Bibliotheca Polyglotta

ב. וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם בֶּן מֵאָה וְעֶשְׂרִים שָׁנָה אָנֹכִי הַיּוֹם לֹא אוּכַל עוֹד לָצֵאת וְלָבוֹא וַיהֹוָה אָמַר אֵלַי לֹא תַעֲבֹר אֶת הַיַּרְדֵּן הַזֶּה:

καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ἑκατὸν καὶ εἴκοσι ἐτῶν ἐγώ εἰμι σήμερον οὐ δυνήσομαι ἔτι εἰσπορεύεσθαι καὶ ἐκπορεύεσθαι κύριος δὲ εἶπεν πρός με οὐ διαβήσῃ τὸν Ιορδάνην τοῦτον

2 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܒܲܪ ܡܵܐܐ ܐ̄ܢܵܐ ܘܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܘܠܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܐ̄ܢܵܐ ܬܘܼܒ̣ ܠܡܸܦܲܩ ܘܲܠܡܸܥܲܠ ܘܡܵܪܝܵܐ ܐܸܢܲܪ ܠܝܼ ܕܠܵܐ ܬܸܥܒܲܪ ܝܘܿܪܕܢܲܢ ܗܵܢܵܐ.

et dixit ad eos: Centum viginti annorum sum hodie; non possum ultra egredi et ingredi, præsertim cum et Dominus dixerit mihi: Non transibis Jordanem istum.

და ჰრქუა მათ: ასოც წლის ვარ მე დღეს და ვერ მიძლავს მე შემოსლვად და განსლვად თქუენ წინაშე, რამეთუ უფალმანცა მრქუა მე, ვითარმედ: არა წიაღჰჴდე შენ იორდანესა.

Ek hefi nú hundrað ára ok xx. ár, ok mun ek nú eigi lengr lífa, því at dróttinn sagði mér at ek munda eigi fara yfir Jordan.

2 And he said unto them, I am an hundred and twenty years old this day; I can no more go out and come in: also the LORD hath said unto me, Thou shalt not go over this Jordan.

ג. יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ הוּא עֹבֵר לְפָנֶיךָ הוּא יַשְׁמִיד אֶת הַגּוֹיִם הָאֵלֶּה מִלְּפָנֶיךָ וִירִשְׁתָּם יְהוֹשֻׁעַ הוּא עֹבֵר לְפָנֶיךָ כַּאֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה:

κύριος ὁ θεός σου ὁ προπορευόμενος πρὸ προσώπου σου αὐτὸς ἐξολεθρεύσει τὰ ἔθνη ταῦτα ἀπὸ προσώπου σου καὶ κατακληρονομήσεις αὐτούς καὶ Ἰησοῦς ὁ προπορευόμενος πρὸ προσώπου σου καθὰ ἐλάλησεν κύριος

3 ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܗܘ̤ ܥܵܒܲܪ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܘܗܘ̤ ܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܘܬܹܐܪܲܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ. ܝܼܫܘܿܥ ܗܘ̤ ܥܵܒܲܪ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ.

Dominus ergo Deus tuus transibit ante te: ipse delebit omnes gentes has in conspectu tuo, et possidebis eas: et Josue iste transibit ante te, sicut locutus est Dominus.

უფალი ღმერთი წინაგიძღოდის შენ და მან მოსპნეს ყოველნი მტერნი შენნი წინაშე პირსა შენსა და დაგიმკჳდროს შენ ქუეყანაჲ იგი, რამეთუ ისო წარგიძღუეს წინაშე პირსა თქუენსა, ვითარცა ეტყოდა ღმერთი.

Dróttinn Guð yðvarr mun fyrir yðr fara. Hann mun af má allar þjóðir þessar, ok munut þér þá eignast. Ok Josva mun yðr stýra, því at Guð hefir honum þat vald gefit.

3 The LORD thy God, he will go over before thee, and he will destroy these nations from before thee, and thou shalt possess them: and Joshua, he shall go over before thee, as the LORD hath said.

ד. וְעָשָׂה יְהֹוָה לָהֶם כַּאֲשֶׁר עָשָׂה לְסִיחוֹן וּלְעוֹג מַלְכֵי הָאֱמֹרִי וּלְאַרְצָם אֲשֶׁר הִשְׁמִיד אֹתָם:

καὶ ποιήσει κύριος αὐτοῖς καθὰ ἐποίησεν Σηων καὶ Ωγ τοῖς δυσὶ βασιλεῦσιν τῶν Αμορραίων οἳ ἦσαν πέραν τοῦ Ιορδάνου καὶ τῇ γῇ αὐτῶν καθότι ἐξωλέθρευσεν αὐτούς

4 ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܥܒܲܕ݂ ܠܣܝܼܚܘܿܢ ܘܲܠܥܘܿܓ̣ ܡܲܠܟܹ̈ܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܘܠܲܐܪܥܗܘܿܢ ܕܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ.

Facietque Dominus eis sicut fecit Sehon et Og regibus Amorrhæorum, et terræ eorum, delebitque eos.

ეგრეცა უყოს უფალმან ღმერთმან თქუენმან, რაჲცა-იგი უყო სეონს და ოგს, ორთა მათ მეფეთა ამორეველთა, რომელნი-იგი იყვნეს წიაღ იორდანესა...

4 And the LORD shall do unto them as he did to Sihon and to Og, kings of the Amorites, and unto the land of them, whom he destroyed.

ה. וּנְתָנָם יְהֹוָה לִפְנֵיכֶם וַעֲשִׂיתֶם לָהֶם כְּכָל הַמִּצְוָה אֲשֶׁר צִוִּיתִי אֶתְכֶם:

καὶ παρέδωκεν αὐτοὺς κύριος ὑμῖν καὶ ποιήσετε αὐτοῖς καθότι ἐνετειλάμην ὑμῖν

5 ܢܲܫܠܸܡ ܐܸܢܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܲܥܒܸ̇ܕ݂ܘ ܠܗܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܟܠܹܗ ܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܕܦܲܩܕ̇ܬ̇ܟ݂ܘܿܢ.

Cum ergo et hos tradiderit vobis, similiter facietis eis, sicut præcepi vobis.

მოგცნა იგინი მან ღმერთმან თქუენმან ჴელთა თქუენთა და უყავთ მათ, ვითარა-იგი გამცენ თქუენ:

5 And the LORD shall give them up before your face, that ye may do unto them according unto all the commandments which I have commanded you.

ו. חִזְקוּ וְאִמְצוּ אַל תִּירְאוּ וְאַל תַּעַרְצוּ מִפְּנֵיהֶם כִּי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ הוּא הַהֹלֵךְ עִמָּךְ לֹא יַרְפְּךָ וְלֹא יַעַזְבֶךָּ:

ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλία μηδὲ πτοηθῇς ἀπὸ προσώπου αὐτῶν ὅτι κύριος ὁ θεός σου ὁ προπορευόμενος μεθ᾽ ὑμῶν ἐν ὑμῖν οὐ μή σε ἀνῇ οὔτε μή σε ἐγκαταλίπῃ

6 ܐܸܬ̣ܚܲܝܲܠܘ ܘܐܸܬ̣ܥܲܫܲܢܘ ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚܠܘܼܢ ܘܠܵܐ ܬܙܘܼܥܘܼܢ ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܪܲܗܒ̇ܘܼܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܗܘ̤ ܐܵܙܹܠ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܠܵܐ ܢܲܪܦܹܝܟ݂ ܘܠܵܐ ܢܸܫܒ̇ܩܵܟ݂.

Viriliter agite, et confortamini: nolite timere, nec paveatis ad conspectum eorum: quia Dominus Deus tuus ipse est ductor tuus, et non dimittet, nec derelinquet te.

მჴნე იყავ, განძლიერდი, ნუ გეშინინ, ნუცა შესძრწუნდები, ნუცა დაბრკოლდები პირისაგან მათისა, რამეთუ უფალი ღმერთი შენი თანაგივალს შენ, არა დაგაგდოს შენ, არცა უგულებელს-გყოს შენ.

Gjǫri þér styrkliga ok karlmannliga , ok hræðist eigi ásjónu fjandmanna yðvarra, því at Guð dróttinn mun vera yðvar leiðtogi. Eigi mun hann yðr fyrirláta.

6 Be strong and of a good courage, fear not, nor be afraid of them: for the LORD thy God, he it is that doth go with thee; he will not fail thee, nor forsake thee.

ז. וַיִּקְרָא משֶׁה לִיהוֹשֻׁעַ וַיֹּאמֶר אֵלָיו לְעֵינֵי כָל יִשְׂרָאֵל חֲזַק וֶאֱמָץ כִּי אַתָּה תָּבוֹא אֶת הָעָם הַזֶּה אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהֹוָה לַאֲבֹתָם לָתֵת לָהֶם וְאַתָּה תַּנְחִילֶנָּה אוֹתָם:

καὶ ἐκάλεσεν Μωυσῆς Ἰησοῦν καὶ εἶπεν αὐτῷ ἔναντι παντὸς Ισραηλ ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε σὺ γὰρ εἰσελεύσῃ πρὸ προσώπου τοῦ λαοῦ τούτου εἰς τὴν γῆν ἣν ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν ἡμῶν δοῦναι αὐτοῖς καὶ σὺ κατακληρονομήσεις αὐτὴν αὐτοῖς

7 ܘܲܩܪܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܠܝܼܫܘܿܥ ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܠܥܹܝܢ ܟܠܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܸܬ̣ܚܲܝܲܠ ܘܐܸܬ̣ܥܲܫܲܢ ܡܸܛܠ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ ܡܲܥܸܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܹܗ ܠܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܠܡܸܬܲܠ ܠܗܘܿܢ ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܬܵܘܪܬ̣ܝܼܗ̇ ܠܗܘܿܢ.

Vocavitque Moyses Josue, et dixit ei coram omni Israël: Confortare, et esto robustus: tu enim introduces populum istum in terram, quam daturum se patribus eorum juravit Dominus, et tu eam sorte divides.

მერმე სიტყუად იწყო მოსე ისოჲსა და ჰრქუა მას წინაშე ყოვლისა მის ერისა ისრაჱლისა: მჴნე იყავ, განძლიერდი, რამეთუ შენ წარუძღუე ერსა ამას და შეხჳდე ქუეყანასა მას, რომლისათჳს ეფუცა უფალი ღმერთი მამათა შენთა მიცემად მაგათ და შენ დაუმკჳდრო იგი მაგათ.

Moyses mælti þá við Josva: Styrkstu ok ver styrkr, því at þú munt leiða lýð þenna á þá jǫrð er dróttinn hefir svarit feðrum þeirra. Þú munt landi skipta ok hlutum á kasta hvert hvergi skal eiga.

7 And Moses called unto Joshua, and said unto him in the sight of all Israel, Be strong and of a good courage: for thou must go with this people unto the land which the LORD hath sworn unto their fathers to give them; and thou shalt cause them to inherit it.

ח. וַיהֹוָה הוּא הַהֹלֵךְ לְפָנֶיךָ הוּא יִהְיֶה עִמָּךְ לֹא יַרְפְּךָ וְלֹא יַעַזְבֶךָּ לֹא תִירָא וְלֹא תֵחָת:

καὶ κύριος ὁ συμπορευόμενος μετὰ σοῦ οὐκ ἀνήσει σε οὐδὲ μὴ ἐγκαταλίπῃ σε μὴ φοβοῦ μηδὲ δειλία

8 ܘܡܵܪܝܵܐ ܗܘ̤ ܐܵܙܹܠ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܘܗܘ̤ ܢܸܗܘܸܐ ܥܲܡܵܟ݂ ܘܠܵܐ ܢܲܪܦܹܝܟ݂ ܘܠܵܐ ܢܸܫܒ̇ܩܵܟ݂ ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚܲܠ ܘܠܵܐ ܬܙܘܼܥ ܘܠܵܐ ܬܸܬ̣ܪܲܗܸܒ̣.

Et Dominus qui ductor est vester, ipse erit tecum: non dimittet, nec derelinquet te: noli timere, nec paveas.

და უფალი ღმერთი თანაგივიდოდის შენ, არა დაგაგდოს შენ, არცა უგულებელს-გყოს შენ, ნუ გეშინინ. ნუცა შესძრწუნდები შენ...

8 And the LORD, he it is that doth go before thee; he will be with thee, he will not fail thee, neither forsake thee: fear not, neither be dismayed.

ט. וַיִּכְתֹּב משֶׁה אֶת הַתּוֹרָה הַזֹּאת וַיִּתְּנָהּ אֶל הַכֹּהֲנִים בְּנֵי לֵוִי הַנֹּשְׂאִים אֶת אֲרוֹן בְּרִית יְהֹוָה וְאֶל כָּל זִקְנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ ἔγραψεν Μωυσῆς τὰ ῥήματα τοῦ νόμου τούτου εἰς βιβλίον καὶ ἔδωκεν τοῖς ἱερεῦσιν τοῖς υἱοῖς Λευι τοῖς αἴρουσιν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης κυρίου καὶ τοῖς πρεσβυτέροις τῶν υἱῶν Ισραηλ

9 ܘܲܟ݂ܬܲܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܝܲܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܠܟ݂ܵܗܢܹ̈ܐ ܒ̈ܢܲܝ ܠܹܘܝܼ ܕܲܫܩܝܼܠܝܼܢ ܩܹܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܲܠܟ݂ܠܹܗܘܿܢ ܣܵܒܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Scripsit itaque Moyses legem hanc, et tradidit eam sacerdotibus filiis Levi, qui portabant arcam fœderis Domini, et cunctis senioribus Israël.

წიგნსა და მატიანთა, და მისცა იგი ძეთა ლევისთა მღდელთა, რომელთა აქუნდა კიდობანი იგი შჯულისა მის უფლისაჲსა და ყოველთა მათ მოხუცებულთა ერისა მის ისრაჱლისათა.

Moyses ritaði lǫg Guðs á bók ok bauð lærðum mǫnnum at þeir legði þá bók í sáttmálsbúð ok varðveitti þar.

9 And Moses wrote this law, and delivered it unto the priests the sons of Levi, which bare the ark of the covenant of the LORD, and unto all the elders of Israel.

י. וַיְצַו משֶׁה אוֹתָם לֵאמֹר מִקֵּץ שֶׁבַע שָׁנִים בְּמֹעֵד שְׁנַת הַשְּׁמִטָּה בְּחַג הַסֻּכּוֹת:

καὶ ἐνετείλατο αὐτοῖς Μωυσῆς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων μετὰ ἑπτὰ ἔτη ἐν καιρῷ ἐνιαυτοῦ ἀφέσεως ἐν ἑορτῇ σκηνοπηγίας

10 ܘܦܲܩܸܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܫܒܲܥ ܫܢ̈ܝܼܢ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܕܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܫܘܼܒ̣ܩܵܢܵܐ ܒܥܲܕ݂ܥܹܕ݂ܵܐ ܕܲܡ̈ܛܲܠܠܸܐ.

Præcepitque eis, dicens: Post septem annos, anno remissionis, in solemnitate tabernaculorum,

მერმე ამცნებდა მათ მოსე მას დღესა შინა და ჰრქუა: მეშჳდესა მას წელსა ჟამსა მას წელიწადისა მის მიტევებისასა და დღესასწაულსა მას ტალავრობისასა,

10 And Moses commanded them, saying, At the end of every seven years, in the solemnity of the year of release, in the feast of tabernacles,

יא. בְּבוֹא כָל יִשְׂרָאֵל לֵרָאוֹת אֶת פְּנֵי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר יִבְחָר תִּקְרָא אֶת הַתּוֹרָה הַזֹּאת נֶגֶד כָּל יִשְׂרָאֵל בְּאָזְנֵיהֶם:

ἐν τῷ συμπορεύεσθαι πάντα Ισραηλ ὀφθῆναι ἐνώπιον κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἂν ἐκλέξηται κύριος ἀναγνώσεσθε τὸν νόμον τοῦτον ἐναντίον παντὸς Ισραηλ εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν

11 ܡܵܐ ܕܐܵܬܹܐ ܟܠܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܡܸܬ̣ܚܙܵܝܘܼ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܓ̣ܵܒܹܐ ܩܪܝܼ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܟܠܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܐܸܕ݂ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ.

convenientibus cunctis ex Israël, ut appareant in conspectu Domini Dei tui in loco quem elegerit Dominus, leges verba legis hujus coram omni Israël, audientibus eis,

რაჟამს შეკრბებოდიან ყოველნი იგი ძენი ისრაჱლისანი წარდგომად წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა ადგილსა მას, რომელცა-იგი გამოირჩიოს უფალმან ღმერთმან შენმან და აღმოიკითხოდის წიგნი ესე შჯულისაჲ ყოველთა მათ წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა ყურთა ყოვლისა მის

11 When all Israel is come to appear before the LORD thy God in the place which he shall choose, thou shalt read this law before all Israel in their hearing.

יב. הַקְהֵל אֶת הָעָם הָאֲנָשִׁים וְהַנָּשִׁים וְהַטַּף וְגֵרְךָ אֲשֶׁר בִּשְׁעָרֶיךָ לְמַעַן יִשְׁמְעוּ וּלְמַעַן יִלְמְדוּ וְיָרְאוּ אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם וְשָׁמְרוּ לַעֲשׂוֹת אֶת כָּל דִּבְרֵי הַתּוֹרָה הַזֹּאת:

ἐκκλησιάσας τὸν λαόν τοὺς ἄνδρας καὶ τὰς γυναῖκας καὶ τὰ ἔκγονα καὶ τὸν προσήλυτον τὸν ἐν ταῖς πόλεσιν ὑμῶν ἵνα ἀκούσωσιν καὶ ἵνα μάθωσιν φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν καὶ ἀκούσονται ποιεῖν πάντας τοὺς λόγους τοῦ νόμου τούτου

12 ܟܲܢܸܫܲܝܗܝ ܠܥܲܡܵܐ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܘܢܸܫܹ̈ܐ ܘܝܼܩܲܪܬܵܐ ܘܥܵܡܘܿܪܵܐ ܕܲܒ̣ܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂ ܡܸܛܠ ܕܢܸܫܡܥܘܼܢ ܘܢܹܐܠܦܘܼܢ ܘܢܸܕ݂ܚܠܘܼܢ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܢܸܛܪܘܼܢ ܘܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܘ̈ܗܝ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ.

et in unum omni populo congregato, tam viris quam mulieribus, parvulis, et advenis, qui sunt intra portas tuas: ut audientes discant, et timeant Dominum Deum vestrum, et custodiant, impleantque omnes sermones legis hujus.

კრებულისა ერისათა მამებისა და დედებისათა, რომელ იყოს ქალაქთა შინა შენთა, რათა ესმოდის და შეისწაონ შიში იგი უფლისა ღმრთისა თქუენისა და ისმინონ და ყონ ყოველი იგი სიტყუაჲ, რომელ წერილ არს წიგნსა მას შჯულისასა.

12 Gather the people together, men and women, and children, and thy stranger that is within thy gates, that they may hear, and that they may learn, and fear the LORD your God, and observe to do all the words of this law:

יג. וּבְנֵיהֶם אֲשֶׁר לֹא יָדְעוּ יִשְׁמְעוּ וְלָמְדוּ לְיִרְאָה אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם כָּל הַיָּמִים אֲשֶׁר אַתֶּם חַיִּים עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר אַתֶּם עֹבְרִים אֶת הַיַּרְדֵּן שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ:

καὶ οἱ υἱοὶ αὐτῶν οἳ οὐκ οἴδασιν ἀκούσονται καὶ μαθήσονται φοβεῖσθαι κύριον τὸν θεὸν ὑμῶν πάσας τὰς ἡμέρας ὅσας αὐτοὶ ζῶσιν ἐπὶ τῆς γῆς εἰς ἣν ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ιορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν

13 ܘܲܒ̣ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥܘ ܢܸܫܡܥܘܼܢ ܘܢܹܐܠܦܘܼܢ ܠܡܸܕ݂ܚܲܠ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܚܲܝܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܘܿܪܕܢܲܢ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇.

Filii quoque eorum qui nunc ignorant, ut audire possint, et timeant Dominum Deum suum cunctis diebus quibus versantur in terra, ad quam vos, Jordane transmisso, pergitis obtinendam.

და შვილთაცა მათთა, რომელთა არა იცოდიან, ისმინონ და შეისწაონ შიში უფლისა ღმრთისა თქუენისაჲ ყოველთა დღეთა ცხორებისა მათისათა, რავდენ ცხონდენ ქუეყანასა მას ზედა, რომლისათჳს-ეგე თქუენ წიაღხუალთ იორდანესა დამკჳდრებად მისა.

13 And that their children, which have not known any thing, may hear, and learn to fear the LORD your God, as long as ye live in the land whither ye go over Jordan to possess it.

יד. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה הֵן קָרְבוּ יָמֶיךָ לָמוּת קְרָא אֶת יְהוֹשֻׁעַ וְהִתְיַצְּבוּ בְּאֹהֶל מוֹעֵד וַאֲצַוֶּנּוּ וַיֵּלֶךְ משֶׁה וִיהוֹשֻׁעַ וַיִּתְיַצְּבוּ בְּאֹהֶל מוֹעֵד:

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἰδοὺ ἠγγίκασιν αἱ ἡμέραι τοῦ θανάτου σου κάλεσον Ἰησοῦν καὶ στῆτε παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἐντελοῦμαι αὐτῷ καὶ ἐπορεύθη Μωυσῆς καὶ Ἰησοῦς εἰς τὴν σκηνὴν τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔστησαν παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου

14 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܗܵܐ ܩܪܸܒ̣ܘ ܝܵܘܡܲܝ̈ܟ ܠܲܡܡܵܬ̣ ܩܪܝܼ ܠܝܼܫܘܿܥ ܘܩܘܼܡ ܒܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ ܘܐܹܦܲܩܕ݂ܝܼܘܗܝ. ܘܐܸܙܲܠܘ ܡܘܼܫܹܐ ܘܝܼܫܘܿܥ ܘܩܵܡܘ ܒܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ.

Et ait Dominus ad Moysen: Ecce prope sunt dies mortis tuæ: voca Josue, et state in tabernaculo testimonii, ut præcipiam ei. Abierunt ergo Moyses et Josue, et steterunt in tabernaculo testimonii:

მერმე სიტყუად იწყო უფალმან მოსესა და ჰრქუა: ესერა, მოახლებულ არიან დღენი სიკუდილისა შენისანი, მოუწოდე ისოს და დაადგინე იგი კაცთა ზედა კარვისა მის საწამებელისათა და ვამცნებდე მას. და მივიდეს მოსე და ისო კარავსა მას საწამებელისასა და დადგეს კართა თანა კარვისა მის საწამებელისათა.

14 And the LORD said unto Moses, Behold, thy days approach that thou must die: call Joshua, and present yourselves in the tabernacle of the congregation, that I may give him a charge. And Moses and Joshua went, and presented themselves in the tabernacle of the congregation.

טו. וַיֵּרָא יְהֹוָה בָּאֹהֶל בְּעַמּוּד עָנָן וַיַּעֲמֹד עַמּוּד הֶעָנָן עַל פֶּתַח הָאֹהֶל:

καὶ κατέβη κύριος ἐν νεφέλῃ καὶ ἔστη παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἔστη ὁ στῦλος τῆς νεφέλης παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς

15 ܘܐܸܬ̣ܚܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܲܫܟܲܢܙܲܒ̣ܢܵܐ ܒܥܲܡܘܼܕ݂ܵܐ ܕܲܥܢܵܢܵܐ ܘܩܵܡ ܥܲܡܘܼܕ݂ܵܐ ܕܲܥܢܵܢܵܐ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ̣ܢܵܐ.

apparuitque Dominus ibi in columna nubis, quæ stetit in introitu tabernaculi.

და გარდამოჴდა უფალი სუეტითა მით ღრუბლისაჲთა წინაშე კართა მის საწამებელისათა.

15 And the LORD appeared in the tabernacle in a pillar of a cloud: and the pillar of the cloud stood over the door of the tabernacle.

טז. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶל משֶׁה הִנְּךָ שֹׁכֵב עִם אֲבֹתֶיךָ וְקָם הָעָם הַזֶּה וְזָנָה אַחֲרֵי אֱלֹהֵי נֵכַר הָאָרֶץ אֲשֶׁר הוּא בָא שָׁמָּה בְּקִרְבּוֹ וַעֲזָבַנִי וְהֵפֵר אֶת בְּרִיתִי אֲשֶׁר כָּרַתִּי אִתּוֹ:

καὶ εἶπεν κύριος πρὸς Μωυσῆν ἰδοὺ σὺ κοιμᾷ μετὰ τῶν πατέρων σου καὶ ἀναστὰς ὁ λαὸς οὗτος ἐκπορνεύσει ὀπίσω θεῶν ἀλλοτρίων τῆς γῆς εἰς ἣν οὗτος εἰσπορεύεται ἐκεῖ εἰς αὐτήν καὶ ἐγκαταλείψουσίν με καὶ διασκεδάσουσιν τὴν διαθήκην μου ἣν διεθέμην αὐτοῖς

16 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ ܗܵܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܫܵܟܹܒ̣ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܥܲܡ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܘܩܵܐܹ̇ܡ ܥܲܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܛܵܥܹܐ ܒܵܬܲܪ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܢܘܼܟ݂ܪ̈ܵܝܹܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܕܗܘ̤ ܥܵܐܹ̇ܠ ܠܬܲܡܵܢ ܒܲܝܢܵܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܘܫܵܒܹܩ ܠܝܼ ܘܲܡܒܲܛܸܠ ܩܝܵܡܝ ܕܐܲܩܝܼܡܹ̇ܬ̣ ܥܲܡܹܗ.

Dixitque Dominus ad Moysen: Ecce tu dormies cum patribus tuis, et populus iste consurgens fornicabitur post deos alienos in terra, ad quam ingreditur ut habitet in ea: ibi derelinquet me, et irritum faciet fœdus, quod pepigi cum eo.

და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: აწ, ეგერა, დაიძინო მამათა შენთა თანა და აღდგეს ერი იგი, ისიძვიდეს სამსახურებელთა მიმართ უცხოთა მაგის ქუეყანისათა, რომელსა შევლენან მაგას და დამიტეონ მე და გარდაჰჴდენ შჯულსა მას და მცნებათა ჩემთა, რომელ ვამცენ მათ.

16 And the LORD said unto Moses, Behold, thou shalt sleep with thy fathers; and this people will rise up, and go a whoring after the gods of the strangers of the land, whither they go to be among them, and will forsake me, and break my covenant which I have made with them.

יז. וְחָרָה אַפִּי בוֹ בַיּוֹם הַהוּא וַעֲזַבְתִּים וְהִסְתַּרְתִּי פָנַי מֵהֶם וְהָיָה לֶאֱכֹל וּמְצָאֻהוּ רָעוֹת רַבּוֹת וְצָרוֹת וְאָמַר בַּיּוֹם הַהוּא הֲלֹא עַל כִּי אֵין אֱלֹהַי בְּקִרְבִּי מְצָאוּנִי הָרָעוֹת הָאֵלֶּה:

καὶ ὀργισθήσομαι θυμῷ εἰς αὐτοὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ καταλείψω αὐτοὺς καὶ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾽ αὐτῶν καὶ ἔσται κατάβρωμα καὶ εὑρήσουσιν αὐτὸν κακὰ πολλὰ καὶ θλίψεις καὶ ἐρεῖ ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διότι οὐκ ἔστιν κύριος ὁ θεός μου ἐν ἐμοί εὕροσάν με τὰ κακὰ ταῦτα

17 ܘܡܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܝ ܥܠܵܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇ ܘܐܸܫܒ̇ܘܿܩ ܐܸܢܘܿܢ ܘܐܲܗܦܸܟ݂ ܐܲܦܲܝ̈ ܡܸܢܗܘܿܢ ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܠܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ ܘܬܸܡܛܹܝܘܗܝ ܒܝܼܫܬܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼܐܬ̣ܵܐ ܘܥܵܩܬ̣ܵܐ. ܘܢܹܐܡܲܪ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇ ܡܸܛܠ ܕܠܲܝܬ̇ ܐܲܠܵܗܝ ܒܓ̣ܵܘܝ ܐܲܪ̈ܥܵܢܝ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܹܝܢ ܒܝܼ̈ܫܵܬ̣ܵܐ.

Et irascetur furor meus contra eum in die illo: et derelinquam eum, et abscondam faciem meam ab eo, et erit in devorationem: invenient eum omnia mala et afflictiones, ita ut dicat in illo die: Vere quia non est Deus mecum, invenerunt me hæc mala.

და განვრისხნე გულისწყრომით მათ ზედა მას დღესა შინა და დავსთხინე იგინი და გარემივაქციო პირი ჩემი მათგან და იყვნენ იგინი საჭმლად მჴეცთა ქუეყანისათა, იპოვნენ იგინი ძჳრთა პირად-პირადთა და ჭირთა და თქუენ მას დღესა შინა, არა ვიდრემე ჩუენ თანა არს უფალი ღმერთი ჩუენი, ამისთჳს მპოვნეს ჩუენ ძჳრთა ამათ პირად-პირადთა და ჭირთა.

17 Then my anger shall be kindled against them in that day, and I will forsake them, and I will hide my face from them, and they shall be devoured, and many evils and troubles shall befall them; so that they will say in that day, Are not these evils come upon us, because our God is not among us?

יח. וְאָנֹכִי הַסְתֵּר אַסְתִּיר פָּנַי בַּיּוֹם הַהוּא עַל כָּל הָרָעָה אֲשֶׁר עָשָׂה כִּי פָנָה אֶל אֱלֹהִים אֲחֵרִים:

ἐγὼ δὲ ἀποστροφῇ ἀποστρέψω τὸ πρόσωπόν μου ἀπ᾽ αὐτῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ διὰ πάσας τὰς κακίας ἃς ἐποίησαν ὅτι ἐπέστρεψαν ἐπὶ θεοὺς ἀλλοτρίους

18 ܘܐܸܢܵܐ ܐܲܗܦܸܟ݂ ܐܲܦܲܝ̈ ܡܸܢܗܘܿܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇ ܡܸܛܠ ܟܠܵܗ̇ ܒܝܼܫܬܵܐ ܕܲܥܒܲܕ݂ܘ ܥܲܠ ܕܲܣܛܵܘ ܒܵܬܲܪ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ.

Ego autem abscondam, et celabo faciem meam in die illo propter omnia mala, quæ fecit, quia secutus est deos alienos.

და მე გარემიქცევითა გარემოვიქციო პირი ჩემი მათგან მას დღესა შინა უკეთურებათა მათთათჳს, რიმელსა-იგი იქმოდეს, რამეთუ მიეცეს სამსახურებელთა უცხოთა.

18 And I will surely hide my face in that day for all the evils which they shall have wrought, in that they are turned unto other gods.

יט. וְעַתָּה כִּתְבוּ לָכֶם אֶת הַשִּׁירָה הַזֹּאת וְלַמְּדָהּ אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל שִׂימָהּ בְּפִיהֶם לְמַעַן תִּהְיֶה לִּי הַשִּׁירָה הַזֹּאת לְעֵד בִּבְנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ νῦν γράψατε τὰ ῥήματα τῆς ᾠδῆς ταύτης καὶ διδάξετε αὐτὴν τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐμβαλεῖτε αὐτὴν εἰς τὸ στόμα αὐτῶν ἵνα γένηταί μοι ἡ ᾠδὴ αὕτη εἰς μαρτύριον ἐν υἱοῖς Ισραηλ

19 ܡܸܟܹ̇ܝܠ ܟܬ̣ܘܿܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܬܸܫܒ̇ܘܿܚܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܘܐܲܠܸܦܹܝܗ̇ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܣܝܼܡܹܝܗ̇ ܒܦܘܼܡܗܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܬܸܗܘܸܐ ܠܝܼ ܬܸܫܒ̇ܘܿܚܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܠܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܒܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Nunc itaque scribite vobis canticum istud, et docete filios Israël: ut memoriter teneant, et ore decantent, et sit mihi carmen istud pro testimonio inter filios Israël.

და აწ დაწერენით სიტყუანი ესე ამის გალობისანი და დაასწავლენით ძეთა მათ ისრაჱლისათა და შეასწავენით იგინი პირსა მათსა, რათა იყოს გალობაჲ ეგე საწამებელად ძეთა მაგათ შორის ისრაჱლისათა.

19 Now therefore write ye this song for you, and teach it the children of Israel: put it in their mouths, that this song may be a witness for me against the children of Israel.

כ. כִּי אֲבִיאֶנּוּ אֶל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לַאֲבֹתָיו זָבַת חָלָב וּדְבַשׁ וְאָכַל וְשָׂבַע וְדָשֵׁן וּפָנָה אֶל אֱלֹהִים אֲחֵרִים וַעֲבָדוּם וְנִאֲצוּנִי וְהֵפֵר אֶת בְּרִיתִי:

εἰσάξω γὰρ αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν δοῦναι αὐτοῖς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι καὶ φάγονται καὶ ἐμπλησθέντες κορήσουσιν καὶ ἐπιστραφήσονται ἐπὶ θεοὺς ἀλλοτρίους καὶ λατρεύσουσιν αὐτοῖς καὶ παροξυνοῦσίν με καὶ διασκεδάσουσιν τὴν διαθήκην μου

20 ܡܸܛܠ ܕܡܲܥܸܠ ܐ̄ܢܵܐ ܠܗܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬ̣ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ ܕܡܲܪܕ̇ܝܵܐ ܚܲܠܒ̣ܵܐ ܘܕܸܒ̣ܫܵܐ ܘܐܵܟ݂ܠܝܼܢ ܘܣܵܒ̣ܥܝܼܢ ܘܡܸܬ̣ܦܲܢܩܝܼܢ ܘܣܵܛܹܝܢ ܒܵܬܲܪ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܘܦܵܠܚܝܼܢ ܠܗܘܿܢ ܘܡܲܪܓ̇ܙܝܼܢ ܠܝܼ ܘܲܡܒܲܛܠܝܼܢ ܩܝܵܡܝ.

Introducam enim eum in terram, pro qua juravi patribus ejus, lacte et melle manantem. Cumque comederint, et saturati, crassique fuerint, avertentur ad deos alienos, et servient eis: detrahentque mihi, et irritum facient pactum meum.

რაჟამს შევიყვანენ იგინი ქუეყანასა მას კეთილსა, რომელ-იგი ვეფუცე მამათა მათ თქუენთა, რომელსა გამოსდის სძე და თაფლი, ჭამონ და განძღენ და მიიქცენ კერპთა მათ მიმართ უცხოთა და ჰმსახურებდენ მათ და განმარისხონ მე და გარდაჰჴდენ მცნებათა მათ შჯულისა ჩემისათა.

20 For when I shall have brought them into the land which I sware unto their fathers, that floweth with milk and honey; and they shall have eaten and filled themselves, and waxen fat; then will they turn unto other gods, and serve them, and provoke me, and break my covenant.

כא. וְהָיָה כִּי תִמְצֶאןָ אֹתוֹ רָעוֹת רַבּוֹת וְצָרוֹת וְעָנְתָה הַשִּׁירָה הַזֹּאת לְפָנָיו לְעֵד כִּי לֹא תִשָּׁכַח מִפִּי זַרְעוֹ כִּי יָדַעְתִּי אֶת יִצְרוֹ אֲשֶׁר הוּא עֹשֶׂה הַיּוֹם בְּטֶרֶם אֲבִיאֶנּוּ אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבָּעְתִּי:

καὶ ἀντικαταστήσεται ἡ ᾠδὴ αὕτη κατὰ πρόσωπον μαρτυροῦσα οὐ γὰρ μὴ ἐπιλησθῇ ἀπὸ στόματος αὐτῶν καὶ ἀπὸ στόματος τοῦ σπέρματος αὐτῶν ἐγὼ γὰρ οἶδα τὴν πονηρίαν αὐτῶν ὅσα ποιοῦσιν ὧδε σήμερον πρὸ τοῦ εἰσαγαγεῖν με αὐτοὺς εἰς τὴν γῆν τὴν ἀγαθήν ἣν ὤμοσα τοῖς πατράσιν αὐτῶν

21 ܘܡܵܐ ܕܡܛܝܼ ܐܸܢܘܿܢ ܒܝܼ̈ܫܵܬ̣ܵܐ ܣܲܓ̇ܝܼܵـ̈ܐܬ̣ܵܐ ܘܥܵـ̈ܩܵܬ̣ܵܐ ܬܸܩܪܸܐ ܬܸܫܒ̇ܘܿܚܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ ܠܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܠܵܐ ܬܸܬܛܥܸܐ ܡ̣ܢ ܦܘܼܡܵܐ ܕܙܲܪܥܗܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܝܲܨܪܗܘܿܢ ܘܟ݂ܠ ܕܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܗܵܪܟܵܐ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܥܲܕ݂ܠܵܐ ܐܲܥܸܠ ܐܸܢܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬ̣ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܗܘܿܢ.

Postquam invenerint eum mala multa et afflictiones, respondebit ei canticum istud pro testimonio, quod nulla delebit oblivio ex ore seminis sui. Scio enim cogitationes ejus, quæ facturus sit hodie, antequam introducam eum in terram, quam ei pollicitus sum.

და იყოს, რაჟამს პოვნენ იგინი ჭირთა ბოროტთა და ძჳრთა და აღუდგეს წინაშე პირსა მათსა გალობაჲ ესე საწამებელად ჩემდა. და არა დავიწყებულ იყოს ეს პირისაგან ნათესავისა მათისა, რამეთუ მე უწყი უკეთურებაჲ იგი მათი, რომელსა-ეგე იქმან დღეს, ვიდრე არღა შემიყვანებიან ეგენი ქუეყანასა მას კეთილსა, რომელ-იგი ვეფუცე მამათა მათთა.

21 And it shall come to pass, when many evils and troubles are befallen them, that this song shall testify against them as a witness; for it shall not be forgotten out of the mouths of their seed: for I know their imagination which they go about, even now, before I have brought them into the land which I sware.

כב. וַיִּכְתֹּב משֶׁה אֶת הַשִּׁירָה הַזֹּאת בַּיּוֹם הַהוּא וַיְלַמְּדָהּ אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ ἔγραψεν Μωυσῆς τὴν ᾠδὴν ταύτην ἐν ἐκείνῃ τῇ ἡμέρᾳ καὶ ἐδίδαξεν αὐτὴν τοὺς υἱοὺς Ισραηλ

22 ܘܲܟ݂ܬܲܒ̣ ܡܘܼܫܹܐ ܬܸܫܒ̇ܘܿܚܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇ ܘܐܲܠܦܵܗ̇ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Scripsit ergo Moyses canticum, et docuit filios Israël.

დაწერა მოსე გალობაჲ ესე მას დღესა შინა და ასწავებდა ძეთა მათ ისრაჱლისათა.

22 Moses therefore wrote this song the same day, and taught it the children of Israel.

כג. וַיְצַו אֶת יְהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן וַיֹּאמֶר חֲזַק וֶאֱמָץ כִּי אַתָּה תָּבִיא אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לָהֶם וְאָנֹכִי אֶהְיֶה עִמָּךְ:

καὶ ἐνετείλατο Μωυσῆς Ἰησοῖ καὶ εἶπεν αὐτῷ ἀνδρίζου καὶ ἴσχυε σὺ γὰρ εἰσάξεις τοὺς υἱοὺς Ισραηλ εἰς τὴν γῆν ἣν ὤμοσεν κύριος αὐτοῖς καὶ αὐτὸς ἔσται μετὰ σοῦ

23 ܘܦܲܩܸܕ݂ ܠܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪܢܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܐܸܬ̣ܚܲܝܲܠ ܘܐܸܬ̣ܥܲܫܲܢ ܡܸܛܠ ܕܐܲܢ̄ܬ̇ ܡܲܥܸܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬ̣ ܠܗܘܿܢ ܘܐܸܢܵܐ ܐܸܗܘܸܐ ܥܲܡܵܟ݂.

Præcepitque Dominus Josue filio Nun, et ait: Confortare, et esto robustus: tu enim introduces filios Israël in terram, quam pollicitus sum, et ego ero tecum.

და ამცნებდა მოსე ისოს, ძესა ნავესსა, და ჰრქუა მას: მჴნე იყავ, განძლიერდი, რამეთუ შენ შეიყვანნე ძენი ეგე ისრაჱლისანი ქუეყანასა მას, რომლისათჳს ეფუცა უფალი მათ, რამეთუ იგი თავადი წინაგიძღოდის შენ.

23 And he gave Joshua the son of Nun a charge, and said, Be strong and of a good courage: for thou shalt bring the children of Israel into the land which I sware unto them: and I will be with thee.

כד. וַיְהִי כְּכַלּוֹת משֶׁה לִכְתֹּב אֶת דִּבְרֵי הַתּוֹרָה הַזֹּאת עַל סֵפֶר עַד תֻּמָּם:

ἡνίκα δὲ συνετέλεσεν Μωυσῆς γράφων πάντας τοὺς λόγους τοῦ νόμου τούτου εἰς βιβλίον ἕως εἰς τέλος

24 ܘܟܲܕ݂ ܫܲܠܸܡ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܟ݂ܬܲܒ̣ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܘ̈ܗܝ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܗܵܢܵܐ ܒܣܸܦܪܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܫܠܸܡܘ.

Postquam ergo scripsit Moyses verba legis hujus in volumine, atque complevit,

იყო, რაჟამს დაასრულნა მოსე შთაწერად სიტყუანი ესე ამის სჯულისანი წიგნთა მატიანთასა.

24 And it came to pass, when Moses had made an end of writing the words of this law in a book, until they were finished,

כה. וַיְצַו משֶׁה אֶת הַלְוִיִּם נֹשְׂאֵי אֲרוֹן בְּרִית יְהֹוָה לֵאמֹר:

καὶ ἐνετείλατο τοῖς Λευίταις τοῖς αἴρουσιν τὴν κιβωτὸν τῆς διαθήκης κυρίου λέγων

25 ܦܲܩܸܕ݂ ܡܘܼܫܹܐ ܠܠܹܘܵܝܹ̈ܐ ܕܲܫܩܝܼܠܝܼܢ ܩܹܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ.

præcepit Levitis, qui portabant arcam fœderis Domini, dicens:

ამცნებდა ლევიტელთა მათ, რომელთა აქუნდა კიდობანი იგი შჯულისა მის უფლისაჲ და ჰრქუა:

25 That Moses commanded the Levites, which bare the ark of the covenant of the LORD, saying,

כו. לָקֹחַ אֵת סֵפֶר הַתּוֹרָה הַזֶּה וְשַׂמְתֶּם אֹתוֹ מִצַּד אֲרוֹן בְּרִית יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם וְהָיָה שָׁם בְּךָ לְעֵד:

λαβόντες τὸ βιβλίον τοῦ νόμου τούτου θήσετε αὐτὸ ἐκ πλαγίων τῆς κιβωτοῦ τῆς διαθήκης κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν καὶ ἔσται ἐκεῖ ἐν σοὶ εἰς μαρτύριον

26 ܣܲܒ̣ܘ ܣܸܦܪܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܢܵܡܘܿܣܵܐ ܘܣܝܼܡܘܼܗܝ ܒܣܸܛܪܵܐ ܕܩܹܒ̣ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܩܝܵܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܘܢܸܗܘܸܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܬܲܡܵܢ ܣܵܗܕܵܐ.

Tollite librum istum, et ponite eum in latere arcæ fœderis Domini Dei vestri: ut sit ibi contra te in testimonium.

მიიღე წიგნი ესე მცნებათა მათ შჯულისა მის უფლისათაჲ და შთადევ ეგე გუერდით კერძო კიდობნისა მის შჯულისა მის უფლისა და იყავნ ეგე თქუენ შორის საწამებელად,

26 Take this book of the law, and put it in the side of the ark of the covenant of the LORD your God, that it may be there for a witness against thee.

כז. כִּי אָנֹכִי יָדַעְתִּי אֶת מֶרְיְךָ וְאֶת עָרְפְּךָ הַקָּשֶׁה הֵן בְּעוֹדֶנִּי חַי עִמָּכֶם הַיּוֹם מַמְרִים הֱיִתֶם עִם יְהֹוָה וְאַף כִּי אַחֲרֵי מוֹתִי:

ὅτι ἐγὼ ἐπίσταμαι τὸν ἐρεθισμόν σου καὶ τὸν τράχηλόν σου τὸν σκληρόν ἔτι γὰρ ἐμοῦ ζῶντος μεθ᾽ ὑμῶν σήμερον παραπικραίνοντες ἦτε τὰ πρὸς τὸν θεόν πῶς οὐχὶ καὶ ἔσχατον τοῦ θανάτου μου

27 ܡܸܛܠ ܕܐܸܢܵܐ ܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܡܡܲܪܡܪܵܢܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܘܲܩܕ݂ܵܠܟ݂ܘܿܢ ܩܲܫܝܵܐ ܘܗܵܐ ܥܲܕ݂ ܐܸܢܵܐ ܚܲܝ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܡܲܪܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܠܡܵܪܝܵܐ ܘܐܵܦ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܕܡܵܐܹ̇ܬ̣ ܐ̄ܢܵܐ.

Ego enim scio contentionem tuam, et cervicem tuam durissimam. Adhuc vivente me et ingrediente vobiscum, semper contentiose egistis contra Dominum: quanto magis cum mortuus fuero?

რამეთუ მე უწყი ზრზინებაჲ ეგე თქუენი და ქედფიცხელებაჲ ეგე თქუენი. რამეთუ მე, ესერა, ვიდრე ცოცხალღა ვარ დღეს, განამწარებთ უფალსა ღმერთსა თქუენსა, რავდენღა უფროჲს სიკუდილისა ჩემისა ჰყოთ ესე თქუენ.

27 For I know thy rebellion, and thy stiff neck: behold, while I am yet alive with you this day, ye have been rebellious against the LORD; and how much more after my death?

כח. הַקְהִילוּ אֵלַי אֶת כָּל זִקְנֵי שִׁבְטֵיכֶם וְשֹׁטְרֵיכֶם וַאֲדַבְּרָה בְאָזְנֵיהֶם אֵת הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה וְאָעִידָה בָּם אֶת הַשָּׁמַיִם וְאֶת הָאָרֶץ:

ἐκκλησιάσατε πρός με τοὺς φυλάρχους ὑμῶν καὶ τοὺς πρεσβυτέρους ὑμῶν καὶ τοὺς κριτὰς ὑμῶν καὶ τοὺς γραμματοεισαγωγεῖς ὑμῶν ἵνα λαλήσω εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν πάντας τοὺς λόγους τούτους καὶ διαμαρτύρωμαι αὐτοῖς τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν

28 ܟܲܢܸܫܘ ܠܘܵܬ̣ܝ ܟܠܗܘܿܢ ܣܵܒܹ̈ܐ ܕܫܲܒ̣ܛܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܘܣܵܦܪ̈ܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܐܹܡܲܪ ܠܟ݂ܘܿܢ ܗܵܠܹܝܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܘܐܲܣܗܸܕ݂ ܒܟ݂ܘܿܢ ܫܡܲܝܵܐ ܘܐܲܪܥܵܐ.

Congregate ad me omnes majores natu per tribus vestras, atque doctores, et loquar audientibus eis sermones istos, et invocabo contra eos cælum et terram.

აწ შემოკრიბე ჩემ წინაშე მთავრები იგი თქუენი და მღდელნი თქუენნი და მსაჯულნი თქუენნი და მწიგნობარნი იგი განმგებელნი თქუენნი, რათა ვეტყოდი ყურთა მათთა სიტყუათა ამათ და დავდვა აღთქუმა ესე ჩემი მათ თანა და მოწამე ვიყო მათ წინაშე ცაჲ და ქუეყანაჲ.

28 Gather unto me all the elders of your tribes, and your officers, that I may speak these words in their ears, and call heaven and earth to record against them.

כט. כִּי יָדַעְתִּי אַחֲרֵי מוֹתִי כִּי הַשְׁחֵת תַּשְׁחִתוּן וְסַרְתֶּם מִן הַדֶּרֶךְ אֲשֶׁר צִוִּיתִי אֶתְכֶם וְקָרָאת אֶתְכֶם הָרָעָה בְּאַחֲרִית הַיָּמִים כִּי תַעֲשׂוּ אֶת הָרַע בְּעֵינֵי יְהֹוָה לְהַכְעִיסוֹ בְּמַעֲשֵׂה יְדֵיכֶם:

οἶδα γὰρ ὅτι ἔσχατον τῆς τελευτῆς μου ἀνομίᾳ ἀνομήσετε καὶ ἐκκλινεῖτε ἐκ τῆς ὁδοῦ ἧς ἐνετειλάμην ὑμῖν καὶ συναντήσεται ὑμῖν τὰ κακὰ ἔσχατον τῶν ἡμερῶν ὅτι ποιήσετε τὸ πονηρὸν ἐναντίον κυρίου παροργίσαι αὐτὸν ἐν τοῖς ἔργοις τῶν χειρῶν ὑμῶν

29 ܡܸܛܠ ܕܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܕܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܡܵܘܬ̇ܝ ܡܚܲܒܵܠܘܼ ܡܚܲܒ̇ܠܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܘܣܵܛܹܝܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܦܲܩܸܕ̇ܬ̇ܟ݂ܘܿܢ ܘܐܵܪܥܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒܝܼܫܬܵܐ ܒܚܲܪܬ̣ܵܐ ܕܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܡܵܐ ܕܥܒܲܕ̇ܬ̇ܘܿܢ ܒܝܼܫܬܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܘܐܲܪܓܸܙܬ̇ܘܿܢܵܝܗܝ ܒܲܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Novi enim quod post mortem meam inique agetis, et declinabitis cito de via, quam præcepi vobis: et occurrent vobis mala in extremo tempore, quando feceritis malum in conspectu Domini, ut irritetis eum per opera manuum vestrarum.

უწყი მე, რამეთუ შემდგომად სიკუდილისა ჩემისა უსჯულოებით უსჯულოებდეთ და გარდააქციოთ გზისა მისგან, რომელ-ესე მე გამცენ თქუენ და შეგემთხჳოს თქუენ ბოროტი შემდგომად მათ დღეთა, რამეთუ ბოროტსა იქმოდით წინაშე უფლისა ღმრთისა თქუენისა და განარისხოთ საქმითა მით ჴელთა თქუენთაჲთა.

29 For I know that after my death ye will utterly corrupt yourselves, and turn aside from the way which I have commanded you; and evil will befall you in the latter days; because ye will do evil in the sight of the LORD, to provoke him to anger through the work of your hands.

ל. וַיְדַבֵּר משֶׁה בְּאָזְנֵי כָּל קְהַל יִשְׂרָאֵל אֶת דִּבְרֵי הַשִּׁירָה הַזֹּאת עַד תֻּמָּם:

καὶ ἐλάλησεν Μωυσῆς εἰς τὰ ὦτα πάσης ἐκκλησίας Ισραηλ τὰ ῥήματα τῆς ᾠδῆς ταύτης ἕως εἰς τέλος

30 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܩܕ݂ܵܡ ܟܠܹܗ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܕܬܸܫܒ̇ܘܼܚܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܫܠܸܡܘܪ.

Locutus est ergo Moyses, audiente universo cœtu Israël, verba carminis hujus, et ad finem usque complevit.

და ეტყოდა მოსე სიტყუათა ამათ გალობისათა ყურთა ყოვლისა მის ერისა ისრაჱლისათა მიაღსასრულადმდე.

Moyses orti þá cantica.

30 And Moses spake in the ears of all the congregation of Israel the words of this song, until they were ended.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0cff38f8-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display