Bibliotheca Polyglotta

§10. ΠΕΡΙ ΚΟΙΝΗΣ ΣΥΛΛΑΒΗΣ

Ժ. ՅԱՂԱԳՍ ՀԱՍԱՐԱԿ ՇԱՂԱՇՐԱՑ

11. ON ϹΟΜΜΟN SYLLABLES

κοινὴ συλλαβὴ γίνεται κατὰ τρόπους τρεῖς·

Հասարակ վանգ լինի ընտ յելանակս երիս.

A syllable is common in three ways,

(α´) ἤτοι ὅτ᾽ ἂν εἰς φωνῆεν μακρὸν λήγῃ καὶ τὴν ἑξῆς ἔχῃ ἀπὸ φωνήεντος ἀρχομένην, οἷον«οὔ τί μοι αἰτίη ἐσσί· θεοί νύ μοι αἴτιοί εἰσιν» (Γ 164)·

‹1› յորժամ ի ձայնաւոր երկայն յանգիցի եւ զհետինն ունիցի ի ձայնաւորէ հաւացեալ, որզանինձ բնաւ ես ոչ դու իրիք պատաճառ արեւ, այղ աստուածքն.

either when it ends in a long vowel while the next syllable begins with a vowel, as –––

(β´) ἢ ὅτ᾽ ἂν βραχεῖ ἢ βραχυνομένῳ φωνήεντι ἐπιφέρηται δύο σύμφωνα, ὧν τὸ μὲν δεύτερον ἀμετάβολον, τὸ δὲ ἡγούμενον καθ᾽ ἓν ἄφωνόν ἐστιν, οἷον
«Πάτροκλέ μοι δειλῇ πλεῖστον κεχαρισμένε θυμῷ» (Τ 287)·

‹2› կամ յորժամ աղաւտի եւ աղաւտացելոյ ձայնաւորի վերաբերիցիցին երկու ձայնորդք, որոց երկրորդն նայ է, իսկ առաձնորդն ընտ եզ անձայն, հիզան
Պատրոկղէ ինձ հիգիս կարի յոյժ սիրեցեալ անձին.

or when a shortened vowel is followed by two consonants, whereof the latter is an unchangeable, while the former is by itself a mute, as –––

(γ´) ἢ ὅτ᾽ ἂν βραχεῖα οὖσα καταπεραιοῖ εἰς μέρος λόγου καὶ τὴν ἑξῆς ἔχῃ ἀπὸ φωνήεντος ἀρχομένην, οἷον
«Νέστορα δ᾽ οὐκ ἔλαθεν ἰαχὴ πίνοντά περ ἔμπης» (Ξ 1).

‹3› կամ յորժամ սուղ իցէ եւ երերիցի ի մասն բանի եւ զհետինն ունիցի ի ձայնաւորէ հաւացեալ, որպիսի
զՆեստոր ոչ խաբեաց խաշիւն թեպէտ եւ յումպէր.

or when, being short, it stands at the end of a part of speech and the next syllable begins with a vowel, as –––

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=f8062355-8d29-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display