Bibliotheca Polyglotta

Leviticus

Complete text

Εʹ

ܩܦܠܐܘܢ: ܗ.

Cap. 5

ԳԼ. Ե

თავი მეხუთე

א. וְנֶפֶשׁ כִּי תֶחֱטָא וְשָׁמְעָה קוֹל אָלָה וְהוּא עֵד אוֹ רָאָה אוֹ יָדָע אִם לוֹא יַגִּיד וְנָשָׂא עֲו‍ֹנוֹ:

ἐὰν δὲ ψυχὴ ἁμάρτῃ καὶ ἀκούσῃ φωνὴν ὁρκισμοῦ καὶ οὗτος μάρτυς ἢ ἑώρακεν ἢ σύνοιδεν ἐὰν μὴ ἀπαγγείλῃ λήμψεται τὴν ἁμαρτίαν

1 ܘܢܲܦ̮ܫܵܐ ܟܲܕ ܬܸܚܛܸܐ ܘܬܸܫܡܲܥ ܩܵܠܵܐ ܕܡܵܘܡܵܬ݂ܵܐ: ܘܗ̤ܘ ܣܗܸܕ: ܐܵܘ ܚܙܵܐ: ܐܵܘ ܝܼܕܲܥ: ܐܸܢ ܠܵܐ ܢܚܵܘܹܐ: ܢܩܲܒܸܿܠ ܚܛܵܗܹܗ.

Si peccaverit anima, et audierit vocem jurantis, testisque fuerit quod aut ipse vidit, aut conscius est: nisi indicaverit, portabit iniquitatem suam.

Եւ եթէ մեղիցէ անձն, եւ լուիցէ զբարբառ երդման, եւ նա իցէ վկայ, կամ թէ ետես կամ թէ իրագէտ իցէ, եւ ոչ հանցէ ի վեր, մեղս ընկալցի,

უკუეთუ ცოდოს კაცმან და ესმეს ჴმაჲ ფიცისაჲ და ესე წამებდეს გინა თუ იხილა, გინა თუ თანად-იცის და უკუეთუ არა უთხრა, მოიღო მან ცოდვაჲ მისი. 1

1 And if a soul sin, and hear the voice of swearing, and is a witness, whether he hath seen or known of it; if he do not utter it, then he shall bear his iniquity.

ב. אוֹ נֶפֶשׁ אֲשֶׁר תִּגַּע בְּכָל דָּבָר טָמֵא אוֹ בְנִבְלַת חַיָּה טְמֵאָה אוֹ בְּנִבְלַת בְּהֵמָה טְמֵאָה אוֹ בְּנִבְלַת שֶׁרֶץ טָמֵא וְנֶעְלַם מִמֶּנּוּ וְהוּא טָמֵא וְאָשֵׁם:

ἢ ψυχή ἥτις ἐὰν ἅψηται παντὸς πράγματος ἀκαθάρτου ἢ θνησιμαίου ἢ θηριαλώτου ἀκαθάρτου ἢ τῶν θνησιμαίων ἢ τῶν βδελυγμάτων τῶν ἀκαθάρτων ἢ τῶν θνησιμαίων κτηνῶν τῶν ἀκαθάρτων

2 ܐܵܘ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܬܸܩܪܘܿܒ݂ ܒܟ݂ܠ ܡܸܕܸܿܡ ܕܛܲܡܵܐ: ܐܵܘ ܒܦܲܓ݂ܪܵܐ ܕܚܲܝܘܬ݂ܵܐ ܛܲܡܐܬ݂ܵܐ: ܐܵܘ ܒܦܲܓ݂ܪܵܐ ܕܲܒ݂ܥܝܼܪܵܐ ܛܲܡܐܬ݂ܵܐ: ܐܵܘ ܒܦܲܓ݂ܪܵܐ ܕܪܲܚܫܵܐ ܛܲܡܵܐܐ: ܘܢܲܗܡܹܐ ܡܸܢܹܗ: ܘܗܘܼ ܐܸܬܿܛܲܡܲܐ ܘܲܚܛܵܐ.

Anima quæ tetigerit aliquid immundum, sive quod occisum a bestia est, aut per se mortuum, aut quodlibet aliud reptile: et oblita fuerit immunditiæ suæ, rea est, et deliquit:

Եւ անձն որ մերձեսցի յիրս պղծութեան, կամ ի մեռելոտի, կամ ի գազանաբեկ, կամ ի պիղծ ինչ, կամ ի մեռելոտիս անասնոց պղծոց, կամ ի մեռելոտիս սողնոց պղծոց, եւ անցանիցէ զնովաւ, եւ ինքն պղծիցի եւ յանցանիցէ,

კაცი, რომელი შეეხოს ყოველსა საქმესა არაწმიდებისასა, გინა მძორსა, გინა ნამჴეცავსა არაწმიდასა, გინა მკუდარსა, რომელსავე საძაგელსა არაწმიდათასა, 2

2 Or if a soul touch any unclean thing, whether it be a carcase of an unclean beast, or a carcase of unclean cattle, or the carcase of unclean creeping things, and if it be hidden from him; he also shall be unclean, and guilty.

ג. אוֹ כִי יִגַּע בְּטֻמְאַת אָדָם לְכֹל טֻמְאָתוֹ אֲשֶׁר יִטְמָא בָּהּ וְנֶעְלַם מִמֶּנּוּ וְהוּא יָדַע וְאָשֵׁם:

ἢ ἅψηται ἀπὸ ἀκαθαρσίας ἀνθρώπου ἀπὸ πάσης ἀκαθαρσίας αὐτοῦ ἧς ἂν ἁψάμενος μιανθῇ καὶ ἔλαθεν αὐτόν μετὰ τοῦτο δὲ γνῷ καὶ πλημμελήσῃ

3 ܐܵܘ ܐܸܢ ܢܸܩܪܘܿܒ݂ ܒܛܲܡܐܘܼܬ݂ܵܐ ܕܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܠܟ݂ܠ ܛܲܡܐܘܼܬ݂ܵܐ ܕܢܸܬܿܛܲܡܲܐ ܒܵܗ: ܘܢܲܗܡܹܐ ܡܸܢܵܗ: ܘܗ̤ܘ ܝܼܕܲܥ ܕܲܚܛܵܐ.

et si tetigerit quidquam de immunditia hominis juxta omnem impuritatem, qua pollui solet, oblitaque cognoverit postea, subjacebit delicto.

կամ մերձենայցէ ի պղծութիւնս մարդոյ կամ յամենայն պղծութիւնս նորա, յոր թէ մերձեցեալ պղծիցի, եւ մոռացօնք լինիցին նմա, եւ յետ այնորիկ ի վերայ հասանիցէ, եւ յանցանիցէ,

გინა თუ შეეხოს არაწმიდებასა რასმე კაცისასა, ყოველივე არაწმიდებასა მისსა, რომელსა შეეხოს, და შეგინებულ იქმნა და დაავიწყდა, და ამისა შემდგომად ცნა და ცოდა, 3

3 Or if he touch the uncleanness of man, whatsoever uncleanness it be that a man shall be defiled withal, and it be hid from him; when he knoweth of it, then he shall be guilty.

ד. אוֹ נֶפֶשׁ כִּי תִשָּׁבַע לְבַטֵּא בִשְׂפָתַיִם לְהָרַע אוֹ לְהֵיטִיב לְכֹל אֲשֶׁר יְבַטֵּא הָאָדָם בִּשְׁבֻעָה וְנֶעְלַם מִמֶּנּוּ וְהוּא יָדַע וְאָשֵׁם לְאַחַת מֵאֵלֶּה:

ἢ ψυχή ἡ ἂν ὀμόσῃ διαστέλλουσα τοῖς χείλεσιν κακοποιῆσαι ἢ καλῶς ποιῆσαι κατὰ πάντα ὅσα ἐὰν διαστείλῃ ὁ ἄνθρωπος μεθ᾽ ὅρκου καὶ λάθῃ αὐτὸν πρὸ ὀφθαλμῶν καὶ οὗτος γνῷ καὶ ἁμάρτῃ ἕν τι τούτων

4 ܐܵܘ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܟܲܕ ܬܹܐܡܹܐ ܒܦܘܼܪܫܵܢܵܐ ܕܣܸܦܘܵܬ݂ܵܐ ܠܡܲܒ݂ܐܵܫܘܼ ܐܵܘ ܠܡܲܛܐܵܒ݂ܘܼ: ܒܟ݂ܠ ܕܦܵܪܹܫ ܐ̄ܢܵܐ ܒܡܵܘܡܵܬ݂ܵܐ ܘܢܲܗܡܹܐ ܡܸܢܵܗ: ܘܗ̤ܘ ܝܼܕܲܥ ܕܲܚܛܵܐ ܒܲܚܕ݂ܵܐ ܡܼܢ ܗܵܠܹܝܢ.

Anima, quæ juraverit, et protulerit labiis suis, ut vel male quid faceret, vel bene, et idipsum juramento et sermone firmaverit, oblitaque postea intellexerit delictum suum,

Եւ անձն որ ուխտիցէ չար ինչ առնել կամ բարի, ըստ ամենայնի որ ինչ ուխտիցէ մարդ երդմամբ չափ, եւ մոռանայցի այն յաչաց նորա, եւ ապա ի վերայ հասանիցէ, եւ մեղանչիցէ միով իւիք ի նոցանէ,

და კაცმან, რომელმან ფუცოს და გან-რაჲმე-აჩინოს პირითა თჳსითა ბოროტისა ყოფად, გინა კეთილის ყოფად ყოვლისა მისებრ, რომელი აღუთქუა კაცმან ფიცით და დაავიწყდა იგი, და ესრეთ ცნა და ცოდა ერთი რაჲმე მათგანი, 4

4 Or if a soul swear, pronouncing with his lips to do evil, or to do good, whatsoever it be that a man shall pronounce with an oath, and it be hid from him; when he knoweth of it, then he shall be guilty in one of these.

ה. וְהָיָה כִי יֶאְשַׁם לְאַחַת מֵאֵלֶּה וְהִתְוַדָּה אֲשֶׁר חָטָא עָלֶיהָ:

καὶ ἐξαγορεύσει τὴν ἁμαρτίαν περὶ ὧν ἡμάρτηκεν κατ᾽ αὐτῆς

5 ܘܢܸܗܘܸܐ ܟܲܕ ܢܸܚܛܸܐ ܒܲܚܕ݂ܵܐ ܡܼܢ ܗܵܠܹܝܢ: ܘܢܵܘܕܹܿܐ ܕܲܚܛܵܐ ܥܠܹܝܗ.

agat pœnitentiam pro peccato,

եւ խոստովան լինիցի զմեղսն` զոր մեղաւ,

და მიუთხრას მისთჳს ცოდვაჲ იგი, რომელ ცოდა, 5

5 And it shall be, when he shall be guilty in one of these things, that he shall confess that he hath sinned in that thing:

ו. וְהֵבִיא אֶת אֲשָׁמוֹ לַיהֹוָה עַל חַטָּאתוֹ אֲשֶׁר חָטָא נְקֵבָה מִן הַצֹּאן כִּשְׂבָּה אוֹ שְׂעִירַת עִזִּים לְחַטָּאת וְכִפֶּר עָלָיו הַכֹּהֵן מֵחַטָּאתוֹ:

καὶ οἴσει περὶ ὧν ἐπλημμέλησεν κυρίῳ περὶ τῆς ἁμαρτίας ἧς ἥμαρτεν θῆλυ ἀπὸ τῶν προβάτων ἀμνάδα ἢ χίμαιραν ἐξ αἰγῶν περὶ ἁμαρτίας καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ ἧς ἥμαρτεν καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ ἡ ἁμαρτία

6 ܢܲܝܬܹܿܐ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܥܲܠ ܚܛܵܗܵܐ ܕܲܚܛܵܐ: ܢܸܩܒܿܬ݂ܵܐ ܦܲܪܬ݂ܵܐ ܡܼܢ ܥܵܢܵܐ: ܐܵܘ ܨܸܦܪܲܝܬܵܐ ܕܥܸܙܹܐ ܠܲܚܛܵܗܵܐ: ܘܲܢܚܲܣܹܐ ܥܠܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܡܼܢ ܚܛܵܗܹܗ.

et offerat de gregibus agnam sive capram, orabitque pro ea sacerdos et pro peccato ejus.

մատուսցէ վասն յանցանացն զոր յանցեաւ Տեառն, եւ`` վասն մեղացն զոր մեղաւ, էգ յօդեաց որոջ, կամ ալոջ մի յայծեաց վասն մեղացն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն ի մեղաց անտի, եւ թողցին նմա մեղքն,

და შეწიროს ღმრთისა, რომელთათჳს ცოდა, ნეზჳ ცხოვართაგან ტარიგი, გინა ვაცი თხათაგან ცოდვისათჳს. და ლხინება-ყოს მღდელმან მან ცოდვისა მისთჳს და მიეტეოს მას ცოდვაჲ იგი. 6

6 And he shall bring his trespass offering unto the LORD for his sin which he hath sinned, a female from the flock, a lamb or a kid of the goats, for a sin offering; and the priest shall make an atonement for him concerning his sin.

ז. וְאִם לֹא תַגִּיעַ יָדוֹ דֵּי שֶׂה וְהֵבִיא אֶת אֲשָׁמוֹ אֲשֶׁר חָטָא שְׁתֵּי תֹרִים אוֹ שְׁנֵי בְנֵי יוֹנָה לַיהֹוָה אֶחָד לְחַטָּאת וְאֶחָד לְעֹלָה:

ἐὰν δὲ μὴ ἰσχύσῃ ἡ χεὶρ αὐτοῦ τὸ ἱκανὸν εἰς τὸ πρόβατον οἴσει περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ ἧς ἥμαρτεν δύο τρυγόνας ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν κυρίῳ ἕνα περὶ ἁμαρτίας καὶ ἕνα εἰς ὁλοκαύτωμα

7 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܡܵܛܹܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܘܗܝ ܕܢܲܝܬܹܿܐ ܦܲܪܬ݂ܵܐ: ܢܲܝܬܹܿܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܲܚܛܵܗܹܗ: ܬܪܹܝܢ ܫܘܼܦܢܝܼܢܝܼܢ: ܐܵܘ ܬܪܹܝܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܵܘܢܵܐ: ܚܲܕ ܠܲܚܛܵܗܵܐ : ܘܚܲܕ ܠܲܥܠܵܬ݂ܵܐ.

Sin autem non potuerit offerre pecus, offerat duos turtures, vel duos pullos columbarum Domino, unum pro peccato, et alterum in holocaustum,

Ապա թէ չիցէ ձեռնհաս լինել բաւական ոչխարաւ, մատուսցէ վասն մեղացն զոր մեղաւ երկուս տատրակս կամ երկուս ձագս աղաւնեաց, մին վասն մեղացն, եւ մին յողջակէզ,

უკუეთუ ვერ ეძლოს ჴელსა მისსა ყოფად ცხოვარი, შეწიროს ღმრთისა ცოდვისა მისთჳს, რომელ ცოდა, ორნი გურიტნი, გინა თუ ორნი მართუენი ტრედისანი, ერთი - ცოდვისათჳს და ერთი - ყოვლად დასაწველად. 7

7 And if he be not able to bring a lamb, then he shall bring for his trespass, which he hath committed, two turtledoves, or two young pigeons, unto the LORD; one for a sin offering, and the other for a burnt offering.

ח. וְהֵבִיא אֹתָם אֶל הַכֹּהֵן וְהִקְרִיב אֶת אֲשֶׁר לַחַטָּאת רִאשׁוֹנָה וּמָלַק אֶת רֹאשׁוֹ מִמּוּל עָרְפּוֹ וְלֹא יַבְדִּיל:

καὶ οἴσει αὐτὰ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ προσάξει ὁ ἱερεὺς τὸ περὶ τῆς ἁμαρτίας πρότερον καὶ ἀποκνίσει ὁ ἱερεὺς τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ ἀπὸ τοῦ σφονδύλου καὶ οὐ διελεῖ

8 ܘܢܲܝܬܹܿܐ ܐܸܢܘܿܢ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܢܩܲܪܸܒ݂ ܕܥܲܠ ܚܛܵܗܵܐ ܩܲܕ݂ܡܵܝܑܬ݂: ܘܢܸܡܠܘܿܓ݂ ܪܹܫܹܗ ܡܼܢ ܠܘܼܩܒܲܠ ܩܕ݂ܵܠܹܗ: ܘܠܵܐ ܢܦܲܪܸܫ.

dabitque eos sacerdoti: qui primum offerens pro peccato, retorquebit caput ejus ad pennulas, ita ut collo hæreat, et non penitus abrumpatur.

Ածցէ առ քահանայն, եւ տարցի ի ներքս քահանայն նախ զվասն մեղացն, եւ խառեսցէ քահանայն զգլուխն յուլանէ անտի եւ մի՛ հատցէ,

და მოართუნეს იგინი მღდელსა და შეწიროს იგი მღდელმან მან ცოდვისა მისისათჳს პირველად, და წარჰკუეთოს მღდელმან თავი მისი საქციელითგან და არა განახევროს. 8

8 And he shall bring them unto the priest, who shall offer that which is for the sin offering first, and wring off his head from his neck, but shall not divide it asunder:

ט. וְהִזָּה מִדַּם הַחַטָּאת עַל קִיר הַמִּזְבֵּחַ וְהַנִּשְׁאָר בַּדָּם יִמָּצֵה אֶל יְסוֹד הַמִּזְבֵּחַ חַטָּאת הוּא:

καὶ ῥανεῖ ἀπὸ τοῦ αἵματος τοῦ περὶ τῆς ἁμαρτίας ἐπὶ τὸν τοῖχον τοῦ θυσιαστηρίου τὸ δὲ κατάλοιπον τοῦ αἵματος καταστραγγιεῖ ἐπὶ τὴν βάσιν τοῦ θυσιαστηρίου ἁμαρτίας γάρ ἐστιν

9 ܘܢܸܪܘܿܣ ܡܼܢ ܕܡܵܐ ܕܲܚܛܵܗܵܐ ܥܲܠ ܐܸܣܬ݂ܵܐ ܕܡܲܕ݂ܒܚܵܐ: ܘܲܕ݂ܝܵܬܲܪ ܡܼܢ ܕܡܵܐ: ܢܲܡܨܸܐ ܥܲܠ ܫܦܘܿܠܲܝ ܡܲܕ݂ܒܚܵܐ: ܚܛܵܗܵܐ ܗ̄ܘܼ.

Et asperget de sanguine ejus parietem altaris; quidquid autem reliquum fuerit, faciet distillare ad fundamentum ejus, quia pro peccato est.

եւ ցանեսցէ յարենէ անտի այնր որ վասն մեղացն իցէ` զորմով սեղանոյն, եւ զմնացեալ արիւնն քամեսցէ առ յատակաւ սեղանոյն. քանզի վասն մեղաց է,

და აპკუროს სისხლისა მისგან, რომელ-იგი არს ცოდვისაჲ, კედელსა საკურთხეველისასა, ხოლო ნეშტი იგი სისხლი დაწრიდოს ხარისხსა თანა საკურთხეველისასა, რამეთუ ცოდვისაჲ არს. 9

9 And he shall sprinkle of the blood of the sin offering upon the side of the altar; and the rest of the blood shall be wrung out at the bottom of the altar: it is a sin offering.

י. וְאֶת הַשֵּׁנִי יַעֲשֶׂה עֹלָה כַּמִּשְׁפָּט וְכִפֶּר עָלָיו הַכֹּהֵן מֵחַטָּאתוֹ אֲשֶׁר חָטָא וְנִסְלַח לוֹ:

καὶ τὸ δεύτερον ποιήσει ὁλοκαύτωμα ὡς καθήκει καὶ ἐξιλάσεται ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ ἧς ἥμαρτεν καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ

10 ܘܲܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܢܸܥܒܸܿܕ݂ ܠܲܥܠܵܬ݂ܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܙܸܕ݂ܩܹܗ: ܘܲܢܚܲܣܸܐ ܥܠܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܥܲܠ ܚܛܵܗܵܐ ܕܲܚܛܵܐ: ܘܢܸܫܬܿܒܸܩ ܠܹܗ.

Alterum vero adolebit in holocaustum, ut fieri solet: rogabitque pro eo sacerdos et pro peccato ejus, et dimittetur ei.

եւ զերկրորդն արասցէ յողջակէզ որպէս եւ օրէն իցէ. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն ընդ մեղացն զոր մեղաւ, եւ թողցի նմա,

ხოლო მეორე იგი ყოს ყოვლად დასაწველ, ვითარცა-იგი ჯერ-არნ და ლხინება-ყოს მისთჳს მღდელმან მან ცოდვისა მისისაგან, რომელ ცოდა და მიეტეოს მას. 10

10 And he shall offer the second for a burnt offering, according to the manner: and the priest shall make an atonement for him for his sin which he hath sinned, and it shall be forgiven him.

יא. וְאִם לֹא תַשִּׂיג יָדוֹ לִשְׁתֵּי תֹרִים אוֹ לִשְׁנֵי בְנֵי יוֹנָה וְהֵבִיא אֶת קָרְבָּנוֹ אֲשֶׁר חָטָא עֲשִׂירִת הָאֵפָה סֹלֶת לְחַטָּאת לֹא יָשִׂים עָלֶיהָ שֶׁמֶן וְלֹא יִתֵּן עָלֶיהָ לְבֹנָה כִּי חַטָּאת הִוא:

ἐὰν δὲ μὴ εὑρίσκῃ αὐτοῦ ἡ χεὶρ ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν καὶ οἴσει τὸ δῶρον αὐτοῦ περὶ οὗ ἥμαρτεν τὸ δέκατον τοῦ οιφι σεμίδαλιν περὶ ἁμαρτίας οὐκ ἐπιχεεῖ ἐπ᾽ αὐτὸ ἔλαιον οὐδὲ ἐπιθήσει ἐπ᾽ αὐτὸ λίβανον ὅτι περὶ ἁμαρτίας ἐστίν

11 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܡܵܛܹܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܘܗܝ: ܬܪܹܝܢ ܫܘܼܦܢܝܼܢܝܼܢ ܐܵܘ ܬܪܹܝܢ ܒܢܲܝ ܝܵܘܢܵܐ: ܢܲܝܬܹܿܐ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܕܲܚܛܵܗܵܐ ܕܲܚܛܵܐ: ܚܲܕ ܡܼܢ ܥܸܣܪܵܐ ܠܣܲܐܬ݂ܵܐ ܢܫܝܼܦܵܐ ܠܲܚܛܵܗܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܣܘܿܟ݂ ܥܠܵܘܗܝ ܡܸܫܚܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܣܝܼܡ ܥܠܵܘܗܝ ܠܒ݂ܘܿܢ̄ܬܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܲܚܛܵܗܵܐ ܗ̄ܘܼ.

Quod si non quiverit manus ejus duos offerre turtures, aut duos pullos columbarum, offeret pro peccato suo similæ partem ephi decimam: non mittet in eam oleum, nec thuris aliquid imponet, quia pro peccato est.

Եւ եթէ ոչ գտանիցին ընդ ձեռամբ նորա զոյգք տատրակաց կամ երկու ձագք աղաւնեաց, բերցէ զպատարագն իւր վասն որոյ մեղաւն` զտասանորդ գրուի միոյ նաշիհ վասն մեղացն. եւ եւղ մի՛ արկցէ ի նա, եւ կնդրուկ մի՛ դիցէ ի վերայ նորա, զի վասն մեղաց է,

უკუეთუ არა პოვოს ჴელმან მისმნ წყვილნი გურიტთანი, გინა მართუენი ტრედთანი, შეწიროს მსხუერპლად მისა ცოდვისა მისთჳს მეათე სათველი სამინდოჲ ცოდვისა მისისათჳს, და არა დაასხას მას ზედა ზეთი, და არა დასდვას მას ზედა გუნდრუკი, რამეთუ ცოდვისაჲ არს. 11

11 But if he be not able to bring two turtledoves, or two young pigeons, then he that sinned shall bring for his offering the tenth part of an ephah of fine flour for a sin offering; he shall put no oil upon it, neither shall he put any frankincense thereon: for it is a sin offering.

יב. וֶהֱבִיאָהּ אֶל הַכֹּהֵן וְקָמַץ הַכֹּהֵן מִמֶּנָּה מְלוֹא קֻמְצוֹ אֶת אַזְכָּרָתָהּ וְהִקְטִיר הַמִּזְבֵּחָה עַל אִשֵּׁי יְהֹוָה חַטָּאת הִוא:

καὶ οἴσει αὐτὸ πρὸς τὸν ἱερέα καὶ δραξάμενος ὁ ἱερεὺς ἀπ᾽ αὐτῆς πλήρη τὴν δράκα τὸ μνημόσυνον αὐτῆς ἐπιθήσει ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον τῶν ὁλοκαυτωμάτων κυρίῳ ἁμαρτία ἐστίν

12 ܘܢܲܝܬܹܿܝܘܗܝ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ: ܘܢܸܙܘܲܪ ܟܵܗܢܵܐ ܡܸܢܹܗ ܡܠܹܐ ܙܘܵܪܹܗ ܕܘܼܟ݂ܪܵܢܵܐ: ܘܢܲܣܸܩ ܠܡܲܕ݂ܒܚܵܐ ܥܲܠ ܩܘܼܪܒܵܢܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܚܛܵܗܵܐ ܗ̄ܘܼ.

Tradetque eam sacerdoti: qui plenum ex ea pugillum hauriens, cremabit super altare in monimentum ejus qui obtulerit,

Եւ տարցի զայն առ քահանայն. եւ առեալ քահանային ի նմանէ լի ափով զառ ի յիշատակէն նորա, դիցէ ի վերայ սեղանոյ ողջակիզաց`` Տեառն. քանզի վասն մեղաց է,

და მოართუას იგი მღდელსა მას და აღიღოს მისგანი მღდელმან მან სავსე მჭელი და მოსაჴსენებელად მისა დადვას იგი საკურთხეველსა ზედა მსხუერპლთასა წინაშე ღმრთისა, ცოდვისაჲ არს. 12

12 Then shall he bring it to the priest, and the priest shall take his handful of it, even a memorial thereof, and burn it on the altar, according to the offerings made by fire unto the LORD: it is a sin offering.

יג. וְכִפֶּר עָלָיו הַכֹּהֵן עַל חַטָּאתוֹ אֲשֶׁר חָטָא מֵאַחַת מֵאֵלֶּה וְנִסְלַח לוֹ וְהָיְתָה לַכֹּהֵן כַּמִּנְחָה:

καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς ἁμαρτίας αὐτοῦ ἧς ἥμαρτεν ἐφ᾽ ἑνὸς τούτων καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ τὸ δὲ καταλειφθὲν ἔσται τῷ ἱερεῖ ὡς ἡ θυσία τῆς σεμιδάλεως

13 ܘܲܢܚܲܣܹܐ ܥܠܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܥܲܠ ܚܛܵܗܵܐ ܕܲܚܛܵܐ ܒܲܚܕ݂ܵܐ ܡܼܢ ܗܵܠܹܝܢ: ܘܢܸܫܬܿܒܸܩ ܠܹܗ: ܘܬܸܗܘܸܐ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܣܡܝܼܕ݂ܵܐ.

rogans pro illo et expians: reliquam vero partem ipse habebit in munere.

Եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն զմեղսն զոր մեղաւ` որով իւիք եւ իցէ ի նոցանէ, եւ թողցի նմա. եւ մնացեալն` քահանային եղիցի իբրեւ զզոհ նաշհոյ,

და ლხინება-ყოს მისთჳს მღდელმან მან ცოდვისა მისისათჳს, რომელ ცოდა, ერთი რაჲმე ამათგანი, რომელ-რაჲ პოვა და შეწირა, მიეტეოს მას; ხოლო ნეშტი იგი იყოს მღდელისა მის, ვითარცა მსხუერპლი ქებისაჲ. 13

13 And the priest shall make an atonement for him as touching his sin that he hath sinned in one of these, and it shall be forgiven him: and the remnant shall be the priest's, as a meat offering.

יד. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר:

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

14 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ.

Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:

Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ,

ეტყდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 14

14 And the LORD spake unto Moses, saying,

טו. נֶפֶשׁ כִּי תִמְעֹל מַעַל וְחָטְאָה בִּשְׁגָגָה מִקָּדְשֵׁי יְהֹוָה וְהֵבִיא אֶת אֲשָׁמוֹ לַיהֹוָה אַיִל תָּמִים מִן הַצֹּאן בְּעֶרְכְּךָ כֶּסֶף שְׁקָלִים בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ לְאָשָׁם:

ψυχὴ ἐὰν λάθῃ αὐτὸν λήθη καὶ ἁμάρτῃ ἀκουσίως ἀπὸ τῶν ἁγίων κυρίου καὶ οἴσει τῆς πλημμελείας αὐτοῦ τῷ κυρίῳ κριὸν ἄμωμον ἐκ τῶν προβάτων τιμῆς ἀργυρίου σίκλων τῷ σίκλῳ τῶν ἁγίων περὶ οὗ ἐπλημμέλησεν

15 ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܟܲܕ ܬܲܥܠܸܐ ܥܵܘܠܵܐ: ܘܬܸܚܛܹܐ ܒܛܘܼܥܝܲܝ ܡܼܢ ܩܘܼܕ݂ܫܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܢܲܝܬܹܿܐ ܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܕܠܵܐ ܡܘܼܡ ܡܼܢ ܥܵܢܵܐ ܒܲܕ݂ܡܲܝܵܐ: ܟܣܸܦ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ: ܒܡܲܬ݂ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܠܩܘܼܪܒܵܢܵܐ.

Anima si prævaricans cæremonias, per errorem, in his quæ Domino sunt sanctificata, peccaverit, offeret pro delicto suo arietem immaculatum de gregibus, qui emi potest duobus siclis, juxta pondus sanctuarii:

Անձն որ թէ վրիպեսցի եւ մեղիցէ ակամայ ի սրբութեանց անտի Տեառն` մատուսցէ վասն յանցանացն իւրոց Տեառն խոյ անարատ յօդեաց` գնոց արծաթոյ ի յիսուն սկեղէ`` ըստ սրբութեան սկեղն, վասն որոյ յանցուցեալն իցէ,

კაცსა უკეთუ და-რაჲმე-ავიწყდა დავიწყებაჲ და ცოდა არა ნეფსით სწმიდეთა შინა ღმრთისათა, და შეწიროს ცოდვისა მისისათჳს ღმრთისა ვერძი უბიწოჲ ცხოვართაგან სასყიდლითა ვეცხლისაჲთა სასწორთაგან სასწორითა წმიდითა, რომლისათჳს-იგი ბრალი ქმნა. 15

15 If a soul commit a trespass, and sin through ignorance, in the holy things of the LORD; then he shall bring for his trespass unto the LORD a ram without blemish out of the flocks, with thy estimation by shekels of silver, after the shekel of the sanctuary, for a trespass offering.

טז. וְאֵת אֲשֶׁר חָטָא מִן הַקֹּדֶשׁ יְשַׁלֵּם וְאֶת חֲמִישִׁתוֹ יוֹסֵף עָלָיו וְנָתַן אֹתוֹ לַכֹּהֵן וְהַכֹּהֵן יְכַפֵּר עָלָיו בְּאֵיל הָאָשָׁם וְנִסְלַח לוֹ:

καὶ ὃ ἥμαρτεν ἀπὸ τῶν ἁγίων ἀποτείσαι αὐτὸ καὶ τὸ ἐπίπεμπτον προσθήσει ἐπ᾽ αὐτὸ καὶ δώσει αὐτὸ τῷ ἱερεῖ καὶ ὁ ἱερεὺς ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ἐν τῷ κριῷ τῆς πλημμελείας καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ

16 ܘܕܲܚܛܵܐ ܡܼܢ ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܢܸܦܪܘܿܥ: ܘܚܘܼܡܫܹܗ ܢܵܘܣܸܦ ܥܠܵܘܗܝ: ܘܢܲܝܬܹܿܝܘܗܝ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ: ܘܟ݂ܵܗܢܵܐ ܢܚܲܣܸܐ ܥܠܵܘܗܝ ܒܕܸܟ݂ܪܵܐ ܕܩܘܼܪܒܵܢܵܐ: ܘܢܸܫܬܿܒܸܩ ܠܹܗ.

ipsumque quod intulit damni restituet, et quintam partem ponet supra, tradens sacerdoti, qui rogabit pro eo offerens arietem, et dimittetur ei.

Եւ զոր մեղաւն ի սրբութիւնսն, հատուսցէ, եւ զհինգերորդ եւս մասնն յաւելցէ ի նոյն, եւ տացէ ցքահանայն. եւ քաւեսցէ ի նմանէ քահանայն խոյիւն որ վասն յանցանացն իցէ, եւ թողցի նմա,

და ცოდა, სიწმიდეთა შინა მისთა, ზღოს ესე და მეხუთე შესძინოს მას ზედა და მისცეს იგი მღდელსა მას. და მღდელმან ლხინება-ყოს მისთჳს ვერძითა მით ბრალისაჲთა და მიეტეოს მას. 16

16 And he shall make amends for the harm that he hath done in the holy thing, and shall add the fifth part thereto, and give it unto the priest: and the priest shall make an atonement for him with the ram of the trespass offering, and it shall be forgiven him.

יז. וְאִם נֶפֶשׁ כִּי תֶחֱטָא וְעָשְׂתָה אַחַת מִכָּל מִצְוֹת יְהֹוָה אֲשֶׁר לֹא תֵעָשֶׂינָה וְלֹא יָדַע וְאָשֵׁם וְנָשָׂא עֲו‍ֹנוֹ:

καὶ ἡ ψυχή ἣ ἂν ἁμάρτῃ καὶ ποιήσῃ μίαν ἀπὸ πασῶν τῶν ἐντολῶν κυρίου ὧν οὐ δεῖ ποιεῖν καὶ οὐκ ἔγνω καὶ πλημμελήσῃ καὶ λάβῃ τὴν ἁμαρτίαν

17 ܘܐܸܢ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܬܸܚܛܸܐ: ܘܬܸܥܒܸܿܕ ܚܲܕ ܡܼܢ ܟܠ ܦܘܼܩܕܵܢܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝܵܐ ܕܠܵܐ ܡܸܬ݂ܥܲܒ݂ܕܿܝܼܢ: ܘܠܵܐ ܝܼܕܲܥ ܕܲܚܛܵܐ: ܢܩܲܒܸܿܠ ܚܛܵܗܹܗ.

Anima si peccaverit per ignorantiam, feceritque unum ex his quæ Domini lege prohibentur, et peccati rea intellexerit iniquitatem suam,

Եւ անձն որ մեղիցէ, եւ արասցէ մի ինչ յամենայն պատուիրանաց Տեառն զոր չիցէ պարտ առնել, եւ ոչ իմանայցէ եւ յանցանիցէ եւ ընդունիցի մեղս,

და კაცმან უკუეთუ ცოდოს და ყოს ერთი რაჲმე მცნებათაგანი ღმრთისათაჲ, რომელ არა ჯერ-არს ყოფად, და ვერ ცნა, და ბრალი ქმნა და მოიღო ცოდვაჲ იგი, 17

17 And if a soul sin, and commit any of these things which are forbidden to be done by the commandments of the LORD; though he wist it not, yet is he guilty, and shall bear his iniquity.

יח. וְהֵבִיא אַיִל תָּמִים מִן הַצֹּאן בְּעֶרְכְּךָ לְאָשָׁם אֶל הַכֹּהֵן וְכִפֶּר עָלָיו הַכֹּהֵן עַל שִׁגְגָתוֹ אֲשֶׁר שָׁגָג וְהוּא לֹא יָדַע וְנִסְלַח לוֹ:

καὶ οἴσει κριὸν ἄμωμον ἐκ τῶν προβάτων τιμῆς ἀργυρίου εἰς πλημμέλειαν πρὸς τὸν ἱερέα καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς περὶ τῆς ἀγνοίας αὐτοῦ ἧς ἠγνόησεν καὶ αὐτὸς οὐκ ᾔδει καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ

18 ܘܢܲܝܬܹܿܐ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܕܠܵܐ ܡܘܼܡ ܡܼܢ ܥܵܢܵܐ ܒܲܕ݂ܡܲܝܵܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ: ܘܲܢܚܲܣܸܐ ܥܠܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ: ܥܲܠ ܛܘܼܥܝܲܝ ܕܲܛܥܵܐ ܘܗ̤ܘ ܠܵܐ ܝܼܕܲܥ: ܘܢܸܫܬܿܒܸܩ ܠܹܗ.

offeret arietem immaculatum de gregibus sacerdoti, juxta mensuram æstimationemque peccati: qui orabit pro eo, quia nesciens fecerit: et dimittetur ei,

ածցէ խոյ անարատ ի խաշանց գնոց արծաթոյ`` վասն յանցութեանն` առ քահանայն. եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն վասն անգիտութեանն զոր անգիտացաւ եւ ինքն ոչ գիտէր, եւ թողցի նմա,

მოჰგუაროს მღდელსა ვერძი უბიწოჲ ცხოვართაგან სასყიდლითა ვეცხლისაჲთა ბრალისა მისთჳს; და ლხინება-ყოს მღდელმან მან 18

18 And he shall bring a ram without blemish out of the flock, with thy estimation, for a trespass offering, unto the priest: and the priest shall make an atonement for him concerning his ignorance wherein he erred and wist it not, and it shall be forgiven him.

יט. אָשָׁם הוּא אָשֹׁם אָשַׁם לַיהֹוָה:

ἐπλημμέλησεν γὰρ πλημμέλησιν ἔναντι κυρίου

19 ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܚܠܵܦ ܚܛܵܗܵܐ ܢܲܝܬܸܿܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

quia per errorem deliquit in Dominum.

քանզի յանցեաւ յանցութիւն յանցանաց առաջի Տեառն,

უმეცრებისა მისისათჳს, რომელ ვერ ცნა და მან არა იცოდა ცოდვაჲ წინაშე ღმრთისა. 19

19 It is a trespass offering: he hath certainly trespassed against the LORD.

כ. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר:

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

ܩܦܠܐܘܢ: ܘ.
1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ.

Cap. 6
Locutus est Dominus ad Moysen, dicens:

ԳԼ. Զ
Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ,

ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 1

6
1 And the LORD spake unto Moses, saying,

כא. נֶפֶשׁ כִּי תֶחֱטָא וּמָעֲלָה מַעַל בַּיהֹוָה וְכִחֵשׁ בַּעֲמִיתוֹ בְּפִקָּדוֹן אוֹ בִתְשׂוּמֶת יָד אוֹ בְגָזֵל אוֹ עָשַׁק אֶת עֲמִיתוֹ:

ψυχὴ ἐὰν ἁμάρτῃ καὶ παριδὼν παρίδῃ τὰς ἐντολὰς κυρίου καὶ ψεύσηται τὰ πρὸς τὸν πλησίον ἐν παραθήκῃ ἢ περὶ κοινωνίας ἢ περὶ ἁρπαγῆς ἢ ἠδίκησέν τι τὸν πλησίον

2 ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܟܲܕ ܬܲܥܠܸܐ ܥܵܘܠܵܐ ܒܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܢܕܲܓܸܿܠ ܒܚܲܒ݂ܪܹܗ ܒܓ݂ܘܼܥܠܵܢܵܐ: ܐܵܘ ܒܫܵܘܬܵܦܘܼܬ݂ܵܐ ܕܐܝܼܕ݂ܵܐ: ܐܵܘ ܒܲܩܛܝܼܪܵܐ: ܐܵܘ ܛܠܲܡ ܠܚܲܒ݂ܪܹܗ.

Anima quæ peccaverit, et contempto Domino, negaverit proximo suo depositum quod fidei ejus creditum fuerat, vel vi aliquid extorserit, aut calumniam fecerit,

Անձն ոք եթէ մեղիցէ, եւ արհամարհելով արհամարհիցէ զպատուիրանս Տեառն, եւ ստեսցէ ընկերի իւրում, եթէ՛ յաւանդի, եթէ ի զովողութեան եւ եթէ՛ ի յափշտակութեան, եւ եթէ վնասեսցէ ինչ ընկերի իւրում,

კაცმან უკკუეთუ ცოდოს და უგულებელობით უგულებელს-ყვნეს მცნებანი უფლისანი და ჰტყუოს მოყუასსა ვედრებისათჳს, გინა ზიარებისათჳს, გინა ტაცებისათჳს, გინა თუ ავნო რაჲმე მოყუასსა, 2

2 If a soul sin, and commit a trespass against the LORD, and lie unto his neighbour in that which was delivered him to keep, or in fellowship, or in a thing taken away by violence, or hath deceived his neighbour;

כב. אוֹ מָצָא אֲבֵדָה וְכִחֶשׁ בָּהּ וְנִשְׁבַּע עַל שָׁקֶר עַל אַחַת מִכֹּל אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה הָאָדָם לַחֲטֹא בָהֵנָּה:

ἢ εὗρεν ἀπώλειαν καὶ ψεύσηται περὶ αὐτῆς καὶ ὀμόσῃ ἀδίκως περὶ ἑνὸς ἀπὸ πάντων ὧν ἐὰν ποιήσῃ ὁ ἄνθρωπος ὥστε ἁμαρτεῖν ἐν τούτοις

3 ܐܵܘ ܐܸܫܟܲܚ ܐܸܒ݂ܕܿܬ݂ܵܐ ܘܲܢܕܲܓܸܿܠ ܒܹܗ: ܘܢܹܐܡܹܐ ܒܕܲܓܵܠܘܼܬ݂ܵܐ ܥܲܠ ܚܕ݂ܵܐ ܡܼܢ ܟܠ ܕܥܵܒܹܕ ܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܠܡܸܚܛܵܐ ܒܗܹܝܢ.

sive rem perditam invenerit, et inficians insuper pejeraverit, et quodlibet aliud ex pluribus fecerit, in quibus solent peccare homines,

եւ եթէ եգիտ կորուստ ինչ եւ ժխտիցէ ի վերայ նորա, եւ երդնուցու սուտ վասն միոյ իրիք, յամենայնէ զոր եւ առնիցէ մարդ առ ի մեղանչելոյ նորա նոքօք,

ანუ თუ პოვა წარწყმედული, და ტყუვა მისთჳს და ფუცა ნაცულად ერთისა ამათგანისათჳს, რომელი ყვის კაცმან 3

3 Or have found that which was lost, and lieth concerning it, and sweareth falsely; in any of all these that a man doeth, sinning therein:

כג. וְהָיָה כִּי יֶחֱטָא וְאָשֵׁם וְהֵשִׁיב אֶת הַגְּזֵלָה אֲשֶׁר גָּזָל אוֹ אֶת הָעשֶׁק אֲשֶׁר עָשָׁק אוֹ אֶת הַפִּקָּדוֹן אֲשֶׁר הָפְקַד אִתּוֹ אוֹ אֶת הָאֲבֵדָה אֲשֶׁר מָצָא:

καὶ ἔσται ἡνίκα ἐὰν ἁμάρτῃ καὶ πλημμελήσῃ καὶ ἀποδῷ τὸ ἅρπαγμα ὃ ἥρπασεν ἢ τὸ ἀδίκημα ὃ ἠδίκησεν ἢ τὴν παραθήκην ἥτις παρετέθη αὐτῷ ἢ τὴν ἀπώλειαν ἣν εὗρεν

4 ܘܢܸܗܘܸܐ ܟܲܕ ܢܸܚܛܸܐ ܘܢܸܬ݂ܚܲܝܲܒ݂: ܢܦܲܢܸܐ ܡܸܕܸܿܡ ܕܲܫܩܲܠ ܒܲܩܛܝܼܪܵܐ: ܐܵܘ ܛܠܘܼܡܝܵܐ ܕܲܛܠܲܡ: ܐܵܘ ܓܘܼܥܠܵܢܵܐ ܕܐܲܓ݂ܥܠܘܼܗܝ: ܐܵܘ ܐܸܒ݂ܕܿܬ݂ܵܐ ܕܐܸܫܟܲܚ.

convicta delicti,

եւ եղիցի յորժամ մեղանչիցէ եւ յանցանիցէ, հատուսցէ զյափշտակութիւնն զոր յափշտակեաց, կամ զվնասն զոր վնասեաց, կամ զաւանդն որ աւանդեցաւ նմա, կամ զկորուստն զոր եգիտ,

და ცოდის ამათ შინა, და ყოს, რაჟამს ცოდა და ბრალი ქმნა, და მისცა მუნ ნატაცები იგი, რომელ მოსტაცა, 4

4 Then it shall be, because he hath sinned, and is guilty, that he shall restore that which he took violently away, or the thing which he hath deceitfully gotten, or that which was delivered him to keep, or the lost thing which he found,

כד. אוֹ מִכֹּל אֲשֶׁר יִשָּׁבַע עָלָיו לַשֶּׁקֶר וְשִׁלַּם אֹתוֹ בְּרֹאשׁוֹ וַחֲמִשִׁתָיו יֹסֵף עָלָיו לַאֲשֶׁר הוּא לוֹ יִתְּנֶנּוּ בְּיוֹם אַשְׁמָתוֹ:

ἀπὸ παντὸς πράγματος οὗ ὤμοσεν περὶ αὐτοῦ ἀδίκως καὶ ἀποτείσει αὐτὸ τὸ κεφάλαιον καὶ τὸ πέμπτον προσθήσει ἐπ᾽ αὐτό τίνος ἐστίν αὐτῷ ἀποδώσει ᾗ ἡμέρᾳ ἐλεγχθῇ

5 ܐܵܘ ܡܼܢ ܟܠܡܸܕܸܿܡ ܕܢܹܐܡܹܐ ܥܠܵܘܗܝ ܒܕܲܓܵܠܘܼܬ݂ܵܐ: ܢܸܦܪܥܝܼܘܗܝ ܒܩܲܪܢܹܗ: ܘܚܘܼܡܫܹܗ ܢܵܘܣܸܦ ܥܠܵܘܗܝ: ܠܡܵܢ ܕܕ݂ܝܼܠܹܗ ܗ̄ܘܼ ܢܸܬܿܠܝܼܘܗܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܩܘܼܪܒܵܢܹܗ.

reddet omnia, quæ per fraudem voluit obtinere, integra, et quintam insuper partem domino cui damnum intulerat.

յամենայն իրաց վասն որոյ երդուաւ սուտ, տուժեսցի զգլուխն, եւ զհինգերորդ մասն յաւելցէ ի նոյն. եւ ոյր իցէ` հատուսցէ նմա յաւուր յորում յանդիմանեսցի,

გინა ვნებისა მისთჳს, რომელ ავნო გინა ვედრებისა მისთჳს, რომელი ვედრად აქუნდა მას, გინა წარწყმედულისა მისთჳს, რომელ პოვა ყოვლისაგან საქმისა, რომლისათჳს ფუცა ნაცულად და მისცეს მას თავადი იგი და მეხუთე იგი შესძინოს მას ზედა. ვისაცა იყოს, მასვე მისცეს, რომელსაცა დღესა ემხილოს. 5

5 Or all that about which he hath sworn falsely; he shall even restore it in the principal, and shall add the fifth part more thereto, and give it unto him to whom it appertaineth, in the day of his trespass offering.

כה. וְאֶת אֲשָׁמוֹ יָבִיא לַיהֹוָה אַיִל תָּמִים מִן הַצֹּאן בְּעֶרְכְּךָ לְאָשָׁם אֶל הַכֹּהֵן:

καὶ τῆς πλημμελείας αὐτοῦ οἴσει τῷ κυρίῳ κριὸν ἀπὸ τῶν προβάτων ἄμωμον τιμῆς εἰς ὃ ἐπλημμέλησεν αὐτῷ

6 ܘܩܘܼܪܒܵܢܹܗ ܢܵܝܬܸܿܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܕܠܵܐ ܡܘܼܡ ܡܼܢ ܥܵܢܵܐ ܒܲܕ݂ܡܲܝܵܐ: ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܟ݂ܵܗܢܵܐ.

Pro peccato autem suo offeret arietem immaculatum de grege, et dabit eum sacerdoti, juxta æstimationem mensuramque delicti:

Եւ ընդ յանցանաց իւրոց մատուսցէ Տեառն խոյ անարատ ի հօտից` գնոց արծաթոյ`` վասն որոյ յանցեաւն,

და ბრალისა მისთჳს შეწიროს ღმრთისა ვერძი უბიწოჲ სასყიდლითა, რომლისათჳს ბრალი ქმნა. 6

6 And he shall bring his trespass offering unto the LORD, a ram without blemish out of the flock, with thy estimation, for a trespass offering, unto the priest:

כו. וְכִפֶּר עָלָיו הַכֹּהֵן לִפְנֵי יְהֹוָה וְנִסְלַח לוֹ עַל אַחַת מִכֹּל אֲשֶׁר יַעֲשֶׂה לְאַשְׁמָה בָהּ:

καὶ ἐξιλάσεται περὶ αὐτοῦ ὁ ἱερεὺς ἔναντι κυρίου καὶ ἀφεθήσεται αὐτῷ περὶ ἑνὸς ἀπὸ πάντων ὧν ἐποίησεν καὶ ἐπλημμέλησεν αὐτῷ

7 ܘܲܢܚܲܣܸܐ ܥܠܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܢܸܫܬܿܒܸܩ ܠܹܗ: ܥܲܠ ܚܕ݂ܵܐ ܡܼܢ ܟܠ ܕܥܵܒܹܕ݂ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܠܡܸܚܛܵܐ ܒܗܹܝܢ.

qui rogabit pro eo coram Domino, et dimittetur illi pro singulis quæ faciendo peccavit.

Եւ քաւեսցէ վասն նորա քահանայն առաջի Տեառն, եւ թողցի նմա վասն միոյ իրիք յամենայնէ զոր արար եւ յանցեաւ նա,

და ლხინება-ყოს მისთჳს მღდელმან მან წინაშე ღმრთისა 7

7 And the priest shall make an atonement for him before the LORD: and it shall be forgiven him for any thing of all that he hath done in trespassing therein.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=62ecf765-9928-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display