Bibliotheca Polyglotta

და მოსე მწყსიდა ცხოვართა იოთორ სიმამრისა თჳსისათა მღდელისა მის მადიამელთასა და მოჰყვანდეს ცხოვარნი იგი უდაბნოდ და მოვიდა მთასა მას ღმერთისასა ქორებად. 1

1 Now Moses kept the flock of Jethro his father in law, the priest of Midian: and he led the flock to the backside of the desert, and came to the mountain of God, even to Horeb.

ב. וַיֵּרָא מַלְאַךְ יְהֹוָה אֵלָיו בְּלַבַּת אֵשׁ מִתּוֹךְ הַסְּנֶה וַיַּרְא וְהִנֵּה הַסְּנֶה בֹּעֵר בָּאֵשׁ וְהַסְּנֶה אֵינֶנּוּ אֻכָּל:

ὤφθη δὲ αὐτῷ ἄγγελος κυρίου ἐν φλογὶ πυρὸς ἐκ τοῦ βάτου καὶ ὁρᾷ ὅτι ὁ βάτος καίεται πυρί ὁ δὲ βάτος οὐ κατεκαίετο

2 ܘܐܸܬ݂ܚܙܝܼ ܠܹܗ ܡܲܠܲܐܟܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܒܫܲܠܗܹܒ݂ܝܼܬ݂ܵܐ ܕܢܘܼܪܵܐ ܡܼܢ ܓܵܘ ܣܲܢܝܵܐ: ܘܲܚܙܵܐ ܣܲܢܝܵܐ ܕܡܸܬ݂ܓܵܘܙܠܵܐ ܒܹܗ ܢܘܼܪܵܐ: ܘܣܲܢܝܵܐ ܠܵܐ ܝܵܩܹܕ݂.

Apparuitque ei Dominus in flamma ignis de medio rubi: et videbat quod rubus arderet, et non combureretur.

Եւ երեւեցաւ նմա հրեշտակ Տեառն բոցով հրոյ ի միջոյ մորենւոյ. եւ տեսանէր զի մորենին վառեալ էր հրով, եւ ոչ այրէր մորենին:

ეჩუენა მას ანგელოზი უფლისა ცეცხლითა ალისათა მაყლოვანით გამო, და იხილა, ვითარმედ მაყლოვანსა მას აღატყდების ცეცხლი და მაყუალი იგი არა შეიწვების. 2

2 And the angel of the LORD appeared unto him in a flame of fire out of the midst of a bush: and he looked, and, behold, the bush burned with fire, and the bush was not consumed.

ג. וַיֹּאמֶר משֶׁה אָסֻרָה נָּא וְאֶרְאֶה אֶת הַמַּרְאֶה הַגָּדֹל הַזֶּה מַדּוּעַ לֹא יִבְעַר הַסְּנֶה:

εἶπεν δὲ Μωυσῆς παρελθὼν ὄψομαι τὸ ὅραμα τὸ μέγα τοῦτο τί ὅτι οὐ κατακαίεται ὁ βάτος

3 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ: ܐܸܣܛܸܐ ܘܐܸܚܙܸܐ ܚܸܙܘܵܐ ܗܵܢܵܐ ܪܲܒܵܐ: ܡܸܛܠ ܡܵܢܵܐ ܠܵܐ ܝܵܩܹܕ݂ ܣܲܢܝܵܐ.

Dixit ergo Moyses: Vadam, et videbo visionem hanc magnam, quare non comburatur rubus.

Եւ ասէ Մովսէս. Անցեալ տեսից զտեսիլն զայն մեծ. զի՞ է զի ոչ այրիցի մորենին:

თქუა მოსე: წარვიდე და ვიხილო, ხილვა ესე დიდი რაჲ არს, რამეთუ მაყუალი არა დაიწუების? 3

3 And Moses said, I will now turn aside, and see this great sight, why the bush is not burnt.

ד. וַיַּרְא יְהֹוָה כִּי סָר לִרְאוֹת וַיִּקְרָא אֵלָיו אֱלֹהִים מִתּוֹךְ הַסְּנֶה וַיֹּאמֶר משֶׁה משֶׁה וַיֹּאמֶר הִנֵּנִי:

ὡς δὲ εἶδεν κύριος ὅτι προσάγει ἰδεῖν ἐκάλεσεν αὐτὸν κύριος ἐκ τοῦ βάτου λέγων Μωυσῆ Μωυσῆ ὁ δὲ εἶπεν τί ἐστιν

4 ܘܲܚܙܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܕܲܣܛܵܐ ܠܡܸܚܙܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܠܹܗ ܐܲܠܵܗܵܐ ܡܼܢ ܓܵܘ ܣܲܢܝܵܐ ܘܐܸܡܲܪ: ܡܘܼܫܹܐ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܗܵܐ ܐܸܢܵܐ.

Cernens autem Dominus quod pergeret ad videndum, vocavit eum de medio rubi, et ait: Moyses, Moyses. Qui respondit: Adsum.

Իբրեւ ետես Տէր եթէ մերձենայ տեսանել, կոչեաց զնա Տէր ի միջոյ մորենւոյն, ասէ. Մովսէ՛ս, Մովսէ՛ս: Եւ նա ասէ. Զի՞ է:

ვითარცა იხილა უფალმან, რამეთუ მოვალს ხილვად, უწოდა მას უფალმან მაყლოვანით გამო და ჰრქუა: მოსე, მოსე! ხოლო მან ჰრქუა: რაჲ არს? 4

4 And when the LORD saw that he turned aside to see, God called unto him out of the midst of the bush, and said, Moses, Moses. And he said, Here am I.

ה. וַיֹּאמֶר אַל תִּקְרַב הֲלֹם שַׁל נְעָלֶיךָ מֵעַל רַגְלֶיךָ כִּי הַמָּקוֹם אֲשֶׁר אַתָּה עוֹמֵד עָלָיו אַדְמַת קֹדֶשׁ הוּא:

καὶ εἶπεν μὴ ἐγγίσῃς ὧδε λῦσαι τὸ ὑπόδημα ἐκ τῶν ποδῶν σου ὁ γὰρ τόπος ἐν ᾧ σὺ ἕστηκας γῆ ἁγία ἐστίν

5 ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܠܵܐ ܬܸܬ݂ܩܲܪܲܒ݂ ܠܗܵܪܟܵܐ: ܫܪܝܼ ܡܣܵܐܢܲܝܟ ܡܼܢ ܪܸ̈ܓ݂ܠܲܝܟ: ܡܸܛܠ ܕܐܲܬ݂ܪܵܐ ܕܩܵܐܹܡ ܐܲܢ̄ܬ ܥܠܵܘܗܝ ܐܲܬ݂ܪܵܐ ܗ̄ܘܼ ܩܲܕܝܼܫܵܐ.

At ille: Ne appropies, inquit, huc: solve calceamentum de pedibus tuis: locus enim, in quo stas, terra sancta est.

Եւ ասէ. Մի՛ մերձենար այսր. լոյծ զկօշիկս քո յոտից քոց, զի տեղիդ յորում կաս դու ի դմա` երկիր սուրբ է:

ხოლო უფალმან თქუა: ნუ მოეახლები აქა! წარიჴადენ ჴამლნი ფერჴთაგან შენთა, რამეთუ ადგილი ეგე, რომელსა სდგა შენ, ქუეყანა წმიდა არს. 5

5 And he said, Draw not nigh hither: put off thy shoes from off thy feet, for the place whereon thou standest is holy ground.

ו. וַיֹּאמֶר אָנֹכִי אֱלֹהֵי אָבִיךָ אֱלֹהֵי אַבְרָהָם אֱלֹהֵי יִצְחָק וֵאלֹהֵי יַעֲקֹב וַיַּסְתֵּר משֶׁה פָּנָיו כִּי יָרֵא מֵהַבִּיט אֶל הָאֱלֹהִים:

καὶ εἶπεν αὐτῷ ἐγώ εἰμι ὁ θεὸς τοῦ πατρός σου θεὸς Αβρααμ καὶ θεὸς Ισαακ καὶ θεὸς Ιακωβ ἀπέστρεψεν δὲ Μωυσῆς τὸ πρόσωπον αὐτοῦ εὐλαβεῖτο γὰρ κατεμβλέψαι ἐνώπιον τοῦ θεοῦ

6 ܘܐܸܡܲܪ: ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܐܲܠܵܗܹܗ ܕܐܲܒ݂ܘܼܟ݂: ܐܲܠܵܗܹܗ ܕܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܘܐܲܠܵܗܹܗ ܕܐܝܼܣܚܵܩ: ܘܐܲܠܵܗܹܗ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܘܛܲܫܝܼ ܐܸܢܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܐܲܦܵܘܗܝ: ܡܸܛܠ ܕܲܕ݂ܚܸܠ ܠܲܡܚܲܪ ܠܘܵܬ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ.

Et ait: Ego sum Deus patris tui, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob. Abscondit Moyses faciem suam: non enim audebat aspicere contra Deum.

Եւ ասէ ցնա. Ես եմ Աստուած հօր քո, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ: Եւ դարձոյց Մովսէս զերեսս իւր, քանզի երկնչէր հայել առաջի Աստուծոյ:

და თქუა: მე ვარ ღმერთი მამისა შენისა, ღმერთი აბრაჰამისი, ღმერთი ისაკისი და ღმერთი იაკობისი. გარე-მიიქცია პირი მისი მოსე, რამეთუ ეშინოდა მიხედვად წინაშე ღმრთისა. 6

6 Moreover he said, I am the God of thy father, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob. And Moses hid his face; for he was afraid to look upon God.

ז. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה רָאֹה רָאִיתִי אֶת עֳנִי עַמִּי אֲשֶׁר בְּמִצְרָיִם וְאֶת צַעֲקָתָם שָׁמַעְתִּי מִפְּנֵי נֹגְשָׂיו כִּי יָדַעְתִּי אֶת מַכְאֹבָיו:

εἶπεν δὲ κύριος πρὸς Μωυσῆν ἰδὼν εἶδον τὴν κάκωσιν τοῦ λαοῦ μου τοῦ ἐν Αἰγύπτῳ καὶ τῆς κραυγῆς αὐτῶν ἀκήκοα ἀπὸ τῶν ἐργοδιωκτῶν οἶδα γὰρ τὴν ὀδύνην αὐτῶν

7 ܘܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ: ܡܸܚܙܵܐ ܚܙܹܝܬ݂ ܫܘܼܥܒܵܕܹܗ ܕܥܲܡܝ ܕܲܒ݂ܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܲܓ݂ܥܵܬ݂ܗܘܿܢ ܫܸܡܥܹܬ݂ ܡܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܫܲܥܒܿܕ݂ܵܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܠܹܗ ܠܟܹܐܒ݂ܗܘܿܢ.

Cui ait Dominus: Vidi afflictionem populi mei in Ægypto, et clamorem ejus audivi propter duritiam eorum qui præsunt operibus:

Եւ ասէ Տէր ցՄովսէս. Տեսանելով տեսի զչարչարանս ժողովրդեան իմոյ որ յԵգիպտոս, եւ լուայ աղաղակի նոցա ի գործավարացն իւրեանց, զի գիտեմ զվիշտս նոցա:

ჰრქუა უფალმან მოსეს: ხილვით ვიხილე მე ძჳრი ერისა ჩემისა, რომელ არს ეგჳპტეს შინა. 7

7 And the LORD said, I have surely seen the affliction of my people which are in Egypt, and have heard their cry by reason of their taskmasters; for I know their sorrows;

ח. וָאֵרֵד לְהַצִּילוֹ מִיַּד מִצְרַיִם וּלְהַעֲלֹתוֹ מִן הָאָרֶץ הַהִוא אֶל אֶרֶץ טוֹבָה וּרְחָבָה אֶל אֶרֶץ זָבַת חָלָב וּדְבָשׁ אֶל מְקוֹם הַכְּנַעֲנִי וְהַחִתִּי וְהָאֱמֹרִי וְהַפְּרִזִּי וְהַחִוִּי וְהַיְבוּסִי:

καὶ κατέβην ἐξελέσθαι αὐτοὺς ἐκ χειρὸς Αἰγυπτίων καὶ ἐξαγαγεῖν αὐτοὺς ἐκ τῆς γῆς ἐκείνης καὶ εἰσαγαγεῖν αὐτοὺς εἰς γῆν ἀγαθὴν καὶ πολλήν εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι εἰς τὸν τόπον τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Αμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Ευαίων καὶ Ιεβουσαίων

8 ܘܢܸܚܬܹܬ݂ ܠܲܡܦܲܨܵܝܘܼܬܹܗ ܡܼܢ ܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܸܨܪܵܝܹܐ: ܘܲܠܡܲܣܵܩܘܼܬܹܗ ܡܼܢ ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܝ: ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܪܘܝܼܚܵܐ ܘܛܵܒ݂ܵܐ: ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܡܲܪܕܿܝܵܐ ܚܲܠܒ݂ܵܐ ܘܕܸܒ݂ܫܵܐ: ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢܵܝܹ̈ܐ: ܘܲܕ݂ܚܹܬ݂ܵܝܹ̈ܐ: ܘܕ݂ܵܐܡܘܼܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܲܕ݂ܦܲܪ̈ܙܵܝܹܐ: ܘܲܕ݂ܚܵܘܵܝܹ̈ܐ: ܘܲܕ݂ܝܵܒ݂ܘܼܣܵܝܹ̈ܐ.

et sciens dolorem ejus, descendi ut liberem eum de manibus Ægyptiorum, et educam de terra illa in terram bonam, et spatiosam, in terram quæ fluit lacte et melle, ad loca Chananæi et Hethæi, et Amorrhæi, et Pherezæi, et Hevæi, et Jebusæi.

եւ իջի փրկել զնոսա ի ձեռաց Եգիպտացւոցն, եւ հանել զնոսա յերկրէն յայնմանէ, եւ տանել զնոսա յերկիր բարի եւ յընդարձակ, յերկիր` որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր. յերկիրն Քանանացւոց եւ Քետացւոց եւ Ամովրհացւոց եւ Փերեզացւոց եւ Խեւացւոց եւ Գերգեսացւոց`` եւ Յեբուսացւոց:

და ღაღადებაჲ მათი მესმა საქმის მაწვეველთა მათგან, რამეთუ ვიცი იგი ჭირი მათი, და გარდამოვედ განრინებად მათა ჴელისაგან მეგჳპტელთასა, გამოყუანებად მათა მიერ ქუეყანით და შეყვანებად მათა ქუეყანასა კეთილსა და ფრიადსა, ქუეყანასა მას გამომადინებელსა სძისა და თაფლისასა, ადგილსა მას ქანანელთასა და ქეტელთასა, ამორეველთასა და ეველთასა, ფერეზელთასა და გერგესველთასა და იებოსელთასა. 8

8 And I am come down to deliver them out of the hand of the Egyptians, and to bring them up out of that land unto a good land and a large, unto a land flowing with milk and honey; unto the place of the Canaanites, and the Hittites, and the Amorites, and the Perizzites, and the Hivites, and the Jebusites.

ט. וְעַתָּה הִנֵּה צַעֲקַת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בָּאָה אֵלָי וְגַם רָאִיתִי אֶת הַלַּחַץ אֲשֶׁר מִצְרַיִם לֹחֲצִים אֹתָם:

καὶ νῦν ἰδοὺ κραυγὴ τῶν υἱῶν Ισραηλ ἥκει πρός με κἀγὼ ἑώρακα τὸν θλιμμόν ὃν οἱ Αἰγύπτιοι θλίβουσιν αὐτούς

9 ܘܗܵܫܵܐ ܗܵܐ ܓܥܵܬ݂ܵܐ ܕܲܒ݂̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܥܸܠܲܬ݂ ܠܘܵܬ݂ܝ: ܘܐܵܦ ܚܙܹܝܬ݂ ܐܘܼܠܨܵܢܹܐ: ܕܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ ܐܵܠܨܝܼܢ ܠܗܘܿܢ.

Clamor ergo filiorum Israël venit ad me: vidique afflictionem eorum, qua ab Ægyptiis opprimuntur.

Եւ արդ աւասիկ աղաղակ որդւոցն Իսրայելի հասեալ է առ իս, եւ տեսի ես զնեղութիւնն զոր նեղեն զնոսա Եգիպտացիքն:

და აწ ესერა, ღაღადებაჲ ძეთა ისრაჱლისათა მოიწევის ჩემდა და მე ვიხილე ჭირი მათი, რომელსა ეგჳპტელნი აჭირვებდეს მათ. 9

9 Now therefore, behold, the cry of the children of Israel is come unto me: and I have also seen the oppression wherewith the Egyptians oppress them.

י. וְעַתָּה לְכָה וְאֶשְׁלָחֲךָ אֶל פַּרְעֹה וְהוֹצֵא אֶת עַמִּי בְנֵי יִשְׂרָאֵל מִמִּצְרָיִם:

καὶ νῦν δεῦρο ἀποστείλω σε πρὸς Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἐξάξεις τὸν λαόν μου τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου

10 ܗܵܫܵܐ ܬܵܐ ܐܹܫܕܲܪܵܟ݂ ܠܘܵܬ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܐܲܦܸܩ ܠܥܲܡܝ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܼܢ ܡܸܨܪܝܹܢ.

Sed veni, et mittam te ad Pharaonem, ut educas populum meum, filios Israël, de Ægypto.

Եւ արդ եկ առաքեցից զքեզ առ փարաւոն արքայ Եգիպտացւոց``, եւ հանցես զժողովուրդ իմ, զորդիսն Իսրայելի, յերկրէն Եգիպտացւոց:

აწ უკუე მოვედ და მიგავლინო შენ ფარაოჲსა, მეფისა მის ეგჳპტელთასა, და გამოიყუანო ერი ჩემი - ძენი ისრაჱლისანი - ქუეყანით ეგჳპტით. 10

10 Come now therefore, and I will send thee unto Pharaoh, that thou mayest bring forth my people the children of Israel out of Egypt.

יא. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל הָאֱלֹהִים מִי אָנֹכִי כִּי אֵלֵךְ אֶל פַּרְעֹה וְכִי אוֹצִיא אֶת בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מִמִּצְרָיִם:

καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς τὸν θεόν τίς εἰμι ὅτι πορεύσομαι πρὸς Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ὅτι ἐξάξω τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐκ γῆς Αἰγύπτου

11 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܐܲܠܵܗܵܐ: ܡܿܢ ܐܸܢܵܐ ܕܐܹܙܲܠ ܠܘܵܬ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ ܘܐܲܦܸܩ ܠܲܕ݂ܒܹܝܬ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܡܼܢ ܡܸܨܪܹܝܢ.

Dixitque Moyses ad Deum: Quis sum ego ut vadam ad Pharaonem, et educam filios Israël de Ægypto?

Եւ ասէ Մովսէս ցԱստուած. Ո՞վ եմ ես զի երթայցեմ առ փարաւոն արքայ Եգիպտացւոց``, եւ հանիցեմ զորդիսն Իսրայելի յերկրէն Եգիպտացւոց:

და ჰრქუა მოსე ღმერთსა: ვინ ვარ მე, რამეთუ მივიდე ფარაოჲსა მეფისა მის ეგჳპტისა და გამოვიყუანნე ძენი ისრაჱლისანი ქუეყანით ეგჳპტით? 11

11 And Moses said unto God, Who am I, that I should go unto Pharaoh, and that I should bring forth the children of Israel out of Egypt?

יב. וַיֹּאמֶר כִּי אֶהְיֶה עִמָּךְ וְזֶה לְּךָ הָאוֹת כִּי אָנֹכִי שְׁלַחְתִּיךָ בְּהוֹצִיאֲךָ אֶת הָעָם מִמִּצְרַיִם תַּעַבְדוּן אֶת הָאֱלֹהִים עַל הָהָר הַזֶּה:

εἶπεν δὲ ὁ θεὸς Μωυσεῖ λέγων ὅτι ἔσομαι μετὰ σοῦ καὶ τοῦτό σοι τὸ σημεῖον ὅτι ἐγώ σε ἐξαποστέλλω ἐν τῷ ἐξαγαγεῖν σε τὸν λαόν μου ἐξ Αἰγύπτου καὶ λατρεύσετε τῷ θεῷ ἐν τῷ ὄρει τούτῳ

12 ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ: ܐܸܢܵܐ ܐܸܗܘܸܐ ܥܲܡܵܟ݂: ܘܗܵܕܹܐ ܐܵܬ݂ܵܐ ܕܐܸܢܵܐ ܫܲܕܲܪܬܵܟ݂: ܡܵܐ ܕܐܲܦܸܩܬܿ ܠܥܲܡܵܐ ܡܼܢ ܡܸܨܪܹܝܢ: ܬܸܦܠܚܘܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܠ ܛܘܼܪܵܐ ܗܵܢܵܐ.

Qui dixit ei: Ego ero tecum: et hoc habebis signum, quod miserim te: cum eduxeris populum meum de Ægypto, immolabis Deo super montem istum.

Եւ ասէ. Ես եղէց ընդ քեզ. եւ այս եղիցի քեզ նշան թէ ես առաքեցի զքեզ հանել`` զժողովուրդ իմ յԵգիպտոսէ, պաշտեսջիք զԱստուած ի լերինս յայսմիկ:

ეტყოდა ღმერთი მოსეს და ჰრქუა, ვითარმედ: მე ვიყო შენ თანა და ესე იყავნ სასწაულად შენდა, რამეთუ მე მიგავლინო შენ, რათა გამოიყვანო ერი ჩემი ქუეყანით ეგჳპტით და ჰმსახურებდენ ღმერთსა მთასა ამას ზედა. 12

12 And he said, Certainly I will be with thee; and this shall be a token unto thee, that I have sent thee: When thou hast brought forth the people out of Egypt, ye shall serve God upon this mountain.

יג. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֶל הָאֱלֹהִים הִנֵּה אָנֹכִי בָא אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתִּי לָהֶם אֱלֹהֵי אֲבוֹתֵיכֶם שְׁלָחַנִי אֲלֵיכֶם וְאָמְרוּ לִי מַה שְּׁמוֹ מָה אֹמַר אֲלֵהֶם:

καὶ εἶπεν Μωυσῆς πρὸς τὸν θεόν ἰδοὺ ἐγὼ ἐλεύσομαι πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ καὶ ἐρῶ πρὸς αὐτούς ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ἀπέσταλκέν με πρὸς ὑμᾶς ἐρωτήσουσίν με τί ὄνομα αὐτῷ τί ἐρῶ πρὸς αὐτούς

13 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܐܲܠܵܗܵܐ: ܗܵܐ ܐܸܢܵܐ ܐܹܙܲܠ ܠܘܵܬ݂ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܒ݂ܵܗܲܝܟܿܘܿܢ ܫܲܕܪܲܢܝ ܥܠܲܝܟܘܿܢ: ܘܢܹܐܡܪܘܼܢ ܠܝܼ ܡܵܢ ܫܡܹܗ: ܘܡܵܢܵܐ ܐܹܡܲܪ ܠܗܘܿܢ.

Ait Moyses ad Deum: Ecce ego vadam ad filios Israël, et dicam eis: Deus patrum vestrorum misit me ad vos. Si dixerint mihi: Quod est nomen ejus? quid dicam eis?

Եւ ասէ Մովսէս ցԱստուած. Ահա ես երթեալ առ որդիսն Իսրայելի ասիցեմ ցնոսա. Աստուած հարցն ձերոց առաքեաց զիս առ ձեզ. եւ հարցանիցեն զիս թէ Զի՞նչ է անուն նորա, զի՞նչ ասացից ցնոսա:

და ჰრქუა მოსე ღმერთსა: აჰა ესერა, მე მივიდე ძეთა ისრაჱლისათა და ვჰრქუა მათ: ღმერთმან მამათა თქუენთამან მომავლინა მე თქუენდა და მკითხვიდენ, თუ რაჲ არს სახელი მისი, რაჲ ვჰრქუა მათ? 13

13 And Moses said unto God, Behold, when I come unto the children of Israel, and shall say unto them, The God of your fathers hath sent me unto you; and they shall say to me, What is his name? what shall I say unto them?

יד. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים אֶל משֶׁה אֶהְיֶה אֲשֶׁר אֶהְיֶה וַיֹּאמֶר כֹּה תֹאמַר לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶהְיֶה שְׁלָחַנִי אֲלֵיכֶם:

καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Μωυσῆν ἐγώ εἰμι ὁ ὤν καὶ εἶπεν οὕτως ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ ὁ ὢν ἀπέσταλκέν με πρὸς ὑμᾶς

14 ܘܐܸܡܲܪ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܐܵܗܝܼܵܗ ܐܵܫܵܪܵܗܝܼܵܗ: ܘܐܸܡܲܪ ܗܵܟܲܢܵܐ ܬܹܐܡܲܪ ܠܲܒ݂̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܵܗܝܼܵܗ ܫܲܕܪܲܢܝ ܥܠܲܝܟܘܿܢ.

Dixit Deus ad Moysen: Ego sum qui sum. Ait: Sic dices filiis Israël: Qui est, misit me ad vos.

Եւ ասէ Աստուած ցՄովսէս. Ես եմ Աստուած ՈՐ ԷՆ: Եւ ասէ. Այսպէս ասասցես ցորդիսն Իսրայելի, ՈՐ ԷՆ առաքեաց զիս առ ձեզ:

და ჰრქუა ღმერთმან მოსეს: მე ვარ ღმერთი, მყოფი რომელი ვარ, და ესრე არქუ ძეთა ისრაჱლისათა: რომელ-იგი არს, მან მომავლინა მე თქუენდა. 14

14 And God said unto Moses, I AM THAT I AM: and he said, Thus shalt thou say unto the children of Israel, I AM hath sent me unto you.

טו. וַיֹּאמֶר עוֹד אֱלֹהִים אֶל משֶׁה כֹּה תֹאמַר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל יְהֹוָה אֱלֹהֵי אֲבֹתֵיכֶם אֱלֹהֵי אַבְרָהָם אֱלֹהֵי יִצְחָק וֵאלֹהֵי יַעֲקֹב שְׁלָחַנִי אֲלֵיכֶם זֶה שְּׁמִי לְעֹלָם וְזֶה זִכְרִי לְדֹר דֹּר:

καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πάλιν πρὸς Μωυσῆν οὕτως ἐρεῖς τοῖς υἱοῖς Ισραηλ κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν θεὸς Αβρααμ καὶ θεὸς Ισαακ καὶ θεὸς Ιακωβ ἀπέσταλκέν με πρὸς ὑμᾶς τοῦτό μού ἐστιν ὄνομα αἰώνιον καὶ μνημόσυνον γενεῶν γενεαῖς

15 ܘܐܸܡܲܪ ܬܘܼܒ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܬܹܐܡܲܪ ܠܲܒ݂̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܒ݂ܵܗܲܝܟܿܘܿܢ: ܐܲܠܵܗܹܗ ܕܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܘܐܲܠܵܗܹܗ ܕܐܝܼܣܚܵܩ: ܘܐܲܠܵܗܹܗ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܫܲܕܪܲܢܝ ܥܠܲܝܟܘܿܢ: ܗܵܢܵܘ ܫܹܡܝ ܠܥܵܠܲܡ: ܘܗܵܢܵܘ ܕܘܼܟ݂ܪܵܢܝ ܠܕ݂ܵܪܕܵܪܝܼܢ.

Dixitque iterum Deus ad Moysen: Hæc dices filiis Israël: Dominus Deus patrum vestrorum, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob, misit me ad vos: hoc nomen mihi est in æternum, et hoc memoriale meum in generationem et generationem.

Եւ ասէ դարձեալ Աստուած ցՄովսէս. Այսպէս ասասցես ցորդիսն Իսրայելի, Տէր Աստուած հարցն ձերոց, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ, առաքեաց զիս առ ձեզ. այս է անուն իմ յաւիտենական, եւ յիշատակ ազգաց յազգս:

და ჰრქუა ღმერთმან მერმე კუალად მოსეს: ესრე არქუ ძეთა ისრაჱლისათა: უფალმან ღმერთმან მამათა თქუენთამან, ღმერთმან აბრაჰამისმან, ღმერთმან ისაკისმან და ღმერთმან იაკობისმან, მომავლინა მე თქუენდა. ესე არს სახელი ჩემი საუკუნე და საჴსენებელი ჩემი თესლითი თესლადმდე. 15

15 And God said moreover unto Moses, Thus shalt thou say unto the children of Israel, the LORD God of your fathers, the God of Abraham, the God of Isaac, and the God of Jacob, hath sent me unto you: this is my name for ever, and this is my memorial unto all generations.

טז. לֵךְ וְאָסַפְתָּ אֶת זִקְנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם יְהֹוָה אֱלֹהֵי אֲבֹתֵיכֶם נִרְאָה אֵלַי אֱלֹהֵי אַבְרָהָם יִצְחָק וְיַעֲקֹב לֵאמֹר פָּקֹד פָּקַדְתִּי אֶתְכֶם וְאֶת הֶעָשׂוּי לָכֶם בְּמִצְרָיִם:

ἐλθὼν οὖν συνάγαγε τὴν γερουσίαν τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς κύριος ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ὦπταί μοι θεὸς Αβρααμ καὶ θεὸς Ισαακ καὶ θεὸς Ιακωβ λέγων ἐπισκοπῇ ἐπέσκεμμαι ὑμᾶς καὶ ὅσα συμβέβηκεν ὑμῖν ἐν Αἰγύπτῳ

16 ܙܸܠ ܟܲܢܸܫ ܠܣܵܒܹ̈ܐ ܕܲܒ݂̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܒ݂ܵܗܲܝܟܘܿܢ ܐܸܬ݂ܓܠܝܼ ܥܠܲܝ: ܐܲܠܵܗܹܗ ܕܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܕ݂ܐܝܼܣܚܵܩ ܘܲܕ݂ܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܠܡܹܐܡܲܪ: ܡܸܬܿܕܿܟ݂ܵܪܘܼ ܐܸܬܿܕܿܟܲܪܬܿܟ݂ܘܿܢ: ܘܡܸܕܸܡ ܕܐܸܬ݂ܥܒܸܕ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒܡܸܨܪܹܝܢ.

Vade, et congrega seniores Israël, et dices ad eos: Dominus Deus patrum vestrorum apparuit mihi, Deus Abraham, Deus Isaac et Deus Jacob, dicens: Visitans visitavi vos: et vidi omnia quæ acciderunt vobis in Ægypto.

Արդ երթեալ ժողովեսցես զծերակոյտ որդւոցն Իսրայելի, եւ ասասցես ցնոսա. Տէր Աստուած հարցն ձերոց երեւեցաւ ինձ, Աստուած Աբրահամու եւ Աստուած Իսահակայ եւ Աստուած Յակոբայ եւ ասէ. Այցելութեամբ այց արարի ձեզ, եւ որ ինչ անցք անցին ընդ ձեզ յԵգիպտոս:

მი-რა-ხჳდე უკუე და შეკრიბენ მოხუცებულთა ძეთა ისრაჱლისათანი და არქუ მათ: უფალი ღმერთი მამათა თქუენთა მეჩუენა მე, ღმერთი აბრაჰამისი, ღმერთი ისაკისი და ღმერთი იაკობისი და მრქუა მე: მოხედვით მოგხედო თქუენ და რაოდენი შეგემთხჳა თქუენ ეგჳპტეს. 16

16 Go, and gather the elders of Israel together, and say unto them, The LORD God of your fathers, the God of Abraham, of Isaac, and of Jacob, appeared unto me, saying, I have surely visited you, and seen that which is done to you in Egypt:

יז. וָאֹמַר אַעֲלֶה אֶתְכֶם מֵעֳנִי מִצְרַיִם אֶל אֶרֶץ הַכְּנַעֲנִי וְהַחִתִּי וְהָאֱמֹרִי וְהַפְּרִזִּי וְהַחִוִּי וְהַיְבוּסִי אֶל אֶרֶץ זָבַת חָלָב וּדְבָשׁ:

καὶ εἶπον ἀναβιβάσω ὑμᾶς ἐκ τῆς κακώσεως τῶν Αἰγυπτίων εἰς τὴν γῆν τῶν Χαναναίων καὶ Χετταίων καὶ Αμορραίων καὶ Φερεζαίων καὶ Γεργεσαίων καὶ Ευαίων καὶ Ιεβουσαίων εἰς γῆν ῥέουσαν γάλα καὶ μέλι

17 ܘܐܸܡܪܹܬ݂ ܕܐܲܣܸܩܟ݂ܘܿܢ ܡܼܢ ܫܘܼܥܒܵܕ݂ܵܐ ܕܡܸܨܪ̈ܵܝܹܐ: ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢܵܝܹ̈ܐ: ܘܲܕ݂ܚܹܝܬ݂ܵܝܹ̈ܐ: ܘܕ݂ܵܐܡܘܼܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܲܕ݂ܦܲܪ̈ܙܵܝܹܐ: ܘܲܕ݂ܚܵܘ̈ܵܝܹܐ: ܘܲܕ݂ܝܵܒ݂ܘܿܣܵܝܹ̈ܐ: ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܡܲܪܕܿܝܵܐ ܚܲܠܒ݂ܵܐ ܘܕܸܒ݂ܫܵܐ.

Et dixi ut educam vos de afflictione Ægypti in terram Chananæi, et Hethæi, et Amorrhæi, et Pherezæi, et Hevæi, et Jebusæi, ad terram fluentem lacte et melle.

Եւ ասեմ. Հանից զձեզ յերկրէ չարչարանաց Եգիպտացւոցն` յերկիրն Քանանացւոց եւ Քետացւոց եւ Ամովրհացւոց եւ Փերեզացւոց եւ Գերգեսացւոց`` եւ Խեւացւոց եւ Յեբուսացւոց, յերկիր` որ բղխէ զկաթն եւ զմեղր:

და ვთქუ გამოყვანება თქუენი ბოროტის ყოფისაგან ეგჳპტელთასა და შეყვანებად ქუეყანასა მას ქანანელთასა და ქეტელთასა, ამორეველთასა, ფერეზელთასა და გერგესეველთასა და ეველთა და იებოსელთასა, ქუეყანასა მას მდინარისა სძისა და თაფლისა. 17

17 And I have said, I will bring you up out of the affliction of Egypt unto the land of the Canaanites, and the Hittites, and the Amorites, and the Perizzites, and the Hivites, and the Jebusites, unto a land flowing with milk and honey.

יח. וְשָׁמְעוּ לְקֹלֶךָ וּבָאתָ אַתָּה וְזִקְנֵי יִשְׂרָאֵל אֶל מֶלֶךְ מִצְרַיִם וַאֲמַרְתֶּם אֵלָיו יְהֹוָה אֱלֹהֵי הָעִבְרִיִּים נִקְרָה עָלֵינוּ וְעַתָּה נֵלֲכָה נָּא דֶּרֶךְ שְׁלשֶׁת יָמִים בַּמִּדְבָּר וְנִזְבְּחָה לַיהֹוָה אֱלֹהֵינוּ:

καὶ εἰσακούσονταί σου τῆς φωνῆς καὶ εἰσελεύσῃ σὺ καὶ ἡ γερουσία Ισραηλ πρὸς Φαραω βασιλέα Αἰγύπτου καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτόν ὁ θεὸς τῶν Εβραίων προσκέκληται ἡμᾶς πορευσώμεθα οὖν ὁδὸν τριῶν ἡμερῶν εἰς τὴν ἔρημον ἵνα θύσωμεν τῷ θεῷ ἡμῶν

18 ܘܢܸܫܡܥܘܼܢ ܠܩܵܠܵܟ݂: ܘܬܸܥܘܿܠ ܐܲܢ̄ܬ ܘܣܵܒܹ̈ܐ ܕܲܒ݂̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܘܵܬ݂ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܬܹܐܡܪܘܼܢ ܠܹܗ: ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܥܸܒ݂ܪܵܝܹܐ ܐܸܬ݂ܓܠܝܼ ܥܠܲܝܢ: ܗܵܫܵܐ ܢܹܐܙܲܠ ܡܲܪܕܹܿܐ ܬܠܵܬ݂ܵܐ ܝܵܘܡܝܼܢ ܒܡܲܕ݂ܒܿܪܵܐ: ܘܲܢܕܲܒܲܚ ܠܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܲܢ.

Et audient vocem tuam: ingredierisque tu, et seniores Israël, ad regem Ægypti, et dices ad eum: Dominus Deus Hebræorum vocavit nos: ibimus viam trium dierum in solitudinem, ut immolemus Domino Deo nostro.

Եւ լուիցեն ձայնի քում.եւ մտցես դու եւ ծերակոյտ որդւոցն Իսրայելի առ փարաւոն արքայ Եգիպտացւոց, եւ ասասցես ցնա. Տէր Աստուած Եբրայեցւոց կոչէ զմեզ առ ինքն``. արդ` երթիցուք մեք երից աւուրց ճանապարհ յանապատ, զի զոհեսցուք Տեառն Աստուծոյ մերում:

და ისმინონ ჴმისა შენისა შეხჳდე შენ და მოხუცებულნი ძეთა ისრაჱლისათანი ფარაოჲსა, მეფისა ეგჳპტელთასა, და არქუ მას: უფალი ღმერთი ებრაელთა მიწესს ჩუენ, განვიდეთ უკუე გზისა სამისა დღისასა უდაბნოდ, რათა ვჰმსახუროთ ღმერთსა ჩუენსა. 18

18 And they shall hearken to thy voice: and thou shalt come, thou and the elders of Israel, unto the king of Egypt, and ye shall say unto him, The LORD God of the Hebrews hath met with us: and now let us go, we beseech thee, three days' journey into the wilderness, that we may sacrifice to the LORD our God.

יט. וַאֲנִי יָדַעְתִּי כִּי לֹא יִתֵּן אֶתְכֶם מֶלֶךְ מִצְרַיִם לַהֲלֹךְ וְלֹא בְּיָד חֲזָקָה:

ἐγὼ δὲ οἶδα ὅτι οὐ προήσεται ὑμᾶς Φαραω βασιλεὺς Αἰγύπτου πορευθῆναι ἐὰν μὴ μετὰ χειρὸς κραταιᾶς

19 ܘܐܸܢܵܐ ܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܕܠܵܐ ܫܵܒܹܩ ܠܟ݂ܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܠܡܹܐܙܲܠ: ܘܠܵܐ ܗ̄ܘܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܬܲܩܝܼܦܬܵܐ.

Sed ego scio quod non dimittet vos rex Ægypti ut eatis nisi per manum validam.

Եւ ես գիտեմ, եթէ ոչ թողուցու զձեզ արքայն Եգիպտացւոց գնալ, եթէ ոչ հզօր ձեռամբ:

ხოლო მე ვიცი, რამეთუ არა განგიტევნეს, თქუენ გამოსლვად ფარაო, მეფემან ეგჳპტისამან, არა თუ ჴელითა მტკიცითა. 19

19 And I am sure that the king of Egypt will not let you go, no, not by a mighty hand.

כ. וְשָׁלַחְתִּי אֶת יָדִי וְהִכֵּיתִי אֶת מִצְרַיִם בְּכֹל נִפְלְאתָי אֲשֶׁר אֶעשֶׂה בְּקִרְבּוֹ וְאַחֲרֵי כֵן יְשַׁלַּח אֶתְכֶם:

καὶ ἐκτείνας τὴν χεῖρα πατάξω τοὺς Αἰγυπτίους ἐν πᾶσι τοῖς θαυμασίοις μου οἷς ποιήσω ἐν αὐτοῖς καὶ μετὰ ταῦτα ἐξαποστελεῖ ὑμᾶς

20 ܘܐܵܘܫܸܛ ܐܝܼܕ݂ܝ ܘܐܸܡܚܹܐ ܠܡܸܨܪܵܝܹܐ: ܒܟ݂ܠ ܬܸܕ݂ܡܪܵܬ݂ܵܐ ܕܐܸܥܒܸܿܕ ܒܲܝܢܵܬ݂ܗܘܿܢ: ܘܒ݂ܵܬܲܪܟܸܿܢ ܢܫܲܕܲܪܟ݂ܘܿܢ.

Extendam enim manum meam, et percutiam Ægyptum in cunctis mirabilibus meis, quæ facturus sum in medio eorum: post hæc dimittet vos.

Եւ ձգեալ զձեռն իմ հարից զԵգիպտոս ամենայն սքանչելեօք իմովք զոր արարից ի նոսա. եւ ապա արձակեսցէ զձեզ:

განვყო ჴელი ჩემი და ვსცე ეგჳტელთა ყოვლითა საკჳრველებითა ჩემითა, რაოდენი იყო მათ შორის, და ამისა შემდგომად განგიტევნეს თქუენ. 20

20 And I will stretch out my hand, and smite Egypt with all my wonders which I will do in the midst thereof: and after that he will let you go.

כא. וְנָתַתִּי אֶת חֵן הָעָם הַזֶּה בְּעֵינֵי מִצְרָיִם וְהָיָה כִּי תֵלֵכוּן לֹא תֵלְכוּ רֵיקָם:

καὶ δώσω χάριν τῷ λαῷ τούτῳ ἐναντίον τῶν Αἰγυπτίων ὅταν δὲ ἀποτρέχητε οὐκ ἀπελεύσεσθε κενοί

21 ܘܐܸܬܿܠܝܼܘܗܝ ܠܥܲܡܵܐ ܠܪܲܚܡܹܐ ܒܥܲܝܢܲܝܗܘܿܢ ܕܡܸܨܪܵܝܹܐ: ܘܟܲܕ݂ ܬܹܐܙܠ̄ܘܼܢ: ܠܵܐ ܬܹܐܙܠ̄ܘܿܢ ܣܪܝܼܩܵܐܝܼܬ݂.

Daboque gratiam populo huic coram Ægyptiis: et cum egrediemini, non exibitis vacui:

Եւ տաց շնորհս ժողովրդեան իմոյ առաջի Եգիպտացւոցն. եւ յորժամ ելանիցէք, մի՛ ելանիցէք դատարկք:

და მოვსცე მადლი ერსა ამას წინაშე მეგჳპტელთა და, რაჟამს გამოხჳდოდით, არა გამოხჳდეთ ცალიერნი. 21

21 And I will give this people favour in the sight of the Egyptians: and it shall come to pass, that, when ye go, ye shall not go empty.

כב. וְשָׁאֲלָה אִשָּׁה מִשְּׁכֶנְתָּהּ וּמִגָּרַת בֵּיתָהּ כְּלֵי כֶסֶף וּכְלֵי זָהָב וּשְׂמָלֹת וְשַׂמְתֶּם עַל בְּנֵיכֶם וְעַל בְּנֹתֵיכֶם וְנִצַּלְתֶּם אֶת מִצְרָיִם:

αἰτήσει γυνὴ παρὰ γείτονος καὶ συσκήνου αὐτῆς σκεύη ἀργυρᾶ καὶ χρυσᾶ καὶ ἱματισμόν καὶ ἐπιθήσετε ἐπὶ τοὺς υἱοὺς ὑμῶν καὶ ἐπὶ τὰς θυγατέρας ὑμῶν καὶ σκυλεύσετε τοὺς Αἰγυπτίους

22 ܬܸܫܐܲܠ ܐܲܢ̄ܬܿܬ݂ܵܐ ܡܼܢ ܫܒ݂ܵܒ݂ܬܵܗ ܘܡܼܢ ܬܵܘܬܵܒܲܬ݂ ܒܲܝܬܵܗ: ܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܕܲܗܒ݂ܵܐ: ܘܡܵܐܢܹ̈ܐ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܘܲܠܒ݂ܘܼܫܹ̈ܐ: ܘܐܲܠܒܸܿܫܘ ܠܲܒ݂ܢܲܝ̈ܟܘܿܢ ܘܠܲܒ݂̈ܢܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܘܢܲܦܸܨܘ ܠܡܸܨܪܵܝܹܐ.

sed postulabit mulier a vicina sua et ab hospita sua, vasa argentea et aurea, ac vestes: ponetisque eas super filios et filias vestras, et spoliabitis Ægyptum.

Այլ խնդրեսցէ կին ի դրացւոյ եւ յերդակցէ իւրմէ անօթս ոսկւոյ եւ անօթս արծաթոյ եւ հանդերձս, եւ զարդարեսջիք զուստերս եւ զդստերս ձեր. եւ դաւաճանեսջիք զԵգիպտացիսն:

არამედ ითხოვენ დედაკაცმან მეზობლისაგან და შემყოფისა თჳსისა ჭურჭელი ვეცხლისაჲ და ოქროჲსა და სამოსელი და შეჰმოსეთ იგი ძეთა თქუენთა და ასულთა თქუენთა და გამოტყუენენით ეგჳპტელნი იგი. 22

22 But every woman shall borrow of her neighbour, and of her that sojourneth in her house, jewels of silver, and jewels of gold, and raiment: and ye shall put them upon your sons, and upon your daughters; and ye shall spoil the Egyptians.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=bacfce54-a4bd-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display