Bibliotheca Polyglotta

א. אֵלֶּה הַדְּבָרִים אֲשֶׁר דִּבֶּר משֶׁה אֶל כָּל יִשְׂרָאֵל בְּעֵבֶר הַיַּרְדֵּן בַּמִּדְבָּר בָּעֲרָבָה מוֹל סוּף בֵּין פָּארָן וּבֵין תֹּפֶל וְלָבָן וַחֲצֵרֹת וְדִי זָהָב:

οὗτοι οἱ λόγοι οὓς ἐλάλησεν Μωυσῆς παντὶ Ισραηλ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἐν τῇ ἐρήμῳ πρὸς δυσμαῖς πλησίον τῆς ἐρυθρᾶς ἀνὰ μέσον Φαραν Τοφολ καὶ Λοβον καὶ Αυλων καὶ καταχρύσεα

1 ܘܗܵܠܹܝܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܕܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܟ݂ܠܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕܢܲܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܒܥܵܪܵܒ̣ܵܐ ܠܘܼܩܒܲܠ ܣܘܿܦ ܒܹܝܬ̣ ܦܵܪܵܢ ܘܒܹܝܬ̣ ܬܵܦܸܠ ܘܠܸܒ̣ܢܵܢ ܘܚܸܨܪܘܿܬ̣ ܘܕ݂ܝܼܙܲܗܲܒ̣.

Hæc sunt verba quæ locutus est Moyses ad omnem Israël trans Jordanem in solitudine campestri, contra mare Rubrum, inter Pharan et Tophel et Laban et Haseroth, ubi auri est plurimum:

ესე სიტყუანი არიან, რომელთა ეტყოდა მოსე ყოველსა ისრაჱლსა წიაღ იორდანესა უდაბნოსა დასავალით კერძო მახლობელად ევრთრასა ზღუასა, შორის ფარანს და ტოფოლს, და ლობონს, და ასეროთს და სადა-იგი ოქროჲ იყო,

1 These be the words which Moses spake unto all Israel on this side Jordan in the wilderness, in the plain over against the Red sea, between Paran, and Tophel, and Laban, and Hazeroth, and Dizahab.

ב. אַחַד עָשָׂר יוֹם מֵחֹרֵב דֶּרֶךְ הַר שֵׂעִיר עַד קָדֵשׁ בַּרְנֵעַ:

ἕνδεκα ἡμερῶν ἐν Χωρηβ ὁδὸς ἐπ᾽ ὄρος Σηιρ ἕως Καδης Βαρνη

2 ܡܲܪܕܹ̇ܐ ܚܕܲܥܣܲܪ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܡ̣ܢ ܚܘܼܪܝܼܒ̣ ܠܛܘܼܪܵܐ ܕܣܵܥܝܼܪ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܲܪܩ̣ܡ ܕܚܲܝܵܐ.

undecim diebus de Horeb per viam montis Seir usque ad Cadesbarne.

ათერთმეტ დღის სავალით ქორებით მთად სეირდ ვიდრე კადეს ბარნედ.

2 (There are eleven days' journey from Horeb by the way of mount Seir unto Kadeshbarnea.)

ג. וַיְהִי בְּאַרְבָּעִים שָׁנָה בְּעַשְׁתֵּי עָשָׂר חֹדֶשׁ בְּאֶחָד לַחֹדֶשׁ דִּבֶּר משֶׁה אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֹתוֹ אֲלֵהֶם:

καὶ ἐγενήθη ἐν τῷ τεσσαρακοστῷ ἔτει ἐν τῷ ἑνδεκάτῳ μηνὶ μιᾷ τοῦ μηνὸς ἐλάλησεν Μωυσῆς πρὸς πάντας υἱοὺς Ισραηλ κατὰ πάντα ὅσα ἐνετείλατο κύριος αὐτῷ πρὸς αὐτούς

3 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܒܲܫܢܲܬ̣ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܒܝܲܪܚܵܐ ܕܲܚܕܲܥܣܲܪ ܒܚܲܕ݂ ܒܝܲܪܚܵܐ ܡܲܠܸܓ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܦܲܩܕܹܗ ܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܗܘܿܢ.

Quadragesimo anno, undecimo mense, prima die mensis, locutus est Moyses ad filios Israël omnia quæ præceperat illi Dominus, ut diceret eis,

და იყო მეორმეოცესა მას წელსა, ათერთმეტსა მას თჳსასა, რომელ იყო პირველი თვისა, ეტყოდა მოსე ყოველთა მათ ძეთა ისრაჱლისათა ყოველთა მათ მცნებათა, რომელ ამცნო მას უფალმან,

3 And it came to pass in the fortieth year, in the eleventh month, on the first day of the month, that Moses spake unto the children of Israel, according unto all that the LORD had given him in commandment unto them;

ד. אַחֲרֵי הַכֹּתוֹ אֵת סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי אֲשֶׁר יוֹשֵׁב בְּחֶשְׁבּוֹן וְאֵת עוֹג מֶלֶךְ הַבָּשָׁן אֲשֶׁר יוֹשֵׁב בְּעַשְׁתָּרֹת בְּאֶדְרֶעִי:

μετὰ τὸ πατάξαι Σηων βασιλέα Αμορραίων τὸν κατοικήσαντα ἐν Εσεβων καὶ Ωγ βασιλέα τῆς Βασαν τὸν κατοικήσαντα ἐν Ασταρωθ καὶ ἐν Εδραϊν

4 ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܕܲܩ̣ܛܲܠ ܠܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܝܵܬܹ̇ܒ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܘܲܠܥܘܿܓ̣ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܲܬ̣ܢܝܼܢ ܕܝܵܬܹ̇ܒ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܥܲܣܬ̇ܪܘܿܬ̣ ܘܒܲܐܪܕ̇ܥܝܼ.

postquam percussit Sehon regem Amorrhæorum, qui habitabat in Hesebon, et Og regem Basan, qui mansit in Astaroth, et in Edrai,

რაჟამს დასცა მან სეონ მეფჱ იგი ამორეველთა, რომელ-იგი დამკჳდრებელ იყო ესებონს, და ოგ მეფჱ იგი ბასაანისაჲ, რომელ-იგი დამკჳდრებულ იყო ასტაროთს და ლედრაინს.

4 After he had slain Sihon the king of the Amorites, which dwelt in Heshbon, and Og the king of Bashan, which dwelt at Astaroth in Edrei:

ה. בְּעֵבֶר הַיַּרְדֵּן בְּאֶרֶץ מוֹאָב הוֹאִיל משֶׁה בֵּאֵר אֶת הַתּוֹרָה הַזֹּאת לֵאמֹר:

ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἐν γῇ Μωαβ ἤρξατο Μωυσῆς διασαφῆσαι τὸν νόμον τοῦτον λέγων

5 ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕܢܲܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܫܲܪܝܼ ܡܘܼܫܹܐ ܡܦܲܫܲܩ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܐܵܡܲܪ.

trans Jordanem in terra Moab. Cœpitque Moyses explanare legem, et dicere:

წიაღ იორდანესა ქუეყანასა მოაბისასა იწყო მოსე თხრობად შჯულისა ამის და თქუა:

5 On this side Jordan, in the land of Moab, began Moses to declare this law, saying,

ו. יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ דִּבֶּר אֵלֵינוּ בְּחֹרֵב לֵאמֹר רַב לָכֶם שֶׁבֶת בָּהָר הַזֶּה:

κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἐλάλησεν ἡμῖν ἐν Χωρηβ λέγων ἱκανούσθω ὑμῖν κατοικεῖν ἐν τῷ ὄρει τούτῳ

6 ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܐܸܡܲܪ ܠܲܢ ܒܚܘܿܪܝܼܒ̣ ܣܲܓ̇ܝܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܕܝܼܬ̣ܒ̣ܬ̇ܘܿܢ ܒܛܘܼܪܵܐ ܗܵܢܵܐ.

Dominus Deus noster locutus est ad nos in Horeb, dicens: Sufficit vobis quod in hoc monte mansistis:

უფალი ღმერთი ჩუენი გუეტყოდა ჩუენ ქორებს და თქუა: კმა-იყავნ თქუენდა დგომაჲ მთასა მას.

6 The LORD our God spake unto us in Horeb, saying, Ye have dwelt long enough in this mount:

ז. פְּנוּ וּסְעוּ לָכֶם וּבֹאוּ הַר הָאֱמֹרִי וְאֶל כָּל שְׁכֵנָיו בָּעֲרָבָה בָהָר וּבַשְּׁפֵלָה וּבַנֶּגֶב וּבְחוֹף הַיָּם אֶרֶץ הַכְּנַעֲנִי וְהַלְּבָנוֹן עַד הַנָּהָר הַגָּדֹל נְהַר פְּרָת:

ἐπιστράφητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖς καὶ εἰσπορεύεσθε εἰς ὄρος Αμορραίων καὶ πρὸς πάντας τοὺς περιοίκους Αραβα εἰς ὄρος καὶ πεδίον καὶ πρὸς λίβα καὶ παραλίαν γῆν Χαναναίων καὶ Ἀντιλίβανον ἕως τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου Εὐφράτου

7 ܐܸܬ̣ܦܢܵܘ ܘܲܫܩܘܿܠܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܥܘܿܠܘ ܠܛܘܼܪܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܘܲܠܟ݂ܠ ܚܕ݂ܵܪ̈ܵܘܗܝ ܠܥܵܪܵܒ̣ܵܐ ܘܲܠܛܘܼܪܵܐ ܘܠܲܫܦܵܠܵܐ ܘܲܠܬܲܝܡܢܵܐ ܘܠܲܣܦܵܪ̈ܲܝ ܝܲܡܵܐ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢܵܝܹ̈ܐ ܘܠܸܒ̣ܢܵܢ ܥܕܲܡܵܐ ܠܢܲܗܪܵܐ ܪܲܒܵܐ ܢܲܗܪܵܐ ܦܪܵܬ̣.

revertimini, et venite ad montem Amorrhæorum, et ad cetera quæ ei proxima sunt campestria atque montana et humiliora loca contra meridiem, et juxta littus maris, terram Chananæorum, et Libani usque ad flumen magnum Euphraten.

მიიქეცით თქუენ, აჰკიდეთ, წარიძრენით და მივედით, და შევედით მთასა მას ამორეველთასა და ყოველთა მათ გარემო მკჳდრთა არაბიელთასა, რომელნი-იგი დამკჳდრებულ არიან ველთა, და მთათა, და ღელეთა და სამხრით კერძო ზღჳსკიდესა მას ქანანელთასა და ყოველსა მას მთისპირსა ლიბანით კერძო ვიდრე მდინარედ დიდადმდე ევფრატად.

7 Turn you, and take your journey, and go to the mount of the Amorites, and unto all the places nigh thereunto, in the plain, in the hills, and in the vale, and in the south, and by the sea side, to the land of the Canaanites, and unto Lebanon, unto the great river, the river Euphrates.

ח. רְאֵה נָתַתִּי לִפְנֵיכֶם אֶת הָאָרֶץ בֹּאוּ וּרְשׁוּ אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהֹוָה לַאֲבֹתֵיכֶם לְאַבְרָהָם לְיִצְחָק וּלְיַעֲקֹב לָתֵת לָהֶם וּלְזַרְעָם אַחֲרֵיהֶם:

ἴδετε παραδέδωκα ἐνώπιον ὑμῶν τὴν γῆν εἰσπορευθέντες κληρονομήσατε τὴν γῆν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν ὑμῶν τῷ Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ δοῦναι αὐτοῖς καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾽ αὐτούς

8 ܚܙܵܘ ܕܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܥܘܿܠܘ ܘܝܼܪܲܬ̣ܘ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ. ܠܐܲܒ̣ܪܵܗܵܡ ܘܠܐܝܼܣܚܵܩ ܘܲܠܝܵܥܩܘܿܒ̣ ܠܡܸܬܲܠ ܠܗܘܿܢ ܘܲܠܙܲܪܥܗܘܿܢ ܒܵܬܲܪܗܘܿܢ.

En, inquit, tradidi vobis: ingredimini et possidete eam, super qua juravit Dominus patribus vestris Abraham, Isaac, et Jacob, ut daret illam eis, et semini eorum post eos.

აჰა, ეგერა, მიმიცემიეს თქუენდა ქუეყანა იგი, შევედით და დაიმკჳდრეთ ქუეყანაჲ იგი, რომლისათჳს ეფუცა უფალი მამათა მათ თქუენთა აბრაჰამს, ისაკს, და იაკობს და ნათესავსა მათსა შემდგომად მათსა.

8 Behold, I have set the land before you: go in and possess the land which the LORD sware unto your fathers, Abraham, Isaac, and Jacob, to give unto them and to their seed after them.

ט. וָאֹמַר אֲלֵכֶם בָּעֵת הַהִוא לֵאמֹר לֹא אוּכַל לְבַדִּי שְׂאֵת אֶתְכֶם:

καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων οὐ δυνήσομαι μόνος φέρειν ὑμᾶς

9 ܘܐܸܡܪܹܬ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒܹܗ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇ ܠܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܐ̄ܢܵܐ ܒܲܠܚܘܿܕܲܝ ܕܐܹܣܲܝܒܲܪܟ݂ܘܿܢ.

Dixique vobis illo in tempore:

გეტყოდე თქუენ და გარქუ მას ჟამსა შინა,

9 And I spake unto you at that time, saying, I am not able to bear you myself alone:

י. יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם הִרְבָּה אֶתְכֶם וְהִנְּכֶם הַיּוֹם כְּכוֹכְבֵי הַשָּׁמַיִם לָרֹב:

κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ἐπλήθυνεν ὑμᾶς καὶ ἰδού ἐστε σήμερον ὡσεὶ τὰ ἄστρα τοῦ οὐρανοῦ τῷ πλήθει

10 ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ܘܿܢ ܐܲܣܓ̇ܝܼܟ݂ܘܿܢ ܘܐܝܼܬܲܝܟ̇ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܣܘܿܓ̣ܵܐܐ ܐܲܝܟ݂ ܟܵܘ̈ܟ̇ܒܹܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ.

Non possum solus sustinere vos: quia Dominus Deus vester multiplicavit vos, et estis hodie sicut stellæ cæli, plurimi.

ვითარმედ ვერ დაგითმო თქუენ მარტომან, რამეთუ უფალმან ღმერთმან თქუენმან განგამრავლნა თქუენ და აწ, ეგერა, ხართ თქუენ, ვითარცა ვარსკულავნი ცისანი სიმრავლითა.

10 The LORD your God hath multiplied you, and, behold, ye are this day as the stars of heaven for multitude.

יא. יְהֹוָה אֱלֹהֵי אֲבוֹתֵכֶם יֹסֵף עֲלֵיכֶם כָּכֶם אֶלֶף פְּעָמִים וִיבָרֵךְ אֶתְכֶם כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר לָכֶם:

κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν προσθείη ὑμῖν ὡς ἐστὲ χιλιοπλασίως καὶ εὐλογήσαι ὑμᾶς καθότι ἐλάλησεν ὑμῖν

11 ܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܵܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܢܵܘܣܸܦ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ ܐܲܟ݂ܘܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܐܵܠܹܦ ܙܲܒ̣ܢ̈ܝܼܢ ܘܲܢܒܲܪܸܟ݂ܟ݂ܘܿܢ ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܠܟ݂ܘܿܢ.

(Dominus Deus patrum vestrorum addat ad hunc numerum multa millia, et benedicat vobis sicut locutus est.)

უფალმან ღმერთმან მამათა თქუენთამან შეგძინენ თქუენ, ვითარცა-ეგე ხართ ათასწილ და გაკურთხენინ თქუენ, ვითარცა-იგი გეტყოდა თქუენ.

11 (The LORD God of your fathers make you a thousand times so many more as ye are, and bless you, as he hath promised you!)

יב. אֵיכָה אֶשָּׂא לְבַדִּי טָרְחֲכֶם וּמַשַּׂאֲכֶם וְרִיבְכֶם:

πῶς δυνήσομαι μόνος φέρειν τὸν κόπον ὑμῶν καὶ τὴν ὑπόστασιν ὑμῶν καὶ τὰς ἀντιλογίας ὑμῶν

12 ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܗܵܟܹܝܠ ܡܸܫܟܲܚ ܐ̄ܢܵܐ ܕܐܹܣܲܝܒܲܪ ܒܲܠܚܘܿܕܲܝ ܝܼܩܲܪܬ̇ܟ݂ܘܿܢ ܘܛܲܥܢܟ݂ܘܿܢ ܘܕ݂ܝܼܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Non valeo solus negotia vestra sustinere, et pondus ac jurgia.

აწმე ვითარ შეუძლია თავს-დებად ურვასა მაგას თქუენსა და სიმიმესა და ჴდომასა სასჯელისასა განგებად?

12 How can I myself alone bear your cumbrance, and your burden, and your strife?

יג. הָבוּ לָכֶם אֲנָשִׁים חֲכָמִים וּנְבֹנִים וִידֻעִים לְשִׁבְטֵיכֶם וַאֲשִׂימֵם בְּרָאשֵׁיכֶם:

δότε ἑαυτοῖς ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετοὺς εἰς τὰς φυλὰς ὑμῶν καὶ καταστήσω ἐφ᾽ ὑμῶν ἡγουμένους ὑμῶν

13 ܓܒ̣ܵܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܚܲܟ̇ܝܼܡܝܼܢ ܘܣܲܟ̇ܘܼܠܬ̣ܵܢܝܼ̈ܢ ܘܝܼܕ݂ܝܼܥܝܼܢ ܠܫܲܒ̣ܛܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܐܲܩܝܼܡ ܐܸܢܘܿܢ ܒܪܹܫܟ݂ܘܿܢ.

Date ex vobis viros sapientes et gnaros, et quorum conversatio sit probata in tribubus vestris, ut ponam eos vobis principes.

აწ მომცენით მე კაცნი ბრძენნი და გონიერნი და მეცნიერნი ნათესავთაგან თქუენთა, რათა დავადგინნე იგინი მთავრად და განმგებელად თქუენ ზედა.

13 Take you wise men, and understanding, and known among your tribes, and I will make them rulers over you.

יד. וַתַּעֲנוּ אֹתִי וַתֹּאמְרוּ טוֹב הַדָּבָר אֲשֶׁר דִּבַּרְתָּ לַעֲשׂוֹת:

καὶ ἀπεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε καλὸν τὸ ῥῆμα ὃ ἐλάλησας ποιῆσαι

14 ܘܲܥܢܲܝܬ̇ܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܠܝܼ ܫܲܦܝܼܪ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܕܐܸܡܲܪܬ̇ ܠܡܸܥܒܲܕ݂.

Tunc respondistis mihi: Bona res est, quam vis facere.

და მომიგეთ მე და მარქუთ: კეთილ არს სიტყუა ეგე, რომელსა მეტყოდე ჩუენ ყოფად ეგე.

14 And ye answered me, and said, The thing which thou hast spoken is good for us to do.

טו. וָאֶקַּח אֶת רָאשֵׁי שִׁבְטֵיכֶם אֲנָשִׁים חֲכָמִים וִידֻעִים וָאֶתֵּן אוֹתָם רָאשִׁים עֲלֵיכֶם שָׂרֵי אֲלָפִים וְשָׂרֵי מֵאוֹת וְשָׂרֵי חֲמִשִּׁים וְשָׂרֵי עֲשָׂרֹת וְשֹׁטְרִים לְשִׁבְטֵיכֶם:

καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν ἄνδρας σοφοὺς καὶ ἐπιστήμονας καὶ συνετοὺς καὶ κατέστησα αὐτοὺς ἡγεῖσθαι ἐφ᾽ ὑμῶν χιλιάρχους καὶ ἑκατοντάρχους καὶ πεντηκοντάρχους καὶ δεκαδάρχους καὶ γραμματοεισαγωγεῖς τοῖς κριταῖς ὑμῶν

15 ܘܕܸܒ̣ܪܹܬ̣ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܫܲܒ̣ܛܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܚܲܟ̇ܝܼܡܹ̈ܐ ܘܝܼܕ݂ܝܼ̈ܥܹܐ ܘܥܸܒ̣ܕܹ̇ܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܪܹ̈ܫܹܐ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ ܪܹ̈ܫܲܝ ܐܲܠܦܹ̈ܐ ܘܪܹ̈ܫܲܝ ܡܲܐܘܵܬ̣ܵܐ ܘܪܹ̈ܫܲܝ ܚܲܡܫܝܼܢ ܘܪܹ̈ܫܲܝ ܥܸܣܪܵܐ ܘܣܵܦܪܹ̈ܐ ܠܫܲܒ̣ܛܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Tulique de tribubus vestris viros sapientes et nobiles, et constitui eos principes, tribunos, et centuriones, et quinquagenarios ac decanos, qui docerent vos singula.

და მოვიყვანენ თქუენგან კაცნი ბრძენნი, გონიერნი და მეცნიერნი და დავადგინენ იგინი წინამძღურად თქუენდა - ათასისთავებად, და ასისთავებად, და ერგასისთავებად, და ათისთავებად და მწიგნობარნი საშჯელისა განმგებელად ნათესავთა თქუენთა.

15 So I took the chief of your tribes, wise men, and known, and made them heads over you, captains over thousands, and captains over hundreds, and captains over fifties, and captains over tens, and officers among your tribes.

טז. וָאֲצַוֶּה אֶת שֹׁפְטֵיכֶם בָּעֵת הַהִוא לֵאמֹר שָׁמֹעַ בֵּין אֲחֵיכֶם וּשְׁפַטְתֶּם צֶדֶק בֵּין אִישׁ וּבֵין אָחִיו וּבֵין גֵּרוֹ:

καὶ ἐνετειλάμην τοῖς κριταῖς ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ λέγων διακούετε ἀνὰ μέσον τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν καὶ κρίνατε δικαίως ἀνὰ μέσον ἀνδρὸς καὶ ἀνὰ μέσον ἀδελφοῦ καὶ ἀνὰ μέσον προσηλύτου αὐτοῦ

16 ܘܦܲܩܕܹ̇ܬ̣ ܠܕܲܝܵܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇ ܘܐܸܡܪܹܬ̣ ܠܗܘܿܢ ܗܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܫܵܡܥܝܼܢ ܒܹܝܬ̣ ܐܲܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܕ݂ܵܝܢܝܼܢ ܩܘܼܫܬܵܐ ܒܹܝܬ̣ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܠܐܲܚܘܼܗܝ ܘܲܠܬ̣ܵܘܬܵܒܹܗ.

Præcepique eis, dicens: Audite illos, et quod justum est judicate: sive civis sit ille, sive peregrinus.

და ვამცენ მსაჯულთა თქუენთა მას ჟამსა და ისმინეთ შორის ძმათა და საჯეთ სიმართლით შორის კაცისა და ძმისა მიმართ თჳსისა.

16 And I charged your judges at that time, saying, Hear the causes between your brethren, and judge righteously between every man and his brother, and the stranger that is with him.

יז. לֹא תַכִּירוּ פָנִים בַּמִּשְׁפָּט כַּקָּטֹן כַּגָּדֹל תִּשְׁמָעוּן לֹא תָגוּרוּ מִפְּנֵי אִישׁ כִּי הַמִּשְׁפָּט לֵאלֹהִים הוּא וְהַדָּבָר אֲשֶׁר יִקְשֶׁה מִכֶּם תַּקְרִבוּן אֵלַי וּשְׁמַעְתִּיו:

οὐκ ἐπιγνώσῃ πρόσωπον ἐν κρίσει κατὰ τὸν μικρὸν καὶ κατὰ τὸν μέγαν κρινεῖς οὐ μὴ ὑποστείλῃ πρόσωπον ἀνθρώπου ὅτι ἡ κρίσις τοῦ θεοῦ ἐστιν καὶ τὸ ῥῆμα ὃ ἐὰν σκληρὸν ᾖ ἀφ᾽ ὑμῶν ἀνοίσετε αὐτὸ ἐπ᾽ ἐμέ καὶ ἀκούσομαι αὐτό

17 ܠܵܐ ܬܲܣܒ̣ܘܼܢ ܒܐܲܦܹ̈ܐ ܒܕ݂ܝܼܢܵܐ ܠܲܙܥܘܿܪܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܪܲܒܵܐ ܗܘܲܝܬ̇ܘܿܢ ܫܵܡܥܝܼܢ. ܠܵܐ ܬ̣ܕ݂ܚ̄ܠܘܼܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܡܸܛܠ ܕܕ݂ܝܼܢܵܐ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܗ̄ܘ̣. ܕܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܕܗܵܘܹ̇ܐ ܩܫܸܐ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܩܲܪܒ̣ܘܼܗܝ ܠܘܵܬ̣ܝ ܘܐܸܫܡܥܝܼܘܗܝ.

Nulla erit distantia personarum: ita parvum audietis ut magnum, nec accipietis cujusquam personam, quia Dei judicium est. Quod si difficile vobis visum aliquid fuerit, referte ad me, et ego audiam.

და ნუ თუალ-აღებთ სასჯელსა და ნუ მიჰხედავ სიკნინით და სიმდიდრით, ნუ თუალ-ახუამ პირსა კაცისასა, რამეთუ სასჯელი ღმრთისაჲ არს და სიტყუაჲ, რომელ ფიცხელ იყოს და ვერ შესაძლებელ იყოს თქუენდა განგებად, ჩემდა მოაწიეთ და მე განვაგო.

17 Ye shall not respect persons in judgment; but ye shall hear the small as well as the great; ye shall not be afraid of the face of man; for the judgment is God's: and the cause that is too hard for you, bring it unto me, and I will hear it.

יח. וָאֲצַוֶּה אֶתְכֶם בָּעֵת הַהִוא אֵת כָּל הַדְּבָרִים אֲשֶׁר תַּעֲשׂוּן:

καὶ ἐνετειλάμην ὑμῖν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ πάντας τοὺς λόγους οὓς ποιήσετε

18 ܘܦܲܩܕ̇ܟ݂ܘܿܢ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇ ܟܠ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ. ܕܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܿܢ.

Præcepique omnia quæ facere deberetis.

მას ჟამსა შინა გამცენ თქუენ და გარქუ, ვითარმედ ყოველთა მაგათ მცნებათა, რომელსა გამცნებდი, ჰყოფდით.

18 And I commanded you at that time all the things which ye should do.

יט. וַנִּסַּע מֵחֹרֵב וַנֵּלֶךְ אֵת כָּל הַמִּדְבָּר הַגָּדוֹל וְהַנּוֹרָא הַהוּא אֲשֶׁר רְאִיתֶם דֶּרֶךְ הַר הָאֱמֹרִי כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ אֹתָנוּ וַנָּבֹא עַד קָדֵשׁ בַּרְנֵעַ:

καὶ ἀπάραντες ἐκ Χωρηβ ἐπορεύθημεν πᾶσαν τὴν ἔρημον τὴν μεγάλην καὶ τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἣν εἴδετε ὁδὸν ὄρους τοῦ Αμορραίου καθότι ἐνετείλατο κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἡμῖν καὶ ἤλθομεν ἕως Καδης Βαρνη

19 ܘܲܫܩܠܲܢ ܡ̣ܢ ܚܘܿܪܝܼܒ̣ ܘܗܲܠܸܟ݂ܢ ܒܟ݂ܠܹܗ ܗܵܘ̇ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܪܲܒܵܐ ܘܲܕ݂ܚܝܼܠܵܐ ܕܲܚܙܲܝܬ̇ܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܛܘܼܪܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܘܐܹܬܲܝܢ ܥܕܲܡܵܐ ܠܲܪܩ̣ܡ ܕܓܲܝܵܐ.

Profecti autem de Horeb, transivimus per eremum terribilem et maximam, quam vidistis, per viam montis Amorrhæi, sicut præceperat Dominus Deus noster nobis. Cumque venissemus in Cadesbarne,

და წარვიძრენით ჩუენ ქორებით, განვლეთ ჩუენ უდაბნოჲ იგი დიდი და საშინელი, რომელ თქუენ თჳთ იხილეთ, გზაჲ იგი მთისა მის ამორეველთაჲსა, ვითარცა გჳბრძანა ჩუენ უფალმან ღმერთმან ჩუენმან და მოვედით ჩუენ ვიდრე კადეს ბარნედმდე.

19 And when we departed from Horeb, we went through all that great and terrible wilderness, which ye saw by the way of the mountain of the Amorites, as the LORD our God commanded us; and we came to Kadeshbarnea.

כ. וָאֹמַר אֲלֵכֶם בָּאתֶם עַד הַר הָאֱמֹרִי אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ נֹתֵן לָנוּ:

καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς ἤλθατε ἕως τοῦ ὄρους τοῦ Αμορραίου ὃ ὁ κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ὑμῖν

20 ܘܐܸܡܪܹܬ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܸܬܲܝܬ̇ܘܿܢ ܥܕܲܡܵܐ ܠܛܘܼܪܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܲܢ.

dixi vobis: Venistis ad montem Amorrhæi, quem Dominus Deus noster daturus est nobis:

და გარქუ თქუენ: ეგერა, მოწევნულ ხართ თქუენ მთასა მას ამორეველთასა.

20 And I said unto you, Ye are come unto the mountain of the Amorites, which the LORD our God doth give unto us.

כא. רְאֵה נָתַן יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לְפָנֶיךָ אֶת הָאָרֶץ עֲלֵה רֵשׁ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה אֱלֹהֵי אֲבֹתֶיךָ לָךְ אַל תִּירָא וְאַל תֵּחָת:

ἴδετε παραδέδωκεν ὑμῖν κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν πρὸ προσώπου ὑμῶν τὴν γῆν ἀναβάντες κληρονομήσατε ὃν τρόπον εἶπεν κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ὑμῖν μὴ φοβεῖσθε μηδὲ δειλιάσητε

21 ܚܙܵܘ ܕܝܲܗ̄ܒ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܣܲܩܘ ܘܝܼܪܲܬ̣ܘ ܐܲܪܥܵܐ ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ. ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚܠܘܿܢ ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܗܒ̣ܘܼܢ.

vide terram, quam Dominus Deus tuus dat tibi: ascende et posside eam, sicut locutus est Dominus Deus noster patribus tuis: noli timere, nec quidquam paveas.

რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან თქუენმან მოგცა თქუენ: იგულეთ, რამეთუ მოგცა თქუენ უფალმან ღმერთმან თქუენმან წინაშე პირსა თქუენსა ქუეყანა ეგე მათი, შევედით და დაიმკჳდრეთ, ვითარცა გრქუა უფალმან ღმერთმან მამათა თქუენთამან: თქუენ ნუ გეშინინ, ნუცა შესძრწუნდებით.

21 Behold, the LORD thy God hath set the land before thee: go up and possess it, as the LORD God of thy fathers hath said unto thee; fear not, neither be discouraged.

כב. וַתִּקְרְבוּן אֵלַי כֻּלְּכֶם וַתֹּאמְרוּ נִשְׁלְחָה אֲנָשִׁים לְפָנֵינוּ וְיַחְפְּרוּ לָנוּ אֶת הָאָרֶץ וְיָשִׁבוּ אֹתָנוּ דָּבָר אֶת הַדֶּרֶךְ אֲשֶׁר נַעֲלֶה בָּהּ וְאֵת הֶעָרִים אֲשֶׁר נָבֹא אֲלֵיהֶן:

καὶ προσήλθατέ μοι πάντες καὶ εἴπατε ἀποστείλωμεν ἄνδρας προτέρους ἡμῶν καὶ ἐφοδευσάτωσαν ἡμῖν τὴν γῆν καὶ ἀναγγειλάτωσαν ἡμῖν ἀπόκρισιν τὴν ὁδόν δι᾽ ἧς ἀναβησόμεθα ἐν αὐτῇ καὶ τὰς πόλεις εἰς ἃς εἰσπορευσόμεθα εἰς αὐτάς

22 ܘܲܩܪܲܒ̣ܬ̇ܘܿܢ ܠܘܵܬ̣ܝ ܟܠܟ݂ܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܢܫܲܕܲܪ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܢ ܘܢܸܓ̇ܫܘܼܢ ܠܲܢ ܐܲܪܥܵܐ ܘܢܸܬ̇ܠܘܼܢ ܠܲܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܘܲܢܚܵܘܘܢܵܢ ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܢܹܐܙܲܠ ܒܵܗ̇ ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܢܸܥܘܿܠ ܠܗܹܝܢ.

Et accessistis ad me omnes, atque dixistis: Mittamus viros qui considerent terram: et renuntient per quod iter debeamus ascendere, et ad quas pergere civitates.

და მოვედით ჩემ წინაშე და სთქუთ: წარავლინნეთ კაცნი წინასწარ ჩუენსა და მოვლონ, მოისტოვრონ ქუეყანაჲ იგი და მოვიდენ, მოგჳთხრან ჩუენ საზომი გზისაჲ მის, რომელსა აღვიდეთ, და ქალაქთა მათ, რომელთა შევიდეთ, დამკჳდრებად მათ შინა.

22 And ye came near unto me every one of you, and said, We will send men before us, and they shall search us out the land, and bring us word again by what way we must go up, and into what cities we shall come.

כג. וַיִּיטַב בְּעֵינַי הַדָּבָר וָאֶקַּח מִכֶּם שְׁנֵים עָשָׂר אֲנָשִׁים אִישׁ אֶחָד לַשָּׁבֶט:

καὶ ἤρεσεν ἐναντίον μου τὸ ῥῆμα καὶ ἔλαβον ἐξ ὑμῶν δώδεκα ἄνδρας ἄνδρα ἕνα κατὰ φυλήν

23 ܘܲܫܦܲܪ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܒܥܲܝܢܲܝ̈. ܘܕܸܒ̣ܪܹܬ̣ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܬܪܸܥܣܲܪ ܓܲܒ̣ܪ̈ܝܼܢ ܓܲܕ݂ ܚܲܕ݂ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܡ̣ܢ ܫܲܒ̣ܛܵܐ.

Cumque mihi sermo placuisset, misi ex vobis duodecim viros, singulos de tribubus suis.

და სათნო-მიჩნდა ჩემ წინაშე სიტყუაჲ ეგე და მოვიყვანენ თქუენგანი კაცნი ათორმეტნი, თითოჲ კაცი ნათესავად.

23 And the saying pleased me well: and I took twelve men of you, one of a tribe:

כד. וַיִּפְנוּ וַיַּעֲלוּ הָהָרָה וַיָּבֹאוּ עַד נַחַל אֶשְׁכֹּל וַיְרַגְּלוּ אֹתָהּ:

καὶ ἐπιστραφέντες ἀνέβησαν εἰς τὸ ὄρος καὶ ἤλθοσαν ἕως Φάραγγος βότρυος καὶ κατεσκόπευσαν αὐτήν

24 ܘܐܸܬ̣ܦܢܝܼܘ ܘܲܣܠܸܩܘ ܠܛܘܼܪܵܐ ܘܲܣܠܸܩܘ ܥܕܲܡܵܐ ܠܢܲܚܠܵܐ ܕܲܣܓ̣ܘܼܠܵܐ ܘܓܲܫܘܼܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ.

Qui cum perrexissent, et ascendissent in montana, venerunt usque ad Vallem botri: et considerata terra,

და წარვავლინენ იგინი მსტოვრად ქუეყანისა მის და წარვიდეს იგინი მთით კერძოსა მას და მიიწინეს იგინი ვიდრე ჴევადმდე ტევნისა და მოისტუნეს ქუეყანა იგი ყოველი.

24 And they turned and went up into the mountain, and came unto the valley of Eshcol, and searched it out.

כה. וַיִּקְחוּ בְיָדָם מִפְּרִי הָאָרֶץ וַיּוֹרִדוּ אֵלֵינוּ וַיָּשִׁבוּ אֹתָנוּ דָבָר וַיֹּאמְרוּ טוֹבָה הָאָרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ נֹתֵן לָנוּ:

καὶ ἐλάβοσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν ἀπὸ τοῦ καρποῦ τῆς γῆς καὶ κατήνεγκαν πρὸς ἡμᾶς καὶ ἔλεγον ἀγαθὴ ἡ γῆ ἣν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ἡμῖν

25 ܘܲܢܣܲܒ̣ܘ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܘܐܲܝܬ̇ܝܼܘ ܠܲܢ. ܘܐܲܬ̣ܝܼܒ̣ܘܼܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܲܢ ܛܵܒ̣ܵܐ ܗ̄ܝܼ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹܒ̣ ܠܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ.

sumentes de fructibus ejus, ut ostenderent ubertatem, attulerunt ad nos, atque dixerunt: Bona est terra, quam Dominus Deus noster daturus est nobis.

და მოიღეს ჴელითა მათითა ნაყოფისაგან მის ქუეყანისაჲსა, და მომართუეს ჩუენ და მრქუეს ჩუენ: კეთილ არს ქუეყანაჲ იგი, რომელსა უფალი ღმერთი ჩუენი მოგუცემს ჩუენ.

25 And they took of the fruit of the land in their hands, and brought it down unto us, and brought us word again, and said, It is a good land which the LORD our God doth give us.

כו. וְלֹא אֲבִיתֶם לַעֲלֹת וַתַּמְרוּ אֶת פִּי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם:

καὶ οὐκ ἠθελήσατε ἀναβῆναι καὶ ἠπειθήσατε τῷ ῥήματι κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν

26 ܘܠܵܐ ܨܒܲܝܬ̇ܘܿܢ ܠܡܸܣܲܩ ܐܸܠܵܐ ܡܲܪܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ.

Et noluistis ascendere, sed increduli ad sermonem Domini Dei nostri,

და თქუენ არა ინებეთ აღსლვაჲ, არამედ ურჩ ექმნენით სიტყუასა მას უფლისა ღმრთისა თქუენისასა.

26 Notwithstanding ye would not go up, but rebelled against the commandment of the LORD your God:

כז. וַתֵּרָגְנוּ בְאָהֳלֵיכֶם וַתֹּאמְרוּ בְּשִׂנְאַת יְהֹוָה אֹתָנוּ הוֹצִיאָנוּ מֵאֶרֶץ מִצְרָיִם לָתֵת אֹתָנוּ בְּיַד הָאֱמֹרִי לְהַשְׁמִידֵנוּ:

καὶ διεγογγύζετε ἐν ταῖς σκηναῖς ὑμῶν καὶ εἴπατε διὰ τὸ μισεῖν κύριον ἡμᾶς ἐξήγαγεν ἡμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου παραδοῦναι ἡμᾶς εἰς χεῖρας Αμορραίων ἐξολεθρεῦσαι ἡμᾶς

27 ܘܲܪܛܲܢܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܲܫܟ̇ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܣܵܢܹ̇ܐ ܗ̄ܘ̣ ܠܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܦܩܲܢ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܕܢܲܫܠܡܲܢ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܢܵܘܒ̇ܕܲܢ.

murmurastis in tabernaculis vestris, atque dixistis: Odit nos Dominus, et idcirco eduxit nos de terra Ægypti, ut traderet nos in manu Amorrhæi, atque deleret.

და სდრტჳნევდით ბანაკსა შინა თქუენსა და იტყოდეთ: რამეთუ ვსძულდით ჩუენ უფალსა, ამისთჳს გამომიყვანნა ჩუენ ქუეყანისა მისგან ეგჳპტელთაჲსა მიცემად ჩუენდა ჴელთა ამორეველთა, რათა მოგუსრნენ ჩუენ.

27 And ye murmured in your tents, and said, Because the LORD hated us, he hath brought us forth out of the land of Egypt, to deliver us into the hand of the Amorites, to destroy us.

כח. אָנָה אֲנַחְנוּ עֹלִים אַחֵינוּ הֵמַסּוּ אֶת לְבָבֵנוּ לֵאמֹר עַם גָּדוֹל וָרָם מִמֶּנּוּ עָרִים גְּדֹלֹת וּבְצוּרֹת בַּשָּׁמָיִם וְגַם בְּנֵי עֲנָקִים רָאִינוּ שָׁם:

ποῦ ἡμεῖς ἀναβαίνομεν οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν ἀπέστησαν ὑμῶν τὴν καρδίαν λέγοντες ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώτερον ἡμῶν καὶ πόλεις μεγάλαι καὶ τετειχισμέναι ἕως τοῦ οὐρανοῦ ἀλλὰ καὶ υἱοὺς γιγάντων ἑωράκαμεν ἐκεῖ

28 ܠܐܲܝܟܵܐ ܣܵܠܩܝܼܢܲܢ ܐܲܚܲܝ̈ܢ ܬܒܲܪܘ ܠܸܒܲܢ ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܲܢ ܕܥܲܡܵܐ ܪܲܒ̇ ܘܪܵܡ̣ ܘܥܲܫܝܼܢ ܡܸܢܲܢ ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܪܵܘܪ̈ܒ̣ܵܢ ܘܲܟ݂ܪ̈ܝܼܟ݂ܵܢ ܥܕܲܡܵܐ ܠܲܫܡܲܝܵܐ. ܐܵܦ ܒ̈ܢܲܝ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܚܙܲܝܢ ܬܲܡܵܢ.

Quo ascendemus? nuntii terruerunt cor nostrum, dicentes: Maxima multitudo est, et nobis statura procerior; urbes magnæ, et ad cælum usque munitæ: filios Enacim vidimus ibi.

აწვე აღვიდეთ ჩუენ, მერმე ძმათავე თქუენთა განდრიკნეს გულნი თქუენნი და იტყოდეს: ვითარმედ ნათესავი დიდი და უძლიერესი თქუენსა და ქალაქები დიდ-დიდები და ზღუდეები მაღალი ვიდრე ცადმდე, არამედ ნათესავნი გმირთაჲცა ვიხილეთ მუნ.

28 Whither shall we go up? our brethren have discouraged our heart, saying, The people is greater and taller than we; the cities are great and walled up to heaven; and moreover we have seen the sons of the Anakims there.

כט. וָאֹמַר אֲלֵכֶם לֹא תַעַרְצוּן וְלֹא תִירְאוּן מֵהֶם:

καὶ εἶπα πρὸς ὑμᾶς μὴ πτήξητε μηδὲ φοβηθῆτε ἀπ᾽ αὐτῶν

29 ܘܐܸܡܪܹܬ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ. ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚ̄ܠܘܼܢ ܘܠܵܐ ܬܙܘܼܥܘܼܢ ܡܸܢܗܘܿܢ.

Et dixi vobis: Nolite metuere, nec timeatis eos:

ხოლო მე გარქუ თქუენ, ვითარმედ: ნუ გეშინინ, ნუცა შესძრწუნდებით მათგან.

29 Then I said unto you, Dread not, neither be afraid of them.

ל. יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם הַהֹלֵךְ לִפְנֵיכֶם הוּא יִלָּחֵם לָכֶם כְּכֹל אֲשֶׁר עָשָׂה אִתְּכֶם בְּמִצְרַיִם לְעֵינֵיכֶם:

κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ προπορευόμενος πρὸ προσώπου ὑμῶν αὐτὸς συνεκπολεμήσει αὐτοὺς μεθ᾽ ὑμῶν κατὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν ὑμῖν ἐν γῇ Αἰγύπτῳ

30 ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܐܵܙܹ̇ܠ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܗܘ̤ ܡܸܬ̣ܟܲܬܲܫ ܚܠܵܦܲܝܟ̇ܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܟܠ ܕܲܥܒ̣ܵܕ݂ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܒܡܨܪܹܝܢ ܠܥܹܢܲܝܟ̇ܘܿܢ.

Dominus Deus, qui ductor est vester, pro vobis ipse pugnabit, sicut fecit in Ægypto cunctis videntibus.

უფალი ღმერთი თქუენი წარგიძღუეს წინაშე პირსა თქუენსა და იგი ჰბრძოდის თქუენ წილ შეზღუდვილსა მკჳდრთათჳს ქუეყანისათა, ამცენ ძეთა ისრაჱლისათა მსგავსად ყოვლისა მის, რომელ-იგი ყო ჩუენთჳს ქუეყანასა მას ეგჳპტელთასა წინაშე თუალთა თქუენთა.

30 The LORD your God which goeth before you, he shall fight for you, according to all that he did for you in Egypt before your eyes;

לא. וּבַמִּדְבָּר אֲשֶׁר רָאִיתָ אֲשֶׁר נְשָׂאֲךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ כַּאֲשֶׁר יִשָּׂא אִישׁ אֶת בְּנוֹ בְּכָל הַדֶּרֶךְ אֲשֶׁר הֲלַכְתֶּם עַד בֹּאֲכֶם עַד הַמָּקוֹם הַזֶּה:

καὶ ἐν τῇ ἐρήμῳ ταύτῃ ἣν εἴδετε ὡς ἐτροφοφόρησέν σε κύριος ὁ θεός σου ὡς εἴ τις τροφοφορήσει ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδόν ἣν ἐπορεύθητε ἕως ἤλθετε εἰς τὸν τόπον τοῦτον

31 ܘܲܒ̣ܡܲܕ݂ܒܪܵܐ ܕܲܚܙܲܝܬ̇ܘܿܢ ܕܬܲܪܣܝܼܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܡܬܲܪܣܸܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܠܲܒ̣ܪܹܗ ܒܟ݂ܠܹܗ ܐܲܪܥܵܐ ܕܐܸܙܲܠܬ̇ܘܿܢ ܥܕܲܡܵܐ ܕܐܸܬܲܝܼܬ̇ܘܿܢ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ.

Et in solitudine (ipse vidisti) portavit te Dominus Deus tuus, ut solet homo gestare parvulum filium suum, in omni via per quam ambulastis, donec veniretis ad locum istum.

და უდაბნოსაცა მას, რომელ-ესე თქუენ იხილეთ, ვითარ-იგი გუზრდიდა ჩუენ უფალი ღმერთი ჩუენი, ვითარცა-იგი ზრდინ კაცი შვილსა თჳსსა ყოველთავე გზათა თქუენთა, რომელთაცა ხჳდოდით თქუენ ვიდრე მოსლვად-მოწევნადმდე ადგილსა ამას.

31 And in the wilderness, where thou hast seen how that the LORD thy God bare thee, as a man doth bear his son, in all the way that ye went, until ye came into this place.

לב. וּבַדָּבָר הַזֶּה אֵינְכֶם מַאֲמִינִם בַּיהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם:

καὶ ἐν τῷ λόγῳ τούτῳ οὐκ ἐνεπιστεύσατε κυρίῳ τῷ θεῷ ὑμῶν

32 ܘܲܒ̣ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܠܵܐ ܡܗܲܝܡܢܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ.

Et nec sic quidem credidistis Domino Deo vestro,

და ამითცა სიტყჳთა არავე ერწმუნეთ თქუენ უფალსა ღმერთსა თქუენსა,

32 Yet in this thing ye did not believe the LORD your God,

לג. הַהֹלֵךְ לִפְנֵיכֶם בַּדֶּרֶךְ לָתוּר לָכֶם מָקוֹם לַחֲנֹתְכֶם בָּאֵשׁ לַיְלָה לַרְאֹתְכֶם בַּדֶּרֶךְ אֲשֶׁר תֵּלְכוּ בָהּ וּבֶעָנָן יוֹמָם:

ὃς προπορεύεται πρότερος ὑμῶν ἐν τῇ ὁδῷ ἐκλέγεσθαι ὑμῖν τόπον ὁδηγῶν ὑμᾶς ἐν πυρὶ νυκτὸς δεικνύων ὑμῖν τὴν ὁδόν καθ᾽ ἣν πορεύεσθε ἐπ᾽ αὐτῆς καὶ ἐν νεφέλῃ ἡμέρας

33 ܕܐܵܙܹ̇ܠ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܠܡܲܬ̣ܩܵܢܘܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܬܸܫܪܘܿܢ ܒܹܗ ܒܢܘܼܪܵܐ ܒܠܸܠܝܵܐ ܚܵܘܝܼܟ݂ܘܿܢ ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܬܹܐܙܠܘܼܢ ܒܵܗ̇ ܘܒ̣ܵܥܢܵܢܵܐ ܒܐܝܼܡܵܡܵܐ.

qui præcessit vos in via, et metatus est locum in quo tentoria figere deberetis, nocte ostendens vobis iter per ignem, et die per columnam nubis.

რომელ-იგი გიძღოდა თქუენ ყოველთავე გზათა თქუენთა და გირჩევდა თქუენ ადგილთა და გიძღოდა თქუენ სუეტითა ცეცხლისაჲთა ღამე და გიჩუნებდა თქუენ გზასა, რომელსა ხჳდოდეთ, და ღრუბლითა - დღისი.

33 Who went in the way before you, to search you out a place to pitch your tents in, in fire by night, to shew you by what way ye should go, and in a cloud by day.

לד. וַיִּשְׁמַע יְהֹוָה אֶת קוֹל דִּבְרֵיכֶם וַיִּקְצֹף וַיִּשָּׁבַע לֵאמֹר:

καὶ ἤκουσεν κύριος τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν καὶ παροξυνθεὶς ὤμοσεν λέγων

34 ܘܲܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ ܩܵܠܵܐ ܕܡܸܠܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܲܪܓܹܙ ܘܝܼܡܵܐ ܘܐܸܡܲܪ.

Cumque audisset Dominus vocem sermonum vestrorum, iratus juravit, et ait:

და შეესმა უფალსა ჴმაჲ სიტყჳსა თქუენისაჲ და განრისხნა,

34 And the LORD heard the voice of your words, and was wroth, and sware, saying,

לה. אִם יִרְאֶה אִישׁ בָּאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה הַדּוֹר הָרָע הַזֶּה אֵת הָאָרֶץ הַטּוֹבָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לָתֵת לַאֲבֹתֵיכֶם:

εἰ ὄψεταί τις τῶν ἀνδρῶν τούτων τὴν ἀγαθὴν ταύτην γῆν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν

35 ܕܠܵܐ ܢܸܚܙܘܿܢ ܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܕܵܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܒܝܼܫܵܐ ܐܲܪܥܵܐ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬ̣ ܠܡܸܬܲܠ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Non videbit quispiam de hominibus generationis hujus pessimæ terram bonam, quam sub juramento pollicitus sum patribus vestris,

ფუცა და თქუა: ვერვინ იხილოს ამათ კაცთაგანმან ქუეყანაჲ იგი კეთილთაჲ, რომელ ვეფუცე მამათა თქუენთა,

35 Surely there shall not one of these men of this evil generation see that good land, which I sware to give unto your fathers.

לו. זוּלָתִי כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה הוּא יִרְאֶנָּה וְלוֹ אֶתֵּן אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר דָּרַךְ בָּהּ וּלְבָנָיו יַעַן אֲשֶׁר מִלֵּא אַחֲרֵי יְהֹוָה:

πλὴν Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη οὗτος ὄψεται αὐτήν καὶ τούτῳ δώσω τὴν γῆν ἐφ᾽ ἣν ἐπέβη καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτοῦ διὰ τὸ προσκεῖσθαι αὐτὸν τὰ πρὸς κύριον

36 ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܟܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ: ܗܘ̤ ܢܸܚܙܹܝܗ̇ ܘܠܹܗ ܐܸܬܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܕܗܲܠܸܟ݂ ܒܵܗ̇:

præter Caleb filium Jephone: ipse enim videbit eam, et ipsi dabo terram, quam calcavit, et filiis ejus, quia secutus est Dominum.

გარნა ქალებ, ძემან იეფონისმან, იხილოს იგი და მას მივსცე ქუეყანაჲ იგი, რომელსა მიიწია და შევიდა, და შვილთა მისთა, რამეთუ სათნო ეყო უფალსა.

36 Save Caleb the son of Jephunneh; he shall see it, and to him will I give the land that he hath trodden upon, and to his children, because he hath wholly followed the LORD.

לז. גַּם בִּי הִתְאַנַּף יְהֹוָה בִּגְלַלְכֶם לֵאמֹר גַּם אַתָּה לֹא תָבֹא שָׁם:

καὶ ἐμοὶ ἐθυμώθη κύριος δι᾽ ὑμᾶς λέγων οὐδὲ σὺ οὐ μὴ εἰσέλθῃς ἐκεῖ

37 ܘܠܲܒ̣̈ܢܵܘܗܝ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ: ܕܐܵܦ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܵܐ ܬܸܥܘܿܠ ܠܬܲܡܵܢ.

Nec miranda indignatio in populum, cum mihi quoque iratus Dominus propter vos dixerit: Nec tu ingredieris illuc:

და ჩემთვისცა განრისხნა უფალი თქუენ გამო და მრქუა მე: ვერცაღა შენ შეხჳდე მუნ,

37 Also the LORD was angry with me for your sakes, saying, Thou also shalt not go in thither.

לח. יְהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן הָעֹמֵד לְפָנֶיךָ הוּא יָבֹא שָׁמָּה אֹתוֹ חַזֵּק כִּי הוּא יַנְחִלֶנָּה אֶת יִשְׂרָאֵל:

Ἰησοῦς υἱὸς Ναυη ὁ παρεστηκώς σοι οὗτος εἰσελεύσεται ἐκεῖ αὐτὸν κατίσχυσον ὅτι αὐτὸς κατακληρονομήσει αὐτὴν τῷ Ισραηλ

38 ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܝܼܫܘܿܥܒܲܪܢܘܿܢ ܕܩܵܐܹܡ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܗܘ̤ ܢܸܥܘܿܠ ܠܬܲܡܵܢ. ܠܹܗ ܚܲܝܸܠ. ܡܸܛܠ ܕܗܘ̤ ܢܵܘܪܬ̣ܝܼܗ̇ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ.

sed Josue filius Nun minister tuus, ipse intrabit pro te. Hunc exhortare et robora, et ipse sorte terram dividet Israëli.

გარნა ისო, ძე იგი ნავესი, მსახური იგი შენი, იგი შევიდეს ქვეყანასა მას აღთქუმისასა, გარნა ძლიერი იგი, რამეთუ მან დაუმკჳდროს იგი ისრაჱლსა და ერისა თქუენისაგანმან,

38 But Joshua the son of Nun, which standeth before thee, he shall go in thither: encourage him: for he shall cause Israel to inherit it.

לט. וְטַפְּכֶם אֲשֶׁר אֲמַרְתֶּם לָבַז יִהְיֶה וּבְנֵיכֶם אֲשֶׁר לֹא יָדְעוּ הַיּוֹם טוֹב וָרָע הֵמָּה יָבֹאוּ שָׁמָּה וְלָהֶם אֶתְּנֶנָּה וְהֵם יִירָשׁוּהָ:

καὶ πᾶν παιδίον νέον ὅστις οὐκ οἶδεν σήμερον ἀγαθὸν ἢ κακόν οὗτοι εἰσελεύσονται ἐκεῖ καὶ τούτοις δώσω αὐτήν καὶ αὐτοὶ κληρονομήσουσιν αὐτήν

39 ܘܝܼܩܲܪܬ̇ܟ݂ܘܿܢ ܕܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܠܒܸܙܬܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥܘ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܛܵܒ̣ܬܵܐ ܘܒ̣ܝܼܫܬܵܐ ܗܸܢܘܿܢ ܢܹܐܪܬ̇ܘܼܢܵܗ̇.

Parvuli vestri, de quibus dixistis quod captivi ducerentur, et filii qui hodie boni ac mali ignorant distantiam, ipsi ingredientur: et ipsis dabo terram, et possidebunt eam.

ყრმამან ჩჩჳლმან, რომელმან არა იცის დღე კეთილი და ბოროტი, იგი შევიდეს მუნ და მათ მივსცე იგი. და მათცა დაიმკჳდრონ იგი.

39 Moreover your little ones, which ye said should be a prey, and your children, which in that day had no knowledge between good and evil, they shall go in thither, and unto them will I give it, and they shall possess it.

מ. וְאַתֶּם פְּנוּ לָכֶם וּסְעוּ הַמִּדְבָּרָה דֶּרֶךְ יַם סוּף:

καὶ ὑμεῖς ἐπιστραφέντες ἐστρατοπεδεύσατε εἰς τὴν ἔρημον ὁδὸν τὴν ἐπὶ τῆς ἐρυθρᾶς θαλάσσης

40 ܘܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܐܸܬ̣ܦܢܵܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܲܫܩܘܿܠܘ ܠܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܠܐܘܼܪܚܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܣܘܿܦ.

Vos autem revertimini, et abite in solitudinem per viam maris Rubri.

და თქუენ მიიქეცით და დაიბანაკეთ უდაბნოსა მას გზასა ევრჳთრით ზღჳთ კერძო.

40 But as for you, turn you, and take your journey into the wilderness by the way of the Red sea.

מא. וַתַּעֲנוּ וַתֹּאמְרוּ אֵלַי חָטָאנוּ לַיהֹוָה אֲנַחְנוּ נַעֲלֶה וְנִלְחַמְנוּ כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּנוּ יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ וַתַּחְגְּרוּ אִישׁ אֶת כְּלֵי מִלְחַמְתּוֹ וַתָּהִינוּ לַעֲלֹת הָהָרָה:

καὶ ἀπεκρίθητέ μοι καὶ εἴπατε ἡμάρτομεν ἔναντι κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἡμεῖς ἀναβάντες πολεμήσομεν κατὰ πάντα ὅσα ἐνετείλατο κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν ἡμῖν καὶ ἀναλαβόντες ἕκαστος τὰ σκεύη τὰ πολεμικὰ αὐτοῦ καὶ συναθροισθέντες ἀνεβαίνετε εἰς τὸ ὄρος

41 ܘܲܥܢܲܝܬ̇ܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܠܝܼ ܚ̣ܛܲܝܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܚܢܲܢ ܢܸܣܲܩ ܘܢܸܬ̣ܟܲܬܲܫ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ. ܘܐܸܙܕܲܝܲܢܬ̇ܘܿܢ ܓܒܲܪ ܒܡܵܐܢܲܝ̈ ܩܪܵܒܹܗ ܘܐܸܬ̣ܓܲܪܲܓ̣ܬ̇ܘܿܢ ܠܡܸܣܲܒ̣ ܠܛܘܼܪܵܐ.

Et respondistis mihi: Peccavimus Domino: ascendemus et pugnabimus, sicut præcepit Dominus Deus noster. Cumque instructi armis pergeretis in montem,

და მომიგეთ და მარქუთ მე: ვცოდეთ წინაშე უფლისა ღმერთისა ჩუენისა. აწ აღვიდეთ ჩუენ, ბრძოლა-ვსცეთ, ვითარცა გჳბრძანა ჩუენ უფალმან ღმერთმან ჩუენმან და შეიჭურენით თითოეულად საჭურველი თქუენი, შეჰკერბით და აღხუედით მთასა მას.

41 Then ye answered and said unto me, We have sinned against the LORD, we will go up and fight, according to all that the LORD our God commanded us. And when ye had girded on every man his weapons of war, ye were ready to go up into the hill.

מב. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֵלַי אֱמֹר לָהֶם לֹא תַעֲלוּ וְלֹא תִלָּחֲמוּ כִּי אֵינֶנִּי בְּקִרְבְּכֶם וְלֹא תִּנָּגְפוּ לִפְנֵי אֹיְבֵיכֶם:

καὶ εἶπεν κύριος πρός με εἰπὸν αὐτοῖς οὐκ ἀναβήσεσθε οὐδὲ μὴ πολεμήσετε οὐ γάρ εἰμι μεθ᾽ ὑμῶν καὶ οὐ μὴ συντριβῆτε ἐνώπιον τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν

42 ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܡ ܠܵܐ ܬܸܣܩܘܼܢ ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܟܲܬ̇ܫܘܼܢ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܗܘܹܝܬ̇ ܒܲܝܢܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܕܠܵܐ ܬܸܬܲܒ̣ܪܘܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

ait mihi Dominus: Dic ad eos: Nolite ascendere, neque pugnetis: non enim sum vobiscum: ne cadatis coram inimicis vestris.

სიტყუად იწყო ჩემდა უფალმან და მრქუა მე: ეტყოდე მაგათ და არქუ, ნუ აღხუალთ, ნუცა ვბრძვით მაგათ, რამეთუ მე არა თქუენ თანა ვარ, რათა შეიმუსრეთ წინაშე მტერთა თქუენთა.

42 And the LORD said unto me, Say unto them. Go not up, neither fight; for I am not among you; lest ye be smitten before your enemies.

מג. וָאֲדַבֵּר אֲלֵיכֶם וְלֹא שְׁמַעְתֶּם וַתַּמְרוּ אֶת פִּי יְהֹוָה וַתָּזִדוּ וַתַּעֲלוּ הָהָרָה:

καὶ ἐλάλησα ὑμῖν καὶ οὐκ εἰσηκούσατέ μου καὶ παρέβητε τὸ ῥῆμα κυρίου καὶ παραβιασάμενοι ἀνέβητε εἰς τὸ ὄρος

43 ܘܐܸܡܪܹܬ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܠܵܐ ܫܡܲܢܬ̇ܘܿܢ ܘܡܲܪܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܡܸܠܲܬ̣ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. ܘܐܲܡܪܲܚܬ̇ܘܿܢ ܘܲܣܠܸܩܬ̇ܘܿܢ ܠܛܘܼܪܵܐ.

Locutus sum, et non audistis: sed adversantes imperio Domini, et tumentes superbia, ascendistis in montem.

და გეტყოდი თქუენ და თქუენ არა ისმინეთ ჩემი, გარდაჰჴედით ბრძანებასა მას უფლისასა, არამედ ურჩ ექმნენით და აღხუედით მთასა მას.

43 So I spake unto you; and ye would not hear, but rebelled against the commandment of the LORD, and went presumptuously up into the hill.

מד. וַיֵּצֵא הָאֱמֹרִי הַיּשֵׁב בָּהָר הַהוּא לִקְרַאתְכֶם וַיִּרְדְּפוּ אֶתְכֶם כַּאֲשֶׁר תַּעֲשֶׂינָה הַדְּבֹרִים וַיַּכְּתוּ אֶתְכֶם בְּשֵׂעִיר עַד חָרְמָה:

καὶ ἐξῆλθεν ὁ Αμορραῖος ὁ κατοικῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκείνῳ εἰς συνάντησιν ὑμῖν καὶ κατεδίωξαν ὑμᾶς ὡς εἰ ποιήσαισαν αἱ μέλισσαι καὶ ἐτίτρωσκον ὑμᾶς ἀπὸ Σηιρ ἕως Ερμα

44 ܘܲܢܦܲܩܘ ܐܲܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܒܛܘܼܪܹ̈ܐ ܗܵܘ̇ ܠܐܘܼܪܥܟ݂ܘܿܢ ܘܪܲܕ݂ܦܘܼܟ݂ܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܸܒ̇ܘܿܪܹ̈ܐ ܡܬܲܢܢܹ̈ܐ ܘܛܲܪܕ̇ܟ݂ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܣܲܥܝܼܪ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܚܸܪܡܵܐ.

Itaque egressus Amorrhæus, qui habitabat in montibus, et obviam veniens, persecutus est vos, sicut solent apes persequi: et cecidit de Seir usque Horma.

და გამოვიდა ამორეველი იგი, რომელ-იგი დამკჳდრებულ იყო მთასა მას შემთხუევად თქუენდა და წარგიქცინა თქუენ მეოტად და შეგიცვნეს თქუენ, ვითარცა ფუტკართა. და დაგჩხუეპდეს თქუენ სეირითგან მიჰრმადმდე.

44 And the Amorites, which dwelt in that mountain, came out against you, and chased you, as bees do, and destroyed you in Seir, even unto Hormah.

מה. וַתָּשֻׁבוּ וַתִּבְכּוּ לִפְנֵי יְהֹוָה וְלֹא שָׁמַע יְהֹוָה בְּקֹלְכֶם וְלֹא הֶאֱזִין אֲלֵיכֶם:

καὶ καθίσαντες ἐκλαίετε ἔναντι κυρίου καὶ οὐκ εἰσήκουσεν κύριος τῆς φωνῆς ὑμῶν οὐδὲ προσέσχεν ὑμῖν

45 ܘܝܼܬ̣ܒ̣ܬ̇ܘܿܢ ܘܲܒ̣ܟܲܝܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܘܠܵܐ ܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ ܒܩܵܠܟ݂ܘܿܢ ܘܠܵܐ ܨܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ.

Cumque reversi ploraretis coram Domino, non audivit vos, nec voci vestræ voluit acquiescere.

და დასხედით და სტიროდეთ წინაშე უფლისა და არა ისმინა უფალმან ჴმისა თქუენისაჲ და არცა მოგხედნა თქუენ.

45 And ye returned and wept before the LORD; but the LORD would not hearken to your voice, nor give ear unto you.

מו. וַתֵּשְׁבוּ בְקָדֵשׁ יָמִים רַבִּים כַּיָּמִים אֲשֶׁר יְשַׁבְתֶּם:

καὶ ἐνεκάθησθε ἐν Καδης ἡμέρας πολλάς ὅσας ποτὲ ἡμέρας ἐνεκάθησθε

46 ܘܝܼܬ̣ܒ̣ܬ̇ܘܿܢ ܒܲܪܩܸܡ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼ̈ܐܹܐ ܐܲܝܟ݂ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܝܼܬ̣ܒ̣ܬ̇ܘܿܢ.

Sedistis ergo in Cadesbarne multo tempore.

და დაადგერით თქუენ კადეს მრავალ დღე, რავდენცა იყვენით მუნ.

46 So ye abode in Kadesh many days, according unto the days that ye abode there.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0b471f04-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display