Bibliotheca Polyglotta

Deuteronomium

Complete text

לג

ΛΓʹ

ܩܦܠܐܘܢ: ܠܓ.

Cap. 33

თავი ოცდამეცამეტე

א. וְזֹאת הַבְּרָכָה אֲשֶׁר בֵּרַךְ משֶׁה אִישׁ הָאֱלֹהִים אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לִפְנֵי מוֹתוֹ:

καὶ αὕτη ἡ εὐλογία ἣν εὐλόγησεν Μωυσῆς ἄνθρωπος τοῦ θεοῦ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ πρὸ τῆς τελευτῆς αὐτοῦ

1 ܘܗܵܕܹܐ ܒܘܼܪܟ̇ܬ̣ܵܐ ܕܒܲܪܸܟ݂ ܟܘܼܫܹܐ ܥܲܒ̣ܕܹ̇ܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܩܕ݂ܵܡ ܕܢܡܘܼܬ̣.

Hæc est benedictio, qua benedixit Moyses, homo Dei, filiis Israël ante mortem suam.

და ესე კურთხევაჲ არს, რომლითა აკრთხნა მოსე კაცმან მან ღმრთისამან ძენი იგი ისრაილისანი ვიდრე სიკუდილადმდე მისა.

Moyses blessaði sonum Israel áðr hann andaðist ok mælti svá:

1 And this is the blessing, wherewith Moses the man of God blessed the children of Israel before his death.

ב. וַיֹּאמַר יְהֹוָה מִסִּינַי בָּא וְזָרַח מִשֵּׂעִיר לָמוֹ הוֹפִיעַ מֵהַר פָּארָן וְאָתָה מֵרִבְבֹת קֹדֶשׁ מִימִינוֹ אֵשׁ דָּת לָמוֹ:

καὶ εἶπεν κύριος ἐκ Σινα ἥκει καὶ ἐπέφανεν ἐκ Σηιρ ἡμῖν καὶ κατέσπευσεν ἐξ ὄρους Φαραν σὺν μυριάσιν Καδης ἐκ δεξιῶν αὐτοῦ ἄγγελοι μετ᾽ αὐτοῦ

2 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܡ̣ܢ ܣܝܼܢܲܝ ܐܸܬ̣ܵܐ ܘܲܕ݂ܢܲܚ ܠܲܢ ܡ̣ܢ ܣܵܥܝܼܪ ܘܐܸܬ̣ܓܠܝܼ ܡ̣ܢ ܛܘܼܪܵܐ ܕܦܵܪܵܢ ܘܥܲܡܹܗ ܡ̣ܢ ܪܸ̈ܒ̇ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܩܲܕ̇ܝܼܫܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܝܲܡܝܼܢܹܗ.

Et ait: Dominus de Sinai venit, et de Seir ortus est nobis: apparuit de monte Pharan, et cum eo sanctorum millia. In dextera ejus ignea lex.

და თქუა: უფალი სინად მოვიდა და გამოგვიჩნდა ჩუენ სეირს. ისწრაფა ფარან მთით ბევრებითა კადეს, მარჯუენით მისა ანგელოზნი მისნი მას თანა

Dróttinn kom þú af Sinai ok rann upp af Sir fyrir oss. Han vítraðist á fjalli Paran ok þúsund heilagra manna með honum. Eldig lǫgmál er í hendi honum inni hœgri.

2 And he said, The LORD came from Sinai, and rose up from Seir unto them; he shined forth from mount Paran, and he came with ten thousands of saints: from his right hand went a fiery law for them.

ג. אַף חֹבֵב עַמִּים כָּל קְדשָׁיו בְּיָדֶךָ וְהֵם תֻּכּוּ לְרַגְלֶךָ יִשָּׂא מִדַּבְּרֹתֶיךָ:

καὶ ἐφείσατο τοῦ λαοῦ αὐτοῦ καὶ πάντες οἱ ἡγιασμένοι ὑπὸ τὰς χεῖράς σου καὶ οὗτοι ὑπὸ σέ εἰσιν καὶ ἐδέξατο ἀπὸ τῶν λόγων αὐτοῦ

3 ܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܘܐܵܦ ܐܲܪܚܸܡ ܐܸܢܘܿܢ ܠܥܲܡܡܹ̈ܐ ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܩܲܕ̇ܝܼܫܵܘ̈ܗܝ ܒܲܪܸܟ݂ ܘܗܸܢܘܿܢ ܡܲܕܪܟ݂ܝܼܢ ܠܪܸܓ̣ܠܵܟ݂ ܘܲܡܩܲܒ̇ܠܝܼܢ ܡ̣ܢ ܡܸܠܬ̣ܵܟ݂.

Dilexit populos, omnes sancti in manu illius sunt: et qui appropinquant pedibus ejus, accipient de doctrina illius.

და წყალობა-ყო ერსა თჳსსა ზედა და ყოველნი შეწირულნი ჴელთა შინა შენთა.

Elskaði hann hér alla lýði. Helgir menn eru í hans hendi. Taka munu þeir af hans læringu nálgast er¹ fótum hans.

1. As Unger

3 Yea, he loved the people; all his saints are in thy hand: and they sat down at thy feet; every one shall receive of thy words.

ד. תּוֹרָה צִוָּה לָנוּ משֶׁה מוֹרָשָׁה קְהִלַּת יַעֲקֹב:

νόμον ὃν ἐνετείλατο ἡμῖν Μωυσῆς κληρονομίαν συναγωγαῖς Ιακωβ

4 ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܐܲܫܠܸܡ ܠܲܢ ܡܘܼܫܹܐ ܘܝܲܗ̄ܒܹ̇ܬ̣ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ ܠܲܟ݂ܢ،ܼܫܬܹ̇ܗ ܕܝܲܥܩܘܿܒ̣.

Legem præcepit nobis Moyses, hæreditatem multitudinis Jacob.

და ესენიცა შენ ქუეშე არიან და შეიწყნარნა სიტყუანი მისნი შჯული, რომელ მოგუცა ჩუენ მოსე სამკჳდრებელად შესაკრებელსა მას იაკობისასა.

Moyses bauð oss lǫgmál, erfð Jakobs fjǫlda.

4 Moses commanded us a law, even the inheritance of the congregation of Jacob.

ה. וַיְהִי בִישֻׁרוּן מֶלֶךְ בְּהִתְאַסֵּף רָאשֵׁי עָם יַחַד שִׁבְטֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ ἔσται ἐν τῷ ἠγαπημένῳ ἄρχων συναχθέντων ἀρχόντων λαῶν ἅμα φυλαῖς Ισραηλ

5 ܘܢܸܗܘܸܐ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܲܠܟܵܐ ܡܵܐ ܕܐܸܬ̣ܟܲܢܲܫܘ ܪܹ̈ܫܹܐ ܕܥܲܡܵܐ ܐܲܟ݂ܚܕ݂ܵܐ ܘܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Erit apud rectissimum rex, congregatis principibus populi cum tribubus Israël.

და იყოს საყუარელისა მისგან მთავარი შეკრება მას მთავართა მათ ნათესავთა ისრაჱლისათა.

Þat lǫgmál mun vera með hinum réttlátum at saman sǫmnuð um sonum Israel.

5 And he was king in Jeshurun, when the heads of the people and the tribes of Israel were gathered together.

ו. יְחִי רְאוּבֵן וְאַל יָמֹת וִיהִי מְתָיו מִסְפָּר:

ζήτω Ρουβην καὶ μὴ ἀποθανέτω καὶ ἔστω πολὺς ἐν ἀριθμῷ

6 ܘܢܸܚܸܐ ܪܘܼܒܹܝܠ ܘܠܵܐ ܢܡܘܼܬ̣ ܘܢܸܗܘܸܐ ܒܡܸܢܝܵܢܵܐ.

Vivat Ruben, et non moriatur, et sit parvus in numero.

ცხონდენ რუბენ და ნუ მოკუდებინ და იყავნ იგი რიცხჳთ მრავალ.

Lifi Ruben ok deyi eigi, ok sé lítill í tǫlu!

6 Let Reuben live, and not die; and let not his men be few.

ז. וְזֹאת לִיהוּדָה וַיֹּאמַר שְׁמַע יְהֹוָה קוֹל יְהוּדָה וְאֶל עַמּוֹ תְּבִיאֶנּוּ יָדָיו רָב לוֹ וְעֵזֶר מִצָּרָיו תִּהְיֶה:

καὶ αὕτη Ιουδα εἰσάκουσον κύριε φωνῆς Ιουδα καὶ εἰς τὸν λαὸν αὐτοῦ εἰσέλθοισαν αἱ χεῖρες αὐτοῦ διακρινοῦσιν αὐτῷ καὶ βοηθὸς ἐκ τῶν ἐχθρῶν αὐτοῦ ἔσῃ

7 ܘܗܵܕܹܐ ܐܸܡܲܪ ܠܲܝܗܘܼܕ݂ܵܐ ܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ ܒܩܵܠܹܗ ܕܲܝܗܘܼܕ݂ܵܐ ܘܲܠܥܲܡܹܗ ܐܲܝܬܵܝܬ̇ܝ. ܐܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ ܢـ̈ܕ݂ܘܼܢܵܢ ܠܹܗ. ܘܥܵܕܘܿܪܵܐ ܡ̣ܢ ܐܵܠܘܿܨܵܘ̈ܗܝ ܗܘ̤ܝ ܠܹܗ.

Hæc est Judæ benedictio: Audi, Domine, vocem Judæ, et ad populum suum introduc eum: manus ejus pugnabunt pro eo, et adjutor illius contra adversarios ejus erit.

და ესე იუდა. ისმინე, უფალო, ჴმაჲ იუდასი და შესაკრებელთა მისთა შეკრბენ, ჴელნი მისნი გამოირჩინედ მას შემწედ მისა მტერთაგან მათთა.

Sjá er blessan Juda: Heyrðu, dróttinn, rǫdd Juda, ok leið þú hann inn til lýðs þíns með hendi. Hann mun berjast fyrir honum , ok fulltingjari hans mun hann vera í gegn mótstǫðumǫnnum hans.

7 And this is the blessing of Judah: and he said, Hear, LORD, the voice of Judah, and bring him unto his people: let his hands be sufficient for him; and be thou an help to him from his enemies.

ח. וּלְלֵוִי אָמַר תֻּמֶּיךָ וְאוּרֶיךָ לְאִישׁ חֲסִידֶךָ אֲשֶׁר נִסִּיתוֹ בְּמַסָּה תְּרִיבֵהוּ עַל מֵי מְרִיבָה:

καὶ τῷ Λευι εἶπεν δότε Λευι δήλους αὐτοῦ καὶ ἀλήθειαν αὐτοῦ τῷ ἀνδρὶ τῷ ὁσίῳ ὃν ἐπείρασαν αὐτὸν ἐν πείρᾳ ἐλοιδόρησαν αὐτὸν ἐπὶ ὕδατος ἀντιλογίας

8 ܘܲܠܠܹܘܝܼ ܐܸܡܲܪ. ܫܘܼܡܠܵܝܵܟ݂ ܘܢܘܼܗܪܵܟ݂ ܠܓܲܒ̣ܪܵܐ ܚܲܣܝܵܐ ܕܢܲܣܝܼܬܹܗ ܒܢܸܣܝܘܿܢܹ̈ܐ ܘܒ̣ܚܲܪܬܹ̇ܗ ܒܡܲـ̈ܝܵܐ ܕܡܲܨܘܼܬ̣ܵܐ.

Levi quoque ait: Perfectio tua, et doctrina tua viro sancto tuo, quem probasti in tentatione, et judicasti ad aquas contradictionis.

და ლევის ჰრქუა: მიეცით ლევის მხილებაჲ და ჭეშარიტებაჲ მისი კაცსა მას უბიწოსა, რამეთუ განცადეს იგი განცდით და განაბოროტეს იგი წყალთა მათ ზედა ცილობისათა.

Við Levi mælti Moyses: Algjǫrleikr þinn ok læring þín af helgum manni þínum, þann reyndir þú í fyrstu ok dœmdu við vǫtn gagnmælis.

8 And of Levi he said, Let thy Thummim and thy Urim be with thy holy one, whom thou didst prove at Massah, and with whom thou didst strive at the waters of Meribah;

ט. הָאֹמֵר לְאָבִיו וּלְאִמּוֹ לֹא רְאִיתִיו וְאֶת אֶחָיו לֹא הִכִּיר וְאֶת בָּנָו לֹא יָדָע כִּי שָׁמְרוּ אִמְרָתֶךָ וּבְרִיתְךָ יִנְצֹרוּ:

ὁ λέγων τῷ πατρὶ καὶ τῇ μητρί οὐχ ἑόρακά σε καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ οὐκ ἐπέγνω καὶ τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ἀπέγνω ἐφύλαξεν τὰ λόγιά σου καὶ τὴν διαθήκην σου διετήρησεν

9 ܕܐܸܡܲܪ ܥܲܠ ܐܲܒ̣ܘܼܗܝ. ܘܥܲܠ ܐܸܡܹܗ ܠܵܐ ܚܙܹܝܬܹ̇ܗ ܘܠܲܐܚܵܘ̈ܗܝ ܠܵܐ ܐܸܫܬܵܘܕܲܥ ܘܠܲܒ̣ܢܵܘ̈ܗܝ ܠܵܐ ܝܼܕܲܥ ܕܲܢܛܲܪܘ ܡܹܐܡܪܵܟ݂ ܘܲܩܝܵܡܵܟ݂ ܢܛܲܪܘ.

Qui dixit patri suo et matri suæ: Nescio vos: et fratribus suis: Ignoro vos: et nescierunt filios suos. Hi custodierunt eloquium tuum, et pactum tuum servaverunt.

რამეთუ ჰრქუა მამასა თჳსსა და დედასა თჳსსა: არა გიცი შენ, და ძმანი თვისნი არა იცნნა და შვილნი თჳსნი არა იცნნა. დაიმარხნა მან მცნებანი ესე შენნი და შჯულსა შენსა არა შესცთა.

Hann sagði fǫður sínum ok móður sinni: Eigi veit ek yðr. Eigi veit ek þá, ok eigi vissu þeir sonu sinna. Þeir varðveittu mál þitt. Sáttmál þitt varðveittu þeir,

9 Who said unto his father and to his mother, I have not seen him; neither did he acknowledge his brethren, nor knew his own children: for they have observed thy word, and kept thy covenant.

י. יוֹרוּ מִשְׁפָּטֶיךָ לְיַעֲקֹב וְתוֹרָתְךָ לְיִשְׂרָאֵל יָשִׂימוּ קְטוֹרָה בְּאַפֶּךָ וְכָלִיל עַל מִזְבְּחֶךָ:

δηλώσουσιν τὰ δικαιώματά σου τῷ Ιακωβ καὶ τὸν νόμον σου τῷ Ισραηλ ἐπιθήσουσιν θυμίαμα ἐν ὀργῇ σου διὰ παντὸς ἐπὶ τὸ θυσιαστήριόν σου

10 ܢܲܠܦܘܼܢ ܕܝܼܢܲܝ̈ܟ ܠܝܲܥܩܘܿܒ̣ ܘܢܵܡܘܿܣܲܝ̈ܟ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ. ܢܣܝܼܡܘܼܢ ܥܸܛܪܵܐ ܒܪܘܼܓ̣ܙܵܟ݂ ܘܫܘܼܡܠܵܝܵܐ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒ̇ܚܵܟ݂.

Judicia tua, o Jacob, et legem tuam, o Israël: ponent thymiama in furore tuo, et holocaustum super altare tuum.

აუწყნე სიმართლენი შენნი იაკობსა და შჯული მისი ისრაჱლსა შეწირონ მათ მსხუერპლი და საკურთხეველი რისხვისათჳს შენისა მარადის საკურთხეველსა შენსა ზედა.

ok dóma þína. Heyrðu, Jakob, lǫgmál þitt, heyrðu Israel. Setja munu þeir fórn ok reykelsi yfir altari þitt.

10 They shall teach Jacob thy judgments, and Israel thy law: they shall put incense before thee, and whole burnt sacrifice upon thine altar.

יא. בָּרֵךְ יְהֹוָה חֵילוֹ וּפֹעַל יָדָיו תִּרְצֶה מְחַץ מָתְנַיִם קָמָיו וּמְשַׂנְאָיו מִן יְקוּמוּן:

εὐλόγησον κύριε τὴν ἰσχὺν αὐτοῦ καὶ τὰ ἔργα τῶν χειρῶν αὐτοῦ δέξαι κάταξον ὀσφὺν ἐχθρῶν ἐπανεστηκότων αὐτῷ καὶ οἱ μισοῦντες αὐτὸν μὴ ἀναστήτωσαν

11 ܒܲܪܸܟ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܚܲܝܠܹܗ ܘܐܸܨܛܒ̣ܝܼ ܒܲܥܒ̣ܵܕ݂ܵܐ ܕܐܝܼܕ݂ܵܘ̈ܗܝ. ܬܒܲܪ ܚܲܨܵܐ ܕܣܵܢܐܵܘ̈ܗܝ ܘܲܒ̣ܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܘ̈ܗܝ ܠܵܐ ܢܩܘܼܡܘܼܢ.

Benedic, Domine, fortitudini ejus: et opera manuum illius suscipe. Percute dorsa inimicorum ejus: et qui oderunt eum, non consurgant.

აკურთხე, უფალო, ძალი იგი მისი და საქმენი ჴელთა მისთანი შეწირენ, შემუსრე ძალი იგი მტერთაჲ, რომელნი-იგი აღდგომილ იყვნეს მის ზედა და მოძულენი მისნი ნუღარა აღემართნედ.

Blessaðu dróttinn ok styrk líð hans, ok tak þú, dróttinn, verk handa hans. Ljóstu, dróttinn, bak úvina hans, ok eigi rísi vel þeir er hann hata.

11 Bless, LORD, his substance, and accept the work of his hands; smite through the loins of them that rise against him, and of them that hate him, that they rise not again.

יב. לְבִנְיָמִן אָמַר יְדִיד יְהֹוָה יִשְׁכֹּן לָבֶטַח עָלָיו חֹפֵף עָלָיו כָּל הַיּוֹם וּבֵין כְּתֵפָיו שָׁכֵן:

καὶ τῷ Βενιαμιν εἶπεν ἠγαπημένος ὑπὸ κυρίου κατασκηνώσει πεποιθώς καὶ ὁ θεὸς σκιάζει ἐπ᾽ αὐτῷ πάσας τὰς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῶν ὤμων αὐτοῦ κατέπαυσεν

12 ܘܲܠܒܸܢܝܵܡܹܝܢ ܐܸܡܲܪ ܚܲܒ̇ܝܼܒܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܢܸܫܪܸܐ ܒܫܸܠܝܵܐ ܘܲܥܠܵܘܗܝ ܢܪܲܚܸܦ ܟܠܹܗ ܝܵܘܡܵܐ ܘܒܹܝܬ̣ ܟܲܬ̣ܦܵܬܹ̈ܗ ܢܸܫܪܸܐ.

Et Benjamin ait: Amantissimus Domini habitabit confidenter in eo: quasi in thalamo tota die morabitur, et inter humeros illius requiescet.

და ბენიამენს ჰრქუა: შეყუარებული უფლისაჲ დაემკჳდროს სასოებით და ღმერთი თავადი მფარველ ეყოს მას ყოველთა დღეთა და ბეჭთა შორის მისთა განუსუენოს მას.

Moyses mælti við Benjamin: Inn ástsamligasti dróttinn mun byggja með honum traustliga, svá sem brúðhvílu.Ǫllum degi mun hann þar dveljast ok meðal axla hans mun hann hvílast.

12 And of Benjamin he said, The beloved of the LORD shall dwell in safety by him; and the Lord shall cover him all the day long, and he shall dwell between his shoulders.

יג. וּלְיוֹסֵף אָמַר מְבֹרֶכֶת יְהֹוָה אַרְצוֹ מִמֶּגֶד שָׁמַיִם מִטָּל וּמִתְּהוֹם רֹבֶצֶת תָּחַת:

καὶ τῷ Ιωσηφ εἶπεν ἀπ᾽ εὐλογίας κυρίου ἡ γῆ αὐτοῦ ἀπὸ ὡρῶν οὐρανοῦ καὶ δρόσου καὶ ἀπὸ ἀβύσσων πηγῶν κάτωθεν

13 ܘܲܠܝܵܘܣܸܦ ܐܸܡܲܪ ܡܒܲܪܟ݂ܬܵܐ ܗ̄ܝܼ ܕܡܵܪܝܵܐ ܐܲܪܥܹܗ ܒܠܸܒܵܐ ܡ̣ܢ ܛܲܠܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ ܡ̣ܢ ܠܥܸܠ ܘܡ̣ܢ ܬܗܘܿܡܵܐ ܕܲܪܒ̣ܝܼܥܵܐ ܡ̣ܢ ܠܬܲܚܬ̇.

Joseph quoque ait: De benedictione Domini terra ejus, de pomis cæli, et rore, atque abysso subjacente.

და იოსებს ჰრქუა: კურთხევითა უფლისაჲთა ქუეყანაჲ იგი მისი და საზღვართაგან ცისათა და ცუარითა და წყაროთაგან უფსკრულთაჲსა ქუესკნელ და აღმოცენებისა

Moyses mælti við Josef: Af blessan dróttins er jǫrð hans.

13 And of Joseph he said, Blessed of the LORD be his land, for the precious things of heaven, for the dew, and for the deep that coucheth beneath,

יד. וּמִמֶּגֶד תְּבוּאֹת שָׁמֶשׁ וּמִמֶּגֶד גֶּרֶשׁ יְרָחִים:

καὶ καθ᾽ ὥραν γενημάτων ἡλίου τροπῶν καὶ ἀπὸ συνόδων μηνῶν

14 ܘܡ̣ܢ ܐܸܒܵܐ ܕܥܲܠ̈ܠܵܬ̣ܵܐ ܕܫܸܡܫܵܐ ܘܡ̣ܢ ܐܸܒܵܐ ܕܡܵܘܥܸܐ ܣܲܗܪܵܐ.

De pomis fructuum solis ac lunæ,

ჟამთა ნაყოფთა მათ მზისათა დამდაბლებასა,

Af eplum hímins ok dǫgg, ok djúpi liggjanda af eplum ok ávexti sólar ok tungls,

14 And for the precious fruits brought forth by the sun, and for the precious things put forth by the moon,

טו. וּמֵרֹאשׁ הַרְרֵי קֶדֶם וּמִמֶּגֶד גִּבְעוֹת עוֹלָם:

καὶ ἀπὸ κορυφῆς ὀρέων ἀρχῆς καὶ ἀπὸ κορυφῆς βουνῶν ἀενάων

15 ܘܡ̣ܢ ܪܹܫ ܛܘܼܪ̈ܲܝ ܡܲܕ݂ܢܚܵܐ ܘܡ̣ܢ ܐܸܒܵܐ ܕܪ̈ܵܡܵܬ̣ܵܐ ܕܥܵܠܲܡ.

de vertice antiquorum montium, de pomis collium æternorum:

თავთა მთათა მათ საუკუნოჲსათა და თხემსა ბორცუთა მათ სამარადისოჲთა,

af hvirfli fornra fjalla, ok af eplum eilífra halsa,

15 And for the chief things of the ancient mountains, and for the precious things of the lasting hills,

טז. וּמִמֶּגֶד אֶרֶץ וּמְלֹאָהּ וּרְצוֹן שֹׁכְנִי סְנֶה תָּבוֹאתָה לְרֹאשׁ יוֹסֵף וּלְקָדְקֹד נְזִיר אֶחָיו:

καὶ καθ᾽ ὥραν γῆς πληρώσεως καὶ τὰ δεκτὰ τῷ ὀφθέντι ἐν τῷ βάτῳ ἔλθοισαν ἐπὶ κεφαλὴν Ιωσηφ καὶ ἐπὶ κορυφῆς δοξασθεὶς ἐν ἀδελφοῖς

16 ܘܡ̣ܢ ܐܸܒܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܒܲܡܠܹܐܵܗ̇ ܘܨܸܒ̣ܝܵܢܹܗ ܕܡ̇ܢ ܕܲܫܪܵܐ ܒܣܲܢܝܵܐ. ܢܹܐ̈ܬ̣ܝܵܢ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ ܕܝܵܘܣܸܦ ܘܥܲܠ ܪܹܫ ܟܠܝܼܠܵܐ ܕܐܲܚܵܘ̈ܗܝ.

et de frugibus terræ, et de plenitudine ejus. Benedictio illius qui apparuit in rubo, veniat super caput Joseph, et super verticem nazaræi inter fratres suos.

ჟამსა მას სავსებისა ქუეყანისასა მსგავსად შეწყნარებისა მის, რომელ-იგი გამოჩნდა მაყვლოვანსა მას, მოვიდენ თავსა ზედა იოსებისსა და თხემსა მისსა ზედა და იდიდენ იგინი შორის ძმათა თჳსთა პირმშოთა.

ok af jarðar ávǫxtum ok fyllingu hennar. Blessan hans er sú er vítraðist í runni. Hún mun koma yfir Josef ok hans hǫfuð ok yfir hvirfil Nazarei meðal brœðra sinna.

16 And for the precious things of the earth and fulness thereof, and for the good will of him that dwelt in the bush: let the blessing come upon the head of Joseph, and upon the top of the head of him that was separated from his brethren.

יז. בְּכוֹר שׁוֹרוֹ הָדָר לוֹ וְקַרְנֵי רְאֵם קַרְנָיו בָּהֶם עַמִּים יְנַגַּח יַחְדָּו אַפְסֵי אָרֶץ וְהֵם רִבְבוֹת אֶפְרַיִם וְהֵם אַלְפֵי מְנַשֶּׁה:

πρωτότοκος ταύρου τὸ κάλλος αὐτοῦ κέρατα μονοκέρωτος τὰ κέρατα αὐτοῦ ἐν αὐτοῖς ἔθνη κερατιεῖ ἅμα ἕως ἐπ᾽ ἄκρου γῆς αὗται μυριάδες Εφραιμ καὶ αὗται χιλιάδες Μανασση

17 ܒܘܼܟ݂ܪܵܐ ܕܬ̣ܵܘܪܹ̈ܐ ܗܸܕ݂ܪܵܐ ܠܹܗ ܘܩܲܪ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܕܪܲܝܡܵܐ ܩܲܪ̈ܢܵܬܹܗ ܒܗܹܝܢ ܢܕܲܩܲܪ ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܐܲܟ݂ܚܕ݂ܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܥܸܒ̣ܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ. ܗܵܠܹܝܢ ܪܸ̈ܒ̇ܘܵܬ̣ܵܐ ܕܐܲܦܪܹܝܡ ܘܗܵܠܹܝܢ ܐܲܠܦܹ̈ܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ.

Quasi primogeniti tauri pulchritudo ejus, cornua rhinocerotis cornua illius: in ipsis ventilabit gentes usque ad terminos terræ. Hæ sunt multitudines Ephraim: et hæc millia Manasse.

იყავნ შუენიერებაჲ მისი, ვითარცა შუენიერებაჲ ზუარაკთაჲ, და ვითარცა რქაჲ მარტორქისაჲ - რქანი მისნი. და მითა ურქენდეს წარმართთა ვიდრე კიდედმდე ქუეყანისა ბევრებითა ეფრემ და ათასებითა მანასე.

Fegrð hans mun vera svá sem frumgetins griðungs. Horn hans mun vera sem horn tinocerotis² . Með þeim mun hann stinga allar þjóðir alt til jarðarenda. Þessir eru fjǫldar Efraim, ok þessar þúsundir Manasse.

2. Unger: rino-

17 His glory is like the firstling of his bullock, and his horns are like the horns of unicorns: with them he shall push the people together to the ends of the earth: and they are the ten thousands of Ephraim, and they are the thousands of Manasseh.

יח. וְלִזְבוּלֻן אָמַר שְׂמַח זְבוּלֻן בְּצֵאתֶךָ וְיִשָּׂשכָר בְּאֹהָלֶיךָ:

καὶ τῷ Ζαβουλων εἶπεν εὐφράνθητι Ζαβουλων ἐν ἐξοδίᾳ σου καί Ισσαχαρ ἐν τοῖς σκηνώμασιν αὐτοῦ

18 ܘܠܲܙܒ̣ܘܿܠܘܿܢ ܐܸܡܲܪ ܚܕ݂ܝܼ ܙܒ̣ܘܿܠܘܿܢ ܒܡܲܦܩܵܟ݂ ܘܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ ܒܡܲܫ̈ܟ̇ܚܵܟ݂.

Et Zabulon ait: Lætare, Zabulon, in exitu tuo, et Issachar in tabernaculis tuis.

და ზაბულონს ჰრქუა: იხარებდ, ზაბულონ, გამოსლვასა შენსა. და იზაქარს ჰრქუა: სამკჳდრებელსა მისსა ნათესავნი დაეცნენ.

Moyses mælti við Sebulon: Gleðist þú, Sebulon, útfǫr þín,ok Issakar, íbúðum þínum!

18 And of Zebulun he said, Rejoice, Zebulun, in thy going out; and, Issachar, in thy tents.

יט. עַמִּים הַר יִקְרָאוּ שָׁם יִזְבְּחוּ זִבְחֵי צֶדֶק כִּי שֶׁפַע יַמִּים יִינָקוּ וּשְׂפֻנֵי טְמוּנֵי חוֹל:

ἔθνη ἐξολεθρεύσουσιν καὶ ἐπικαλέσεσθε ἐκεῖ καὶ θύσετε θυσίαν δικαιοσύνης ὅτι πλοῦτος θαλάσσης θηλάσει σε καὶ ἐμπόρια παράλιον κατοικούντων

19 ܥܲܡܡܹ̈ܐ ܠܛܘܼܪܵܐ ܢܸܩܪܘܿܢ ܘܬܲܡܵܢ ܢܕܲܒ̇ܚܘܼܢ ܕܸܒ̣ܚܹ̈ܐ ܕܙܲܕ̇ܝܼܩܘܼܬ̣ܵܐ ܡܸܛܠ ܕܫܸܦܥܵܐ ܕܝܲܡܡܹ̈ܐ ܢܹܐܢܩܘܼܢ ܘܐܸܠܦܹ̈ܐ ܕܲܛܡܝܼܪ̈ܵܢ ܒܚܵܠܵܐ.

Populos vocabunt ad montem: ibi immolabunt victimas justitiæ. Qui inundationem maris quasi lac sugent, et thesauros absconditos arenarum.

და ხადოდით თქუენ სახელსა მისსა და შესწიროთ მსხუერპლი სიმართლისა უფლისა მიმართ, სიმდიდრესა მას ზღჳსასა სწოვდე შენ ვაჭართა მათ დამკჳდრებულთა ზღჳსკიდისათა.

Þar mun kasta lýði til fjalls. Sæfa munu þeir taufn réttlætis. Upp mun rísa mjǫk í ágang sjóvar, ok folgnar féhirðslur senda.

19 They shall call the people unto the mountain; there they shall offer sacrifices of righteousness: for they shall suck of the abundance of the seas, and of treasures hid in the sand.

כ. וּלְגָד אָמַר בָּרוּךְ מַרְחִיב גָּד כְּלָבִיא שָׁכֵן וְטָרַף זְרוֹעַ אַף קָדְקֹד:

καὶ τῷ Γαδ εἶπεν εὐλογημένος ἐμπλατύνων Γαδ ὡς λέων ἀνεπαύσατο συντρίψας βραχίονα καὶ ἄρχοντα

20 ܘܲܠܓ̣ܵܕ݂ ܐܸܡܲܪ ܒܪܝܼܟ݂ ܡ̇ܢ ܕܐܲܪܘܲܚ ܠܓ̣ܵܕ݂ ܐܲܝܟ݂ ܐܲܪܝܵܐ ܫܪܸܐ ܘܲܬ̣ܒܲܪ ܕܪܵܥܵܐ ܥܲܡ ܪܹܫܵܐ.

Et Gad ait: Benedictus in latitudine Gad: quasi leo requievit, cepitque brachium et verticem.

და გადს ჰრქუა: კურთხეულ და განვრცობილ იყავ, გად, ვითარცა ლომი განსუენებულად დაემკჳდრე შენ, შემუსრნა მკლავნი მთავართანი.

Moyses mælti við Guð: Blessaðr sé Gad í viðleik svá sem léo. Svá hvíldist hann ok tók hann armlegg ok hvirfil,

20 And of Gad he said, Blessed be he that enlargeth Gad: he dwelleth as a lion, and teareth the arm with the crown of the head.

כא. וַיַּרְא רֵאשִׁית לוֹ כִּי שָׁם חֶלְקַת מְחֹקֵק סָפוּן וַיֵּתֵא רָאשֵׁי עָם צִדְקַת יְהֹוָה עָשָׂה וּמִשְׁפָּטָיו עִם יִשְׂרָאֵל:

καὶ εἶδεν ἀπαρχὴν αὐτοῦ ὅτι ἐκεῖ ἐμερίσθη γῆ ἀρχόντων συνηγμένων ἅμα ἀρχηγοῖς λαῶν δικαιοσύνην κύριος ἐποίησεν καὶ κρίσιν αὐτοῦ μετὰ Ισραηλ

21 ܘܲܚܙܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܑܬ̣ ܠܹܗ ܡܸܛܠ ܕܬܲܡܵܢ ܛܡܝܼܪܵܐ ܦܵܠܓ̣ܘܼܬܹܗ ܕܲܡܒܲܕ̇ܩܵܢܵܐ ܕܢܵܦܹܩ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܪܹܫܹܗ ܕܥܲܡܵܐ. ܙܲܕܝܼܩܘܼܬܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܒܲܕ݂ ܘܕ݂ܝܼܢܵܘ̈ܗܝ ܥܲܡ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Et vidit principatum suum, quod in parte sua doctor esset repositus: qui fuit cum principibus populi, et fecit justitias Domini, et judicium suum cum Israël.

და იხილა დასაბამი მისი, რამეთუ მუნ განიყო ქუეყანაჲ იგი მთავართაჲ შეკრებასა მას ერთა მრავალთასა მთავრობითურთ მისით, სამართალი წინაშე უფლისა ყო და შჯული შორის ისრაჱლსა.

ok sá hann hǫfðingskap ok þat er í hans hlut var, kennari skapaðr. Leitaði hann með hǫfðingjum lýðs síns, ok gerði dróttinn réttlæti ok dóm sinn með Israel.

21 And he provided the first part for himself, because there, in a portion of the lawgiver, was he seated; and he came with the heads of the people, he executed the justice of the LORD, and his judgments with Israel.

כב. וּלְדָן אָמַר דָּן גּוּר אַרְיֵה יְזַנֵּק מִן הַבָּשָׁן:

καὶ τῷ Δαν εἶπεν Δαν σκύμνος λέοντος καὶ ἐκπηδήσεται ἐκ τοῦ Βασαν

22 ܘܲܠܕ݂ܵܢ ܐܸܡܲܪ ܕܵܢ ܓܘܼܪܝܵܐ ܕܐܲܪܝܵܐ ܕܝܵܢܹܩ ܡ̣ܢ ܡܲܬ̣ܢܝܼܢ.

Dan quoque ait: Dan catulus leonis, fluet largiter de Basan.

და დანს ჰრქუა: დან, ვითარცა ლეკჳ ლომისაჲ, გამოვიდეს ბანაკით.

Moyses mælti þá við Dan: Dan er hvelpr ins úarga dýrs. Fljóta mun hann ǫrliga af Basan.

22 And of Dan he said, Dan is a lion's whelp: he shall leap from Bashan.

כג. וּלְנַפְתָּלִי אָמַר נַפְתָּלִי שְׂבַע רָצוֹן וּמָלֵא בִּרְכַּת יְהֹוָה יָם וְדָרוֹם יְרָשָׁה:

καὶ τῷ Νεφθαλι εἶπεν Νεφθαλι πλησμονὴ δεκτῶν καὶ ἐμπλησθήτω εὐλογίαν παρὰ κυρίου θάλασσαν καὶ λίβα κληρονομήσει

23 ܘܲܠܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ ܐܸܡܲܪ ܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ ܣܒܲܥ ܨܸܒ̣ܝܵܢܵܐ ܘܸܡܠܸܐ ܒܘܼܪܟ̇ܬܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ. ܠܡܲܥܪܒ̣ܵܐ ܘܲܠܬܲܝܡܢܵܐ ܢܹܐܪܲܬ̣.

Et Nephthali dixit: Nephthali abundantia perfruetur, et plenus erit benedictionibus Domini: mare et meridiem possidebit.

და ლეფთალიმს ჰრქუა: სავსებაჲ შეწირული და აღივსენ კურთხევითა უფლისა მიერ, ზღჳთ კერძო და სამხრით დაემკჳდროს იგი.

Moyses mælti við Naftali: Grjót ávaxtar, ok mun hann eignast á morni ok miðdegi.

23 And of Naphtali he said, O Naphtali, satisfied with favour, and full with the blessing of the LORD: possess thou the west and the south.

כד. וּלְאָשֵׁר אָמַר בָּרוּךְ מִבָּנִים אָשֵׁר יְהִי רְצוּי אֶחָיו וְטֹבֵל בַּשֶּׁמֶן רַגְלוֹ:

καὶ τῷ Ασηρ εἶπεν εὐλογητὸς ἀπὸ τέκνων Ασηρ καὶ ἔσται δεκτὸς τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ βάψει ἐν ἐλαίῳ τὸν πόδα αὐτοῦ

24 ܘܠܵܐܫܹܝܪ ܐܸܡܲܪ ܒܪܝܼܟ݂ ܡ̣ܢ ܒ̈ܢܲܝܵܐ ܐܵܫܹܝܪ ܢܸܗܘܸܐ ܨܼܒ̣ܝܵܢܵܐ ܠܐܲܚܵܘ̈ܗܝ ܘܲܢܨܲܒܲܥ ܒܡܸܫܚܵܐ ܪܸܓ̣ܠܹܗ.

Aser quoque ait: Benedictus in filiis Aser, sit placens fratribus suis, et tingat in oleo pedem suum:

და ასერს ჰრქუა: კურთხეულ იყავ შენ ძმათა შორის თჳსთა, დააწოს ზეთსა ფერჴი მისი,

Moyses mælti við Asser: Blindr sé Asser meðal sona líkandi brœðrum sínum, ok vǫkva mun hann fót sinn í viðsmjǫrvi jarðar,

24 And of Asher he said, Let Asher be blessed with children; let him be acceptable to his brethren, and let him dip his foot in oil.

כה. בַּרְזֶל וּנְחשֶׁת מִנְעָלֶךָ וּכְיָמֶיךָ דָּבְאֶךָ:

σίδηρος καὶ χαλκὸς τὸ ὑπόδημα αὐτοῦ ἔσται καὶ ὡς αἱ ἡμέραι σου ἡ ἰσχύς σου

25 ܦܲܪܙܠܵܐ ܘܲܢܚܵܫܵܐ ܡܣܵܢܵܟ݂ ܘܐܲܝܟ݂ ܝܵܘ̈ܡܵܬ̣ܵܟ݂ ܥܘܼܫܢܵܟ݂.

ferrum et æs calceamentum ejus. Sicut dies juventutis tuæ, ita et senectus tua.

ვითარცა რკინაჲ და სპილენძი, და იყოს ჴამლი იგი მისი და, ვითარცა დღენი შენნი, ეგრე იყოს ძალი შენი.

ok eir skulu klæði hans. Elli þín mun vera svá sem æsku þinna daga eru.

25 Thy shoes shall be iron and brass; and as thy days, so shall thy strength be.

כו. אֵין כָּאֵל יְשֻׁרוּן רֹכֵב שָׁמַיִם בְּעֶזְרֶךָ וּבְגַאֲוָתוֹ שְׁחָקִים:

οὐκ ἔστιν ὥσπερ ὁ θεὸς τοῦ ἠγαπημένου ὁ ἐπιβαίνων ἐπὶ τὸν οὐρανὸν βοηθός σου καὶ ὁ μεγαλοπρεπὴς τοῦ στερεώματος

26 ܠܲܝܬ̇ ܐܲܝܟ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܡܲܪܟܲܒ̣ܬܹ̇ܗ ܒܲܫܡܲܝܵܐ ܒܥܸܕ݂ܪܵܟ݂ ܘܲܒ̣ܓܲܐܝܘܼܬܹܗ.

Non est deus alius ut Deus rectissimi, ascensor cæli, auxiliator tuus. Magnificentia ejus discurrunt nubes,

არა არს ვითარცა ღმერთი საყუარელისა, რომელი აღჴდეს ცად შემწედ შენდა და დიდად შუენიერებითა სამყაროსა მისსა.

Eigi er annarr Guð sem Guð ins réttlátasta himins uppstígari fulltingjari þinn, mikilleikr hans upp mun ský renna

26 There is none like unto the God of Jeshurun, who rideth upon the heaven in thy help, and in his excellency on the sky.

כז. מְעֹנָה אֱלֹהֵי קֶדֶם וּמִתַּחַת זְרֹעֹת עוֹלָם וַיְגָרֶשׁ מִפָּנֶיךָ אוֹיֵב וַיֹּאמֶר הַשְׁמֵד:

καὶ σκέπασις θεοῦ ἀρχῆς καὶ ὑπὸ ἰσχὺν βραχιόνων ἀενάων καὶ ἐκβαλεῖ ἀπὸ προσώπου σου ἐχθρὸν λέγων ἀπόλοιο

27 ܒܲܫ̈ܡܲܝ ܫܡܲܝܵܐ ܡܲܥܡܪܹܗ ܕܐܲܠܵܗܲܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܝܼܡ ܘܲܠܬܲܚܬ̇ ܙܪܲܥ ܥܵܠܡܵܐ. ܘܢܵܘܒܸ̇ܕ݂ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܐ ܕܐܸܡܲܪ ܐܵܘܒܸ̇ܕ݂.

habitaculum ejus sursum, et subter brachia sempiterna ejiciet a facie tua inimicum, dicetque: Conterere.

და საფარველსა მას ღმრთისასა ჴელმწიფებითა ძლიერებითა მკლავისაჲთა სამარადისოთა მათ და განასხნეს მტერნი შენნი პირისაგან შენისა. და ჰრქუას: მივედ, წარწყმი.

bygð hans ok undir dreif á armleggi . Brott mun hann reka af þínu augliti úvin þinn, ok segja mun hann: Farstu!

27 The eternal God is thy refuge, and underneath are the everlasting arms: and he shall thrust out the enemy from before thee; and shall say, Destroy them.

כח. וַיִּשְׁכֹּן יִשְׂרָאֵל בֶּטַח בָּדָד עֵין יַעֲקֹב אֶל אֶרֶץ דָּגָן וְתִירוֹשׁ אַף שָׁמָיו יַעַרְפוּ טָל:

καὶ κατασκηνώσει Ισραηλ πεποιθὼς μόνος ἐπὶ γῆς Ιακωβ ἐπὶ σίτῳ καὶ οἴνῳ καὶ ὁ οὐρανὸς αὐτῷ συννεφὴς δρόσῳ

28 ܘܢܸܫܪܸܐ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܫܸܠܝܵܐ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ܵܘܗܝ. ܡܲܒ̇ܘܼܥܹܗ ܕܝܲܥܩܘܿܒ̣ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܥܒ̣ܘܼܪܵܐ ܘܲܕ݂ܚܲܡܪܵܐ ܘܲܕ݂ܡܸܫܚܵܐ ܘܐܵܦ ܫܡܲܝܵܐ ܢܸܪܣܘܼܢ ܛܲܠܵܐ.

Habitabit Israël confidenter, et solus. Oculus Jacob in terra frumenti et vini, cælique caligabunt rore.

და დაემკჳდროს ისრაჱლი სასოებით მხოლოდ ქუეყანასა ზედა იფქლითა და ღჳნითა და ცუარითა ცისათა მარადის.

Byggja mun Israel styrkliga einn. Auga Jakobs á jǫrðu hveitis ok víns, ok himnar munu þykkva af dǫgg.

28 Israel then shall dwell in safety alone: the fountain of Jacob shall be upon a land of corn and wine; also his heavens shall drop down dew.

כט. אַשְׁרֶיךָ יִשְׂרָאֵל מִי כָמוֹךָ עַם נוֹשַׁע בַּיהֹוָה מָגֵן עֶזְרֶךָ וַאֲשֶׁר חֶרֶב גַּאֲוָתֶךָ וְיִכָּחֲשׁוּ אֹיְבֶיךָ לָךְ וְאַתָּה עַל בָּמוֹתֵימוֹ תִדְרֹךְ:

μακάριος σύ Ισραηλ τίς ὅμοιός σοι λαὸς σῳζόμενος ὑπὸ κυρίου ὑπερασπιεῖ ὁ βοηθός σου καὶ ἡ μάχαιρα καύχημά σου καὶ ψεύσονταί σε οἱ ἐχθροί σου καὶ σὺ ἐπὶ τὸν τράχηλον αὐτῶν ἐπιβήσῃ

29 ܛܘܼܒܲܝܟ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܲܢܘܼ ܐܲܟ݂ܘܵܬ̣ܵܟ݂ ܥܲܡܵܐ ܕܦܘܼܪܩܵܢܹܗ ܒܡܵܪܝܵܐ ܡܣܲܝܲܥ ܥܸܕ݂ܪܵܟ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܘܠܵܐ ܗ̄ܘ̣ܵܐ ܒܣܲܦ̮ܣܹܪܵܐ ܫܘܼܒ̣ܗܵܪܵܟ݂. ܢܸܬ̣ܟܲܕ̇ܒ̣ܘܼܢ ܠܵܟ݂ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒܲܝ̈ܟ ܘܐܲܢ̄ܬ̇ ܥܲܠ ܩܕ݂ܵܠܗܘܹܢ ܬܸܕ݂ܪܘܿܟ݂.

Beatus es tu, Israël: quis similis tui, popule, qui salvaris in Domino? Scutum auxilii tui, et gladius gloriæ tuæ: negabunt te inimici tui, et tu eorum colla calcabis.

ნეტარ ხარ შენ, ისრაჱლ, ვინმე გემსგავსოს შენ ერი ეგე გამოჴსნილი უფლისა მიერ? ზედა მდგომელ გეყოს შენ შემწე იგი შენი და მახჳლითა შენითა სიქადული შენი, გეცრუვნენ მტერნი იგი შენნი და ქედსა მათსა ზედა ფერჴი ეგე შენი.

Sæll ertu, Israel, heyrðu lýðr, hverr er þér líkr? Þú er greiðist af dróttni skjǫldr fulltings. Þar er ok sverð dýrðar þinnar. Neita munu þik úvinir þínir, ok þú munt troða halsa þeirra.

29 Happy art thou, O Israel: who is like unto thee, O people saved by the LORD, the shield of thy help, and who is the sword of thy excellency! and thine enemies shall be found liars unto thee; and thou shalt tread upon their high places.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=0d2bb504-9922-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display