Bibliotheca Polyglotta

Si fuerit causa inter aliquos, et interpellaverint judices: quem justum esse perspexerint, illi justitiæ palmam dabunt: quem impium, condemnabunt impietatis.

იყოს თუ ვისიმე სიტყუაჲ ჴმობისაჲ ორთა კაცთა შორის ერსა მაგას და წარდგეს იგი საშჯელად, განსაჯენით იგინი მართლიად და განამართლეთ და განაცრუეთ ცრუჲ იგი.

1 If there be a controversy between men, and they come unto judgment, that the judges may judge them; then they shall justify the righteous, and condemn the wicked.

ב. וְהָיָה אִם בִּן הַכּוֹת הָרָשָׁע וְהִפִּילוֹ הַשֹּׁפֵט וְהִכָּהוּ לְפָנָיו כְּדֵי רִשְׁעָתוֹ בְּמִסְפָּר:

καὶ ἔσται ἐὰν ἄξιος ᾖ πληγῶν ὁ ἀσεβῶν καὶ καθιεῖς αὐτὸν ἔναντι τῶν κριτῶν καὶ μαστιγώσουσιν αὐτὸν ἐναντίον αὐτῶν κατὰ τὴν ἀσέβειαν αὐτοῦ ἀριθμῷ

2 ܘܐܸܢ ܚܲܝܵܒ̣ ܡܲܪܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܚܲܝܵܒ̣ܵܐ ܢܲܪܡܹܝܘܗܝ ܕܲܝܵܢܵܐ ܘܲܢܢܲܓ̇ܕ݂ܝܼܘܗܝ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕܩܵܐ ܕܣܲܟ݂ܠܘܼܬܹܗ.

Sin autem eum, qui peccavit, dignum viderint plagis: prosternent, et coram se facient verberari. Pro mensura peccati erit et plagarum modus:

და იყოს ღირს გუემისა ცრუჲ იგი, დასუა იგი წინაშე მსაჯულთა მათ და ჰგუემო იგი მათ წინაშე შემსგავსებულად უსჯულოებისა მისისა

2 And it shall be, if the wicked man be worthy to be beaten, that the judge shall cause him to lie down, and to be beaten before his face, according to his fault, by a certain number.

ג. אַרְבָּעִים יַכֶּנּוּ לֹא יֹסִיף פֶּן יֹסִיף לְהַכֹּתוֹ עַל אֵלֶּה מַכָּה רַבָּה וְנִקְלָה אָחִיךָ לְעֵינֶיךָ:

τεσσαράκοντα μαστιγώσουσιν αὐτόν οὐ προσθήσουσιν ἐὰν δὲ προσθῶσιν μαστιγῶσαι αὐτὸν ὑπὲρ ταύτας τὰς πληγὰς πλείους ἀσχημονήσει ὁ ἀδελφός σου ἐναντίον σου

3 ܒܡܸܢܝܵܢܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܢܢܲܓ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ ܘܠܵܐ ܢܵܘܣܦܘܼܢ ܕܠܵܐ ܟܲܕ݂ ܢܵܘܣܦܘܼܢ ܢܢܲܓ̇ܕ݂ܘܼܢܹܗ ܝܲܬ̇ܝܼܪ ܥܲܠ ܗܵܢܵܐ ܢܸܓ̣ܕܵܐ ܢܸܬ̣ܩܠܸܐ ܐܲܚܘܼܟ݂ ܠܥܹܝܢܲܝܟ.

ita dumtaxat, ut quadragenarium numerum non excedant: ne fœde laceratus ante oculos tuos abeat frater tuus.

რიცხჳთ ორმეოც, ნუ შეუმატებ მას უფროჲს, უკეთუ შემატო გუემასა მას, იკდიმოს ძმაჲ იგი წინაშე შენსა.

3 Forty stripes he may give him, and not exceed: lest, if he should exceed, and beat him above these with many stripes, then thy brother should seem vile unto thee.

ד. לֹא תַחְסֹם שׁוֹר בְּדִישׁוֹ:

οὐ φιμώσεις βοῦν ἀλοῶντα

4 ܠܵܐ ܬܸܒ̣ܠܘܼܡ ܬܵܘܪܵܐ ܒܲܕ݂ܪܵܟ݂ܬܵܐ.

Non ligabis os bovis terentis in area fruges tuas.

ჴარსა მეკალოესა პირსა ნუ დაუკრავ.

4 Thou shalt not muzzle the ox when he treadeth out the corn.

ה. כִּי יֵשְׁבוּ אַחִים יַחְדָּו וּמֵת אַחַד מֵהֶם וּבֵן אֵין לוֹ לֹא תִהְיֶה אֵשֶׁת הַמֵּת הַחוּצָה לְאִישׁ זָר יְבָמָהּ יָבֹא עָלֶיהָ וּלְקָחָהּ לוֹ לְאִשָּׁה וְיִבְּמָהּ:

ἐὰν δὲ κατοικῶσιν ἀδελφοὶ ἐπὶ τὸ αὐτὸ καὶ ἀποθάνῃ εἷς ἐξ αὐτῶν σπέρμα δὲ μὴ ᾖ αὐτῷ οὐκ ἔσται ἡ γυνὴ τοῦ τεθνηκότος ἔξω ἀνδρὶ μὴ ἐγγίζοντι ὁ ἀδελφὸς τοῦ ἀνδρὸς αὐτῆς εἰσελεύσεται πρὸς αὐτὴν καὶ λήμψεται αὐτὴν ἑαυτῷ γυναῖκα καὶ συνοικήσει αὐτῇ

5 ܘܟܲܕ݂ ܢܸܬܒ̣ܘܼܢ ܐܲܚܹ̈ܐ ܐܲܟ݂ܚܕ݂ܵܐ ܘܲܢܡܘܼܬ̣ ܚܲܕ݂ ܡܸܢܗܘܿܢ ܘܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܒܪܵܐ ܠܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ ܕܡܝܼܬ̣ܵܐ ܠܓܲܒ̣ܪܵܐ ܢܘܼܟ݂ܪܵܝܵܐ ܐܸܠܵܐ ܝܲܒ̣ܡܵܗ̇ ܢܸܣܒ̣ܝܼܗ̇ ܘܬܸܗܘܸܐ ܠܹܗ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬ̣ܵܐ ܘܲܢܝܲܒ̇ܡܝܼܗ̇.

Quando habitaverint fratres simul, et unus ex eis absque liberis mortuus fuerit, uxor defuncti non nubet alteri: sed accipiet eam frater ejus, et suscitabit semen fratris sui:

და-თუ-მკჳდრებულ იყვნენ შენ შორის ორნი ძმანი ერთად და მოკუდეს ერთი იგი მათგანი და ცოლი იგი მისი უშვილო დაშთეს, ნუ განვალნ იგი ქმრისა უცხოსა, არამედ ძმამან მისმან მიიყვანოს იგი და შეირთოს ცოლად.

5 If brethren dwell together, and one of them die, and have no child, the wife of the dead shall not marry without unto a stranger: her husband's brother shall go in unto her, and take her to him to wife, and perform the duty of an husband's brother unto her.

ו. וְהָיָה הַבְּכוֹר אֲשֶׁר תֵּלֵד יָקוּם עַל שֵׁם אָחִיו הַמֵּת וְלֹא יִמָּחֶה שְׁמוֹ מִיִּשְׂרָאֵל:

καὶ ἔσται τὸ παιδίον ὃ ἐὰν τέκῃ κατασταθήσεται ἐκ τοῦ ὀνόματος τοῦ τετελευτηκότος καὶ οὐκ ἐξαλειφθήσεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐξ Ισραηλ

6 ܘܒ̣ܘܼܟ݂ܪܵܐ ܕܝܵܠܕܵܐ ܢܸܫܬܲܡܸܐ ܥܲܠ ܫܡܵܐ ܕܐܲܚܘܼܗܝ ܡܝܼܬ̣ܵܐ ܕܠܵܐ ܢܸܬ̇ܛܥܸܐ ܫܡܹܗ ܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

et primogenitum ex ea filium nomine illius appellabit, ut non deleatur nomen ejus ex Israël.

და თუ ესუას მისგანი შვილი, დაადგინოს იგი სახელად ძმისა მის თჳსისა მომკუდრისა. მიუგოს და ჰრქუას: ესე ეყავნ კაცსა, რომელმან არა ინებოს აღშენებად სახლი ძმისა მის მისისაჲ და ერქუას მას სახელი შორის ისრაჱლსა სახლი ჴამლთწარჴდილისაჲ, იბრძოდიან თუ ორნი კაცნი ურთიერთას მოყუასნი და მივიდეს ცოლი ერთისა მის მათგანისაჲ განრინებად ქმრისა მისსა მგუემელისა მისგან, და მიყოს ჴელი მისი და შებმა-უყოს მჩობლთა მისთა, წარვჰკუეთო ჴელი მისი და არა შეიწყალოს იგი თუალმან შენმან.

6 And it shall be, that the firstborn which she beareth shall succeed in the name of his brother which is dead, that his name be not put out of Israel.

ז. וְאִם לֹא יַחְפֹּץ הָאִישׁ לָקַחַת אֶת יְבִמְתּוֹ וְעָלְתָה יְבִמְתּוֹ הַשַּׁעְרָה אֶל הַזְּקֵנִים וְאָמְרָה מֵאֵן יְבָמִי לְהָקִים לְאָחִיו שֵׁם בְּיִשְׂרָאֵל לֹא אָבָה יַבְּמִי:

ἐὰν δὲ μὴ βούληται ὁ ἄνθρωπος λαβεῖν τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ ἀναβήσεται ἡ γυνὴ ἐπὶ τὴν πύλην ἐπὶ τὴν γερουσίαν καὶ ἐρεῖ οὐ θέλει ὁ ἀδελφὸς τοῦ ἀνδρός μου ἀναστῆσαι τὸ ὄνομα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἐν Ισραηλ οὐκ ἠθέλησεν ὁ ἀδελφὸς τοῦ ἀνδρός μου

7 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܨܵܒܹܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܢܸܣܲܒ̣ ܐܲܢ̄ܬܲܬ̣ ܐܲܚܘܼܗܝ ܬܸܣܲܩ ܐܲܢ̄ܬܲܬ̣ ܐܲܚܘܼܗܝ ܠܬܲܪܥܵܐ ܠܘܵܬ̣ ܣܵܒܹ̈ܐ ܘܬܹܐܡܲܪ ܠܵܐ ܨܵܒܹܐ ܝܲܒ̣ܡ̄ܝ ܕܲܢܩܝܼܡ ܠܐܲܚܘܼܗܝ ܫܡܵܐ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܠܵܐ ܨܵܒܹܐ ܠܡܸܣܒܲܢܝ.

Sin autem noluerit accipere uxorem fratris sui, quæ ei lege debetur, perget mulier ad portam civitatis, et interpellabit majores natu, dicetque: Non vult frater viri mei suscitare nomen fratris sui in Israël, nec me in conjugem sumere.

deest

7 And if the man like not to take his brother's wife, then let his brother's wife go up to the gate unto the elders, and say, My husband's brother refuseth to raise up unto his brother a name in Israel, he will not perform the duty of my husband's brother.

ח. וְקָרְאוּ לוֹ זִקְנֵי עִירוֹ וְדִבְּרוּ אֵלָיו וְעָמַד וְאָמַר לֹא חָפַצְתִּי לְקַחְתָּהּ:

καὶ καλέσουσιν αὐτὸν ἡ γερουσία τῆς πόλεως αὐτοῦ καὶ ἐροῦσιν αὐτῷ καὶ στὰς εἴπῃ οὐ βούλομαι λαβεῖν αὐτήν

8 ܢܸܩܪܘܿܢܹܗ ܣܵܒܹ̈ܐ ܕܲܩܪܝܼܬܹܗ ܘܲܢܡܲܠܠܘܼܢ ܥܲܡܹܗ ܘܐܸܢ ܢܩܘܼܡ ܘܢܹܐܡܲܪ ܕܠܵܐ ܢܵܣܹܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܗ̇.

Statimque accersiri eum facient, et interrogabunt. Si responderit: Nolo eam uxorem accipere:

deest

8 Then the elders of his city shall call him, and speak unto him: and if he stand to it, and say, I like not to take her;

ט. וְנִגְּשָׁה יְבִמְתּוֹ אֵלָיו לְעֵינֵי הַזְּקֵנִים וְחָלְצָה נַעֲלוֹ מֵעַל רַגְלוֹ וְיָרְקָה בְּפָנָיו וְעָנְתָה וְאָמְרָה כָּכָה יֵעָשֶׂה לָאִישׁ אֲשֶׁר לֹא יִבְנֶה אֶת בֵּית אָחִיו:

καὶ προσελθοῦσα ἡ γυνὴ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἔναντι τῆς γερουσίας καὶ ὑπολύσει τὸ ὑπόδημα αὐτοῦ τὸ ἓν ἀπὸ τοῦ ποδὸς αὐτοῦ καὶ ἐμπτύσεται εἰς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ καὶ ἀποκριθεῖσα ἐρεῖ οὕτως ποιήσουσιν τῷ ἀνθρώπῳ ὃς οὐκ οἰκοδομήσει τὸν οἶκον τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ

9 ܬܸܩܪܘܿܒ̣ ܝܼܒܲܡܬܹܗ ܠܘܵܬܹܗ ܩܕ݂ܵܡ ܣܵܒܹ̈ܐ ܘܬܸܫܪܸܐ ܡܣܵܢܹܗ ܡ̣ܢ ܪܸܓ̣ܠܹܗ ܘܬܸܪܘܿܩ ܒܐܲܦܵܘ̈ܗܝ ܘܬܹܐܡܲܪ ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܬ̣ܥܒܸܕ݂ ܠܓܲܒ̣ܪܵܐ ܕܠܵܐ ܢܸܒ̣ܢܸܐ ܒܲܝܬܵܐ ܠܐܲܚܘܼܗܝ.

accedet mulier ad eum coram senioribus, et tollet calceamentum de pede ejus, spuetque in faciem illius, et dicet: Sic fiet homini, qui non ædificat domum fratris sui.

deest

9 Then shall his brother's wife come unto him in the presence of the elders, and loose his shoe from off his foot, and spit in his face, and shall answer and say, So shall it be done unto that man that will not build up his brother's house.

י. וְנִקְרָא שְׁמוֹ בְּיִשְׂרָאֵל בֵּית חֲלוּץ הַנָּעַל:

καὶ κληθήσεται τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐν Ισραηλ οἶκος τοῦ ὑπολυθέντος τὸ ὑπόδημα

10 ܘܢܸܬ̣ܩܢܸܐ ܫܡܹܗ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܹܝܬ̣ ܫܵܪܹܐ ܡܣܵܢܹ̈ܐ.

Et vocabitur nomen illius in Israël, Domus discalceati.

deest

10 And his name shall be called in Israel, The house of him that hath his shoe loosed.

יא. כִּי יִנָּצוּ אֲנָשִׁים יַחְדָּו אִישׁ וְאָחִיו וְקָרְבָה אֵשֶׁת הָאֶחָד לְהַצִּיל אֶת אִישָׁהּ מִיַּד מַכֵּהוּ וְשָׁלְחָה יָדָהּ וְהֶחֱזִיקָה בִּמְבֻשָׁיו:

ἐὰν δὲ μάχωνται ἄνθρωποι ἐπὶ τὸ αὐτό ἄνθρωπος μετὰ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ καὶ προσέλθῃ γυνὴ ἑνὸς αὐτῶν ἐξελέσθαι τὸν ἄνδρα αὐτῆς ἐκ χειρὸς τοῦ τύπτοντος αὐτὸν καὶ ἐκτείνασα τὴν χεῖρα ἐπιλάβηται τῶν διδύμων αὐτοῦ

11 ܘܟܲܕ݂ ܢܸܨܘܼܢ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܘܐܲܚܘܼܗܝ ܚܲܕ݂ ܥܲܡ ܚܲܕ݂ ܘܬܸܩܪܘܿܒ̣ ܐܲܢ̄ܬܲܬ̣ ܚܲܕ݂ ܡܸܢܗܘܿܢ ܠܲܡܦܲܨܵܝܘܼ ܒܲܥܠܵܗ̇ ܡ̣ܢ ܐܝܼܕܲܝ̈ ܡ̇ܢ ܕܡܸܬ̣ܟܲܬܲܫ ܥܲܡܹܗ ܘܬ̣ܵܘܫܸܛ ܐܝܼܕ݂ܵܗ̇ ܘܬܹܐܚܘܿܕ݂ ܒܚܲܢܹܗ.

Si habuerint inter se jurgium viri duo, et unus contra alterum rixari cœperit, volensque uxor alterius eruere virum suum de manu fortioris, miseritque manum, et apprehenderit verenda ejus:

deest

11 When men strive together one with another, and the wife of the one draweth near for to deliver her husband out of the hand of him that smiteth him, and putteth forth her hand, and taketh him by the secrets:

יב. וְקַצֹּתָה אֶת כַּפָּהּ לֹא תָחוֹס עֵינֶךָ:

ἀποκόψεις τὴν χεῖρα αὐτῆς οὐ φείσεται ὁ ὀφθαλμός σου ἐπ᾽ αὐτῇ

12 ܦܣܘܿܩ ܐܝܼܕܪܵܗ̇ ܘܠܵܐ ܬܚܘܼܣ ܥܲܝܢܵܟ݂ ܥܠܹܝܗ̇.

abscides manum illius, nec flecteris super eam ulla misericordia.

deest

12 Then thou shalt cut off her hand, thine eye shall not pity her.

יג. לֹא יִהְיֶה לְךָ בְּכִיסְךָ אֶבֶן וָאָבֶן גְּדוֹלָה וּקְטַנָּה:

οὐκ ἔσται ἐν τῷ μαρσίππῳ σου στάθμιον καὶ στάθμιον μέγα ἢ μικρόν

13 ܠܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܠܵܟ݂ ܒܡܲܪܣܘܼܦܵܟ݂ ܡܸܬ̣ܩܵܠܵܐ ܘܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܪܲܒܵܐ ܘܲܙܥܘܿܪܬܵܐ.

Non habebis in sacculo diversa pondera, majus et minus:

deest

13 Thou shalt not have in thy bag divers weights, a great and a small.

יד. לֹא יִהְיֶה לְךָ בְּבֵיתְךָ אֵיפָה וְאֵיפָה גְּדוֹלָה וּקְטַנָּה:

οὐκ ἔσται ἐν τῇ οἰκίᾳ σου μέτρον καὶ μέτρον μέγα ἢ μικρόν

14 ܠܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܠܵܟ݂ ܒܒܲܝܬܵܟ݂ ܟܝܵܠܬܵܐ ܘܲܟ݂ܝܵܠܬܵܐ ܪܲܒ̇ܬ̣ܵܐ ܘܲܙܥܘܿܪܬܵܐ.

nec erit in domo tua modius major, et minor.

ნუ იპოების ჭურჭელსა შენსა შორის სასწორი ერთი დიდი და ერთი კნინი.

14 Thou shalt not have in thine house divers measures, a great and a small.

טו. אֶבֶן שְׁלֵמָה וָצֶדֶק יִהְיֶה לָּךְ אֵיפָה שְׁלֵמָה וָצֶדֶק יִהְיֶה לָּךְ לְמַעַן יַאֲרִיכוּ יָמֶיךָ עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לָךְ:

στάθμιον ἀληθινὸν καὶ δίκαιον ἔσται σοι καὶ μέτρον ἀληθινὸν καὶ δίκαιον ἔσται σοι ἵνα πολυήμερος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι ἐν κλήρῳ

15 ܡܲܬ̣ܩܵܠܵܐ ܫܲܠܡܵܐ ܕܙܲܕ̇ܝܼܩܘܼܬ̣ܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܠܵܟ݂ ܘܲܟ݂ܝܵܠܬܵܐ ܬܪܝܼܨܬܵܐ ܕܙܲܕ̇ܝܼܩܘܼܬ̣ܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܠܵܟ݂ ܕܢܸܣܓ̇ܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܲܝܟ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Pondus habebis justum et verum, et modius æqualis et verus erit tibi: ut multo vivas tempore super terram, quam Dominus Deus tuus dederit tibi.

არამედ საწყაული სარწმუნოებისაჲ და სამართალი იყავნ შენ შორის, რათა დღეგრძელ იყო და კეთილი გეყოს ქუეყანასა მას ზედა, რომელი-იგი უფალმან ღმერთმან მოგცეს შენ სამკჳდრებელად,

15 But thou shalt have a perfect and just weight, a perfect and just measure shalt thou have: that thy days may be lengthened in the land which the LORD thy God giveth thee.

טז. כִּי תוֹעֲבַת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ כָּל עֹשֵׂה אֵלֶּה כֹּל עֹשֵׂה עָוֶל:

ὅτι βδέλυγμα κυρίῳ τῷ θεῷ σου πᾶς ποιῶν ταῦτα πᾶς ποιῶν ἄδικον

16 ܡܸܛܠ ܕܲܛܡܲܐ ܗ̄ܘ̣ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܟܠܡ̇ܢ ܕܥܵܒܹܕ݂ ܗܵܠܹܝܢ ܘܟ݂ܠ ܡ̇ܢ ܕܥܵܒܹܕ݂ ܥܵܘܠܵܐ.

Abominatur enim Dominus tuus eum qui facit hæc, et aversatur omnem injustitiam.

რამეთუ ბილწ არს წინაშე უფლისა ღმრთისა შენისა, რომელი იქმს მაგას ყოველსა.

16 For all that do such things, and all that do unrighteously, are an abomination unto the LORD thy God.

יז. זָכוֹר אֵת אֲשֶׁר עָשָׂה לְךָ עֲמָלֵק בַּדֶּרֶךְ בְּצֵאתְכֶם מִמִּצְרָיִם:

μνήσθητι ὅσα ἐποίησέν σοι Αμαληκ ἐν τῇ ὁδῷ ἐκπορευομένου σου ἐξ Αἰγύπτου

17 ܐܸܬ̄ܕܲܟ݂ܪ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܥܒܲܕ ܠܵܟ݂ ܥܡܵܠܹܝܩ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܟܲܕ݂ ܢܦܲܩܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ.

Memento quæ fecerit tibi Amalec in via quando egrediebaris ex Ægypto:

მოიჴსენე შენ, რავდენი-რაჲ გიყოს შენ ამალეკ, რავდენი გიყო შენ მგზავრ.

17 Remember what Amalek did unto thee by the way, when ye were come forth out of Egypt;

יח. אֲשֶׁר קָרְךָ בַּדֶּרֶךְ וַיְזַנֵּב בְּךָ כָּל הַנֶּחֱשָׁלִים אַחֲרֶיךָ וְאַתָּה עָיֵף וְיָגֵעַ וְלֹא יָרֵא אֱלֹהִים:

πῶς ἀντέστη σοι ἐν τῇ ὁδῷ καὶ ἔκοψέν σου τὴν οὐραγίαν τοὺς κοπιῶντας ὀπίσω σου σὺ δὲ ἐπείνας καὶ ἐκοπίας καὶ οὐκ ἐφοβήθη τὸν θεόν

18 ܕܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ ܒܚܲܪܒܵܐ ܘܩܲܛܸܠ ܒܟ݂ܘܼܢ ܟܠ ܕܦܵܫ ܒܵܬ̣ܪܟ݂ܘܿܢ ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܡܛܲܪܲܦ ܘܲܠܐܸܐ ܘܠܵܐ ܕܚܸܠ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

quomodo occurrerit tibi, et extremos agminis tui, qui lassi residebant, ceciderit, quando tu eras fame et labore confectus: et non timuerit Deum.

რაჟამს გამოხვიდოდე შენ ქუეყანით ეგჳპტით, ვითარ-იგი წინა აღგიდგენ შენ და მიგკუეთა ბოლოჲ იგი შენი მაშურალი და მ~დგინარი შემდგომად შენსა, ხოლო შენ გშიოდა და მაშურალ იყავ და მას არა შეეშინა უფლისა ღმრთისა შენისა.

18 How he met thee by the way, and smote the hindmost of thee, even all that were feeble behind thee, when thou wast faint and weary; and he feared not God.

יט. וְהָיָה בְּהָנִיחַ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לְךָ מִכָּל אֹיְבֶיךָ מִסָּבִיב בָּאָרֶץ אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לְךָ נַחֲלָה לְרִשְׁתָּהּ תִּמְחֶה אֶת זֵכֶר * (זֶכֶר) עֲמָלֵק מִתַּחַת הַשָּׁמָיִם לֹא תִּשְׁכָּח:

καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν καταπαύσῃ σε κύριος ὁ θεός σου ἀπὸ πάντων τῶν ἐχθρῶν σου τῶν κύκλῳ σου ἐν τῇ γῇ ᾗ κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι ἐν κλήρῳ κατακληρονομῆσαι ἐξαλείψεις τὸ ὄνομα Αμαληκ ἐκ τῆς ὑπὸ τὸν οὐρανὸν καὶ οὐ μὴ ἐπιλάθῃ

19 ܘܡܵܐ ܕܐܲܢܝܼܚ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ ܕܒܲܚܕ݂ܵܪ̈ܲܝܟ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܥܛܝܼ ܕܘܼܟ݂ܪܵܢܹܗ ܕܲܥܡܵܠܹܝܩ ܡ̣ܢ ܬܚܹܝܬ̣ ܫܡܲܝܵܐ ܘܠܵܐ ܬܸܛܥܸܐ.

Cum ergo Dominus Deus tuus dederit tibi requiem, et subjecerit cunctas per circuitum nationes in terra, quam tibi pollicitus est: delebis nomen ejus sub cælo. Cave ne obliviscaris.

და იყოს, რაჟამს განგისუენოს შენ უფალმან ღმერთმან შენმან ყოველთაგან მტერთა შენთა, რომელნი იყვნენ გარემოჲს შენსა ქუეყანასა მას, რომელი-იგი უფალმან ღმერთმან შენმან მოგცეს ნაწილად მკჳდრობისა შენისა, აღჴოცოს სახელი ამალეკისი პირისაგან ქუეყანისასა და არა დაივიწყოს იგი.

19 Therefore it shall be, when the LORD thy God hath given thee rest from all thine enemies round about, in the land which the LORD thy God giveth thee for an inheritance to possess it, that thou shalt blot out the remembrance of Amalek from under heaven; thou shalt not forget it.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0c9d9419-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display