Bibliotheca Polyglotta

א. כָּל הַמִּצְוָה אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם תִּשְׁמְרוּן לַעֲשׂוֹת לְמַעַן תִּחְיוּן וּרְבִיתֶם וּבָאתֶם וִירִשְׁתֶּם אֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נִשְׁבַּע יְהֹוָה לַאֲבֹתֵיכֶם:

πάσας τὰς ἐντολάς ἃς ἐγὼ ἐντέλλομαι ὑμῖν σήμερον φυλάξεσθε ποιεῖν ἵνα ζῆτε καὶ πολυπλασιασθῆτε καὶ εἰσέλθητε καὶ κληρονομήσητε τὴν γῆν ἣν κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὤμοσεν τοῖς πατράσιν ὑμῶν

1 ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܛܲܪܘ ܘܲܥܒܸܕ݂ܘ ܐܸܢܘܿܢ ܕܬܸܚܘܿܢ ܘܬܸܣܓ̇ܘܿܢ ܘܬܸܥܠܘܼܢ ܘܬܹܐܪܬ̇ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ.

Omne mandatum, quod ego præcipio tibi hodie, cave diligenter ut facias, ut possitis vivere, et multiplicemini, ingressique possideatis terram, pro qua juravit Dominus patribus vestris.

ყოველთა ამათ მცნებათა, რომელთა-ესე მე გამცნებ შენ დღესდღე, დაიმარხნე იგინი და ჰყო, რათა სცხონდეთ და განმართლდეთ, შეხვიდეთ და დაიმკჳდროთ ქუეყანაჲ იგი, რომელ ეფუცა უფალი მამათა მათ თქუენთა.

1 All the commandments which I command thee this day shall ye observe to do, that ye may live, and multiply, and go in and possess the land which the LORD sware unto your fathers.

ב. וְזָכַרְתָּ אֶת כָּל הַדֶּרֶךְ אֲשֶׁר הוֹלִיכְךָ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ זֶה אַרְבָּעִים שָׁנָה בַּמִּדְבָּר לְמַעַן עַנֹּתְךָ לְנַסֹּתְךָ לָדַעַת אֶת אֲשֶׁר בִּלְבָבְךָ הֲתִשְׁמֹר מִצְו‍ֹתָיו אִם לֹא:

καὶ μνησθήσῃ πᾶσαν τὴν ὁδόν ἣν ἤγαγέν σε κύριος ὁ θεός σου ἐν τῇ ἐρήμῳ ὅπως ἂν κακώσῃ σε καὶ ἐκπειράσῃ σε καὶ διαγνωσθῇ τὰ ἐν τῇ καρδίᾳ σου εἰ φυλάξῃ τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ ἢ οὔ

2 ܘܬܸܬ̇ܕܲܟ݂ܪܘܼܢ ܟܠܵܗ̇ ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܲܕ݂ܒܲܪܟ݂ܘܼܢ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܗܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢܝܼ̈ܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܲܢܡܲܟܸ̇ܟ݂ܟ݂ܘܿܢ ܘܲܢܢܲܣܹܝܟ݂ܘܿܢ ܘܲܕ݂ܢܸܕܲܥ ܡܵܐ ܕܐܝܼܬ̣ ܒܠܸܒ̇ܟ݂ܘܿܢ ܐܸܢ ܢܵܛܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܵܘܗܝ ܐܵܘ ܠܵܐ.

Et recordaberis cuncti itineris, per quod adduxit te Dominus Deus tuus quadraginta annis per desertum, ut affligeret te, atque tentaret, et nota fierent quæ in tuo animo versabantur, utrum custodires mandata illius, an non.

მოიჴსენნე ყოველნი იგი გზანი შენნი, რომელსა მოგიყვანა შენ უფალმან ღმერთმან, ესე მეორმეოცე წელი არს უდაბნოსა მას, ბოროტი ღათუ გიყო შენ და გამოგცადა შენ, რათა გულისხმა-ჰყო გულისა შენისაჲ და-რაჲძი-იტევნე მცნებანი მისნი, ანუ არა.

2 And thou shalt remember all the way which the LORD thy God led thee these forty years in the wilderness, to humble thee, and to prove thee, to know what was in thine heart, whether thou wouldest keep his commandments, or no.

ג. וַיְעַנְּךָ וַיַּרְעִבֶךָ וַיַּאֲכִלְךָ אֶת הַמָּן אֲשֶׁר לֹא יָדַעְתָּ וְלֹא יָדְעוּן אֲבֹתֶיךָ לְמַעַן הוֹדִיעֲךָ כִּי לֹא עַל הַלֶּחֶם לְבַדּוֹ יִחְיֶה הָאָדָם כִּי עַל כָּל מוֹצָא פִי יְהֹוָה יִחְיֶה הָאָדָם:

καὶ ἐκάκωσέν σε καὶ ἐλιμαγχόνησέν σε καὶ ἐψώμισέν σε τὸ μαννα ὃ οὐκ εἴδησαν οἱ πατέρες σου ἵνα ἀναγγείλῃ σοι ὅτι οὐκ ἐπ᾽ ἄρτῳ μόνῳ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος ἀλλ᾽ ἐπὶ παντὶ ῥήματι τῷ ἐκπορευομένῳ διὰ στόματος θεοῦ ζήσεται ὁ ἄνθρωπος

3 ܡܲܟ̇ܟ݂ܵܟ݂ ܘܐܲܟ݂ܦܢܵܟ݂ ܘܐܵܘܟ̇ܠܵܟ݂ ܡܲܢ̄ܢܵܐ ܕܠܵܐ ܝܼܕܲܥܸܬ̣ ܘܠܵܐ ܝܲܕ݂ܥܘܼܗܝ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܕܲܢܚܵܘܹܝܟ݂ ܕܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܠܲܚܡܵܐ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܚܵܝܹܐ ܒܲܪܢܵܫܵܐ ܐܸܠܵܐ ܒܟ݂ܠܡܸܕܸ̇ܡ ܕܡܲܦܸܩ ܦܘܼܡܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܚܵܝܹܐ ܐ̄ܢܵܫܵܐ.

Afflixit te penuria, et dedit tibi cibum manna, quod ignorabas tu et patres tui: ut ostenderet tibi quod non in solo pane vivat homo, sed in omni verbo quod egreditur de ore Dei.

შე-ღათუ-გაურვა შენ სიყმილითა უდაბნოსა მას, მანანაჲ იგი გაჭამა შენ, რომელ არა იცოდე შენ, არცა მამათა შენთა, რათა გულისხმა-გიყო შენ, რამეთუ არა პურითა ხოლო ცხონდების კაცი, არამედ ყოვლითა სიტყჳთა, რომელი გამოვალს პირისაგან ღმრთისაჲსა, ცხონდების კაცი.

3 And he humbled thee, and suffered thee to hunger, and fed thee with manna, which thou knewest not, neither did thy fathers know; that he might make thee know that man doth not live by bread only, but by every word that proceedeth out of the mouth of the LORD doth man live.

ד. שִׂמְלָתְךָ לֹא בָלְתָה מֵעָלֶיךָ וְרַגְלְךָ לֹא בָצֵקָה זֶה אַרְבָּעִים שָׁנָה:

τὰ ἱμάτιά σου οὐ κατετρίβη ἀπὸ σοῦ οἱ πόδες σου οὐκ ἐτυλώθησαν ἰδοὺ τεσσαράκοντα ἔτη

4 ܢܲܚܬܲܝ̈ܟ ܠܵܐ ܒܠܝܼܘ ܡܸܢܵܡ ܘܪܸ̈ܓ̣ܠܲܝܟ ܠܵܐ ܐܲܢܝܼܚ ܗܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢܝܼ̈ܢ.

Vestimentum tuum, quo operiebaris, nequaquam vetustate defecit, et pes tuus non est subtritus, en quadragesimus annus est:

სამოსელი შენი არა განგიკფდა, ფერჴი შენი არა გამოგტკუფა, ესე მეორმეოცე წელი არს.

4 Thy raiment waxed not old upon thee, neither did thy foot swell, these forty years.

ה. וְיָדַעְתָּ עִם לְבָבֶךָ כִּי כַּאֲשֶׁר יְיַסֵּר אִישׁ אֶת בְּנוֹ יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ מְיַסְּרֶךָּ:

καὶ γνώσῃ τῇ καρδίᾳ σου ὅτι ὡς εἴ τις παιδεύσαι ἄνθρωπος τὸν υἱὸν αὐτοῦ οὕτως κύριος ὁ θεός σου παιδεύσει σε

5 ܘܲܕ̇ܬܸܕܲܥ ܒܠܸܒܵܟ݂ ܕܐܲܝܟ݂ ܕܪܵܕܹ̇ܐ ܓܲܒ̣ܪܵܐ ܠܲܒ̣ܪܹܗ ܗܵܟܲܢܵܐ ܪܵܕܹܐ ܠܵܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂.

ut recogites in corde tuo, quia sicut erudit filium suum homo, sic Dominus Deus tuus erudivit te,

რაჲ გულისხმა-ჰყო გულისა შენისაჲ, რამეთუ ვითარცა გასწავლის მამამან შვილი თჳსი, ეგრე განგსწავლა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან.

5 Thou shalt also consider in thine heart, that, as a man chasteneth his son, so the LORD thy God chasteneth thee.

ו. וְשָׁמַרְתָּ אֶת מִצְוֹת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לָלֶכֶת בִּדְרָכָיו וּלְיִרְאָה אֹתוֹ:

καὶ φυλάξῃ τὰς ἐντολὰς κυρίου τοῦ θεοῦ σου πορεύεσθαι ἐν ταῖς ὁδοῖς αὐτοῦ καὶ φοβεῖσθαι αὐτόν

6 ܛܲܪ ܦܘܼܩܕܵܢܵܘ̈ܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܗܲܠܸܟ݂ ܒܐܘܼܪ̈ܚܵܬܹܗ ܘܲܕ݂ܚܲܠ ܡܸܢܹܗ.

ut custodias mandata Domini Dei tui, et ambules in viis ejus, et timeas eum.

და დაიცვნე შენ მცნებანი უფლისა ღმრთისა შენისანი და ხვიდოდი გზათა მისთა და გეშინოდის შენ მისა,

6 Therefore thou shalt keep the commandments of the LORD thy God, to walk in his ways, and to fear him.

ז. כִּי יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ מְבִיאֲךָ אֶל אֶרֶץ טוֹבָה אֶרֶץ נַחֲלֵי מָיִם עֲיָנֹת וּתְהֹמֹת יֹצְאִים בַּבִּקְעָה וּבָהָר:

ὁ γὰρ κύριος ὁ θεός σου εἰσάγει σε εἰς γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν οὗ χείμαρροι ὑδάτων καὶ πηγαὶ ἀβύσσων ἐκπορευόμεναι διὰ τῶν πεδίων καὶ διὰ τῶν ὀρέων

7 ܡܸܛܠ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܡܲܥܸܠ ܠܵܟ݂ ܠܐܲܪܥܵܐ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܐܲܪܥܵܐ ܕܪܸ̈ܓ̣ܠܵܬ̣ܵܐ ܕܡܲـ̈ܝܵܐ ܘܡܲܒ̇ܘܼܥܹ̈ܐ ܘܲܬ̣ܗܘܿܡܹ̈ܐ ܕܢܵܦܩܝܼܢ ܒܦܲܩ̈ܥܵܬ̣ܵܐ ܘܲܒ̣ܛܘܼܪܵܐ.

Dominus enim Deus tuus introducet te in terram bonam, terram rivorum, aquarumque et fontium, in cujus campis et montibus erumpunt fluviorum abyssi:

რათა უფალმან ღმერთმან შენმან შეგიყვანოს შენ ქუეყანასა მას დიდსა და კეთილსა, სადა-იგი მდინარენი წყალთანი და წყარონი უბსკრულთანი დიან მთათა და ველთა,

7 For the LORD thy God bringeth thee into a good land, a land of brooks of water, of fountains and depths that spring out of valleys and hills;

ח. אֶרֶץ חִטָּה וּשְׂעֹרָה וְגֶפֶן וּתְאֵנָה וְרִמּוֹן אֶרֶץ זֵית שֶׁמֶן וּדְבָשׁ:

γῆ πυροῦ καὶ κριθῆς ἄμπελοι συκαῖ ῥόαι γῆ ἐλαίας ἐλαίου καὶ μέλιτος

8 ܐܲܪܥܵܐ ܕܚܸܛܹ̈ܐ ܘܕܲܣܥܵܪܹ̈ܐ ܘܲܕ݂ܓ̣ܘܼܦܢܹ̈ܐ. ܘܲܕ̇ܬܹܐܢܹ̈ܐ ܘܲܕ݂ܪ̈ܘܼܡܵܢܹܐ ܐܲܪܥܵܐ ܕܙܲܝ̈ܬܹ̇ܐ ܘܲܕ݂ܡܸܫܚܵܐ ܘܲܕ̇ܕ݂ܒ̣ܫܵܐ.

terram frumenti, hordei ac vinearum, in qua ficus, et malogranata, et oliveta nascuntur: terram olei ac mellis,

ქუეყანასა მას საიფქლესა და საქრთილესა, ქუეყანასა მას ვენაჴოვანსა და ლეღოვანსა და ბროწეულოვანსა, ქუეყანასა კეთილსა თაფლისასა,

8 A land of wheat, and barley, and vines, and fig trees, and pomegranates; a land of oil olive, and honey;

ט. אֶרֶץ אֲשֶׁר לֹא בְמִסְכֵּנֻת תֹּאכַל בָּהּ לֶחֶם לֹא תֶחְסַר כֹּל בָּהּ אֶרֶץ אֲשֶׁר אֲבָנֶיהָ בַרְזֶל וּמֵהֲרָרֶיהָ תַּחְצֹב נְחשֶׁת:

γῆ ἐφ᾽ ἧς οὐ μετὰ πτωχείας φάγῃ τὸν ἄρτον σου καὶ οὐκ ἐνδεηθήσῃ οὐδὲν ἐπ᾽ αὐτῆς γῆ ἧς οἱ λίθοι σίδηρος καὶ ἐκ τῶν ὀρέων αὐτῆς μεταλλεύσεις χαλκόν

9 ܐܲܪܥܵܐ ܕܠܵܐ ܒܡܸܣܟܹ̇ܢܘܼܬ̣ܵܐ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܒܵܗ̇ ܠܲܚܡܵܐ ܘܠܵܐ ܢܸܚܣܲܪ ܠܵܟ݂ ܒܵܗ̇ ܡܸܕܸ̇ܡ ܐܲܪܥܵܐ ܕܟܹܐܦܹ̈ܝܗ̇ ܦܲܪܙܠܵܐ ܘܡ̣ܢ ܛܘܼܪܹ̈ܝܗ̇ ܬܸܦܣܘܿܠ ܢܚܵܫܵܐ.

ubi absque ulla penuria comedes panem tuum, et rerum omnium abundantia perfrueris: cujus lapides ferrum sunt, et de montibus ejus æris metalla fodiuntur:

ქუეყანასა მას, რომელსა ზედა არა ცვინეულად შჭამდე პურსა შენსა, არცა ნაკლულევან იყო მას ზედა, რომლისანი ქვანი მისნი არიან რკინა და მამათა მისთა გამოეკუეთების სპილენძი.

9 A land wherein thou shalt eat bread without scarceness, thou shalt not lack any thing in it; a land whose stones are iron, and out of whose hills thou mayest dig brass.

י. וְאָכַלְתָּ וְשָׂבָעְתָּ וּבֵרַכְתָּ אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ עַל הָאָרֶץ הַטֹּבָה אֲשֶׁר נָתַן לָךְ:

καὶ φάγῃ καὶ ἐμπλησθήσῃ καὶ εὐλογήσεις κύριον τὸν θεόν σου ἐπὶ τῆς γῆς τῆς ἀγαθῆς ἧς ἔδωκέν σοι

10 ܘܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܘܬܸܣܒܲܥ ܘܲܬ̣ܒܲܪܸܟ݂ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܛܵܒ̣ܬ̣ܵܐ ܕܝܵܗܹ̇ܒ̣ ܠܵܟ݂.

ut cum comederis, et satiatus fueris, benedicas Domino Deo tuo pro terra optima, quam dedit tibi.

ჰჭამდე და განსძღებოდე და აკურთხევდე უფალსა ღმერთსა შენსა ქუეყანასა მას ზედა კეთილსა, რომელი-იგი მოგცა შენ უფალმან ღმერთმან შენმან.

10 When thou hast eaten and art full, then thou shalt bless the LORD thy God for the good land which he hath given thee.

יא. הִשָּׁמֶר לְךָ פֶּן תִּשְׁכַּח אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ לְבִלְתִּי שְׁמֹר מִצְו‍ֹתָיו וּמִשְׁפָּטָיו וְחֻקֹּתָיו אֲשֶׁר אָנֹכִי מְצַוְּךָ הַיּוֹם:

πρόσεχε σεαυτῷ μὴ ἐπιλάθῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ μὴ φυλάξαι τὰς ἐντολὰς αὐτοῦ καὶ τὰ κρίματα καὶ τὰ δικαιώματα αὐτοῦ ὅσα ἐγὼ ἐντέλλομαί σοι σήμερον

11 ܐܸܙܕܲܗ̄ܪ ܠܵܟ݂ ܕܲܠܡܵܐ ܬܸܛܥܸܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܐܸܠܵܐ ܛܲܪ ܦܘܼܩܕܵܢܵܘ̈ܗܝ ܘܕ݂ܝܼܢܵܘ̈ܗܝ ܘܢܵܡܘܿܣܵܘ̈ܗܝ ܕܲܡܦܲܩܸܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Observa, et cave nequando obliviscaris Domini Dei tui, et negligas mandata ejus atque judicia et cæremonias, quas ego præcipio tibi hodie:

იგულე თავი შენი, ნუუკუე დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი და არა დაიმარხნე მცნებანი მისნი და წამებანი მისნი, და სამართალნი, რომელსა-ესე მე გამცნებ შენ.

11 Beware that thou forget not the LORD thy God, in not keeping his commandments, and his judgments, and his statutes, which I command thee this day:

יב. פֶּן תֹּאכַל וְשָׂבָעְתָּ וּבָתִּים טֹבִים תִּבְנֶה וְיָשָׁבְתָּ:

μὴ φαγὼν καὶ ἐμπλησθεὶς καὶ οἰκίας καλὰς οἰκοδομήσας καὶ κατοικήσας ἐν αὐταῖς

12 ܕܠܵܐ ܟܲܕ݂ ܬܹܐܟ݂ܘܼܿܠ ܘܬܸܣܒܲܥ ܘܒ̣ܵـ̈ܬܹ̇ܐ ܫܲܦܝܼܪܹ̈ܐ ܬܸܒ̣ܢܹ̈ܐ ܘܬܸܬܸ̇ܒ̣.

ne postquam comederis et satiatus fueris, domos pulchras ædificaveris, et habitaveris in eis,

დღესდღე ნუუკუე შჭამდე და განსძღებოდე და ტაძრებსა შუენიერებსა იშენებდე და დაემკჳდრებოდი მათ შინა.

12 Lest when thou hast eaten and art full, and hast built goodly houses, and dwelt therein;

יג. וּבְקָרְךָ וְצֹאנְךָ יִרְבְּיֻן וְכֶסֶף וְזָהָב יִרְבֶּה לָּךְ וְכֹל אֲשֶׁר לְךָ יִרְבֶּה:

καὶ τῶν βοῶν σου καὶ τῶν προβάτων σου πληθυνθέντων σοι ἀργυρίου καὶ χρυσίου πληθυνθέντος σοι καὶ πάντων ὅσων σοι ἔσται πληθυνθέντων σοι

13 ܘܥܵܢܵܟ݂ ܘܬ̣ܵܘܪ̈ܲܝܟ ܢܸܣܓ̇ܘܿܢ ܘܣܹܐܡܵܐ ܘܕܲܗܒ̣ܵܐ ܢܸܣܓܹ̇ܐ ܠܵܟ݂ ܘܟ݂ܠ ܕܐܝܼܬ̣ ܠܵܟ݂ ܢܸܣܓܹ̇ܐ.

habuerisque armenta boum, et ovium greges, argenti et auri, cunctarumque rerum copiam,

და განმრავლებითა მით მროწეულისა და არვებისა შენისაჲთა, ოქროჲსა და ვეცხლისა შენისაჲთა

13 And when thy herds and thy flocks multiply, and thy silver and thy gold is multiplied, and all that thou hast is multiplied;

יד. וְרָם לְבָבֶךָ וְשָׁכַחְתָּ אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ הַמּוֹצִיאֲךָ מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם מִבֵּית עֲבָדִים:

ὑψωθῇς τῇ καρδίᾳ καὶ ἐπιλάθῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου τοῦ ἐξαγαγόντος σε ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐξ οἴκου δουλείας

14 ܢܸܬ̇ܬ̇ܪܝܼܡ ܠܸܒܵܟ݂ ܘܬܸܛܥܸܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܐܲܦܩܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬ̣ ܥܲܒ̣ܕ̇ܘܼܬ̣ܵܐ.

elevetur cor tuum, et non reminiscaris Domini Dei tui, qui eduxit te de terra Ægypti, de domo servitutis,

აღამაღლო გულითა შენითა და განჰლაღნე და დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი, რომელმან გამოგიყვანა შენ ქუეყანისაგან ეგჳპტისა სახლისაგან კირთებისა

14 Then thine heart be lifted up, and thou forget the LORD thy God, which brought thee forth out of the land of Egypt, from the house of bondage;

טו. הַמּוֹלִיכְךָ בַּמִּדְבָּר הַגָּדֹל וְהַנּוֹרָא נָחָשׁ שָׂרָף וְעַקְרָב וְצִמָּאוֹן אֲשֶׁר אֵין מָיִם הַמּוֹצִיא לְךָ מַיִם מִצּוּר הַחַלָּמִישׁ:

τοῦ ἀγαγόντος σε διὰ τῆς ἐρήμου τῆς μεγάλης καὶ τῆς φοβερᾶς ἐκείνης οὗ ὄφις δάκνων καὶ σκορπίος καὶ δίψα οὗ οὐκ ἦν ὕδωρ τοῦ ἐξαγαγόντος σοι ἐκ πέτρας ἀκροτόμου πηγὴν ὕδατος

15 ܘܕܲܒ̇ܪܵܟ݂ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܪܲܒܵܐ ܘܲܕ݂ܚܝܼܠܵܐ ܐܲܬܲܪ ܕܲܚ̈ܘܵܘܵܬ̣ܵܐ ܚܲܪ̈ܡܵܢܹܐ ܘܲܥܩܲܪ̈ܒܹܐ ܘܒܹܝܬ̣ ܨܲܗܘܵܢܹ̈ܐ. ܐܲܬܲܪ ܕܠܲܝܬ̇ ܡܲـ̈ܝܵܐ ܐܲܦܸܩ ܠܵܟ݂ ܡܲـ̈ܝܵܐ ܡ̣ܢ ܟܹܐܦܵܐ ܕܛܲܪܵܢܵܐ.

et ductor tuus fuit in solitudine magna atque terribili, in qua erat serpens flatu adurens, et scorpio, ac dipsas, et nullæ omnino aquæ: qui eduxit rivos de petra durissima,

და აღგიყვანა შენ უდაბნოსა მას დიდსა და საშინელსა, სადა-იგი გველი და ღრიანკალი კბენდა და წყურილი იგი წყლისაჲ აჭირვებდა მათ, სადა არა იყო წყალი, რომელმან გამოგიდინა შენ წყაროჲ კლდისა მისგან უღაღისა.

15 Who led thee through that great and terrible wilderness, wherein were fiery serpents, and scorpions, and drought, where there was no water; who brought thee forth water out of the rock of flint;

טז. הַמַּאֲכִלְךָ מָן בַּמִּדְבָּר אֲשֶׁר לֹא יָדְעוּן אֲבֹתֶיךָ לְמַעַן עַנֹּתְךָ וּלְמַעַן נַסֹּתֶךָ לְהֵיטִבְךָ בְּאַחֲרִיתֶךָ:

τοῦ ψωμίσαντός σε τὸ μαννα ἐν τῇ ἐρήμῳ ὃ οὐκ εἴδησαν οἱ πατέρες σου ἵνα κακώσῃ σε καὶ ἐκπειράσῃ σε καὶ εὖ σε ποιήσῃ ἐπ᾽ ἐσχάτων τῶν ἡμερῶν σου

16 ܘܐܵܘܟ̇ܠܵܟ݂ ܡܲܢܢܵܐ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܕܠܵܐ ܝܼܕ݂ܥܘܼܗܝ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܕܲܢܡܲܟ̇ܟ݂ܵܟ݂ ܘܲܢܢܲܣܹܝܟ݂ ܘܢܲܛܐܸܒ̣ ܠܵܟ݂ ܒܚܲܪܬ̣ܵܐ.

et cibavit te manna in solitudine, quod nescierunt patres tui. Et postquam afflixit ac probavit, ad extremum misertus est tui,

რომელმან-იგი უდაბნოსა მას მანანაჲ იგი გაჭამა შენ, რომელ-იგი არა იცოდე შენ, არცა მამათა შენთა, ბოროტიღა თუ გიყო და გამოგცადა შენ, რათა უკუანაჲსკნელ კეთილი გეყოს და განგისუენოს შენ.

16 Who fed thee in the wilderness with manna, which thy fathers knew not, that he might humble thee, and that he might prove thee, to do thee good at thy latter end;

יז. וְאָמַרְתָּ בִּלְבָבֶךָ כֹּחִי וְעֹצֶם יָדִי עָשָׂה לִי אֶת הַחַיִל הַזֶּה:

μὴ εἴπῃς ἐν τῇ καρδίᾳ σου ἡ ἰσχύς μου καὶ τὸ κράτος τῆς χειρός μου ἐποίησέν μοι τὴν δύναμιν τὴν μεγάλην ταύτην

17 ܘܬܹܐܡܲܪ ܒܠܸܒܵܟ݂ ܕܲܒ̣ܚܲܝܠ ܘܲܒ̣ܥܘܼܫܢܵܐ ܕܐܝܼܕܲܝ̈ ܩܢܹܝܬ̣ ܠܝܼ ܗܵܠܹܝܢ ܢܸܟ݂ܣܹ̈ܐ.

ne diceres in corde tuo: Fortitudo mea, et robur manus meæ, hæc mihi omnia præstiterunt:

ნუ იტყჳ გულსა შენსა, ვითარმედ ძლიერებითა ჩემითა და სიმტკიცითა მკლავისა ჩემისაჲთა ვყავ ყოველი ესე ძალი.

17 And thou say in thine heart, My power and the might of mine hand hath gotten me this wealth.

יח. וְזָכַרְתָּ אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ כִּי הוּא הַנֹּתֵן לְךָ כֹּחַ לַעֲשׂוֹת חָיִל לְמַעַן הָקִים אֶת בְּרִיתוֹ אֲשֶׁר נִשְׁבַּע לַאֲבֹתֶיךָ כַּיּוֹם הַזֶּה:

καὶ μνησθήσῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου ὅτι αὐτός σοι δίδωσιν ἰσχὺν τοῦ ποιῆσαι δύναμιν καὶ ἵνα στήσῃ τὴν διαθήκην αὐτοῦ ἣν ὤμοσεν κύριος τοῖς πατράσιν σου ὡς σήμερον

18 ܐܸܬ̇ܕܲܟ݂ܪ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܕܗܘ̤ܝܘܼ ܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܵܟ݂ ܚܲܝܠܵܐ ܕܬܸܩܢܸܐ ܢܸܟ݂ܣܹ̈ܐ ܕܲܢܩܝܼܡ ܩܝܵܡܹܗ ܕܝܼܡܵܐ ܠܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ ܐܲܝܟ݂ ܕܝܵܘܡܵܢܵܐ.

sed recorderis Domini Dei tui, quod ipse vires tibi præbuerit, ut impleret pactum suum, super quo juravit patribus tuis, sicut præsens indicat dies.

არამედ მოიჴსენო შენ უფალი ღმერთი შენი, რამეთუ მან მოგცეს შენ ძალი და ძლიერებაჲ, რათა აღესრულოს აღთქუმაჲ იგი, რომელ ეფუცა უფალი მამათა მათ შენთა, ვითარცა დღესდღე.

18 But thou shalt remember the LORD thy God: for it is he that giveth thee power to get wealth, that he may establish his covenant which he sware unto thy fathers, as it is this day.

יט. וְהָיָה אִם שָׁכֹחַ תִּשְׁכַּח אֶת יְהֹוָה אֱלֹהֶיךָ וְהָלַכְתָּ אַחֲרֵי אֱלֹהִים אֲחֵרִים וַעֲבַדְתָּם וְהִשְׁתַּחֲוִיתָ לָהֶם הַעִדֹתִי בָכֶם הַיּוֹם כִּי אָבֹד תֹּאבֵדוּן:

καὶ ἔσται ἐὰν λήθῃ ἐπιλάθῃ κυρίου τοῦ θεοῦ σου καὶ πορευθῇς ὀπίσω θεῶν ἑτέρων καὶ λατρεύσῃς αὐτοῖς καὶ προσκυνήσῃς αὐτοῖς διαμαρτύρομαι ὑμῖν σήμερον τόν τε οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν ὅτι ἀπωλείᾳ ἀπολεῖσθε

19 ܘܐܸܢ ܬܸܛܥܸܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܟ݂ ܘܬܹܐܙܲܠ ܒܵܬܲܪ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܐ̄ܚܪ̈ܵܢܹܐ ܘܬܸܦܠܘܿܚ ܐܸܢܘܿܢ ܘܬܸܣܓܘܿܕ݂ ܠܗܘܿܢ ܣܲܗܕܹܬ̣ ܒܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܕܡܹܐܒܲܕ݂ ܐܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ.

Sin autem oblitus Domini Dei tui, secutus fueris deos alienos, coluerisque illos et adoraveris: ecce nunc prædico tibi quod omnino dispereas.

და იყოს, უკუეთუ დავიწყებით დაივიწყო უფალი ღმერთი შენი და შეუდგე შენ ღმერთთა უცხოთა და ჰმსახურებდე მათ და თაყუანის-სცემდე მათ, ვწამებ მე თქუენ წინაშე დღესდღე, რამეთუ მოსრვით მოისრნეთ,

19 And it shall be, if thou do at all forget the LORD thy God, and walk after other gods, and serve them, and worship them, I testify against you this day that ye shall surely perish.

כ. כַּגּוֹיִם אֲשֶׁר יְהֹוָה מַאֲבִיד מִפְּנֵיכֶם כֵּן תֹּאבֵדוּן עֵקֶב לֹא תִשְׁמְעוּן בְּקוֹל יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם:

καθὰ καὶ τὰ λοιπὰ ἔθνη ὅσα κύριος ἀπολλύει πρὸ προσώπου ὑμῶν οὕτως ἀπολεῖσθε ἀνθ᾽ ὧν οὐκ ἠκούσατε τῆς φωνῆς κυρίου τοῦ θεοῦ ὑμῶν

20 ܐܲܝܟ݂ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܕܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ ܗܵܟܲܢܵܐ ܐܵܒ̣ܕ̇ܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܐܸܢ ܠܵܐ ܫܵܡܥܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܒܩܵܠܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ.

Sicut gentes, quas delevit Dominus in introitu tuo, ita et vos peribitis, si inobedientes fueritis voci Domini Dei vestri.

ვითარცა სხუანი წარმართნი, რომელნი-იგი მოსრნა უფალმან პირისაგან თქუენისა, ეგრე მოგსრნეს თქუენ უფალმან, რამეთუ არა ისმინე თქუენ ჴმაჲ უფლისა ღმრთისა თქუენისა.

20 As the nations which the LORD destroyeth before your face, so shall ye perish; because ye would not be obedient unto the voice of the LORD your God.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0bbc93a5-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display