(Καὶ μεθ᾽ ἕτερα.) παραπλησίως δὲ τούτῳ καὶ οἱ λοιποὶ βεσιλεῖς, παῖς παρὰ πατρὸς διαδεχόμενος τὴν ἀρχὴν, ἐβασίλευσαν ἐπὶ γενεὰς (μεʹ.)
ἐπὶ τούτου γὰρ ἡ τῶν Ἀσσυρίων ἡγεμονία μετέπεσεν εἰς Μήδους ἔτη διαμείνασα πλείω τῶν ᾳʹ. καὶ τʹ. καθάπερ φησὶ Κτησίας ὁ Κνίδιος ἐν τῇ βʹ. βίβλιῳ.
τὰ δὲ ὀνόματα τῶν βασιλέων, καὶ τὸ πλῆθος τῶν ἐτῶν οὐκ ἐπεγράφει, διὰ τὸ μηδὲν ὑπ’ αὐτῶν πεπράχθαι μνήμης ἄχιον.
μὀνη γὰρ τέτυχε ἀναγραφῆς ἡ πεμφθεῖσα συμμαχία τοῖς Τρωσὶν ὑπὸ Ἀσσυρίων, ᾗ ἐστρατήγει ὁ Μένων ὁ Τιθωνοῦ.
Ταυτάνου γὰρ βασλιεύοντος τῆς Ἀσίας, ὃς ἦν κϛʹ. ἀπὸ Νίνου τοῦ Σεμιράμιδός, φησι τὺς μετ᾽ Ἀγαμέμνονς Ἔλληνας ἐπὶ Τροΐαν στρατεῦσαι τὴν ἡγεμονίαν ἐχόντων τῆς Ἀσίας Ἀσσυρίων ἔτη πλείω τῶν χιλίων.
καὶ τὸν μὲν Πρίαμον βαρυνόμενον τῷ πολέμῳ καὶ βασιλεύοντα τῆς Τρωάδος, ὑπήκοον δ᾽ὄντα τῷ βασιλεῖ τῶν Ἀσσυρίων. πἐμψαι πρὸς αὐτὸν πρεσβαυτὰς περὶ βοηθείας.
τὸν δὲ (Ταύταμον) μυρίους μὲν Αἰθίοπας, ἄλλος δὲ τοσούτους Σουσιανοὺς σὺν ἅρμασι διακοσίοις ἐξαποστεῖλαι, σατραγὸν καταστήσαντα Μέμνονα τὸν Τιθωνοῦ.
... περὶ μὲν οὖν Μέμνονος τοιαῦτ᾽ ἐν ταῖς βασιλικαῖς ἀναγραφαῖς ἱστορεῖσθαι φασίν οἱ βάρβαροι.
Եւ դարձեալ յետ այլոց բանից զնովիմբ ածէ . Հանգոյն ոմին ասէ և այլ թագաւորքն ոֆդի ՚ի հօրէ առնուին զիշխանութիւնն . և թագաւորեցւն ազագաց յազգս մինչև զսար(86)դանապաղղոս .
քանզի առ նովաւ թագաւորութիւնն ասորեաստանեաց փոխեցաւ ՚ի մարս , տևեալ բաւեալ ամս աւելի քան զհազար և զերեքարիւր . որպէս ասէ կտէսիէս կնիգացի յերկրորդ մատենին :
Բայց զանուանս թագաւորացն՝ զոր թագաւորեցին , և զբազնուտիւնն ամացն՝ չունին ինչ պոյթ գրելոյ , յալագս ոչ գործելոյ ինչ ՚ի նոցանէ արժանի յիշատակի .
միայն թիկունքն օգանականութեան , որ տրովացւոցն առաքեցան յասորեստանեաց՝ արժան եղեն մատենագրութէան . որոց մեմնոն տիթոնեայ էր օրավար :
՚Ի թագաւորել տաւտանեայ ասիացւոց աշխարհին , որ էր քնաներորդ վեցերորդ ՚ի նինեայ շամիրամանց , ասեն՝ թէ ընդ ագամենոնեայ յոյնք զօաժողով եղեն յաշխարհն տրովացւոց՝ տալ ճակատս , մինչդեռ զպետութիւնն ասիացւոց ասորեստանեայք ունէին աւելի քան զհազարամեայ ժամանակ :
Պրիամոս թագաւոր տրովացւոց ծանրացեալ նեղեալ ՚ի պատրազմաց՝ ձեռս տայր (88) յարքայն ասորեստանեաց , աղօթկեարս արձակէր՝ առակել նմա թիկունս օգանականութեան :
Եւ նա տայր նմա բիւր զօր յեթւովպացւոց աշխարհէն , և այլ եւս նոյնչափ նուսիանս , հանդերձ երկերիւր կառօք . և զօրավար յղէր զմեմնոն տիթոնեայ :
Եւ ըստ նոցանէ դարձեալ զնոքիմբք ածեալ՝ ասէ , թէ զամեմնոնեայ զայսպիսի ինչ արութիւնս յարքունի մատեանսն պատմեալ ասեն բարբարոսք :
And again, a little later he says: “And in a similar way the other kings ruled for 35 generations, handing down the kingdom from father to son, until the time of Sardanapallus.
When he was king, the empire of the Assyrians was destroyed by the Medes, after lasting for over 1,300 years, as Ctesias of Cnidus says in his second book.
There is no need to write down the names of these kings, or the lengths of their reigns, because they achieved nothing worthy of mention.
The only event which is recorded is that the Trojans received assistance from the Assyrians, led by Memnon the son of Tithonus.
They say that when the Greeks sailed with Agamemnon against Troy, Asia was ruled by Teutamus, who was the twenty-sixth king from Ninyas the son of Semiramis; and the empire of the Assyrians in Asia had already lasted for over a thousand years.
Priamus the king of the Trojans, worn out by the pressure of war, submitted to the king of the Assyrians, and sent an embassy to ask the Assyrians to send aid and reinforcements.
The king of the Assyrians gave him ten thousand men from the land of the Ethiopians, and a similar number of Susians, with two hundred chariots; and he sent Memnon the son of Tithonus to be their leader.”
And again he says: “The barbarians say that the splendid achievements of Memnon are reported in the royal books.”
