Bibliotheca Polyglotta

ב. וִידַעְתֶּם הַיּוֹם כִּי לֹא אֶת בְּנֵיכֶם אֲשֶׁר לֹא יָדְעוּ וַאֲשֶׁר לֹא רָאוּ אֶת מוּסַר יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם אֶת גָּדְלוֹ אֶת יָדוֹ הַחֲזָקָה וּזְרֹעוֹ הַנְּטוּיָה:

καὶ γνώσεσθε σήμερον ὅτι οὐχὶ τὰ παιδία ὑμῶν ὅσοι οὐκ οἴδασιν οὐδὲ εἴδοσαν τὴν παιδείαν κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ τὰ μεγαλεῖα αὐτοῦ καὶ τὴν χεῖρα τὴν κραταιὰν καὶ τὸν βραχίονα τὸν ὑψηλὸν

2 ܘܬܸܕ̇ܥܘܼܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܕܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܠܵܠ ܝܼܕܲܥܘ ܘܠܵܐ ܓ̣ܙܵܘ ܡܲܪܕ̇ܘܼܬܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܪܲܒ̇ܘܼܬܹܗ ܘܐܝܼܕܹܗ ܬܲܩܝܼܦܬܵܐ ܘܲܕ݂ܪܵܥܹܗ ܪܵܡܵܐ.

Cognoscite hodie quæ ignorant filii vestri, qui non viderunt disciplinam Domini Dei vestri, magnalia ejus et robustam manum, extentumque brachium,

და გულისხმა-ჰყო დღეს, ვითარმედ არა თუ ყრმანი თქუენნი, რომელთა არარაჲ უწყიან და არცა იხილეს სწავლაჲ იგი უფლისა ღმრთისა თქუენისაჲ და საკჳრველებანი მისნი, ჴელი იგი მტკიცე და მკლავი იგი მაღალი,

2 And know ye this day: for I speak not with your children which have not known, and which have not seen the chastisement of the LORD your God, his greatness, his mighty hand, and his stretched out arm,

ג. וְאֶת אֹתֹתָיו וְאֶת מַעֲשָׂיו אֲשֶׁר עָשָׂה בְּתוֹךְ מִצְרָיִם לְפַרְעֹה מֶלֶךְ מִצְרַיִם וּלְכָל אַרְצוֹ:

καὶ τὰ σημεῖα αὐτοῦ καὶ τὰ τέρατα αὐτοῦ ὅσα ἐποίησεν ἐν μέσῳ Αἰγύπτου Φαραω βασιλεῖ Αἰγύπτου καὶ πάσῃ τῇ γῇ αὐτοῦ

3 ܘܐܵܬ̣̈ܘܵܬܹܗ ܘܲܥܒ̣ܵܕ݂ܵܘ̈ܗܝ ܕܲܥܒܲܕ݂ ܒܡܸܨܪܹܝܢ ܠܦܸܪܥܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܹܗ.

signa et opera quæ fecit in medio Ægypti Pharaoni regi, et universæ terræ ejus,

სასწაულნი მისნი და საქმენი იგი მისნი, რომელ ყო უფალმან ღმერთმან ეგჳპტეს ფარაო მეფისა ზედა და ყოველსა ქუეყანასა მისსა.

3 And his miracles, and his acts, which he did in the midst of Egypt unto Pharaoh the king of Egypt, and unto all his land;

ד. וַאֲשֶׁר עָשָׂה לְחֵיל מִצְרַיִם לְסוּסָיו וּלְרִכְבּוֹ אֲשֶׁר הֵצִיף אֶת מֵי יַם סוּף עַל פְּנֵיהֶם בְּרָדְפָם אַחֲרֵיכֶם וַיְאַבְּדֵם יְהֹוָה עַד הַיּוֹם הַזֶּה:

καὶ ὅσα ἐποίησεν τὴν δύναμιν τῶν Αἰγυπτίων τὰ ἅρματα αὐτῶν καὶ τὴν ἵππον αὐτῶν ὡς ἐπέκλυσεν τὸ ὕδωρ τῆς θαλάσσης τῆς ἐρυθρᾶς ἐπὶ προσώπου αὐτῶν καταδιωκόντων αὐτῶν ἐκ τῶν ὀπίσω ὑμῶν καὶ ἀπώλεσεν αὐτοὺς κύριος ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας

4 ܘܕܲܥܒܲܕ݂ ܠܚܲܝܠܵܐ ܕܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ ܠܪ̈ܲܟ݂ܫܵܐ ܘܲܠܡܲܪ̈ܟ̇ܒ̣ܵܬ̣ܵܐ ܘܲܠܪ̈ܵܟ݂ܒܲܝܗܹܝܢ ܕܐܲܛܝܼܦ ܡܲـ̈ܝܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܣܘܿܦ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ܗܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܪܕܲܦܘ ܒܵܬܲܪܟ݂ܘܿܢ ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ.

omnique exercitui Ægyptiorum, et equis ac curribus: quomodo operuerint eos aquæ maris Rubri, cum vos persequerentur, et deleverit eos Dominus usque in præsentem diem:

და რაჲ-იგი უყო ერსა მას მეგჳპტელთასა, ეტლებსა და ჰუნებსა მათსა, ვითარ-იგი დაფარნა წყალმან ერთრისა მის ზღჳსამან წინაშე მდევართა თქუენთა, რამეთუ წარწყმიდნა იგინი უფალმან მოდღენდელად დღედმდე.

4 And what he did unto the army of Egypt, unto their horses, and to their chariots; how he made the water of the Red sea to overflow them as they pursued after you, and how the LORD hath destroyed them unto this day;

ה. וַאֲשֶׁר עָשָׂה לָכֶם בַּמִּדְבָּר עַד בֹּאֲכֶם עַד הַמָּקוֹם הַזֶּה:

καὶ ὅσα ἐποίησεν ὑμῖν ἐν τῇ ἐρήμῳ ἕως ἤλθετε εἰς τὸν τόπον τοῦτον

5 ܘܟ݂ܠ ܕܲܥܒܲܕ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܐܸܬܲܝܼܬ̇ܘܿܢ ܠܐܲܬ̣ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ.

vobisque quæ fecerit in solitudine donec veniretis ad hunc locum:

და რავდენ-რაჲ იყო თქუენთჳს უდაბნოსა მას ვიდრე მოსლვად-მოწევნადმდე ადგილსა ამას.

5 And what he did unto you in the wilderness, until ye came into this place;

ו. וַאֲשֶׁר עָשָׂה לְדָתָן וְלַאֲבִירָם בְּנֵי אֱלִיאָב בֶּן רְאוּבֵן אֲשֶׁר פָּצְתָה הָאָרֶץ אֶת פִּיהָ וַתִּבְלָעֵם וְאֶת בָּתֵּיהֶם וְאֶת אָהֳלֵיהֶם וְאֵת כָּל הַיְקוּם אֲשֶׁר בְּרַגְלֵיהֶם בְּקֶרֶב כָּל יִשְׂרָאֵל:

καὶ ὅσα ἐποίησεν τῷ Δαθαν καὶ Αβιρων υἱοῖς Ελιαβ υἱοῦ Ρουβην οὓς ἀνοίξασα ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς κατέπιεν αὐτοὺς καὶ τοὺς οἴκους αὐτῶν καὶ τὰς σκηνὰς αὐτῶν καὶ πᾶσαν αὐτῶν τὴν ὑπόστασιν τὴν μετ᾽ αὐτῶν ἐν μέσῳ παντὸς Ισραηλ

6 ܘܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܥܒܲܕ݂ ܠܕ݂ܵܬ̣ܵܢ ܘܠܲܐܒ̣ܝܼܪܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܐܸܠܝܲܒ̣ ܒܪܹܗ ܕܪܘܼܒܹܝܠ ܕܦܸܬ̣ܚܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܦܘܼܡܵܗ̇ ܘܒܸܠܥܲܬ̤ ܐܸܢܘܿܢ ܠܗܘܿܢ ܘܠܲܒ̣ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܲܠܡܲܫܟܲܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܘܲܠܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܠܗܘܿܢ ܕܩܵܝ̇ܡܝܼܢ ܗ̄ܘ̣ܵܘ ܥܲܠ ܪܸ̈ܓ̣ܠܲܝܗܘܿܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ ܟܠܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

et Dathan atque Abiron filiis Eliab, qui fuit filius Ruben: quos aperto ore suo terra absorbuit, cum domibus et tabernaculis, et universa substantia eorum, quam habebant in medio Israël.

და რავდენ-რაჲ უყო დათანს და აბირონს, ძეთა მათ ელიაბისთა, ძისა რუბენისთა, ვითარ-იგი აღაღო ქუეყანამან პირი თჳსი და დანთქნა იგინი და ყოველი სიმდიდრე ნაყოფისა მათისა და ყოველნი სახლნი მათნი და საყოფელნი მათნი შორის ძეთა მათ ისრაჱლისათა.

6 And what he did unto Dathan and Abiram, the sons of Eliab, the son of Reuben: how the earth opened her mouth, and swallowed them up, and their households, and their tents, and all the substance that was in their possession, in the midst of all Israel:

ז. כִּי עֵינֵיכֶם הָרֹאֹת אֵת כָּל מַעֲשֵׂה יְהֹוָה הַגָּדֹל אֲשֶׁר עָשָׂה:

ὅτι οἱ ὀφθαλμοὶ ὑμῶν ἑώρακαν πάντα τὰ ἔργα κυρίου τὰ μεγάλα ὅσα ἐποίησεν ὑμῖν σήμερον

7 ܐܸܠܵܐ ܥܲܝܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܗ̄ܘ̣ ܚܙܲܝ̈ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܪܵܘܪ̈ܝܹܐ ܕܲܥܒܲܕ݂.

Oculi vestri viderunt opera Domini magna quæ fecit,

რამეთუ თუალთა თქუენთა იხილნეს ყოველნი საქმენი უფლისანი და საკვირველებანი მისნი, რომელ ყვნა თქუენ შორის მოდღენდელად დღედმდე.

7 But your eyes have seen all the great acts of the LORD which he did.

ח. וּשְׁמַרְתֶּם אֶת כָּל הַמִּצְוָה אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם לְמַעַן תֶּחֶזְקוּ וּבָאתֶם וִירִשְׁתֶּם אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר אַתֶּם עֹבְרִים שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ:

καὶ φυλάξεσθε πάσας τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ἵνα ζῆτε καὶ πολυπλασιασθῆτε καὶ εἰσελθόντες κληρονομήσητε τὴν γῆν εἰς ἣν ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ιορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν

8 ܛܲܪܘ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܕܬܸܬ̣ܚܲܝܠܘܼܢ ܘܬܸܥܠܘܼܢ ܘܬܹܐܪܬ̇ܘܼܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܵܗ̇ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇.

ut custodiatis universa mandata illius, quæ ego hodie præcipio vobis, et possitis introire, et possidere terram, ad quam ingredimini,

ეკრძალენით დამარხვად ყოველთა მცნებათა მისთა, რომელ-ესე მე გამცნებ თქუენ დღეს, რათა სცხონდეთ და გამრავლდეთ და შეხვიდეთ და დაიმკჳდროთ ქუეყანაჲ იგი, რომლისათჳს-ეგე წიაღხუალთ იორდანესა დამკვიდრებად მუნ,

8 Therefore shall ye keep all the commandments which I command you this day, that ye may be strong, and go in and possess the land, whither ye go to possess it;

ט. וּלְמַעַן תַּאֲרִיכוּ יָמִים עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהֹוָה לַאֲבֹתֵיכֶם לָתֵת לָהֶם וּלְזַרְעָם אֶרֶץ זָבַת חָלָב וּדְבָשׁ:

ἵνα μακροημερεύσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἧς ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν ὑμῶν δοῦναι αὐτοῖς καὶ τῷ σπέρματι αὐτῶν μετ᾽ αὐτούς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι

9 ܘܬܲܣܓ̇ܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܠܡܸܬܲܠ ܠܗܘܿܢ ܘܲܠܙܲܪܥܗܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ.

multoque in ea vivatis tempore: quam sub juramento pollicitus est Dominus patribus vestris, et semini eorum, lacte et melle manantem.

რათა დღეგრძელ იყვნეთ ქუეყანასა მას ზედა, რომლისათჳს-იგი ეფუცა უფალი მამათა მათ თქუენთა მიცემად მათა და ნათესავისა მათისა შემდგომად მათსა ქუეყანასა, რომელსა გამოსდის სძე და თაფლი.

9 And that ye may prolong your days in the land, which the LORD sware unto your fathers to give unto them and to their seed, a land that floweth with milk and honey.

י. כִּי הָאָרֶץ אֲשֶׁר אַתָּה בָא שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ לֹא כְאֶרֶץ מִצְרַיִם הִוא אֲשֶׁר יְצָאתֶם מִשָּׁם אֲשֶׁר תִּזְרַע אֶת זַרְעֲךָ וְהִשְׁקִיתָ בְרַגְלְךָ כְּגַן הַיָּרָק:

ἔστιν γὰρ ἡ γῆ εἰς ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν οὐχ ὥσπερ ἡ γῆ Αἰγύπτου ἐστίν ὅθεν ἐκπεπόρευσθε ἐκεῖθεν ὅταν σπείρωσιν τὸν σπόρον καὶ ποτίζωσιν τοῖς ποσὶν ὡσεὶ κῆπον λαχανείας

10 ܡܸܛܠ ܕܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܐܠܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܵܗ̇ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇ ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܬ̣ ܐܲܝܟ݂ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܕܲܢܦܲܩܬ̇ܘܿܢ ܡܸܢܵܗ̇ ܕܙܵܪܥܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܙܲܪܥܟ݂ܘܿܢ ܘܡܲܫܩܹܝܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܪܸ̈ܓ̣ܠܲܝܟ̇ܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܦܲܪܕܲܝܣܵܐ ܕܫܸܩܝܵܐ.

Terra enim, ad quam ingrederis possidendam, non est sicut terra Ægypti, de qua existi, ubi jacto semine in hortorum morem aquæ ducuntur irriguæ:

რამეთუ ქუეყანაჲ იგი, რომელსა თქუენ შეხუალთ დამკჳდრებად, არა ეგრე არს, ვითარ-იგი ქუეყანაჲ ეგჳპტელთაჲ, სადაჲთ-იგი თქუენ გამიხუედით, რამეთუ რაჟამს დასთესიან თესლი და მორწყიან, ფერჴითა მათითა განქმნიან, ვითარ ყუერბი მტილისაჲ.

10 For the land, whither thou goest in to possess it, is not as the land of Egypt, from whence ye came out, where thou sowedst thy seed, and wateredst it with thy foot, as a garden of herbs:

יא. וְהָאָרֶץ אֲשֶׁר אַתֶּם עֹבְרִים שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ אֶרֶץ הָרִים וּבְקָעֹת לִמְטַר הַשָּׁמַיִם תִּשְׁתֶּה מָּיִם:

ἡ δὲ γῆ εἰς ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν γῆ ὀρεινὴ καὶ πεδινή ἐκ τοῦ ὑετοῦ τοῦ οὐρανοῦ πίεται ὕδωρ

11 ܐܲܪܥܵܐ ܕܹܝܢ ܕܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܵܗ̇ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇ ܐܲܪܥܵܐ ܗ̄ܝܼ ܕܛܘܼܪܹ̈ܐ ܘܲܕ݂ܦܲܩ̈ܥܵܬ̣ܵܐ ܘܡ̣ܢ ܡܸܛܪܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܕܲܫܡܲܝܵܐ ܫܵܬ̣ܝܵܐ ܡܲـ̈ܝܵܐ.

sed montuosa est et campestris, de cælo expectans pluvias,

ხოლო ქუეყანა იგი, რომელსა თქუენ შეხუალთ დამკვიდრებად ქუეყანაჲ - მთაჲ და ბარი, ცუარისაგან ზეცისაჲსა ირწყვის იგი.

11 But the land, whither ye go to possess it, is a land of hills and valleys, and drinketh water of the rain of heaven:

יב. אֶרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ דֹּרֵשׁ אֹתָהּ תָּמִיד עֵינֵי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בָּהּ מֵרֵשִׁית הַשָּׁנָה וְעַד אַחֲרִית שָׁנָה:

γῆ ἣν κύριος ὁ θεός σου ἐπισκοπεῖται αὐτήν διὰ παντὸς οἱ ὀφθαλμοὶ κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπ᾽ αὐτῆς ἀπ᾽ ἀρχῆς τοῦ ἐνιαυτοῦ καὶ ἕως συντελείας τοῦ ἐνιαυτοῦ

12 ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܬܵܒܲܥ ܠܵܗ̇ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ̣ ܘܥܲܝܢܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܵܗ̇ ܡ̣ܢ ܪܹܫܵܗ̇ ܕܫܲܢ̄ܬܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܚܲܪܬ̣ܵܗ̇ ܕܫܲܢ̄ܬܵܐ.

quam Dominus Deus tuus semper invisit, et oculi illius in ea sunt a principio anni usque ad finem ejus.

რომელსა-იგი უფალი ღმერთი თვით ღუწილ და თუალნი უფლისა ღმრთისანი მარადის მას ზედა არიან დასაბამითგან წელიწადისაჲთ და მიაღსასრულადმდე წელიწადისა.

12 A land which the LORD thy God careth for: the eyes of the LORD thy God are always upon it, from the beginning of the year even unto the end of the year.

יג. וְהָיָה אִם שָׁמֹעַ תִּשְׁמְעוּ אֶל מִצְו‍ֹתַי אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוֶּה אֶתְכֶם הַיּוֹם לְאַהֲבָה אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם וּלְעָבְדוֹ בְּכָל לְבַבְכֶם וּבְכָל נַפְשְׁכֶם:

ἐὰν δὲ ἀκοῇ εἰσακούσητε πάσας τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ἀγαπᾶν κύριον τὸν θεόν σου καὶ λατρεύειν αὐτῷ ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου

13 ܘܐܸܢ ܬܸܫܡܥܘܼܢ ܠܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܘܬܸܪܚܡܘܼܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܬܸܦܠܚܘܼܢܹܗ ܡ̣ܢ ܟܠܹܗ ܠܸܒ̇ܟ݂ܘܿܢ ܘܡ̣ܢ ܟܠܵܗ̇ ܢܲܦ̮ܫܟ݂ܘܿܢ.

Si ergo obedieritis mandatis meis, quæ ego hodie præcipio vobis, ut diligatis Dominum Deum vestrum, et serviatis ei in toto corde vestro, et in tota anima vestra:

უკეთუ სმენით ისმინეთ ყოველნი ესე მცნებანი ჩემნი, რომელთა-ესე დღეს გამცნებ თქვენ და შეიყუაროთ უფალი ღმერთი თქუენი და ჰმსახურებდით მათ ყოვლითავე გულითა თქუენითა და ყოვლითა ძალითა თქუენითა,

13 And it shall come to pass, if ye shall hearken diligently unto my commandments which I command you this day, to love the LORD your God, and to serve him with all your heart and with all your soul,

יד. וְנָתַתִּי מְטַר אַרְצְכֶם בְּעִתּוֹ יוֹרֶה וּמַלְקוֹשׁ וְאָסַפְתָּ דְגָנֶךָ וְתִירשְׁךָ וְיִצְהָרֶךָ:

καὶ δώσει τὸν ὑετὸν τῇ γῇ σου καθ᾽ ὥραν πρόιμον καὶ ὄψιμον καὶ εἰσοίσεις τὸν σῖτόν σου καὶ τὸν οἶνόν σου καὶ τὸ ἔλαιόν σου

14 ܐܸܬܸ̇ܠ ܡܸܛܪܵܐ ܕܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ ܒܙܲܒ̣ܢܵܗ̇ ܒܟ݂ܝܼܪܵܝܵܐ ܘܲܠܩܝܼܫܵܝܵܐ ܘܬܸܚܡܘܿܠ ܥܒ̣ܘܼܪܵܟ݂ ܘܚܲܡܪܵܟ݂ ܘܡܸܫܚܵܟ݂.

dabit pluviam terræ vestræ temporaneam et serotinam, ut colligatis frumentum, et vinum, et oleum,

მოგცეს უფალმან წვიმაჲ ქუეყანასა თქუენსა ჟამსა შინა მისსა, მსთუაჲ და მცხეუედი. და შეიკრიბო შენ იფქლი შენი და ღვინოჲ შენი და ზეთი შენი.

14 That I will give you the rain of your land in his due season, the first rain and the latter rain, that thou mayest gather in thy corn, and thy wine, and thine oil.

טו. וְנָתַתִּי עֵשֶׂב בְּשָׂדְךָ לִבְהֶמְתֶּךָ וְאָכַלְתָּ וְשָׂבָעְתָּ:

καὶ δώσει χορτάσματα ἐν τοῖς ἀγροῖς σου τοῖς κτήνεσίν σου καὶ φαγὼν καὶ ἐμπλησθεὶς

15 ܘܐܸܬܸ̇ܠ ܥܸܣܒܵܐ ܒܚܲܩܠܵܟ݂ ܠܲܒ̣ܥܝܼܪܵܟ݂ ܘܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܘܬܸܣܒܲܥ.

fœnumque ex agris ad pascenda jumenta, et ut ipsi comedatis ac saturemini.

და მოგცეს შენ თივაჲ ველთაგან შენთა საზრდელად საცხოვართა შენთა, შჭამდეღა და განსძღებოდი.

15 And I will send grass in thy fields for thy cattle, that thou mayest eat and be full.

טז. הִשָּׁמְרוּ לָכֶם פֶּן יִפְתֶּה לְבַבְכֶם וְסַרְתֶּם וַעֲבַדְתֶּם אֱלֹהִים אֲחֵרִים וְהִשְׁתַּחֲוִיתֶם לָהֶם:

πρόσεχε σεαυτῷ μὴ πλατυνθῇ ἡ καρδία σου καὶ παραβῆτε καὶ λατρεύσητε θεοῖς ἑτέροις καὶ προσκυνήσητε αὐτοῖς

16 ܐܸܙܕܲܗ̄ܪܘ ܕܠܵܐ ܢܸܫܬܲܕܲܠ ܠܸܒ̇ܟ݂ܘܿܢ ܘܬܸܣܛܘܿܢ ܘܬܸܦܠܚܘܼܢ ܠܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܘܬܸܣܓ̇ܕ݂ܘܼܢ ܠܗܘܿܢ.

Cavete ne forte decipiatur cor vestrum, et recedatis a Domino, serviatisque diis alienis, et adoretis eos:

იგულე თავი შენი, ნუუკუე განსუქნე და განვრცნე და შესცთეს გული შენი და ჰმსახურებდეთ და თაყუანი-სცემდეთ ღმერთთა უცხოთა.

16 Take heed to yourselves, that your heart be not deceived, and ye turn aside, and serve other gods, and worship them;

יז. וְחָרָה אַף יְהֹוָה בָּכֶם וְעָצַר אֶת הַשָּׁמַיִם וְלֹא יִהְיֶה מָטָר וְהָאֲדָמָה לֹא תִתֵּן אֶת יְבוּלָהּ וַאֲבַדְתֶּם מְהֵרָה מֵעַל הָאָרֶץ הַטֹּבָה אֲשֶׁר יְהֹוָה נֹתֵן לָכֶם:

καὶ θυμωθεὶς ὀργῇ κύριος ἐφ᾽ ὑμῖν καὶ συσχῇ τὸν οὐρανόν καὶ οὐκ ἔσται ὑετός καὶ ἡ γῆ οὐ δώσει τὸν καρπὸν αὐτῆς καὶ ἀπολεῖσθε ἐν τάχει ἀπὸ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς ἧς ἔδωκεν ὁ κύριος ὑμῖν

17 ܘܢܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܢܸܟ݂ܠܸܐ ܫܡܲܝܵܐ ܕܠܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܡܸܛܪܵܐ ܘܐܲܪܥܵܐ ܠܵܐ ܬܸܬܸܠ ܥܲܠ̈ܠܵܬ̣ܵܗ̇ ܘܬܹܐܒ̣ܕ̇ܘܼܢ ܒܲܥܓܲܠ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܕܝܵܗܹܒ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ.

iratusque Dominus claudat cælum, et pluviæ non descendant, nec terra det germen suum, pereatisque velociter de terra optima, quam Dominus daturus est vobis.

და განრისხნეს უფალი გულისწყრომით თქუენ ზედა. და დაეყენნეს ცანი და არა გამოსცეს წვიმაჲ და ქუეყანამან არა გამოსცეს ნაყოფი თჳსი და წარწყმდეთ მსთუად ქუეყანისა მისგან კეთილთაჲსა, რომელ-იგი უფალმან მოგცეს თქუენ.

17 And then the LORD's wrath be kindled against you, and he shut up the heaven, that there be no rain, and that the land yield not her fruit; and lest ye perish quickly from off the good land which the LORD giveth you.

יח. וְשַׂמְתֶּם אֶת דְּבָרַי אֵלֶּה עַל לְבַבְכֶם וְעַל נַפְשְׁכֶם וּקְשַׁרְתֶּם אֹתָם לְאוֹת עַל יֶדְכֶם וְהָיוּ לְטוֹטָפֹת בֵּין עֵינֵיכֶם:

καὶ ἐμβαλεῖτε τὰ ῥήματα ταῦτα εἰς τὴν καρδίαν ὑμῶν καὶ εἰς τὴν ψυχὴν ὑμῶν καὶ ἀφάψετε αὐτὰ εἰς σημεῖον ἐπὶ τῆς χειρὸς ὑμῶν καὶ ἔσται ἀσάλευτον πρὸ ὀφθαλμῶν ὑμῶν

18 ܘܲܬ̣ܣܝܼܡܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܒܠܸܒ̇ܟ݂ܘܿܢ ܘܲܒ̣ܢܲܦ̮ܫܟ݂ܘܿܢ. ܘܲܩܛܘܿܪܘ ܐܸܢܘܿܢ ܐܵܬ̣ܵܐ ܥܲܠ ܐܝܼܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܪܘܼܫܡܵܐ ܒܹܝܬ̣ ܥܲܝܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Ponite hæc verba mea in cordibus et in animis vestris, et suspendite ea pro signo in manibus, et inter oculos vestros collocate.

დაისხენით მცნებანი ესე ჩემნი გულთა თქუენთა და შევიბნეთ იგი სასწაულად ჴელთა თქუნთა და იყვნენ იგინი შეურყეველად წინაშე თუალთა თქუენთა.

18 Therefore shall ye lay up these my words in your heart and in your soul, and bind them for a sign upon your hand, that they may be as frontlets between your eyes.

יט. וְלִמַּדְתֶּם אֹתָם אֶת בְּנֵיכֶם לְדַבֵּר בָּם בְּשִׁבְתְּךָ בְּבֵיתֶךָ וּבְלֶכְתְּךָ בַדֶּרֶךְ וּבְשָׁכְבְּךָ וּבְקוּמֶךָ:

καὶ διδάξετε αὐτὰ τὰ τέκνα ὑμῶν λαλεῖν αὐτὰ καθημένους ἐν οἴκῳ καὶ πορευομένους ἐν ὁδῷ καὶ κοιταζομένους καὶ διανισταμένους

19 ܘܐܲܠܸܦܘ ܐܸܢܘܿܢ ܠܲܒ̣ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܕܲܢܡܲܠܠܘܼܢ ܒܗܘܿܢ ܡܵܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܒ̣ܵܬܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܡܵܐ ܕܐܵܙܠܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܘܡܵܐ ܕܕ݂ܵܡܟ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܘܡܵܐ ܕܩܵܝܡܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ.

Docete filios vestros ut illa meditentur: quando sederis in domo tua, et ambulaveris in via, et accubueris atque surrexeris.

და ასწავლნეთ ესე შვილთა მათ თქუენთა და იტყოდი ამას ჯდომასა სახლსა შენსა, და სლვასა გზასა შენსა, და დაწოლას სარეცელსა შენსა და აღდგომასა შენსა.

19 And ye shall teach them your children, speaking of them when thou sittest in thine house, and when thou walkest by the way, when thou liest down, and when thou risest up.

כ. וּכְתַבְתָּם עַל מְזוּזוֹת בֵּיתֶךָ וּבִשְׁעָרֶיךָ:

καὶ γράψετε αὐτὰ ἐπὶ τὰς φλιὰς τῶν οἰκιῶν ὑμῶν καὶ τῶν πυλῶν ὑμῶν

20 ܘܲܟ݂ܬ̣ܘܿܒ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܥܲܠ ܐܸܣܟ̇ܦܵـ̈ܬ̣ܵܐ ܕܒ̣ܵܬܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܥܲܠ ܬܲܪ̈ܥܲܝܗܘܿܢ.

Scribes ea super postes et januas domus tuæ,

და დასწერნე ესენი ზღურბლთა სახლსა შენისათა და ბჭეთა თქუენთა ზედა.

20 And thou shalt write them upon the door posts of thine house, and upon thy gates:

כא. לְמַעַן יִרְבּוּ יְמֵיכֶם וִימֵי בְנֵיכֶם עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהֹוָה לַאֲבֹתֵיכֶם לָתֵת לָהֶם כִּימֵי הַשָּׁמַיִם עַל הָאָרֶץ:

ἵνα πολυημερεύσητε καὶ αἱ ἡμέραι τῶν υἱῶν ὑμῶν ἐπὶ τῆς γῆς ἧς ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν ὑμῶν δοῦναι αὐτοῖς καθὼς αἱ ἡμέραι τοῦ οὐρανοῦ ἐπὶ τῆς γῆς

21 ܘܢܸܣܓܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܝܵܘ̈ܡܲܝ ܒܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܠܡܸܬܲܠ ܠܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܝܵܘ̈ܡܲܝ ܫܡܲܝܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

ut multiplicentur dies tui, et filiorum tuorum in terra, quam juravit Dominus patribus tuis, ut daret eis quamdiu cælum imminet terræ.

რათა განმრავლდენ დღენი თქუენნი და დღენი ნაშობთა მათ თქუენთანი ქუეყანასა მას ზედა, რომლისათჳს ეფუცა უფალი მამათა მათ თქუენთა მიცემად მათა, ვითარცა დღენი ცისანი ქუეყანასა ზედა.

21 That your days may be multiplied, and the days of your children, in the land which the LORD sware unto your fathers to give them, as the days of heaven upon the earth.

כב. כִּי אִם שָׁמֹר תִּשְׁמְרוּן אֶת כָּל הַמִּצְוָה הַזֹּאת אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוֶּה אֶתְכֶם לַעֲשׂתָהּ לְאַהֲבָה אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם לָלֶכֶת בְּכָל דְּרָכָיו וּלְדָבְקָה בוֹ:

καὶ ἔσται ἐὰν ἀκοῇ ἀκούσητε πάσας τὰς ἐντολὰς ταύτας ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ποιεῖν ἀγαπᾶν κύριον τὸν θεὸν ἡμῶν καὶ πορεύεσθαι ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ καὶ προσκολλᾶσθαι αὐτῷ

22 ܘܐܸܢ ܬܸܛܪܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܘܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ ܘܬܸܪܚܡܘܼܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܲܬ̣ܗܲܠܟ݂ܘܼܢ ܒܟ݂ܠܗܹܝܢ ܐܘܼܪ̈ܚܵܬܹܗ ܘܬܸܬ̣ܢܲܩܦܘܼܢ ܠܹܗ.

Si enim custodieritis mandata quæ ego præcipio vobis, et feceritis ea, ut diligatis Dominum Deum vestrum, et ambuletis in omnibus viis ejus, adhærentes ei,

და იყოს, უკეთუ სმენით ისმინნეთ მცნებანი ესე ჩემნი, რომელთა-ესე მე გამცნებ თქუენ დღეს და ჰყოთ ესე და შეიყუაროთ უფალი ღმერთი თქუენი და ხვიდოდით ყოველთა გზათა მისთა და შეეყვნეთ მას,

22 For if ye shall diligently keep all these commandments which I command you, to do them, to love the LORD your God, to walk in all his ways, and to cleave unto him;

כג. וְהוֹרִישׁ יְהֹוָה אֶת כָּל הַגּוֹיִם הָאֵלֶּה מִלִּפְנֵיכֶם וִירִשְׁתֶּם גּוֹיִם גְּדֹלִים וַעֲצֻמִים מִכֶּם:

καὶ ἐκβαλεῖ κύριος πάντα τὰ ἔθνη ταῦτα ἀπὸ προσώπου ὑμῶν καὶ κληρονομήσετε ἔθνη μεγάλα καὶ ἰσχυρότερα μᾶλλον ἢ ὑμεῖς

23 ܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܬܹܐܪܬ̇ܘܿܢ ܠܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܪܘܒ̣ܝܼܢ ܘܥܲܫܝܼܢܝܼܢ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ.

disperdet Dominus omnes gentes istas ante faciem vestram, et possidebitis eas, quæ majores et fortiores vobis sunt.

განასხნეს უფალმან ყოველნი წარმართნი პირისაგან თქუენისა და დაიმკჳდრნე შენ ნათესავნი დიდნი და უძლიერესნი შენსა.

23 Then will the LORD drive out all these nations from before you, and ye shall possess greater nations and mightier than yourselves.

כד. כָּל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר תִּדְרֹךְ כַּף רַגְלְכֶם בּוֹ לָכֶם יִהְיֶה מִן הַמִּדְבָּר וְהַלְּבָנוֹן מִן הַנָּהָר נְהַר פְּרָת וְעַד הַיָּם הָאַחֲרוֹן יִהְיֶה גְּבֻלְכֶם:

πάντα τὸν τόπον οὗ ἐὰν πατήσῃ τὸ ἴχνος τοῦ ποδὸς ὑμῶν ὑμῖν ἔσται ἀπὸ τῆς ἐρήμου καὶ Ἀντιλιβάνου καὶ ἀπὸ τοῦ ποταμοῦ τοῦ μεγάλου ποταμοῦ Εὐφράτου καὶ ἕως τῆς θαλάσσης τῆς ἐπὶ δυσμῶν ἔσται τὰ ὅριά σου

24 ܟܠ ܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܬܸܕ݂ܪܘܿܟ݂ ܒܹܗ ܦܲܣܬ̣ܵܐ ܕܪܸܓ̣ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܢܸܗܘܸܐ. ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܘܠܸܒ̣ܢܵܢ ܘܡ̣ܢ ܢܲܗܪܵܐ ܠܢܲܗܪܵܐ ܦܪܵܬ̣ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܝܲܡܵܐ ܐ̄ܚܪܵܝܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܬܚܘܼܡܟ݂ܘܿܢ.

Omnis locus, quem calcaverit pes vester, vester erit. A deserto, et a Libano, a flumine magno Euphrate usque ad mare occidentale erunt termini vestri.

ყოველსავე ადგილსა, რომელსაცა დასდგათ კუალი ფერჴთა თქუენთაჲ, თქუენი იყოს უდაბნოჲთგან დიდით ვიდრე ლიბანედმდე, და მდინარით დიდით ევფრატით და ვიდრე ზღუად დიდადმდე დასავალით კერძო იყავნ საზღვარი თქუენი.

24 Every place whereon the soles of your feet shall tread shall be yours: from the wilderness and Lebanon, from the river, the river Euphrates, even unto the uttermost sea shall your coast be.

כה. לֹא יִתְיַצֵּב אִישׁ בִּפְנֵיכֶם פַּחְדְּכֶם וּמוֹרַאֲכֶם יִתֵּן יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם עַל פְּנֵי כָל הָאָרֶץ אֲשֶׁר תִּדְרְכוּ בָהּ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר לָכֶם:

οὐκ ἀντιστήσεται οὐδεὶς κατὰ πρόσωπον ὑμῶν τὸν τρόμον ὑμῶν καὶ τὸν φόβον ὑμῶν ἐπιθήσει κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ἐπὶ πρόσωπον πάσης τῆς γῆς ἐφ᾽ ἧς ἐὰν ἐπιβῆτε ἐπ᾽ αὐτῆς ὃν τρόπον ἐλάλησεν κύριος πρὸς ὑμᾶς

25 ܘܠܵܐ ܢܩܘܼܡ ܐ̄ܢܵܫ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܕܸܚܠܲܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܘܙܵܘܥܲܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܢܸܬܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܟܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܵܐ ܕܬܸܕ݂ܪܟ݂ܘܿܢ ܒܵܗ̇ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ.

Nullus stabit contra vos: terrorem vestrum et formidinem dabit Dominus Deus vester super omnem terram quam calcaturi estis, sicut locutus est vobis.

არა ვინ გიჴდებოდის თქვენ და არცაღა მო-ვინ-გექცეს პირსა თქუენსა, რამეთუ შიში და ზარი თქუენი მიჰფინოს უფალმან ღმერთმან თქუენმან ყოველსა მას ქუეყანასა, რომელსაცა მიხვიდოდით თქუენ, ვითარცა გეტყოდა თქუენ უფალი.

25 There shall no man be able to stand before you: for the LORD your God shall lay the fear of you and the dread of you upon all the land that ye shall tread upon, as he hath said unto you.

כו. רְאֵה אָנֹכִי נֹתֵן לִפְנֵיכֶם הַיּוֹם בְּרָכָה וּקְלָלָה:

ἰδοὺ ἐγὼ δίδωμι ἐνώπιον ὑμῶν σήμερον εὐλογίαν καὶ κατάραν

26 ܓܙܵܘ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܒܘܼܪ̈ܟܵܬ̣ܵܐ ܘܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ.

En propono in conspectu vestro hodie benedictionem et maledictionem:

აჰა, ესერა, მიგცემ თქუენ დღეს წყევასა და კურთხევასა.

26 Behold, I set before you this day a blessing and a curse;

כז. אֶת הַבְּרָכָה אֲשֶׁר תִּשְׁמְעוּ אֶל מִצְו‍ֹת יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוֶּה אֶתְכֶם הַיּוֹם:

τὴν εὐλογίαν ἐὰν ἀκούσητε τὰς ἐντολὰς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν ἃς ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον

27 ܒܘܼܪ̈ܟܵܬ̣ܵܐ ܐܸܢ ܬܸܫܡܥܘܼܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ.

benedictionem, si obedieritis mandatis Domini Dei vestri, quæ ego hodie præcipio vobis:

ამისთჳს თუ ისმინნეთ მცნებანი უფლისა ღმრთისა თქუენისანი, რომელსა-ესე გამცნებ თქუენ დღესდღე

27 A blessing, if ye obey the commandments of the LORD your God, which I command you this day:

כח. וְהַקְּלָלָה אִם לֹא תִשְׁמְעוּ אֶל מִצְו‍ֹת יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם וְסַרְתֶּם מִן הַדֶּרֶךְ אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוֶּה אֶתְכֶם הַיּוֹם לָלֶכֶת אַחֲרֵי אֱלֹהִים אֲחֵרִים אֲשֶׁר לֹא יְדַעְתֶּם:

καὶ τὰς κατάρας ἐὰν μὴ ἀκούσητε τὰς ἐντολὰς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον καὶ πλανηθῆτε ἀπὸ τῆς ὁδοῦ ἧς ἐνετειλάμην ὑμῖν πορευθέντες λατρεύειν θεοῖς ἑτέροις οὓς οὐκ οἴδατε

28 ܘܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܐܸܢ ܠܵܐ ܬܸܫܡܥܘܼܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܐܸܢ ܬܸܣܛܘܼܢ ܡ̣ܢ ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܘܬܹܐܘܠܘܼܢ ܒܵܬܲܪ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܕܠܵܐ ܝܵܕ݂ܥܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܗܘܿܢ.

maledictionem, si non obedieritis mandatis Domini Dei vestri, sed recesseritis de via, quam ego nunc ostendo vobis, et ambulaveritis post deos alienos, quos ignoratis.

დაწყევასა, არა თუ ისმინნეთ მცნებანი უფლისა ღმრთისა თქუენისანი, რომელსა-ესე დღეს გამცნებ თქუენ და შესცთეთ გზისა მისგან, რომელი გამცენ თქუენ და შეხვიდეთ და ჰმსახურებდეთ თქუენ ღმერთთა უცხოთა, რომელ არა იცოდეთ.

28 And a curse, if ye will not obey the commandments of the LORD your God, but turn aside out of the way which I command you this day, to go after other gods, which ye have not known.

כט. וְהָיָה כִּי יְבִיאֲךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר אַתָּה בָא שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ וְנָתַתָּה אֶת הַבְּרָכָה עַל הַר גְּרִזִּים וְאֶת הַקְּלָלָה עַל הַר עֵיבָל:

καὶ ἔσται ὅταν εἰσαγάγῃ σε κύριος ὁ θεός σου εἰς τὴν γῆν εἰς ἣν διαβαίνεις ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν καὶ δώσεις τὴν εὐλογίαν ἐπ᾽ ὄρος Γαριζιν καὶ τὴν κατάραν ἐπ᾽ ὄρος Γαιβαλ

29 ܘܟܲܕ݂ ܢܲܥܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܐܹ̇ܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܬܲܡܵܢ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇ ܗܲܒ̣ ܒܘܼܪ̈ܟܵܬ̣ܵܐ ܥܲܠ ܛܘܼܪܵܐ ܕܓܲܪܙܝܼܡ ܘܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܥܲܠ ܛܘܼܪܵܐ ܕܲܓ̣ܒܸܠ.

Cum vero introduxerit te Dominus Deus tuus in terram, ad quam pergis habitandam, pones benedictionem super montem Garizim, maledictionem super montem Hebal:

და იყოს, რაჟამს შეგიყვანოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ქუეყანასა მას, რომელსა შეხუალ დამკვიდრებად მუნ და მისცე კურთხევაჲ იგი მთასა მას ზედა გარიზინსა და წყევაჲ იგი მთასა მას ზედა გებალსა.

29 And it shall come to pass, when the LORD thy God hath brought thee in unto the land whither thou goest to possess it, that thou shalt put the blessing upon mount Gerizim, and the curse upon mount Ebal.

ל. הֲלֹא הֵמָּה בְּעֵבֶר הַיַּרְדֵּן אַחֲרֵי דֶּרֶךְ מְבוֹא הַשֶּׁמֶשׁ בְּאֶרֶץ הַכְּנַעֲנִי הַיּשֵׁב בָּעֲרָבָה מוּל הַגִּלְגָּל אֵצֶל אֵלוֹנֵי מֹרֶה:

οὐκ ἰδοὺ ταῦτα πέραν τοῦ Ιορδάνου ὀπίσω ὁδὸν δυσμῶν ἡλίου ἐν γῇ Χανααν τὸ κατοικοῦν ἐπὶ δυσμῶν ἐχόμενον τοῦ Γολγολ πλησίον τῆς δρυὸς τῆς ὑψηλῆς

30 ܗܵܐ ܗܸܢܘܿܢ ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕܢܲܢ ܒܸܣܬܲܪ ܐܘܼܪܚܵܐ ܒܡܲܥܪܵܒܲܝ̈ ܫܸܡܫܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢܵܝܹ̈ܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܥܵܪܵܒ̣ܵܐ ܠܘܼܩܒܲܠ ܓܲܠܥܵܠܵܐ ܘܠܘܼܩܒܲܠ ܒܹܝܬ̣ ܒܲܠܘܼܛܵܐ ܕܡܲܡܪܹܐ.

qui sunt trans Jordanem, post viam quæ vergit ad solis occubitum in terra Chananæi, qui habitat in campestribus contra Galgalam, quæ est juxta vallem tendentem et intrantem procul.

ესე ორნივე წიაღ იორდანესა გზასა მას მზისდასავალით კერძოსა, ქუეყანასა მას ქანანელთასა, რომელი დამკვიდრებულ არს მზიაღასავალით კერძოთა გალგალასა, მახლობელად მუხასა მას მაღალსა.

30 Are they not on the other side Jordan, by the way where the sun goeth down, in the land of the Canaanites, which dwell in the champaign over against Gilgal, beside the plains of Moreh?

לא. כִּי אַתֶּם עֹבְרִים אֶת הַיַּרְדֵּן לָבֹא לָרֶשֶׁת אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם נֹתֵן לָכֶם וִירִשְׁתֶּם אֹתָהּ וִישַׁבְתֶּם בָּהּ:

ὑμεῖς γὰρ διαβαίνετε τὸν Ιορδάνην εἰσελθόντες κληρονομῆσαι τὴν γῆν ἣν κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν δίδωσιν ὑμῖν ἐν κλήρῳ πάσας τὰς ἡμέρας καὶ κληρονομήσετε αὐτὴν καὶ κατοικήσετε ἐν αὐτῇ

31 ܡܸܛܠ ܕܥܵܒ̣ܕܝܼܬ̇ܘܿܢ ܝܘܿܪܕܢܲܢ ܠܡܸܥܲܠ ܠܡܹܐܪܲܬ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܬܹܐܪܬ̇ܘܼܢܵܗ̇ ܘܬܸܬ̇ܒ̣ܘܼܢ ܒܵܗ̇.

Vos enim transibitis Jordanem, ut possideatis terram quam Dominus Deus vester daturus est vobis, ut habeatis et possideatis illam.

აწ თქუენ, ეგერა, წიაღხუალთ იორდანესა შესლვად და დამკვიდრებად ქუეყანისა მის, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან თქუენმან მოგცეს თქუენ და დაიმკვიდროთ იგი, და დაეშენეთ მუნ.

31 For ye shall pass over Jordan to go in to possess the land which the LORD your God giveth you, and ye shall possess it, and dwell therein.

לב. וּשְׁמַרְתֶּם לַעֲשׂוֹת אֵת כָּל הַחֻקִּים וְאֶת הַמִּשְׁפָּטִים אֲשֶׁר אָנֹכִי נֹתֵן לִפְנֵיכֶם הַיּוֹם:

καὶ φυλάξεσθε τοῦ ποιεῖν πάντα τὰ προστάγματα αὐτοῦ καὶ τὰς κρίσεις ταύτας ὅσας ἐγὼ δίδωμι ἐνώπιον ὑμῶν σήμερον

32 ܘܬܸܛܪܘܼܢ ܘܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ ܘܕ݂ܝܼܢܹ̈ܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Videte ergo ut impleatis cæremonias atque judicia, quæ ego hodie ponam in conspectu vestro.

და დაიმარხნეთ და ჰყოთ ყოველი ესე მცნებაჲ და სამართალი, რომელსა-ესე გამცნებ თქუენ დღეს.

32 And ye shall observe to do all the statutes and judgments which I set before you this day.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0be8eb99-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display