Bibliotheca Polyglotta

א. וַיִּקְרָא משֶׁה אֶל כָּל יִשְׂרָאֵל וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם שְׁמַע יִשְׂרָאֵל אֶת הַחֻקִּים וְאֶת הַמִּשְׁפָּטִים אֲשֶׁר אָנֹכִי דֹּבֵר בְּאָזְנֵיכֶם הַיּוֹם וּלְמַדְתֶּם אֹתָם וּשְׁמַרְתֶּם לַעֲשֹׂתָם:

καὶ ἐκάλεσεν Μωυσῆς πάντα Ισραηλ καὶ εἶπεν πρὸς αὐτούς ἄκουε Ισραηλ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα ὅσα ἐγὼ λαλῶ ἐν τοῖς ὠσὶν ὑμῶν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ καὶ μαθήσεσθε αὐτὰ καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν αὐτά

1 ܘܲܩܪܵܐ ܡܘܼܫܹܐ ܠܟ݂ܠܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܫܡܲܥ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ ܘܕ݂ܝܼܢܹ̈ܐ ܕܐܵܡܲܪ ܐ̄ܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܕܬܹܐܠܦܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ ܘܬܸܛܪܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ ܘܬܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ.

Vocavitque Moyses omnem Israëlem, et dixit ad eum: Audi, Israël, cæremonias atque judicia, quæ ego loquor in auribus vestris hodie: discite ea, et opere complete.

მოუწოდა მოსე ყოველსა მას ისრაჱლსა და ჰრქუა მათ: გესმოდენ ისრაჱლსა ყოველი ესე სამართალი და მშჯავრი, რომელთა-ესე გეტყჳ თქუენ ყურთა თქუენთა დღესდღე, დაისწავეთ დამარხვად და ყოფად მაგისა.

1 And Moses called all Israel, and said unto them, Hear, O Israel, the statutes and judgments which I speak in your ears this day, that ye may learn them, and keep, and do them.

ב. יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ כָּרַת עִמָּנוּ בְּרִית בְּחֹרֵב:

κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν διέθετο πρὸς ὑμᾶς διαθήκην ἐν Χωρηβ

2 ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܐܲܩܝܼܡ ܥܲܡܲܢ ܩܝܵܡܵܐ ܒܚܘܿܪܝܼܒ̣.

Dominus Deus noster pepigit nobiscum fœdus in Horeb.

უფალმან ღმერთმან თქუენმან დადვა თქუენ თანა მცნებაჲ აღთქუმისაჲ ქორებს.

2 The LORD our God made a covenant with us in Horeb.

ג. לֹא אֶת אֲבֹתֵינוּ כָּרַת יְהֹוָה אֶת הַבְּרִית הַזֹּאת כִּי אִתָּנוּ אֲנַחְנוּ אֵלֶּה פֹה הַיּוֹם כֻּלָּנוּ חַיִּים:

οὐχὶ τοῖς πατράσιν ὑμῶν διέθετο κύριος τὴν διαθήκην ταύτην ἀλλ᾽ ἢ πρὸς ὑμᾶς ὑμεῖς ὧδε πάντες ζῶντες σήμερον

3 ܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܥܲܡ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܢ ܐܲܩܝܼܡ ܡܵܪܝܵܐ ܩܝܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܸܠܵܐ ܥܲܡܲܢ ܚܢܲܢ ܕܗܵܪܟܵܐ ܚܢܲܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܘܟ݂ܠܲܢ ܚܲܝܝܼܢ ܚ̄ܢܲܢ.

Non cum patribus nostris iniit pactum, sed nobiscum qui in præsentiarum sumus, et vivimus.

არა თუ მამათა თქუენთა თანა დადვა უფალმან აღთქუმაჲ ესე, არამედ თქუენ თანა, თქუენ, ეგერა, დღეს ყოველნი ცოცხალ ხართ.

3 The LORD made not this covenant with our fathers, but with us, even us, who are all of us here alive this day.

ד. פָּנִים בְּפָנִים דִּבֶּר יְהֹוָה עִמָּכֶם בָּהָר מִתּוֹךְ הָאֵשׁ:

πρόσωπον κατὰ πρόσωπον ἐλάλησεν κύριος πρὸς ὑμᾶς ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός

4 ܐܲܦ̈ܝܼܢ ܠܘܼܩܒܲܠ ܐܲܦ̈ܝܼܢ ܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܒܛܘܼܪܵܐ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܢܘܼܪܵܐ.

Facie ad faciem locutus est nobis in monte de medio ignis.

რამეთუ პირისპირ გეტყოდა თქუენ უფალი მთასა მას შინა ცეცხლსა მას შორის.

4 The LORD talked with you face to face in the mount out of the midst of the fire,

ה. אָנֹכִי עֹמֵד בֵּין יְהֹוָה וּבֵינֵיכֶם בָּעֵת הַהִוא לְהַגִּיד לָכֶם אֶת דְּבַר יְהֹוָה כִּי יְרֵאתֶם מִפְּנֵי הָאֵשׁ וְלֹא עֲלִיתֶם בָּהָר לֵאמֹר:

κἀγὼ εἱστήκειν ἀνὰ μέσον κυρίου καὶ ὑμῶν ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ ἀναγγεῖλαι ὑμῖν τὰ ῥήματα κυρίου ὅτι ἐφοβήθητε ἀπὸ προσώπου τοῦ πυρὸς καὶ οὐκ ἀνέβητε εἰς τὸ ὄρος λέγων

5 ܘܐܸܢܵܐ ܩܵܐܹ̇ܡ ܗ̄ܘܹ̇ܝܬ̣ ܒܹܝܬ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܘܲܠܟ݂ܘܿܢ ܒܙܲܒ̣ܢܵܐ ܗܵܘ̇ ܕܐܹܚܵܘܹܝܟ݂ܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܕܚܸܠܬ̇ܘܿܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܢܘܼܪܵܐ ܘܠܵܐ ܣܠܸܩܬ̇ܘܿܢ ܠܛܘܼܪܵܐ ܘܐܸܡܲܪ.

Ego sequester et medius fui inter Dominum et vos in tempore illo, ut annuntiarem vobis verba ejus: timuistis enim ignem, et non ascendistis in montem. Et ait:

და მე ვდეგ შორის უფლისა და თქუენსაცა მას ჟამსა შინა თხრობად თქუენ სიტყუათა მათ უფლისათა, რამეთუ შეშინებულ იყვენით თქუენ წინაშე პირსა მის ცეცხლისასა და არა აღხუედით მთასა მას, რამეთუ გეტყოდა თქუენ უფალი და თქუა:

5 (I stood between the LORD and you at that time, to shew you the word of the LORD: for ye were afraid by reason of the fire, and went not up into the mount;) saying,

ו. אָנֹכִי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֲשֶׁר הוֹצֵאתִיךָ מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם מִבֵּית עֲבָדִים:

ἐγὼ κύριος ὁ θεός σου ὁ ἐξαγαγών σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐξ οἴκου δουλείας

6 ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܐܲܦܸܩܬܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬ̣ ܥܲܒ̣ܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ.

Ego Dominus Deus tuus, qui eduxi te de terra Ægypti, de domo servitutis.

მე ვარ უფალი ღმერთი შენი, რომელმან გამოგიყვანე შენ ქუეყანით ეგჳპტით სახლისა მისგან კირთებისაჲსა.

6 I am the LORD thy God, which brought thee out of the land of Egypt, from the house of bondage.

ז. לֹא יִהְיֶה לְךָ אֱלֹהִים אֲחֵרִים עַל פָּנָי:

οὐκ ἔσονταί σοι θεοὶ ἕτεροι πρὸ προσώπου μου

7 ܠܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܠܵܟ݂ ܐܲܠܵܗ ܐ̄ܚܪܹܝܢ ܠܒܲܪ ܡܹܢܝ.

Non habebis deos alienos in conspectu meo.

ნუ იყოფინ შენდა სხუაჲ ღმერთი ჩემსა გარეშე, არა იქმნე თავისა შენისა კერპნი გამოქანდაკებულნი,

7 Thou shalt have none other gods before me.

ח. לֹא תַעֲשֶׂה לְךָ פֶסֶל כָּל תְּמוּנָה אֲשֶׁר בַּשָּׁמַיִם מִמַּעַל וַאֲשֶׁר בָּאָרֶץ מִתָּחַת וַאֲשֶׁר בַּמַּיִם מִתַּחַת לָאָרֶץ:

οὐ ποιήσεις σεαυτῷ εἴδωλον οὐδὲ παντὸς ὁμοίωμα ὅσα ἐν τῷ οὐρανῷ ἄνω καὶ ὅσα ἐν τῇ γῇ κάτω καὶ ὅσα ἐν τοῖς ὕδασιν ὑποκάτω τῆς γῆς

8 ܠܵܐ ܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܠܵܟ݂ ܨܠܸܡ ܘܟ݂ܠ ܕܡܘܼ ܕܐܝܼܬ̣ ܒܲܫܡܲܝܵܐ ܡ̣ܢ ܠܥܸܠ ܘܕ݂ܐܝܼܬ̣ ܒܐܲܪܥܵܐ ܡ̣ܢ ܠܬܲܚܬ̇ ܘܕ݂ܐܝܼܬ̣ ܒܡܲـ̈ܝܵܐ ܠܬܲܚܬ̇ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ.

Non facies tibi sculptile, nec similitudinem omnium, quæ in cælo sunt desuper, et quæ in terra deorsum, et quæ versantur in aquis sub terra.

არცა მსგავსი ყოვლისავე, რომელ არს ცასა შენა ზესკნელ და არცაღა, რომელ არს ქუეყანასა ზედა ქუესკნელ და არცაღა, რომელ არს წიაღთა შინა ქუესკნელსა ქუეყანასა.

8 Thou shalt not make thee any graven image, or any likeness of any thing that is in heaven above, or that is in the earth beneath, or that is in the waters beneath the earth:

ט. לֹא תִשְׁתַּחֲוֶה לָהֶם וְלֹא תָעָבְדֵם כִּי אָנֹכִי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ אֵל קַנָּא פֹּקֵד עֲו‍ֹן אָבוֹת עַל בָּנִים וְעַל שִׁלֵּשִׁים וְעַל רִבֵּעִים לְשׂנְאָי:

οὐ προσκυνήσεις αὐτοῖς οὐδὲ μὴ λατρεύσῃς αὐτοῖς ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεός σου θεὸς ζηλωτὴς ἀποδιδοὺς ἁμαρτίας πατέρων ἐπὶ τέκνα ἐπὶ τρίτην καὶ τετάρτην γενεὰν τοῖς μισοῦσίν με

9 ܠܵܐ ܬܸܣܓ̇ܘܿܕ݂ ܠܗܘܿܢ ܘܠܵܐ ܬܸܦܠܘܿܚ ܐܸܢܘܿܢ ܡܸܛܠ ܕܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܛܲܢܵܢܵܐ ܦܵܪܲܥ ܚܵܘ̈ܒܹ̇ܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝܵܐ ܠܲܬ̣ܠܵܬ̣ܵܐ ܘܠܲܐܪܒ̇ܥܵܐ ܕܵܪ̈ܝܼܢ ܠܣܵܢܐܲܝ̈.

Non adorabis ea, et non coles. Ego enim sum Dominus Deus tuus: Deus æmulator, reddens iniquitatem patrum super filios in tertiam et quartam generationem his qui oderunt me:

არა თაყუანი-სცე მათ, არცა ჰმსახურებდე მათ, რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი შენი, ღმერთი მოშურნე, რომელმან მივაგი ცოდვაჲ მამათაჲ შვილთა სამად და ოთხადმდე ნათესავად მოძულეთა მათ ჩემთა.

9 Thou shalt not bow down thyself unto them, nor serve them: for I the LORD thy God am a jealous God, visiting the iniquity of the fathers upon the children unto the third and fourth generation of them that hate me,

י. וְעֹשֶׂה חֶסֶד לַאֲלָפִים לְאֹהֲבַי וּלְשֹׁמְרֵי מִצְו‍ֹתָי:

καὶ ποιῶν ἔλεος εἰς χιλιάδας τοῖς ἀγαπῶσίν με καὶ τοῖς φυλάσσουσιν τὰ προστάγματά μου

10 ܘܥܵܒܹ̇ܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܛܲܝܒ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܠܐܲܠܦܲܝ̈ ܕܵܪܹ̈ܐ ܠܪܵܚܡܲܝ ܘܲܠܢܵܛܪ̈ܲܝ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܲܝ.

et faciens misericordiam in multa millia diligentibus me, et custodientibus præcepta mea.

და ვყვი წყალობაჲ ათასამდე ნათესავად მოყუარეთათჳს სახელისა ჩემისათა და რომელთა დაიცვნიან მცნებანი ჩემნი.

10 And shewing mercy unto thousands of them that love me and keep my commandments.

יא. לֹא תִשָּׂא אֶת שֵׁם יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לַשָּׁוְא כִּי לֹא יְנַקֶּה יְהֹוָה אֵת אֲשֶׁר יִשָּׂא אֶת שְׁמוֹ לַשָּׁוְא:

οὐ λήμψῃ τὸ ὄνομα κυρίου τοῦ θεοῦ σου ἐπὶ ματαίῳ οὐ γὰρ μὴ καθαρίσῃ κύριος τὸν λαμβάνοντα τὸ ὄνομα αὐτοῦ ἐπὶ ματαίῳ

11 ܠܵܐ ܬܹܐܡܸܐ ܒܲܫܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܕܲܓܵܠܘܼܬ̣ܵܐ ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܡܙܲܟܸ̇ܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܵܢ ܕܝܵܡܹ̇ܐ ܒܲܫܡܹܗ ܒܕܲܓܵܠܘܼܬ̣ܵܐ.

Non usurpabis nomen Domini Dei tui frustra: quia non erit impunitus qui super re vana nomen ejus assumpserit.

ნუ ჰფუცავ სახელსა უფლისა ღმრთისა შენისასა სიცრუვით, რამეთუ არა განწმიდოს უფალმან ღმერთმან ყოველივე, რომელი - ფუცვიდეს სახელსა მისსა სიცრუვით.

11 Thou shalt not take the name of the LORD thy God in vain: for the LORD will not hold him guiltless that taketh his name in vain.

יב. שָׁמוֹר אֶת יוֹם הַשַּׁבָּת לְקַדְּשׁוֹ כַּאֲשֶׁר צִוְּךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ:

φύλαξαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων ἁγιάζειν αὐτήν ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι κύριος ὁ θεός σου

12 ܛܲܪ ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̇ܬ̣ܵܐ ܘܩܲܕܸ̇ܫܲܝܗܝ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

Observa diem sabbati, ut sanctifices eum, sicut præcepit tibi Dominus Deus tuus.

დაიცევ შენ დღე იგი შაბათისაჲ, წმიდა და ფუფუნეულ-ჰყო იგი, ვითარცა გიბრძანა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან.

12 Keep the sabbath day to sanctify it, as the LORD thy God hath commanded thee.

יג. שֵׁשֶׁת יָמִים תַּעֲבֹד וְעָשִׂיתָ כָּל מְלַאכְתֶּךָ:

ἓξ ἡμέρας ἐργᾷ καὶ ποιήσεις πάντα τὰ ἔργα σου

13 ܫܬܵܐ ܝܵܘ̈ܡܝܼܢ ܬܸܦܠܘܿܚ ܘܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܟܠ ܥܒ̣ܵܕ݂ܵܟ݂.

Sex diebus operaberis, et facies omnia opera tua.

ექუს დღე იქმოდი შენ ყოველსა მას საქმესა შენსა.

13 Six days thou shalt labour, and do all thy work:

יד. וְיוֹם הַשְּׁבִיעִי שַׁבָּת לַיהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לֹא תַעֲשֶׂה כָל מְלָאכָה אַתָּה וּבִנְךָ וּבִתֶּךָ וְעַבְדְּךָ וַאֲמָתֶךָ וְשׁוֹרְךָ וַחֲמֹרְךָ וְכָל בְּהֶמְתֶּךָ וְגֵרְךָ אֲשֶׁר בִּשְׁעָרֶיךָ לְמַעַן יָנוּחַ עַבְדְּךָ וַאֲמָתְךָ כָּמוֹךָ:

τῇ δὲ ἡμέρᾳ τῇ ἑβδόμῃ σάββατα κυρίῳ τῷ θεῷ σου οὐ ποιήσεις ἐν αὐτῇ πᾶν ἔργον σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ θυγάτηρ σου ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου ὁ βοῦς σου καὶ τὸ ὑποζύγιόν σου καὶ πᾶν κτῆνός σου καὶ ὁ προσήλυτος ὁ παροικῶν ἐν σοί ἵνα ἀναπαύσηται ὁ παῖς σου καὶ ἡ παιδίσκη σου ὥσπερ καὶ σύ

14 ܘܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̣ܥܵܐ ܫܲܒ̇ܬ̣ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂. ܠܵܐ ܬܸܥܒܸ̇ܕ݂ ܒܹܗ ܟܠ ܥܒ̣ܵܕ݂ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܒ̣ܪܵܟ݂ ܘܒܲܪܬ̣ܵܟ݂ ܘܥܲܒ̣ܕܵܟ݂ ܘܐܲܡܬ̣ܵܟ݂ ܘܬ̣ܵܘܪܵܟ݂ ܘܲܚܡܵܪܵܟ݂ ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܒܥܝܼܪܵܟ݂ ܘܥܵܡܘܿܪܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܒܩܘܼܪ̈ܝܵܟ݂. ܕܢܸܬ̇ܬ̇ܢܝܼܚ ܥܲܒ̣ܕܵܟ݂ ܘܐܲܡܬ̣ܵܟ݂ ܐܲܟ݂ܘܵܬ̣ܵܟ݂.

Septimus dies sabbati est, id est, requies Domini Dei tui. Non facies in eo quidquam operis tu, et filius tuus, et filia, servus et ancilla, et bos, et asinus, et omne jumentum tuum, et peregrinus qui est intra portas tuas: ut requiescat servus tuus, et ancilla tua, sicut et tu.

რამეთუ დღე იგი მეშვიდე შაბათი არს უფლისა ღმრთისა შენისაჲ, არა იქმოდე შენ ყოველსავე საქმესა შენსა, ნუცა შენ, ნუცაღა ძე შენი, ნუცა ასული შენი, ნუცა მონა შენი, ნუცა მჴევალი შენი, ნუცა ჴარი შენი, ნუცა კარაული შენი, ნუცაღა ყოველივე საცხოვარი შენი, ნუცა მწირი შენი, ნუცა მსხემი შენი, რომელი შეყოფილ იყოს, და ჯდეს შინაგან ბჭეთა შენთა.

14 But the seventh day is the sabbath of the LORD thy God: in it thou shalt not do any work, thou, nor thy son, nor thy daughter, nor thy manservant, nor thy maidservant, nor thine ox, nor thine ass, nor any of thy cattle, nor thy stranger that is within thy gates; that thy manservant and thy maidservant may rest as well as thou.

טו. וְזָכַרְתָּ כִּי עֶבֶד הָיִיתָ בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם וַיֹּצִאֲךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ מִשָּׁם בְּיָד חֲזָקָה וּבִזְרֹעַ נְטוּיָה עַל כֵּן צִוְּךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לַעֲשׂוֹת אֶת יוֹם הַשַּׁבָּת:

καὶ μνησθήσῃ ὅτι οἰκέτης ἦσθα ἐν γῇ Αἰγύπτῳ καὶ ἐξήγαγέν σε κύριος ὁ θεός σου ἐκεῖθεν ἐν χειρὶ κραταιᾷ καὶ ἐν βραχίονι ὑψηλῷ διὰ τοῦτο συνέταξέν σοι κύριος ὁ θεός σου ὥστε φυλάσσεσθαι τὴν ἡμέραν τῶν σαββάτων καὶ ἁγιάζειν αὐτήν

15 ܘܐܸܬ̇ܕܲܟ݂ܪ ܕܥܲܒ̣ܕܵܐ ܗ̤ܘܲܝܬ̇ ܒܡܸܨܪܹܝܢ ܘܐܲܦܩܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܬܲܩܝܼܦܬܵܐ ܘܒܲܕ݂ܪܵܥܵܐ ܪܵܡܵܐ ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܦܲܩܕ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܠܡܸܛܲܪ ܝܵܘܡܵܐ ܕܫܲܒ̇ܬ̣ܵܐ.

Memento quod et ipse servieris in Ægypto, et eduxerit te inde Dominus Deus tuus in manu forti, et brachio extento. Idcirco præcepit tibi ut observares diem sabbati.

რამეთუ განისუენოს მონამან შენმან და მჴევალმან შენმან და საცხოვარმან შენმან და მწირმან შენმან, ვითარცა შენ. მოიჴსენე შენ, რამეთუ შენცა დამონებულ იყავ ქუეყანასა მას ეგჳპტელთასა და გამოგიყვანა შენ მიერ უფალმან ღმერთმან შენმან ჴელითა მტკიცითა და მკლავითა მაღლითა. ამისთჳს გიბრძანა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან დამარხვად დღე იგი შაბათთაჲ.

15 And remember that thou wast a servant in the land of Egypt, and that the LORD thy God brought thee out thence through a mighty hand and by a stretched out arm: therefore the LORD thy God commanded thee to keep the sabbath day.

טז. כַּבֵּד אֶת אָבִיךָ וְאֶת אִמֶּךָ כַּאֲשֶׁר צִוְּךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לְמַעַן יַאֲרִיכֻן יָמֶיךָ וּלְמַעַן יִיטַב לָךְ עַל הָאֲדָמָה אֲשֶׁר יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ נֹתֵן לָךְ:

τίμα τὸν πατέρα σου καὶ τὴν μητέρα σου ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι κύριος ὁ θεός σου ἵνα εὖ σοι γένηται καὶ ἵνα μακροχρόνιος γένῃ ἐπὶ τῆς γῆς ἧς κύριος ὁ θεός σου δίδωσίν σοι

16 ܝܲܩܲܪ ܠܐܲܒ̣ܘܼܟ݂ ܘܠܐܸܡܵܟ݂ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܕ݂ܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂. ܕܢܸܣܓ̇ܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܲܝܟ ܘܢܸܛܐܲܒ̣ ܠܵܟ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܵܠܵܗܵܟ݂.

Honora patrem tuum et matrem, sicut præcepit tibi Dominus Deus tuus, ut longo vivas tempore, et bene sit tibi in terra, quam Dominus Deus tuus daturus est tibi.

თავ-უყავ მამასა შენსა და დედასა შენსა, ვითარცა გამცნო შენ უფალმან ღმერთმან შენმან, რათა კეთილი გეყოს შენ და დღეგრძელ იყო შენ ქუეყანასა ზედა, რომელ-იგი უფალმან ღმერთმან შენმან მოგცეს შენ.

16 Honour thy father and thy mother, as the LORD thy God hath commanded thee; that thy days may be prolonged, and that it may go well with thee, in the land which the LORD thy God giveth thee.

יז. לֹא תִרְצַח ס וְלֹא תִנְאָף ס וְלֹא תִגְנֹב ס וְלֹא תַעֲנֶה בְרֵעֲךָ עֵד שָׁוְא:

οὐ μοιχεύσεις

17 ܠܵܐ ܬܸܩܛܘܿܠ.

Non occides,

ნუ კაც-ჰკლავ.

17 Thou shalt not kill.

יח. וְלֹא תַחְמֹד אֵשֶׁת רֵעֶךָ ס וְלֹא תִתְאַוֶּה בֵּית רֵעֶךָ שָׂדֵהוּ וְעַבְדּוֹ וַאֲמָתוֹ שׁוֹרוֹ וַחֲמֹרוֹ וְכֹל אֲשֶׁר לְרֵעֶךָ:

οὐ φονεύσεις

18 ܠܵܐ ܬܓ̣ܘܼܪ.

neque mœchaberis,

ნუ იმრუშებ,

18 Neither shalt thou commit adultery.

יט. אֶת הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה דִּבֶּר יְהֹוָה אֶל כָּל קְהַלְכֶם בָּהָר מִתּוֹךְ הָאֵשׁ הֶעָנָן וְהָעֲרָפֶל קוֹל גָּדוֹל וְלֹא יָסָף וַיִּכְתְּבֵם עַל שְׁנֵי לֻחֹת אֲבָנִים וַיִּתְּנֵם אֵלָי:

οὐ κλέψεις

19ܛ ܠܵܐ ܬܸܓ̣ܢܘܿܒ̣.

furtumque non facies:

ნუ იპარავ,

19 Neither shalt thou steal.

כ. וַיְהִי כְּשָׁמְעֲכֶם אֶת הַקּוֹל מִתּוֹךְ הַחשֶׁךְ וְהָהָר בֹּעֵר בָּאֵשׁ וַתִּקְרְבוּן אֵלַי כָּל רָאשֵׁי שִׁבְטֵיכֶם וְזִקְנֵיכֶם:

οὐ ψευδομαρτυρήσεις κατὰ τοῦ πλησίον σου μαρτυρίαν ψευδῆ

20 ܠܵܐ ܬܲܣܗܸܕ݂ ܥܲܠ ܚܲܒ̣ܪܵܟ݂ ܣܵܗܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ ܕܲܓܵܠܬܵܐ.

nec loqueris contra proximum tuum falsum testimonium.

ნუ სწამებ წამებასა ცილსა მოყუსისა შენისა მიმართ,

20 Neither shalt thou bear false witness against thy neighbour.

כא. וַתֹּאמְרוּ הֵן הֶרְאָנוּ יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ אֶת כְּבֹדוֹ וְאֶת גָּדְלוֹ וְאֶת קֹלוֹ שָׁמַעְנוּ מִתּוֹךְ הָאֵשׁ הַיּוֹם הַזֶּה רָאִינוּ כִּי יְדַבֵּר אֱלֹהִים אֶת הָאָדָם וָחָי:

οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν γυναῖκα τοῦ πλησίον σου οὐκ ἐπιθυμήσεις τὴν οἰκίαν τοῦ πλησίον σου οὔτε τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ οὔτε τὸν παῖδα αὐτοῦ οὔτε τὴν παιδίσκην αὐτοῦ οὔτε τοῦ βοὸς αὐτοῦ οὔτε τοῦ ὑποζυγίου αὐτοῦ οὔτε παντὸς κτήνους αὐτοῦ οὔτε ὅσα τῷ πλησίον σού ἐστιν

21 ܠܵܐ ܬܸܪܲܓ̣ ܐܲܢ̄ܬ̇ܬܹܗ ܕܚܲܒ̣ܪܵܟ݂ ܠܵܐ ܬܸܪܲܓ̣ ܒܲܝܬܹ̇ܗ ܕܚܲܒ̣ܪܵܟ݂ ܘܠܵܐ ܚܲܩܠܹܗ ܘܠܵܐ ܟܲܪܡܹܗ ܘܠܵܐ ܥܲܒ̣ܕܹ̇ܗ ܘܠܵܐ ܐܲܡܬܹܗ ܘܠܵܐ ܬܵܘܪܹܗ ܘܠܵܐ ܚܡܵܪܹܗ ܘܠܵܐ ܟܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܝܼܬ̣ ܠܚܲܒ̣ܪܵܟ݂.

Non concupisces uxorem proximi tui: non domum, non agrum, non servum, non ancillam, non bovem, non asinum, et universa quæ illius sunt.

ნუ გული-გითქუამნ ცოლსა მოყუსისა შენისასა, ნუცა გული-გითქუამნ სახლსა მოყუსისა შენისასა, ნუცა ქუეყანასა მისსა, ნუცა მონასა მისსა, ნუცა მჴევალსა მისსა, ნუცაღა ჴარსა მისსა, ნუცა კარაულსა მისსა, ნუცა საცხოვარსა მისსა, ნუცა ყოველივე, რაჲცა იყოს მოყუსისა შენისაჲ.

21 Neither shalt thou desire thy neighbour's wife, neither shalt thou covet thy neighbour's house, his field, or his manservant, or his maidservant, his ox, or his ass, or any thing that is thy neighbour's.

כב. וְעַתָּה לָמָּה נָמוּת כִּי תֹאכְלֵנוּ הָאֵשׁ הַגְּדֹלָה הַזֹּאת אִם יֹסְפִים אֲנַחְנוּ לִשְׁמֹעַ אֶת קוֹל יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ עוֹד וָמָתְנוּ:

τὰ ῥήματα ταῦτα ἐλάλησεν κύριος πρὸς πᾶσαν συναγωγὴν ὑμῶν ἐν τῷ ὄρει ἐκ μέσου τοῦ πυρός σκότος γνόφος θύελλα φωνὴ μεγάλη καὶ οὐ προσέθηκεν καὶ ἔγραψεν αὐτὰ ἐπὶ δύο πλάκας λιθίνας καὶ ἔδωκέν μοι

22 ܗܵܠܹܝܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܟܠܵܗ̇ ܟܢܘܼܫܬܵܐ ܒܛܘܼܪܵܐ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܢܘܼܪܵܐ ܒܲܥܢܵܢܵܐ ܘܲܒ̣ܥܲܪܦܸܠܵܐ ܘܲܒ̣ܩܵܠܵܐ ܪܲܒܵܐ ܕܠܲܝܬ̇ ܠܹܗ ܣܵܟ݂ܵܐ ܘܲܟ݂ܬܲܒ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܥܲܠ ܬܲܪܬܹ̇ܝܢ ܠܘܼܚܹ̈ܐ ܕܟܹܐܦܵܐ ܘܝܲܗ̄ܒ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܠܝܼ.

Hæc verba locutus est Dominus ad omnem multitudinem vestram in monte de medio ignis et nubis, et caliginis, voce magna, nihil addens amplius: et scripsit ea in duabus tabulis lapideis, quas tradidit mihi.

ამათ სიტყუათა ეტყოდა უფალი ყოველსა მას შესაკრებელსა ისრაჱლისასა მთასა მას შინა, შორის ცეცხლსა მას, და შორის ბნელსა მას არმურისა მის ნისლისა წყუდიადისასა, ჴმითა მაღლითა, და მერმე არღარა შესძინა სიტყუად. და დაწერა ესე ორთა ფიცართა ქვისათა და მომცა მე.

22 These words the LORD spake unto all your assembly in the mount out of the midst of the fire, of the cloud, and of the thick darkness, with a great voice: and he added no more. And he wrote them in two tables of stone, and delivered them unto me.

כג. כִּי מִי כָל בָּשָׂר אֲשֶׁר שָׁמַע קוֹל אֱלֹהִים חַיִּים מְדַבֵּר מִתּוֹךְ הָאֵשׁ כָּמֹנוּ וַיֶּחִי:

καὶ ἐγένετο ὡς ἠκούσατε τὴν φωνὴν ἐκ μέσου τοῦ πυρὸς καὶ τὸ ὄρος ἐκαίετο πυρί καὶ προσήλθετε πρός με πάντες οἱ ἡγούμενοι τῶν φυλῶν ὑμῶν καὶ ἡ γερουσία ὑμῶν

23 ܘܟܲܕ݂ ܫܡܲܥܬ̇ܘܿܢ ܩܵܠܵܐ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܚܸܫܘܿܟ݂ܵܐ ܘܛܘܼܪܵܐ ܡܸܬ̣ܓܵܘܙܲܠ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܢܘܼܪܵܐ ܩܪܲܒ̣ܬ̇ܘܿܢ ܠܘܵܬ̣ܝ ܟܠܟ݂ܘܿܢ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܫܲܒ̣̈ܛܲܝܟ̇ܘܿܢ ܘܣܵܒܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Vos autem postquam audistis vocem de medio tenebrarum, et montem ardere vidistis, accessistis ad me omnes principes tribuum et majores natu, atque dixistis:

და იყო, რაჟამს ისმინეთ თქუენ ჴმაჲ იგი სიტყუათა მათ უფლისათაჲ შორის ცეცხლსა მას, რამეთუ მთაჲ იგი აღგზებული ცეცხლითა აღატყდებოდა, მოხუედით ჩემდა ყოველი ეგე მთავრები ნათესავთა მაგათ თქუენთაჲ და მოხუცებული ერისა თქუენისაჲ და მარქუთა მე.

23 And it came to pass, when ye heard the voice out of the midst of the darkness, (for the mountain did burn with fire,) that ye came near unto me, even all the heads of your tribes, and your elders;

כד. קְרַב אַתָּה וּשֲׁמָע אֵת כָּל אֲשֶׁר יֹאמַר יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ וְאַתְּ תְּדַבֵּר אֵלֵינוּ אֵת כָּל אֲשֶׁר יְדַבֵּר יְהֹוָה אֱלֹהֵינוּ אֵלֶיךָ וְשָׁמַעְנוּ וְעָשִׂינוּ:

καὶ ἐλέγετε ἰδοὺ ἔδειξεν ἡμῖν κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν τὴν δόξαν αὐτοῦ καὶ τὴν φωνὴν αὐτοῦ ἠκούσαμεν ἐκ μέσου τοῦ πυρός ἐν τῇ ἡμέρᾳ ταύτῃ εἴδομεν ὅτι λαλήσει ὁ θεὸς πρὸς ἄνθρωπον καὶ ζήσεται

24 ܘܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܗܵܐ ܚܵܘܝܲܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܫܘܼܒ̣ܚܹܗ ܘܪܲܒ̇ܘܼܬܹܗ ܘܩܵܠܹܗ ܫܡܲܥܢ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܢܘܼܪܵܐ. ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܚܙܲܝܢ ܕܡܲܠܸܠ ܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܡ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܘܲܚܝܵܐ.

Ecce ostendit nobis Dominus Deus noster majestatem et magnitudinem suam: vocem ejus audivimus de medio ignis, et probavimus hodie, quod loquente Deo cum homine, vixerit homo.

აჰა, ესერა, გჳჩუენა ჩუენ უფალმან ღმერთმან დიდებაჲ იგი მისი და ჴმაჲ იგი მისი გუესმა ცეცხლით გამო დღესდღე და ვიხილეთ, ვითარცა ეტყოდა ღმერთი კაცსა და ცხონდა.

24 And ye said, Behold, the LORD our God hath shewed us his glory and his greatness, and we have heard his voice out of the midst of the fire: we have seen this day that God doth talk with man, and he liveth.

כה. וַיִּשְׁמַע יְהֹוָה אֶת קוֹל דִּבְרֵיכֶם בְּדַבֶּרְכֶם אֵלָי וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֵלַי שָׁמַעְתִּי אֶת קוֹל דִּבְרֵי הָעָם הַזֶּה אֲשֶׁר דִּבְּרוּ אֵלֶיךָ הֵיטִיבוּ כָּל אֲשֶׁר דִּבֵּרוּ:

καὶ νῦν μὴ ἀποθάνωμεν ὅτι ἐξαναλώσει ἡμᾶς τὸ πῦρ τὸ μέγα τοῦτο ἐὰν προσθώμεθα ἡμεῖς ἀκοῦσαι τὴν φωνὴν κυρίου τοῦ θεοῦ ἡμῶν ἔτι καὶ ἀποθανούμεθα

25 ܡܸܟܹ̇ܝܠ ܠܡܵܢܵܐ ܡܵܝܬ̇ܝܼܢܲܢ ܘܬܹܐܟ݂ܠܲܢ ܢܘܼܪܵܐ ܗܵܕܹܐ ܪܲܒ̇ܬ̣ܵܐ. ܐܸܢ ܡܵܘܣܦܝܼܢܲܢ ܬܘܼܒ̣ ܠܡܸܫܡܲܥ ܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܡܵܝܬ̇ܝܼܢܲܢ.

Cur ergo moriemur, et devorabit nos ignis hic maximus? si enim audierimus ultra vocem Domini Dei nostri, moriemur.

და აწ ნუუკუე მოვწყდეთ, ანუ გუეწიოს და მოგუსრნეს ჩუენ ცეცხლმან მან დიდმან, შე-ღათუ-ვსძინოთ ჩუენ სმენად ჴმისა მისა უფლისა ღმრთისა ჩუენისაჲსა მერმე, და მოვწყდეთ.

25 Now therefore why should we die? for this great fire will consume us: if we hear the voice of the LORD our God any more, then we shall die.

כו. מִי יִתֵּן וְהָיָה לְבָבָם זֶה לָהֶם לְיִרְאָה אֹתִי וְלִשְׁמֹר אֶת כָּל מִצְו‍ֹתַי כָּל הַיָּמִים לְמַעַן יִיטַב לָהֶם וְלִבְנֵיהֶם לְעֹלָם:

τίς γὰρ σάρξ ἥτις ἤκουσεν φωνὴν θεοῦ ζῶντος λαλοῦντος ἐκ μέσου τοῦ πυρὸς ὡς ἡμεῖς καὶ ζήσεται

26 ܡܲܢܘܼ ܓܹܝܪ ܒܲܪ ܒܸܣܪܵܐ ܕܐܲܟ݂ܘܵܬܲܢ ܕܲܫܡܲܥ ܩܵܠܹܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܚܲܝܵܐ ܕܲܡܡܲܠܸܠ ܡ̣ܢ ܓܵܘ ܢܘܼܪܵܐ ܘܲܚܝܵܐ.

Quid est omnis caro, ut audiat vocem Dei viventis, qui de medio ignis loquitur sicut nos audivimus, et possit vivere?

ვინ არს ჴორციელი, რომელსამცა ესმა ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა ცხოველისაჲ, ვითარმცა ეტყოდა ცეცხლით გამო, ვითარ-ესე ჩუენ გეუტყოდა და ცხონდა.

26 For who is there of all flesh, that hath heard the voice of the living God speaking out of the midst of the fire, as we have, and lived?

כז. לֵךְ אֱמֹר לָהֶם שׁוּבוּ לָכֶם לְאָהֳלֵיכֶם:

πρόσελθε σὺ καὶ ἄκουσον ὅσα ἐὰν εἴπῃ κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν καὶ σὺ λαλήσεις πρὸς ἡμᾶς πάντα ὅσα ἂν λαλήσῃ κύριος ὁ θεὸς ἡμῶν πρὸς σέ καὶ ἀκουσόμεθα καὶ ποιήσομεν

27 ܩܪܘܿܒ̣ ܐܲܢ̄ܬ̇ ܘܲܫܡܲܥ ܟܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܵܡܲܪ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܬܡܲܠܸܠ ܥܲܡܲܢ ܟܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܐܵܡܲܪ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ ܘܢܸܫܡܲܥ ܘܢܸܥܒܸ̇ܕ݂.

Tu magis accede: et audi cuncta quæ dixerit Dominus Deus noster tibi: loquerisque ad nos, et nos audientes faciemus ea.

აწ მიეახლე შენ და ისმინე, რასა იტყოდის უფალი ღმერთი ჩუენი და შენ გუეტყოდე ჩუენ ყოველთა მათ მცნებათა, რომელთასა გეტყოდის შენ უფალი ღმერთი ჩუენი, ვისმინოთ შენი და ვყოთ.

27 Go thou near, and hear all that the LORD our God shall say: and speak thou unto us all that the LORD our God shall speak unto thee; and we will hear it, and do it.

כח. וְאַתָּה פֹּה עֲמֹד עִמָּדִי וַאֲדַבְּרָה אֵלֶיךָ אֵת כָּל הַמִּצְוָה וְהַחֻקִּים וְהַמִּשְׁפָּטִים אֲשֶׁר תְּלַמְּדֵם וְעָשׂוּ בָאָרֶץ אֲשֶׁר אָנֹכִי נֹתֵן לָהֶם לְרִשְׁתָּהּ:

καὶ ἤκουσεν κύριος τὴν φωνὴν τῶν λόγων ὑμῶν λαλούντων πρός με καὶ εἶπεν κύριος πρός με ἤκουσα τὴν φωνὴν τῶν λόγων τοῦ λαοῦ τούτου ὅσα ἐλάλησαν πρὸς σέ ὀρθῶς πάντα ὅσα ἐλάλησαν

28 ܘܲܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ ܩܵܠܵܐ ܕܦܸܬ̣ܓ̣ܵـ̈ܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪܬ̇ܘܿܢ ܠܝܼ ܘܐܸܡܲܪ ܠܝܼ ܡܵܪܝܵܐ ܫܸܡܥܹܬ̣ ܒܩܵܠܹܗ ܕܥܲܡܵܐ ܘܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܹ̈ܐ ܕܐܸܡܲܪܘ ܠܵܟ݂ ܫܲܦܝܼܪ ܟܠ ܡܸܕܸ̇ܡ ܕܡܲܠܸܠܘ.

Quod cum audisset Dominus, ait ad me: Audivi vocem verborum populi hujus quæ locuti sunt tibi: bene omnia sunt locuti.

და შეესმა უფალსა ჴმაჲ იგი სიტყჳსა მის ქუეყანისაჲ, რომელსა მეტყოდეთ მე და მრქუა მე უფალმან: მესმა მე ჴმაჲ სიტყჳსა ერისაჲ მის, რომელსა-იგი გეტყოდის შენ მართლიად, მოგიგეს შენ ყოველივე, რომელსაცა-იგი გეტყოდეს შენ.

28 And the LORD heard the voice of your words, when ye spake unto me; and the LORD said unto me, I have heard the voice of the words of this people, which they have spoken unto thee: they have well said all that they have spoken.

כט. וּשְׁמַרְתֶּם לַעֲשׂוֹת כַּאֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם אֶתְכֶם לֹא תָסֻרוּ יָמִין וּשְׂמֹאל:

τίς δώσει οὕτως εἶναι τὴν καρδίαν αὐτῶν ἐν αὐτοῖς ὥστε φοβεῖσθαί με καὶ φυλάσσεσθαι τὰς ἐντολάς μου πάσας τὰς ἡμέρας ἵνα εὖ ᾖ αὐτοῖς καὶ τοῖς υἱοῖς αὐτῶν δι᾽ αἰῶνος

29 ܐܸܫܬ̇ܘܿܦ ܕܹܝܢ ܢܸܗܘܸܐ ܠܗܘܿܢ ܠܸܒܵܐ ܗܵܢܵܐ ܠܡܸܕ݂ܚܲܠ ܩܕ݂ܵܡܲܝ ܘܲܠܡܸܛܲܪ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܲܝ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܕܢܸܛܐܲܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܘܠܲܒ̣ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ ܠܥܵܠܲܡ.

Quis det talem eos habere mentem, ut timeant me, et custodiant universa mandata mea in omni tempore, ut bene sit eis et filiis eorum in sempiternum?

ვინმემცა უკუე მისცა გულთა მაგათთა მარადის შიში იგი ჩემი და დამარხვა ყოველსა ჟამსა მცნებათა ჩემთაჲ, რათამცა კეთილი ეყო მათ და ნაშობთა მათთა უკუნისამდე?

29 O that there were such an heart in them, that they would fear me, and keep all my commandments always, that it might be well with them, and with their children for ever!

ל. בְּכָל הַדֶּרֶךְ אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם אֶתְכֶם תֵּלֵכוּ לְמַעַן תִּחְיוּן וְטוֹב לָכֶם וְהַאֲרַכְתֶּם יָמִים בָּאָרֶץ אֲשֶׁר תִּירָשׁוּן:

βάδισον εἰπὸν αὐτοῖς ἀποστράφητε ὑμεῖς εἰς τοὺς οἴκους ὑμῶν

30 ܙܸܠ ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܐܸܬ̣ܦܢܵܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܡܲܫܟ̇ܢܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Vade et dic eis: Revertimini in tentoria vestra.

აწ მივედ და ეტყოდე მათ და მიიქცენ იგინი სახედვე მათთა.

30 Go say to them, Get you into your tents again.

σὺ δὲ αὐτοῦ στῆθι μετ᾽ ἐμοῦ καὶ λαλήσω πρὸς σὲ τὰς ἐντολὰς καὶ τὰ δικαιώματα καὶ τὰ κρίματα ὅσα διδάξεις αὐτούς καὶ ποιείτωσαν ἐν τῇ γῇ ἣν ἐγὼ δίδωμι αὐτοῖς ἐν κλήρῳ

31 ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܗܵܪܟܵܐ ܩܘܼܡ ܩܕ݂ܵܡܲܝ ܘܐܹܡܲܪ ܠܵܟ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܢܵܡܘܿܣܲܝ̈ ܘܦܘܼܩ̈ܕܵܢܲܝ ܘܕ݂ܝܼܢܲܝ̈ ܕܬܲܠܸܦ ܐܸܢܘܿܢ ܘܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܐ̄ܢܵܐ ܠܗܘܿܢ ܠܡܹܐܪܬܵܗ̇.

Tu vero hic sta mecum, et loquar tibi omnia mandata mea, et cæremonias atque judicia: quæ docebis eos, ut faciant ea in terra, quam dabo illis in possessionem.

ხოლო შენ დადეგ აქა ჩემ თანა და გეტყოდი შენ ყოველთა მათ მცნებათა და სამართალთა, რომელი ასწაო მათ და ჰყოფდენ მას ქუეყანასა მას ზედა, რომელი მე მივეც მათ ნაწილად მკჳდრობისა მათისა

31 But as for thee, stand thou here by me, and I will speak unto thee all the commandments, and the statutes, and the judgments, which thou shalt teach them, that they may do them in the land which I give them to possess it.

καὶ φυλάξεσθε ποιεῖν ὃν τρόπον ἐνετείλατό σοι κύριος ὁ θεός σου οὐκ ἐκκλινεῖτε εἰς δεξιὰ οὐδὲ εἰς ἀριστερὰ

32 ܛܲܪܘ ܘܲܥܒܸܕ݂ܘ ܐܲܝܟ݂ ܕܦܲܩܸܕ݂ܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܠܵܐ ܬܸܣܛܪܘܿܢ ܠܵܐ ܠܝܲܡܝܼܢܵܐ ܘܠܵܐ ܠܣܸܡܵܠܵܐ.

Custodite igitur et facite quæ præcepit Dominus Deus vobis: non declinabitis neque ad dexteram, neque ad sinistram:

დამარხვად და ყოფად, ვითარ-იგი გამცენ შენ უფალმან ღმერთმან შენმან, არა მიაქციო მარჯულ, არცა მარცხლ.

32 Ye shall observe to do therefore as the LORD your God hath commanded you: ye shall not turn aside to the right hand or to the left.

κατὰ πᾶσαν τὴν ὁδόν ἣν ἐνετείλατό σοι κύριος ὁ θεός σου πορεύεσθαι ἐν αὐτῇ ὅπως καταπαύσῃ σε καὶ εὖ σοι ᾖ καὶ μακροημερεύσητε ἐπὶ τῆς γῆς ἧς κληρονομήσετε

33 ܒܟ݂ܠܵܗ̇ ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ܟ݂ܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܙܸܠܘ ܕܬܸܚܘܿܢ ܘܢܸܛܐܲܒ̣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܬܲܣܓ̇ܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܬܹܐܪܬ̇ܘܼܢ.

sed per viam, quam præcepit Dominus Deus vester, ambulabitis, ut vivatis, et bene sit vobis, et protelentur dies in terra possessionis vestræ.

ყოველთავე გზათა შენთა, რომელ გამცნო შენ უფალმან ღმერთმან შენმან, არამედ ხჳდოდი ყოველთა მცნებათა მისთა, რათა განგისუენოს შენ და კეთილი გეყოს შენ და დღეგრძელ იყო ქუეყანასა მას ზედა, რომელსა დაემკჳდრო შენ.

33 Ye shall walk in all the ways which the LORD your God hath commanded you, that ye may live, and that it may be well with you, and that ye may prolong your days in the land which ye shall possess.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0b95f402-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display