M. Primo per baptismum;
secunda per martyrium;
tertio per confessionem et poenitentiam, ut dicitur: “Confitebor injustitiam meam Domino et tu remisisti impietatem peccati mei” (Psal., XXXI, 5);
quarto per lacrimas, ut dicitur: “Beati qui lugent, quoniam ipsi consolabuntur” (Matth V, 5);
quinto per eleemosynam, ut dicitur: “Sicut aqua exstinguit ignem, ita eleemosyna exstinguit peccatum” (cf. Eccli., III, 33);
sexto per indulgentiam in nobis peccantibus, ut dicitur: “Si remiseritis hominibus, et Pater mens dimittet vobis” (cf. Matth., VI, 14);
septimo per caritatis opera, ut dicitur: “Caritas operit multitudinem peccatorum” (I Petr., IV, 8). (432)
Sú hin fyrsta synðalausn er skírn.
Ǫnnur er pínsl.
Þriðja er at ganga í iðran.
Fjórða er bœnahald ok tárafall.
Fimmta er ǫlmusugerð.
Sétta er at fyrirgefa óvinum.
Sjaunda er ǫ́st ok heilagr góðr vili. (70)
L.: Den förste Syndsforladelse er Daaben,
den anden er Pinsler,
den tredie er at gaae til Fortrydelse,
den fjerde Bönnesuk og Taarefald (Taareflod),
den femte er Almissegjerning,
den sjette er at tilgive Fjender,
den syvende er Kjærlighed og en hellig, god Villie.