝ ܚܲܡܸܫ ܓ݁ܪ̈ܝܼܨܵܢ ܕܲܣܥܵܪܹ̈ܐ. ܘܲܬ݂ܪܹܝܢ ܢܘܼܢ̈ܝܼܢ. ܐܸܠܵܐ ܗܵܠܹܝܢ ܡܵܢܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܠܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ.

ist magula ains her, saei habaiþ ·e· hlaibans barizeinans jah ·b· fiskans; akei þata ƕa ist du swa managaim?

“Est puer hic, qui habet quinque panes hordeaceos et duos pisces; sed haec quid sunt propter tantos?”.

Է աստ պատանեակ մի, որ ունի հինգ նկանակ գարեղէն եւ երկուս ձկունս, այլ այն զի՞նչ է առ այդչափ մարդիկդ:

естъ отрочиштъ сьде единъ. ꙇже иматъ пѧть хлѣбъ ѩчьнъ. ꙇ дьвѣ рꙑбѣ.нъ си чъто сѫтъ вь селико.

9 There is a lad here, which hath five barley loaves, and two small fishes: but what are they among so many?

εἶπεν ὁ Ἰησοῦς Ποιήσατε τοὺς ἀνθρώπους ἀναπεσεῖν. ἦν δὲ χόρτος πολὺς ἐν τῷ τόπῳ. ἀνέπεσαν οὖν οἱ ἄνδρες τὸν ἀριθμὸν ὡς πεντακισχίλιοι.

ܐܵܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܼܫܘܿܥ. ܥܒܸܕ݂ܘ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܟܠܗܘܿܢ ܕܢܸܣܬܲܡܟܿܘܼܢ. ܥܸܣܒܵܐ ܕܹܝܢ ܣܲܓܝܼ ܗܘ̣ܵܐ ܒܵܗ̇ ܒܕܘܼܟܬ݂ܵܐ ܗܵܝ. ܘܐܸܣܬ݁ܡܸܟ݂ܘ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܒܡܸܢܝܵܢܵܐ. ܚܲܡܫܵܐ ܐܲܠܦ̈ܝܼܢ.

iþ Iesus qaþ: waurkeiþ þans mans anakumbjan. wasuh þan hawi manag ana þamma stada. þaruh anakumbidedun wairos raþjon swaswe fimf þusundjos.

Dixit Iesus: “Facite homines discumbere”. Erat autem fenum multum in loco. Discubuerunt ergo viri numero quasi quinque milia.

Ասէ Յիսուս. Բազմեցուցէք զմարդիկդ: Եւ էր խոտ յոյժ ի տեղւոջն. եւ բազմեցան մարդիկն թուով իբրեւ հինգ հազար:

рече же и҃ссътворите чловкꙑ възлешти.бѣ же трѣва мънога на мѣстѣ.вьзлеже оубо мѫжъ числомъ. ѣко пѧть тꙑсѫштъ.

10 And Jesus said, Make the men sit down. Now there was much grass in the place. So the men sat down, in number about five thousand.

ἔλαβεν οὖν τοὺς ἄρτους ὁ Ἰησοῦς καὶ εὐχαριστήσας διέδωκεν τοῖς ἀνακειμένοις, ὁμοίως καὶ ἐκ τῶν ὀψαρίων ὅσον ἤθελον.

ܘܲܫܩܲܠ ܝܼܫܘܿܥ ܠܲܚܡܵܐ. ܘܒܲܪܸܟ݂. ܘܦܲܠܸܓ݂ ܠܗܵܢܘܿܢ ܕܲܣܡܝܼܟ݂ܝܼܢ. ܘܗܵܟܲܢܵܐ ܐܵܦ ܡܸܢ ܢܘܼܢܹ̈ܐ. ܟܡܵܐ ܕܲܨܒ݂ܵܘ.

namuh þan þans hlaibans Iesus jah awiliudonds gadailida þaim anakumbjandam; samaleiko jah þize fiske, swa filu swe wildedun.

Accepit ergo panes Iesus et, cum gratias egisset, distribuit discumbentibus; similiter et ex piscibus, quantum volebant.

Եւ առ զհացն Յիսուս, եւ գոհացաւ եւ բաշխեաց բազմականացն. նոյնպէս եւ ի ձկանցն որչափ եւ կամեցան:

приѩтъ же хлѣбъ и҃с. и хвалѫ въздавъ. подастъ оученикомъ. а оученици възлежѧштиꙇмъ. такожде и отъ рꙑбоу. елико хотѣахѫ.

11 And Jesus took the loaves; and when he had given thanks, he distributed to the disciples, and the disciples to them that were set down; and likewise of the fishes as much as they would.

ὡς δὲ ἐνεπλήσθησαν λέγει τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ Συναγάγετε τὰ περισσεύσαντα κλάσματα, ἵνα μή τι ἀπόληται.

ܘܟܲܕ݂ ܣܒܲܥܘ. ܐܸܡܲܪ ܠܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. ܟܲܢܸܫܘ ܩܨܵܝܹ̈ܐ ܕܝܼܬܲܪܘ. ܕܠܵܐ ܢܹܐܒܲܕ݂ ܡܸܕܸܡ.

þanuh, biþe sadai waurþun, qaþ du siponjam seinaim: galisiþ þos aflifnandeins drauhsnos, þei waihtai ni fraqistnai.

Ut autem impleti sunt, dicit discipulis suis: “Colligite, quae superaverunt, fragmenta, ne quid pereat”.

Եւ իբրեւ յագեցան, ասէ ցաշակերտսն. Ժողովեցէք զնշխարեալ կոտորսդ, զի մի՛ ինչ կորիցէ:

ꙇ ѣко насꙑтишѧ сѧ. г҃ла оученикомъ своимъ.съберѣте избꙑтъкꙑ оукроухъ. да не погꙑблетъ ничътоже.

12 When they were filled, he said unto his disciples, Gather up the fragments that remain, that nothing be lost.

συνήγαγον οὖν, καὶ ἐγέμισαν δώδεκα κοφίνους κλασμάτων ἐκ τῶν πέντε ἄρτων τῶν κριθίνων ἃ ἐπερίσσευσαν τοῖς βεβρωκόσιν.

ܘܟܲܢܸܫܘ ܘܲܡܠܵܘ ܬܪܸܥܣܲܪ ܩܘܿܦܝܼܢ̈ܝܼܢ ܩܨܵܝܹ̈ܐ ܐܲܝܠܹܝܢ ܕܝܼܬܲܪܘ ܠܗܵܢܘܿܢ ܕܐܟܲܠܘ ܡܸܢ ܚܲܡܫܵܐ ܠܲܚ̈ܡܝܼܢ ܕܲܣܥܵܪܹ̈ܐ.

þanuh galesun jah gafullidedun ·ib· tainjons gabruko us fimf hlaibam þaim barizeinam, þatei aflifnoda þaim matjandam.

Collegerunt ergo et impleverunt duodecim cophinos fragmentorum ex quinque panibus hordeaceis, quae superfuerunt his, qui manducaverunt.

Ժողովեցին եւ լցին երկոտասան սակառի զկոտորոցն ի հինգ գարեղէն նկանակէ անտի, որ յաւելաւ ի կերողացն:

събърашѧ же и исплънишѧ дъва на десѧте коша оукроухъ. отъ пѧти хлѣбъ ѩчънꙑхъ. ꙇже избꙑшѧ ѣдъшеимъ ⁘

13 Therefore they gathered them together, and filled twelve baskets with the fragments of the five barley loaves, which remained over and above unto them that had eaten.

Οἱ οὖν ἄνθρωποι ἰδόντες ἃ ἐποίησεν σημεῖα ἔλεγον ὅτι Οὗτός ἐστιν ἀληθῶς ὁ προφήτης ὁ ἐρχόμενος εἰς τὸν κόσμον.

ܗܵܢܘܿܢ ܕܹܝܢ ܐ̄ܢܵܫܵܐ. ܕܲܚܙܵܘ ܐܵܬ݂ܵܐ ܕܲܥܒܲܕ݂ ܝܼܫܘܿܥ. ܐܵܡܪܝܼܢ ܗ̄ܘܼܵܘ. ܫܲܪܝܼܪܵܐܝܼܬ݂. ܗܵܢܵܘ ܢܒ݂ܝܼܵܐ ܕܐܵܬܹܐ ܠܥܵܠܡܵܐ.

þaruh þai mans gasaiƕandans þoei gatawida taikn Iesus, qeþun þatei sa ist bi sunjai praufetus sa qimanda in þo manaseþ.

Illi ergo homines, cum vidissent quod fecerat signum, dicebant: “Hic est vere propheta, qui venit in mundum!”.

Իսկ մարդիկն իբրեւ տեսին զնշանսն զոր արար` ասէին եթէ` Սա է ճշմարիտ մարգարէն, որ գալոց էր յաշխարհ:

Ч҃лвци же видѣвъше знамение. еже сътвори и҃с. г҃лаахѫ ѣко сь естъ въ істинѫ п҃ркъ. грѧдꙑи вь весь миръ ⁘ кⷰ҇.

14 Then those men, when they had seen the miracle that Jesus did, said, This is of a truth that prophet that should come into the world.

Ἰησοῦς οὖν γνοὺς ὅτι μέλλουσιν ἔρχεσθαι καὶ ἁρπάζειν αὐτὸν ἵνα ποιήσωσιν βασιλέα ἀνεχώρησεν πάλιν εἰς τὸ ὄρος αὐτὸς μόνος.

ܝܼܫܘܿܥ ܕܹܝܢ ܝܼܕ݂ܲܥ. ܕܲܥܬ݂ܝܼܕ݂ܝܼܢ ܕܢܹܐܬ݂ܘܢ ܢܸܚܛܦܘܼܢܵܝܗܝ. ܘܢܸܥܒܕ݂ܘܼܢܵܝܗܝ ܡܲܠܟܵܐ. ܘܫܲܢܝܼ ܠܹܗ ܠܛܘܼܪܵܐ. ܗܘܼ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ܘܗܝ.

iþ Iesus kunnands þatei munaidedun usgaggan jah wilwan ina ei tawidedeina ina du þiudana, afiddja aftra in fairguni is ains.

Iesus ergo, cum cognovisset quia venturi essent, ut raperent eum et facerent eum regem, secessit iterum in montem ipse solus.

Յիսուս իբրեւ գիտաց եթէ գալոց են յափշտակել զնա զի արասցեն զնա թագաւոր, գնաց դարձեալ ի լեառն միայն:

и҃с же разоумѣвъ ѣко хотѧтъ прити да въсхꙑтѧтъ і и сътворѧтъ ц҃срѣ. отиде пакꙑ въ горѫ тъ единъ.

15 When Jesus therefore perceived that they would come and take him by force, to make him a king, he departed again into a mountain himself alone.

Ὡς δὲ ὀψία ἐγένετο κατέβησαν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἐπὶ τὴν θάλασσαν,

ܘܟܲܕ݂ ܗܘ̣ܵܐ ܪܲܡܫܵܐ. ܢܚܸܬ݂ܘ ܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ ܠܝܲܡܵܐ.

iþ swe seiþu warþ, atiddjedun siponjos is ana marein,

Ut autem sero factum est, descenderunt discipuli eius ad mare

Եւ իբրեւ երեկոյ եղեւ, իջին աշակերտքն նորա ի ծովեզրն:

ꙇ ѣко поздѣ бꙑстъ. сънидѫ оученици его на море.

16 And when even was now come, his disciples went down unto the sea,

καὶ ἐμβάντες εἰς πλοῖον ἤρχοντο πέραν τῆς θαλάσσης εἰς Καφαρναούμ. καὶ σκοτία

ܘܝܼܬܸܒ݂ܘ ܒܲܣܦܝܼܢ̄ܬܵܐ. ܘܐܵܬܹܝܢ ܗ̄ܘܼܵܘ ܠܥܸܒ݂ܪܵܐ ܠܲܟ݂ܦܲܪܢܵܚܘܿܡ. ܘܚܸܫܟܲܬ݂ ܗ̄ܘܵܬ݂ ܠܵܗ̇. ܘܠܵܐ ܐܲܬ݁ܝܼ ܗܘ̣ܵܐ ܠܘܵܬ݂ܗܘܿܢ ܝܼܫܘܿܥ.

jah usstigun in skip, iddjedunuh ufar marein in Kafarnaum. jah riqis juþan warþ jah ni atiddja nauhþan du im Iesus.

et, cum ascendissent navem, veniebant trans mare in Capharnaum. Et tenebrae iam factae erant, et nondum venerat ad eos Iesus.

եւ մտեալ ի նաւ` գնային յայնկոյս ծովուն ի Կափառնայում. եւ իբրեւ նսեմացաւ, եւ չեւ եւս եկեալ էր առ նոսա Յիսուս:

ꙇ вълѣзъше въ ладиѭ ѣдѣахѫ на онъ полъ морѣ. въ каперънаоумъ.ꙇ тъма абие бꙑстъ. ꙇ не оу бѣ пришелъ къ нимъ и҃с.

17 And entered into a ship, and went over the sea toward Capernaum. And it was now dark, and Jesus was not come to them.

ἤδη ἐγεγόνει καὶ οὔπω ἐληλύθει πρὸς αὐτοὺς ὁ Ἰησοῦς, ἥ τε θάλασσα ἀνέμου μεγάλου πνέοντος διεγείρετο.

ܝܲܡܵܐ ܕܹܝܢ ܐܸܙܕܩܸܦ ܗܘ̣ܵܐ ܥܠܲܝܗܘܿܢ. ܡܛܠ ܕܪܘܼܚܵܐ ܪܲܒܬ݂ܵܐ ܢܸܫܒܲܬ݂ ܗ̄ܘܵܬ݂.

iþ marei winda mikilamma waiandin urraisida was.

Mare autem, vento magno flante, exsurgebat.

եւ ծովն ի սաստիկ հողմոյ շնչելոյ յուզէր:

море же вѣтроу велию дꙑхаѭ҄штю въстааше.

18 And the sea arose by reason of a great wind that blew.

ἐληλακότες οὖν ὡς σταδίους εἴκοσι πέντε ἢ τριάκοντα θεωροῦσιν τὸν Ἰησοῦν περιπατοῦντα ἐπὶ τῆς θαλάσσης καὶ ἐγγὺς τοῦ πλοίου γινόμενον, καὶ ἐφοβήθησαν.

ܘܲܕ݂ܒܲܪܘ ܐܲܝܟ݂ ܐܸܣ̈ܛܕ݂ܵܘܵܬ݂ܵܐ ܥܸܣܪܝܼܢ ܘܚܲܡܫܵܐ. ܐܵܘ ܬܠܵܬ݂ܝܼܢ. ܘܲܚܙܵܘ ܠܝܼܫܘܿܥ ܟܲܕ݂ ܡܗܲܠܸܟ݂ ܥܲܠ ܝܲܡܬ݂ܵܐ. ܘܟܲܕ݂ ܩܪܸܒ݂ ܠܘܵܬ݂ ܣܦܝܼܢ̄ܬ݁ܗܘܿܢ. ܕܚܸܠܘ.

þaruh farjandans swe spaurde ·k· jah ·e· aiþþau ·l· gasaiƕand Iesu gaggandan ana marein jah neƕa skipa qimandan jah ohtedun sis.

Cum remigassent ergo quasi stadia viginti quinque aut triginta, vident Iesum ambulantem super mare et proximum navi fieri, et timuerunt.

Եւ վարեալ իբրեւ ասպարէզս քսան եւ հինգ կամ երեսուն, տեսանէին զՅիսուս զի գնայր ի վերայ ծովուն եւ մերձ էր ի նաւն, զարհուրեցան:

гребъше же ѣко дъва десѧтѣ и пѧть стадии. ли ꙉ ти. оузьрѣшѧ и҃са ходѧща по морю. ꙇ близъ кораблѣ бꙑвъша и оубоѣшѧ сѧ.

19 So when they had rowed about five and twenty or thirty furlongs, they see Jesus walking on the sea, and drawing nigh unto the ship: and they were afraid.

ὁ δὲ λέγει αὐτοῖς Ἐγώ εἰμι, μὴ φοβεῖσθε.

ܗܘܼ ܕܹܝܢ ܝܼܫܘܿܥ ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚܠܘܼܢ.

þaruh is qaþ im: ik im, ni ogeiþ izwis.

Ille autem dicit eis: “Ego sum, nolite timere!”.

Նա ասէ ցնոսա. Ես եմ, մի՛ երկնչիք:

онъ же г҃ла имъ.азъ есмъне боите сѧ.

20 But he saith unto them, It is I; be not afraid.

ἤθελον οὖν λαβεῖν αὐτὸν εἰς τὸ πλοῖον, καὶ εὐθέως ἐγένετο τὸ πλοῖον ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑπῆγον.

ܘܲܨܒ݂ܵܘ ܗ̄ܘܼܵܘ ܕܲܢܩܲܒܠܘܼܢܵܝܗܝ ܒܲܣܦܝܼܢ̄ܬܵܐ. ܘܒ݂ܵܗ̇ ܒܫܵܥܬ݂ܵܐ ܣܦܝܼܢ̄ܬܵܐ ܗܵܝ ܗܘܸܵܬ݂ ܠܘܵܬ݂ ܐܲܪܥܵܐ. ܗܵܝ ܕܐܵܙܠ̄ܝܼܢ ܗ̄ܘܵܘ ܠܵܗ̇.

þaruh wildedun ina niman in skip, jah sunsaiw þata skip warþ ana airþai ana þoei eis iddjedun.

Volebant ergo accipere eum in navem, et statim fuit navis ad terram, in quam ibant.

Եւ կամէին ընդունել զնա ի նաւն. եւ վաղվաղակի եհաս նաւն յերկիրն յոր երթային:

хотѣахѫ же и приѩти въ корабь. и абие бꙑстъ корабль на земи вь нѭже ѣдѣахѫ ⁘

21 Then they willingly received him into the ship: and immediately the ship was at the land whither they went.

Τῇ ἐπαύριον ὁ ὄχλος ὁ ἑστηκὼς πέραν τῆς θαλάσσης εἶδον ὅτι πλοιάριον ἄλλο οὐκ ἦν ἐκεῖ εἰ μὴ ἕν, καὶ ὅτι οὐ συνεισῆλθεν τοῖς μαθηταῖς αὐτοῦ ὁ Ἰησοῦς εἰς τὸ πλοῖον ἀλλὰ μόνοι οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ ἀπῆλθον:

ܘܲܠܝܵܘܡܵܐ ܕܒ݂ܵܬ݂ܪܹܗ. ܗܵܘ ܟܸܢܫܵܐ ܕܩܵܐܹܡ ܗܘ̣ܵܐ ܒܥܸܒ݂ܪܵܐ ܕܝܲܡܵܐ. ܚܙܵܘ ܕܲܣܦܝܼܢ̄ܬܵܐ ܐ̄ܚܪܹܬ݂ܵܐ ܠܲܝܬ݁ ܗܘ̣ܵܐ ܬܲܡܵܢ. ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܗܵܝ ܕܲܣܠܸܩܘ ܠܵܗ̇ ܬܲܠܡܝܼܕܹ̈ܐ. ܘܲܕ݂ܠܵܐ ܥܲܠ ܗܘ̣ܵܐ ܥܲܡܗܘܿܢ ܝܼܫܘܿܥ ܥܲܡ ܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ ܠܲܣܦܝܼܢ̄ܬܵܐ.

iftumin daga managei sei stoþ hindar marein, seƕun þatei skip anþar ni was jainar alja ain, jah þatei miþ-qam-ni-siponjam seinaim Iesus in þata skip, ak ainai siponjos is galiþun.

Altera die turba, quae stabat trans mare, vidit quia navicula alia non erat ibi, nisi una, et quia non introisset cum discipulis suis Iesus in navem, sed soli discipuli eius abiissent;

Ի վաղիւ անդր ժողովուրդն որ կայր յայնկոյս ծովուն, տեսանէր թէ այլ նաւ ոչ գոյր անդ բայց միայն ի միոյն, յոր մտին աշակերտքն Յիսուսի. եւ զի չէր մտեալ Յիսուս ընդ աշակերտսն իւր ի նաւն, բայց միայն աշակերտքն նորա գնացին:

Въ оутрѣи дьнь народъ иже стоѣаше об онъ полъ морѣ. видѣвъ ѣко кораблѣ иного не бѣ тоу. тъкъмо единъ тъ. въ ньже вьнидѫ оученици его. ꙇ ѣко не вьниде съ оученикꙑ своими и҃с въ корабь. нъ едини оученици его идѫ.

22 The day following, when the people which stood on the other side of the sea saw that there was none other boat there, save that one whereinto his disciples were entered, and that Jesus went not with his disciples into the boat, but that his disciples were gone away alone;

ἀλλὰ ἦλθεν πλοῖα ἐκ Τιβεριάδος ἐγγὺς τοῦ τόπου ὅπου ἔφαγον τὸν ἄρτον εὐχαριστήσαντος τοῦ κυρίου.

ܐܸܬܲܝ̈ ܗ̄ܘܲܝ̈ ܕܹܝܢ ܐܸܠܦܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܝܵܬ݂ܵܐ ܡܸܢ ܛܹܒܲܪܝܼܘܿܣ ܥܲܠ ܓܸܢ̄ܒ݂ ܕܘܼܟܬ݂ܵܐ ܗܵܝ ܕܐܸܟܲܠܘ ܒܵܗ̇ ܠܲܚܡܵܐ. ܟܲܕ݂ ܒܲܪܸܟ݂ ܝܼܫܘܿܥ.

anþara þan skipa qemun us Tibairiadau neƕa þamma stada, þarei matidedun hlaif, ana þammei awiliudoda frauja.

aliae supervenerunt naves a Tiberiade iuxta locum, ubi manducaverant panem, gratias agente Domino.

Իբրեւ այլ նաւք գային`` ի Տիբերեայ մօտ յայն տեղին` ուր զհացն կերան:

и ини придѫ корабли отъ тивериѣдꙑ. близъ мѣста идеже ѣсѧ хлѣбꙑ. хвалѫ въздавъшю г҃ю.

23 (Howbeit there came other boats from Tiberias nigh unto the place where they did eat bread, after that the Lord had given thanks:)

ὅτε οὖν εἶδεν ὁ ὄχλος ὅτι Ἰησοῦς οὐκ ἔστιν ἐκεῖ οὐδὲ οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, ἐνέβησαν αὐτοὶ εἰς τὰ πλοιάρια καὶ ἦλθον εἰς Καφαρναοὺμ ζητοῦντες τὸν Ἰησοῦν.

ܘܟܲܕ݂ ܚܙܵܐ ܗܵܘ ܟܸܢܫܵܐ ܕܠܵܐ ܗܘ̣ܵܐ ܬܲܡܵܢ ܝܼܫܘܿܥ. ܐܵܦܠܵܐ ܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. ܣܠܸܩܘ ܠܗܵܠܹܝܢ ܐܸܠܦܹ̈ܐ. ܘܐܸܬ݂ܵܘ ܠܲܟ݂ܦܲܪܢܵܚܘܿܡ. ܘܒ݂ܵܥܹܝܢ ܗ̄ܘܼܵܘ ܠܹܗ ܠܝܼܫܘܿܥ.

þaruh þan gasaƕ managei þatei Iesus nist jainar nih siponjos is, gastigun in skipa jah qemun in Kafarnaum sokjandans Iesu.

Cum ergo vidisset turba quia Iesus non esset ibi neque discipuli eius, ascenderunt ipsi naviculas et venerunt Capharnaum quaerentes Iesum.

Իսկ իբրեւ ետես ժողովուրդն եթէ Յիսուս ոչ է անդ եւ ոչ աշակերտքն նորա, առին նոքա զնաւսն, եւ եկին ի Կափառնայում խնդրել զՅիսուս:

егда же видѣшѧ народи ѣко и҃са не бꙑстъ тоу ни оученикъ его. вьлѣзѫ сами въ кораблѧ. и придѫ въ каперънаоумъ. ꙇ҅скѫште и҃са.

24 When the people therefore saw that Jesus was not there, neither his disciples, they also took shipping, and came to Capernaum, seeking for Jesus.

καὶ εὑρόντες αὐτὸν πέραν τῆς θαλάσσης εἶπον αὐτῷ Ῥαββεί, πότε ὧδε γέγονας;

ܘܟܲܕ݂ ܐܸܫܟܚܘܼܗܝ ܒܥܸܒ݂ܪܵܐ ܕܝܲܡܵܐ. ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ. ܪܲܒܲܢ. ܐܸܡܲܬ݂ܝ ܐܸܬܲܝܬ݁ ܠܗܵܪܟܵܐ.

jah bigetun ina hindar marein qeþunuh du imma: rabbei, ƕan her qamt?

Et cum invenissent eum trans mare, dixerunt ei: “Rabbi, quando huc venisti?”.

Եւ իբրեւ գտին զնա յայնկոյս ծովուն, ասեն ցնա. Ռաբբի, ե՞րբ եկիր այսր:

ꙇ обрѣтъше и об онъ полъ морѣ рѣшѧ емоу.оучителю когда сѣмо приде.

25 And when they had found him on the other side of the sea, they said unto him, Rabbi, when camest thou hither?

ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ζητεῖτέ με οὐχ ὅτι εἴδετε σημεῖα ἀλλ᾽ ὅτι ἐφάγετε ἐκ τῶν ἄρτων καὶ ἐχορτάσθητε:

ܥܢܵܐ ܝܼܫܘܿܥ. ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ. ܕܒ݂ܵܥܹܝܢ ܐܢ̄ܬܘܿܢ ܠܝܼ. ܠܵܐ ܗܘ̣ܵܐ ܡܛܠ ܕܲܚܙܲܝܬ݁ܘܿܢ ܐܵܬ݂ܘܵܬ݂ܵܐ. ܐܸܠܵܐ ܕܐܸܟܲܠܬ݁ܘܢ ܠܲܚܡܵܐ ܘܲܣܒܲܥܬ݁ܘܿܢ.

andhof im Iesus jah qaþ: amen amen qiþa izwis, sokeiþ mik, ni þatei seƕuþ taiknins jah fauratanja, ak þatei matideduþ þize hlaibe jah sadai waurþuþ.

Respondit eis Iesus et dixit: “Amen, amen dico vobis: Quaeritis me, non quia vidistis signa, sed quia manducastis ex panibus et saturati estis.

Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս եւ ասէ. Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. Խնդրէք զիս, իբր ոչ եթէ զի նշանս ինչ տեսէք, այլ զի կերայք ի հացէ անտի եւ յագեցարուք:

отъвѣшта имъ и҃съ и рече.аминь амнь г҃лѭ вамъ.ꙇштете мене не ѣко видѣсте знамение. нъ ѣко ѣли есте хлѣбꙑ и насꙑтисте сѧ. ⁘

26 Jesus answered them and said, Verily, verily, I say unto you, Ye seek me, not because ye saw the miracles, but because ye did eat of the loaves, and were filled.

ἐργάζεσθε μὴ τὴν βρῶσιν τὴν ἀπολλυμένην ἀλλὰ τὴν βρῶσιν τὴν μένουσαν εἰς ζωὴν αἰώνιον, ἣν ὁ υἱὸς τοῦ ἀνθρώπου ὑμῖν δώσει, τοῦτον γὰρ ὁ πατὴρ ἐσφράγισεν ὁ θεός.

ܠܵܐ ܬܸܦܠܚܘܼܢ ܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ ܕܐܵܒ݂ܕ݂ܐ. ܐܸܠܵܐ ܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ ܕܲܡܩܵܘܝܵܐ ܠܚܲܝܹ̈ܐ ܕܲܠܥܵܠܲܡ. ܐܲܝܕ݂ܵܐ ܕܲܒ݂ܪܹܗ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܢܸܬܸ݁ܠ ܠܟ݂ܘܿܢ. ܠܗܵܢܵܐ ܓܹܝܪ ܐܲܒ݂ܵܐ ܚܬܲܡ ܐܲܠܵܗܵܐ.

waurkjaiþ ni þana mat þana fralusanan, ak mat þana wisandan du libainai aiweinon, þanei sunus mans gibiþ izwis; þanuh auk atta gasiglida guþ.

Operamini non cibum, qui perit, sed cibum, qui permanet in vitam aeternam, quem Filius hominis vobis dabit; hunc enim Pater signavit Deus!”.

Երթայք գործեցէք մի՛ զկորստական կերակուրն, այլ զկերակուրն որ մնայ ի կեանսն յաւիտենականս, զոր Որդին մարդոյ տացէ ձեզ. քանզի զնա Հայր կնքեաց, Աստուած:

Дѣлаите не брашъно гꙑблѭштее. нъ брашъно прѣбꙑваѭщее въ животѣ вѣчьнѣемь. еже с҃нъ ч҃лвскꙑ вамъ дастъ.сего бо о҃тцъ знамена б҃ъ.

27 Labour not for the meat which perisheth, but for that meat which endureth unto everlasting life, which the Son of man shall give unto you: for him hath God the Father sealed.

εἶπον οὖν πρὸς αὐτόν Τί ποιῶμεν ἵνα ἐργαζώμεθα τὰ ἔργα τοῦ θεοῦ;

ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ. ܡܵܢܵܐ ܢܸܥܒܸܕ݂ ܕܢܸܦܠܘܿܚ ܥܒ݂ܵܕܹ̈ܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ.

þaruh qeþun du imma: ƕa taujaima, ei waurkjaima waurstwa gudis?

Dixerunt ergo ad eum: “Quid faciemus, ut operemur opera Dei?”.

Ասեն ցնա. Զի՞նչ առնիցեմք զի զգործսն Աստուծոյ գործեսցուք:

рѣшѧ же къ немоучто сътворимъ да дѣлаемъ дѣла б҃жиѣ.

28 Then said they unto him, What shall we do, that we might work the works of God?

ἀπεκρίθη ὁ Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς Τοῦτό ἐστιν τὸ ἔργον τοῦ θεοῦ ἵνα πιστεύητε εἰς ὃν ἀπέστειλεν ἐκεῖνος.

ܥܢܵܐ ܝܼܫܘܿܥ. ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. ܗܵܢܵܘ ܥܒ݂ܵܕ݂ܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ. ܕܲܬ݂ܗܲܝܡܢܘܼܢ ܒܡܲܢ ܕܗܘܼ ܫܲܕܲܪ.

andhof Iesus jah qaþ du im: þatist waurstw gudis, ei galaubjaiþ þammei insandida jains.

Respondit Iesus et dixit eis: “Hoc est opus Dei, ut credatis in eum, quem misit ille”.

Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Այս է գործն Աստուծոյ, զի հաւատասջիք յայն զոր առաքեացն նա:

отъвѣща и҃съ и рече имъ.се е҅стъ дѣло б҃жие҅. да вѣроуоуте въ тъ. егоже посъла онъ.

29 Jesus answered and said unto them, This is the work of God, that ye believe on him whom he hath sent.

εἶπον οὖν αὐτῷ Τί οὖν ποιεῖς σὺ σημεῖον, ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμέν σοι; τί ἐργάζῃ;

ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ. ܡܵܢܵܐ ܐܵܬ݂ܵܐ ܥܵܒܹܿܕ݂ ܐܲܢ̄ܬ݁ ܕܢܸܚܙܹܐ ܘܲܢܗܲܝܡܸܢ ܒܵܟ݂. ܡܵܢܵܐ ܣܵܥܲܪ ܐܲܢ̄ܬ݁.

qeþun du imma: aþþan ƕa taujis þu taikne, ei saiƕaima jah galaubjaima þus? ƕa waurkeis?

Dixerunt ergo ei: “Quod ergo tu facis signum, ut videamus et credamus tibi? Quid operaris?

Ասեն ցնա. Զի՞նչ նշան առնիցես զի տեսցուք եւ հաւատասցուք. զի՞նչ գործիցես:

рѣшѧ же емоукое оубо тꙑ твориши знамение да видимъ и вѣрѫ имемъ тебѣ.что дѣлаеши.

30 They said therefore unto him, What sign shewest thou then, that we may see, and believe thee? what dost thou work?

οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστιν γεγραμμένον “Ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς φαγεῖν.”

ܐܲܒ݂ܵܗܲܝ̈ܢ ܡܲܢܢܵܐ ܐܸܟ݂ܲܠܘ ܒܡܲܕ݂ܒܪܵܐ. ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܲܟ݂ܬ݂ܝܼܒ݂. ܕܠܲܚܡܵܐ ܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ. ܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܗܘܿܢ ܠܡܹܐܟܲܠ.

attans unsarai manna matidedun ana auþidai, swaswe ist gameliþ: hlaif us himina gaf im du matjan.

Patres nostri manna manducaverunt in deserto, sicut scriptum est: “Panem de caelo dedit eis manducare””.

Հարքն մեր կերան զմանանայն յանապատի անդ, որպէս եւ գրեալ է. Հաց յերկնից ետ նոցա ուտել:

отъци наши ѣсѧ манънѫ въ поустꙑни. ѣкоже естъ писано.хлѣбъ съ небесе дастъ имъ ѣсти.

31 Our fathers did eat manna in the desert; as it is written, He gave them bread from heaven to eat.

εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ Μωυσῆς ἔδωκεν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλ᾽ ὁ πατήρ μου δίδωσιν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν:

ܐܵܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܼܫܘܿܥ. ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ. ܕܠܵܐ ܗܘ̣ܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܲܚܡܵܐ ܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ. ܐܸܠܵܐ ܐܵܒ݂ܝ ܝܵܗܹܒ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܲܚܡܵܐ ܕܩܘܼܫܬܵܐ ܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ.

þaruh qaþ im Iesus: amen amen qiþa izwis, ni Moses gaf izwis hlaif us himina, ak atta meins gaf izwis hlaif us himina þana sunjeinan.

Dixit ergo eis Iesus: “Amen, amen dico vobis: Non Moyses dedit vobis panem de caelo, sed Pater meus dat vobis panem de caelo verum;

Ասէ ցնոսա Յիսուս. Ամէն ամէն ասեմ ձեզ թէ` Ոչ Մովսէս ետ ձեզ զհացն յերկնից, այլ Հայրն իմ տայ ձեզ զհացն յերկնից զճշմարիտ:

рече имъ и҃с.аминь амнь г҃лѭ вамъ.не моси дастъ вамъ хлѣбъ съ н҃ебсе. нъ о҃тцъ мои дастъ вамъ хлѣбъ истинънꙑ съ небесе.

32 Then Jesus said unto them, Verily, verily, I say unto you, Moses gave you not that bread from heaven; but my Father giveth you the true bread from heaven.

ὁ γὰρ ἄρτος τοῦ θεοῦ ἐστὶν ὁ καταβαίνων ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καὶ ζωὴν διδοὺς τῷ κόσμῳ.

ܠܲܚܡܹܗ ܓܹܝܪ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܐܝܼܬ݂ܵܘܗܝ. ܗܵܘ ܕܲܢܚܸܬ݂ ܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ. ܘܝܵܗܹܒ݂ ܚܲܝܹ̈ܐ ܠܥܵܠܡܵܐ.

sa auk hlaifs gudis ist, saei atstaig us himina jah gaf libain þizai manasedai.

panis enim Dei est, qui descendit de caelo et dat vitam mundo”.

Զի հաց յԱստուծոյ է, որ իջանէն յերկնից եւ կեանս տայ աշխարհի:

хлѣбъ бо б҃жии естъ съходѧи съ небесе. и даѩи живота мироу ⁘ кⷰ҇ ⁘

33 For the bread of God is he which cometh down from heaven, and giveth life unto the world.

εἶπον οὖν πρὸς αὐτόν Κύριε, πάντοτε δὸς ἡμῖν τὸν ἄρτον τοῦτον.

ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ. ܡܵܪܲܢ. ܒܟ݂ܠܙܒܲܢ ܗܲܒ݂ ܠܲܢ ܠܲܚܡܵܐ ܗܵܢܵܐ.

þanuh qeþun du imma: frauja, framwigis gif unsis þana hlaif.

Dixerunt ergo ad eum: “Domine, semper da nobis panem hunc”.

Ասեն ցնա. Տէր, յամենայն ժամ տուր մեզ զհացն զայն:

Рѣшѧ же къ немоуг҃и въсегда даждъ намъ хлѣбъ сь.

34 Then said they unto him, Lord, evermore give us this bread.

εἶπεν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς: ὁ ἐρχόμενος πρὸς ἐμὲ οὐ μὴ πεινάσῃ, καὶ ὁ πιστεύων εἰς ἐμὲ οὐ μὴ διψήσει πώποτε.

ܐܵܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܼܫܘܿܥ. ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܠܲܚܡܵܐ ܕܚܲܝܹ̈ܐ. ܡܲܢ ܕܐܵܬܹܐ ܠܘܵܬ݂ܝ ܠܵܐ ܢܸܟ݂ܦܲܢ. ܘܡܲܢ ܕܲܡܗܲܝܡܸܢ ܒܝܼ. ܠܵܐ ܢܸܨܗܹܐ ܠܥܵܠܲܡ.

jah qaþ du im Iesus: ik im sa hlaifs libainais; þana gaggandan du mis ni huggreiþ jah þana galaubjandan du mis ni þaurseiþ ƕanhun.

Dixit eis Iesus: “Ego sum panis vitae. Qui venit ad me, non esuriet; et, qui credit in me, non sitiet umquam.

Ասէ ցնոսա Յիսուս. Ես եմ հացն կենաց. որ գայ առ իս` ոչ քաղցիցէ, եւ որ հաւատայ յիս` ոչ երբեք ծարաւեսցի:

рече же имъ и҃съазъ есмъ хлѣбъ животънꙑи.грѧдꙑ къ мьнѣ не иматъ възаалкати сѧ. и вѣроуѩи въ мѧ не иматъ въждѧдати сѧ никогдаже.

35 And Jesus said unto them, I am the bread of life: he that cometh to me shall never hunger; and he that believeth on me shall never thirst.

ἀλλ᾽ εἶπον ὑμῖν ὅτι καὶ ἑωράκατέ [με] καὶ οὐ πιστεύετε.

ܐܸܠܵܐ ܐܸܡܪܹܬ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ. ܕܲܚܙܲܝܬ݁ܘܿܢܵܢܝ ܘܠܵܐ ܡܗܲܝܡܢܝܼܢ ܐܢ̄ܬܘܿܢ.

akei qaþ izwis þatei gaseƕuþ mik jah ni galaubeiþ.

Sed dixi vobis, quia et vidistis me et non creditis.

Այլ ասացի ձեզ եթէ տեսէք զիս եւ ոչ հաւատայք:

нъ рѣхъ вамъ ѣко и видѣсте мѧ и не вѣроуоуте.

36 But I said unto you, That ye also have seen me, and believe not.

Πᾶν ὃ δίδωσίν μοι ὁ πατὴρ πρὸς ἐμὲ ἥξει, καὶ τὸν ἐρχόμενον πρός με οὐ μὴ ἐκβάλω ἔξω,

ܟܠ ܕܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܝܼ ܐܵܒ݂ܝ. ܠܘܵܬ݂ܝ ܢܹܐܬܹܐ. ܘܡܲܢ ܕܲܠܘܵܬ݂ܝ ܢܹܐܬܹܐ. ܠܵܐ ܐܲܦܩܹܗ ܠܒܲܪ.

all þatei gaf mis atta, du mis qimiþ, jah þana gaggandan du mis ni uswairpa ut;

Omne, quod dat mihi Pater, ad me veniet; et eum, qui venit ad me, non eiciam foras,

Զամենայն զոր տայ ինձ Հայր` առ իս եկեսցէ. եւ որ գայ առ իս` ոչ հանից արտաքս:

въсе еже дастъ мьнѣ отъцъ къ мьнѣ придетъ. ꙇ грѧдѫштааго ко мьнѣ не ижденѫ вонъ.

37 All that the Father giveth me shall come to me; and him that cometh to me I will in no wise cast out.

ὅτι καταβέβηκα ἀπὸ τοῦ οὐρανοῦ οὐχ ἵνα ποιῶ τὸ θέλημα τὸ ἐμὸν ἀλλὰ τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με:

ܕܢܸܚܬܹ݁ܬ݂ ܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ. ܠܵܐ ܗܘ̣ܵܐ ܕܐܸܥܒܸܕ݂ ܨܸܒ݂ܝܵܢܝ. ܐܸܠܵܐ ܕܐܸܥܒܸܕ݂ ܨܸܒ݂ܝܵܢܹܗ ܕܡܲܢ ܕܫܲܕܪܲܢܝ.

unte atstaig us himina, nih þeei taujau wiljan meinana, ak wiljan þis sandjandins mik.

quia descendi de caelo, non ut faciam voluntatem meam sed voluntatem eius, qui misit me.

Զի իջի ես յերկնից, ոչ զի զկամս իմ արարից, այլ զկամս այնորիկ որ առաքեացն զիս:

ѣко сънидъ съ небесе. да не творѫ волѧ моеѩ. нъ волѭ посълавъшаа҅го мѧ ⁘

38 For I came down from heaven, not to do mine own will, but the will of him that sent me.

τοῦτο δέ ἐστιν τὸ θέλημα τοῦ πέμψαντός με ἵνα πᾶν ὃ δέδωκέν μοι μὴ ἀπολέσω ἐξ αὐτοῦ ἀλλὰ ἀναστήσω αὐτὸ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.

ܗܵܢܵܘ ܕܹܝܢ ܨܸܒ݂ܝܵܢܹܗ ܕܡܲܢ ܕܫܲܕܪܲܢܝ. ܕܟܠ ܕܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܝܼ. ܠܵܐ ܐܵܘܒܸܕ݂ ܡܸܢܹܗ. ܐܸܠܵܐ ܐܲܩܝܼܡܝܼܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܐ̄ܚܪܵܝܵܐ.

Haec est autem voluntas eius, qui misit me, ut omne, quod dedit mihi, non perdam ex eo, sed resuscitem illud in novissimo die.

Այս են կամք Հօր իմոյ որ առաքեացն զիս, զի զամենայն զոր ետ ցիս Հայր` ոչ կորուսից ի նմանէ, այլ յարուցից զնա յաւուրն յետնում:

Се же естъ волѣ посълавъшааго мѧ о҃тца. да вьсѣко еже дастъ ми. не погоублѭ҄ отъ него нъ вьскрѣшѫ и въ послѣдьнии день.

39 And this is the Father's will which hath sent me, that of all which he hath given me I should lose nothing, but should raise it up again at the last day.

τοῦτο γάρ ἐστιν τὸ θέλημα τοῦ πατρός μου ἵνα πᾶς ὁ θεωρῶν τὸν υἱὸν καὶ πιστεύων εἰς αὐτὸν ἔχῃ ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἀναστήσω αὐτὸν ἐγὼ τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.

ܗܵܢܵܘ ܓܹܝܪ ܨܸܒ݂ܝܵܢܹܗ ܕܐܵܒ݂ܝ. ܕܟܠ ܕܚܵܙܹܐ ܠܲܒ݂ܪܵܐ ܘܲܡܗܲܝܡܸܢ ܒܹܗ. ܢܸܗܘܘܿܢ ܠܹܗ ܚܲܝܹ̈ܐ ܕܲܠܥܵܠܲܡ. ܘܐܸܢܵܐ ܐܲܩܝܼܡܝܼܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܐ̄ܚܪܵܝܵܐ.

... þatuh þan ist wilja þis sandjandins mik, ei ƕazuh saei saiƕiþ þana sunu jah galaubeiþ du imma, aigi libain aiweinon, jah urraisja ina ik in spedistin daga.

Haec est enim voluntas Patris mei, ut omnis, qui videt Filium et credit in eum, habeat vitam aeternam; et resuscitabo ego eum in novissimo die”.

Այս են կամք Հօր իմոյ, զի ամենայն որ տեսանիցէ զՈրդի եւ հաւատայցէ ի նա, ընկալցի զկեանսն յաւիտենականս, եւ ես յարուցից զնա յաւուրն յետնում:

се бо естъ волѣ о҃тца моего. да вьсѣкъ видѧи с҃на и вѣроуѩи вь него. ꙇматъ живота вѣчънааго. ꙇ вьскрѣшѫ и азъ въ послѣдьнии день.

40 And this is the will of him that sent me, that every one which seeth the Son, and believeth on him, may have everlasting life: and I will raise him up at the last day.

Ἐγόγγυζον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι περὶ αὐτοῦ ὅτι εἶπεν Ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ καταβὰς ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, καὶ ἔλεγον

ܝܗ̄ܘܼܕ݂ܵܝܹ̈ܐ ܕܹܝܢ ܪܵܛܢܝܼܢ ܗ̄ܘܼܵܘ ܥܠܵܘܗܝ ܕܐܵܡܲܪ ܕܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܠܲܚܡܵܐ ܕܢܸܚܬܹ݁ܬ݂ ܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ.

birodidedun þan Iudaieis bi ina, unte qaþ: ik im hlaifs sa atsteigands us himina,

Murmurabant ergo Iudaei de illo, quia dixisset: “Ego sum panis, qui de caelo descendi”,

Տրտնջէին զնմանէ Հրեայքն, զի ասաց թէ` Ես եմ հացն իջեալ յերկնից:

ръпътаахѫ же июдеи о немь ѣко речеазъ есмъ хлѣбъ съшедꙑи съ небесе.

41 The Jews then murmured at him, because he said, I am the bread which came down from heaven.

Οὐχὶ οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ υἱὸς Ἰωσήφ, οὗ ἡμεῖς οἴδαμεν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα; πῶς νῦν λέγει ὅτι Ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβέβηκα;

ܘܐܵܡܪܝܼܢ ܗ̄ܘܼܵܘ. ܠܵܐ ܗܘ̣ܵܐ ܗܵܢܵܐ ܝܼܫܘܿܥ. ܒܪܹܗ ܕܝܵܘܣܸܦ. ܗܵܘ ܕܲܚܢܲܢ ܝܵܕ݂ܥܝܼܢ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܘܠܸܐܡܹܗ. ܘܐܲܝܟܲܢܵܐ ܐܵܡܲܪ ܗܵܢܵܐ ܕܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ ܢܸܚܬܹ݁ܬ݂.

jah qeþun: niu sa ist Iesus sa sunus Iosefis, þizei weis kunþedum attan jah aiþein? ƕaiwa nu qiþiþ sa þatei us himina atstaig?

et dicebant: “Nonne hic est Iesus filius Ioseph, cuius nos novimus patrem et matrem? Quomodo dicit nunc: “De caelo descendi”?”.

եւ ասէին. Ո՞չ սա է Յիսուս որդին Յովսեփու, զորոյ մեք գիտեմք զհայրն եւ զմայր. իսկ արդ զիա՞րդ ասէ եթէ` Ես յերկնից իջի:

ꙇ г҃лаахѫ.не сь ли естъ и҃с. с҃нъ иосифовъ. емоуже мꙑ знаемъ о҃тца и матерь.како оубо сь г҃летъ ѣкосъ небесе сънидъ.

42 And they said, Is not this Jesus, the son of Joseph, whose father and mother we know? how is it then that he saith, I came down from heaven?

ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς Μὴ γογγύζετε μετ᾽ ἀλλήλων.

ܥܢܵܐ ܝܼܫܘܿܥ. ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. ܠܵܐ ܬܸܪܛܢܘܼܢ ܚܲܕ݂ ܥܲܡ ܚܲܕ݂.

andhof þan Iesus jah qaþ du im: ni birodeiþ miþ izwis misso.

Respondit Iesus et dixit eis: “Nolite murmurare in invicem.

Պատասխանի ետ Յիսուս եւ ասէ ցնոսա. Մի՛ քրթմնջէք ընդ միմեանս:

отъвѣща и҃с и҅ рече имъ.не ръпьштите междю собоѭ҄.

43 Jesus therefore answered and said unto them, Murmur not among yourselves.

οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με ἐὰν μὴ ὁ πατὴρ ὁ πέμψας με ἐλκύσῃ αὐτόν, κἀγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ.

ܠܵܐ ܐ̄ܢܵܫ ܡܸܫܟܲܚ ܕܢܹܐܬܹܐ ܠܘܵܬ݂ܝ ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܢܲܓ݂ܕܹܗ ܐܲܒ݂ܵܐ ܕܫܲܕܪܲܢܝ. ܘܐܸܢܵܐ ܐܲܩܝܼܡܝܼܘܗܝ. ܒܝܵܘܡܵܐ ܐ̄ܚܪܵܝܵܐ.

ni manna mag qiman at mis, nibai atta saei sandida mik atþinsiþ ina, jah ik urraisja ina in þamma spedistin daga.

Nemo potest venire ad me, nisi Pater, qui misit me, traxerit eum; et ego resuscitabo eum in novissimo die.

Ոչ ոք կարէ գալ առ իս, եթէ ոչ Հայրն որ զիս առաքեաց` ձգեսցէ զնա. եւ ես յարուցից զնա յաւուրն յետնում:

никтоже не можетъ прити къ мьнѣ. аште не о҃тцъ посълавꙑи мѧ привлѣчетъ его. ꙇ азъ въскрѣшѫ и въ послѣдьнии дьнь ⁘ кⷰ҇ ⁘

44 No man can come to me, except the Father which hath sent me draw him: and I will raise him up at the last day.

ἔστιν γεγραμμένον ἐν τοῖς προφήταις “Καὶ ἔσονται πάντες. διδακτοὶ θεοῦ:” πᾶς ὁ ἀκούσας παρὰ τοῦ πατρὸς καὶ μαθὼν ἔρχεται πρὸς ἐμέ.

ܟܬ݂ܝܼܒ݂ ܓܹܝܪ ܒܲܢܒ݂ܝܼܵܐ. ܕܢܸܗܘܘܿܢ ܟܠܗܘܿܢ ܡܲܠܦܹ̈ܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ. ܟܠܡܲܢ ܕܫܵܡܲܥ ܗܵܟܹܝܠ ܡܸܢ ܐܲܒ݂ܵܐ ܘܝܵܠܹܦ ܡܸܢܹܗ. ܐܵܬܹܐ ܠܘܵܬ݂ܝ.

ist gameliþ ana praufetum: jah wairþand allai laisidai gudis. ƕazuh nu sa gahausjands at attin jah ganam gaggiþ du mis.

Est scriptum in Prophetis: “Et erunt omnes docibiles Dei “. Omnis, qui audivit a Patre et didicit, venit ad me.

Գրեալ է ի մարգարէս. Եւ եղիցին ամենեքեան ուսեալք յԱստուծոյ. ամենայն որ լսէ ի Հօրէ եւ ուսանի` գայ առ իս:

естъ писано въ пророцѣхъ.ꙇ бѫдѫтъ вьси оучени б҃гомь.вьсѣкъ слꙑшавꙑ о҃тца и навꙑкъ придетъ къ мьнѣ.

45 It is written in the prophets, And they shall be all taught of God. Every man therefore that hath heard, and hath learned of the Father, cometh unto me.

οὐχ ὅτι τὸν πατέρα ἑώρακέν τις εἰ μὴ ὁ ὢν παρὰ [τοῦ] θεοῦ, οὗτος ἑώρακεν τὸν πατέρα.

ܠܵܐ ܗܘ̣ܵܐ ܕܚܵܙܹܐ ܐ̄ܢܵܫ ܠܐܲܒ݂ܵܐ. ܐܸܠܵܐ ܡܲܢ ܕܡܸܢ ܐܲܠܵܗܵܐ ܐܝܼܬ݂ܵܘܗܝ. ܗܵܘ ܗܘܼ ܚܵܙܹܐ ܠܐܲܒ݂ܵܐ.

ni þatei attan seƕi ƕas, nibai saei was fram attin, sa saƕ attan.

Non quia Patrem vidit quisquam, nisi is qui est a Deo, hic vidit Patrem.

Իբրեւ ոչ եթէ զՀայր ուրուք տեսեալ իցէ, եթէ ոչ որ էն յԱստուծոյ` նա ետես զՀայր:

не ѣко отьца видѣлъ естъ тъкъмо. тъкмо сѫи отъ б҃а. сь видѣ о҃тца.

46 Not that any man hath seen the Father, save he which is of God, he hath seen the Father.

ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων ἔχει ζωὴν αἰώνιον.

ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ. ܕܡܲܢ ܕܲܡܗܲܝܡܸܢ ܒܝܼ. ܐܝܼܬ݂ ܠܹܗ ܚܲܝܹ̈ܐ ܕܲܠܥܵܠܲܡ.

amen amen qiþa izwis: saei galaubeiþ du mis aih libain aiweinon.

Amen, amen dico vobis: Qui credit, habet vitam aeternam.

Ամէն ամէն ասեմ ձեզ զի` Որ հաւատայ` ընդունի զկեանսն յաւիտենականս:

амин а҅мин г҃лѭ вамъ.вѣроуѩи вь мѧ иматъ живота вѣчънааго. ⁘

47 Verily, verily, I say unto you, He that believeth on me hath everlasting life.

ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος τῆς ζωῆς:

ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܠܲܚܡܵܐ ܕܚܲܝܹ̈ܐ.

ik im sa hlaifs libainais.

Ego sum panis vitae.

Ես եմ հացն կենաց:

азъ есмъ хлѣбъ животънꙑ.

48 I am that bread of life.

οἱ πατέρες ὑμῶν ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ τὸ μάννα καὶ ἀπέθανον:

ܐܲܒ݂ܵܗܲܝ̈ܟܿܘܿܢ ܐܸܟ݂ܲܠܘ ܡܲܢܢܵܐ ܒܡܲܕ݂ܒܪܵܐ. ܘܡܝܼܬ݂ܘ.

attans izwarai matidedun manna in auþidai jah gaswultun.

Patres vestri manducaverunt in deserto manna et mortui sunt.

Հարքն ձեր կերան զմանանայն յանապատին եւ մեռան:

О҃тци ваши ѣсѧ маннѫ въ поустꙑни и оу҅мьрѣшѧ.

49 Your fathers did eat manna in the wilderness, and are dead.

οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβαίνων ἵνα τις ἐξ αὐτοῦ φάγῃ καὶ μὴ ἀποθάνῃ:

ܗܵܢܵܘ ܕܹܝܢ ܠܲܚܡܵܐ ܕܲܢܚܸܬ݂ ܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ. ܕܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܐ̄ܢܵܫ ܡܸܢܹܗ. ܘܠܵܐ ܢܡܘܼܬ݂.

sa ist hlaifs saei us himina atstaig, ei saei þis matjai, ni gadauþnai.

Hic est panis de caelo descendens, ut, si quis ex ipso manducaverit, non moriatur.

Այս է հացն որ յերկնիցն իջեալ է, զի որ ուտիցէ ոք ի սմանէ` մի՛ մեռանիցի:

сь естъ хлѣбъ съходѧи съ небесе. да аште отъ него кто ѣстъ не оумьретъ.

50 This is the bread which cometh down from heaven, that a man may eat thereof, and not die.

ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς: ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα, καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω ἡ σάρξ μου ἐστὶν ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς.

ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܠܲܚܡܵܐ ܚܲܝܵܐ. ܕܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ ܢܸܚܬܹ݁ܬ݂. ܘܐܸܢ ܐ̄ܢܵܫ ܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܡܸܢ ܗܵܢܵܐ ܠܲܚܡܵܐ ܢܸܚܹܐ ܠܥܵܠܲܡ. ܘܠܲܚܡܵܐ ܐܲܝܢܵܐ ܕܐܸܢܵܐ ܐܸܬܸ݁ܠ. ܦܲܓ݂ܪܝ ܗ̄ܘܼ. ܕܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܚܲܝܵܘ̈ܗܝ ܕܥܵܠܡܵܐ ܝܵܗܹܒ݂ ܐ̄ܢܵܐ.

ik im hlaifs sa libanda, sa us himina qumana; jabai ƕas matjiþ þis hlaibis, libaiþ in ajukduþ; jah þan sa hlaifs þanei ik giba, leik mein ist þatei ik giba in þizos manasedais libainais.

Ego sum panis vivus, qui de caelo descendi. Si quis manducaverit ex hoc pane, vivet in aeternum; panis autem, quem ego dabo, caro mea est pro mundi vita”.

6,51-52 Ես եմ հացն կենդանի, որ յերկնից իջեալ:
Եթէ ոք ուտիցէ ի հացէ յայսմանէ, կեցցէ ի յաւիտեան. եւ հացն զոր ես տաց` մարմին իմ է, զոր ես տաց վասն կենաց աշխարհի:

азъ есмъ хлѣбъ живꙑ съшедꙑ съ небесе.аште кто сънѣстъ отъ хлѣба сего живъ бѫдетъ въ вѣкъ.хлѣбъ бо иже азъ дамь пльть моѣ естъ. ѭже азъ дамь. за животъ мира

51 I am the living bread which came down from heaven: if any man eat of this bread, he shall live for ever: and the bread that I will give is my flesh, which I will give for the life of the world.

Ἐμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες Πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα [αὐτοῦ] φαγεῖν;

ܢܵܨܹܝܢ ܗ̄ܘܼܵܘ ܕܹܝܢ ܝܗ̄ܘܼܕ݂ܵܝܹ̈ܐ ܚܲܕ݂ ܥܲܡ ܚܲܕ݂. ܘܐܵܡܪܝܼܢ. ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܗܵܢܵܐ ܦܲܓ݂ܪܹܗ ܕܢܸܬܸ݁ܠ ܠܲܢ ܠܡܹܐܟܲܠ.

þanuh sokun miþ sis misso Iudaieis qiþandans: ƕaiwa mag sa unsis leik giban du matjan?

Litigabant ergo Iudaei ad invicem dicentes: “Quomodo potest hic nobis carnem suam dare ad manducandum?”.

Մարտնչէին ընդ միմեանս Հրեայքն եւ ասէին. Զիա՞րդ կարէ սա տալ մեզ զմարմին իւր յուտել:

пьрѣахѫ же сѧ июдеи. междю собоѭ г҃лѭште.како можето сь дати плъть своѭ ѣсти намъ.

52 The Jews therefore strove among themselves, saying, How can this man give us his flesh to eat?

εἶπεν οὖν αὐτοῖς [ὁ] Ἰησοῦς Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς.

ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܼܫܘܿܥ. ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܹܝܢ ܐܵܡܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ. ܕܐܸܠܵܐ ܬܸܐܟ݂ܠܘܼܢ ܦܲܓ݂ܪܹܗ ܕܲܒ݂ܪܹܗ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ. ܘܬܸܫܬ݁ܘܿܢ ܕܡܹܗ. ܠܲܝܬ݁ ܠܟ݂ܘܿܢ ܚܲܝܹ̈ܐ ܒܲܩܢܘܿܡܟ݂ܘܿܢ.

þaruh qaþ du im Iesus: amen amen qiþa izwis, nibai matjiþ leik þis sunaus mans jah driggkaiþ is bloþ, ni habaiþ libain in izwis silbam.

Dixit ergo eis Iesus: “Amen, amen dico vobis: Nisi manducaveritis carnem Filii hominis et biberitis eius sanguinem, non habetis vitam in vobismetipsis.

Ասէ ցնոսա Յիսուս. Ամէն ամէն ասեմ ձեզ. Եթէ ոչ կերիջիք զմարմին Որդւոյ մարդոյ եւ արբջիք զարիւն նորա, ոչ ունիք կեանս յանձինս:

рече же имъ и҃с.аминъ амн г҃лѭ вамъаште не сънѣсте плъти с҃на ч҃лскааго. и пиете кръве его. живота не имате вь себѣ.

53 Then Jesus said unto them, Verily, verily, I say unto you, Except ye eat the flesh of the Son of man, and drink his blood, ye have no life in you.

ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, κἀγὼ ἀναστήσω αὐτὸν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ:

ܡܲܢ ܕܐܵܟܹܠ ܕܹܝܢ ܡܸܢ ܦܲܓ݂ܪܝ. ܘܫܵܬܹܐ ܡܸܢ ܕܹܡܝ. ܐܝܼܬ݂ ܠܹܗ ܚܲܝܹ̈ܐ ܕܲܠܥܵܠܲܡ. ܘܐܸܢܵܐ ܐܲܩܝܼܡܝܼܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܐ̄ܚܪܵܝܵܐ.

saei matjiþ mein leik jah driggkiþ mein bloþ, aih libain aiweinon, jah ik urraisja ina in þamma spedistin daga.

Qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem, habet vitam aeternam; et ego resuscitabo eum in novissimo die.

Որ ուտէ զմարմին իմ եւ ըմպէ զարիւն իմ, ունի զկեանս յաւիտենականս, եւ ես յարուցից զնա յաւուրն յետնում:

ѣдꙑ моѭ плъть и пиѩи моѭ҄ кръвь. ꙇматъ живота вѣчънааго. и азъ вьскрѣшѫ и въ послѣдьнии дьнь ⁘ кⷰ҇ ⁘

54 Whoso eateth my flesh, and drinketh my blood, hath eternal life; and I will raise him up at the last day.

ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθής ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθής ἐστι πόσις.

ܦܲܓ݂ܪܝ ܓܹܝܪ. ܫܲܪܝܼܪܵܐܝܼܬ݂ ܐܝܼܬ݂ܵܘܗܝ ܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ. ܘܕ݂ܡܝ. ܫܲܪܝܼܪܵܐܝܼܬ݂ ܐܝܼܬ݂ܵܘܗܝ ܡܲܫܬ݁ܝܵܐ.

þata auk leik meinata bi sunjai ist mats, jah þata bloþ mein bi sunjai ist draggk.

Caro enim mea verus est cibus, et sanguis meus verus est potus.

Զի մարմին իմ ճշմարիտ կերակուր է, եւ արիւն իմ ճշմարիտ ըմպելի է:

плъть бо моѣ истинъно естъ брашъно. ꙇ кръвъ моѣ истинъно естъ пиво ⁘

55 For my flesh is meat indeed, and my blood is drink indeed.

ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει κἀγὼ ἐν αὐτῷ.

ܡܲܢ ܕܐܵܟܹܠ ܦܲܓ݂ܪܝ. ܘܫܵܬܹܐ ܕܹܡܝ. ܒܝܼ ܡܩܵܘܐ. ܘܐܸܢܵܐ ܒܹܗ.

saei matjiþ mein leik jah driggkiþ mein bloþ, in mis wisiþ jah ik in imma.

Qui manducat meam carnem et bibit meum sanguinem, in me manet, et ego in illo.

Որ ուտէ զմարմին իմ եւ ըմպէ զարիւն իմ, յիս բնակեսցէ, եւ ես ի նմա:

Ѣдꙑ моѭ плътъ и пиѩи моѭ кръвь. вь мьнѣ прѣбꙑваатъ и азъ вь немь.

56 He that eateth my flesh, and drinketh my blood, dwelleth in me, and I in him.

καθὼς ἀπέστειλέν με ὁ ζῶν πατὴρ κἀγὼ ζῶ διὰ τὸν πατέρα, καὶ ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσει δι᾽ ἐμέ.

ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܫܲܕܪܲܢܝ ܐܲܒ݂ܵܐ ܚܲܝܵܐ. ܘܐܸܢܵܐ ܚܲܝ ܐ̄ܢܵܐ ܡܛܠ ܐܲܒ݂ܵܐ. ܘܡܲܢ ܕܢܹܐܟ݂ܠܲܢܝ. ܐܵܦ ܗܘܼ ܢܸܚܹܐ ܡܛܠܵܬ݂ܝ.

swaswe insandida mik libands atta, jah ik liba in attins, jah saei matjiþ mik, jah sa libaiþ in meina.

Sicut misit me vivens Pater, et ego vivo propter Patrem; et, qui manducat me, et ipse vivet propter me.

Որպէս առաքեաց զիս կենդանին Հայր, եւ ես կենդանի եմ վասն Հօր. եւ որ ուտէն զիս` եւ նա կեցցէ վասն իմ:

ѣкоже посъла мѧ живѫи о҃тцъ. ꙇ҅ азъ живѫ отъца ради.

57 As the living Father hath sent me, and I live by the Father: so he that eateth me, even he shall live by me.

οὗτός ἐστιν ὁ ἄρτος ὁ ἐζ οὐρανοῦ καταβάς, οὐ καθὼς ἔφαγον οἱ πατέρες καὶ ἀπέθανον: ὁ τρώγων τοῦτον τὸν ἄρτον ζήσει εἰς τὸν αἰῶνα.

ܗܵܢܵܘ ܠܲܚܡܵܐ ܕܲܢܚܸܬ݂ ܡܸܢ ܫܡܲܝܵܐ. ܠܵܐ ܗܘ̣ܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܟܲܠܘ ܐܲܒ݂ܵܗܲܝ̈ܟܿܘܿܢ ܡܲܢܢܵܐ. ܘܡܝܼܬ݂ܘ. ܡܲܢ ܕܐܵܟܹܠ ܗܵܢܵܐ ܠܲܚܡܵܐ. ܢܸܚܹܐ ܠܥܵܠܲܡ.

sa ist hlaifs saei us himina atstaig, ni swaswe matidedun attans izwarai manna jah gadauþnodedun; iþ saei matjiþ þana hlaif libaiþ in ajukduþ.

Hic est panis, qui de caelo descendit, non sicut manducaverunt patres et mortui sunt; qui manducat hunc panem, vivet in aeternum”.

Այս է հացն որ յերկնից իջեալ. ոչ որպէս կերան հարքն ձեր զմանանայն եւ մեռան. որ ուտէ զհացս զայս` կեցցէ յաւիտեան:

сь естъ хлѣбъ съшедꙑ съ небесе. не ѣкоже ѣсѧ о҃тци ваши манꙿнѫ. ꙇ оумьрѣшѧ.ѣдꙙи хлѣбъ съ живъ бѫдетъ въ вѣкъ.

58 This is that bread which came down from heaven: not as your fathers did eat manna, and are dead: he that eateth of this bread shall live for ever.

Ταῦτα εἶπεν ἐν συναγωγῇ διδάσκων ἐν Καφαρναούμ.

ܗܵܠܹܝܢ ܐܸܡܲܪ ܒܲܟ݂ܢ̈ܘܼܫܵܬ݂ܵܐ. ܟܲܕ݂ ܡܲܠܸܦ ܒܲܟ݂ܦܲܪܢܵܚܘܿܡ.

þata qaþ in swnagoge laisjands in Kafarnaum.

Haec dixit in synagoga docens in Capharnaum.

Զայս ասաց ի ժողովրդեանն յուսուցանելն ի Կափառնայում:

си рече на сонъмищи оучѧ въ каперънаоумѣ.

59 These things said he in the synagogue, as he taught in Capernaum.

Πολλοὶ οὖν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπαν Σκληρός ἐστιν ὁ λόγος οὗτος: τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν;

ܘܣܲܓܝܼܐܹ̈ܐ ܕܲܫܡܲܥܘ ܡܸܢ ܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. ܐܵܡܪܝܼܢ. ܩܲܫܝܵܐ ܗܝ ܡܸܠܬ݂ܵܐ ܗܵܕܹܐ. ܡܲܢܘܼ ܡܸܫܟܲܚ ܠܡܸܫܡܥܵܗ̇.

þanuh managai gahausjandans þize siponje is qeþun: hardu ist þata waurd, ƕas mag þis hausjon?

Multi ergo audientes ex discipulis eius dixerunt: “Durus est hic sermo! Quis potest eum audire?”.

Եւ բազումք յաշակերտացն իբրեւ լուան, ասեն. Խիստ է բանդ այդ, ո՞վ կարէ լսել դմա:

мъноѕи же слꙑшавъше отъ оученикъ его рѣшѧ.жестоко естъ слово секто можетъ его слоушати.

60 Many therefore of his disciples, when they had heard this, said, This is an hard saying; who can hear it?

εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσιν περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ εἶπεν αὐτοῖς Τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει;

ܝܼܫܘܿܥ ܕܹܝܢ. ܝܼܕ݂ܲܥ ܒܢܲܦ̮ܫܹܗ ܕܪܵܛܢܝܼܢ ܥܲܠ ܗܵܕܹܐ ܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ. ܗܵܕܹܐ ܡܲܟ݂ܫܠܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ.

iþ witands Iesus in sis silbin þatei birodidedun þata þai siponjos is, qaþ du im: þata izwis gamarzeiþ?

Sciens autem Iesus apud semetipsum quia murmurarent de hoc discipuli eius, dixit eis: “Hoc vos scandalizat?

Իբրեւ գիտաց Յիսուս յանձն իւր եթէ տրտնջեն վասն այնորիկ աշակերտքն նորա, ասէ ցնոսա. Այդ գայթակղեցուցանէ՞ զձեզ:

вѣдꙑ же и҃съ въ себѣ. ѣко ръпъштѫтъ о семь оученици его. рече имъселивы блазнитъ.

61 When Jesus knew in himself that his disciples murmured at it, he said unto them, Doth this offend you?

ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον;

ܐܸܢ ܬܸܚܙܘܿܢ ܗܵܟܹܝܠ ܠܲܒ݂ܪܹܗ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ ܕܣܵܠܹܩ ܠܐܲܬܲܪ ܕܐܝܼܬ݂ܵܘܗܝ ܗܘ̣ܵܐ ܡܸܢ ܩܕ݂ܝܼܡ.

jabai nu gasaiƕiþ sunu mans ussteigan, þadei was faurþis?

Si ergo videritis Filium hominis ascendentem, ubi erat prius?

Իսկ արդ, եթէ տեսանիցէք զՈրդի մարդոյ, զի ելանիցէ ուր էր զառաջինն:

аще оубо оузьрите с҃на ч҃ловчскааго въсходѧща идеже бѣ прѣжде.

62 What and if ye shall see the Son of man ascend up where he was before?

τὸ πνεῦμά ἐστιν τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν: τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λελάληκα ὑμῖν πνεῦμά ἐστιν καὶ ζωή ἐστιν:

ܪܘܼܚܵܐ ܗܝ ܕܡܲܚܝܵܐ. ܦܲܓ݂ܪܵܐ. ܠܵܐ ܡܲܗܢܹܐ ܡܸܕܸܡ. ܡܸܠܹ̈ܐ ܕܐܸܢܵܐ ܡܲܠܠܹܬ݂ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ. ܪܘܼܚܵܐ ܐܸܢܹܝܢ. ܘܚܲܝܹ̈ܐ ܐܸܢܹܝܢ.

ahma ist saei liban taujiþ, þata leik ni boteiþ waiht. þo waurda þoei ik rodida izwis, ahma ist jah libains ist,

Spiritus est, qui vivificat, caro non prodest quidquam; verba, quae ego locutus sum vobis, Spiritus sunt et vita sunt.

Հոգին է կենդանարար, մարմին ինչ ոչ օգնէ. զբանն զոր ես խօսեցայ ընդ ձեզ` հոգի է եւ կեանք:

д҃хъ естъ иже живлѣатъ.отъ плъти нѣ польѕѧ никоеѩже.г҃лꙑ ѩже азъ г҃лахъ вамъ. д҃хъ сѫтъ и животъ сѫтъ.

63 It is the spirit that quickeneth; the flesh profiteth nothing: the words that I speak unto you, they are spirit, and they are life.

ἀλλὰ εἰσὶν ἐξ ὑμῶν τινὲς οἳ οὐ πιστεύουσιν. Ἤιδει γὰρ ἐξ ἀρχῆς ὁ Ἰησοῦς τίνες εἰσὶν οἱ μὴ πιστεύοντες καὶ τίς ἐστιν ὁ παραδώσων αὐτόν.

ܐܸܠܵܐ ܐܝܼܬ݂ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ. ܕܠܵܐ ܡܗܲܝܡܢܝܼܢ. ܝܵܕ݂ܲܥ ܗܘ̣ܵܐ ܓܹܝܪ ܝܼܫܘܿܥ ܡܸܢ ܩܕ݂ܝܼܡ. ܡܲܢ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܝܠܹܝܢ ܕܠܵܐ ܡܗܲܝܡܢܝܼܢ ܘܡܲܢܘܼ ܗܵܘ ܕܡܲܫܠܸܡ ܠܹܗ.

akei sind izwara sumai, þaiei ni galaubjand. wissuh þan us frumistja Iesus ƕarjai sind þai ni galaubjandans, jah ƕas ist saei galeiweiþ ina.

Sed sunt quidam ex vobis, qui non credunt”. Sciebat enim ab initio Iesus, qui essent non credentes, et quis traditurus esset eum.

Այլ են ոմանք ի ձէնջ որ ոչ հաւատան. քանզի գիտէր Յիսուս ի սկզբանէ ով են այնոքիկ որ ոչն հաւատան, եւ ով այն է որ մատնելոցն է զնա:

нъ сѫтъ отъ васъ едини иже не вѣроуѭтъ.вѣдѣаше бо искони и҃съ. кто сѫтъ не вѣроуѭштеи. ꙇ кто естъ хотѧи прѣдати и.

64 But there are some of you that believe not. For Jesus knew from the beginning who they were that believed not, and who should betray him.

καὶ ἔλεγεν Διὰ τοῦτο εἴρηκα ὑμῖν ὅτι οὐδεὶς δύναται ἐλθεῖν πρός με ἐὰν μὴ ᾖ δεδομένον αὐτῷ ἐκ τοῦ πατρός.

ܘܐܸܡܲܪ ܗܘ̣ܵܐ ܠܗܘܿܢ. ܡܛܠ ܗܵܢܵܐ ܐܸܡܪܹܬ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܕܠܵܐ ܐ̄ܢܵܫ ܡܸܫܟܲܚ ܕܢܹܐܬܹܐ ܠܘܵܬ݂ܝ ܐܸܠܵܐ ܝܼܗܝܼܒ݂ ܠܹܗ ܡܸܢ ܐܵܒ݂ܝ.

jah qaþ: duþe qaþ izwis þatei ni ainshun mag qiman at mis, nibai ist atgiban imma fram attin meinamma.

Et dicebat: “Propterea dixi vobis: Nemo potest venire ad me, nisi fuerit ei datum a Patre”.

Եւ ասէր. Վասն այնորիկ ասացի ձեզ թէ ոչ ոք կարէ գալ առ իս, եթէ ոչ իցէ տուեալ նմա ի Հօրէ իմմէ:

ꙇ г҃лашесего ради рѣхъ вамъ. ѣко никтоже не можетъ прити къ мьнѣ. аште не бѫдетъ дано емоу отъ о҃ца моего.

65 And he said, Therefore said I unto you, that no man can come unto me, except it were given unto him of my Father.

Ἐκ τούτου πολλοὶ ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ ἀπῆλθον εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μετ᾽ αὐτοῦ περιεπάτουν.

ܡܛܠ ܗܵܕܹܐ ܡܸܠܬ݂ܵܐ. ܣܲܓܝܼܐܹ̈ܐ ܡܸܢ ܬܲܠܡܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ ܐܸܙܲܠܘ ܠܒܸܣܬܲܪܗܘܿܢ. ܘܠܵܐ ܡܗܲܠܟ݂ܝܼܢ ܗ̄ܘܼܵܘ ܥܲܡܹܗ.

uzuh þamma mela managai galiþun siponje is ibukai jah þanaseiþs miþ imma ni iddjedun.

Ex hoc multi discipulorum eius abierunt retro et iam non cum illo ambulabant.

Յայսմանէ բազումք յաշակերտացն նորա չոգան յետս, եւ ոչ եւս շրջէին ընդ նմա:

отъ сего мьноѕи отъ оученикъ его идѫ въспѧть. ꙇ к томоу не хождаахѫ съ нимь ⁘

66 From that time many of his disciples went back, and walked no more with him.

Εἶπεν οὖν ὁ Ἰησοῦς τοῖς δώδεκα Μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν;

ܘܐܸܡܲܪ ܝܼܫܘܿܥ ܠܲܬ݂ܪܸܥܣܲܪܬܹ݁ܗ. ܠܡܵܐ ܐܵܦ ܐܲܢ̄ܬ݁ܘܿܢ ܨܵܒܹܝܢ ܐܢ̄ܬܘܿܢ ܠܡܹܐܙܲܠ.

þaruh qaþ Iesus du þaim twalibim: ibai jah jus wileiþ galeiþan?

Dixit ergo Iesus ad Duodecim: “Numquid et vos vultis abire?”.

Ասէ Յիսուս ցերկոտասան աշակերտսն. Միթէ եւ դո՞ւք կամիք երթալ:

Рече же и҃съ обѣма на десѧте.еда и вꙑ хоштете ити.

67 Then said Jesus unto the twelve, Will ye also go away?

ἀπεκρίθη αὐτῷ Σίμων Πέτρος Κύριε, πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ῥήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις,

ܥܢܵܐ ܫܸܡܥܘܿܢ ܟܹܐܦܵܐ. ܘܐܸܡܲܪ. ܡܵܪܝ. ܠܘܵܬ݂ ܡܲܢ ܢܹܐܙܲܠ. ܡܸܠܹ̈ܐ ܕܚܲܝܹ̈ܐ ܕܲܠܥܵܠܲܡ ܐܝܼܬ݂ ܠܵܟ݂.

þanuh andhof imma Seimon Paitrus: frauja, du ƕamma galeiþaima? waurda libainais aiweinons habais.

Respondit ei Simon Petrus: “Domine, ad quem ibimus? Verba vitae aeternae habes;

Պատասխանի ետ նմա Սիմովն Պետրոս. Տէր, առ ո՞վ երթիցուք, բանս կենաց յաւիտենականաց ունիս:

отъвѣшта емоу симонъ петрь.г҃и къ комоу идемъ.г҃лꙑ живота вѣчънааго имаши.

68 Then Simon Peter answered him, Lord, to whom shall we go? thou hast the words of eternal life.

καὶ ἡμεῖς πεπιστεύκαμεν καὶ ἐγνώκαμεν ὅτι σὺ εἶ ὁ ἅγιος τοῦ θεοῦ.

ܘܲܚܢܲܢ ܗܲܝܡܸܢܢ ܘܝܼܕ݂ܲܥܢ. ܕܐܲܢ̄ܬ݁ ܗܘܼ ܡܫܝܼܚܵܐ. ܒܪܹܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܚܲܝܵܐ.

jah weis galaubidedum jah ufkunþedum þatei þu is Xristus, sunus gudis libandins.

et nos credidimus et cognovimus quia tu es Sanctus Dei”.

Եւ մեք հաւատացաք եւ ծանեաք եթէ դու ես Քրիստոսն Որդի Աստուծոյ:

ꙇ мꙑ вѣровахомъ и познахомъ. ѣко тꙑ еси х҃ь с҃нъ б҃а живааго. ⁘ кⷰ҇ ⁘

69 And we believe and are sure that thou art that Christ, the Son of the living God.

ἀπεκρίθη αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς Οὐκ ἐγὼ ὑμᾶς τοὺς δώδεκα ἐξελεξάμην; καὶ ἐξ ὑμῶν εἷς διάβολός ἐστιν.

ܐܵܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܼܫܘܿܥ. ܠܵܐ ܗܘ̣ܵܐ ܐܸܢܵܐ ܓܒ݂ܝܼܬ݂ܟ݂ܘܿܢ ܠܲܬ݂ܪܸܥܣܲܪ. ܘܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܚܲܕ݂ ܣܵܛܵܢܵܐ ܗܘܼ.

andhof im Iesus: niu ik izwis ·ib· gawalida jah izwara ains diabaulus ist?

Respondit eis Iesus: “Nonne ego vos Duodecim elegi? Et ex vobis unus Diabolus est”.

Պատասխանի ետ նոցա Յիսուս. Ո՞չ ես զձեզ զերկոտասանսդ ընտրեցի, եւ միդ ի ձէնջ սատանայ է:

Отъвѣшта имъ и҃съ.не азъ ли васъ два на десѧте избърахъ.ꙇ отъ васъ единъ диѣволъ естъ.

70 Jesus answered them, Have not I chosen you twelve, and one of you is a devil?

ἔλεγεν δὲ τὸν Ἰούδαν Σίμωνος Ἰσκαριώτου: οὗτος γὰρ ἔμελλεν παραδιδόναι αὐτόν, εἷς ἐκ τῶν δώδεκα.

ܐܸܡܲܪ ܗܘ̣ܵܐ ܕܹܝܢ. ܥܲܠ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܒܲܪ ܫܸܡܥܘܿܢ ܣܟܲܪܝܘܿܛܵܐ. ܗܘܼ ܓܹܝܪ ܥܬ݂ܝܼܕ݂ ܗܘ̣ܵܐ ܕܢܲܫܠܡܝܼܘܗܝ. ܚܲܕ݂ ܡܸܢ ܬܪܸܥܣܲܪ.

qaþuh þan þana Iudan Seimonis, Iskariotu, sa auk habaida ina galewjan, ains wisands þize twalibe.

Dicebat autem Iudam Simonis Iscariotis; hic enim erat traditurus eum, cum esset unus ex Duodecim.

Եւ ասէր զՍիմովնեան Յուդայէ Իսկարիովտացւոյ``, զի նա իսկ մատնելոց էր զնա, եւ մի էր յերկոտասանիցն:

г҃лааше же июдѫ симонова. ꙇскариота.сь бо хотѣаше прѣдати и. единъ сꙑ отъ обою на десеⷮ҇. ⁘

71 He spake of Judas Iscariot the son of Simon: for he it was that should betray him, being one of the twelve.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=a9b73f36-1cb9-11e5-99e8-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display