Bibliotheca Polyglotta

א. וְהָיָה כִי יָבֹאוּ עָלֶיךָ כָּל הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה הַבְּרָכָה וְהַקְּלָלָה אֲשֶׁר נָתַתִּי לְפָנֶיךָ וַהֲשֵׁבֹתָ אֶל לְבָבֶךָ בְּכָל הַגּוֹיִם אֲשֶׁר הִדִּיחֲךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ שָׁמָּה:

καὶ ἔσται ὡς ἂν ἔλθωσιν ἐπὶ σὲ πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα ἡ εὐλογία καὶ ἡ κατάρα ἣν ἔδωκα πρὸ προσώπου σου καὶ δέξῃ εἰς τὴν καρδίαν σου ἐν πᾶσιν τοῖς ἔθνεσιν οὗ ἐάν σε διασκορπίσῃ κύριος ἐκεῖ

1 ܘܢܸܗܘܸܐ ܕܟܲܕ݂ ܢܹܐܬ̣ܘܿܢ ܥܠܲܝܟ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܒܘܼܪ̈ܟܵܬ̣ܵܐ ܘܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܕܝܼܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܘܬܸܬ̣ܚܲܫܲܒ̣ ܒܠܸܒܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܲܢܒܲܕ̇ܪܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܠܬܲܡܵܢ.

Cum ergo venerint super te omnes sermones isti, benedictio sive maledictio, quam proposui in conspectu tuo: et ductus pœnitudine cordis tui in universis gentibus, in quas disperserit te Dominus Deus tuus,

და იყოს, რაჟამს მოიწინენ შენ ზედა ყოველნი ესე სიტყუანი კურთხევისა და წყევისანი, რომელ-ესე მიგცე შენ წინაშე თქუენსა. შეიწყნარნე ეგენი გულსა შენსა ყოველთა შორის წარმართთა და მოიქცე შენ უფლისა ღმრთისა შენისა.

1 And it shall come to pass, when all these things are come upon thee, the blessing and the curse, which I have set before thee, and thou shalt call them to mind among all the nations, whither the LORD thy God hath driven thee,

ב. וְשַׁבְתָּ עַד יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ וְשָׁמַעְתָּ בְקֹלוֹ כְּכֹל אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם אַתָּה וּבָנֶיךָ בְּכָל לְבָבְךָ וּבְכָל נַפְשֶׁךָ:

καὶ ἐπιστραφήσῃ ἐπὶ κύριον τὸν θεόν σου καὶ ὑπακούσῃ τῆς φωνῆς αὐτοῦ κατὰ πάντα ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου

2 ܘܬܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܬܸܫܡܲܥ ܒܩܵܠܹܗ ܐܲܝܟ݂ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܒ̣̈ܢܲܝܟ ܒܟ݂ܠܹܗ ܠܸܒܵܟ݂ ܘܲܒ̣ܟ݂ܠܹܗ ܢܲܦ̮ܫܵܟ݂.

et reversus fueris ad eum, et obedieris ejus imperiis, sicut ego hodie præcipio tibi, cum filiis tuis, in toto corde tuo, et in tota anima tua:

და ისმინო ჴმისა ამისაჲ, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ დღესდღე და ჰყო იგი ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა.

2 And shalt return unto the LORD thy God, and shalt obey his voice according to all that I command thee this day, thou and thy children, with all thine heart, and with all thy soul;

ג. וְשָׁב יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֶת שְׁבוּתְךָ וְרִחֲמֶךָ וְשָׁב וְקִבֶּצְךָ מִכָּל הָעַמִּים אֲשֶׁר הֱפִיצְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ שָׁמָּה:

καὶ ἰάσεται κύριος τὰς ἁμαρτίας σου καὶ ἐλεήσει σε καὶ πάλιν συνάξει σε ἐκ πάντων τῶν ἐθνῶν εἰς οὓς διεσκόρπισέν σε κύριος ἐκεῖ

3 ܢܲܗܦܸܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܫܒ̣ܝܼܬ̣ܵܟ݂ ܘܲܢܪܲܚܸܡ ܥܠܲܝܟ ܘܲܢܬ̣ܘܼܒ̣ ܘܲܢܟܲܢܫܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܒܲܕ̇ܪܵܟ݂ ܒܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

reducet Dominus Deus tuus captivitatem tuam, ac miserebitur tui, et rursum congregabit te de cunctis populis, in quos te ante dispersit.

გილხინოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ცოდვათა შენთა და შეგიწყალოს შენ და შეგკრიბოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ყოველთაგან ნათესავთა, რომელსაცა-იგი განბნეულ იყო შენ მუნ.

3 That then the LORD thy God will turn thy captivity, and have compassion upon thee, and will return and gather thee from all the nations, whither the LORD thy God hath scattered thee.

ד. אִם יִהְיֶה נִדַּחֲךָ בִּקְצֵה הַשָּׁמָיִם מִשָּׁם יְקַבֶּצְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ וּמִשָּׁם יִקָּחֶךָ:

ἐὰν ᾖ ἡ διασπορά σου ἀπ᾽ ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ ἕως ἄκρου τοῦ οὐρανοῦ ἐκεῖθεν συνάξει σε κύριος ὁ θεός σου καὶ ἐκεῖθεν λήμψεταί σε κύριος ὁ θεός σου

4 ܘܐܸܢ ܢܸܗܘܘܿܢ ܡܒܲܕܪ̈ܲܝܟ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܲܚܝܼܩܝܼܢ ܒܣܵܘ̈ܦܲ ܫܡܲܝܵܐ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܢܟܲܢܫܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܢܩܲܪܒ̣ܵܟ݂.

Si ad cardines cæli fueris dissipatus, inde te retrahet Dominus Deus tuus,

და გან-ღა-თუ-ბნეულ იყო შენ კიდითგან ქვეყანისაჲთ ვიდრე კიდემდე მისა, მიერცა შემო-ვე-გკრიბოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან და მოგიყვანოს.

4 If any of thine be driven out unto the outmost parts of heaven, from thence will the LORD thy God gather thee, and from thence will he fetch thee:

ה. וֶהֱבִיאֲךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר יָרְשׁוּ אֲבֹתֶיךָ וִירִשְׁתָּהּ וְהֵיטִבְךָ וְהִרְבְּךָ מֵאֲבֹתֶיךָ:

καὶ εἰσάξει σε κύριος ὁ θεός σου εἰς τὴν γῆν ἣν ἐκληρονόμησαν οἱ πατέρες σου καὶ κληρονομήσεις αὐτήν καὶ εὖ σε ποιήσει καὶ πλεοναστόν σε ποιήσει ὑπὲρ τοὺς πατέρας σου

5 ܘܢܲܝܬܹ̇ܝܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܪܲܬ̣ܘ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܘܬܹܐܪܬ̇ܝܼܗ̇ ܘܢܲܛܐܸܒ̣ ܠܵܟ݂ ܘܢܲܣܓܹ̇ܝܟ݂ ܛܵܒ̣ ܡ̣ܢ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ.

et assumet, atque introducet in terram, quam possederunt patres tui, et obtinebis eam: et benedicens tibi, majoris numeri te esse faciat quam fuerunt patres tui.

და შეგიყვანოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ქუეყანასა მას, რომელსა-იგი დამკჳდრებულ იყვნეს მამანი იგი შენნი და გაკურთხოს შენ და კეთილი გეყოს შენ და განგამრავლოს შენ უფროჲს მამათა მათ შენთა.

5 And the LORD thy God will bring thee into the land which thy fathers possessed, and thou shalt possess it; and he will do thee good, and multiply thee above thy fathers.

ו. וּמָל יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֶת לְבָבְךָ וְאֶת לְבַב זַרְעֶךָ לְאַהֲבָה אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בְּכָל לְבָבְךָ וּבְכָל נַפְשְׁךָ לְמַעַן חַיֶּיךָ:

καὶ περικαθαριεῖ κύριος τὴν καρδίαν σου καὶ τὴν καρδίαν τοῦ σπέρματός σου ἀγαπᾶν κύριον τὸν θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου ἵνα ζῇς σύ

6 ܘܢܸܓ̣ܙܘܿܪ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܠܸܒܵܟ݂ ܘܠܸܒܵܐ ܕܙܲܪܥܵܟ݂ ܠܥܵܠܲܡ ܘܬܸܪܚܲܡ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܟܠܹܗ ܠܸܒܵܟ݂ ܘܡ̣ܢ ܟܠܵܗ̇ ܢܲܦ̮ܫܵܟ݂ ܡܸܛܠ ܕܲܢܢܝܼܚܵܟ݂.

Circumcidet Dominus Deus tuus cor tuum, et cor seminis tui, ut diligas Dominum Deum tuum in toto corde tuo, et in tota anima tua, ut possis vivere.

და განწმიდოს უფალმან გული შენი და გული ნათესავისა მის შენისა შეყუარებად უფლისა ღმრთისა შენისა ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა, რათა სცხონდე შენ და ნათესავი შენი.

6 And the LORD thy God will circumcise thine heart, and the heart of thy seed, to love the LORD thy God with all thine heart, and with all thy soul, that thou mayest live.

ז. וְנָתַן יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֵת כָּל הָאָלוֹת הָאֵלֶּה עַל אֹיְבֶיךָ וְעַל שׂנְאֶיךָ אֲשֶׁר רְדָפוּךָ:

καὶ δώσει κύριος ὁ θεός σου τὰς ἀρὰς ταύτας ἐπὶ τοὺς ἐχθρούς σου καὶ ἐπὶ τοὺς μισοῦντάς σε οἳ ἐδίωξάν σε

7 ܘܢܸܬܸ̇ܠ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܹܝܢ ܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܥܲܠ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ ܘܥܲܠ ܫܵܢ̈ܐܲܝܟ ܕܪܲܕ݂ܦܘܼܟ݂.

Omnes autem maledictiones has convertet super inimicos tuos, et eos qui oderunt te et persequuntur.

და მიავლინოს უფალმან ღმერთმან შენმან წყევაჲ ესე მტერთა მათ შენთა და მოძულეთა შენთა, რომელნი-იგი გდევნიდეს შენ.

7 And the LORD thy God will put all these curses upon thine enemies, and on them that hate thee, which persecuted thee.

ח. וְאַתָּה תָשׁוּב וְשָׁמַעְתָּ בְּקוֹל יְהֹוָה וְעָשִׂיתָ אֶת כָּל מִצְו‍ֹתָיו אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם:

καὶ σὺ ἐπιστραφήσῃ καὶ εἰσακούσῃ τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ ποιήσεις τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ὅσας ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον

8 ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܬܸܬ̣ܦܢܸܐ ܘܬܸܫܡܲܥ ܒܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܕܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Tu autem reverteris, et audies vocem Domini Dei tui, faciesque universa mandata quæ ego præcipio tibi hodie:

მო-თუ-იქცე და ისმინო ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა შენისაჲ, და ჰყვნე ყოველნი იგი მცნებანი მისნი, რომელსა-სეე მე გამცნებ შენ დღესდღე.

8 And thou shalt return and obey the voice of the LORD, and do all his commandments which I command thee this day.

ט. וְהוֹתִירְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בְּכֹל מַעֲשֵׂה יָדֶךָ בִּפְרִי בִטְנְךָ וּבִפְרִי בְהֶמְתְּךָ וּבִפְרִי אַדְמָתְךָ לְטֹבָה כִּי יָשׁוּב יְהֹוָה לָשׂוּשׂ עָלֶיךָ לְטוֹב כַּאֲשֶׁר שָׂשׂ עַל אֲבֹתֶיךָ:

καὶ πολυωρήσει σε κύριος ὁ θεός σου ἐν παντὶ ἔργῳ τῶν χειρῶν σου ἐν τοῖς ἐκγόνοις τῆς κοιλίας σου καὶ ἐν τοῖς γενήμασιν τῆς γῆς σου καὶ ἐν τοῖς ἐκγόνοις τῶν κτηνῶν σου ὅτι ἐπιστρέψει κύριος ὁ θεός σου εὐφρανθῆναι ἐπὶ σὲ εἰς ἀγαθά καθότι ηὐφράνθη ἐπὶ τοῖς πατράσιν σου

9 ܘܢܵܘܬ̇ܪܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܟ݂ܠܹܗ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ܟ ܘܲܒ̣ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܟ݂ ܠܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܡܸܛܠ ܕܢܸܬ̣ܦܢܸܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܸܚܕܵܐ ܥܠܲܝܟ ܠܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܲܚܕ݂ܝܼ ܥܲܠ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

et abundare te faciet Dominus Deus tuus in cunctis operibus manuum tuarum, in sobole uteri tui, et in fructu jumentorum tuorum, in ubertate terræ tuæ, et in rerum omnium largitate. Revertetur enim Dominus, ut gaudeat super te in omnibus bonis, sicut gavisus est in patribus tuis:

და დღეგრძელ-გყოს შენ უფალმან ღმრთმან შენმან და განგიმრავლნეს ყოველნი საქმენი ჴელთა შენთანი, და ნაშობნი მუცლისა შენისანი და ნაყოფი ქუეყანისა შენისაჲ და ნაშობნი საცხოვართა შენთანი. და მოიქცეს უფალი ღმერთი და იხარებდეს შენდა მიმართ კეთილის-ყოფითა, ვითარცა-იგი იხარებდა მამათა შენთა ზედა.

9 And the LORD thy God will make thee plenteous in every work of thine hand, in the fruit of thy body, and in the fruit of thy cattle, and in the fruit of thy land, for good: for the LORD will again rejoice over thee for good, as he rejoiced over thy fathers:

י. כִּי תִשְׁמַע בְּקוֹל יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לִשְׁמֹר מִצְו‍ֹתָיו וְחֻקֹּתָיו הַכְּתוּבָה בְּסֵפֶר הַתּוֹרָה הַזֶּה כִּי תָשׁוּב אֶל יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בְּכָל לְבָבְךָ וּבְכָל נַפְשֶׁךָ:

ἐὰν εἰσακούσῃς τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ σου φυλάσσεσθαι καὶ ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὰς κρίσεις αὐτοῦ τὰς γεγραμμένας ἐν τῷ βιβλίῳ τοῦ νόμου τούτου ἐὰν ἐπιστραφῇς ἐπὶ κύριον τὸν θεόν σου ἐξ ὅλης τῆς καρδίας σου καὶ ἐξ ὅλης τῆς ψυχῆς σου

10 ܐܸܢ ܬܸܫܡܲܥ ܒܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܬܸܛܲܪ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܘܢܵܡܘܿܣܵܘ̈ܗܝ ܕܲܟ݂ܬ̣ܝܼܒ̣ܝܼܢ ܒܲܟ݂ܬ̣ܵܒ̣ܵܐ ܗܵܢܵܐ ܘܬܸܬ̣ܦܢܸܐ ܠܘܵܬ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܟܠܹܗ ܠܸܒܵܟ݂ ܘܡ̣ܢ ܟܠܵܗ̇ ܢܲܦ̮ܫܵܟ݂.

si tamen audieris vocem Domini Dei tui, et custodieris præcepta ejus et cæremonias, quæ in hac lege conscripta sunt: et revertaris ad Dominum Deum tuum in toto corde tuo, et in tota anima tua.

უკეთუ ისმინო ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა შენისა და დაიმარხნე ყოველნი მცნებანი მისნი და ჰყვნე ყოველნი სამართალნი მისნი და მშჯავრნი მისნი, რომელ-ესე წერილ არიან წიგნსა მას შჯულისასა, მო-თუ-იქცე შენ უფლისა ღმრთისა შენისა და ყოვლითა გულითა შენითა და ყოვლითა გონებითა შენითა,

10 If thou shalt hearken unto the voice of the LORD thy God, to keep his commandments and his statutes which are written in this book of the law, and if thou turn unto the LORD thy God with all thine heart, and with all thy soul.

יא. כִּי הַמִּצְוָה הַזֹּאת אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם לֹא נִפְלֵאת הִוא מִמְּךָ וְלֹא רְחֹקָה הִוא:

ὅτι ἡ ἐντολὴ αὕτη ἣν ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον οὐχ ὑπέρογκός ἐστιν οὐδὲ μακρὰν ἀπὸ σοῦ

11 ܡܸܛܠ ܕܦܘܼܩܕܵܢܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܟܣܸܐ ܡܸܢܵܟ݂ ܐܵܦܠܵܐ ܗܘ̤ܵܐ ܪܲܚܝܼܩ.

Mandatum hoc, quod ego præcipio tibi hodie, non supra te est, neque procul positum,

რამეთუ მცნებაჲ ესე, რომელსა, ესერა, გამცნებ შენ დღეს, რამეთუ არა სიმძიმე რაჲ არს შენდა, არცა განშორებულ არს შენგან, არცა ზეცას არს, სთქუა თუ ვითარმედ: ვინ აღვიდეს ზეცად,

11 For this commandment which I command thee this day, it is not hidden from thee, neither is it far off.

יב. לֹא בַשָּׁמַיִם הִוא לֵאמֹר מִי יַעֲלֶה לָּנוּ הַשָּׁמַיְמָה וְיִקָּחֶהָ לָּנוּ וְיַשְׁמִעֵנוּ אֹתָהּ וְנַעֲשֶׂנָּה:

οὐκ ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω ἐστὶν λέγων τίς ἀναβήσεται ἡμῖν εἰς τὸν οὐρανὸν καὶ λήμψεται αὐτὴν ἡμῖν καὶ ἀκούσαντες αὐτὴν ποιήσομεν

12 ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܲܫܡܲܝܵܐ ܗ̄ܘ̣ ܕܬܹܐܡܲܪ ܡܲܢܘܼ ܢܸܣܲܒ̣ ܠܵܟ݂ ܠܲܫܡܲܝܵܐ ܘܢܸܣܒ̣ܝܼܘܗܝ ܠܲܢ ܘܢܸܫܡܲܥ ܘܢܸܥܒ̇ܕ݂ܝܼܘܗܝ.

nec in cælo situm, ut possis dicere: Quis nostrum valet ad cælum ascendere, ut deferat illud ad nos, et audiamus atque opere compleamus?

და არცა ქუეყანასა, სთქვათ: ვინ წარვიდეს და მოგუართვას ჩუენ? რათა ვისმინოთ და ვყოთ იგი,

12 It is not in heaven, that thou shouldest say, Who shall go up for us to heaven, and bring it unto us, that we may hear it, and do it?

יג. וְלֹא מֵעֵבֶר לַיָּם הִוא לֵאמֹר מִי יַעֲבָר לָנוּ אֶל עֵבֶר הַיָּם וְיִקָּחֶהָ לָּנוּ וְיַשְׁמִעֵנוּ אֹתָהּ וְנַעֲשֶׂנָּה:

οὐδὲ πέραν τῆς θαλάσσης ἐστὶν λέγων τίς διαπεράσει ἡμῖν εἰς τὸ πέραν τῆς θαλάσσης καὶ λήμψεται ἡμῖν αὐτήν καὶ ἀκουστὴν ἡμῖν ποιήσει αὐτήν καὶ ποιήσομεν

13 ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܕܬܹܐܡܲܪ ܡܲܢܘܼ ܢܸܥܒܲܪ ܠܲܢ ܠܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܲܡܵܐ ܘܢܸܣܒ̣ܝܼܘܗܝ ܠܲܢ ܘܢܸܫܡܲܥ ܘܢܸܥܒ̇ܕ݂ܝܼܘܗܝ.

neque trans mare positum: ut causeris, et dicas: Quis ex nobis poterit transfretare mare, et illud ad nos usque deferre, ut possimus audire et facere quod præceptum est?

არცაღა ზღუასა წიაღ არს, სთქუა თუ ვითარმედ: ვინ წიაღჰჴდეს და წიაღ მოგუართვას ჩუენ? რათა ვისმინოთ ჩუენ და ვყოთ იგი.

13 Neither is it beyond the sea, that thou shouldest say, Who shall go over the sea for us, and bring it unto us, that we may hear it, and do it?

יד. כִּי קָרוֹב אֵלֶיךָ הַדָּבָר מְאֹד בְּפִיךָ וּבִלְבָבְךָ לַעֲשׂתוֹ:

ἔστιν σου ἐγγὺς τὸ ῥῆμα σφόδρα ἐν τῷ στόματί σου καὶ ἐν τῇ καρδίᾳ σου καὶ ἐν ταῖς χερσίν σου αὐτὸ ποιεῖν

14 ܐܸܠܵܐ ܩܲܪܝܼܒ̣ ܗ̄ܘ̣ ܠܵܟ݂ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܛܵܒ̣ ܒܦܘܼܡܵܟ݂ ܘܲܒ̣ܠܸܒܵܟ݂ ܠܡܸܥܒ̇ܪܹܗ.

sed juxta te est sermo valde, in ore tuo, et in corde tuo, ut facias illum.

მახლობელ არს შენდა სიტყუაჲ იგი ფრიად, პირსა შენსა შინა არს და გულსა შენსა და ჴელთა შენთა შინა არს ყოფაჲ მისი.

14 But the word is very nigh unto thee, in thy mouth, and in thy heart, that thou mayest do it.

טו. רְאֵה נָתַתִּי לְפָנֶיךָ הַיּוֹם אֶת הַחַיִּים וְאֶת הַטּוֹב וְאֶת הַמָּוֶת וְאֶת הָרָע:

ἰδοὺ δέδωκα πρὸ προσώπου σου σήμερον τὴν ζωὴν καὶ τὸν θάνατον τὸ ἀγαθὸν καὶ τὸ κακόν

15 ܚܙܝܼ ܕܝܸܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܚܲܝܹ̈ܐ ܘܛܵܒ̣ـ̈ܬ̣ܵܐ ܘܡܵܘܬܵܐ ܘܒ̣ܝܼ̈ܫܵܬ̣ܵܐ.

Considera quod hodie proposuerim in conspectu tuo, vitam et bonum, et e contrario mortem et malum:

აჰა, ესერა, მიმიცემიეს თქუენ წინაშე დღესდღე ცხორებაჲ და სიკუდილი.

15 See, I have set before thee this day life and good, and death and evil;

טז. אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם לְאַהֲבָה אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לָלֶכֶת בִּדְרָכָיו וְלִשְׁמֹר מִצְו‍ֹתָיו וְחֻקֹּתָיו וּמִשְׁפָּטָיו וְחָיִיתָ וְרָבִיתָ וּבֵרַכְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ בָּאָרֶץ אֲשֶׁר אַתָּה בָא שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ:

ἐὰν εἰσακούσῃς τὰς ἐντολὰς κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἃς ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον ἀγαπᾶν κύριον τὸν θεόν σου πορεύεσθαι ἐν πάσαις ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ φυλάσσεσθαι τὰ δικαιώματα αὐτοῦ καὶ τὰς κρίσεις αὐτοῦ καὶ ζήσεσθε καὶ πολλοὶ ἔσεσθε καὶ εὐλογήσει σε κύριος ὁ θεός σου ἐν πάσῃ τῇ γῇ εἰς ἣν εἰσπορεύῃ ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν

16 ܣܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܕܬܸܪܚܲܡ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܲܬ̣ܗܲܠܸܟ݂ ܒܐܘܼܪ̈ܵܬܹܗ ܘܬܸܛܲܪ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܘܢܵܡܘܿܣܵܘ̈ܗܝ ܘܕ݂ܝܼܢܵܘ̈ܗܝ ܘܬܸܚܸܐ ܘܬܸܣܓܸ̇ܐ ܛܵܒ̣. ܘܲܢܒܲܪܟ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܐܹ̇ܠ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܠܬܲܡܵܢ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇.

ut diligas Dominum Deum tuum, et ambules in viis ejus, et custodias mandata illius ac cæremonias atque judicia: et vivas, atque multiplicet te, benedicatque tibi in terra, ad quam ingredieris possidendam.

ისმინე თუ მცნებანი უფლისა ღმრთისა შენისანი, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ დღეს და შეიყუარო შენ უფალი ღმერთი შენი და ხვიდოდი ყოველთა გზათა მისთა. და დაიმარხნე ყოველნი მცნებანი მისნი და სამართალნი მისნი და მშჯავრნი, სცხონდეთ და განმრავლდეთ და შეხჳდეთ დამკჳდრებად მუნ.

16 In that I command thee this day to love the LORD thy God, to walk in his ways, and to keep his commandments and his statutes and his judgments, that thou mayest live and multiply: and the LORD thy God shall bless thee in the land whither thou goest to possess it.

יז. וְאִם יִפְנֶה לְבָבְךָ וְלֹא תִשְׁמָע וְנִדַּחְתָּ וְהִשְׁתַּחֲוִיתָ לֵאלֹהִים אֲחֵרִים וַעֲבַדְתָּם:

καὶ ἐὰν μεταστῇ ἡ καρδία σου καὶ μὴ εἰσακούσῃς καὶ πλανηθεὶς προσκυνήσῃς θεοῖς ἑτέροις καὶ λατρεύσῃς αὐτοῖς

17 ܘܐܸܢ ܢܸܣܛܸܐ ܠܸܒܵܟ݂ ܘܠܵܐ ܬܸܫܡܲܥ ܘܬܸܛܥܸܐ ܘܬܸܣܟ̇ܘܿܕ݂ ܠܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܘܬܸܦܠܘܿܚ ܐܸܢܘܿܢ.

Si autem aversum fuerit cor tuum, et audire nolueris, atque errore deceptus adoraveris deos alienos, et servieris eis:

უკეთუ გარდა-რაჲმე-იცვალოს გული შენი და არა ისმინო შენ უფლისა ღმრთისა შენისაჲ და შესცთე და თაყუანის-სცემდე შენ ღმერთთა უცხოთა და ჰმსახურებდე შენ მათ.

17 But if thine heart turn away, so that thou wilt not hear, but shalt be drawn away, and worship other gods, and serve them;

יח. הִגַּדְתִּי לָכֶם הַיּוֹם כִּי אָבֹד תֹּאבֵדוּן לֹא תַאֲרִיכֻן יָמִים עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר אַתָּה עֹבֵר אֶת הַיַּרְדֵּן לָבוֹא שָׁמָּה לְרִשְׁתָּהּ:

ἀναγγέλλω σοι σήμερον ὅτι ἀπωλείᾳ ἀπολεῖσθε καὶ οὐ μὴ πολυήμεροι γένησθε ἐπὶ τῆς γῆς ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι εἰς ἣν ὑμεῖς διαβαίνετε τὸν Ιορδάνην ἐκεῖ κληρονομῆσαι αὐτήν

18 ܚܵܘܝܼܬ̇ܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܕܡܹܐܒܲܕ݂ ܐܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܘܠܵܐ ܬܲܓܪܘܼܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܘܿܪܕܢܲܢ ܠܡܸܥܲܠ ܠܬܲܡܵܢ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇.

prædico tibi hodie quod pereas, et parvo tempore moreris in terra, ad quam, Jordane transmisso, ingredieris possidendam.

გაუწყებ შენ დღესდღე, რამეთუ წარწყმედით წარსწყმდეთ თქუენ და არა დღეგრძელ იყვნეთ თქუენ ქუეყანასა მას ზედა, რომელი-იგი უფალმან ღმერთმან მოგცეს შენ, რომლისათჳს წიაღხუალ შენ იორდანესა მდინარესა შესლვად და დამკჳდრებად მუნ.

18 I denounce unto you this day, that ye shall surely perish, and that ye shall not prolong your days upon the land, whither thou passest over Jordan to go to possess it.

יט. הַעִדֹתִי בָכֶם הַיּוֹם אֶת הַשָּׁמַיִם וְאֶת הָאָרֶץ הַחַיִּים וְהַמָּוֶת נָתַתִּי לְפָנֶיךָ הַבְּרָכָה וְהַקְּלָלָה וּבָחַרְתָּ בַּחַיִּים לְמַעַן תִּחְיֶה אַתָּה וְזַרְעֶךָ:

διαμαρτύρομαι ὑμῖν σήμερον τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν τὴν ζωὴν καὶ τὸν θάνατον δέδωκα πρὸ προσώπου ὑμῶν τὴν εὐλογίαν καὶ τὴν κατάραν ἔκλεξαι τὴν ζωήν ἵνα ζῇς σὺ καὶ τὸ σπέρμα σου

19 ܣܲܗ̇ܕܹܬ̣ ܒܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܫܡܲܝܵܐ ܘܐܲܪܥܵܐ ܕܚܲܝܹ̈ܐ ܘܡܵܘܬܵܐ ܝܼܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܒܘܼܪ̈ܟܵܬ̣ܵܐ ܘܠܵܘ̈ܛܵܬ̣ܵܐ ܓܒ̣ܝܼ ܠܵܟ݂ ܚܲܝܹ̈ܐ ܕܬܸܚܹܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܙܲܪܥܵܟ݂.

Testes invoco hodie cælum et terram, quod proposuerim vobis vitam et mortem, benedictionem et maledictionem. Elige ergo vitam, ut et tu vivas, et semen tuum:

მოწამეს-ვჰყოფ დღეს ცასა და ქუეყანასა, რამეთუ ცხორებასა და სიკუდილსა დავსდებ თქუენ წინაშე, კურთხევასა და წყევასა გამოირჩიე შენ კურთხევაჲ იგი, რათა სცხონდე შენ და ნათესავი შენი.

Hímin ok jǫrð nefni ek í vætti at ek hefi skýrt fyrir yðr líf ok dauða, bǫlvan ok blessan. Velit þér yðr líf at þér lifit ok kyn yðvart.

19 I call heaven and earth to record this day against you, that I have set before you life and death, blessing and cursing: therefore choose life, that both thou and thy seed may live:

כ. לְאַהֲבָה אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לִשְׁמֹעַ בְּקֹלוֹ וּלְדָבְקָה בוֹ כִּי הוּא חַיֶּיךָ וְאֹרֶךְ יָמֶיךָ לָשֶׁבֶת עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהֹוָה לַאֲבֹתֶיךָ לְאַבְרָהָם לְיִצְחָק וּלְיַעֲקֹב לָתֵת לָהֶם:

ἀγαπᾶν κύριον τὸν θεόν σου εἰσακούειν τῆς φωνῆς αὐτοῦ καὶ ἔχεσθαι αὐτοῦ ὅτι τοῦτο ἡ ζωή σου καὶ ἡ μακρότης τῶν ἡμερῶν σου κατοικεῖν σε ἐπὶ τῆς γῆς ἧς ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν σου Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ δοῦναι αὐτοῖς

20 ܟܲܕ݂ ܬܸܪܚܲܡ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܬܸܫܡܲܥ ܒܩܵܠܹܗ ܘܬܸܬ̣ܢܲܩܲܦ ܠܹܗ ܡܸܛܠ ܕܗܘ̤ܝܘܼ ܚܲܝܲܝ̈ܟ ܘܢܘܼܓ̣ܪܵܐ ܕܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܟ݂ ܕܬܸܬܸ̇ܒ̣ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܠܐܲܒ̣ܪܵܗܵܡ ܘܠܐܝܼܣܚܵܩ ܘܲܠܝܲܥܩܘܿܒ̣ ܠܡܸܬܲܠ ܠܵܟ݂.

et diligas Dominum Deum tuum, atque obedias voci ejus, et illi adhæreas (ipse est enim vita tua, et longitudo dierum tuorum), ut habites in terra, pro qua juravit Dominus patribus tuis, Abraham, Isaac, et Jacob, ut daret eam illis.

შეიყუარე შენ უფალი ღმერთი შენი და ისმინე ჴმისა მისისა და შეიკრძალე იგი მტკიცე... დამკჳდრებად შენდა ქუეყანასა მათსა, რომლისათჳს ეფუცა უფალი ღმერთი მამათა შენთა: აბრაჰამს, ისაკს და იაკობს მიცემად მათა.

Elski þér dróttinn Guð yðvarn ok hlýðit honum, ok festist honum við, því at hann er yðvart líf ok langleikr daga yðvarra, at þér megit byggja á jǫrðu þeirri er hann gaf yðr og svarði feðrum yðrum, Abraham, Isak ok Jakob.

20 That thou mayest love the LORD thy God, and that thou mayest obey his voice, and that thou mayest cleave unto him: for he is thy life, and the length of thy days: that thou mayest dwell in the land which the LORD sware unto thy fathers, to Abraham, to Isaac, and to Jacob, to give them.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0cefb545-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display