Bibliotheca Polyglotta

გავბრუნდით და გავწიეთ უდაბნოსკენ მეწამული ზღვის გზით, როგორც მითხრა უფალმა. დიდხანს ვუარეთ სეყირის მთას. 1 მერმე მოიქეცით მუნვე უდაბნოდ კერძო გზასა მას ერჳთრისა ზღუასა, ვითარცა მეტყოდა მე უფალი. და დავადგერით მთასა მას სეირსა მრავალ დღე.

1 Then we turned, and took our journey into the wilderness by the way of the Red sea, as the LORD spake unto me: and we compassed mount Seir many days.

ב. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֵלַי לֵאמֹר:

καὶ εἶπεν κύριος πρός με

2 ܐܸܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ.

Dixitque Dominus ad me:

ასე მითხრა უფალმა: 2 სიტყუად იწყო ჩემდა უფალმან და მრქუა:

2 And the LORD spake unto me, saying,

ג. רַב לָכֶם סֹב אֶת הָהָר הַזֶּה פְּנוּ לָכֶם צָפֹנָה:

ἱκανούσθω ὑμῖν κυκλοῦν τὸ ὄρος τοῦτο ἐπιστράφητε οὖν ἐπὶ βορρᾶν

3 ܣܲܓ̇ܝܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܗܵܐ ܡ̣ܢ ܕܡܸܬ̣ܟܲܪܟ݂ܝܼܢ ܐ̄ܢ̇ܬ̇ܘܿܢ ܛܘܼܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܸܬ̣ܦ̄ܢܵܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܓܲܪܒ̇ܝܵܐ.

Sufficit vobis circuire montem istum: ite contra aquilonem:

გეყოფათ ამ მთის შემოვლა. ჩრდილოეთისკენ გაბრუნდით. 3 კმა იყავნ თქუენდა გარემოდგომაჲ მთისა მაგის სეირისა, აწ მოიქეცით თქუენ სამხრით კერძო:

3 Ye have compassed this mountain long enough: turn you northward.

ד. וְאֶת הָעָם צַו לֵאמֹר אַתֶּם עֹבְרִים בִּגְבוּל אֲחֵיכֶם בְּנֵי עֵשָׂו הַיֹּשְׁבִים בְּשֵׂעִיר וְיִירְאוּ מִכֶּם וְנִשְׁמַרְתֶּם מְאֹד:

καὶ τῷ λαῷ ἔντειλαι λέγων ὑμεῖς παραπορεύεσθε διὰ τῶν ὁρίων τῶν ἀδελφῶν ὑμῶν υἱῶν Ησαυ οἳ κατοικοῦσιν ἐν Σηιρ καὶ φοβηθήσονται ὑμᾶς καὶ εὐλαβηθήσονται ὑμᾶς σφόδρα

4 ܘܲܠܥܲܡܵܐ ܦܲܩܸܕ݂ ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢ̇ܬ̇ܘܿܢ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܵܐ ܕܐܲܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܥܹܣܘܿ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܣܵܥܝܼܪ ܘܢܸܕ݂ܠܚܘܿܢ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ. ܐܸܙܕܲܗ̄ܪܘ ܛܵܒ̣.

et populo præcipe, dicens: Transibitis per terminos fratrum vestrorum filiorum Esau, qui habitant in Seir, et timebunt vos.

ასე დაარიგე ხალხი: ახლა თქვენი ნათესავების, ესავიანთა, სეყირის მკვიდრთა საზღვარზე მოგიწევთ გავლა. მათ შეეშინდებათ თქვენი, თქვენ კი ძალზე ფრთხილად იყავით. 4 და ერსა მაგას ამცენ და არქუ: ეგერა, განხვალ საზღვარსა ძმათა თქუენთასა ძეთა მათ ესავისთა, რომელ-იგი დამკჳდრებულ არიან სეირს, რამეთუ შეშინებულ და შეძრწუნებულ არიან ფრიად.

4 And command thou the people, saying, Ye are to pass through the coast of your brethren the children of Esau, which dwell in Seir; and they shall be afraid of you: take ye good heed unto yourselves therefore:

ה. אַל תִּתְגָּרוּ בָם כִּי לֹא אֶתֵּן לָכֶם מֵאַרְצָם עַד מִדְרַךְ כַּף רָגֶל כִּי יְרֻשָּׁה לְעֵשָׂו נָתַתִּי אֶת הַר שֵׂעִיר:

μὴ συνάψητε πρὸς αὐτοὺς πόλεμον οὐ γὰρ μὴ δῶ ὑμῖν ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν οὐδὲ βῆμα ποδός ὅτι ἐν κλήρῳ δέδωκα τοῖς υἱοῖς Ησαυ τὸ ὄρος τὸ Σηιρ

5 ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܓܲܪܘܿܢ ܒܗܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܗܘܿܢ ܒܹܝܬ̣ ܡܲܕ݂ܪܲܟ݂ ܦܲܣܬ̣ܵܐ ܕܪܸܓ̣ܠܵܐ ܡܸܛܠ ܕܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܠܥܹܣܘܿ ܝܸܗ̇ܒܹܬ̣ ܛܘܼܪܵܐ ܕܣܵܥܝܼܪ.

Videte ergo diligenter ne moveamini contra eos. Neque enim dabo vobis de terra eorum quantum potest unius pedis calcare vestigium, quia in possessionem Esau dedi montem Seir.

ნუ წაეკიდებით მათ, რადგან ფეხის ერთ დაბიჯებასაც არ მოგცემთ მათი ქვეყნიდან, რადგან ესავს მივეცი სამკვიდროდ სეყირის მთა. 5 ხოლო თქუენ ნუ ბრძოლა-სცემთ მათ, რამეთუ არა მიმიცემიეს ქუეყანისა მის მათისაგანი თქუენდა, არცაღა წარსადგმელ ერთ ფერჴისა, რამეთუ ნაწილად მკჳდრობისა მიმიცემიეს მთაჲ იგი სეირი ესავსა.

5 Meddle not with them; for I will not give you of their land, no, not so much as a foot breadth; because I have given mount Seir unto Esau for a possession.

ו. אֹכֶל תִּשְׁבְּרוּ מֵאִתָּם בַּכֶּסֶף וַאֲכַלְתֶּם וְגַם מַיִם תִּכְרוּ מֵאִתָּם בַּכֶּסֶף וּשְׁתִיתֶם:

βρώματα ἀργυρίου ἀγοράσατε παρ᾽ αὐτῶν καὶ φάγεσθε καὶ ὕδωρ μέτρῳ λήμψεσθε παρ᾽ αὐτῶν ἀργυρίου καὶ πίεσθε

6 ܥܒ̣ܘܼܪܵܐ ܙܒ̣ܢܘ ܡܸܢܗܘܿܢ ܒܟ݂ܣܦܵܐ ܘܐܲܟ݂ܘܿܠܘ ܘܐܵܦ ܡܲـ̈ܝܵܐ ܙܒ̣ܢܘ ܡܸܢܗܘܿܢ ܒܟ݂ܣܦܵܐ ܘܐܸܫܬܵܘ.

Cibos emetis ab eis pecunia, et comedetis: aquam emptam haurietis, et bibetis.

საჭმელი შეიძინეთ მათგან ვერცხლით და ჭამეთ, წყალიც იყიდეთ მათგან ვერცხლით და სვით. 6 არამედ საჭმელი იყიდეთ მათგან და ჭამეთ და წყალი სასწორით იყიდეთ მათგან და სუთ.

6 Ye shall buy meat of them for money, that ye may eat; and ye shall also buy water of them for money, that ye may drink.

ז. כִּי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בֵּרַכְךָ בְּכֹל מַעֲשֵׂה יָדֶךָ יָדַע לֶכְתְּךָ אֶת הַמִּדְבָּר הַגָּדֹל הַזֶּה זֶה אַרְבָּעִים שָׁנָה יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ עִמָּךְ לֹא חָסַרְתָּ דָּבָר:

ὁ γὰρ κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν εὐλόγησέν σε ἐν παντὶ ἔργῳ τῶν χειρῶν σου διάγνωθι πῶς διῆλθες τὴν ἔρημον τὴν μεγάλην καὶ τὴν φοβερὰν ἐκείνην ἰδοὺ τεσσαράκοντα ἔτη κύριος ὁ θεός σου μετὰ σοῦ οὐκ ἐπεδεήθης ῥήματος

7 ܡܸܛܠ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܒܲܪܸܟ݂ܟ݂ܘܿܢ ܒܟ݂ܠܹܗ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܝܼܕܲܥ ܠܲܡܕܲܒܵܪܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܗܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢܝܼ̈ܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܘܠܵܐ ܚܣܲܪ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܸܕܸ̇ܡ.

Dominus Deus tuus benedixit tibi in omni opere manuum tuarum: novit iter tuum, quomodo transieris solitudinem hanc magnam, per quadraginta annos habitans tecum Dominus Deus tuus, et nihil tibi defuit.

რადგან უფალმა, შენმა ღმერთმა, გაკურთხა ყველა საქმეში, უწყოდა შენი გზა-სავალი ამ დიდ უდაბნოში. ეს ორმოცი წელიწადი შენთან არის უფალი და არაფერი მოგკლებია. 7 რამეთუ უფალმან ღმერთმან შენმან გაკურთხა შენ ყოველთა შინა საქმეთა ჴელთა შენთასა, განიგულე გონებასა შენსა, ვითარ განვლე შენ უდაბნოჲ იგი დიდი და საშინელი. ესე მეორმეოცე წელი არს, უფალი ღმერთი შენი შენ თანა არს, არაჲთ ნაკლულევან გყოს შენ.

7 For the LORD thy God hath blessed thee in all the works of thy hand: he knoweth thy walking through this great wilderness: these forty years the LORD thy God hath been with thee; thou hast lacked nothing.

ח. וַנַּעֲבֹר מֵאֵת אַחֵינוּ בְנֵי עֵשָׂו הַיּשְׁבִים בְּשֵׂעִיר מִדֶּרֶךְ הָעֲרָבָה מֵאֵילַת וּמֵעֶצְיֹן גָּבֶר וַנֵּפֶן וַנַּעֲבֹר דֶּרֶךְ מִדְבַּר מוֹאָב:

καὶ παρήλθομεν τοὺς ἀδελφοὺς ἡμῶν υἱοὺς Ησαυ τοὺς κατοικοῦντας ἐν Σηιρ παρὰ τὴν ὁδὸν τὴν Αραβα ἀπὸ Αιλων καὶ ἀπὸ Γασιωνγαβερ καὶ ἐπιστρέψαντες παρήλθομεν ὁδὸν ἔρημον Μωαβ

8 ܘܲܥ̣ܒܲܪ̄̇ܢ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬ̣ ܐܲܚܲܝ̈ܢ ܒ̈ܢܲܝ ܥܹܣܘܿ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܣܵܥܝܼܪ ܘܡ̣ܢ ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܥܵܪܵܒ̣ܵܐ ܘܡ̣ܢ ܐܲܝܠܵܬ̣ ܘܡ̣ܢ ܥܹܨܝܼܢܘܿ ܓܒܲܪ ܘܐܸܬ̣ܦܢܝܼܢ ܘܲܥܒܲܪܢ ܠܲܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܠܐܘܼܪܚܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣.

Cumque transissemus fratres nostros filios Esau, qui habitabant in Seir, per viam campestrem de Elath, et de Asiongaber, venimus ad iter quod ducit in desertum Moab.

ჩავუარეთ ჩვენს ნათესავებს, ესავიანებს, სეყირის მკვიდრთ, ყორაბას გზით, ელათიდან და ელიონ-გაბერიდან. მერე გავბრუნდით და მოაბის უდაბნოს გზას დავადექით. 8 და თანაწარვჰჴედით ჩუენ ძმათა ჩუენთა, ძეთა მათ ესავისთა, რომელნი-იგი დამკჳდრებულ იყვნეს სეირს, გზასა მას არაბიელთასა, ელათით და გასიონ გაბერით და მოვაქციეთ, განვლეთ ჩუენ უდაბნოჲ იგი მოაბელთაჲ.

8 And when we passed by from our brethren the children of Esau, which dwelt in Seir, through the way of the plain from Elath, and from Eziongaber, we turned and passed by the way of the wilderness of Moab.

ט. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֵלַי אַל תָּצַר אֶת מוֹאָב וְאַל תִּתְגָּר בָּם מִלְחָמָה כִּי לֹא אֶתֵּן לְךָ מֵאַרְצוֹ יְרֻשָּׁה כִּי לִבְנֵי לוֹט נָתַתִּי אֶת עָר יְרֻשָּׁה:

καὶ εἶπεν κύριος πρός με μὴ ἐχθραίνετε τοῖς Μωαβίταις καὶ μὴ συνάψητε πρὸς αὐτοὺς πόλεμον οὐ γὰρ μὴ δῶ ὑμῖν ἀπὸ τῆς γῆς αὐτῶν ἐν κλήρῳ τοῖς γὰρ υἱοῖς Λωτ δέδωκα τὴν Σηιρ κληρονομεῖν

9 ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ. ܠܵܐ ܬܹܐܠܘܿܨ ܠܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܓܲܪܸܐ ܥܲܡܗܘܿܢ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܗܘܿܢ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܡܸܛܠ ܕܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܠܘܿܛ ܝܲܗ̄ܒ̣ܬܵܗ̇ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ.

Dixitque Dominus ad me: Non pugnes contra Moabitas, nec ineas adversus eos prælium: non enim dabo tibi quidquam de terra eorum, quia filiis Loth tradidi Ar in possessionem.

მითხრა უფალმა: ნუ გადაემტერები მოაბს და ნუ გამართავ ომს, რადგან არ მომიცია თქვენთვის სამკვიდრო მათი ქვეყნიდან, რადგან ყარი ლოტის შთამომავლებს მივეცი სამკვიდროდ. 9 მერმე სიტყუად იწყო ჩემდა უფალმან და თქუა: ნუ ემტერებით მოაბელთა მაგათ და ნუცა აღადგინებთ მაგათა მიმართ ღუაწლსა ბრძოლისასა, რამეთუ არა მიგეც თქუენ ქუეყანაჲ ეგე მაგათი ჴელთა თქუენთა, რამეთუ ძეთა ლოთისთა მიმიცემიეს იგი ნაწილად მკჳდრობისა მათისა,

9 And the LORD said unto me, Distress not the Moabites, neither contend with them in battle: for I will not give thee of their land for a possession; because I have given Ar unto the children of Lot for a possession.

י. הָאֵמִים לְפָנִים יָשְׁבוּ בָהּ עַם גָּדוֹל וְרַב וָרָם כַּעֲנָקִים:

οἱ Ομμιν πρότεροι ἐνεκάθηντο ἐπ᾽ αὐτῆς ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ ἰσχύοντες ὥσπερ οἱ Ενακιμ

10 ܐܲܡ̈ܢܹܐ ܡ̣ܢ ܠܘܼܩܕܲܡ ܝܼܬܸܒ̣ܘ ܒܵܗ̇ ܥܲܡܵܐ ܕܪܲܒ̇ ܘܣܲܓ̇ܝܼ ܘܪܵܡ ܐܲܝܟ݂ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ.

Emim primi fuerunt habitatores ejus, populus magnus, et validus, et tam excelsus ut de Enacim stirpe,

ადრე იქ ემიელები ცხოვრობდნენ - დიდი, მრავალრიცხოვანი და ტანმაღალი ხალხი ყანაკელებთა მსგავსად. 10 რამეთუ პირველად ომინელნი იგი დამკჳდრებულ იყვნეს მას ზედა, ნათესავი დიდი მრავალი და ძლიერი.

10 The Emims dwelt therein in times past, a people great, and many, and tall, as the Anakims;

יא. רְפָאִים יֵחָשְׁבוּ אַף הֵם כַּעֲנָקִים וְהַמֹּאָבִים יִקְרְאוּ לָהֶם אֵמִים:

Ραφαϊν λογισθήσονται καὶ οὗτοι ὥσπερ οἱ Ενακιμ καὶ οἱ Μωαβῖται ἐπονομάζουσιν αὐτοὺς Ομμιν

11 ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܐܸܢܘܿܢ ܘܡܸܬ̣ܚܲܫܒ̇ܝܼܢ ܐܵܦ ܗܸܢܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܘܡܘܼܐܵܒ̣ܵܝܹ̈ܐ ܩܵܪܹܝܢ ܠܗܘܿܢ ܐܲܡ̈ܢܹܐ.

quasi gigantes crederentur, et essent similes filiorum Enacim. Denique Moabitæ appellant eos Emim.

რეფაიმებად ითვლებოდნენ ისინიც. ისევე როგორც ყანაკელები, მაგრამ მოაბელები ემიელებს უწოდებდნენ მათ. 11 და ვითარცა აკიმრაფასიელნი იგი შეირაცხნეს, ეგრეცა ესენი, რომელნი აკიმს არიან, ეგრეცა მოაბელნი იგი სახელდებულ არიან ნოემად.

11 Which also were accounted giants, as the Anakims; but the Moabites called them Emims.

יב. וּבְשֵׂעִיר יָשְׁבוּ הַחֹרִים לְפָנִים וּבְנֵי עֵשָׂו יִירָשׁוּם וַיַּשְׁמִידוּם מִפְּנֵיהֶם וַיֵּשְׁבוּ תַּחְתָּם כַּאֲשֶׁר עָשָׂה יִשְׂרָאֵל לְאֶרֶץ יְרֻשָּׁתוֹ אֲשֶׁר נָתַן יְהֹוָה לָהֶם:

καὶ ἐν Σηιρ ἐνεκάθητο ὁ Χορραῖος πρότερον καὶ υἱοὶ Ησαυ ἀπώλεσαν αὐτοὺς καὶ ἐξέτριψαν αὐτοὺς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν καὶ κατῳκίσθησαν ἀντ᾽ αὐτῶν ὃν τρόπον ἐποίησεν Ισραηλ τὴν γῆν τῆς κληρονομίας αὐτοῦ ἣν δέδωκεν κύριος αὐτοῖς

12 ܘܲܒ̣ܣܵܥܝܼܪ ܝܼܬ̣ܒ̣ܘ ܚܵܘܪ̈ܵܝܹܐ ܡ̣ܢ ܠܘܼܩܕܲܡ ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܥܹܣܘܿ ܝܼܪܸܬ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܘܝܼܬ̣ܒ̣ܘ ܒܐܲܪܥܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܥܒܲܕ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ ܕܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ.

In Seir autem prius habitaverunt Horrhæi: quibus expulsis atque deletis, habitaverunt filii Esau, sicut fecit Israël in terra possessionis suæ, quam dedit illi Dominus.

წინათ სეყირში ხორიელები ცხოვრობდნენ, მაგრამ ესავიანებმა აჰყარეს ისინი და გადააშენეს და დამკვიდრდნენ მათ ნაცვლად, როგორც მოექცა ისრაელი თავის სამკვიდრებელ ქვეყანას, რომელიც მისცა მას უფალმა. 12 და სეირსა პირველად ქორეველი იგი დამკჳდრებულ იყო და ძეთა მათ ესავისთა აღჴოცეს, წარწყმიდეს იგი პირისაგან მათისა და დაემკჳდრნეს იგინი მათ წილ, ვითარცა ისრაჱლმან ყო ქუეყანაჲ იგი მკჳდრობისა მათისაჲ, რომელ-იგი მისცა მათ უფალმან.

12 The Horims also dwelt in Seir beforetime; but the children of Esau succeeded them, when they had destroyed them from before them, and dwelt in their stead; as Israel did unto the land of his possession, which the LORD gave unto them.

יג. עַתָּה קֻמוּ וְעִבְרוּ לָכֶם אֶת נַחַל זָרֶד וַנַּעֲבֹר אֶת נַחַל זָרֶד:

νῦν οὖν ἀνάστητε καὶ ἀπάρατε ὑμεῖς καὶ παραπορεύεσθε τὴν φάραγγα Ζαρετ καὶ παρήλθομεν τὴν φάραγγα Ζαρετ

13 ܡܸܟܹ̇ܝܠ ܩܘܼܡܝ ܥܒܲܪܘ ܢܲܚܠܵܐ ܕܙܲܪܕ݂ ܘܲܥܒܲܪ̄ܢ ܢܲܚܠܵܐ ܕܙܲܪܕ̇.

Surgentes ergo ut transiremus torrentem Zared, venimus ad eum.

ახლა ადექით და გადადით ზარედის ხევს. ჩვენც გადავედით ზარედის ხევს. 13 აწ აღდეგით და წარვედით ჴევსა მას ზარედისასა.

13 Now rise up, said I, and get you over the brook Zered. And we went over the brook Zered.

יד. וְהַיָּמִים אֲשֶׁר הָלַכְנוּ מִקָּדֵשׁ בַּרְנֵעַ עַד אֲשֶׁר עָבַרְנוּ אֶת נַחַל זֶרֶד שְׁלשִׁים וּשְׁמֹנֶה שָׁנָה עַד תֹּם כָּל הַדּוֹר אַנְשֵׁי הַמִּלְחָמָה מִקֶּרֶב הַמַּחֲנֶה כַּאֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהֹוָה לָהֶם:

καὶ αἱ ἡμέραι ἃς παρεπορεύθημεν ἀπὸ Καδης Βαρνη ἕως οὗ παρήλθομεν τὴν φάραγγα Ζαρετ τριάκοντα καὶ ὀκτὼ ἔτη ἕως οὗ διέπεσεν πᾶσα γενεὰ ἀνδρῶν πολεμιστῶν ἀποθνῄσκοντες ἐκ τῆς παρεμβολῆς καθότι ὤμοσεν αὐτοῖς ὁ θεός

14 ܘܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܗܲܠܸܟ݂ܢ ܡ̣ܢ ܪܩܸܡ ܕܓܲܝܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܥܒܲܪ̄ܢ ܢܲܚܠܵܐ ܕܙܲܪܕ̇ ܬܠܵܬ̣ܝܼܢ ܘܲܬ̣ܡܵܢܹܐ ܫܢܝܼ̈ܢ ܥܕܲܡܵܐ ܕܣܵܦܘ ܟܠܹܗ ܕܵܪܵܐ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܩܪܸܒ̣ܬ̣ܵܢܹܐ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܝܼܡܵܐ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ.

Tempus autem, quo ambulavimus de Cadesbarne usque ad transitum torrentis Zared, triginta et octo annorum fuit: donec consumeretur omnis generatio hominum bellatorum de castris, sicut juraverat Dominus:

ოცდათვრამეტი წელი მოეუნდით კადეშ-ბარნეადან ზარედის ხევამდე მისვლას და ამასობაში გაწყდა ბანაკში მებრძოლთა მთელი თაობა, როგორც დაფიცებული ჰქონდა მათთვის უფალს. 14 და დღენი, ვინაჲთგან წარვედით ჩუენ კადეთ ბარნედ ვიდრე მისლვადმდე ჴევსა მას ზარედისასა, ოცდაათურამეტ წელ ვიდრე დასრულებადმდე ყოვლისა ნათესავისა კაცთა მათ მბრძოლთაჲსა ბანაკისა მისგან ისრაჱლთაჲსა, ვითარცა ეფუცა მათ უფალი.

14 And the space in which we came from Kadeshbarnea, until we were come over the brook Zered, was thirty and eight years; until all the generation of the men of war were wasted out from among the host, as the LORD sware unto them.

טו. וְגַם יַד יְהֹוָה הָיְתָה בָּם לְהֻמָּם מִקֶּרֶב הַמַּחֲנֶה עַד תֻּמָּם:

καὶ ἡ χεὶρ τοῦ θεοῦ ἦν ἐπ᾽ αὐτοῖς ἐξαναλῶσαι αὐτοὺς ἐκ τῆς παρεμβολῆς ἕως οὗ διέπεσαν

15 ܐܵܦ ܐܝܼܕܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܗܘ̤ܵܬ̣ ܒܗܘܿܢ ܕܬ̣ܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܡܲܫܪܝܼܬ̣ܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܓ̣ܡܲܪܘ.

cujus manus fuit adversum eos, ut interirent de castrorum medio.

უფლის ხელიც იყო მათზე, რომ სრულებით გამწყდარიყვნენ ბანაკში, ვიდრე არ გაწყდნენ. 15 და იყო მათ ზედა ჴელი უფლისაჲ მოსპოლვად მათა ბანაკისა მისგან ვიდრე მოსპოლვადმდე მათა.

15 For indeed the hand of the LORD was against them, to destroy them from among the host, until they were consumed.

טז. וַיְהִי כַאֲשֶׁר תַּמּוּ כָּל אַנְשֵׁי הַמִּלְחָמָה לָמוּת מִקֶּרֶב הָעָם:

καὶ ἐγενήθη ἐπεὶ διέπεσαν πάντες οἱ ἄνδρες οἱ πολεμισταὶ ἀποθνῄσκοντες ἐκ μέσου τοῦ λαοῦ

16 ܘܟܲܕ݂ ܓܡܲܪܘ ܟܠܗܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܥܵܒ̣̈ܕܲܝ ܩܪܵܒ̣ܵܐ ܠܲܡܡܵܬ̣ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܥܲܡܵܐ.

Postquam autem universi ceciderunt pugnatores,

როცა მთლიანად გაწყდნენ მებრძოლები ერში, 16 და მოისრა ყოველი იგი კაცი მბრძოლი სიკუდილითა შორის ერსა მას.

16 So it came to pass, when all the men of war were consumed and dead from among the people,

יז. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֵלַי לֵאמֹר:

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρός με λέγων

17 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡܝ ܡܵܪܝܵܐ ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ.

locutus est Dominus ad me, dicens:

ასე მელაპარაკა მე უფალი: 17 სიტყუად იწყო ჩემდა უფალმან და მრქუა:

17 That the LORD spake unto me, saying,

יח. אַתָּה עֹבֵר הַיּוֹם אֶת גְּבוּל מוֹאָב אֶת עָר:

σὺ παραπορεύσῃ σήμερον τὰ ὅρια Μωαβ τὴν Σηιρ

18 ܐܲܢ̄ܬ̇ ܥܵܒܲܪ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܠܲܬ̣ܚܘܼܡܵܐ ܕܡܘܼܐܵܒ̣ ܘܲܠܥܵܕ݂.

Tu transibis hodie terminos Moab, urbem nomine Ar:

ახლა შენ გადიხარ მოაბის საზღვრებიდან, ქალაქ ყართან, 18 შენ განვლო დღეს საზღვარი იგი მოაბელთაჲ არუჱრი.

18 Thou art to pass over through Ar, the coast of Moab, this day:

יט. וְקָרַבְתָּ מוּל בְּנֵי עַמּוֹן אַל תְּצֻרֵם וְאַל תִּתְגָּר בָּם כִּי לֹא אֶתֵּן מֵאֶרֶץ בְּנֵי עַמּוֹן לְךָ יְרֻשָּׁה כִּי לִבְנֵי לוֹט נְתַתִּיהָ יְרֻשָּׁה:

καὶ προσάξετε ἐγγὺς υἱῶν Αμμαν μὴ ἐχθραίνετε αὐτοῖς καὶ μὴ συνάψητε αὐτοῖς εἰς πόλεμον οὐ γὰρ μὴ δῶ ἀπὸ τῆς γῆς υἱῶν Αμμαν σοὶ ἐν κλήρῳ ὅτι τοῖς υἱοῖς Λωτ δέδωκα αὐτὴν ἐν κλήρῳ

19 ܘܬܸܬ̣ܩܲܪܲܒ̣ ܠܘܼܩܒܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܥܲܡܘܿܢ ܠܵܐ ܬܹܐܠܘܿܨ ܐܸܢܘܿܢ ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܓܲܪܸܐ ܒܗܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܥܲܡܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܠܘܿܛ ܝܲܗ̄ܒ̣ܬܵܗ̇ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ.

et accedens in vicina filiorum Ammon, cave ne pugnes contra eos, nec movearis ad prælium: non enim dabo tibi de terra filiorum Ammon, quia filiis Loth dedi eam in possessionem.

და უახლოედები ყამონელთა ადგილებს. ნუ უმტრობთ მათ და ნუ წაეკიდებით, რადგან არ გაძლევ ყამონელთა ქვეყნის ადგილებს სამკვიდროდ, რადგან ლოტიანთათვის მაქვს მიცემული სამკვიდროდ. 19 და მახლობელად წარჰჴდეთ თქუენ ძეთა მათ ამონისთა: ნუ ემტერებით მათ და ნუ აღუდგინებთ მათა მიმართ ღუაწლსა ბრძოლისასა, რამეთუ არა მიგეც თქვენ ქუეყანაჲ იგი ძეთა მათ ამოსისთაჲ, რამეთუ ნაწილად ძეთა მათ ლოთისთა მიმიცემიეს.

19 And when thou comest nigh over against the children of Ammon, distress them not, nor meddle with them: for I will not give thee of the land of the children of Ammon any possession; because I have given it unto the children of Lot for a possession.

כ. אֶרֶץ רְפָאִים תֵּחָשֵׁב אַף הִוא רְפָאִים יָשְׁבוּ בָהּ לְפָנִים וְהָעַמֹּנִים יִקְרְאוּ לָהֶם זַמְזֻמִּים:

γῆ Ραφαϊν λογισθήσεται καὶ γὰρ ἐπ᾽ αὐτῆς κατῴκουν οἱ Ραφαϊν τὸ πρότερον καὶ οἱ Αμμανῖται ὀνομάζουσιν αὐτοὺς Ζομζομμιν

20 ܐܲܪܥܵܐ ܕܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܡܸܬ̣ܚܲܫܒܵܐ ܐܵܦ ܗܝ̤ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܝܼܬܸܒ̣ܘ ܒܵܗ̇ ܡ̣ܢ ܠܘܼܩܕܲܡ ܘܥܲܡ̈ܘܿܢܵܝܹܐ ܩܵܪܹܝܢ ܠܗܘܿܢ ܙܲܡܙܝܼܢ.

Terra gigantum reputata est: et in ipsa olim habitaverunt gigantes, quos Ammonitæ vocant Zomzommim,

ისიც რეფაიმთა ქვეყნად ითვლება, წინათ რეფაიმები ცხოვრობდნენ იქ. ამონელნი კი ზამ-ზუმიელებს უწოდებენ მათ. 20 ქუეყანაჲ იგი ჰრაფაიმი, რამეთუ ჰრაფაიმელნი იგი დამკჳდრებულ იყვნეს მუნ პირველად ამანიტელთა მათ, სახელი ჰრქჳან ზომზომინ,

20 (That also was accounted a land of giants: giants dwelt therein in old time; and the Ammonites call them Zamzummims;

כא. עַם גָּדוֹל וְרַב וָרָם כַּעֲנָקִים וַיַּשְׁמִידֵם יְהֹוָה מִפְּנֵיהֶם וַיִּירָשֻׁם וַיֵּשְׁבוּ תַחְתָּם:

ἔθνος μέγα καὶ πολὺ καὶ δυνατώτερον ὑμῶν ὥσπερ οἱ Ενακιμ καὶ ἀπώλεσεν αὐτοὺς κύριος πρὸ προσώπου αὐτῶν καὶ κατεκληρονόμησαν καὶ κατῳκίσθησαν ἀντ᾽ αὐτῶν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης

21 ܥܲܡܵܐ ܕܪܲܒ̇ ܣܲܓ̇ܝܼ ܘܪܵܡ ܐܲܝܟ݂ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܘܝܼܪܸܬ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܘܝܼܬ̣ܒ̣ܘ ܒܐܲܪܥܗܘܿܢ.

populus magnus, et multus, et proceræ longitudinis, sicut Enacim, quos delevit Dominus a facie eorum: et fecit illos habitare pro eis,

დიდი, მრავალრიცხოვანი და ტანმაღალი ხალხი იყო ყანაკელებივით. გაწყვიტა ისინი უფალმა მათ წინაშე. აჰყარეს ისინი და მათ ადგილას დასახლდნენ. 21 ნათესავი დიდი და მრავალი და უძლიერესი, ვითარცა-იგი აკიმელნი. და წარწყმიდნა იგინი უფალმან პირისაგან მათისა და დაიმკჳდრეს იგი და დაეშენნეს მუნ მათ წილ მოდღეინდელად დღედმდე.

21 A people great, and many, and tall, as the Anakims; but the LORD destroyed them before them; and they succeeded them, and dwelt in their stead:

כב. כַּאֲשֶׁר עָשָׂה לִבְנֵי עֵשָׂו הַיּשְׁבִים בְּשֵׂעִיר אֲשֶׁר הִשְׁמִיד אֶת הַחֹרִי מִפְּנֵיהֶם וַיִּירָשֻׁם וַיֵּשְׁבוּ תַחְתָּם עַד הַיּוֹם הַזֶּה:

ὥσπερ ἐποίησαν τοῖς υἱοῖς Ησαυ τοῖς κατοικοῦσιν ἐν Σηιρ ὃν τρόπον ἐξέτριψαν τὸν Χορραῖον ἀπὸ προσώπου αὐτῶν καὶ κατεκληρονόμησαν καὶ κατῳκίσθησαν ἀντ᾽ αὐτῶν ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης

22 ܐܲܝܟ݂ ܕܲܥܒܲܕ݂ܘ ܒ̈ܢܲܝ ܥܹܣܘܿ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܣܵܥܝܼܪ ܕܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ܘ ܠܚܵܘܪ̈ܵܝܹܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܘܝܼܪܸܬ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܘܝܼܪܸܬ̣ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܘܝܼܪܸܬ̣ܘ ܒܐܲܪܥܗܘܿܢ ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ.

sicut fecerat filiis Esau, qui habitant in Seir, delens Horrhæos, et terram eorum illis tradens, quam possident usque in præsens.

ასევე უყო ესავიანებს, სეყირის მკვიდრთ, რომელთ წინაშეც გაწყვიტა ხორიელები. აჰყარეს ისინი და დღემდე მათ ადგილას ცხოვრობენ. 22 ვითარცა-იგი უყო ძეთა მათ ესავისთა, რომელ-იგი დამკჳდრებულ არიან სეირს, ვითარცა-იგი აღჴოცა ქორეველი იგი პირისაგან მათისა და დაიმკჳდრეს იგი და დაეშენნეს მუნ მოდღეინდელად დღედმდე.

22 As he did to the children of Esau, which dwelt in Seir, when he destroyed the Horims from before them; and they succeeded them, and dwelt in their stead even unto this day:

כג. וְהָעַוִּים הַיּשְׁבִים בַּחֲצֵרִים עַד עַזָּה כַּפְתֹּרִים הַיֹּצְאִים מִכַּפְתֹּר הִשְׁמִידֻם וַיֵּשְׁבוּ תַחְתָּם:

καὶ οἱ Ευαῖοι οἱ κατοικοῦντες ἐν ασηρωθ ἕως Γάζης καὶ οἱ Καππάδοκες οἱ ἐξελθόντες ἐκ Καππαδοκίας ἐξέτριψαν αὐτοὺς καὶ κατῳκίσθησαν ἀντ᾽ αὐτῶν

23 ܘܥܵܘܵܝܹ̈ܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܚܲܨܪܝܼܡ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܥܵܐܙܵܐ ܘܩܵܦܘܿܕ݂ܩܵܝܹ̈ܐ ܕܲܢܦܲܩܘ ܡ̣ܢ ܩܵܦܵܕ݂ܘܿܩܝܼ ܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܘܝܼܪܸܬ̣ܘ ܒܐܲܪܥܗܘܿܢ.

Hevæos quoque, qui habitabant in Haserim usque Gazan, Cappadoces expulerunt: qui egressi de Cappadocia deleverunt eos, et habitaverunt pro illis.

გაწყვიტეს ყავიელები, რომლებიც ცხოვრობდნენ დაბებში დაზამდე, ქაფთორელები, რომლებიც ქაფთორიდან გამოვიდნენ, და დასახლდნენ მათ ადგილას. 23 და ეგრეცა ეველი იგი, რომელ-იგი დამკჳდრებულ იყო ასეროთს გაზადმდე და კაბადუნი იგი, რომელ გამოვიდეს კაბადუკიაჲთ, მოსრნეს იგინი და დაეშენნეს იგინი მათ წილ.

23 And the Avims which dwelt in Hazerim, even unto Azzah, the Caphtorims, which came forth out of Caphtor, destroyed them, and dwelt in their stead.)

כד. קוּמוּ סְּעוּ וְעִבְרוּ אֶת נַחַל אַרְנֹן רְאֵה נָתַתִּי בְיָדְךָ אֶת סִיחֹן מֶלֶךְ חֶשְׁבּוֹן הָאֱמֹרִי וְאֶת אַרְצוֹ הָחֵל רָשׁ וְהִתְגָּר בּוֹ מִלְחָמָה:

νῦν οὖν ἀνάστητε καὶ ἀπάρατε καὶ παρέλθατε ὑμεῖς τὴν φάραγγα Αρνων ἰδοὺ παραδέδωκα εἰς τὰς χεῖράς σου τὸν Σηων βασιλέα Εσεβων τὸν Αμορραῖον καὶ τὴν γῆν αὐτοῦ ἐνάρχου κληρονομεῖν σύναπτε πρὸς αὐτὸν πόλεμον

24 ܩܘܼܡܘ ܫܩܘܿܠܘ ܘܲܥܒܲܪܘ ܢܲܚܠܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ. ܚܙܝܼ ܕܐܲܫܠܡܹܬ̣ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ܟ ܠܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܐܵܡܘܿܪܵܝܵܐ ܘܠܲܐܪܥܹܗ. ܫܲܪܵܐ ܠܡܵܘܒܵܕ݂ܘܼܬܹܗ ܘܐܸܬ̣ܓܲܪܵܐ ܥܲܡܹܗ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ.

Surgite, et transite torrentem Arnon: ecce tradidi in manu tua Sehon regem Hesebon Amorrhæum, et terram ejus incipe possidere, et committe adversus eum prælium.

ადექით, გასწიეთ და გადალახეთ არნონის ხევი. იცოდე, შენს ხელთ ჩამიგდია სიხონი, ეშბონის მეფე, ამორეველი და მისი ქვეყანა. დაიწყე დამკვიდრება. ბრძოლა გაუმართე მას. 24 აწ თქუენცა აღდეგით, წარემართენით, განვლეთ ჴევი იგი არნონისაჲ, რამეთუ, ეგერა, მიმიცემიეს იგი ჴელთა თქუენთა, სეონ, მეფჱ იგი ამორეველთაჲ, რომელ-იგი დამკჳდრებულ იყო ესებონს, და ქუეყანაჲ იგი მათი იწყედ დამკჳდრებად და იწყეთ მისა მიმართ ღუაწლი ბრძოლისა.

24 Rise ye up, take your journey, and pass over the river Arnon: behold, I have given into thine hand Sihon the Amorite, king of Heshbon, and his land: begin to possess it, and contend with him in battle.

כה. הַיּוֹם הַזֶּה אָחֵל תֵּת פַּחְדְּךָ וְיִרְאָתְךָ עַל פְּנֵי הָעַמִּים תַּחַת כָּל הַשָּׁמָיִם אֲשֶׁר יִשְׁמְעוּן שִׁמְעֲךָ וְרָגְזוּ וְחָלוּ מִפָּנֶיךָ:

ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ ἐνάρχου δοῦναι τὸν τρόμον σου καὶ τὸν φόβον σου ἐπὶ πρόσωπον πάντων τῶν ἐθνῶν τῶν ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ οἵτινες ἀκούσαντες τὸ ὄνομά σου ταραχθήσονται καὶ ὠδῖνας ἕξουσιν ἀπὸ προσώπου σου

25 ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܐܿܫܲܪܸܐ ܠܡܸܬܲܠ ܕܸܚܠܬ̣ܵܟ݂ ܘܙܵܘܸܥܬ̣ܵܟ݂ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܲܬ̣ܚܹܝܬ̣ ܫܡܲܝܵܐ ܕܢܸܫܡܥܘܼܢ ܫܸܡܥܵܟ݂ ܘܲܢܙܘܼܥܘܼܢ ܘܢܸܕܸܚܠܘܼܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ.

Hodie incipiam mittere terrorem atque formidinem tuam in populos, qui habitant sub omni cælo: ut audito nomine tuo paveant, et in morem parturientium contremiscant, et dolore teneantur.

დღეიდან შიშსა და ძრწოლას მოვგვრი თქვენით ხალხებს ცისქვეშეთში. ვინც კი გაიგებს შენს ამბავს, შიშის ზარი დაეცემა ყველას. 25 დღესით დღითგან დავიდევ აერი და შიში შენი პირსა ზედა ყოველთა წარმართთასა, რომელნი არიან პირსა ქუეშე ცისასა, რათა ყოველთა რომელთა ესმეს სახელი შენი, შეძრწუნდენ და სალმობამან შეიპყრნეს იგი პირისაგან შენისა.

25 This day will I begin to put the dread of thee and the fear of thee upon the nations that are under the whole heaven, who shall hear report of thee, and shall tremble, and be in anguish because of thee.

כו. וָאֶשְׁלַח מַלְאָכִים מִמִּדְבַּר קְדֵמוֹת אֶל סִיחוֹן מֶלֶךְ חֶשְׁבּוֹן דִּבְרֵי שָׁלוֹם לֵאמֹר:

καὶ ἀπέστειλα πρέσβεις ἐκ τῆς ἐρήμου Κεδαμωθ πρὸς Σηων βασιλέα Εσεβων λόγοις εἰρηνικοῖς λέγων

26 ܘܫܲܕ̇ܪܹܬ̣ ܐܝܼܙ̈ܓܵܕܹ̇ܐ ܡ̣ܢ ܡܵܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܩܹܪܡܘܿܬ̣ ܠܘܵܬ̣ ܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܒܡܸܠܹ̈ܐ ܕܲܫܠܵܡܵܐ ܠܡܹܐܡܲܪ ܠܹܗ.

Misi ergo nuntios de solitudine Cademoth ad Sehon regem Hesebon verbis pacificis, dicens:

გავუგზავნე მოციქულები კედემოთის უდაბნოდან სიხონს, ხეშბონის მეფეს და დავაბარე სათქმელად სამშვიდობო სიტყვები. 26 და წარვავლინნე მოციქულნი უდაბნოჲთ კადემოთით სეონისა მეფისა მის ესებონელთაჲსა სიტყჳთ მშჳდობისაჲთა.

26 And I sent messengers out of the wilderness of Kedemoth unto Sihon king of Heshbon with words of peace, saying,

כז. אֶעְבְּרָה בְאַרְצֶךָ בַּדֶּרֶךְ בַּדֶּרֶךְ אֵלֵךְ לֹא אָסוּר יָמִין וּשְׂמֹאול:

παρελεύσομαι διὰ τῆς γῆς σου ἐν τῇ ὁδῷ παρελεύσομαι οὐχὶ ἐκκλινῶ δεξιὰ οὐδὲ ἀριστερά

27 ܢܸܥܒܲܪ ܒܐܲܪܥܵܟ݂ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܐܘܼܪܚܵܐ ܢܹܐܙܲܠ ܘܠܵܐ ܢܸܣܛܸܐ ܠܝܲܡܝܼܢܵܐ ܘܲܠܣܸܡܵܠܵܐ.

Transibimus per terram tuam: publica gradiemur via; non declinabimus neque ad dexteram, neque ad sinistram.

გამატარე შენს ქვეყანაზე, მხოლოდ გზებზე ვივლი, არც მარჯვნივ გადავუხვევ, არც მარცხნივ-მეთქი. 27 და ვარქუ, ვითარმედ განვლო ქუეყანაჲ ეგე შენი, მგზავრ ვიდოდი, არა მივაქციო მარჯულ, არცა მარცხლ.

27 Let me pass through thy land: I will go along by the high way, I will neither turn unto the right hand nor to the left.

כח. אֹכֶל בַּכֶּסֶף תַּשְׁבִּרֵנִי וְאָכַלְתִּי וּמַיִם בַּכֶּסֶף תִּתֶּן לִי וְשָׁתִיתִי רַק אֶעְבְּרָה בְרַגְלָי:

βρώματα ἀργυρίου ἀποδώσῃ μοι καὶ φάγομαι καὶ ὕδωρ ἀργυρίου ἀποδώσῃ μοι καὶ πίομαι πλὴν ὅτι παρελεύσομαι τοῖς ποσίν

28 ܥܒ̣ܘܼܪܵܐ ܒܟܸܣܦܵܐ ܙܲܒܸ̇ܢܘ ܠܲܢ ܘܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܘܡܲـ̈ܝܵܐ ܒܟܸܣܦܵܐ ܙܲܒܸ̇ܢܘ ܠܲܢ ܘܢܸܫܬܹ̇ܐ. ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܒܪܸ̈ܓ̣ܠܲܝܢ ܢܸܥܒܲܪ.

Alimenta pretio vende nobis, ut vescamur: aquam pecunia tribue, et sic bibemus. Tantum est ut nobis concedas transitum,

საჭმელი მომყიდე ვერცხლზე და შევჭამ, წყალიც ვერცხლზე მომეცი და დავლევ. მხოლოდ ჩემი ფეხით გავივლი-მეთქი; 28 საჭმელი ვეცხლითა ჩემითა ვიყიდო და ვჭამოთ და წყალი ვეცხლი ვიყიდოთ და ვსუათ, გარნა გზაჲ ხოლო განვლოთ ფერჴითა ჩუენითა.

28 Thou shalt sell me meat for money, that I may eat; and give me water for money, that I may drink: only I will pass through on my feet;

כט. כַּאֲשֶׁר עָשׂוּ לִי בְּנֵי עֵשָׂו הַיּשְׁבִים בְּשֵׂעִיר וְהַמּוֹאָבִים הַיּשְׁבִים בְּעָר עַד אֲשֶׁר אֶעֱבֹר אֶת הַיַּרְדֵּן אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ נֹתֵן לָנוּ:

καθὼς ἐποίησάν μοι οἱ υἱοὶ Ησαυ οἱ κατοικοῦντες ἐν Σηιρ καὶ οἱ Μωαβῖται οἱ κατοικοῦντες ἐν Αροηρ ἕως παρέλθω τὸν Ιορδάνην εἰς τὴν γῆν ἣν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν δίδωσιν ἡμῖν

29 ܐܲܝܟ݂ ܕܲܥܒܲܕ݂ܘ ܠܲܢ ܒ̈ܢܲܝ ܥܹܣܘܿ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܣܵܥܝܼܪ ܘܡܘܼ̈ܐܵܒ̣ܵܝܹܐ ܕܝܵܬ̣ܒ̇ܝܼܢ ܒܥܵܕ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܥܒܲܪ ܝܘܿܪܕܢܲܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ.

sicut fecerunt filii Esau, qui habitant in Seir, et Moabitæ, qui morantur in Ar: donec veniamus ad Jordanem, et transeamus ad terram, quam Dominus Deus noster daturus est nobis.

ისევე, როგორც მომექცნენ ესავიანები, სეყირის მკვიდრნი, და მოაბელები, ყარის მკვიდრნი, ვიდრე იორდანეს გაღმა გავიდოდე იმ ქვეყანაში, რომელსაც გვაძლევს უფალი, ჩვენი ღმერთი. 29 განვლეთ ქუეყანა იგი ძეთა მათ ესავისთაჲ, რომელნი დამკჳდრებულ იყვნეს სეირს და ვითარცა განვლეთ ქუეყანაჲ იგი მოაბელთაჲ რომელნი-იგი დამკჳდრებულ არიან აროჱრს, ვიდრე წიაღვლო მე იორდანე, მივიწიო ქუეყანასა მას, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან ჩუენმან მომცეს ჩუენ.

29 (As the children of Esau which dwell in Seir, and the Moabites which dwell in Ar, did unto me;) until I shall pass over Jordan into the land which the LORD our God giveth us.

ל. וְלֹא אָבָה סִיחֹן מֶלֶךְ חֶשְׁבּוֹן הַעֲבִרֵנוּ בּוֹ כִּי הִקְשָׁה יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֶת רוּחוֹ וְאִמֵּץ אֶת לְבָבוֹ לְמַעַן תִּתּוֹ בְיָדְךָ כַּיּוֹם הַזֶּה:

καὶ οὐκ ἠθέλησεν Σηων βασιλεὺς Εσεβων παρελθεῖν ἡμᾶς δι᾽ αὐτοῦ ὅτι ἐσκλήρυνεν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν τὸ πνεῦμα αὐτοῦ καὶ κατίσχυσεν τὴν καρδίαν αὐτοῦ ἵνα παραδοθῇ εἰς τὰς χεῖράς σου ὡς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ

30 ܘܠܵܐ ܨܒ̣ܵܐ ܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܚܸܫܒ̇ܘܿܢ ܕܢܲܥܒ̇ܪܲܢ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܹܗ ܡܸܛܠ ܕܩܲܫܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܪܘܼܚܹܗ ܘܐܲܥܫܸܢ ܠܸܒܹ̇ܗ ܕܢܫܠܡܝܼܗܝ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Noluitque Sehon rex Hesebon dare nobis transitum: quia induraverat Dominus Deus tuus spiritum ejus, et obfirmaverat cor illius, ut traderetur in manus tuas, sicut nunc vides.

მაგრამ არ გაგვატარა სიხონმა, ხეშბონის მეფემ, რადგან გაუსასტიკა სული უფალმა, შენმა ღმერთმა, და გული გაუქვავა, რომ თქვენს ხელში ჩაეგდო იგი, როგორც დღეს ხედავ. 30 და არა ინება მეფემან მან ესებონელთამან განსლვაჲ ჩვენი მიერ, რამეთუ განაფიცხა უფალმან ღმერთმან ჩუენმან სული მისი და განამტკიცა გული მისი, რათა მოგცეს იგი ჴელთა შენთა დღესდღე.

30 But Sihon king of Heshbon would not let us pass by him: for the LORD thy God hardened his spirit, and made his heart obstinate, that he might deliver him into thy hand, as appeareth this day.

לא. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֵלַי רְאֵה הַחִלֹּתִי תֵּת לְפָנֶיךָ אֶת סִיחֹן וְאֶת אַרְצוֹ הָחֵל רָשׁ לָרֶשֶׁת אֶת אַרְצוֹ:

καὶ εἶπεν κύριος πρός με ἰδοὺ ἦργμαι παραδοῦναι πρὸ προσώπου σου τὸν Σηων βασιλέα Εσεβων τὸν Αμορραῖον καὶ τὴν γῆν αὐτοῦ ἔναρξαι κληρονομῆσαι τὴν γῆν αὐτοῦ

31 ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܚܙܝܼ ܕܫܲܪܝܼܬ̣ ܠܡܲܫܠܵܡܘܼ ܒܐܝܼܕܲܝ̈ܟ ܠܣܝܼܚܘܿܢ ܘܠܲܐܪܥܹܗ ܫܲܪܵܐ ܠܡܵܘܒܵܕ݂ܘܼܬܹܗ ܘܲܠܡܹܐܪܲܬ̣ ܐܲܪܥܹܗ.

Dixitque Dominus ad me: Ecce cœpi tibi tradere Sehon, et terram ejus: incipe possidere eam.

მითხრა უფალმა: იცოდე, უკვე დავიწყე სიხონისა და მისი ქვეყნის შენთვის მოცემა: შეუდექი მისი ქვეყნის დასაკუთრებას. 31 და სიტყუად იწყო უფალმან მოსესა და ჰრქუა: აჰა, ესერა, მიწყიეს მე მიცემად წინაშე შენდა სეონ მეფჱ ესებონისაჲ, ამორეველი იგი, აწ იწყე განაწილებად და დამკჳდრებად ქუეყანაჲ იგი მისი.

31 And the LORD said unto me, Behold, I have begun to give Sihon and his land before thee: begin to possess, that thou mayest inherit his land.

לב. וַיֵּצֵא סִיחֹן לִקְרָאתֵנוּ הוּא וְכָל עַמּוֹ לַמִּלְחָמָה יָהְצָה:

καὶ ἐξῆλθεν Σηων βασιλεὺς Εσεβων εἰς συνάντησιν ἡμῖν αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαὸς αὐτοῦ εἰς πόλεμον Ιασσα

32 ܘܲܢܦܲܩ ܣܝܼܚܘܿܢ ܠܐܘܼܪܥܲܢ ܗܘ̤ ܘܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ ܠܝܵܗܵܨ.

Egressusque est Sehon obviam nobis cum omni populo suo ad prælium in Jasa.

გამოვიდა სიხონი მთელი თავისი ხალხით იაჰცაში ჩვენს წინააღმდეგ საბრძოლველად. 32 და მოვიდა სეონ მეფჱ იგი ამორეველთაჲ და ყოველი იგი ერი მისი მის თანა შემთხუევად ჩუენდა ღუაწლით ბრძოლასა.

32 Then Sihon came out against us, he and all his people, to fight at Jahaz.

לג. וַיִּתְּנֵהוּ יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ לְפָנֵינוּ וַנַּךְ אֹתוֹ וְאֶת בָּנָיו וְאֶת כָּל עַמּוֹ:

καὶ παρέδωκεν αὐτὸν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν πρὸ προσώπου ἡμῶν καὶ ἐπατάξαμεν αὐτὸν καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ καὶ πάντα τὸν λαὸν αὐτοῦ

33 ܘܐܲܫܠܡܹܗ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܢ ܘܲܚܪܲܒܢܵܝܗܝ ܠܹܗ ܘܠܲܒ̣̈ܢܵܘܗܝ ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܥܲܡܹܗ.

Et tradidit eum Dominus Deus noster nobis: percussimusque eum cum filiis suis et omni populo suo.

ხელში ჩაგვაგდებინა იგი უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა, და ჩვენც დავამარცხეთ იგი, მისი შვილები და მთელი მისი ხალხი. 33 და განწირა იგი უფალმან ღმერთმან ჩუენმან წინაშე პირსა ჩუენსა და მოვსართ იგი და ძენი მისნი და ყოველი ერი მისი.

33 And the LORD our God delivered him before us; and we smote him, and his sons, and all his people.

לד. וַנִּלְכֹּד אֶת כָּל עָרָיו בָּעֵת הַהִוא וַנַּחֲרֵם אֶת כָּל עִיר מְתִם וְהַנָּשִׁים וְהַטָּף לֹא הִשְׁאַרְנוּ שָׂרִיד:

καὶ ἐκρατήσαμεν πασῶν τῶν πόλεων αὐτοῦ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ καὶ ἐξωλεθρεύσαμεν πᾶσαν πόλιν ἑξῆς καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ τέκνα αὐτῶν οὐ κατελίπομεν ζωγρείαν

34 ܘܲܟ݂ܒܲܫܢ ܟܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܹܗ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇ ܘܐܵܘܒܸ̇ܕܢ ܟܠܗܹܝܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܲܓ݂ܡܵܪ ܘܢܸܫܹ̈ܐ ܘܝܼܩܲܪܬܵܐ ܘܠܵܐ ܫܒ݂ܵܩ̄ܢ ܡܸܢܗܘܿܢ ܣܪܝܼܕ݂ܵܐ.

Cunctasque urbes in tempore illo cepimus, interfectis habitatoribus earum, viris ac mulieribus et parvulis: non reliquimus in eis quidquam,

მაშინ დავიპყარით მისი ყველა ქალაქი, ავაოხრეთ ქალაქები და გავწყვიტეთ მცხოვრებნი დიდიან-პატარიანა. არავინ დაგვიტოვებია ცოცხალი. 34 და მოვიპყართ ყოველი ქალაქები მისი მას ჟამსა შინა, და მოვსართ ყოველი ქალაქი მისი ერთბამად და მოვწყჳდეთ ცოლი და შვილი მისი ყოველივე, რაჲცა იყო მისი, არა განერა ერთისა კაცი ცოცხალი, გარნა საცხოვარი მათი ტყუედ წარმოვიღეთ.

34 And we took all his cities at that time, and utterly destroyed the men, and the women, and the little ones, of every city, we left none to remain:

לה. רַק הַבְּהֵמָה בָּזַזְנוּ לָנוּ וּשְׁלַל הֶעָרִים אֲשֶׁר לָכָדְנוּ:

πλὴν τὰ κτήνη ἐπρονομεύσαμεν καὶ τὰ σκῦλα τῶν πόλεων ἐλάβομεν

35 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܒܥܝܼܪܵܐ ܒܲܙ̄ܢ ܠܲܢ ܘܒܸܙܬ݂ܵܐ ܕܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܲܟ݂ܒܲܫ̄ܢ.

absque jumentis, quæ in partem venere prædantium: et spoliis urbium, quas cepimus

ოღონდ საქონელი წამოვასხით და სხვა ნადავლიც წამოვიღეთ დაპყრობილი ქალაქებიდან. 35 და ნატყუენავი ქალაქთა მათთაჲ წარმოვიღეთ

35 Only the cattle we took for a prey unto ourselves, and the spoil of the cities which we took.

לו. מֵעֲרֹעֵר אֲשֶׁר עַל שְׂפַת נַחַל אַרְנֹן וְהָעִיר אֲשֶׁר בַּנַּחַל וְעַד הַגִּלְעָד לֹא הָיְתָה קִרְיָה אֲשֶׁר שָׂגְבָה מִמֶּנּוּ אֶת הַכֹּל נָתַן יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ לְפָנֵינוּ:

ἐξ Αροηρ ἥ ἐστιν παρὰ τὸ χεῖλος χειμάρρου Αρνων καὶ τὴν πόλιν τὴν οὖσαν ἐν τῇ φάραγγι καὶ ἕως ὄρους τοῦ Γαλααδ οὐκ ἐγενήθη πόλις ἥτις διέφυγεν ἡμᾶς τὰς πάσας παρέδωκεν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν εἰς τὰς χεῖρας ἡμῶν

36 ܡ̣ܢ ܥܲܕܘܵܥܝܼܪ ܕܥܲܠ ܣܸܦܬ݂ܵܐ ܕܢܲܚܠܵܐ ܕܐܲܪܢܘܿܢ ܘܲܩܪܝܼܬ݂ܵܐ ܕܲܒ̣ܢܲܚܠܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܓ݂ܠܥܵܕ݂ ܠܵܐ ܗܘ̤ܵܬ̣ ܩܪܝܼܬ̣ܵܐ ܕܥܸܫܢܲܬ̤ ܡܸܢܲܢ ܟܠܗܹܝܢ ܐܲܫܠܸܡ ܐܸܢܹܝܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܵܠܵܗܲܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܢ.

ab Aroër, quæ est super ripam torrentis Arnon, oppido quod in valle situm est, usque Galaad. Non fuit vicus et civitas, quæ nostras effugeret manus: omnes tradidit Dominus Deus noster nobis,

ყაროყერიდან, რომელიც არნონის ხევზე მდებარერს, და ხეობის ქალაქიდან გალაადამდე არ შეგვხვედრია ქალაქი, მიუდგომელი რომ ყოფილიყო ჩვენთვის. ყველაფერი მოგვცა უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა. 36 აროერით, რომელ-იგი არს კიდესა ზედა მდინარისა მის არონისასა, და ქალაქი იგი ძნელოვანი, რომელ დაშენებულ იყო ჴევსა მას ვიდრე მთადმდე გალადისა და არა იყო ქალაქი, რომელიმცა განერა ჴელთაგან ჩუენთა, არამედ ყოველი იგი ქალაქები მოგუცა ჩუენ უფალმან ღმერთმან ჩუენმან ჴელთა ჩუენთა.

36 From Aroer, which is by the brink of the river of Arnon, and from the city that is by the river, even unto Gilead, there was not one city too strong for us: the LORD our God delivered all unto us:

לז. רַק אֶל אֶרֶץ בְּנֵי עַמּוֹן לֹא קָרָבְתָּ כָּל יַד נַחַל יַבֹּק וְעָרֵי הָהָר וְכֹל אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ:

πλὴν εἰς γῆν υἱῶν Αμμων οὐ προσήλθομεν πάντα τὰ συγκυροῦντα χειμάρρου Ιαβοκ καὶ τὰς πόλεις τὰς ἐν τῇ ὀρεινῇ καθότι ἐνετείλατο ἡμῖν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν

37 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝܢ ܥܲܡܘܿܢ ܠܵܐ ܐܸܬ̣ܩܲܪܲܒ݂ܢܲܢ ܟܠ ܝܲܕ݂ ܢܲܚܠܵܐ ܕܝܵܒ̣ܵܩ ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܛܘܼܪܵܐ ܘܟ݂ܠ ܕܦܲܩܕܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ.

absque terra filiorum Ammon, ad quam non accessimus: et cunctis quæ adjacent torrenti Jeboc, et urbibus montanis, universisque locis, a quibus nos prohibuit Dominus Deus noster.

ოღონდ არ მიდგომიხარ ყამონიანთა ქვეყანას, იაკობის ხევის ნაპირებს, მთის ქალაქებს და ყველა იმ ადგილს, რომლის აღებაც აგვიკრძალა უფალმა, ჩვენმა ღმერთმა. 37 ხოლო ქუეყანასა მას ძეთა მათ ამონისთასა არად შევეხენით საზღვართა მათთა ნაღუარევთასა იაბოკისთა და ყოველი იგი ქალაქები მთის კერძო ვითარცა გუამცნო ჩუენ უფალმან ღმეთმან ჩუენმან.

37 Only unto the land of the children of Ammon thou camest not, nor unto any place of the river Jabbok, nor unto the cities in the mountains, nor unto whatsoever the LORD our God forbad us.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0b59b7ae-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display