Bibliotheca Polyglotta

ג. וְלֹא יָכְלָה עוֹד הַצְּפִינוֹ וַתִּקַח לוֹ תֵּבַת גֹּמֶא וַתַּחְמְרָה בַחֵמָר וּבַזָּפֶת וַתָּשֶׂם בָּהּ אֶת הַיֶּלֶד וַתָּשֶׂם בַּסּוּף עַל שְׂפַת הַיְאֹר:

ἐπεὶ δὲ οὐκ ἠδύναντο αὐτὸ ἔτι κρύπτειν ἔλαβεν αὐτῷ ἡ μήτηρ αὐτοῦ θῖβιν καὶ κατέχρισεν αὐτὴν ἀσφαλτοπίσσῃ καὶ ἐνέβαλεν τὸ παιδίον εἰς αὐτὴν καὶ ἔθηκεν αὐτὴν εἰς τὸ ἕλος παρὰ τὸν ποταμόν

3 ܘܠܵܐ ܐܸܫܟܿܚܲܬ݂ ܬܘܼܒ݂ ܠܲܡܛܲܫܵܝܘܼܬܹܗ: ܘܢܸܣܒܲܬ݂ ܠܵܗ ܩܹܒ݂ܘܼܬ݂ܵܐ ܕܩܲܝܣܵܐ ܕܥܲܪܩܵܐ: ܘܫܲܥܬܹܗ ܒܟ݂ܘܼܦܪܵܐ ܘܲܒ݂ܙܸܦ̮ܬܵܐ: ܘܣܵܡܲܬ݂ ܒܹܗ ܠܛܲܠܝܵܐ: ܘܣܵܡܬܹܗ ܒܲܪܩܵܩܵܐ ܥܲܠ ܣܸܦܬܹܗ ܕܢܲܗܪܵܐ.

Cumque jam celare non posset, sumpsit fiscellam scirpeam, et linivit eam bitumine ac pice: posuitque intus infantulum, et exposuit eum in carecto ripæ fluminis,

Եւ իբրեւ ոչ եւս կարէին թաքուցանել, առ մայրն նորա տապանակ պրտուեայ, եւ ծեփեաց զնա կպրաձիւթով, եւ եդ ի նմա զմանուկն, եւ ընկէց զայն ի խաղ մի առ ափն գետոյն:

და ვითარ-იგი ვერღარა ეძლო დამალვად, მოიღო დედამან მისმან კიდობნაკი და მოფისა იგი და შთააწვინა ყრმაჲ იგი მას შინა და დადგა იგი შამბსა შინა მდინარის, კიდესა მას. 3

3 And when she could not longer hide him, she took for him an ark of bulrushes, and daubed it with slime and with pitch, and put the child therein; and she laid it in the flags by the river's brink.

ד. וַתֵּתַצַּב אֲחֹתוֹ מֵרָחֹק לְדֵעָה מַה יֵּעָשֶׂה לוֹ:

καὶ κατεσκόπευεν ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ μακρόθεν μαθεῖν τί τὸ ἀποβησόμενον αὐτῷ

4 ܘܩܵܡܲܬ ܚܵܬܹܗ ܡܼܢ ܪܘܼܚܩܵܐ: ܕܬܸܕܲܥ ܡܵܢܵܐ ܡܸܬ݂ܥܒܸܕ݂ ܠܹܗ.

stante procul sorore ejus, et considerante eventum rei.

Եւ դիտէր քոյրն նորա ի հեռաստանէ` տեսանել թէ զինչ անցք անցանիցեն ընդ նա:

და ხედვიდა დაჲ მისი შორით, რათა უწყოდის, რაჲძი შეემთხჳოს მას. 4

4 And his sister stood afar off, to wit what would be done to him.

ה. וַתֵּרֶד בַּת פַּרְעֹה לִרְחֹץ עַל הַיְאֹר וְנַעֲרֹתֶיהָ הֹלְכֹת עַל יַד הַיְאֹר וַתֵּרֶא אֶת הַתֵּבָה בְּתוֹךְ הַסּוּף וַתִּשְׁלַח אֶת אֲמָתָהּ וַתִּקָּחֶהָ:

κατέβη δὲ ἡ θυγάτηρ Φαραω λούσασθαι ἐπὶ τὸν ποταμόν καὶ αἱ ἅβραι αὐτῆς παρεπορεύοντο παρὰ τὸν ποταμόν καὶ ἰδοῦσα τὴν θῖβιν ἐν τῷ ἕλει ἀποστείλασα τὴν ἅβραν ἀνείλατο αὐτήν

5 ܘܢܸܚܬܲܬ݂ ܒܲܪܬ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ ܕܬܸܣܚܹܐ ܒܢܲܗܪܵܐ: ܘܐܲܡܗܵܬ݂ܵܗ ܡܗܲܠܟ݂ܵܢ ܗ̄ܘܲܝ ܥܲܠ ܝܵܕ݂ ܢܲܗܪܵܐ: ܘܲܚܙܵܬܵܗ ܠܩܹܒ݂ܘܼܬ݂ܵܐ ܒܲܪܩܵܩܵܐ: ܘܫܲܕܪܲܬ݂ ܠܐܲܡܗܵܬ݂ܵܗ ܘܲܢܣܲܒ݂ܬܵܗ.

Ecce autem descendebat filia Pharaonis ut lavaretur in flumine: et puellæ ejus gradiebantur per crepidinem alvei. Quæ cum vidisset fiscellam in papyrione, misit unam e famulabus suis: et allatam

Եւ իջեալ դուստրն փարաւոնի լուանալ ի գետն, եւ նաժիշտք նորա շրջէին առ գետովն. եւ տեսեալ զտապանակն ի խաղի անդ, առաքեաց զնաժիշտ մի առնուլ զնա:

შთავიდოდა ასული ფარაოჲსი ბანად მდინარესა მას და შიმუნვარნი მისნი უვიდოდეს იმიერ და ამიერ მდინარის კიდესა მას. და იხილა კიდობანი იგი შამბისა შორის და მიავლინა შიმუნვარი თჳსი და მოიღო იგი. 5

5 And the daughter of Pharaoh came down to wash herself at the river; and her maidens walked along by the river's side; and when she saw the ark among the flags, she sent her maid to fetch it.

ו. וַתִּפְתַּח וַתִּרְאֵהוּ אֶת הַיֶּלֶד וְהִנֵּה נַעַר בֹּכֶה וַתַּחְמֹל עָלָיו וַתֹּאמֶר מִיַּלְדֵי הָעִבְרִים זֶה:

ἀνοίξασα δὲ ὁρᾷ παιδίον κλαῖον ἐν τῇ θίβει καὶ ἐφείσατο αὐτοῦ ἡ θυγάτηρ Φαραω καὶ ἔφη ἀπὸ τῶν παιδίων τῶν Εβραίων τοῦτο

6 ܘܦܸܬ݂ܚܲܬ݂ ܘܲܚܙܵܬܹܗ ܠܛܲܠܝܵܐ: ܘܗܵܐ ܛܲܠܝܵܐ ܒܵܟܹܐ: ܘܚܵܣܲܬ݂ ܥܠܵܘܗܝ ܘܐܸܡܪܲܬ݂: ܡܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܥܸܒ݂ܪܵܝܹܐ ܗ̄ܘܼ ܗܵܢܵܐ.

aperiens, cernensque in ea parvulum vagientem, miserta ejus, ait: De infantibus Hebræorum est hic.

Եբաց եւ ետես զմանուկն, եւ լայր մանուկն ի տապանակի անդ``. խանդաղատեցաւ զնովաւ դուստրն փարաւոնի``, եւ ասէ. Ի մանկանց Եբրայեցւոց է դա:

აღაღო და იხილა ყრმაჲ იგი, ტიროდა კიდობანსა მას შინა და განარინა ასულმან ფარაოსმან და თქუა: ყრმათაგანი ებრაელთასა არს ესე. 6

6 And when she had opened it, she saw the child: and, behold, the babe wept. And she had compassion on him, and said, This is one of the Hebrews' children.

ז. וַתֹּאמֶר אֲחֹתוֹ אֶל בַּת פַּרְעֹה הַאֵלֵךְ וְקָרָאתִי לָךְ אִשָּׁה מֵינֶקֶת מִן הָעִבְרִיֹּת וְתֵינִק לָךְ אֶת הַיָּלֶד:

καὶ εἶπεν ἡ ἀδελφὴ αὐτοῦ τῇ θυγατρὶ Φαραω θέλεις καλέσω σοι γυναῖκα τροφεύουσαν ἐκ τῶν Εβραίων καὶ θηλάσει σοι τὸ παιδίον

7 ܘܐܸܡܪܲܬ݂ ܚܵܬܹܗ ܠܒܲܪܬ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ: ܐܹܙܲܠ ܐܸܩܪܸܐ ܠܹܟ݂ܝ ܐܲܢ̄ܬܿܬ݂ܵܐ ܡܲܝܢܲܩܬ݂ܵܐ ܡܼܢ ܥܸܒ݂ܪܵܝܵܬ݂ܵܐ: ܘܬܲܝܢܸܩ ܠܹܟ݂ܝ ܛܲܠܝܵܐ ܗܵܢܵܐ.

Cui soror pueri: Vis, inquit, ut vadam, et vocem tibi mulierem hebræam, quæ nutrire possit infantulum?

Եւ ասէ քոյրն նորա ցդուստրն փարաւոնի. Կամի՞ս զի կոչեցից քեզ կին մի դայեակ ի Հեբրայեցւոց անտի, եւ սնուցանիցէ քեզ զմանուկդ:

ჰრქუა ასულსა ფარაოსსა დამან მის ყრმისამან: გნებავს, მოგიხადო დედაკაცსა მზარდულსა ებრაელთაგანსა და გიწოებდეს ყრმასა მაგას? 7

7 Then said his sister to Pharaoh's daughter, Shall I go and call to thee a nurse of the Hebrew women, that she may nurse the child for thee?

ח. וַתֹּאמֶר לָהּ בַּת פַּרְעֹה לֵכִי וַתֵּלֶךְ הָעַלְמָה וַתִּקְרָא אֶת אֵם הַיָּלֶד:

ἡ δὲ εἶπεν αὐτῇ ἡ θυγάτηρ Φαραω πορεύου ἐλθοῦσα δὲ ἡ νεᾶνις ἐκάλεσεν τὴν μητέρα τοῦ παιδίου

8 ܘܐܸܡܪܲܬ݂ ܠܵܗ ܒܲܪܬ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ ܙܸܠܝ: ܘܐܸܙܲܠ̄ܬ݂ ܥܠܲܝܡܬ݂ܵܐ: ܘܲܩܪܲܬ݂ ܠܐܸܡܹܗ ܕܛܲܠܝܵܐ.

Respondit: Vade. Perrexit puella et vocavit matrem suam.

Ասէ դուստրն փարաւոնի. Երթ: Գնաց աղջիկն եւ կոչեաց զմայր մանկանն:

ხოლო ასულმან ფარაოსმან ჰრქუა: წარვედ, უწოდე. წარვიდა ქალი იგი და უწოდა დედასა მის ყრმისასა. 8

8 And Pharaoh's daughter said to her, Go. And the maid went and called the child's mother.

ט. וַתֹּאמֶר לָהּ בַּת פַּרְעֹה הֵילִיכִי אֶת הַיֶּלֶד הַזֶּה וְהֵינִקִהוּ לִי וַאֲנִי אֶתֵּן אֶת שְׂכָרֵךְ וַתִּקַּח הָאִשָּׁה הַיֶּלֶד וַתְּנִיקֵהוּ:

εἶπεν δὲ πρὸς αὐτὴν ἡ θυγάτηρ Φαραω διατήρησόν μοι τὸ παιδίον τοῦτο καὶ θήλασόν μοι αὐτό ἐγὼ δὲ δώσω σοι τὸν μισθόν ἔλαβεν δὲ ἡ γυνὴ τὸ παιδίον καὶ ἐθήλαζεν αὐτό

9 ܘܐܸܡܪܲܬ݂ ܠܵܗ ܒܲܪܬ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ: ܗܵܐ ܠܹܟ݂ܝ ܛܲܠܝܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܐܲܝܢܸܩܝܘܼܗܝ ܠܝܼ: ܘܐܸܢܵܐ ܝܵܗ̄ܒܵܐ ܠܹܟ݂ܝ ܐܲܓ݂ܪܹܟ݂ܝ: ܘܢܸܣܒܲܬ݂ ܐܲܢ̄ܬܿܬ݂ܵܐ ܠܛܲܠܝܵܐ ܘܐܲܝܢܸܩܬܹܗ.

Ad quam locuta filia Pharaonis: Accipe, ait, puerum istum, et nutri mihi: ego dabo tibi mercedem tuam. Suscepit mulier, et nutrivit puerum: adultumque tradidit filiæ Pharaonis.

Եւ ասէ ցնա դուստրն փարաւոնի. Առ զմանուկդ, եւ սնո ինձ զդա, եւ ես տաց քեզ զվարձս քո: Եւ առ կինն զմանուկն եւ սնոյց զնա:

და ჰრქუა მას ასულმან ფარაოჲსმან: დამიმარხე მე ყრმაჲ ესე, აწოებდ მაგას და მე მიგცე სასყიდელი შენი. მიიქუა დედაკაცმან მან ყრმაჲ იგი და აწოებდა მას და, ვითარცა აღორძნდა ყრმაჲ იგი, შეჰგუარა იგი ასულსაა ფარაოსსა. 9

9 And Pharaoh's daughter said unto her, Take this child away, and nurse it for me, and I will give thee thy wages. And the women took the child, and nursed it.

י. וַיִּגְדַּל הַיֶּלֶד וַתְּבִאֵהוּ לְבַת פַּרְעֹה וַיְהִי לָהּ לְבֵן וַתִּקְרָא שְׁמוֹ משֶׁה וַתֹּאמֶר כִּי מִן הַמַּיִם מְשִׁיתִהוּ:

ἁδρυνθέντος δὲ τοῦ παιδίου εἰσήγαγεν αὐτὸ πρὸς τὴν θυγατέρα Φαραω καὶ ἐγενήθη αὐτῇ εἰς υἱόν ἐπωνόμασεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Μωυσῆν λέγουσα ἐκ τοῦ ὕδατος αὐτὸν ἀνειλόμην

10 ܘܲܪܒ݂ܵܐ ܛܲܠܝܵܐ: ܘܐܲܝܬܿܝܵܬܹܗ ܠܒܲܪܬ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܲܗܘܵܐ ܠܵܗ ܒܪܵܐ: ܘܲܩܪܲܬ݂ ܫܡܹܗ ܡܘܼܫܹܐ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܡܪܲܬ݂ ܕܡܼܢ ܡܲܝܵܐ ܫܠܹܝܬܹܗ.

Quem illa adoptavit in locum filii, vocavitque nomen ejus Moyses, dicens: Quia de aqua tuli eum.

Եւ իբրեւ հաստատեցաւ մանուկն, ած զնա առ դուստրն փարաւոնի, եւ եղեւ նմա յորդեգիրս. եւ անուանեաց զանուն նորա Մովսէս. ասէ. Ի ջրոյ անտի հանի զդա:

და იყო იგი მისსა შვილად და დასდვა სახელი მისი მოსე და თქუა: წყლისაგან გამოვიღე ეგე. 10

10 And the child grew, and she brought him unto Pharaoh's daughter, and he became her son. And she called his name Moses: and she said, Because I drew him out of the water.

יא. וַיְהִי בַּיָּמִים הָהֵם וַיִּגְדַּל משֶׁה וַיֵּצֵא אֶל אֶחָיו וַיַּרְא בְּסִבְלֹתָם וַיַּרְא אִישׁ מִצְרִי מַכֶּה אִישׁ עִבְרִי מֵאֶחָיו:

ἐγένετο δὲ ἐν ταῖς ἡμέραις ταῖς πολλαῖς ἐκείναις μέγας γενόμενος Μωυσῆς ἐξήλθεν πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ τοὺς υἱοὺς Ισραηλ κατανοήσας δὲ τὸν πόνον αὐτῶν ὁρᾷ ἄνθρωπον Αἰγύπτιον τύπτοντά τινα Εβραῖον τῶν ἑαυτοῦ ἀδελφῶν τῶν υἱῶν Ισραηλ

11 ܘܲܗܘܵܐ ܒܝܵܘܡܵܬ݂ܵܐ ܗܸܢܘܿܢ: ܘܲܪܒ݂ܵܐ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܢܦܲܩ ܠܘܵܬ݂ ܐܲܚܵܘܵܗܝ: ܘܲܚܙܵܐ ܒܫܘܼܥܒܵܕ݂ܗܘܿܢ: ܘܲܚܙܵܐ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܡܸܨܪܵܝܵܐ ܟܲܕ݂ ܡܵܚܹܐ ܠܓܲܒ݂ܪܵܐ ܥܸܒ݂ܪܵܝܵܐ: ܡܼܢ ܐܲܚܵܘܵܗܝ ܡܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

In diebus illis postquam creverat Moyses, egressus est ad fratres suos: viditque afflictionem eorum, et virum ægyptium percutientem quemdam de Hebræis fratribus suis.

Եւ եղեւ յետ աւուրց բազմաց, իբրեւ եղեւ մեծ Մովսէս, ել առ եղբարս իւր որդիսն Իսրայելի``, հայեցեալ ի չարչարանս նոցա. ետես այր մի Եգիպտացի, զի հարկանէր զոմն Եբրայեցի յեղբարց իւրոց յորդւոցն Իսրայելի:

და იყო, დღეთა მრავალთა განჰმწჳსნა მოსე და განვიდა ძმათა მისთა ძეთა ისრაჱლისათა ხილვად ჭირისათჳს მათისა. და იხილა კაცი ეგჳპტელი, სცემდა რაჲ კაცსა ვისმე ებრაელსა ძმათაგან მისთა, ძეთა ისრაჱლისაგანისა. 11

11 And it came to pass in those days, when Moses was grown, that he went out unto his brethren, and looked on their burdens: and he spied an Egyptian smiting an Hebrew, one of his brethren.

יב. וַיִּפֶן כֹּה וָכֹה וַיַּרְא כִּי אֵין אִישׁ וַיַּךְ אֶת הַמִּצְרִי וַיִּטְמְנֵהוּ בַּחוֹל:

περιβλεψάμενος δὲ ὧδε καὶ ὧδε οὐχ ὁρᾷ οὐδένα καὶ πατάξας τὸν Αἰγύπτιον ἔκρυψεν αὐτὸν ἐν τῇ ἄμμῳ

12 ܘܐܸܬ݂ܦܢܝܼ ܠܟ݂ܵܐ ܘܲܠܟ݂ܵܐ: ܘܲܚܙܵܐ ܕܠܲܝܬ ܐ̄ܢܵܫ: ܘܩܲܛܠܹܗ ܠܡܸܨܪܵܝܵܐ: ܘܛܲܡܪܹܗ ܒܚܵܠܵܐ.

Cumque circumspexisset huc atque illuc, et nullum adesse vidisset, percussum Ægyptium abscondit sabulo.

Հայեցեալ յայս կոյս յայն կոյս` ոչ զոք տեսանէր, եհար զԵգիպտացին եւ ծածկեաց զնա ընդ աւազով:

მიიხილა აქა და იქი და არა ვინ იხილა, მოკლა ეგჳპტელი იგი და დაფლა ქჳშასა შინა. 12

12 And he looked this way and that way, and when he saw that there was no man, he slew the Egyptian, and hid him in the sand.

יג. וַיֵּצֵא בַּיּוֹם הַשֵּׁנִי וְהִנֵּה שְׁנֵי אֲנָשִׁים עִבְרִים נִצִּים וַיֹּאמֶר לָרָשָׁע לָמָּה תַכֶּה רֵעֶךָ:

ἐξελθὼν δὲ τῇ ἡμέρᾳ τῇ δευτέρᾳ ὁρᾷ δύο ἄνδρας Εβραίους διαπληκτιζομένους καὶ λέγει τῷ ἀδικοῦντι διὰ τί σὺ τύπτεις τὸν πλησίον

13 ܘܲܢܦܲܩ ܠܝܵܘܡܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ: ܘܲܚܙܵܐ ܘܗܵܐ ܬܪܹܝܢ ܓܲܒ݂ܪܝܼܢ ܥܸܒ݂ܪܵܝܹܐ ܢܵܨܹܝܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܡܲܣܟܿܠܵܢܵܐ: ܠܡܵܢܵܐ ܡܵܚܹܐ ܐܲܢ̄ܬ ܠܚܲܒ݂ܪܵܟ݂.

Et egressus die altero conspexit duos Hebræos rixantes: dixitque ei qui faciebat injuriam: Quare percutis proximum tuum?

Եւ ելեալ յերկրորդում աւուր, տեսանէր երկուս արս Եբրայեցիս ընդ միմեանս մարտուցեալս. եւ ասէ ցայրն որ զրկէրն. Ընդէ՞ր հարկանես զընկերդ:

ხოლო გამო-რა-ვიდა იგი მეორესა დღესა და იხილნა ორნი კაცნი ებრაელნი, იბრძოდეს და ჰრქუა: რომელ-იგი ავსებდა მოყუასსა თჳსსა, რაჲსათჳს, სცემ შენ მოყუასსა თჳსსა? 13

13 And when he went out the second day, behold, two men of the Hebrews strove together: and he said to him that did the wrong, Wherefore smitest thou thy fellow?

יד. וַיֹּאמֶר מִי שָׂמְךָ לְאִישׁ שַׂר וְשֹׁפֵט עָלֵינוּ הַלְהָרְגֵנִי אַתָּה אֹמֵר כַּאֲשֶׁר הָרַגְתָּ אֶת הַמִּצְרִי וַיִּירָא משֶׁה וַיֹּאמַר אָכֵן נוֹדַע הַדָּבָר:

ὁ δὲ εἶπεν τίς σε κατέστησεν ἄρχοντα καὶ δικαστὴν ἐφ᾽ ἡμῶν μὴ ἀνελεῖν με σὺ θέλεις ὃν τρόπον ἀνεῖλες ἐχθὲς τὸν Αἰγύπτιον ἐφοβήθη δὲ Μωυσῆς καὶ εἶπεν εἰ οὕτως ἐμφανὲς γέγονεν τὸ ῥῆμα τοῦτο

14 ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܡܲܢܘܼ ܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܓܒܲܪ ܪܲܒ ܘܕܲܝܵܢ ܥܠܲܝܢ: ܠܡܸܩܛܠܲܢܝ ܐܵܡܲܪ ܐܲܢ̄ܬ: ܐܲܝܟ݂ ܕܲܩܛܲܠܬ ܐܸܬ݂ܡܵܠܝ ܠܡܸܨܪܵܝܵܐ ܗܵܘܼ: ܘܲܕ݂ܚܸܠ ܡܘܼܫܹܐ ܘܐܸܡܲܪ: ܫܲܪܵܝܪܵܐܝܼܬ݂ ܐܸܬ݂ܝܲܕ݂ܥܲܬ݂ ܡܸܠܬ݂ܵܐ.

Qui respondit: Quis te constituit principem et judicem super nos? num occidere me tu vis, sicut heri occidisti Ægyptium? Timuit Moyses, et ait: Quomodo palam factum est verbum istud?

Եւ նա ասէ. Ո՞ կացոյց զքեզ այր իշխան եւ դատաւոր ի վերայ մեր. եթէ սպանանե՞լ զիս կամիցիս որպէս երէկ սպաներ զԵգիպտացին: Զահի հարաւ Մովսէս եւ ասէ թէ. Այնպէս յայտնի եղեւ բանն:

ხოლო მან ჰრქუა: ვინ დაგადგინა შენ მთავრად და მსაჯულად ჩუენ ზედა, ანუ მოკლვაჲ ჩემი გნებავს შენ, ვითარცა მოჰკალ გუშინ ეგჳპტელი იგი? შეეშინა მოსეს და თქუა: უკუეთუ ესრეთ განცხადნა სიტყუაჲ ესე? 14

14 And he said, Who made thee a prince and a judge over us? intendest thou to kill me, as thou killedst the Egyptian? And Moses feared, and said, Surely this thing is known.

טו. וַיִּשְׁמַע פַּרְעֹה אֶת הַדָּבָר הַזֶּה וַיְבַקֵּשׁ לַהֲרֹג אֶת משֶׁה וַיִּבְרַח משֶׁה מִפְּנֵי פַרְעֹה וַיֵּשֶׁב בְּאֶרֶץ מִדְיָן וַיֵּשֶׁב עַל הַבְּאֵר:

ἤκουσεν δὲ Φαραω τὸ ῥῆμα τοῦτο καὶ ἐζήτει ἀνελεῖν Μωυσῆν ἀνεχώρησεν δὲ Μωυσῆς ἀπὸ προσώπου Φαραω καὶ ᾤκησεν ἐν γῇ Μαδιαμ ἐλθὼν δὲ εἰς γῆν Μαδιαμ ἐκάθισεν ἐπὶ τοῦ φρέατος

15 ܘܲܫܡܲܥ ܦܸܪܥܘܿܢ ܦܸܬ݂ܓ݂ܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܲܒ݂ܥܵܐ ܠܡܸܩܛܠܹܗ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܥܪܲܩ ܡܘܼܫܹܐ ܡܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܐܸܙܲܠ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܕ݂ܝܲܢ: ܘܝܼܬܸܒ݂ ܥܲܠ ܒܹܪܵܐ.

Audivitque Pharao sermonem hunc, et quærebat occidere Moysen: qui fugiens de conspectu ejus, moratus est in terra Madian, et sedit juxta puteum.

Եւ լուաւ փարաւոն զբանն, եւ խնդրէր սպանանել զՄովսէս: Եւ փախեաւ Մովսէս յերեսաց փարաւոնի, եւ բնակեաց յերկրին Մադիամու.եւ եկեալ յերկրին Մադիամու`` նստաւ առ ջրհորի միում:

ესმა ფარაოს სიტყუაჲ ესე და ეძიებდა მოკლვად მოსეს, წარივლტოდა მოსე პირისაგან ფარაოჲსსა და დაემკჳდრა ქუეყანასა მადიამისასა, და მოვიდა იგი ქუეყანასა მადიამისასა და დაჯდა ჯურღმულსა ზედა. 15

15 Now when Pharaoh heard this thing, he sought to slay Moses. But Moses fled from the face of Pharaoh, and dwelt in the land of Midian: and he sat down by a well.

טז. וּלְכֹהֵן מִדְיָן שֶׁבַע בָּנוֹת וַתָּבֹאנָה וַתִּדְלֶנָה וַתְּמַלֶּאנָה אֶת הָרְהָטִים לְהַשְׁקוֹת צֹאן אֲבִיהֶן:

τῷ δὲ ἱερεῖ Μαδιαμ ἦσαν ἑπτὰ θυγατέρες ποιμαίνουσαι τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς αὐτῶν Ιοθορ παραγενόμεναι δὲ ἤντλουν ἕως ἔπλησαν τὰς δεξαμενὰς ποτίσαι τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς αὐτῶν Ιοθορ

16 ܘܲܠܟ݂ܘܼܡܪܵܐ ܕܡܸܕ݂ܝܲܢ ܫܒܲܥ ܒ̈ܢܵܢ ܐܝܼܬ݂ ܗ̄ܘܲܝ: ܘܐܵܬ݂ܝܵܢ ܘܕ݂ܵܠ̈ܝܵܢ ܘܡܵܠ̈ܝܵܢ ܪܲܗܛܹ̈ܐ: ܠܡܲܫܩܵܝܼܘܼ ܥ̈ܵܢܵܐ ܕܐܲܒ݂ܘܼܗܹܝܢ.

Erant autem sacerdoti Madian septem filiæ, quæ venerunt ad hauriendam aquam: et impletis canalibus adaquare cupiebant greges patris sui.

Եւ քրմին Մադիանացւոց էին դստերք եւթն, որ արածէին զխաշինս հօր իւրեանց,`` եկեալ էին հանել ջուր, մինչեւ լցին զաւազանսն` արբուցանել խաշանց հօրն իւրեանց:

ხოლო მღდელსა მადიამისასა ესხნეს შჳდ ასულ და მწყსიდეს ცხოვართა მამისა მათისა იოთორისთა, ვითარცა მოვიდეს, აღმოავსებდეს, წყალსა, ვიდრემდე აღავსეს ისარნები იგი, რათა ასუან ცხოვართა მამისა მათისათა. 16

16 Now the priest of Midian had seven daughters: and they came and drew water, and filled the troughs to water their father's flock.

יז. וַיָּבֹאוּ הָרֹעִים וַיְגָרְשׁוּם וַיָּקָם משֶׁה וַיּוֹשִׁעָן וַיַּשְׁקְ אֶת צֹאנָם:

παραγενόμενοι δὲ οἱ ποιμένες ἐξέβαλον αὐτάς ἀναστὰς δὲ Μωυσῆς ἐρρύσατο αὐτὰς καὶ ἤντλησεν αὐταῖς καὶ ἐπότισεν τὰ πρόβατα αὐτῶν

17 ܘܐܵܬܹܝܢ ܪܵܥܵܘܵܬ݂ܵܐ ܘܛܵܪܕܿܝܼܢ ܠܗܹܝܢ: ܘܩܵܡ ܡܘܼܫܹܐ ܘܲܦܪܲܩ ܐܸܢܹܝܢ ܘܐܲܫܩܝܼ ܥܵܢܗܹܝܢ.

Supervenere pastores, et ejecerunt eas: surrexitque Moyses, et defensis puellis, adaquavit oves earum.

Եւ եկեալ այլ հովիւք մերժեցին զնոսա ի բաց: Յարուցեալ Մովսէս թափեաց զնոսա, եւ եհան նոցա ջուր եւ`` արբոյց զխաշինս նոցա:

მოვიდეს მწყემსნი და წარასხნეს იგინი, აღდგა მოსე და განარინნა იგინი და აღმოასხა წყალი და ასუა ცხოვარსა მათსა. 17

17 And the shepherds came and drove them away: but Moses stood up and helped them, and watered their flock.

יח. וַתָּבֹאנָה אֶל רְעוּאֵל אֲבִיהֶן וַיֹּאמֶר מַדּוּעַ מִהַרְתֶּן בֹּא הַיּוֹם:

παρεγένοντο δὲ πρὸς Ραγουηλ τὸν πατέρα αὐτῶν ὁ δὲ εἶπεν αὐταῖς τί ὅτι ἐταχύνατε τοῦ παραγενέσθαι σήμερον

18 ܘܐܸܬܲܝ ܠܘܵܬ݂ ܪܥܘܼܐܹܝܠ ܐܲܒ݂ܘܼܗܹܝܢ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܹܝܢ: ܡܸܛܠ ܡܵܢܵܐ ܐܲܫܩܝܼܬܹܿܝܢ ܒܲܥܓܲܠ ܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Quæ cum revertissent ad Raguel patrem suum, dixit ad eas: Cur velocius venistis solito?

Եւ եկին առ Հռագուէլ հայրն իւրեանց եւ նա ասէ ցնոսա. Զի՞ է զի յարեւու եկիք այսօր:

და შევიდეს იგინი რაგოელ, მამისა მათისა, ხოლო მან ჰრქუა მათ: რაჲსათჳს ისწრაფეთ შემოსლვად დღეს? 18

18 And when they came to Reuel their father, he said, How is it that ye are come so soon to day?

יט. וַתֹּאמַרְןָ אִישׁ מִצְרִי הִצִּילָנוּ מִיַּד הָרֹעִים וְגַם דָּלֹה דָלָה לָנוּ וַיַּשְׁקְ אֶת הַצֹּאן:

αἱ δὲ εἶπαν ἄνθρωπος Αἰγύπτιος ἐρρύσατο ἡμᾶς ἀπὸ τῶν ποιμένων καὶ ἤντλησεν ἡμῖν καὶ ἐπότισεν τὰ πρόβατα ἡμῶν

19 ܐܵܡܪ̈ܲܢ ܠܹܗ: ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܡܸܨܪܵܝܵܐ ܦܲܨܝܲܢ ܡܼܢ ܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܪ̈ܵܥܵܘܵܬ݂ܵܐ: ܘܐܵܦ ܡܸܕ݂ܠܵܐ ܕܠܵܐ ܠܲܢ: ܘܐܲܫܩܝܼ ܥܵܢܲܢ.

Responderunt: Vir ægyptius liberavit nos de manu pastorum: insuper et hausit aquam nobiscum, potumque dedit ovibus.

Եւ նոքա ասեն. Այր մի Եգիպտացի փրկեաց զմեզ ի հովուաց անտի, եւ եհան ջուր եւ արբոյց խաշանց մերոց:

და მათ ჰრქუეს: კაცმან მეგჳპტელმან განმარინნა ჩუენ მწყემსთაგან და მივსო ჩუენ წყალი და ასუა ცხოვართა ჩუენთა. 19

19 And they said, An Egyptian delivered us out of the hand of the shepherds, and also drew water enough for us, and watered the flock.

כ. וַיֹּאמֶר אֶל בְּנֹתָיו וְאַיּוֹ לָמָּה זֶּה עֲזַבְתֶּן אֶת הָאִישׁ קִרְאֶן לוֹ וְיֹאכַל לָחֶם:

ὁ δὲ εἶπεν ταῖς θυγατράσιν αὐτοῦ καὶ ποῦ ἐστι καὶ ἵνα τί οὕτως καταλελοίπατε τὸν ἄνθρωπον καλέσατε οὖν αὐτόν ὅπως φάγῃ ἄρτον

20 ܘܐܸܡܲܪ ܠܲܒ݂ܢܵܬܹܗ: ܐܲܝܟܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܠܡܵܢܵܐ ܫܒܲܩ̈ܬܹܿܝܢܵܝܗܝ ܠܓܲܒ݂ܪܵܐ: ܙܸܠܝܹ̈ܢ ܩܪܲܝܢܵܝܗܝ ܘܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܠܲܚܡܵܐ.

At ille: Ubi est? inquit: quare dimisistis hominem? vocate eum ut comedat panem.

Եւ նա ասէ ցդստերսն իւր. Եւ ո՞ւր է, ընդէ՞ր թողէք զայրն. արդ կոչեցէք զնա զի կերիցէ հաց:

ხოლო მან ჰრქუა ასულთა თჳსთა: სადა არს? და რაჲსათჳს დაუტევეთ კაცი იგი? მოუწოდეთ მას, რათა ჭამოს პური. 20

20 And he said unto his daughters, And where is he? why is it that ye have left the man? call him, that he may eat bread.

כא. וַיּוֹאֶל משֶׁה לָשֶׁבֶת אֶת הָאִישׁ וַיִּתֵּן אֶת צִפֹּרָה בִתּוֹ לְמשֶׁה:

κατῳκίσθη δὲ Μωυσῆς παρὰ τῷ ἀνθρώπῳ καὶ ἐξέδοτο Σεπφωραν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ Μωυσῇ γυναῖκα

21 ܘܐܸܨܛܒ݂ܝܼ ܡܘܼܫܹܐ ܠܡܸܬܲܒ݂ ܥܲܡ ܓܲܒ݂ܪܵܐ: ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܹܗ ܠܨܸܦܘܿܪܵܐ ܒܲܪܬܹܗ ܐܲܢ̄ܬܿܬ݂ܵܐ.

Juravit ergo Moyses quod habitaret cum eo. Accepitque Sephoram filiam ejus uxorem:

Եւ բնակեցաւ Մովսէս առ առնն, եւ ետ զՍեպփովրա դուստր իւր Մովսիսի կնութեան:

და დაემკჳდრა მოსე კაცისა მის თანა და მისცა სეფორა, ასული თჳსი, მოსეს ცოლად. 21

21 And Moses was content to dwell with the man: and he gave Moses Zipporah his daughter.

כב. וַתֵּלֶד בֵּן וַיִּקְרָא אֶת שְׁמוֹ גֵּרְשֹׁם כִּי אָמַר גֵּר הָיִיתִי בְּאֶרֶץ נָכְרִיָּה:

ἐν γαστρὶ δὲ λαβοῦσα ἡ γυνὴ ἔτεκεν υἱόν καὶ ἐπωνόμασεν Μωυσῆς τὸ ὄνομα αὐτοῦ Γηρσαμ λέγων ὅτι πάροικός εἰμι ἐν γῇ ἀλλοτρίᾳ

22 ܘܝܸܠܕܲܬ݂ ܒܪܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܓܸܪܫܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܡܲܪ ܕܬ݂ܵܘܬܵܒ݂ܵܐ ܗ̄ܘܹܝܬ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܢܘܼܟ݂ܪܲܝܬܵܐ: ܘܝܸܠܕܲܬ݂ ܬܘܼܒ݂ ܒܪܵܐ ܕܲܬ݂ܪܹܝܢ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܐܹܠܝܼܥܵܙܵܪ: ܡܸܛܠ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܒ݂ܵܗܲܝ̈ ܒܥܸܕ݂ܪܝ: ܘܦܲܨܝܲܢܝ ܡܼܢ ܚܲܪܒܹܿܗ ܕܦܸܪܥܘܿܢ.

quæ peperit ei filium, quem vocavit Gersam, dicens: Advena fui in terra aliena. Alterum vero peperit, quem vocavit Eliezer, dicens: Deus enim patris mei adjutor meus eripuit me de manu Pharaonis.

Յղացաւ կինն եւ ծնաւ որդի, եւ անուանեաց զանուն նորա Մովսէս` Գերսամ. ասէ. Զի պանդուխտ եմ ես յօտար երկրի:

მიუდგა დედაკაცი იგი და შვა ძე და სახელი უწოდა მას გერსამ და, თქუა: რამეთუ მწირ ვარი მე ქუეყანასა უცხოსა, ხოლო სახელი მეორისა მის უწოდა ელიეზერ და თქუა: ღმერთი მამისა ჩემისა შემწე ჩემდა და მიჴსნა მე ჴელთაგან ფარაოჲსთა. 22

22 And she bare him a son, and he called his name Gershom: for he said, I have been a stranger in a strange land.

כג. וַיְהִי בַיָּמִים הָרַבִּים הָהֵם וַיָּמָת מֶלֶךְ מִצְרַיִם וַיֵּאָנְחוּ בְנֵי יִשְׂרָאֵל מִן הָעֲבֹדָה וַיִּזְעָקוּ וַתַּעַל שַׁוְעָתָם אֶל הָאֱלֹהִים מִן הָעֲבֹדָה:

μετὰ δὲ τὰς ἡμέρας τὰς πολλὰς ἐκείνας ἐτελεύτησεν ὁ βασιλεὺς Αἰγύπτου καὶ κατεστέναξαν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἀπὸ τῶν ἔργων καὶ ἀνεβόησαν καὶ ἀνέβη ἡ βοὴ αὐτῶν πρὸς τὸν θεὸν ἀπὸ τῶν ἔργων

23 ܘܲܗܘܵܐ ܠܝܵܘܡܵܬ݂ܵܐ ܣܲܓܿܝܼܐܹܐ ܗܵܢܘܿܢ: ܘܡܝܼܬ݂ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܐܸܬܿܬܲܢܲܚܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܼܢ ܫܘܼܥܒܵܕ݂ܵܐ ܩܲܫܝܵܐ: ܘܨܲܠܝܼܘ ܘܣܸܠܩܲܬ݂ ܓܥܵܬ݂ܗܘܿܢ ܠܘܵܬ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܡܼܢ ܫܘܼܥܒܵܕ݂ܵܐ.

Post multum vero tempore mortuus est rex Ægypti: et ingemiscentes filii Israël, propter opera vociferati sunt: ascenditque clamor eorum ad Deum ab operibus.

Եւ յետ աւուրց բազմաց մեռաւ թագաւորն Եգիպտացւոց. եւ տառապէին որդիքն Իսրայելի ի գործոյ անտի, եւ աղաղակէին ի վեր. եւ ել աղաղակ նոցա առաջի Աստուծոյ ի գործոյ անտի:

შემდგომად დღეთა მრავალთა მოკუდა მეფე იგი ეგჳპტელთა და სულთ-ითქუმიდეს ძენი ისრაჱლისანი საქმეთა მათგან ფიცხელთა და ღადადებდეს. 23

23 And it came to pass in process of time, that the king of Egypt died: and the children of Israel sighed by reason of the bondage, and they cried, and their cry came up unto God by reason of the bondage.

כד. וַיִּשְׁמַע אֱלֹהִים אֶת נַאֲקָתָם וַיִּזְכֹּר אֱלֹהִים אֶת בְּרִיתוֹ אֶת אַבְרָהָם אֶת יִצְחָק וְאֶת יַעֲקֹב:

καὶ εἰσήκουσεν ὁ θεὸς τὸν στεναγμὸν αὐτῶν καὶ ἐμνήσθη ὁ θεὸς τῆς διαθήκης αὐτοῦ τῆς πρὸς Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ

24 ܘܲܫܡܲܥ ܐܲܠܵܗܵܐ ܐܸܢܲܩܬ݂ܗܘܿܢ: ܘܐܸܬܿܕܿܟܲܪ ܐܲܠܵܗܵܐ ܩܝܵܡܹܗ ܕܥܲܡ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܘܥܲܡ ܐܝܼܣܚܵܩ: ܘܥܲܡ ܝܲܥܩܘܿܒ݂.

Et audivit gemitum eorum, ac recordatus est fœderis quod pepigit cum Abraham, Isaac et Jacob.

Եւ լուաւ Աստուած հեծութեան նոցա, եւ յիշեաց Աստուած զուխտ իւր որ ընդ Աբրահամու եւ Իսահակայ եւ Յակոբայ:

და მიიწია ღაღადებაჲ მათი წინაშე ღმრთისა და შეისმინა სულთქუმანი მათნი და მოიჴსენა ღმერთმან აღთქუმაჲ იგი თჳსი აბრაჰამის მიმართ, ისაკ და იაკობისა. 24

24 And God heard their groaning, and God remembered his covenant with Abraham, with Isaac, and with Jacob.

כה. וַיַּרְא אֱלֹהִים אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וַיֵּדַע אֱלֹהִים:

καὶ ἐπεῖδεν ὁ θεὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐγνώσθη αὐτοῖς

25 ܘܲܚܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܲܒ݂̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܝܼܕܲܥ ܐܲܠܵܗܵܐ.

Et respexit Dominus filios Israël et cognovit eos.

Եւ հայեցաւ Աստուած յորդիսն Իսրայելի, եւ ծանուցաւ նոցա:

და მოხედნა ღმერთმან ძეთა ისრაჱლისათა და გამოეცხადა მათ. 25

25 And God looked upon the children of Israel, and God had respect unto them.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=bac31753-a4bd-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display