Bibliotheca Polyglotta

§20. ΠΕΡΙ ΣΥΝΔΕΣΜΟΥ

ԻԱ ՅԱԼԱԳՍ ՇԱՂԿԱՓՊԻ

and some enthusiasm, as εὐοἵ, εὔἁν.

σύνδεσμός ἐστι λέξις συνδέουσα διάνοιαν μετὰ τάξεως καὶ τὸ τῆς ἑρμηνείας κεχηνὸς δηλοῦσα.

Շաղկապ է բառ, որ կապէ զտրամախոհութիւնն ոճով եւ զմեկնութեանն փեռեկումն յայտնէ:

25. ON CONJUNCTIONS

τῶν δὲ συνδέσμων οἱ μέν εἰσι συμπλεκτικοί, οἱ δὲ διαζευκτικοί, οἱ δὲ συναπτικοί, οἱ δὲ παρασυναπτικοί, οἱ δὲ αἰτιολογικοί, οἱ δὲ ἀποῤῥηματικοί, οἱ δὲ συλλογιστικοί, οἱ δὲ παραπληρωματικοί.

Եւ շաղկապացն ոմանք ջոկամանք են, եւ ոմանք` անջատականք, ոմանք բաղմատք, եւ ոմանք` տարբաղմատք, փաստ[ա]բանականք, տարակուսականք, բաղբանականք, թարմատարք:

A Conjunction is a word binding together a thought in order and filling up the hiatuses of speech.

(α´) συμπλεκτικοὶ μὲν οὖν εἰσιν ὅσοι τὴν ἑρμηνείαν ἐπ᾽ ἄπειρον ἐκφερομένην συνδέουσιν. εἰσὶ δὲ οἵδε· μέν δέ τέ καί ἀλλά ἠμέν ἠδέ ἰδέ ἀτάρ αὐτάρ ἤτοι κέν ἄν.

‹1› Եւ ջոկամանք են, որ զմեկնութիւնն յանհունս արտաբերեալ ջոկամանեն. եւ են այսոքիկ` եւ, գի, այլ, թէպէտ, աւնքեցիկ:

Of conjunctions, some are copulative, some disjunctive, some conjunctive, some præter-conjunctive, some causative, some dubitative, come conclusive, and some expletive. Copulative Conjunctions are those which bind together a discourse which flows on indefinitely:

(β´) διαζευκτικοὶ δέ εἰσιν ὅσοι τὴν μὲν φράσιν ἐπισυνδέουσιν, ἀπὸ δὲ πράγματος εἰς πρᾶγμα διιστᾶσιν. εἰσὶ δὲ οἵδε· ἤ ἤτοι ἠέ.

‹2› Եւ անջատականք են` որ եզ անգամ զայլս շաղկապեն, բայց սակայն յիրէ յիր խտրոցեն. եւ են այսոքիկ` կամ, եւ կամ, կամ թէ:

they are these, μέν, δέ, τέ, καί, ἀλλά, ἠμέν, ἠδέ, ἀτάρ, αὐτάρ, ἤτοι. Disjunctive Conjunctions are those which bind the phrase more firmly together, and disjoin the facts expressed:

(γ´) συναπτικοὶ δέ εἰσιν ὅσοι ὕπαρξιν μὲν οὐ δηλοῦσι, σημαίνουσι δὲ ἀκολουθίαν. εἰσὶ δὲ οἵδε· εἴ εἴπερ εἰδή εἰδήπερ.

‹3› Եւ բաղմատք են` որ գոյութիւն ոչ յայտնեն, այլ ոճ իմն նշանակեն. եւ ե՚ն այսոքիկ` թէ, թէպէտ, զի թէպէտ:

they are these, ἤ, ἤτοι, ἠέ. Conjunctive Conjunctions are those which do not indicate any actual existence, but signify sequence:

(δ´) παρασυναπτικοὶ δέ εἰσιν ὅσοι μεθ᾽ ὑπάρξεως καὶ τάξιν δηλοῦσιν. εἰσὶ δὲ οἵδε· ἐπεί ἐπείπερ ἐπειδή ἐδειδήπερ.

‹4› Եւ տարբաղմատք են, որ[ք] ընդ գոյութեանն եւ ոճ յայտնեն: ‹Եւ են այսոքիկ`› քան, քան[զ]ի, ‹վասն›, վասն զի:

they are these, εἴ, εἴπερ, εἰδή, εἰδήπερ. The Præter-conjunclives are those which, along with actual existence, show also order:

(ε´) αἰτιολογικοὶ δέ εἰσιν ὅσοι ἐπ᾽ ἀποδόσει αἰτίας ἕνεκεν παραλαμβάνονται. εἰσὶ δὲ οἵδε· ἵνα ὄφρα ὅπως ἕνεκα οὕνεκα διὅ διὅτι καθ᾽ ὅ καθ᾽ ὅτι καθ᾽ ὅσον.

‹5› Եւ փաստականք ‹են›, որք ի բացատրութեան սակս բաղայս յարառոցեն. եւ են այսք` զի, որպէս, եթէ, արդ եթէ, վասն, յաղագս. վասն որոյ, վասն զի, վասն ոյր, ըստ որոց, ըստ որքան, որքան, մի անգամ:

they are these, ἐπεί, ἐπείπερ, ἐπειδή, ἐδειδήπερ. Causatives are those which are taken to express cause:

(ϛ´) ἀποῤῥηματικοὶ δέ εἰσιν ὅσοι ἐπαποροῦντες εἰώθασι συνδεῖν. εἰσὶ δὲ οἵδε· ἆρα κᾶτα μῶν.

‹6› Եւ տարակուսանք են` որք տարակուսեալք յերկբայս սովորեցաք մակշաղկապել. եւ են այսք` արդեւք, ապա, ապաքէն, ապա ուրեմն, իսկ ընդէ՞ր, էրո՞ւմ, զմէ՞:

they are these, ἵνα, ὄφρα, ὅπως, ἕνεκα, οὕνεκα, ὅτι, διό, διότι καθό καθότι, καθόσον. Dubitatives are those which we are wont to use when we are in doubt;

(ζ´) συλλογιστικοὶ δέ εἰσιν ὅσοι πρὸς τὰς ἐπιφοράς τε καὶ συλλήψεις τῶν ἀποδείξεων εὖ διάκεινται. εἰσὶ δὲ οἵδε· ἄρα ἀλλά ἀλλαμήν τοίνυν τοιγάρτοι τοιγαροῦν.

‹7› Եւ բաղբանականք են, ոյք առ մակբերսն եւ առ շաղկապսն բացատրութեան քաջ տրամակային. եւ են այսք` արդեւք, ուրեմն, այլ, այլ սակայն, այսուհետեւ, վասն որոյ, յաղագս որոյ:

they are these, ἆρα κἆτα μῶν. Inferentials are those which lend themselves readily to conclusions and summings-up of demonstrations:

(η´) παραπληρωματικοὶ δέ εἰσιν ὅσοι μέτρου ἢ κόσμου ἕνεκεν παραλαμβάνονται. εἰσὶ δὲ οἵδε· δή ῥά νύ ποῦ τοί θήν ἄρ δῆτα πέρ πώ μήν ἄν αὖ νῦν οὖν κέν γέ.

‹8› Եւ թարմատարք են` որ ի չափու սակս կամ զարդու յարառոցեալ լինին. եւ են այսք` իգն, մակ, իբր:

they are these, ἄρα, ἀλλά, ἀλλὰ μέν, τοίνυν, τοιγάρτοι, τοιγαροῦν. Expletives are those whieh are used for the sake of metre or ornament:

τινὲς δὲ προστιθέασι καὶ ἐναντιωματικούς, οἷον ἔμπης ὅμως.

‹9› Եւ են ոմանք, ոյք առադրեն եւ ընդդիմակս, որպիսի` սակայն, համայն:

they are these, δή, ῥά, νύ, ποῦ, τοί, θήν, ἄρ, δῆτα, πέρ, πώ, μήν, ἄν, αὖ, οὖν κέν γέ.

Νο Greek

‹10› Եւ վարանականք են` ոյք ակամայ ընտրելի առնեն զերկրորդն, որգոն` գէթ, գոնէ, փարթար:

Some persons add also Adversatives, as ἔμπης, ὅμως.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=f8702174-8d29-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display