Bibliotheca Polyglotta

2 Speak unto Aaron, and unto his sons, and unto all the children of Israel, and say unto them; This is the thing which the LORD hath commanded, saying,

ג. אִישׁ אִישׁ מִבֵּית יִשְׂרָאֵל אֲשֶׁר יִשְׁחַט שׁוֹר אוֹ כֶשֶׂב אוֹ עֵז בַּמַּחֲנֶה אוֹ אֲשֶׁר יִשְׁחָט מִחוּץ לַמַּחֲנֶה:

ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ ἢ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν ὃς ἂν σφάξῃ μόσχον ἢ πρόβατον ἢ αἶγα ἐν τῇ παρεμβολῇ καὶ ὃς ἂν σφάξῃ ἔξω τῆς παρεμβολῆς

3 ܓܒܲܪ ܓܒܲܪ ܡܼܢ ܒܹܝܬ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܢܸܟܿܘܿܣ ܬܵܘܪܵܐ: ܐܵܘ ܐܸܡܪܵܐ: ܐܵܘ ܥܸܙܵܐ ܒܡܲܫܪܝܼܬ݂ܵܐ: ܐܵܘ ܕܢܸܟܿܘܿܣ ܠܒܲܪ ܡܼܢ ܡܲܫܪܝܼܬ݂ܵܐ.

Homo quilibet de domo Israël, si occiderit bovem aut ovem, sive capram, in castris vel extra castra,

Այս բան է զոր պատուիրեաց Տէր եւ ասէ. Այր ոք այր յորդւոցն Իսրայելի որ սպանանիցէ արջառ կամ ոչխար կամ այծ ի բանակի, եւ որ ոք սպանանիցէ արտաքոյ բանակին, եւ ի դուռն խորանին վկայութեան ոչ ածիցէ զայն, առ առնելոյ զնա յողջակէզ վասն փրկութեան` Տեառն ընդունելի ի հոտ անուշից. եւ որ սպանանիցէ արտաքոյ,

და ჰრქუა: კაცმან ძეთა ისრაჱლისათამან და მწირმან მან, რომელი მოსრულ იყოს თქუენ შორის, რომელმან დაკლას ზუარაკი, გინა ცხოვარი, ანუ თუ თხაჲ ბანაკსა შინა და რომელმან დაკლას გარეშე ბანაკსა. 3

3 What man soever there be of the house of Israel, that killeth an ox, or lamb, or goat, in the camp, or that killeth it out of the camp,

ד. וְאֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא הֱבִיאוֹ לְהַקְרִיב קָרְבָּן לַיהֹוָה לִפְנֵי מִשְׁכַּן יְהוָֹה דָּם יֵחָשֵׁב לָאִישׁ הַהוּא דָּם שָׁפָךְ וְנִכְרַת הָאִישׁ הַהוּא מִקֶּרֶב עַמּוֹ:

καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ ὥστε ποιῆσαι αὐτὸ εἰς ὁλοκαύτωμα ἢ σωτήριον κυρίῳ δεκτὸν εἰς ὀσμὴν εὐωδίας καὶ ὃς ἂν σφάξῃ ἔξω καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ αὐτὸ ὥστε μὴ προσενέγκαι δῶρον κυρίῳ ἀπέναντι τῆς σκηνῆς κυρίου καὶ λογισθήσεται τῷ ἀνθρώπῳ ἐκείνῳ αἷμα αἷμα ἐξέχεεν ἐξολεθρευθήσεται ἡ ψυχὴ ἐκείνη ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς

4 ܘܲܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ݂ܢܵܐ ܠܵܐ ܐܲܝܬܿܝܹܗ: ܕܲܢܩܲܪܒ݂ܝܼܘܗܝ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܲܫܟܿܢܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܕܡܵܐ ܢܸܬ݂ܚܲܫܲܒ݂ ܥܲܠ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܗܵܘ: ܡܸܛܠ ܕܲܕ݂ܡܵܐ ܐܸܫܲܕ݂: ܘܢܹܐܒܲܕ݂ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܗܵܘ ܡܼܢ ܓܵܘ ܥܲܡܹܗ.

et non obtulerit ad ostium tabernaculi oblationem Domino, sanguinis reus erit: quasi si sanguinem fuderit, sic peribit de medio populi sui.

եւ ի դուռն խորանին վկայութեան ոչ ածիցէ առ ի մատուցանելոյ պատարագ Տեառն յանդիման խորանին վկայութեան Տեառն, յարիւն համարեսցի մարդոյն այնմիկ. որպէս թէ արիւն եհեղ. սատակեսցի անձն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ,

და კარად კარვისა საწამებელისა არა მოიღოს ყოფად მისა მსხუერპლად ცხორებისა, უფლისა სათნოდ სულად სულნელად და დაკლას გარეშე ბანაკსა და კარად კარვისა საწამებელისა, არა მოიღოს იგი შესაწირავად ძღუნად ღმრთისა წინაშე კარავსა ღმრთისსა, სისხლად შეერაცხოს მას კაცსა, იგი სისხლი დასთხია მან, მოისპოს სული იგი ერისაგან მისისა. 4

4 And bringeth it not unto the door of the tabernacle of the congregation, to offer an offering unto the LORD before the tabernacle of the LORD; blood shall be imputed unto that man; he hath shed blood; and that man shall be cut off from among his people:

ה. לְמַעַן אֲשֶׁר יָבִיאוּ בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אֶת זִבְחֵיהֶם אֲשֶׁר הֵם זֹבְחִים עַל פְּנֵי הַשָּׂדֶה וֶהֱבִיאֻם לַיהֹוָה אֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד אֶל הַכֹּהֵן וְזָבְחוּ זִבְחֵי שְׁלָמִים לַיהוָֹה אוֹתָם:

ὅπως ἀναφέρωσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ τὰς θυσίας αὐτῶν ὅσας ἂν αὐτοὶ σφάξουσιν ἐν τοῖς πεδίοις καὶ οἴσουσιν τῷ κυρίῳ ἐπὶ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου πρὸς τὸν ἱερέα καὶ θύσουσιν θυσίαν σωτηρίου τῷ κυρίῳ αὐτά

5 ܡܸܛܠ ܕܢܸܗܘܘܿܢ ܡܲܝܬܹܿܝܢ ܒܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܸܒ݂ܚܲܝܗܘܿܢ ܕܕ݂ܵܒ݂ܚܝܼܢ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ ܚܲܩܠܵܐ: ܘܢܲܝܬܿܘܿܢ ܐܸܢܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ݂ܢܵܐ ܠܘܵܬ݂ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܢܕܲܒܚܘܼܢ ܐܸܢܘܿܢ ܕܸܒ݂ܚܹ̈ܐ ܫܲܠܡܹ̈ܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Ideo sacerdoti offerre debent filii Israël hostias suas, quas occident in agro, ut sanctificentur Domino ante ostium tabernaculi testimonii, et immolent eas hostias pacificas Domino.

որպէս զի ածիցեն որդիքն Իսրայելի զզոհս իւրեանց` զոր ինքեանք սպանանիցեն ի դաշտս, եւ մատուսցեն առաջի Տեառն ի դուռն խորանին վկայութեան առ քահանայն, եւ զենուցուն զնոսա զենումն փրկութեան` Տեառն,

არამედ რათა მოიღოდიან ძეთა ისრაჱლისათა მსხუერპლები მათი, რაოდენი-რაჲ დაკლან ველსა ზედა, მოიღედ იგი ღმრთისა კარად კარვისა საწამებელისა მღდელისა მის და შეწიროს იგი მსხუერპლად ცხორებისა წინაშე ღმრთისა. 5

5 To the end that the children of Israel may bring their sacrifices, which they offer in the open field, even that they may bring them unto the LORD, unto the door of the tabernacle of the congregation, unto the priest, and offer them for peace offerings unto the LORD.

ו. וְזָרַק הַכֹּהֵן אֶת הַדָּם עַל מִזְבַּח יְהֹוָה פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד וְהִקְטִיר הַחֵלֶב לְרֵיחַ נִיחֹחַ לַיהוָֹה:

καὶ προσχεεῖ ὁ ἱερεὺς τὸ αἷμα ἐπὶ τὸ θυσιαστήριον κύκλῳ ἀπέναντι κυρίου παρὰ τὰς θύρας τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου καὶ ἀνοίσει τὸ στέαρ εἰς ὀσμὴν εὐωδίας κυρίῳ

6 ܘܢܸܪܘܿܣ ܟܵܗܢܵܐ ܕܡܵܐ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒܚܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ: ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ݂ܢܵܐ: ܘܢܲܣܸܩ ܬܲܪܒܵܐ ܠܪܹܝܚ ܣܘܵܬ݂ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Fundetque sacerdos sanguinem super altare Domini ad ostium tabernaculi testimonii, et adolebit adipem in odorem suavitatis Domino:

Եւ հեղցէ քահանայն զարիւնն առ սեղանովն յանդիման Տեառն, առ դրան խորանին վկայութեան, եւ հանցեն զճարպն ի հոտ անուշից Տեառն,

და მოასხუროს სისხლი იგი გარემო საკურთხეველსა მას წინაშე უფლისა, კართა თანა კარვისა საწამებელისათა. 6

6 And the priest shall sprinkle the blood upon the altar of the LORD at the door of the tabernacle of the congregation, and burn the fat for a sweet savour unto the LORD.

ז. וְלֹא יִזְבְּחוּ עוֹד אֶת זִבְחֵיהֶם לַשְּׂעִירִם אֲשֶׁר הֵם זֹנִים אַחֲרֵיהֶם חֻקַּת עוֹלָם תִּהְיֶה זֹּאת לָהֶם לְדֹרֹתָם:

καὶ οὐ θύσουσιν ἔτι τὰς θυσίας αὐτῶν τοῖς ματαίοις οἷς αὐτοὶ ἐκπορνεύουσιν ὀπίσω αὐτῶν νόμιμον αἰώνιον ἔσται ὑμῖν εἰς τὰς γενεὰς ὑμῶν

7 ܘܬ݂ܘܼܒ݂ ܠܵܐ ܢܕܲܒܿܚܘܼܢ ܕܸܒ݂ܚܲܝܗܘܿܢ ܠܫܹܐܕܹ̈ܐ ܕܛܵܥܹܝܢ ܒܵܬܲܪܗܘܿܢ: ܗܵܢܵܐ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܠܥܵܠܲܡ ܢܸܗܘܸܐ ܠܗܘܿܢ ܠܕ݂ܵܪܲܝܗܘܿܢ.

et nequaquam ultra immolabunt hostias suas dæmonibus, cum quibus fornicati sunt. Legitimum sempiternum erit illis et posteris eorum.

Եւ ոչ եւս զոհիցեն զզոհս իւրեանց սնոտեաց զորոց զհետ ինքեանք պոռնկէին. օրէն յաւիտենական եղիցի ձեզ յազգս ձեր,

და შეწიროს ცმელი მისი სულად სულნელად ღმრთისა და არღარა შესწირვიდენ მსხუერპლთა მათთა ამაოთა მიმართ, რათა არა ისიძვიდენ შემდგომად კვალსა მათსა, შჯულად საუკუნოდ იყოს, ესე თქუენდა და ნათესავსა შორის თქუენსა. 7

7 And they shall no more offer their sacrifices unto devils, after whom they have gone a whoring. This shall be a statute for ever unto them throughout their generations.

ח. וַאֲלֵהֶם תֹּאמַר אִישׁ אִישׁ מִבֵּית יִשְׂרָאֵל וּמִן הַגֵּר אֲשֶׁר יָגוּר בְּתוֹכָם אֲשֶׁר יַעֲלֶה עֹלָה אוֹ זָבַח:

καὶ ἐρεῖς πρὸς αὐτούς ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ ἀπὸ τῶν υἱῶν τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν ὃς ἂν ποιήσῃ ὁλοκαύτωμα ἢ θυσίαν

8 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܓܒܲܪ ܡܼܢ ܒܹܝܬ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܡܼܢ ܐܲܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ݂ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ݂ܝ: ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܒܲܝܢܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܕܢܲܣܸܩ ܝܲܩܕܵܐ ܫܲܠܡܵܐ: ܐܵܘ ܕܸܒ݂ܚܵܐ.

Et ad ipsos dices: Homo de domo Israël, et de advenis qui peregrinantur apud vos, qui obtulerit holocaustum sive victimam,

Եւ ասասցես ցնոսա. Մարդ ոք մարդ յորդւոցն Իսրայելի, եւ յորդւոց եկաց յեցելոց ի ձեզ, որ առնիցէ ողջակէզ կամ զոհ,

და არქუ მათ: კაცმან-კაცმან ძეთა ისრაილისათამან, ანუ თუ მწირთაგანმან, რომელი მოსრულ იყოს თქუენ შორის, რომელმან ყოს მსხუერპლი, გინა შესაწირავი, 8

8 And thou shalt say unto them, Whatsoever man there be of the house of Israel, or of the strangers which sojourn among you, that offereth a burnt offering or sacrifice,

ט. וְאֶל פֶּתַח אֹהֶל מוֹעֵד לֹא יְבִיאֶנּוּ לַעֲשׂוֹת אֹתוֹ לַיהוָֹה וְנִכְרַת הָאִישׁ הַהוּא מֵעַמָּיו:

καὶ ἐπὶ τὴν θύραν τῆς σκηνῆς τοῦ μαρτυρίου μὴ ἐνέγκῃ ποιῆσαι αὐτὸ τῷ κυρίῳ ἐξολεθρευθήσεται ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτοῦ

9 ܘܲܠܬܲܪܥܵܐ ܕܡܲܫܟܲܢ ܙܲܒ݂ܢܵܐ ܠܵܐ ܢܲܝܬܹܿܝܘܗܝ ܕܲܢܩܲܪܒ݂ܝܼܘܗܝ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܢܹܐܒܲܕ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܗܵܘ ܡܼܢ ܓܵܘ ܥܲܡܹܗ.

et ad ostium tabernaculi testimonii non adduxerit eam, ut offeratur Domino, interibit de populo suo.

եւ ի դուռն խորանին վկայութեան ոչ ածիցէ առնել զնա Տեառն, սատակեսցի մարդն այն ի ժողովրդենէ իւրմէ,

და კარად კარვისა საწამებელისა არა მოიღოს შეწირვად იგი ღმრთისა, მოისპოს კაცი იგი ერისაგან თჳსისა. 9

9 And bringeth it not unto the door of the tabernacle of the congregation, to offer it unto the LORD; even that man shall be cut off from among his people.

י. וְאִישׁ אִישׁ מִבֵּית יִשְׂרָאֵל וּמִן הַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכָם אֲשֶׁר יֹאכַל כָּל דָּם וְנָתַתִּי פָנַי בַּנֶּפֶשׁ הָאֹכֶלֶת אֶת הַדָּם וְהִכְרַתִּי אֹתָהּ מִקֶּרֶב עַמָּהּ:

καὶ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ ἢ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν ὃς ἂν φάγῃ πᾶν αἷμα καὶ ἐπιστήσω τὸ πρόσωπόν μου ἐπὶ τὴν ψυχὴν τὴν ἔσθουσαν τὸ αἷμα καὶ ἀπολῶ αὐτὴν ἐκ τοῦ λαοῦ αὐτῆς

10 ܘܲܓܒܲܪ ܓܒܲܪ ܡܼܢ ܒܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܡܼܢ ܐܲܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ݂ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ݂ܝ ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܒܲܝܢܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܕܢܹܐܟ݂ܘܿܠ ܕܡܵܐ: ܐܸܬܸܿܠ ܪܘܼܓ݂ܙܝ ܒܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܐܵܟ݂ܠܵܐ ܕܡܵܐ: ܘܐܵܘܒܿܕ݂ܝܼܗ ܡܼܢ ܓܵܘ ܥܲܡܵܗ.

Homo quilibet de domo Israël et de advenis qui peregrinantur inter eos, si comederit sanguinem, obfirmabo faciem meam contra animam illius, et disperdam eam de populo suo,

Եւ մարդ ոք մարդ յորդւոցդ Իսրայելի կամ յեկաց յեցելոց ի ձեզ, որ ուտիցէ զամենայն արիւն, հաստատեցից զերեսս իմ ի վերայ անձինն որ ուտիցէ զարիւնն, եւ կորուսից զնա ի ժողովրդենէ իւրմէ,

და კაცმან-კაცმან ძეთა ისრაჱლისათამან, გინათუ მწირმან მან, რომელი მოსრულ იყოს თქუენ შორის, რომელმან ჭამოს ყოველივე სისხლი, დავამტკიცო პირი ჩემი კაცსა მას ზედა, რომელმან ჭამოს სისხლი და წარვწყმიდო იგი ერისაგან თჳსისა. 10

10 And whatsoever man there be of the house of Israel, or of the strangers that sojourn among you, that eateth any manner of blood; I will even set my face against that soul that eateth blood, and will cut him off from among his people.

יא. כִּי נֶפֶשׁ הַבָּשָׂר בַּדָּם הִוא וַאֲנִי נְתַתִּיו לָכֶם עַל הַמִּזְבֵּחַ לְכַפֵּר עַל נַפְשֹׁתֵיכֶם כִּי הַדָּם הוּא בַּנֶּפֶשׁ יְכַפֵּר:

ἡ γὰρ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστιν καὶ ἐγὼ δέδωκα αὐτὸ ὑμῖν ἐπὶ τοῦ θυσιαστηρίου ἐξιλάσκεσθαι περὶ τῶν ψυχῶν ὑμῶν τὸ γὰρ αἷμα αὐτοῦ ἀντὶ τῆς ψυχῆς ἐξιλάσεται

11 ܡܸܛܠ ܕܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܟ݂ܠ ܒܣܲܪ ܕܡܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܘܐܸܢܵܐ ܝܲܗ̄ܒ݂ܬܹܿܗ ܠܟ݂ܘܿܢ ܥܲܠ ܡܲܕ݂ܒܚܵܐ ܠܚܘܼܣܵܝܵܐ ܕܢܲܦ̮ܫܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܲܕ݂ܡܵܐ ܗ̄ܘܼ ܡܚܲܣܸܐ ܥܲܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ.

quia anima carnis in sanguine est: et ego dedi illum vobis, ut super altare in eo expietis pro animabus vestris, et sanguis pro animæ piaculo sit.

զի շունչ ամենայն մարմնոյ արիւն իւր է. եւ ես ետու զայն ձեզ ի սեղանն` քաւել վասն անձանց ձերոց. զի արիւն նորա փոխանակ անձին սորա քաւեսցէ,

რამეთუ სული ყოვლისა ჴორციელისაჲ სისხლი თჳსი არს და იგი მიგცე თქვენ საკურთხეველსა ზედა სალხინებელად სულთა თქუენთათჳს, რამეთუ სისხლი მისი არს სალხინებელად სულთა თქუენთა წილ. 11

11 For the life of the flesh is in the blood: and I have given it to you upon the altar to make an atonement for your souls: for it is the blood that maketh an atonement for the soul.

יב. עַל כֵּן אָמַרְתִּי לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל כָּל נֶפֶשׁ מִכֶּם לֹא תֹאכַל דָּם וְהַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכְכֶם לֹא יֹאכַל דָּם:

διὰ τοῦτο εἴρηκα τοῖς υἱοῖς Ισραηλ πᾶσα ψυχὴ ἐξ ὑμῶν οὐ φάγεται αἷμα καὶ ὁ προσήλυτος ὁ προσκείμενος ἐν ὑμῖν οὐ φάγεται αἷμα

12 ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܐܸܡܪܹܬ݂ ܠܲܒ݂ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܟ݂ܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܡܸܢܟ݂ܘܿܢ ܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܕܡܵܐ: ܘܐܲܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ݂ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ݂ܝ ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ: ܠܵܐ ܢܹܐܟ݂ܠܘܿܢ ܕܡܵܐ.

Idcirco dixi filiis Israël: Omnis anima ex vobis non comedet sanguinem, nec ex advenis qui peregrinantur apud vos.

Վասն այնորիկ ասացի ցորդիսն Իսրայելի. Ամենայն անձն ի ձէնջ արիւն մի՛ կերիցէ. եւ եկն որ եկեալ յեցեալ իցէ ի ձեզ` արիւն մի՛ կերիցէ,

ამისთჳს ვარქუ ძეთა ისრაჱლისათა: ყოველმან კაცმან თქუენგანმან არა ჭამოს სისხლი და მწირმან მან, რომელი მოსრულ იყოს თქუენ შორის, არა ჭამოს სისხლი. 12

12 Therefore I said unto the children of Israel, No soul of you shall eat blood, neither shall any stranger that sojourneth among you eat blood.

יג. וְאִישׁ אִישׁ מִבְּנֵי יִשְׂרָאֵל וּמִן הַגֵּר הַגָּר בְּתוֹכָם אֲשֶׁר יָצוּד צֵיד חַיָּה אוֹ עוֹף אֲשֶׁר יֵאָכֵל וְשָׁפַךְ אֶת דָּמוֹ וְכִסָּהוּ בֶּעָפָר:

καὶ ἄνθρωπος ἄνθρωπος τῶν υἱῶν Ισραηλ καὶ τῶν προσηλύτων τῶν προσκειμένων ἐν ὑμῖν ὃς ἂν θηρεύσῃ θήρευμα θηρίον ἢ πετεινόν ὃ ἔσθεται καὶ ἐκχεεῖ τὸ αἷμα καὶ καλύψει αὐτὸ τῇ γῇ

13 ܘܲܓܒܲܪ ܓܒܲܪ ܡܼܢ ܒܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܡܼܢ ܐܲܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ݂ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ݂ܝ ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܒܲܝܢܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܕܲܢܨܘܼܕ݂ ܨܲܝܕܵܐ ܕܚܲܝܘܬ݂ܵܐ: ܐܵܘ ܕܦܵܪܲܚܬ݂ܵܐ ܕܡܸܬ݂ܐܲܟ݂ܠܵܐ: ܢܹܐܫܘܿܕ݂ ܕܡܵܗ ܘܲܢܟܲܣܹܝܘܗܝ ܒܥܲܦܪܵܐ.

Homo quicumque de filiis Israël, et de advenis qui peregrinantur apud vos, si venatione atque aucupio ceperit feram, vel avem, quibus vesci licitum est, fundat sanguinem ejus, et operiat illum terra.

Եւ մարդ ոք մարդ յորդւոցն Իսրայելի կամ յեկաց յեցելոց ի ձեզ, որ որսայցէ որս երէ ինչ կամ թռչուն որ ուտիցի, հեղցէ զարիւն նորա եւ ծածկեսցէ հողով,

და კაცმან-კაცმან ძეთა ისრაჱლისათამან და მწირმან მან, რომელი-იგი იყოს თქუენ შორის, რომელმან ინადიროს ნადირი მჴეცი, გინა თუ მფრინველი, რომელი იჭამების, დასთხიოს სისხლი მისი, დაფარენ იგი მიწითა, რამეთუ სული ყოვლისა ჴორციელისაჲ სისხლი თჳსი არს. და ვარქუ ძეთა ისრაჱლისათა: სისხლისა ყოვლისა ჴორციელისაჲ არა ჰჭამოთ. 13

13 And whatsoever man there be of the children of Israel, or of the strangers that sojourn among you, which hunteth and catcheth any beast or fowl that may be eaten; he shall even pour out the blood thereof, and cover it with dust.

יד. כִּי נֶפֶשׁ כָּל בָּשָׂר דָּמוֹ בְנַפְשׁוֹ הוּא וָאֹמַר לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל דַּם כָּל בָּשָׂר לֹא תֹאכֵלוּ כִּי נֶפֶשׁ כָּל בָּשָׂר דָּמוֹ הִוא כָּל אֹכְלָיו יִכָּרֵת:

ἡ γὰρ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστιν καὶ εἶπα τοῖς υἱοῖς Ισραηλ αἷμα πάσης σαρκὸς οὐ φάγεσθε ὅτι ἡ ψυχὴ πάσης σαρκὸς αἷμα αὐτοῦ ἐστιν πᾶς ὁ ἔσθων αὐτὸ ἐξολεθρευθήσεται

14 ܡܸܛܠ ܕܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܟ݂ܠ ܒܣܲܪ ܕܡܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܲܒ݂ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܡܵܐ ܕܟ݂ܠ ܒܣܲܪ ܠܵܐ ܬܹܐܟ݂ܠܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܟ݂ܠ ܒܣܲܪ ܕܡܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܘܟ݂ܠܡܵܢ ܕܐܵܟܹܠ ܠܹܗ ܢܹܐܒܲܕ݂.

Anima enim omnis carnis in sanguine est: unde dixi filiis Israël: Sanguinem universæ carnis non comedetis, quia anima carnis in sanguine est: et quicumque comederit illum, interibit.

Զի շունչ ամենայն մարմնոյ արիւն իւր է. եւ ասացի ցորդիսն Իսրայելի. Զարիւն ամենայն մարմնոյ մի՛ ուտիցէք, զի շունչ ամենայն մարմնոյ արիւն իւր է. ամենայն որ ուտիցէ զայն` սատակեսցի,

რამეთუ სული ყოვლისა ჴორციელისაჲ არს სისხლი თჳსი. 14

14 For it is the life of all flesh; the blood of it is for the life thereof: therefore I said unto the children of Israel, Ye shall eat the blood of no manner of flesh: for the life of all flesh is the blood thereof: whosoever eateth it shall be cut off.

טו. וְכָל נֶפֶשׁ אֲשֶׁר תֹּאכַל נְבֵלָה וּטְרֵפָה בָּאֶזְרָח וּבַגֵּר וְכִבֶּס בְּגָדָיו וְרָחַץ בַּמַּיִם וְטָמֵא עַד הָעֶרֶב וְטָהֵר:

καὶ πᾶσα ψυχή ἥτις φάγεται θνησιμαῖον ἢ θηριάλωτον ἐν τοῖς αὐτόχθοσιν ἢ ἐν τοῖς προσηλύτοις πλυνεῖ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ λούσεται ὕδατι καὶ ἀκάθαρτος ἔσται ἕως ἑσπέρας καὶ καθαρὸς ἔσται

15 ܘܟ݂ܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܕܬܹܐܟ݂ܘܿܠ ܦܲܓ݂ܪܵܐ: ܐܵܘ ܕܲܬ݂ܒ݂ܝܼܪ ܠܚܲܝܘܬ݂ܵܐ: ܒܟ݂ܘܿܢ ܘܒܲܐܝܠܹܝܢ ܕܡܸܬ݂ܦܢܹܝܢ ܠܘܵܬ݂ܝ ܕܥܵܡܪܝܼܢ ܒܲܝܢܵܬ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘܗܝ: ܘܢܸܣܚܸܐ ܒܡܲܝܵܐ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܛܡܲܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܡܫܵܐ: ܘܢܸܬܿܕܲܟܸܿܐ.

Anima, quæ comederit morticinum, vel captum a bestia, tam de indigenis, quam de advenis, lavabit vestimenta sua et semetipsum aqua, et contaminatus erit usque ad vesperum: et hoc ordine mundus fiet.

Եւ ամենայն անձն որ ուտիցէ զմեռելոտի կամ զգազանաբեկ, ի բնակաց կամ ի պանդխտաց, ողողեսցէ զհանդերձս իւր, եւ լուասցէ զմարմին իւր, եւ պիղծ լիցի մինչեւ ցերեկոյ, եւ ապա սուրբ լիցի,

ყოველმან, რომელმან ჭამოს იგი, მოისპოს და ყოველმან კაცმან, რომელმან ჭამოს მკუდრისაჲ, ანუ ნამჴეცავი, მკჳდრთაგანმან, გინა მწირთაგანმან, მოისპოს სული იგი ერისაგან თჳსისა და რომელი შეეხოს მათგანსა, განირცხეს სამოსელი თჳსი და განიბანოს წყლითა; და არაწმიდა იყოს იგი ვიდრე მწუხრადმდე და მიერ განწმიდნეს. 15

15 And every soul that eateth that which died of itself, or that which was torn with beasts, whether it be one of your own country, or a stranger, he shall both wash his clothes, and bathe himself in water, and be unclean until the even: then shall he be clean.

טז. וְאִם לֹא יְכַבֵּס וּבְשָׂרוֹ לֹא יִרְחָץ וְנָשָׂא עֲו‍ֹנוֹ:

ἐὰν δὲ μὴ πλύνῃ τὰ ἱμάτια καὶ τὸ σῶμα μὴ λούσηται ὕδατι καὶ λήμψεται ἀνόμημα αὐτοῦ

16 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܢܚܲܠܸܠ ܡܵܐܢܵܘܗܝ: ܘܒܸܣܪܹܗ ܠܵܐ ܢܲܚܣܸܐ: ܢܩܲܒܸܿܠ ܚܛܵܗܹܗ.

Quod si non laverit vestimenta sua et corpus, portabit iniquitatem suam.

եւ եթէ ոչ ողողեսցէ զհանդերձս իւր, եւ ոչ լուասցէ զմարմին իւր ջրով, ընկալցի զանօրէնութիւնս յանձն իւր,

უკეთუ არა განირცხეს სამოსელი თჳსი და არა დაიბანოს გუამი თჳსი წყლითა, მოიღოს მან უშჯულოებაჲ თჳსი. 16

16 But if he wash them not, nor bathe his flesh; then he shall bear his iniquity.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=63b560ae-9928-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display