Bibliotheca Polyglotta

א. לֹא תַעֲשׂוּ לָכֶם אֱלִילִם וּפֶסֶל וּמַצֵּבָה לֹא תָקִימוּ לָכֶם וְאֶבֶן מַשְׂכִּית לֹא תִתְּנוּ בְּאַרְצְכֶם לְהִשְׁתַּחֲוֹת עָלֶיהָ כִּי אֲנִי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם:

οὐ ποιήσετε ὑμῖν αὐτοῖς χειροποίητα οὐδὲ γλυπτὰ οὐδὲ στήλην ἀναστήσετε ὑμῖν οὐδὲ λίθον σκοπὸν θήσετε ἐν τῇ γῇ ὑμῶν προσκυνῆσαι αὐτῷ ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν

1 ܠܵܐ ܬܸܥܒܿܕ݂ܘܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܕܸܚܠܵܬ݂ܵܐ ܘܨܲܠܡܹ̈ܐ: ܘܩܵܝܡܵܬ݂ܵܐ ܠܵܐ ܬܩܝܼܡܘܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܟܹܐܦܹ̈ܐ ܕܣܸܓ݂ܕܵܬ݂ܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒܿܕ݂ܘܼܢ ܒܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܬܸܣܓܿܕ݂ܘܼܢ ܠܗܹܝܢ: ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ.

Ego Dominus Deus vester: non facietis vobis idolum, et sculptile, nec titulos erigetis, nec insignem lapidem ponetis in terra vestra, ut adoretis eum. Ego enim sum Dominus Deus vester.

Մի՛ առնիցէք ձեզ ձեռագործս կամ դրօշեալս, եւ մի՛ կանգնիցէք ձեզ արձան, եւ մի՛ քարկոթող դնիցէք յերկրի ձերում երկիր պագանել նմա. ես եմ Տէր Աստուած ձեր,

არა ჰქმნე თავისა თჳსისა ჴელითქმნული, არცა გამოქანდაკებული, არცა ძეგლი არა აღმართოთ თქუენ, არცა ლოდი სასტრად აღსდგათ ქუეყანასა თქუენსა თაყუანის-საცემელად თქუენდა, რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი. 1

1 Ye shall make you no idols nor graven image, neither rear you up a standing image, neither shall ye set up any image of stone in your land, to bow down unto it: for I am the LORD your God.

ב. אֶת שַׁבְּתֹתַי תִּשְׁמֹרוּ וּמִקְדָּשִׁי תִּירָאוּ אֲנִי יְהֹוָה:

τὰ σάββατά μου φυλάξεσθε καὶ ἀπὸ τῶν ἁγίων μου φοβηθήσεσθε ἐγώ εἰμι κύριος

2 ܦܘܼܩܕܵܢܲܝ ܛܲܪܘ: ܘܡܼܢ ܡܲܩܕܲܫܝ ܕܚܲܠܘ: ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ.

Custodite sabbata mea, et pavete ad sanctuarium meum. Ego Dominus.

Զշաբաթս իմ պահեսջիք, եւ ի սրբութեանց իմոց երկնչիջիք. զի ես եմ Տէր,

შაბათნი ჩემნი დაიმარხენით და წმიდათა ჩემთაგან გეშინოდენ, რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი თქუენი. 2

2 Ye shall keep my sabbaths, and reverence my sanctuary: I am the LORD.

ג. אִם בְּחֻקֹּתַי בחוקותי תֵּלֵכוּ וְאֶת מִצְו‍ֹתַי תִּשְׁמְרוּ וַעֲשִׂיתֶם אֹתָם:

ἐὰν τοῖς προστάγμασίν μου πορεύησθε καὶ τὰς ἐντολάς μου φυλάσσησθε καὶ ποιήσητε αὐτάς

3 ܐܸܢ ܒܢܵܡܘܿܣܲܝ ܬܗܲܠܟ݂ܘܼܢ: ܘܦܘܼܩܕܵܢܲܝ ܬܸܛܪܘܼܢ ܘܬܸܥܒܿܕ݂ܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ.

Si in præceptis meis ambulaveritis, et mandata mea custodieritis, et feceritis ea, dabo vobis pluvias temporibus suis,

Եթէ ըստ հրամանաց իմոց գնայցէք, եւ զպատուիրանս իմ պահիցէք եւ առնիցէք զնոսա,

უკუეთუ ბრძანებათა ჩემთა ხჳდოდით, და მცნებათა ჩემთა იმარხჳდეთ და ჰყოფდეთ მათ, მოგცე თქუენ წჳმაჲ ჟამსა თჳსსა. 3

3 If ye walk in my statutes, and keep my commandments, and do them;

ד. וְנָתַתִּי גִשְׁמֵיכֶם בְּעִתָּם וְנָתְנָה הָאָרֶץ יְבוּלָהּ וְעֵץ הַשָּׂדֶה יִתֵּן פִּרְיוֹ:

καὶ δώσω τὸν ὑετὸν ὑμῖν ἐν καιρῷ αὐτοῦ καὶ ἡ γῆ δώσει τὰ γενήματα αὐτῆς καὶ τὰ ξύλα τῶν πεδίων ἀποδώσει τὸν καρπὸν αὐτῶν

4 ܐܸܬܸܿܠ ܡܸܛܪܲܝܟܿܘܿܢ ܒܙܲܒ݂ܢܗܘܿܢ: ܘܐܲܪܥܵܐ ܬܸܬܸܿܠ ܥܲܠܠܵܬ݂ܵܗ: ܘܐܝܼܠܵܢܵܐ ܕܚܲܩܠܵܐ ܢܸܬܸܿܠ ܦܹܐܪܵܘܗܝ.

et terra gignet germen suum, et pomis arbores replebuntur.

տաց ձեզ անձրեւ ի ժամանակի իւրում, եւ երկիրն տացէ զարմտիս իւր, եւ ծառք դաշտաց տացեն զպտուղս իւրեանց,

და ქუეყანამან გამოსცეს ნაყოფი თჳსი და ხეთა ველისათა მოსცენ ხილი მათი. 4

4 Then I will give you rain in due season, and the land shall yield her increase, and the trees of the field shall yield their fruit.

ה. וְהִשִּׂיג לָכֶם דַּיִשׁ אֶת בָּצִיר וּבָצִיר יַשִּׂיג אֶת זָרַע וַאֲכַלְתֶּם לַחְמְכֶם לָשׂבַע וִישַׁבְתֶּם לָבֶטַח בְּאַרְצְכֶם:

καὶ καταλήμψεται ὑμῖν ὁ ἀλοητὸς τὸν τρύγητον καὶ ὁ τρύγητος καταλήμψεται τὸν σπόρον καὶ φάγεσθε τὸν ἄρτον ὑμῶν εἰς πλησμονὴν καὶ κατοικήσετε μετὰ ἀσφαλείας ἐπὶ τῆς γῆς ὑμῶν

5 ܘܬܲܕ݂ܪܸܟ݂ ܕܪܵܟ݂ܬܵܐ ܠܲܩܛܵܦܵܐ: ܘܲܩܛܵܦܵܐ ܢܲܕ݂ܪܸܟ݂ ܠܙܲܪܥܵܐ: ܘܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܠܲܚܡܵܐ ܘܬܸܣܒܿܥܘܼܢ: ܘܬܸܬܿܒ݂ܘܼܢ ܒܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ ܒܫܸܠܝܵܐ.

Apprehendet messium tritura vindemiam, et vindemia occupabit sementem: et comedetis panem vestrum in saturitate, et absque pavore habitabitis in terra vestra.

եւ հասանիցեն ձեր կալք ի կութս, եւ կութք ի սերմանս հասանիցեն, եւ կերիջիք զհաց ձեր ցյագ, եւ բնակեսջիք անհոգութեամբ յերկրի ձերում,

და მიიწიოს სალეწავი თქუენი ვიდრე სთულებადმდე და სთველი მიიწიოს თესვადმდე და ჰჭამდეთ პურსა თქუენსა მაძღრივ და დაემკჳდრნეთ კრძალულებით ქუეყანასა თქუენსა. 5

5 And your threshing shall reach unto the vintage, and the vintage shall reach unto the sowing time: and ye shall eat your bread to the full, and dwell in your land safely.

ו. וְנָתַתִּי שָׁלוֹם בָּאָרֶץ וּשְׁכַבְתֶּם וְאֵין מַחֲרִיד וְהִשְׁבַּתִּי חַיָּה רָעָה מִן הָאָרֶץ וְחֶרֶב לֹא תַעֲבֹר בְּאַרְצְכֶם:

καὶ πόλεμος οὐ διελεύσεται διὰ τῆς γῆς ὑμῶν καὶ δώσω εἰρήνην ἐν τῇ γῇ ὑμῶν καὶ κοιμηθήσεσθε καὶ οὐκ ἔσται ὑμᾶς ὁ ἐκφοβῶν καὶ ἀπολῶ θηρία πονηρὰ ἐκ τῆς γῆς ὑμῶν

6 ܘܐܸܬܸܿܠ ܫܠܵܡܵܐ ܒܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ: ܘܬܸܕ݂ܡܟ݂ܘܼܢ ܘܠܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܡܿܢ ܕܲܡܕܲܚܸܠ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܹܒܲܛܸܠ ܚܲܝܘܬ݂ܵܐ ܒܝܼܫܬܵܐ ܡܼܢ ܐܲܪܥܵܐ: ܘܚܲܪܒܵܐ ܠܵܐ ܬܸܥܒܲܪ ܒܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ.

Dabo pacem in finibus vestris: dormietis, et non erit qui exterreat. Auferam malas bestias, et gladius non transibit terminos vestros.

Եւ տաց խաղաղութիւն յերկրին ձերում, եւ ննջիցէք, եւ ոչ ոք իցէ որ զարհուրեցուցանիցէ զձեզ. եւ կորուսից զգազանս չարս յերկրէ ձերմէ. եւ պատերազմ մի՛ անցցէ յերկրի ձեր,

და მოვსცე მშჳდობაჲ ქუეყანასა თქუენსა და დაიძინოდით უზრუნველად და არა ვინ იყოს მაშინებელ თქუენდა, და წარვწყმიდო მჴეცი ბოროტი ქუეყანისაგან თქუენისა და ბრძოლა არა იყოს ქუეყანასა თქუენსა. 6

6 And I will give peace in the land, and ye shall lie down, and none shall make you afraid: and I will rid evil beasts out of the land, neither shall the sword go through your land.

ז. וּרְדַפְתֶּם אֶת אֹיְבֵיכֶם וְנָפְלוּ לִפְנֵיכֶם לֶחָרֶב:

καὶ διώξεσθε τοὺς ἐχθροὺς ὑμῶν καὶ πεσοῦνται ἐναντίον ὑμῶν φόνῳ

7 ܘܬܸܪܕ݂ܦܘܼܢ ܠܲܒ݂ܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܢܸܦܠܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟܿܘܿܢ ܒܚܲܪܒܵܐ.

Persequemini inimicos vestros, et corruent coram vobis.

Եւ հալածեսջիք զթշնամիս ձեր, եւ անկանիցին առաջի ձեր սպանմամբ,

და სდევნიდეთ მტერთა თქუენთა და დაეცნენ წინაშე თქუენსა მომწყდარნი მახჳლითა. 7

7 And ye shall chase your enemies, and they shall fall before you by the sword.

ח. וְרָדְפוּ מִכֶּם חֲמִשָּׁה מֵאָה וּמֵאָה מִכֶּם רְבָבָה יִרְדֹּפוּ וְנָפְלוּ אֹיְבֵיכֶם לִפְנֵיכֶם לֶחָרֶב:

καὶ διώξονται ἐξ ὑμῶν πέντε ἑκατόν καὶ ἑκατὸν ὑμῶν διώξονται μυριάδας καὶ πεσοῦνται οἱ ἐχθροὶ ὑμῶν ἐναντίον ὑμῶν μαχαίρᾳ

8 ܘܢܸܪܕܿܦܘܼܢ ܚܲܡܫܵܐ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܠܲܡܵܐܐ: ܘܲܡܵܐܐ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܢܸܪܕܿܦܘܼܢ ܠܪܸܒܿܘܵܬ݂ܵܐ: ܘܢܸܦܠܘܼܢ ܒܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܟܿܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟܿܘܿܢ ܒܚܲܪܒܵܐ.

Persequentur quinque de vestris centum alienos, et centum de vobis decem millia: cadent inimici vestri gladio in conspectu vestro.

Եւ հալածիցեն ի ձէնջ հինգք զհարեւր, եւ հարեւրք ի ձէնջ հալածեսցեն զբեւրս, եւ անկանիցին թշնամիք ձեր առաջի ձեր սրով,

და წარიქციოს ხუთმან თქუენგანმან ასი და ასმან თქუენგანმან წარიქციოს ბევრეული და დაეცნენ მტერნი თქუენნი წინაშე თქუენსა მახჳლითა. 8

8 And five of you shall chase an hundred, and an hundred of you shall put ten thousand to flight: and your enemies shall fall before you by the sword.

ט. וּפָנִיתִי אֲלֵיכֶם וְהִפְרֵיתִי אֶתְכֶם וְהִרְבֵּיתִי אֶתְכֶם וַהֲקִימֹתִי אֶת בְּרִיתִי אִתְּכֶם:

καὶ ἐπιβλέψω ἐφ᾽ ὑμᾶς καὶ αὐξανῶ ὑμᾶς καὶ πληθυνῶ ὑμᾶς καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου μεθ᾽ ὑμῶν

9 ܘܐܸܬ݂ܦܢܸܐ ܥܠܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܐܲܟ݂ܒܲܪܟ݂ܘܿܢ ܘܐܲܣܓܹܿܝܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܲܩܝܼܡ ܩܝܵܡܝ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ.

Respiciam vos, et crescere faciam: multiplicabimini, et firmabo pactum meum vobiscum.

Եւ հայեցայց ի ձեզ, եւ աճեցուցից զձեզ եւ բազմացուցից զձեզ, եւ հաստատեցից զուխտ իմ ընդ ձեզ,

და მოვიხილო თქუენ ზედა და გაკურთხნე თქუენ და აღგაორძინნე თქუენ და განგამრავლნე თქუენ და დავამტკიცო აღთქმაჲ ჩემი თქუენ თანა. 9

9 For I will have respect unto you, and make you fruitful, and multiply you, and establish my covenant with you.

י. וַאֲכַלְתֶּם יָשָׁן נוֹשָׁן וְיָשָׁן מִפְּנֵי חָדָשׁ תּוֹצִיאוּ:

καὶ φάγεσθε παλαιὰ καὶ παλαιὰ παλαιῶν καὶ παλαιὰ ἐκ προσώπου νέων ἐξοίσετε

10 ܘܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܥܲܬܝܼܩܵܐ ܕܥܲܬܿܝܼܩ: ܘܥܲܬܿܝܼܩܵܐ ܡܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܚܲܕ݂ܬ݂ܵܐ ܬܲܦܩܘܼܢ.

Comedetis vetustissima veterum, et vetera novis supervenientibus projicietis.

Եւ կերիջիք զհին եւ զհնոյ հին, եւ զհինն յերեսաց նորոյն հանիջիք ի բաց,

და ჰჭამდეთ ძუელსა და ძველისძველსა და ძუელი წინაშე პირსა ახალთასა გამოსდვათ. 10

10 And ye shall eat old store, and bring forth the old because of the new.

יא. וְנָתַתִּי מִשְׁכָּנִי בְּתוֹכְכֶם וְלֹא תִגְעַל נַפְשִׁי אֶתְכֶם:

καὶ θήσω τὴν διαθήκην μου ἐν ὑμῖν καὶ οὐ βδελύξεται ἡ ψυχή μου ὑμᾶς

11 ܘܐܸܬܸܿܠ ܡܲܫܟܲܢܝ ܒܲܝܢܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܬܸܓ݂ܥܲܨ ܢܲܦ̮ܫܝ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ.

Ponam tabernaculum meum in medio vestri, et non abjiciet vos anima mea.

Եւ հաստատեցից զուխտ իմ ի ձեզ. եւ ոչ գարշեսցի անձն իմ ի ձէնջ,

და აღუმართო კარავი ჩემი თქუენ შორის და არა მოგიძაგნეს თქუენ სულმან ჩემმან. 11

11 And I set my tabernacle among you: and my soul shall not abhor you.

יב. וְהִתְהַלַּכְתִּי בְּתוֹכְכֶם וְהָיִיתִי לָכֶם לֵאלֹהִים וְאַתֶּם תִּהְיוּ לִי לְעָם:

καὶ ἐμπεριπατήσω ἐν ὑμῖν καὶ ἔσομαι ὑμῶν θεός καὶ ὑμεῖς ἔσεσθέ μου λαός

12 ܘܐܹܗܲܠܸܟ݂ ܒܲܝܢܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܸܗܘܸܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܐܲܢ̄ܬܿܘܿܢ ܬܸܗܘܘܿܢ ܠܝܼ ܥܲܡܵܐ.

Ambulabo inter vos, et ero Deus vester, vosque eritis populus meus.

եւ գնացից ի ձեզ, եւ եղէց ձեր Աստուած, եւ դուք եղիջիք ինձ ի ժողովուրդ,

და ვიქცეოდი მე თქუენ შორის, და ვიყო მე თქუენდა ღმერთ და თქუენ იყუნეთ ჩემდა ერად. 12

12 And I will walk among you, and will be your God, and ye shall be my people.

יג. אֲנִי יְהֹוָה אֱלֹהֵיכֶם אֲשֶׁר הוֹצֵאתִי אֶתְכֶם מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם מִהְיֹת לָהֶם עֲבָדִים וָאֶשְׁבֹּר מֹטֹת עֻלְּכֶם וָאוֹלֵךְ אֶתְכֶם קוֹמְמִיּוּת:

ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς ὑμῶν ὁ ἐξαγαγὼν ὑμᾶς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ὄντων ὑμῶν δούλων καὶ συνέτριψα τὸν δεσμὸν τοῦ ζυγοῦ ὑμῶν καὶ ἤγαγον ὑμᾶς μετὰ παρρησίας

13 ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܕܐܲܦܸܩܬܿܟ݂ܘܿܢ ܡܼܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܕܠܵܐ ܬܸܗܘܘܿܢ ܠܗܘܿܢ ܥܲܒ݂ܕܹ̈ܐ: ܘܬܸܒ݂ܪܹܬ݂ ܢܝܼܪܵܐ ܕܫܘܼܥܒܵܕ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܘܗܲܠܸܟ݂ܬܿܟ݂ܘܿܢ ܒܩܵܘܡܬ݂ܵܐ ܦܫܝܼܛܬܵܐ.

Ego Dominus Deus vester, qui eduxi vos de terra Ægyptiorum, ne serviretis eis: et qui confregi catenas cervicum vestrarum, ut incederetis erecti.

Ես եմ Տէր Աստուած ձեր որ հանի զձեզ յերկրէն Եգիպտացւոց, մինչ էիք դուք ծառայք. եւ խզեցի զկապանս լծոյն ձերոյ, եւ ածի զձեզ համարձակութեամբ,

მე ვარ ღმერთი, რომელმან გამოგიყვანენ თქუენ ქუეყანით ეგჳპტით, რამეთუ იყვენით თქვენ მონა და განვხეთქენ საკრველნი უღლისა თქუენისანი და მოგიყვანენ თქუენ განცხადებულად. 13

13 I am the LORD your God, which brought you forth out of the land of Egypt, that ye should not be their bondmen; and I have broken the bands of your yoke, and made you go upright.

יד. וְאִם לֹא תִשְׁמְעוּ לִי וְלֹא תַעֲשׂוּ אֵת כָּל הַמִּצְוֹת הָאֵלֶּה:

ἐὰν δὲ μὴ ὑπακούσητέ μου μηδὲ ποιήσητε τὰ προστάγματά μου ταῦτα

14 ܐܸܢ ܕܝܹܢ ܠܵܐ ܬܸܫܡܥܘܼܢܵܢܝ: ܘܠܵܐ ܬܸܥܒܿܕ݂ܘܼܢ ܗܵܠܹܝܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩܕܵܢܹ̈ܐ.

Quod si non audieritis me, nec feceritis omnia mandata mea,

Ապա թէ ոչ լսիցէք ինձ, եւ ոչ առնիցէք զամենայն հրամանս իմ զայսոսիկ,

უკუეთუ არა ისმინოთ ჩემი და არცა ჰყოფდეთ ბრძანებათა ჩემთა, 14

14 But if ye will not hearken unto me, and will not do all these commandments;

טו. וְאִם בְּחֻקֹּתַי תִּמְאָסוּ וְאִם אֶת מִשְׁפָּטַי תִּגְעַל נַפְשְׁכֶם לְבִלְתִּי עֲשׂוֹת אֶת כָּל מִצְו‍ֹתַי לְהַפְרְכֶם אֶת בְּרִיתִי:

ἀλλὰ ἀπειθήσητε αὐτοῖς καὶ τοῖς κρίμασίν μου προσοχθίσῃ ἡ ψυχὴ ὑμῶν ὥστε ὑμᾶς μὴ ποιεῖν πάσας τὰς ἐντολάς μου ὥστε διασκεδάσαι τὴν διαθήκην μου

15 ܐܸܢ ܢܵܡܘܿܣܲܝ ܬܲܣܠܘܼܢ: ܘܲܒ݂ܕ݂ܝܼܢܲܝ ܬܸܓ݂ܥܲܨ ܢܲܦ̮ܫܟ݂ܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܬܸܥܒܿܕ݂ܘܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܦܘܼܩܕܵܢܲܝ ܘܲܩܝܵܡܲܝ ܬܒܲܛܠܘܼܢ.

si spreveritis leges meas, et judicia mea contempseritis, ut non faciatis ea quæ a me constituta sunt, et ad irritum perducatis pactum meum:

այլ հեստիցէք սոցա, եւ յիրաւանց իմոց տաղտկայցեն անձինք ձեր, առ ի չառնելոյ ձեզ զամենայն զպատուիրանս իմ եւ ցրելոյ զուխտն իմ,

არამედ ურჩ ექმნნეთ მათ და სამართალნი ჩემნი მოიწყინნეს სულმან თქუენმან და არა ჰყოფდეთ ბრძანებათა ჩემთა და განაქარვნეთ აღთქუმანი ჩემნი. 15

15 And if ye shall despise my statutes, or if your soul abhor my judgments, so that ye will not do all my commandments, but that ye break my covenant:

טז. אַף אֲנִי אֶעֱשֶׂה זֹּאת לָכֶם וְהִפְקַדְתִּי עֲלֵיכֶם בֶּהָלָה אֶת הַשַּׁחֶפֶת וְאֶת הַקַּדַּחַת מְכַלּוֹת עֵינַיִם וּמְדִיבֹת נָפֶשׁ וּזְרַעְתֶּם לָרִיק זַרְעֲכֶם וַאֲכָלֻהוּ אֹיְבֵיכֶם:

καὶ ἐγὼ ποιήσω οὕτως ὑμῖν καὶ ἐπισυστήσω ἐφ᾽ ὑμᾶς τὴν ἀπορίαν τήν τε ψώραν καὶ τὸν ἴκτερον καὶ σφακελίζοντας τοὺς ὀφθαλμοὺς ὑμῶν καὶ τὴν ψυχὴν ὑμῶν ἐκτήκουσαν καὶ σπερεῖτε διὰ κενῆς τὰ σπέρματα ὑμῶν καὶ ἔδονται οἱ ὑπεναντίοι ὑμῶν

16 ܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ ܐܸܥܒܸܿܕ݂ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܐܸܦܩܘܿܕ݂ ܥܠܲܝܟܿܘܿܢ ܬܗܵܪܵܐ: ܘܓܲܪܒܵܐ: ܘܩܲܠܵܦܝܼܬ݂ܵܐ: ܘܪܸܕ݂ܝܵܐ ܕܲܡܓܲܡܲܪ ܥܲܝܢܹ̈ܐ: ܘܲܡܕܲܝܲܒ݂ ܢܲܦ̮ܫܵܐ: ܘܬܸܙܪܥܘܼܢ ܙܲܪܥܟ݂ܘܿܢ ܣܪܝܼܩܵܐܝܼܬ݂: ܘܢܹܐܟ݂ܠܘܼܢܹܗ ܒܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܟܿܘܿܢ.

ego quoque hæc faciam vobis: visitabo vos velociter in egestate, et ardore, qui conficiat oculos vestros, et consumat animas vestras. Frustra seretis sementem, quæ ab hostibus devorabitur.

արարից նոյնպէս եւ ես ձեզ. հաստատեցից ի վերայ ձեր տագնապաւ տարակուսանս, զքոս եւ զդալուկն որ սորեցուցանիցեն զաչս ձեր, եւ հաչիցէք յանձինս ձեր, եւ սերմանեսջիք ի սնոտիս զսերմանիս ձեր, եւ զայն հակառակորդք ձեր կերիցեն,

და მეცა ეგრევე გიყო თქვენ: მოვავლინო თქუენ ზედა სიმღიერე და უნაყოფოებაჲ და სიყჳთლე დანდალუკად თუალთა თქუენთა, და გული თქუენი დადნებოდეს, და სთესვიდეთ თესლსა თქუენსა ცუდად და ჭამდენ მას მტერნი თქუენნი. 16

16 I also will do this unto you; I will even appoint over you terror, consumption, and the burning ague, that shall consume the eyes, and cause sorrow of heart: and ye shall sow your seed in vain, for your enemies shall eat it.

יז. וְנָתַתִּי פָנַי בָּכֶם וְנִגַּפְתֶּם לִפְנֵי אֹיְבֵיכֶם וְרָדוּ בָכֶם שׂנְאֵיכֶם וְנַסְתֶּם וְאֵין רֹדֵף אֶתְכֶם:

καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐφ᾽ ὑμᾶς καὶ πεσεῖσθε ἐναντίον τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν καὶ διώξονται ὑμᾶς οἱ μισοῦντες ὑμᾶς καὶ φεύξεσθε οὐθενὸς διώκοντος ὑμᾶς

17 ܘܐܸܬܸܿܠ ܪܘܼܓ݂ܙܝ ܒܟ݂ܘܿܢ: ܘܬܸܬܲܒܲܪܘܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܒܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܢܸܫܬܲܠܛܘܼܢ ܒܟ݂ܘܿܢ ܣܲܢܐܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܬܸܥܪܩܘܼܢ ܟܲܕ݂ ܠܲܝܬ ܕܪܵܕܹܦ ܠܟ݂ܘܿܢ.

Ponam faciem meam contra vos, et corruetis coram hostibus vestris, et subjiciemini his qui oderunt vos: fugietis, nemine persequente.

հաստատեցից զերեսս իմ ի ձեզ, եւ անկանիջիք առաջի թշնամեաց ձերոց, եւ հալածեսցեն զձեզ ատելիք ձեր, եւ լինիջիք փախստեայք առանց ուրուք հալածելոյ զձեզ,

და დავამტკიცო პირი ჩემი თქუენ ზედა და დაეცნეთ წინაშე მტერთა თქუენთა, და გდევნიდენ თქუენ მოძულენი თქვენნი და ივლტოდით თქუენ თჳნიერ მდევართა. 17

17 And I will set my face against you, and ye shall be slain before your enemies: they that hate you shall reign over you; and ye shall flee when none pursueth you.

יח. וְאִם עַד אֵלֶּה לֹא תִשְׁמְעוּ לִי וְיָסַפְתִּי לְיַסְּרָה אֶתְכֶם שֶׁבַע עַל חַטֹּאתֵיכֶם:

καὶ ἐὰν ἕως τούτου μὴ ὑπακούσητέ μου καὶ προσθήσω τοῦ παιδεῦσαι ὑμᾶς ἑπτάκις ἐπὶ ταῖς ἁμαρτίαις ὑμῶν

18 ܘܐܸܢ ܒܗܵܠܹܝܢ ܬܘܼܒ݂ ܠܵܐ ܬܸܫܡܥܘܼܢܵܢܵܝ: ܐܵܘܣܸܦ ܠܡܸܪܕܵܟ݂ܘܿܢ ܚܲܕ݂ ܒܫܲܒ݂ܥܵܐ ܠܲܚܛܵܗܲܝܟܿܘܿܢ.

Sin autem nec sic obedieritis mihi, addam correptiones vestras septuplum propter peccata vestra,

Եւ եթէ տակաւին ոչ լսիցէք ինձ` յաւելից խրատել զձեզ եւթնպատիկ ի վերայ մեղացն ձերոց,

უკუეთუ აქამომდე არა ისმინოთ ჩემი და შევსძინო სწავლად თქუენდა შჳდწილ ცოდვათა თქუენთა ზედა. 18

18 And if ye will not yet for all this hearken unto me, then I will punish you seven times more for your sins.

יט. וְשָׁבַרְתִּי אֶת גְּאוֹן עֻזְּכֶם וְנָתַתִּי אֶת שְׁמֵיכֶם כַּבַּרְזֶל וְאֶת אַרְצְכֶם כַּנְּחֻשָׁה:

καὶ συντρίψω τὴν ὕβριν τῆς ὑπερηφανίας ὑμῶν καὶ θήσω τὸν οὐρανὸν ὑμῖν σιδηροῦν καὶ τὴν γῆν ὑμῶν ὡσεὶ χαλκῆν

19 ܘܐܸܬ݂ܒܲܪ ܓܲܐܝܘܼܬ݂ܵܐ ܕܥܘܼܫܢܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܸܥܒܸܿܕ ܫܡܲܝܟܿܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܦܲܪܙܠܵܐ: ܘܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ ܐܲܝܟ݂ ܢܚܵܫܵܐ.

et conteram superbiam duritiæ vestræ. Daboque vobis cælum desuper sicut ferrum, et terram æneam.

Եւ խորտակեցից զհպարտութիւն ամբարտաւանութեանց ձերոց. եւ արարից ձեզ զերկինս երկաթի եւ զերկիր ձեր իբրեւ պղնձի,

და შევმუსრო გინებაჲ იგი ამპარტავნებისაჲ და ვყო ცაჲ თქუენ ზედა ვითარცა რკინაჲ და ქუეყანა ვითარცა რვალი. 19

19 And I will break the pride of your power; and I will make your heaven as iron, and your earth as brass:

כ. וְתַם לָרִיק כֹּחֲכֶם וְלֹא תִתֵּן אַרְצְכֶם אֶת יְבוּלָהּ וְעֵץ הָאָרֶץ לֹא יִתֵּן פִּרְיוֹ:

καὶ ἔσται εἰς κενὸν ἡ ἰσχὺς ὑμῶν καὶ οὐ δώσει ἡ γῆ ὑμῶν τὸν σπόρον αὐτῆς καὶ τὸ ξύλον τοῦ ἀγροῦ ὑμῶν οὐ δώσει τὸν καρπὸν αὐτοῦ

20 ܘܢܸܓ݂ܡܲܪ ܚܲܝܠܟ݂ܘܿܢ ܒܲܣܪܝܼܩܘܼܬ݂ܵܐ: ܘܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ ܠܵܐ ܬܸܬܸܿܠ ܥܲܠܠܵܬ݂ܵܗ: ܘܐܝܼܠܵܢܹ̈ܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܠܵܐ ܢܸܬܿܠܘܼܢ ܦܹܐܪܲܝܗܘܿܢ.

Consumetur incassum labor vester, non proferet terra germen, nec arbores poma præbebunt.

Եւ եղիցի ընդունայն զօրութիւն ձեր. եւ մի՛ տացէ երկիր ձեր զսերմանիս իւր, եւ մի՛ ծառ վայրաց տացէ զպտուղ իւր,

და ცუდად იყოს ძალი თქუენი და ქუეყანამან არა მოგცეს თესლი მისი და ხემან ველისა თქუენისამან არა მოგცეს ნაყოფი მისი. 20

20 And your strength shall be spent in vain: for your land shall not yield her increase, neither shall the trees of the land yield their fruits.

כא. וְאִם תֵּלְכוּ עִמִּי קֶרִי וְלֹא תֹאבוּ לִשְׁמֹעַ לִי וְיָסַפְתִּי עֲלֵיכֶם מַכָּה שֶׁבַע כְּחַטֹּאתֵיכֶם:

καὶ ἐὰν μετὰ ταῦτα πορεύησθε πλάγιοι καὶ μὴ βούλησθε ὑπακούειν μου προσθήσω ὑμῖν πληγὰς ἑπτὰ κατὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν

21 ܘܐܸܢ ܬܗܲܠܟ݂ܘܼܢ ܥܲܡܝ ܩܲܪܝܵܐܝܼܬ݂: ܘܠܵܐ ܬܸܨܒ݂ܘܼܢ ܠܡܸܫܡܥܲܢܝ: ܐܵܘܣܸܦ ܥܠܲܝܟܿܘܿܢ ܡܚܘܿܬ݂ܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܫܲܒ݂ܥܵܐ ܠܲܚܛܵܗܲܝܟܿܘܿܢ.

Si ambulaveritis ex adverso mihi, nec volueritis audire me, addam plagas vestras in septuplum propter peccata vestra:

Եւ եթէ տակաւին գնայցէք դուք խոտորնակս, եւ ոչ կամիցիք լսել ինձ, յաւելից ձեզ հարուածս եւթնպատիկ ըստ անօրէնութեան ձերում,

უკუეთუ ამისა შემდგომად ხვიდოდითღა თქუენ დრკუდ ჩემდა მომართ და არა ინებოთ სმენად ჩემი, შეგძინო თქუენ ტანჯვაჲ შჳდი ცოდვათა თქუენთაებრ. 21

21 And if ye walk contrary unto me, and will not hearken unto me; I will bring seven times more plagues upon you according to your sins.

כב. וְהִשְׁלַחְתִּי בָכֶם אֶת חַיַּת הַשָּׂדֶה וְשִׁכְּלָה אֶתְכֶם וְהִכְרִיתָה אֶת בְּהֶמְתְּכֶם וְהִמְעִיטָה אֶתְכֶם וְנָשַׁמּוּ דַּרְכֵיכֶם:

καὶ ἀποστελῶ ἐφ᾽ ὑμᾶς τὰ θηρία τὰ ἄγρια τῆς γῆς καὶ κατέδεται ὑμᾶς καὶ ἐξαναλώσει τὰ κτήνη ὑμῶν καὶ ὀλιγοστοὺς ποιήσει ὑμᾶς καὶ ἐρημωθήσονται αἱ ὁδοὶ ὑμῶν

22 ܘܐܹܫܲܕܲܪ ܥܠܲܝܟܿܘܿܢ ܚܲܝܘܬ݂ܵܐ ܕܚܲܩܠܵܐ: ܘܲܬ݂ܓܲܝܸܙܟ݂ܘܿܢ: ܘܬ݂ܵܘܒܸܿܕ݂ ܒܥܝܼܪܟ݂ܘܿܢ: ܘܬܲܙܥܲܪܟ݂ܘܿܢ: ܘܢܸܨܕܝܵܢ ܐܘܼܪܚܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ.

immittamque in vos bestias agri, quæ consumant vos, et pecora vestra, et ad paucitatem cuncta redigant, desertæque fiant viæ vestræ.

Եւ առաքեցից ի վերայ ձեր գազանս չարս երկրի, եւ կերիցեն զձեզ, եւ սատակեսցեն զանասունս ձեր, եւ նուազունս արարից զձեզ. եւ կուրասցին ճանապարհք ձեր,

და მოვავლინო თქუენ ზედა მჴეცი მძჳნვარე ქუეყანისაჲ და შეგჭამდეს თქუენ, და აღჴოცოს საცხოვარი თქუენი და შეგამცირნეს თქუენ და ოჴერ იყუნენ გზანი თქუენნი. 22

22 I will also send wild beasts among you, which shall rob you of your children, and destroy your cattle, and make you few in number; and your high ways shall be desolate.

כג. וְאִם בְּאֵלֶּה לֹא תִוָּסְרוּ לִי וַהֲלַכְתֶּם עִמִּי קֶרִי:

καὶ ἐπὶ τούτοις ἐὰν μὴ παιδευθῆτε ἀλλὰ πορεύησθε πρός με πλάγιοι

23 ܘܐܸܢ ܬܘܼܒ݂ ܒܗܵܠܹܝܢ ܠܵܐ ܬܸܬ݂ܪܕ݂ܘܼܢ: ܘܲܬ݂ܗܲܠܟ݂ܘܼܢ ܥܲܡܝ ܩܲܪܝܵܐܝܼܬ݂.

Quod si nec sic volueritis recipere disciplinam, sed ambulaveritis ex adverso mihi:

Ապա թէ այնու եւս ոչ խրատիցիք, այլ տակաւին խոտորնակս գնայցէք ընդ իս,

და უკუეთუ ამითცა ვერ განისწავლნეთ თქუენ, 23

23 And if ye will not be reformed by me by these things, but will walk contrary unto me;

כד. וְהָלַכְתִּי אַף אֲנִי עִמָּכֶם בְּקֶרִי וְהִכֵּיתִי אֶתְכֶם גַּם אָנִי שֶׁבַע עַל חַטֹּאתֵיכֶם:

πορεύσομαι κἀγὼ μεθ᾽ ὑμῶν θυμῷ πλαγίῳ καὶ πατάξω ὑμᾶς κἀγὼ ἑπτάκις ἀντὶ τῶν ἁμαρτιῶν ὑμῶν

24 ܐܹܗܲܠܸܟ݂ ܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܩܲܪܝܵܐܝܼܬ݂: ܘܐܸܡܚܹܝܟ݂ܘܿܢ ܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܚܲܕ݂ ܒܫܲܒ݂ܥܵܐ ܠܲܚܛܵܗܲܝܟܿܘܿܢ.

ego quoque contra vos adversus incedam, et percutiam vos septies propter peccata vestra,

գնացից եւ ես ընդ ձեզ բարկութեամբ խոտորնակս. եւ հարից զձեզ եւթնպատիկ փոխանակ մեղաց ձերոց,

არამედ ხჳდოდითღა ჩემდა მომართ გულარძნილად, ვიდოდი მეცა თქუენ თანა გულისწყრომითა გულარძნილითა და გგუემნე თქუენ შჳდ წელ ცოდვათა მათ თქუენთათჳს. 24

24 Then will I also walk contrary unto you, and will punish you yet seven times for your sins.

כה. וְהֵבֵאתִי עֲלֵיכֶם חֶרֶב נֹקֶמֶת נְקַם בְּרִית וְנֶאֱסַפְתֶּם אֶל עָרֵיכֶם וְשִׁלַּחְתִּי דֶבֶר בְּתוֹכְכֶם וְנִתַּתֶּם בְּיַד אוֹיֵב:

καὶ ἐπάξω ἐφ᾽ ὑμᾶς μάχαιραν ἐκδικοῦσαν δίκην διαθήκης καὶ καταφεύξεσθε εἰς τὰς πόλεις ὑμῶν καὶ ἐξαποστελῶ θάνατον εἰς ὑμᾶς καὶ παραδοθήσεσθε εἰς χεῖρας ἐχθρῶν

25 ܘܐܲܝܬܸܿܐ ܥܠܲܝܟܿܘܿܢ ܚܲܪܒܵܐ ܕܡܸܬ݂ܦܲܪܥܵܐ ܦܘܼܪܥܵܢܵܐ ܕܲܩܝܵܡܵܐ: ܘܬܸܥܪܩܘܼܢ ܠܩܘܼܪܝܼܟ݂ܘܼܢ: ܘܐܹܫܲܕܲܪ ܒܟ݂ܘܿܢ ܡܵܘܬܵܢܵܐ: ܘܬܸܫܬܲܠܡܘܼܢ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܲܒ݂ܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܟܿܘܿܢ.

inducamque super vos gladium ultorem fœderis mei. Cumque confugeritis in urbes, mittam pestilentiam in medio vestri, et trademini in manibus hostium,

Եւ սատակեցից զձեզ սրով խնդրել զվրէժ ուխտին. եւ թէ ամրանայցէք ի քաղաքս ձեր, եւ առաքեցից մահ ի ձեզ, եւ մատնեսջիք ի ձեռս թշնամեաց,

და მოვჴადო თქუენ ზედა მახჳლი და შურისმეძიებელი საშჯელად შჯულისა და შეევედრნეთ თქუენ ქალაქებსა თქუენსა და მოვავლინო სიკუდილი თქუენ ზედა და მიეცნეთ ჴელთა მტერთა თქუენთასა. 25

25 And I will bring a sword upon you, that shall avenge the quarrel of my covenant: and when ye are gathered together within your cities, I will send the pestilence among you; and ye shall be delivered into the hand of the enemy.

כו. בְּשִׁבְרִי לָכֶם מַטֵּה לֶחֶם וְאָפוּ עֶשֶׂר נָשִׁים לַחְמְכֶם בְּתַנּוּר אֶחָד וְהֵשִׁיבוּ לַחְמְכֶם בַּמִּשְׁקָל וַאֲכַלְתֶּם וְלֹא תִשְׂבָּעוּ:

ἐν τῷ θλῖψαι ὑμᾶς σιτοδείᾳ ἄρτων καὶ πέψουσιν δέκα γυναῖκες τοὺς ἄρτους ὑμῶν ἐν κλιβάνῳ ἑνὶ καὶ ἀποδώσουσιν τοὺς ἄρτους ὑμῶν ἐν σταθμῷ καὶ φάγεσθε καὶ οὐ μὴ ἐμπλησθῆτε

26 ܘܐܸܬ݂ܒܲܪ ܩܲܢܝܵܐ ܕܲܥܒ݂ܘܼܪܟ݂ܘܿܢ: ܘܢܹܐܦܝܵܢ ܥܣܲܪ ܢܸܫܝܼܢ ܠܲܚܡܟ݂ܘܿܢ ܒܚܲܕ݂ ܬܲܢܘܼܪ: ܘܢܸܬܿܠܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܲܚܡܵܐ ܒܡܲܬ݂ܩܵܠܵܐ: ܘܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܘܠܵܐ ܬܸܣܒܿܥܘܼܢ.

postquam confregero baculum panis vestri: ita ut decem mulieres in uno clibano coquant panes, et reddant eos ad pondus: et comedetis, et non saturabimini.

Ի նեղել զձեզ ռոճկաւ հացի, եփեսցեն տասն կին զհացն ձեր ի միում թոնրի, եւ տացեն զհաց ձեր կշռով. եւ կերիջիք եւ մի՛ յագեսջիք,

და გჭირდეს თქუენ იფქლისა და პურისათჳს და აცხობდენ ათნი დედანი თქუენგანნი პურსა ერთსა შიდა თორნესა და მოგცემდენ თქუენ პურსა თქუენსა სასწორით, ჰჭამდეთ და ვერ განძღებოდით. 26

26 And when I have broken the staff of your bread, ten women shall bake your bread in one oven, and they shall deliver you your bread again by weight: and ye shall eat, and not be satisfied.

כז. וְאִם בְּזֹאת לֹא תִשְׁמְעוּ לִי וַהֲלַכְתֶּם עִמִּי בְּקֶרִי:

ἐὰν δὲ ἐπὶ τούτοις μὴ ὑπακούσητέ μου καὶ πορεύησθε πρός με πλάγιοι

27 ܘܐܸܢ ܬܘܼܒ݂ ܒܗܵܠܹܝܢ ܠܵܐ ܬܸܫܡܥܘܼܢܵܢܝ: ܘܲܬ݂ܗܲܠܟ݂ܘܼܢ ܥܲܡܝ ܩܲܪܝܵܐܝܼܬ݂.

Sin autem nec per hæc audieritis me, sed ambulaveritis contra me:

Եւ եթէ այնու եւս ոչ լուիցէք ինձ, այլ գնայցէք ընդ իս խոտորնակս,

უკუეთუ ამათ ზედაცა არა ისმინოთ ჩემი, არამედ ხჳდოდითვე დრკუდ. 27

27 And if ye will not for all this hearken unto me, but walk contrary unto me;

כח. וְהָלַכְתִּי עִמָּכֶם בַּחֲמַת קֶרִי וְיִסַּרְתִּי אֶתְכֶם אַף אָנִי שֶׁבַע עַל חַטֹּאתֵיכֶם:

καὶ αὐτὸς πορεύσομαι μεθ᾽ ὑμῶν ἐν θυμῷ πλαγίῳ καὶ παιδεύσω ὑμᾶς ἐγὼ ἑπτάκις κατὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν

28 ܘܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܐܹܗܲܠܸܟ݂ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܒܚܸܡܬ݂ܵܐ: ܘܲܒ݂ܩܸܪܝܵܝܘܼܬ݂ܵܐ: ܘܐܸܪܕܹܝܟ݂ܘܼܢ ܚܲܕ݂ ܒܫܲܒ݂ܥܵܐ ܠܲܚܛܵܗܲܝܟܿܘܿܢ.

et ego incedam adversus vos in furore contrario, et corripiam vos septem plagis propter peccata vestra:

եւ ես գնացից ընդ ձեզ բարկութեամբ խոտորնակս, եւ խրատեցից զձեզ եւթնպատիկ ըստ մեղաց ձերոց,

მეცა ვიდოდე თქუენ თანა გულისწყრომითა დრკუჲთა და გასწავლნე თქუენ შჳდ წელ ცოდვათა თქუენთათჳს. 28

28 Then I will walk contrary unto you also in fury; and I, even I, will chastise you seven times for your sins.

כט. וַאֲכַלְתֶּם בְּשַׂר בְּנֵיכֶם וּבְשַׂר בְּנֹתֵיכֶם תֹּאכֵלוּ:

καὶ φάγεσθε τὰς σάρκας τῶν υἱῶν ὑμῶν καὶ τὰς σάρκας τῶν θυγατέρων ὑμῶν φάγεσθε

29 ܘܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢ ܒܸܣܪܵܐ ܕܲܒ݂ܢܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܒܸܣܪܵܐ ܕܲܒ݂ܢܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ ܬܹܐܟ݂ܠܘܼܢ.

ita ut comedatis carnes filiorum vestrorum et filiarum vestrarum.

եւ կերիջիք զմարմինս ուստերաց ձերոց, եւ զմարմինս դստերաց ձերոց կերիջիք,

და ჰჭამდეთ თქუენ ჴორცთა ძეთა თქუენთასა და ჴორცთა ასულთა თქუენთასა. 29

29 And ye shall eat the flesh of your sons, and the flesh of your daughters shall ye eat.

ל. וְהִשְׁמַדְתִּי אֶת בָּמֹתֵיכֶם וְהִכְרַתִּי אֶת חַמָּנֵיכֶם וְנָתַתִּי אֶת פִּגְרֵיכֶם עַל פִּגְרֵי גִּלּוּלֵיכֶם וְגָעֲלָה נַפְשִׁי אֶתְכֶם:

καὶ ἐρημώσω τὰς στήλας ὑμῶν καὶ ἐξολεθρεύσω τὰ ξύλινα χειροποίητα ὑμῶν καὶ θήσω τὰ κῶλα ὑμῶν ἐπὶ τὰ κῶλα τῶν εἰδώλων ὑμῶν καὶ προσοχθιεῖ ἡ ψυχή μου ὑμῖν

30 ܘܐܲܚܪܸܒ݂ ܦܪܲܟܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܐܵܘܒܸܿܕ݂ ܕܸܚܠܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܲܪܡܸܐ ܦܲܓ݂ܪܲܝܟܿܘܿܢ ܥܲܠ ܦܲܓ݂ܪܹ̈ܐ ܕܕܸܚܠܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܘܬܸܓ݂ܥܲܨ ܢܲܦ̮ܫܝ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ.

Destruam excelsa vestra, et simulacra confringam. Cadetis inter ruinas idolorum vestrorum, et abominabitur vos anima mea,

Եւ կործանեցից զարձանս ձեր, եւ աւերեցից զփայտեղէն ձեռագործս ձեր``, եւ արկից զդիս ձեր զդիակամբք կռոց ձերոց, եւ գարշեսցի անձն իմ ի ձէնջ,

და მოვიხუნე ძელისანი ჴელითქმნილნი თქუენნი და დავსხნე გუამნი თქუენნი გუამთა თანა კერპთა თქუენთასა, და მოგიწყინნეს თქუენ სულმან ჩემმან 30

30 And I will destroy your high places, and cut down your images, and cast your carcases upon the carcases of your idols, and my soul shall abhor you.

לא. וְנָתַתִּי אֶת עָרֵיכֶם חָרְבָּה וַהֲשִׁמּוֹתִי אֶת מִקְדְּשֵׁיכֶם וְלֹא אָרִיחַ בְּרֵיחַ נִיחֹחֲכֶם:

καὶ θήσω τὰς πόλεις ὑμῶν ἐρήμους καὶ ἐξερημώσω τὰ ἅγια ὑμῶν καὶ οὐ μὴ ὀσφρανθῶ τῆς ὀσμῆς τῶν θυσιῶν ὑμῶν

31 ܘܐܸܥܒܸܿܕ݂ ܩܘܼܪܝܼܟ݂ܘܿܢ ܠܚܘܼܪܒܵܐ: ܘܐܲܨܕܸܐ ܡܲܩܕܲܫܟ݂ܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܐܲܪܝܼܚ ܪܹܝܚܵܐ ܕܲܣܘܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ.

in tantum ut urbes vestras redigam in solitudinem, et deserta faciam sanctuaria vestra, nec recipiam ultra odorem suavissimum.

Եւ արարից զքաղաքս ձեր աւերակս, եւ թափուր արարից զսրբութիւնս ձեր, եւ ոչ հոտոտեցայց ի հոտ զոհից ձերոց,

და დავსხნე ქალაქნი თქუენნი ოჴრად და მოვაოჴრო სიწმიდე თქუენი, და არა ვიყნოსო სულნელებაჲ მსხუერპლთა თქუენთაჲ. 31

31 And I will make your cities waste, and bring your sanctuaries unto desolation, and I will not smell the savour of your sweet odours.

לב. וַהֲשִׁמֹּתִי אֲנִי אֶת הָאָרֶץ וְשָׁמְמוּ עָלֶיהָ אֹיְבֵיכֶם הַיּשְׁבִים בָּהּ:

καὶ ἐξερημώσω ἐγὼ τὴν γῆν ὑμῶν καὶ θαυμάσονται ἐπ᾽ αὐτῇ οἱ ἐχθροὶ ὑμῶν οἱ ἐνοικοῦντες ἐν αὐτῇ

32 ܘܐܸܚܪܒ݂ܝܼܗ ܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ: ܘܢܸܬ݂ܡܗܘܿܢ ܥܠܹܝܗ ܒܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܟܿܘܿܢ ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܒܵܗ.

Disperdamque terram vestram, et stupebunt super ea inimici vestri, cum habitatores illius fuerint.

Եւ աւերեցից զերկիրն ձեր, եւ զարմասցին ընդ նա թշնամիքն ձեր որ բնակեալ իցեն ի նմա,

და მოვაოჴრო ქუეყანა თქუენი და უკჳრდეს ამას ზედა მტერთა თქუენთა, რომელნი მკჳდრ იყუნენ მას ზედა. 32

32 And I will bring the land into desolation: and your enemies which dwell therein shall be astonished at it.

לג. וְאֶתְכֶם אֱזָרֶה בַגּוֹיִם וַהֲרִיקֹתִי אַחֲרֵיכֶם חָרֶב וְהָיְתָה אַרְצְכֶם שְׁמָמָה וְעָרֵיכֶם יִהְיוּ חָרְבָּה:

καὶ διασπερῶ ὑμᾶς εἰς τὰ ἔθνη καὶ ἐξαναλώσει ὑμᾶς ἐπιπορευομένη ἡ μάχαιρα καὶ ἔσται ἡ γῆ ὑμῶν ἔρημος καὶ αἱ πόλεις ὑμῶν ἔσονται ἔρημοι

33 ܘܲܠܟ݂ܘܿܢ ܐܹܒܲܕܲܪ ܒܹܝܬ݂ ܥܲܡܡܹ̈ܐ: ܘܐܸܫܡܘܿܛ ܒܵܬܲܪܟ݂ܘܿܢ ܣܲܝܦܵܐ: ܘܬܸܗܘܸܐ ܐܲܪܥܟ݂ܘܿܢ ܠܲܚܒ݂ܵܠܵܐ: ܘܩܘܼܪܝܼܟ݂ܘܿܢ ܢܸܗܘܝܵܢ ܠܚܘܼܪܒܵܐ.

Vos autem dispergam in gentes, et evaginabo post vos gladium, eritque terra vestra deserta, et civitates vestræ dirutæ.

Եւ ցրուեցից զձեզ ընդ ազգս, եւ սատակեսցէ զձեզ սուրն եկեալ ի վերայ, եւ եղիցի երկիրն ձեր աւերակ եւ քաղաքք ձեր թափուրք,

და მიმოდაგთესნე თქუენ წარმართთა შორის, და აღგჴოცნეს თქუენ მომავალმან მან მახჳლმან თქუენ ზედა და იყოს ქუეყანა თქუენი უდაბნო და ქალაქნი თქუენნი - ოჴერ. 33

33 And I will scatter you among the heathen, and will draw out a sword after you: and your land shall be desolate, and your cities waste.

לד. אָז תִּרְצֶה הָאָרֶץ אֶת שַׁבְּתֹתֶיהָ כֹּל יְמֵי הָשַּׁמָּה וְאַתֶּם בְּאֶרֶץ אֹיְבֵיכֶם אָז תִּשְׁבַּת הָאָרֶץ וְהִרְצָת אֶת שַׁבְּתֹתֶיהָ:

τότε εὐδοκήσει ἡ γῆ τὰ σάββατα αὐτῆς καὶ πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ἐρημώσεως αὐτῆς καὶ ὑμεῖς ἔσεσθε ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν τότε σαββατιεῖ ἡ γῆ καὶ εὐδοκήσει τὰ σάββατα αὐτῆς

34 ܘܗܵܝܕܹܿܝܢ ܬܸܨܛܒܸܐ ܐܲܪܥܵܐ ܒܫܲܒܹܿܝܗܿ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘܡܵܬ݂ܵܐ ܕܨܲܕ݂ܝܘܼܬ݂ܵܗ: ܟܲܕ݂ ܐܲܢ̄ܬܿܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܒ݂ܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܗܵܝܕܹܿܝܢ ܬܫܲܒܸܬ݂ ܐܲܪܥܵܐ ܘܬܸܨܛܒܸܐ ܒܫܲܒܹܿܝܗܿ.

Tunc placebunt terræ sabbata sua cunctis diebus solitudinis suæ: quando fueritis

Յայնժամ հաճեսցի երկիրն ընդ շաբաթս իւր զամենայն աւուրս աւերածոյն իւրոյ, եւ դուք եղիջիք յերկրին թշնամեաց ձերոց` յերկիր օտար. յայնժամ շաբաթասցի երկիրն, եւ հաճեսցի ընդ շաբաթս իւր,

და მაშინ სათნო იყოს ქუეყანამან შაბათი თჳსი ყოველთა მათ დღეთა ოჴრებისა მისისათა. 34

34 Then shall the land enjoy her sabbaths, as long as it lieth desolate, and ye be in your enemies' land; even then shall the land rest, and enjoy her sabbaths.

לה. כָּל יְמֵי הָשַּׁמָּה תִּשְׁבֹּת אֵת אֲשֶׁר לֹא שָׁבְתָה בְּשַׁבְּתֹתֵיכֶם בְּשִׁבְתְּכֶם עָלֶיהָ:

πάσας τὰς ἡμέρας τῆς ἐρημώσεως αὐτῆς σαββατιεῖ ἃ οὐκ ἐσαββάτισεν ἐν τοῖς σαββάτοις ὑμῶν ἡνίκα κατῳκεῖτε αὐτήν

35 ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘܡܵܬ݂ܵܐ ܕܚܲܕ݂ܝܘܼܬ݂ܵܗ ܬܫܲܒܸܬ݂ ܥܲܠ ܕܠܵܐ ܐܲܫܒܿܬܲܬ݂ ܒܫܲܒܲܝܟܿܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܥܵܡܪܝܼܢ ܗ̄ܘܲܝܬܿܘܿܢ ܒܵܗ.

in terra hostili, sabbatizabit, et requiescet in sabbatis solitudinis suæ, eo quod non requieverit in sabbatis vestris quando habitabatis in ea.

զամենայն աւուրս աւերածոյն իւրոյ շաբաթասցի զշաբաթսն զոր ոչ շաբաթացաւ ի շաբաթս ձեր` ի ժամանակի յորում բնակէիքն ի նմա,

და თქუენ იყუნეთ ქუეყანასა მტერთა თქუენთასა. და მაშინღა შაბათობდეს ქუეყანა და სათნო იყოს შაბათი მისი. ყოველსა ჟამსა ოჴრებისა მისისასა შაბათობდეს, რომელ არა შაბათობდა შაბათთა მათ შინა თქუენთა, რაჟამს მკჳდრ იყვენით მას ზედა. 35

35 As long as it lieth desolate it shall rest; because it did not rest in your sabbaths, when ye dwelt upon it.

לו. וְהַנִּשְׁאָרִים בָּכֶם וְהֵבֵאתִי מֹרֶךְ בִּלְבָבָם בְּאַרְצֹת אֹיְבֵיהֶם וְרָדַף אֹתָם קוֹל עָלֶה נִדָּף וְנָסוּ מְנֻסַת חֶרֶב וְנָפְלוּ וְאֵין רֹדֵף:

καὶ τοῖς καταλειφθεῖσιν ἐξ ὑμῶν ἐπάξω δειλίαν εἰς τὴν καρδίαν αὐτῶν ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν καὶ διώξεται αὐτοὺς φωνὴ φύλλου φερομένου καὶ φεύξονται ὡς φεύγοντες ἀπὸ πολέμου καὶ πεσοῦνται οὐθενὸς διώκοντος

36 ܘܲܕ݂ܡܸܫܬܲܚܪܝܼܢ ܒܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܡܸܐ ܪܗܝܼܒ݂ܘܼܬ݂ܵܐ ܒܠܸܒܿܗܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܬ݂ܵܐ ܕܲܒ݂ܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܗܘܿܢ: ܘܢܸܪܕܘܿܦ ܐܸܢܘܿܢ ܩܵܠ ܛܲܪܦܵܐ ܕܢܵܩܹܫ: ܘܢܸܥܪܩܘܼܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܥܵܪܩܝܼܢ ܡܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܣܲܝܦܵܐ: ܘܢܸܦܠܘܿܢ ܟܲܕ ܠܲܝܬ ܕܪܵܕܹܦ ܠܗܘܿܢ.

Et qui de vobis remanserint, dabo pavorem in cordibus eorum in regionibus hostium, terrebit eos sonitus folii volantis, et ita fugient quasi gladium: cadent, nullo persequente,

Եւ ի վերայ մնացելոցն ի ձէնջ ածից դողումն ի սիրտս նոցա յերկրի թշնամեացն իւրեանց. եւ հալածեսցէ զնոսա ձայն տերեւոյ խարխափելոյ, եւ փախիցեն որպէս որ փախչիցին ի պատերազմէ, եւ անկանիցին առանց ուրուք հալածելոյ,

და დაშთომილთა მათ ზედა თქუენგანთა მოვავლინო შიში გულთა მათთა ქუეყანასა მტერთა მათთასა და სდევნიდეს მათ ჴმაჲ ფურცლისაჲ მოღებული ქარითა. და ივლტოდიან, ვითარცა ვინ ივლტინ მბრძოლისაგან და დაეცნენ თჳნიერ მდევართა. 36

36 And upon them that are left alive of you I will send a faintness into their hearts in the lands of their enemies; and the sound of a shaken leaf shall chase them; and they shall flee, as fleeing from a sword; and they shall fall when none pursueth.

לז. וְכָשְׁלוּ אִישׁ בְּאָחִיו כְּמִפְּנֵי חֶרֶב וְרֹדֵף אָיִן וְלֹא תִהְיֶה לָכֶם תְּקוּמָה לִפְנֵי אֹיְבֵיכֶם:

καὶ ὑπερόψεται ὁ ἀδελφὸς τὸν ἀδελφὸν ὡσεὶ ἐν πολέμῳ οὐθενὸς κατατρέχοντος καὶ οὐ δυνήσεσθε ἀντιστῆναι τοῖς ἐχθροῖς ὑμῶν

37 ܘܢܸܬܿܬܲܩܠܘܼܢ ܓܒܲܪ ܒܐܲܚܵܘܗܝ: ܐܲܝܟ݂ ܕܡܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܚܲܪܒܵܐ ܟܲܕ݂ ܠܲܝܬܿ ܕܪܵܕܹܦ ܠܗܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܠܗܘܿܢ ܩܝܵܡܬܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܒܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܗܘܿܢ.

et corruent singuli super fratres suos, quasi bella fugientes, nemo vestrum inimicis audebit resistere.

Եւ թողցէ եղբայր զեղբայր իւր իբրեւ ի պատերազմի` առանց ուրուք զհետ մտանելոյ, եւ ոչ կարիցէք ընդդէմ դառնալ թշնամեաց ձերոց,

და უგულებელ-ყოს ძმამან ძმაჲ, ვითარცა ბრძოლასა შინა, დაღათუ არა ვინ სდევნიდეს მათ და ვერ გეძლოს წინადადგომად მტერთა თქუენთა. 37

37 And they shall fall one upon another, as it were before a sword, when none pursueth: and ye shall have no power to stand before your enemies.

לח. וַאֲבַדְתֶּם בַּגּוֹיִם וְאָכְלָה אֶתְכֶם אֶרֶץ אֹיְבֵיכֶם:

καὶ ἀπολεῖσθε ἐν τοῖς ἔθνεσιν καὶ κατέδεται ὑμᾶς ἡ γῆ τῶν ἐχθρῶν ὑμῶν

38 ܘܬܹܐܒ݂ܕܘܼܢ ܒܹܝܬ݂ ܥܲܡܡܹ̈ܐ: ܘܬܹܐܟ݂ܘܿܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܒ݂ܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܟܿܘܿܢ.

Peribitis inter gentes, et hostilis vos terra consumet.

Եւ կորնչիցիք ի մէջ ազգաց, եւ կերիցէ զձեզ երկիրն թշնամեաց ձերոց,

და წარსწყმდეთ თქუენ წარმართთა შორის და შეგჭამდეს თქუენ ქუეყანაჲ იგი მტერთა თქუენთაჲ. 38

38 And ye shall perish among the heathen, and the land of your enemies shall eat you up.

לט. וְהַנִּשְׁאָרִים בָּכֶם יִמַּקּוּ בַּעֲו‍ֹנָם בְּאַרְצֹת אֹיְבֵיכֶם וְאַף בַּעֲו‍ֹנֹת אֲבֹתָם אִתָּם יִמָּקּוּ:

καὶ οἱ καταλειφθέντες ἀφ᾽ ὑμῶν καταφθαρήσονται διὰ τὰς ἁμαρτίας ὑμῶν ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τακήσονται

39 ܘܐܲܝܠܹܝܢ ܕܡܸܫܬܲܚܪܝܼܢ ܒܟ݂ܘܿܢ: ܢܸܬ݂ܡܣܘܿܢ ܒܥܵܘܠܗܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܒ݂ܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܗܘܿܢ: ܐܵܦ ܒܥܵܘܠܵܐ ܕܐܲܒ݂ܵܗܲܝܗܘܿܢ ܗܸܢܘܿܢ ܢܸܬ݂ܡܣܘܿܢ.

Quod si et de iis aliqui remanserint, tabescent in iniquitatibus suis, in terra inimicorum suorum, et propter peccata patrum suorum et sua affligentur:

Եւ մնացեալքն ի ձէնջ սատակեսցին վասն մեղաց իւրեանց յերկրի թշնամեաց իւրեանց, եւ վասն մեղաց հարց իւրեանց` որ ընդ նոսա մաշիցին,

და რომელნი დაშთნენ თქუენგანნი, განიჴრწნენ ცოდვითა თქუენითა და დადნებოდიან ქუეყანასა მტერთა მათთასა. 39

39 And they that are left of you shall pine away in their iniquity in your enemies' lands; and also in the iniquities of their fathers shall they pine away with them.

מ. וְהִתְוַדּוּ אֶת עֲו‍ֹנָם וְאֶת עֲוֹן אֲבֹתָם בְּמַעֲלָם אֲשֶׁר מָעֲלוּ בִי וְאַף אֲשֶׁר הָלְכוּ עִמִּי בְּקֶרִי:

καὶ ἐξαγορεύσουσιν τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν καὶ τὰς ἁμαρτίας τῶν πατέρων αὐτῶν ὅτι παρέβησαν καὶ ὑπερεῖδόν με καὶ ὅτι ἐπορεύθησαν ἐναντίον μου πλάγιοι

40 ܘܢܵܘܕܘܼܢ ܥܵܘܠܗܘܿܢ: ܘܥܵܘܠܵܐ ܕܐܲܒ݂ܵܗܲܝܗܘܿܢ ܒܥܵܘܠܗܘܿܢ ܕܐܲܥܠܝܼܘ ܒܝܼ ܘܲܕ݂ܗܲܠܸܟ݂ܘ ܥܲܡܝ ܒܩܸܪܝܵܝܘܼܬ݂ܵܐ.

donec confiteantur iniquitates suas, et majorum suorum, quibus prævaricati sunt in me, et ambulaverunt ex adverso mihi.

Եւ խոստովան լինիցին զմեղս իւրեանց եւ զհարց իւրեանց, զի յանցեան եւ արհամարհեցին զիս, եւ զի գնացին առաջի իմ խոտորնակս,

და მიუთხრობდენ ცოდვათა მათთა და ცოდვათა მამათა მათთასა, რამეთუ გარდაჰჴდეს შჯულსა და დამივიწყეს მე, და ვიდოდეს წინაშე ჩემსა დრკუდ. 40

40 If they shall confess their iniquity, and the iniquity of their fathers, with their trespass which they trespassed against me, and that also they have walked contrary unto me;

מא. אַף אֲנִי אֵלֵךְ עִמָּם בְּקֶרִי וְהֵבֵאתִי אֹתָם בְּאֶרֶץ אֹיְבֵיהֶם אוֹ אָז יִכָּנַע לְבָבָם הֶעָרֵל וְאָז יִרְצוּ אֶת עֲו‍ֹנָם:

καὶ ἐγὼ ἐπορεύθην μετ᾽ αὐτῶν ἐν θυμῷ πλαγίῳ καὶ ἀπολῶ αὐτοὺς ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν τότε ἐντραπήσεται ἡ καρδία αὐτῶν ἡ ἀπερίτμητος καὶ τότε εὐδοκήσουσιν τὰς ἁμαρτίας αὐτῶν

41 ܘܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܐܹܗܲܠܸܟ݂ ܥܲܡܗܘܿܢ ܒܩܸܪܝܵܝܘܼܬ݂ܵܐ: ܘܐܲܝܬܸܿܐ ܐܸܢܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܒ݂ܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܗܘܿܢ: ܘܗܵܝܕܹܿܝܢ ܢܸܬܿܬܿܒܲܪ ܠܸܒܗܘܿܢ ܥܘܼܪܠܵܐ: ܘܗܵܝܕܹܿܝܢ ܢܸܨܛܒ݂ܘܼܢ ܒܥܵܘܠܗܘܿܢ.

Ambulabo igitur et ego contra eos, et inducam illos in terram hostilem, donec erubescat incircumcisa mens eorum: tunc orabunt pro impietatibus suis.

եւ ես գնացից ընդ նոսա բարկութեամբ խոտորնակս, եւ կորուսից զնոսա յերկրի`` թշնամեաց իւրեանց, յայնժամ ամաչեսցէ սիրտ նոցա անթլփատ, եւ յայնժամ հաճեսցին ընդ մեղս իւրեանց,

და მეცა ვიდოდე მათა მიმართ დრკუდ და წარვწყმიდნე იგინი ქვეყანასა მას მტერთა მათთასა. და მაშინ ჰრცხუენოდის გულსა მათსა წინადაუცუეთელსა, და მაშინ სათნო იყუნენ ცოდვანი მათნი. 41

41 And that I also have walked contrary unto them, and have brought them into the land of their enemies; if then their uncircumcised hearts be humbled, and they then accept of the punishment of their iniquity:

מב. וְזָכַרְתִּי אֶת בְּרִיתִי יַעֲקוֹב וְאַף אֶת בְּרִיתִי יִצְחָק וְאַף אֶת בְּרִיתִי אַבְרָהָם אֶזְכֹּר וְהָאָרֶץ אֶזְכֹּר:

καὶ μνησθήσομαι τῆς διαθήκης Ιακωβ καὶ τῆς διαθήκης Ισαακ καὶ τῆς διαθήκης Αβρααμ μνησθήσομαι καὶ τῆς γῆς μνησθήσομαι

42 ܘܐܸܬܿܕܿܟܲܪ ܩܝܵܡܝ ܕܥܲܡ ܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܘܲܩܝܵܡܝ ܕܥܲܡ ܐܝܼܣܚܵܩ: ܘܲܩܝܵܡܝ ܕܥܲܡ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܐܸܬܿܕܿܟܲܪ: ܘܐܲܪܥܵܐ ܐܸܬܿܕܿܟܲܪ.

Et recordabor fœderis mei, quod pepigi cum Jacob, et Isaac, et Abraham. Terræ quoque memor ero:

եւ յիշեցից զուխտն Յակոբայ եւ զուխտն Իսահակայ, եւ զուխտն Աբրահամու յիշեցից, եւ զերկիրն յիշեցից,

და მაშინ მოვიჴსენო მე აღთქმა იგი იაკობის თანა, და აღთქმაჲ იგი ისაკის თანა და აღთქმაჲ იგი აბრაჰამის თანა მოვიჴსენო და ქუეყანისაჲ მის მოვიჴსენო. 42

42 Then will I remember my covenant with Jacob, and also my covenant with Isaac, and also my covenant with Abraham will I remember; and I will remember the land.

מג. וְהָאָרֶץ תֵּעָזֵב מֵהֶם וְתִרֶץ אֶת שַׁבְּתֹתֶיהָ בָּהְשַׁמָּה מֵהֶם וְהֵם יִרְצוּ אֶת עֲו‍ֹנָם יַעַן וּבְיַעַן בְּמִשְׁפָּטַי מָאָסוּ וְאֶת חֻקֹּתַי גָּעֲלָה נַפְשָׁם:

καὶ ἡ γῆ ἐγκαταλειφθήσεται ὑπ᾽ αὐτῶν τότε προσδέξεται ἡ γῆ τὰ σάββατα αὐτῆς ἐν τῷ ἐρημωθῆναι αὐτὴν δι᾽ αὐτούς καὶ αὐτοὶ προσδέξονται τὰς αὐτῶν ἀνομίας ἀνθ᾽ ὧν τὰ κρίματά μου ὑπερεῖδον καὶ τοῖς προστάγμασίν μου προσώχθισαν τῇ ψυχῇ αὐτῶν

43 ܘܐܲܪܥܵܐ ܬܸܫܬܿܒܸܩ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܬܸܨܛܒܸܐ ܒܫܲܒܹܿܝܗܿ ܡܵܐ ܕܲܨܕ݂ܵܬ ܡܸܢܗܘܿܢ: ܘܗܸܢܘܿܢ ܢܸܨܛܒ݂ܘܼܢ ܒܥܵܘܠܗܘܿܢ: ܥܲܠ ܕܐܲܣܠܝܼܘ ܕܝܼܢܲܝ: ܘܲܒ݂ܦܘܼܩܕܵܢܲܝ ܓܸܥܨܲܬ݂ ܢܲܦ̮ܫܗܘܿܢ.

quæ cum relicta fuerit ab eis, complacebit sibi in sabbatis suis, patiens solitudinem propter illos. Ipsi vero rogabunt pro peccatis suis, eo quod abjecerint judicia mea, et leges meas despexerint.

Եւ երկիրն լքցի ի նոցանէ. յայնժամ ընկալցի երկիրն զշաբաթս իւր` յաւերել նորա վասն նոցա, եւ նոքա ընկալցին զանօրէնութիւնս իւրեանց, փոխանակ զի զիրաւունս իմ արհամարհեցին, եւ ի հրամանաց իմոց տաղտկացաւ անձն նոցա,

და ქუეყანა იგი თქუენი დაშთეს. და მაშინ შეიწყნაროს ქუეყანამან შაბათი მისი მოოჴრებითა მით მისითა ამისთჳს და მათ მოიხუნენ თჳსნი იგი უშჯულოებანი ამისთჳს, რამეთუ სამართალნი ჩემნი უგულებელს-ყუნეს, ბრძანებანი ჩემნი მოიწყინნა გულმა მათმან. 43

43 The land also shall be left of them, and shall enjoy her sabbaths, while she lieth desolate without them: and they shall accept of the punishment of their iniquity: because, even because they despised my judgments, and because their soul abhorred my statutes.

מד. וְאַף גַּם זֹאת בִּהְיוֹתָם בְּאֶרֶץ אֹיְבֵיהֶם לֹא מְאַסְתִּים וְלֹא גְעַלְתִּים לְכַלֹּתָם לְהָפֵר בְּרִיתִי אִתָּם כִּי אֲנִי יְהֹוָה אֱלֹהֵיהֶם:

καὶ οὐδ᾽ ὧς ὄντων αὐτῶν ἐν τῇ γῇ τῶν ἐχθρῶν αὐτῶν οὐχ ὑπερεῖδον αὐτοὺς οὐδὲ προσώχθισα αὐτοῖς ὥστε ἐξαναλῶσαι αὐτοὺς τοῦ διασκεδάσαι τὴν διαθήκην μου τὴν πρὸς αὐτούς ὅτι ἐγώ εἰμι κύριος ὁ θεὸς αὐτῶν

44 ܘܐܵܦ ܟܲܕ݂ ܗܘ̤ܵܘ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܒ݂ܥܸܠܕܿܒ݂ܵܒܲܝܗܘܿܢ: ܠܵܐ ܐܲܣܠܝܼܬ݂ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܕܸܚܩܹܬ݂ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܐܵܘܒܿܕܹܬ݂ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܠܵܐ ܒܲܛܠܹܬ݂ ܩܝܵܡܝ ܕܥܲܡܗܘܿܢ.

Et tamen etiam cum essent in terra hostili, non penitus abjeci eos, neque sic despexi ut consumerentur, et irritum facerent pactum meum cum eis. Ego enim sum Dominus Deus eorum,

Եւ ես` մինչդեռ էին յերկրի թշնամեաց իւրեանց, ոչ անտես արարի զնոսա, եւ ոչ տաղտկացայ նոքօք առ ի սատակելոյ զնոսա` ցրել զուխտ իմ որ ընդ նոսա. զի ես եմ Տէր Աստուած նոցա,

და იყუნეს ღათუ ქუეყანასა მტერთა მათთასა, არა უგულებელ-ვყვენ იგინი და არცა მოვიწყინე მოჴოცად მათა და განქარვებად აღთქმათა ჩემთა მამათა მიმართ, რამეთუ მე ვარ უფალი ღმერთი მათი. 44

44 And yet for all that, when they be in the land of their enemies, I will not cast them away, neither will I abhor them, to destroy them utterly, and to break my covenant with them: for I am the LORD their God.

מה. וְזָכַרְתִּי לָהֶם בְּרִית רִאשֹׁנִים אֲשֶׁר הוֹצֵאתִי אֹתָם מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם לְעֵינֵי הַגּוֹיִם לִהְיוֹת לָהֶם לֵאלֹהִים אֲנִי יְהֹוָה:

καὶ μνησθήσομαι αὐτῶν τῆς διαθήκης τῆς προτέρας ὅτε ἐξήγαγον αὐτοὺς ἐκ γῆς Αἰγύπτου ἐξ οἴκου δουλείας ἔναντι τῶν ἐθνῶν τοῦ εἶναι αὐτῶν θεός ἐγώ εἰμι κύριος

45 ܐܸܠܵܐ ܐܸܬܿܕܲܟ݂ܪܹܬ݂ ܠܗܘܿܢ ܩܝܵܡܵܐ ܕܩܲܕ݂ܡܵܝܹ̈ܐ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܐܲܠܵܗܗܘܿܢ: ܕܐܲܦܩܹܬ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܡܼܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܠܥܹܝܢ ܥܲܡܡܹ̈ܐ: ܘܲܗܘܹܝܬ݂ ܠܗܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܵܪܝܵܐ.

et recordabor fœderis mei pristini, quando eduxi eos de terra Ægypti in conspectu gentium, ut essem Deus eorum. Ego Dominus.

եւ յիշեցից զառաջին ուխտն նոցա, յորժամ հանի զնոսա յերկրէն Եգիպտացւոց ի տանէ ծառայութեան``, առաջի ամենայն ազգաց` լինել նոցա Աստուած. զի ես եմ Տէր,

და მოვიჴსენო მე აღთქმაჲ იგი პირველი, რაჟამს გამოვიყვანენ იგინი ქუეყანით ეგჳპტით სახლისა მისგან კირთებისა წინაშე ყოველთა ნათესავთა, რაჲთა ვიყო მე მათა ღმერთ. მე ვარ უფალი. 45

45 But I will for their sakes remember the covenant of their ancestors, whom I brought forth out of the land of Egypt in the sight of the heathen, that I might be their God: I am the LORD.

מו. אֵלֶּה הַחֻקִּים וְהַמִּשְׁפָּטִים וְהַתּוֹרֹת אֲשֶׁר נָתַן יְהֹוָה בֵּינוֹ וּבֵין בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּהַר סִינַי בְּיַד משֶׁה:

ταῦτα τὰ κρίματα καὶ τὰ προστάγματα καὶ ὁ νόμος ὃν ἔδωκεν κύριος ἀνὰ μέσον αὐτοῦ καὶ ἀνὰ μέσον τῶν υἱῶν Ισραηλ ἐν τῷ ὄρει Σινα ἐν χειρὶ Μωυσῆ

46 ܗܵܠܹܝܢ ܦܘܼܩܕܵܢܹ̈ܐ: ܘܢܵܡܘܿܣܹ̈ܐ: ܘܕ݂ܝܼܢܹ̈ܐ ܕܝܲܗ̄ܒ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܲܝܢܵܘܗܝ ܠܲܒ݂ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܛܘܼܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܡܘܼܫܹܐ.

Hæc sunt judicia atque præcepta et leges quas dedit Dominus inter se et filios Israël in monte Sinai per manum Moysi.

Այս են իրաւունք եւ հրամանք եւ օրէնք, զոր ետ Տէր ի մէջ իւր եւ ի մէջ որդւոցն Իսրայելի ի լերինն Սինայ ի ձեռն Մովսիսի,

ესე სამართალნი და მშჯავრნი და შჯული, რომელ მოსცა უფალმან შორის მისსა და შორის ძეთა ისრაჱლისათა მთასა სინასა ჴელითა მოსესითა. 45

46 These are the statutes and judgments and laws, which the LORD made between him and the children of Israel in mount Sinai by the hand of Moses.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=645fdd96-9928-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display