Bibliotheca Polyglotta

Leviticus

Complete text

כז

ΚΖʹ

ܩܦܠܐܘܢ: ܟܙ.

Cap. 27

ԳԼ. ԻԷ

თავი ოცდამეშვიდე

א. וַיְדַבֵּר יְהֹוָה אֶל משֶׁה לֵּאמֹר:

καὶ ἐλάλησεν κύριος πρὸς Μωυσῆν λέγων

1 ܘܡܲܠܸܠ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܡ ܡܘܼܫܹܐ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܹܗ.

Locutusque est Dominus ad Moysen, dicens:

Խօսեցաւ Տէր ընդ Մովսիսի եւ ասէ,

და ეტყოდა უფალი მოსეს და ჰრქუა: 1

1 And the LORD spake unto Moses, saying,

ב. דַּבֵּר אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם אִישׁ כִּי יַפְלִא נֶדֶר בְּעֶרְכְּךָ נְפָשֹׁת לַיהֹוָה:

λάλησον τοῖς υἱοῖς Ισραηλ καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς ὃς ἂν εὔξηται εὐχὴν ὥστε τιμὴν τῆς ψυχῆς αὐτοῦ τῷ κυρίῳ

2 ܡܲܠܸܠ ܥܲܡ ܒܢܲܝ ܝܼܣܵܪܝܹܠ: ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܟܲܕ݂ ܢܸܦܪܘܿܫ ܢܸܕ݂ܪܵܐ ܒܲܕ݂ܡܲܝܵܐ ܕܢܲܦ̮ܫܵܬ݂ܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Loquere filiis Israël, et dices ad eos: Homo qui votum fecerit, et spoponderit Deo animam suam, sub æstimatione dabit pretium.

Խօսեաց ընդ որդիսն Իսրայելի եւ ասասցես ցնոսա. Որ ոք ուխտեսցէ ուխտս` տալ զգինս անձին իւրոյ Տեառն,

ეტყოდე ძეთა ისრაჱლისათა და არქუ მათ: რომელმან ილოცოს ლოცვაჲ მიცემად სასყიდელი სულისა თჳსისაჲ ღმერთსა, 2

2 Speak unto the children of Israel, and say unto them, When a man shall make a singular vow, the persons shall be for the LORD by thy estimation.

ג. וְהָיָה עֶרְכְּךָ הַזָּכָר מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וְעַד בֶּן שִׁשִּׁים שָׁנָה וְהָיָה עֶרְכְּךָ חֲמִשִּׁים שֶׁקֶל כֶּסֶף בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ:

ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄρσενος ἀπὸ εἰκοσαετοῦς ἕως ἑξηκονταετοῦς ἔσται αὐτοῦ ἡ τιμὴ πεντήκοντα δίδραχμα ἀργυρίου τῷ σταθμῷ τῷ ἁγίῳ

3 ܢܸܗܘܘܿܢ ܕܡܵܘܗܝ ܕܸܟ݂ܪܵܐ: ܡܼܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢܝܼܢ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܫܬܿܝܼܢ ܫܢܝܼܢ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܕܡܵܘܗܝ ܚܲܡܫܝܼܢ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ ܕܟܸܣܦܵܐ: ܒܡܲܬ݂ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ.

Si fuerit masculus a vigesimo anno usque ad sexagesimum annum, dabit quinquaginta siclos argenti ad mensuram sanctuarii:

եղիցին գինք արուի, ի քսանամենից մինչեւ ցվաթսնամեանս, եղիցին գինք նորա յիսուն երկդրամեան արծաթոյ ըստ սրբութեան սկեղն,

და იყოს სასყიდელი იგი წულისაჲ ოცით წლითგან ვიდრე სამეოც წლადმდე, იყოს სასყიდელი მისი ერგასისი სატირი ვეცხლისაჲ სასწორითა წმიდითა 3

3 And thy estimation shall be of the male from twenty years old even unto sixty years old, even thy estimation shall be fifty shekels of silver, after the shekel of the sanctuary.

ד. וְאִם נְקֵבָה הִוא וְהָיָה עֶרְכְּךָ שְׁלשִׁים שָׁקֶל:

τῆς δὲ θηλείας ἔσται ἡ συντίμησις τριάκοντα δίδραχμα

4 ܘܐܸܢ ܢܸܩܒܿܬ݂ܵܐ ܗ̄ܝܼ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܕܡܹܝܗܿ ܬܠܵܬ݂ܝܼܢ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ.

si mulier, triginta.

եւ իգին լիցին գինք` երեսուն երկդրամեան,

ხოლო ქალისაჲ იყოს თანა სასყიდელი ოცდაათი სატირი. 4

4 And if it be a female, then thy estimation shall be thirty shekels.

ה. וְאִם מִבֶּן חָמֵשׁ שָׁנִים וְעַד בֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וְהָיָה עֶרְכְּךָ הַזָּכָר עֶשְׂרִים שְׁקָלִים וְלַנְּקֵבָה עֲשֶׂרֶת שְׁקָלִים:

ἐὰν δὲ ἀπὸ πενταετοῦς ἕως εἴκοσι ἐτῶν ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄρσενος εἴκοσι δίδραχμα τῆς δὲ θηλείας δέκα δίδραχμα

5 ܘܐܸܢ ܡܼܢ ܒܲܪ ܚܲܡܸܫ ܫܢܝܼܢ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢܝܼܢ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܕܡܵܘܗܝ ܕܕܸܟ݂ܪܵܐ ܥܸܣܪܝܼܢ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ: ܘܲܕ݂ܢܸܩܒܿܬ݂ܵܐ ܥܸܣܪܵܐ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ.

A quinto autem anno usque ad vigesimum, masculus dabit viginti siclos: femina, decem.

Ապա թէ ի հինգամենից մինչեւ ցքսանամեանս, լինիցին գինք արուին քսան երկդրամեան, եւ իգին տասն երկդրամեան,

უკეთუ ხუთისა წლისაჲთგან ვიდრე ოცად წლადმდე იყოს, სასყიდელი წულისაჲ - ოცი სატირი. 5

5 And if it be from five years old even unto twenty years old, then thy estimation shall be of the male twenty shekels, and for the female ten shekels.

ו. וְאִם מִבֶּן חֹדֶשׁ וְעַד בֶּן חָמֵשׁ שָׁנִים וְהָיָה עֶרְכְּךָ הַזָּכָר חֲמִשָּׁה שְׁקָלִים כָּסֶף וְלַנְּקֵבָה עֶרְכְּךָ שְׁלשֶׁת שְׁקָלִים כָּסֶף:

ἀπὸ δὲ μηνιαίου ἕως πενταετοῦς ἔσται ἡ τιμὴ τοῦ ἄρσενος πέντε δίδραχμα ἀργυρίου τῆς δὲ θηλείας τρία δίδραχμα

6 ܘܐܸܢ ܡܼܢ ܒܲܪ ܝܲܪܚܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܒܲܪ ܚܲܡܸܫ ܫܢܝܼܢ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܕܡܵܘܗܝ ܕܕܸܟ݂ܪܵܐ ܚܲܡܫܵܐ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ ܕܟܸܣܦܵܐ: ܘܲܕ݂ܢܸܩܒܿܬ݂ܵܐ ܬܠܵܬ݂ܵܐ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ.

Ab uno mense usque ad annum quintum, pro masculo dabuntur quinque sicli: pro femina, tres.

Եւ յամսօրէէն մինչեւ ցհինգեմեանն` եղիցի արուին հինգ երկդրամեան արծաթոյ, եւ իգին երեք երկդրամեանք արծաթոյ,

ხოლო ქალისაჲ - ათი სატირი. და თთჳთ ერთითგან ვიდრე ხუთად წლადმდე იყოს სასყიდელი იგი წულისაჲ ხუთი სატირი ვეცხლისაჲ, 6

6 And if it be from a month old even unto five years old, then thy estimation shall be of the male five shekels of silver, and for the female thy estimation shall be three shekels of silver.

ז. וְאִם מִבֶּן שִׁשִּׁים שָׁנָה וָמַעְלָה אִם זָכָר וְהָיָה עֶרְכְּךָ חֲמִשָּׁה עָשָׂר שָׁקֶל וְלַנְּקֵבָה עֲשָׂרָה שְׁקָלִים:

ἐὰν δὲ ἀπὸ ἑξηκονταετῶν καὶ ἐπάνω ἐὰν μὲν ἄρσεν ᾖ ἔσται ἡ τιμὴ πεντεκαίδεκα δίδραχμα ἀργυρίου ἐὰν δὲ θήλεια δέκα δίδραχμα

7 ܘܐܸܢ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܗ̄ܘܼ ܡܼܢ ܒܲܪ ܫܬܿܝܼܢ ܫܢܝܼܢ ܘܲܠܥܸܠ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܕܡܵܘܗܝ ܚܲܡܸܫܬܲܥܣܲܪ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ: ܘܲܕ݂ܢܸܩܒܿܬ݂ܵܐ ܥܸܣܪܵܐ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ.

Sexagenarius et ultra masculus dabit quindecim siclos: femina, decem.

Ապա թէ ի վաթսնամենից եւ ի վեր իցէ, եթէ արու իցէ, եղիցին գինք նորա հնգետասան երկդրամեան արծաթոյ, եւ իգին` տասն երկդրամեան,

ხოლო ქალისაჲ - სამი სატირი ვეცხლისაჲ. უკეთუ სამეოცისა წლისა უზეშთაეს იყოს, წულისაჲ მის იყოს ათხუთმეტ სატირი ვეცხლისაჲ. 7

7 And if it be from sixty years old and above; if it be a male, then thy estimation shall be fifteen shekels, and for the female ten shekels.

ח. וְאִם מָךְ הוּא מֵעֶרְכֶּךָ וְהֶעֱמִידוֹ לִפְנֵי הַכֹּהֵן וְהֶעֱרִיךְ אֹתוֹ הַכֹּהֵן עַל פִּי אֲשֶׁר תַּשִּׂיג יַד הַנֹּדֵר יַעֲרִיכֶנּוּ הַכֹּהֵן:

ἐὰν δὲ ταπεινὸς ᾖ τῇ τιμῇ στήσεται ἐναντίον τοῦ ἱερέως καὶ τιμήσεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς καθάπερ ἰσχύει ἡ χεὶρ τοῦ εὐξαμένου τιμήσεται αὐτὸν ὁ ἱερεύς

8 ܘܐܸܢ ܡܸܣܟܹܿܝܢ ܗ̄ܘܼ ܡܼܢ ܕܡܲܝܵܐ: ܢܩܝܼܡܘܼܢܹܗ ܩܕ݂ܵܡ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܢܸܦܣܘܿܩ ܕܡܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܕܣܵܦܩܵܐ ܒܐܝܼܕ݂ܵܘܗܝ ܕܡܿܢ ܕܢܵܕܲܪ ܢܸܕ݂ܪܵܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܦܣܘܿܩ ܕܡܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ.

Si pauper fuerit, et æstimationem reddere non valebit, stabit coram sacerdote: et quantum ille æstimaverit, et viderit eum posse reddere, tantum dabit.

Ապա թէ աղքատ իցէ ի գնոցն, կացցէ առաջի քահանային, եւ հատցէ նմա քահանայն գին, եւ որչափ ինչ ի կարի իցէ ի ձեռին ուխտաւորին` արկցէ նմա գինս քահանայն,

უკუეთუ ქალი იყოს - ათ სატირ. უკუეთუ უპოვარ იყოს სასყიდლისა, დადგეს წინაშე მღდელისა მის და დასდვას მღდელმან მან სასყიდელი, რაოდენცა შემძლებელ იყოს ჴელი მისი, რომელმან-იგი აღუთქვა, ეგრეცა დასდვას სასყიდელი მღდელმან მან. 8

8 But if he be poorer than thy estimation, then he shall present himself before the priest, and the priest shall value him; according to his ability that vowed shall the priest value him.

ט. וְאִם בְּהֵמָה אֲשֶׁר יַקְרִיבוּ מִמֶּנָּה קָרְבָּן לַיהֹוָה כֹּל אֲשֶׁר יִתֵּן מִמֶּנּוּ לַיהֹוָה יִהְיֶה קֹּדֶשׁ:

ἐὰν δὲ ἀπὸ τῶν κτηνῶν τῶν προσφερομένων ἀπ᾽ αὐτῶν δῶρον τῷ κυρίῳ ὃς ἂν δῷ ἀπὸ τούτων τῷ κυρίῳ ἔσται ἅγιον

9 ܘܐܸܢ ܒܥܝܼܪܵܐ ܗ̄ܝܼ ܕܲܡܩܲܪܒ݂ܝܼܢ ܡܸܢܵܗ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܟܠ ܕܝܵܗܹܒ݂ ܡܸܢܵܗ ܩܲܕܝܼܫ ܢܸܗܘܸܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Animal autem, quod immolari potest Domino, si quis voverit, sanctum erit,

Եւ եթէ յանասնոց մատուցանելեաց Տեառն իցէ պատարագն, որչափ ինչ տացէ ի նոցանէ Տեառն` սուրբ լիցի,

უკუეთუ საცხოვართაგანსა რომელსა შესწირვიდენ მსხუერპლად ღმრთისა, რომელმან შეწიროს ამათგანი უფლისა, იყოს იგი წმიდაჲ. 9

9 And if it be a beast, whereof men bring an offering unto the LORD, all that any man giveth of such unto the LORD shall be holy.

י. לֹא יַחֲלִיפֶנּוּ וְלֹא יָמִיר אֹתוֹ טוֹב בְּרָע אוֹ רַע בְּטוֹב וְאִם הָמֵר יָמִיר בְּהֵמָה בִּבְהֵמָה וְהָיָה הוּא וּתְמוּרָתוֹ יִהְיֶה קֹּדֶשׁ:

οὐκ ἀλλάξει αὐτὸ καλὸν πονηρῷ οὐδὲ πονηρὸν καλῷ ἐὰν δὲ ἀλλάσσων ἀλλάξῃ αὐτὸ κτῆνος κτήνει ἔσται αὐτὸ καὶ τὸ ἄλλαγμα ἅγια

10 ܠܵܐ ܢܚܲܠܦܝܼܘܗܝ ܛܵܒ݂ܵܐ ܒܒ݂ܝܼܫܵܐ: ܘܒ݂ܝܼܫܵܐ ܒܛܵܒ݂ܵܐ: ܘܐܸܢ ܡܚܲܠܵܦܘܼ ܢܚܲܠܸܦ ܒܲܒ݂ܥܝܼܪܵܐ: ܗܝܼ ܘܬܲܚܠܘܼܦܵܗ ܢܸܗܘܘܿܢ ܩܘܼܕܫܵܐ.

et mutari non poterit, id est, nec melius malo, nec pejus bono: quod si mutaverit, et ipsum quod mutatum est, et illud pro quo mutatum est, consecratum erit Domino.

եւ մի՛ փոխանակեսցէ զլաւն ընդ յոռւոյն, եւ մի՛ զյոռին ընդ լաւին. ապա թէ փոխանակելով փոխանակեսցէ զայն անասուն ընդ անասնոյ, եղիցի ե՛ւ այն ե՛ւ փոխանակն սուրբ,

არა განსცვალო კეთილი ხენეშად, უკუეთუ განცვალებით განსცვალო იგი საცხოვარი საცხოვრად და ნაცვალიცა იგი მისი იყოს წმიდაჲ. 10

10 He shall not alter it, nor change it, a good for a bad, or a bad for a good: and if he shall at all change beast for beast, then it and the exchange thereof shall be holy.

יא. וְאִם כָּל בְּהֵמָה טְמֵאָה אֲשֶׁר לֹא יַקְרִיבוּ מִמֶּנָּה קָרְבָּן לַיהֹוָה וְהֶעֱמִיד אֶת הַבְּהֵמָה לִפְנֵי הַכֹּהֵן:

ἐὰν δὲ πᾶν κτῆνος ἀκάθαρτον ἀφ᾽ ὧν οὐ προσφέρεται ἀπ᾽ αὐτῶν δῶρον τῷ κυρίῳ στήσει τὸ κτῆνος ἔναντι τοῦ ἱερέως

11 ܘܐܸܢ ܒܥܝܼܪܵܐ ܗ̄ܝܼ ܛܲܡܲܐܬ݂ܵܐ ܕܠܵܐ ܡܩܲܪܒ݂ܝܼܢ ܡܸܢܵܗ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܢܩܝܼܡܘܼܢܵܗ ܠܲܒ݂ܥܝܼܪܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܟܵܗܢܵܐ.

Animal immundum, quod immolari Domino non potest, si quis voverit, adducetur ante sacerdotem:

Ապա թէ յամենայն անասնոց անսրբոց իցէ յորոց ոչ մատչիցի պատարագ Տեառն, կացուսցէ զանասունն առաջի քահանային,

უკეთუ ყოველივე პირუტყჳ არაწმიდაჲ იყოს, რომელთაგანი არა შეიწირვის მსხუერპლად ღმრთისა, დაადგინოს საცხოვარი იგი წინაშე მღდელისა მის 11

11 And if it be any unclean beast, of which they do not offer a sacrifice unto the LORD, then he shall present the beast before the priest:

יב. וְהֶעֱרִיךְ הַכֹּהֵן אֹתָהּ בֵּין טוֹב וּבֵין רָע כְּעֶרְכְּךָ הַכֹּהֵן כֵּן יִהְיֶה:

καὶ τιμήσεται αὐτὸ ὁ ἱερεὺς ἀνὰ μέσον καλοῦ καὶ ἀνὰ μέσον πονηροῦ καὶ καθότι ἂν τιμήσεται ὁ ἱερεύς οὕτως στήσεται

12 ܘܢܸܦܣܘܿܩ ܕܡܹܝܗܿ ܟܵܗܢܵܐ ܒܹܝܬ݂ ܛܵܒ݂ܬܵܐ ܠܒ݂ܝܼܫܬܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܕܲܦܣܲܩ ܕܡܹܝܗܿ ܟܵܗܢܵܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܗܘܸܐ.

qui judicans utrum bonum an malum sit, statuet pretium.

եւ արկցէ նմա գինս քահանայն ի մէջ լաւին եւ յոռւոյն. եւ որպէս զիարդ արկցէ նմա գինս քահանայն` այն կացցէ,

და დასდვას სასყიდელი მღდელმან მან შორის კეთილსა და შორის ხენეშსა მას, რაჲცა-იგი დასდვას მღდელმან მან, იგიცა ეგენ. 12

12 And the priest shall value it, whether it be good or bad: as thou valuest it, who art the priest, so shall it be.

יג. וְאִם גָּאֹל יִגְאָלֶנָּה וְיָסַף חֲמִישִׁתוֹ עַל עֶרְכֶּךָ:

ἐὰν δὲ λυτρούμενος λυτρώσηται αὐτό προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον πρὸς τὴν τιμὴν αὐτοῦ

13 ܘܐܸܢ ܡܸܦܪܲܩ ܢܸܦܪܩܝܼܗܿ: ܢܵܘܣܸܦ ܚܲܕ݂ ܡܼܢ ܚܲܡܫܵܐ ܥܲܠ ܕܡܹܝܗܿ.

Quod si dare voluerit is qui offert, addet supra æstimationem quintam partem.

Իսկ եթէ փրկելով փրկեսցէ զնա, եւ զհինգերորդ մասն գնոց նորա յաւելցէ ի նոյն,

უკუეთუ ჴსნით იჴსნეს იგი, შესძინენ მეხუთე იგი სასყიდელსა მისსა. და უკუეთუ კაცმან განწმიდოს სახლი თჳსი წმიდად უფლისა, დასდვას სასყიდელი შორის ხენეშსა, რაჲცა-იგი დასდვას მღდელმან მან, იგიცა დაემტკიცენ. 13

13 But if he will at all redeem it, then he shall add a fifth part thereof unto thy estimation.

יד. וְאִישׁ כִּי יַקְדִּשׁ אֶת בֵּיתוֹ קֹדֶשׁ לַיהֹוָה וְהֶעֱרִיכוֹ הַכֹּהֵן בֵּין טוֹב וּבֵין רָע כַּאֲשֶׁר יַעֲרִיךְ אֹתוֹ הַכֹּהֵן כֵּן יָקוּם:

καὶ ἄνθρωπος ὃς ἂν ἁγιάσῃ τὴν οἰκίαν αὐτοῦ ἁγίαν τῷ κυρίῳ καὶ τιμήσεται αὐτὴν ὁ ἱερεὺς ἀνὰ μέσον καλῆς καὶ ἀνὰ μέσον πονηρᾶς ὡς ἂν τιμήσεται αὐτὴν ὁ ἱερεύς οὕτως σταθήσεται

14 ܘܓܲܒ݂ܪܵܐ ܐܸܢ ܢܩܲܕܸܿܫ ܒܲܝܬܹܿܗ ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܢܸܦܣܘܿܩ ܕܡܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ ܒܹܝܬ݂ ܛܵܒ݂ܬܵܐ ܠܒ݂ܝܼܫܬܵܐ: ܘܐܲܝܟ݂ ܕܦܵܣܹܩ ܕܡܵܘܗܝ ܟܵܗܢܵܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܩܘܼܡ.

Homo si voverit domum suam, et sanctificaverit Domino, considerabit eam sacerdos utrum bona an mala sit, et juxta pretium, quod ab eo fuerit constitutum, venundabitur:

Եւ մարդ ոք որ սրբեսցէ զտուն իւր սրբութիւն Տեառն, արկցէ նմա գինս քահանայն ի մէջ լաւին եւ յոռւոյն. եւ որպէս զիարդ արկցէ նմա գինս քահանայն, նոյն կացցէ,

უკუეთუ შემდგომად განწმედისა მის იჴსნიდეს სახლსა მას თჳსსა, შესძინოს ნახუთალი ვეცხლისა სასყიდელსა მისსა და იყოს მისა სახლი იგი. 14

14 And when a man shall sanctify his house to be holy unto the LORD, then the priest shall estimate it, whether it be good or bad: as the priest shall estimate it, so shall it stand.

טו. וְאִם הַמַּקְדִּישׁ יִגְאַל אֶת בֵּיתוֹ וְיָסַף חֲמִישִׁית כֶּסֶף עֶרְכְּךָ עָלָיו וְהָיָה לוֹ:

ἐὰν δὲ ὁ ἁγιάσας αὐτὴν λυτρῶται τὴν οἰκίαν αὐτοῦ προσθήσει ἐπ᾽ αὐτὸ τὸ ἐπίπεμπτον τοῦ ἀργυρίου τῆς τιμῆς καὶ ἔσται αὐτῷ

15 ܘܐܸܢ ܗܵܘ ܕܲܡܩܲܕܸܿܫ ܢܸܦܪܩܝܼܘܗܝ ܠܒܲܝܬܹܿܗ: ܢܵܘܣܸܦ ܚܲܕ݂ ܡܼܢ ܚܲܡܫܵܐ ܟܸܣܦܵܐ ܕܲܕ݂ܡܵܘܗܝ ܥܠܵܘܗܝ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܕܝܼܠܹܗ.

sin autem ille qui voverat, voluerit redimere eam, dabit quintam partem æstimationis supra, et habebit domum.

Ապա թէ որ սրբեացն զնա փրկեսցէ զտուն իւր, յաւելցէ եւ զհինգերորդ արծաթոյ գնոցն ի նոյն, եւ նմին իսկ եղիցի,

უკუეთუ ყანაჲ სამკჳდრებელისა მისისაჲ წმიდა-ყოს კაცმან ღმრთისა 15

15 And if he that sanctified it will redeem his house, then he shall add the fifth part of the money of thy estimation unto it, and it shall be his.

טז. וְאִם מִשְּׂדֵה אֲחֻזָּתוֹ יַקְדִּישׁ אִישׁ לַיהֹוָה וְהָיָה עֶרְכְּךָ לְפִי זַרְעוֹ זֶרַע חֹמֶר שְׂעֹרִים בַּחֲמִשִּׁים שֶׁקֶל כָּסֶף:

ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ ἁγιάσῃ ἄνθρωπος τῷ κυρίῳ καὶ ἔσται ἡ τιμὴ κατὰ τὸν σπόρον αὐτοῦ κόρου κριθῶν πεντήκοντα δίδραχμα ἀργυρίου

16 ܘܐܸܢ ܡܼܢ ܚܲܩܠܵܐ ܕܝܵܪܬܿܘܼܬܹܗ ܢܩܲܕܸܫ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܕܡܹܝܗܿ ܠܦܘܼܬ݂ ܙܲܪܥܵܗ: ܒܹܝܬ݂ ܙܲܪܥܵܐ ܕܟ݂ܘܼܪ ܣܥܵܪܝܼܢ ܒܚܲܡܫܝܼܢ ܡܲܬ݂ܩܵܠܝܼܢ ܕܟܸܣܦܵܐ.

Quod si agrum possessionis suæ voverit, et consecraverit Domino, juxta mensuram sementis æstimabitur pretium: si triginta modiis hordei seritur terra, quinquaginta siclis venundetur argenti.

Եւ եթէ յանդոյ կալուածոց իւրոց սրբեսցէ ոք ինչ Տեառն, եղիցին գինք նորա ըստ սերման իւրում. քոռի միոջ գետնոյ` եղիցի յիսուն երկդրամեան արծաթոյ,

და იყოს სასყიდელი მისი მსგავსად სათესავისა მისისა ოცდაათისა გრივისა ქრთილისაჲ ერგასისი სატირი ვეცხლი. 16

16 And if a man shall sanctify unto the LORD some part of a field of his possession, then thy estimation shall be according to the seed thereof: an homer of barley seed shall be valued at fifty shekels of silver.

יז. אִם מִשְּׁנַת הַיֹּבֵל יַקְדִּישׁ שָׂדֵהוּ כְּעֶרְכְּךָ יָקוּם:

ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς ἀφέσεως ἁγιάσῃ τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ κατὰ τὴν τιμὴν αὐτοῦ στήσεται

17 ܘܐܸܢ ܡܼܢ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܦܘܼܢܵܝܵܐ ܢܩܲܕܸܿܫ ܚܲܩܠܹܗ: ܐܲܝܟ݂ ܕܡܹܝܗܿ ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܩܝܼܡ.

Si statim ab anno incipientis jubilæi voverit agrum, quanto valere potest, tanto æstimabitur.

Եւ եթէ յամէ թողութեանն սրբեսցէ զանդն իւր, ըստ գնոցն որչափ ինչ իցեն, կացցէ,

უკუეთუ წელიწადსა მას მიტევებისა წმიდა-ყოს ყანაჲ თჳსი, მსგავსად სასყიდელისა მის დაემტკიცოს. 17

17 If he sanctify his field from the year of jubile, according to thy estimation it shall stand.

יח. וְאִם אַחַר הַיֹּבֵל יַקְדִּישׁ שָׂדֵהוּ וְחִשַּׁב לוֹ הַכֹּהֵן אֶת הַכֶּסֶף עַל פִּי הַשָּׁנִים הַנּוֹתָרֹת עַד שְׁנַת הַיֹּבֵל וְנִגְרַע מֵעֶרְכֶּךָ:

ἐὰν δὲ ἔσχατον μετὰ τὴν ἄφεσιν ἁγιάσῃ τὸν ἀγρὸν αὐτοῦ προσλογιεῖται αὐτῷ ὁ ἱερεὺς τὸ ἀργύριον ἐπὶ τὰ ἔτη τὰ ἐπίλοιπα ἕως εἰς τὸν ἐνιαυτὸν τῆς ἀφέσεως καὶ ἀνθυφαιρεθήσεται ἀπὸ τῆς συντιμήσεως αὐτοῦ

18 ܘܐܸܢ ܡܼܢ ܒܵܬܲܪ ܦܘܼܢܵܝܵܐ ܢܩܲܕܸܿܫ ܚܲܩܠܹܗ: ܢܸܚܫܘܿܒ݂ ܠܹܗ ܟܵܗܢܵܐ ܟܸܣܦܵܐ ܠܦܘܼܬ ܫܢܲܝܵܐ ܕܐܸܫܬܿܚܲܪ ܥܕܲܡܵܐ ܠܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܦܘܼܢܵܝܵܐ: ܘܢܸܒ݂ܨܘܿܪ ܡܼܢ ܕܡܹܝܗܿ.

Sin autem post aliquantum temporis, supputabit sacerdos pecuniam juxta annorum, qui reliqui sunt, numerum usque ad jubilæum, et detrahetur ex pretio.

Ապա թէ յետ թողութեանն սրբեսցէ զանդն իւր, համարեսցի նմա քահանայն զարծաթն յայլ եւս ամսն` մինչեւ ցտարին թողութեան, եւ հատցէ փոքր ինչ ի գնոց անտի նորա,

უკუეთუ შემდგომად მიტევებისა მის წმიდა ყოს ყანაჲ თჳსი, ეგრეცა შეურაცხ-ყოს მღდელმან ვეცხლი მისი წელთა მათ დაკლებულთა ვიდრე მუნ წლადმდე მიტევებისა დააკლოს სასყიდელსა მას მისსა. 18

18 But if he sanctify his field after the jubile, then the priest shall reckon unto him the money according to the years that remain, even unto the year of the jubile, and it shall be abated from thy estimation.

יט. וְאִם גָּאֹל יִגְאַל אֶת הַשָּׂדֶה הַמַּקְדִּישׁ אֹתוֹ וְיָסַף חֲמִשִׁית כֶּסֶף עֶרְכְּךָ עָלָיו וְקָם לוֹ:

ἐὰν δὲ λυτρῶται τὸν ἀγρὸν ὁ ἁγιάσας αὐτόν προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον τοῦ ἀργυρίου πρὸς τὴν τιμὴν αὐτοῦ καὶ ἔσται αὐτῷ

19 ܘܐܸܢ ܡܸܦܪܲܩ ܢܸܦܪܩܝܼܗܿ ܠܚܲܩܠܵܐ ܗ̤ܵܘ ܡܿܢ ܕܲܡܩܲܕܸܫ ܠܵܗ: ܢܵܘܣܸܦ ܚܲܕ݂ ܡܼܢ ܚܲܡܫܵܐ ܟܸܣܦܵܐ ܕܲܕ݂ܡܹܝܗܿ ܥܠܹܝܗܿ: ܘܬܸܗܘܸܐ ܕܝܼܠܹܗ.

Quod si voluerit redimere agrum ille qui voverat, addet quintam partem æstimatæ pecuniæ, et possidebit eum.

ապա թէ փրկեսցէ զանդն որ սրբեացն զնա, յաւելցէ զհինգերորդ մասն արծաթոյն ի գինս իւր, եւ նորա իսկ լիցի,

უკუეთუ იჴსნიდეს ყანასა მას თჳსსა, შემდგომად განწმედისა მისისა შესძინოს მეხუთე იგი ვეცხლისაჲ სასყიდელსა მისსა, და იყოს იგი მისავე. 19

19 And if he that sanctified the field will in any wise redeem it, then he shall add the fifth part of the money of thy estimation unto it, and it shall be assured to him.

כ. וְאִם לֹא יִגְאַל אֶת הַשָּׂדֶה וְאִם מָכַר אֶת הַשָּׂדֶה לְאִישׁ אַחֵר לֹא יִגָּאֵל עוֹד:

ἐὰν δὲ μὴ λυτρῶται τὸν ἀγρὸν καὶ ἀποδῶται τὸν ἀγρὸν ἀνθρώπῳ ἑτέρῳ οὐκέτι μὴ λυτρώσηται αὐτόν

20 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܢܸܦܪܩܝܼܗܿ ܠܚܲܩܠܵܐ ܘܲܢܙܲܒܿܢܝܼܗܿ ܠܓܲܒ݂ܪܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ: ܬܘܼܒ݂ ܠܵܐ ܬܸܬ݂ܦܪܸܩ.

Sin autem noluerit redimere, sed alteri cuilibet fuerit venundatus, ultra eum qui voverat redimere non poterit.

Ապա թէ ոչ փրկեսցէ զանդն իւր, եւ վաճառեսցէ զանդն այլում մարդոյ, մի՛ եւս փրկեսցէ,

უკუეთუ არა იჴსნეს ყანაჲ თჳსი და მისცეს იგი კაცსა სხუასა, არღარა იჴსნეს იგი. 20

20 And if he will not redeem the field, or if he have sold the field to another man, it shall not be redeemed any more.

כא. וְהָיָה הַשָּׂדֶה בְּצֵאתוֹ בַיֹּבֵל קֹדֶשׁ לַיהֹוָה כִּשְׂדֵה הַחֵרֶם לַכֹּהֵן תִּהְיֶה אֲחֻזָּתוֹ:

ἀλλ᾽ ἔσται ὁ ἀγρὸς ἐξεληλυθυίας τῆς ἀφέσεως ἅγιος τῷ κυρίῳ ὥσπερ ἡ γῆ ἡ ἀφωρισμένη τῷ ἱερεῖ ἔσται κατάσχεσις

21 ܐܸܠܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܚܲܩܠܵܐ ܡܵܐ ܕܢܵܦܩܵܐ ܒܦܘܼܢܵܝܵܐ ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܐܲܝܟ݂ ܚܲܩܠܵܐ ܕܚܸܪܡܵܐ: ܕܟ݂ܵܗܢܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܝܵܪܬܿܘܼܬ݂ܵܐ.

Quia cum jubilæi venerit dies, sanctificatus erit Domino, et possessio consecrata ad jus pertinet sacerdotum.

այլ եղիցի անդն, ելեալ ի թողութեանն` սուրբ Տեառն, իբրեւ զերկիր մի զատուցեալ. քահանային եղիցի ի կալուած,

არამედ იყოს ყანაჲ იგი გამოსრულ მიტევებასა მას წმიდა, იყოს საქებელ ღმრთისა, ვითარცა-იგი ქუეყანაჲ განჩემებული, მღდელისა იყოს იგი სამკჳდრებელ. 21

21 But the field, when it goeth out in the jubile, shall be holy unto the LORD, as a field devoted; the possession thereof shall be the priest's.

כב. וְאִם אֶת שְׂדֵה מִקְנָתוֹ אֲשֶׁר לֹא מִשְּׂדֵה אֲחֻזָּתוֹ יַקְדִּישׁ לַיהֹוָה:

ἐὰν δὲ ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ οὗ κέκτηται ὃς οὐκ ἔστιν ἀπὸ τοῦ ἀγροῦ τῆς κατασχέσεως αὐτοῦ ἁγιάσῃ τῷ κυρίῳ

22 ܘܐܸܢ ܚܲܩܠܵܐ ܗ̄ܝܼ ܕܲܙܒ݂ܝܼܢܬܵܐ ܘܠܵܐ ܗ̄ܘܵܐ ܚܲܩܠܵܐ ܕܝܵܪܬܿܘܼܬܹܗ ܡܩܲܕܸܿܫ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Si ager emptus est, et non de possessione majorum sanctificatus fuerit Domino,

Ապա թէ յանդոյ զոր գնեալ իցէ եւ չիցէ յիւրոց կալուածոց` սրբեսցէ Տեառն,

უკუეთუ ყანაჲ იგი, სადა მოუგიეს, რომელ არა არს სამკჳდრებელისაგან მისისა და იგი წმიდა-ყოს ღმრთისა. 22

22 And if a man sanctify unto the LORD a field which he hath bought, which is not of the fields of his possession;

כג. וְחִשַּׁב לוֹ הַכֹּהֵן אֵת מִכְסַת הָעֶרְכְּךָ עַד שְׁנַת הַיֹּבֵל וְנָתַן אֶת הָעֶרְכְּךָ בַּיּוֹם הַהוּא קֹדֶשׁ לַיהֹוָה:

λογιεῖται πρὸς αὐτὸν ὁ ἱερεὺς τὸ τέλος τῆς τιμῆς ἐκ τοῦ ἐνιαυτοῦ τῆς ἀφέσεως καὶ ἀποδώσει τὴν τιμὴν ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ ἅγιον τῷ κυρίῳ

23 ܢܸܚܫܘܿܒ݂ ܟܵܗܢܵܐ ܕܡܹܝܗܿ ܥܕܲܡܵܐ ܠܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܦܘܼܢܵܝܵܐ: ܘܢܸܬܸܿܠ ܕܡܹܝܗܿ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

supputabit sacerdos juxta annorum numerum usque ad jubilæum, pretium: et dabit ille qui voverat eum, Domino.

հաշուեսցի ընդ նմա քահանայն ի գնոցն մինչեւ ցտարին թողութեան, եւ տացէ զգինսն յաւուր յայնմիկ սրբութիւն Տեառն,

შეურაცხოს მას მღდელმან მან სასყიდელისაგან მისისა ვიდრე წელიწადადმდე მიტევებისა მის და მისცეს სასყიდელი იგი მისი მას დღესა, წმიდა-ყოს ღმრთისა. 23

23 Then the priest shall reckon unto him the worth of thy estimation, even unto the year of the jubile: and he shall give thine estimation in that day, as a holy thing unto the LORD.

כד. בִּשְׁנַת הַיּוֹבֵל יָשׁוּב הַשָּׂדֶה לַאֲשֶׁר קָנָהוּ מֵאִתּוֹ לַאֲשֶׁר לוֹ אֲחֻזַּת הָאָרֶץ:

καὶ ἐν τῷ ἐνιαυτῷ τῆς ἀφέσεως ἀποδοθήσεται ὁ ἀγρὸς τῷ ἀνθρώπῳ παρ᾽ οὗ κέκτηται αὐτόν οὗ ἦν ἡ κατάσχεσις τῆς γῆς

24 ܘܲܒ݂ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܕܦܘܼܢܵܝܵܐ: ܬܸܬ݂ܦܢܸܐ ܚܲܩܠܵܐ ܠܡܵܢ ܕܙܲܒ݂ܢܵܗ ܗ̄ܘܵܐ ܡܸܢܹܗ: ܠܡܿܢ ܕܕ݂ܝܼܠܹܗ ܗ̄ܝܼ ܝܵܪܬܿܘܼܬ݂ܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ.

In jubilæo autem revertetur ad priorem dominum, qui vendiderat eum, et habuerat in sorte possessionis suæ.

Եւ յամին թողութեան դարձցի անդն անդրէն առ այրն յորմէ ստացեալ իցէ, որոյ իւր իսկ էր կալուած երկրին,

და წელიწადსა მას მიტევებისასა კუალად მოეგოს ყანაჲ იგი კაცსა მას, რომლისაგან მოიყიდა, რომლისაჲცა იყო ქუეყანაჲ იგი სამკჳდრებელად. 24

24 In the year of the jubile the field shall return unto him of whom it was bought, even to him to whom the possession of the land did belong.

כה. וְכָל עֶרְכְּךָ יִהְיֶה בְּשֶׁקֶל הַקֹּדֶשׁ עֶשְׂרִים גֵּרָה יִהְיֶה הַשָּׁקֶל:

καὶ πᾶσα τιμὴ ἔσται σταθμίοις ἁγίοις εἴκοσι ὀβολοὶ ἔσται τὸ δίδραχμον

25 ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܕܡܹܝܗܿ ܢܸܗܘܘܿܢ ܒܡܲܬ݂ܩܵܠܵܐ ܕܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܥܸܣܪܝܼܢ ܡܵܥ̈ܝܼܢ ܗܵܘܹܐ ܡܲܬ݂ܩܵܠܵܐ.

Omnis æstimatio siclo sanctuarii ponderabitur. Siclus viginti obolos habet.

Եւ ամենայն գինք եղիցին ըստ սրբութեան կշռոցն. քսան դանգ լիցի երկդրամեանն,

და ყოველივე სასყიდელი იყოს სასწორთა წმიდათა, ოცი დანგი იყოს სატირი იგი. 25

25 And all thy estimations shall be according to the shekel of the sanctuary: twenty gerahs shall be the shekel.

כו. אַךְ בְּכוֹר אֲשֶׁר יְבֻכַּר לַיהֹוָה בִּבְהֵמָה לֹא יַקְדִּישׁ אִישׁ אֹתוֹ אִם שׁוֹר אִם שֶׂה לַיהֹוָה הוּא:

καὶ πᾶν πρωτότοκον ὃ ἂν γένηται ἐν τοῖς κτήνεσίν σου ἔσται τῷ κυρίῳ καὶ οὐ καθαγιάσει οὐθεὶς αὐτό ἐάν τε μόσχον ἐάν τε πρόβατον τῷ κυρίῳ ἐστίν

26 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܒܘܼܟ݂ܪܵܐ ܕܡܸܬ݂ܒܲܟܲܪ ܠܡܵܪܝܵܐ ܡܼܢ ܒܥܝܼܪܵܐ: ܠܵܐ ܢܩܲܕܿܫܝܼܘܗܝ ܓܲܒ݂ܪܵܐ: ܐܸܢ ܬܵܘܪܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܐܵܘ ܐܸܡܪܵܐ: ܕܡܵܪܝܵܐ ܗ̄ܘܼ.

Primogenita, quæ ad Dominum pertinent, nemo sanctificare poterit et vovere: sive bos, sive ovis fuerit, Domini sunt.

Եւ ամենայն անդրանիկ որ ծնանիցի ի խաշանց քոց` Տեառն լիցի, եւ մի՛ ոք սրբեսցէ զայն, եթէ արջառ իցէ, եւ եթէ ոչխար` Տեառն լիցի,

და ყოველივე პირმშოჲ საცხოვართა შორის, რომელი იყო ღმრთისა, ნუ ვინ შესცვალებნ გინა თუ ჴბოჲ, გინა თუ ცხოვარი უფლისად იყოს. 26

26 Only the firstling of the beasts, which should be the LORD's firstling, no man shall sanctify it; whether it be ox, or sheep: it is the LORD's.

כז. וְאִם בַּבְּהֵמָה הַטְּמֵאָה וּפָדָה בְעֶרְכֶּךָ וְיָסַף חֲמִשִׁתוֹ עָלָיו וְאִם לֹא יִגָּאֵל וְנִמְכַּר בְּעֶרְכֶּךָ:

ἐὰν δὲ τῶν τετραπόδων τῶν ἀκαθάρτων ἀλλάξει κατὰ τὴν τιμὴν αὐτοῦ καὶ προσθήσει τὸ ἐπίπεμπτον πρὸς αὐτό καὶ ἔσται αὐτῷ ἐὰν δὲ μὴ λυτρῶται πραθήσεται κατὰ τὸ τίμημα αὐτοῦ

27 ܘܐܸܢ ܒܥܝܼܪܵܐ ܗ̄ܝܼ ܛܲܡܲܐܬ݂ܵܐ: ܬܸܬ݂ܦܪܸܩ ܒܲܕ݂ܡܲܝܵܐ: ܘܢܵܘܣܸܦ ܚܲܕ݂ ܡܼܢ ܚܲܡܫܵܐ ܥܠܹܝܗܿ: ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܡܸܬ݂ܦܲܪܩܵܐ ܬܸܙܕܲܒܲܢ ܒܲܕ݂ܡܲܝܵܐ.

Quod si immundum est animal, redimet qui obtulit, juxta æstimationem tuam, et addet quintam partem pretii: si redimere noluerit, vendetur alteri quantocumque a te fuerit æstimatum.

Եւ եթէ ի չորքոտանեաց անսրբոց փրկիցէ ըստ գնոց իւրոց, զհինգերորդ մասն ի նոյն յաւելցէ, եւ նորին լիցի. ապա թէ ոչ փրկեսցի, վաճառեսցի ըստ գնոց իւրոց,

უკუეთუ ოთხფერჴთაგანი არაწმიდათაჲ შესცვალო, შემსგავსებულად სასყიდელისა მისისა შესძინოს ნახუთალი მისი მას ზედა. და იყოს იგი მისავე, უკუეთუ არა იჴსნეს, განიყიდოს მსგავსად სასყიდელისა მისისა. 27

27 And if it be of an unclean beast, then he shall redeem it according to thine estimation, and shall add a fifth part of it thereto: or if it be not redeemed, then it shall be sold according to thy estimation.

כח. אַךְ כָּל חֵרֶם אֲשֶׁר יַחֲרִם אִישׁ לַיהֹוָה מִכָּל אֲשֶׁר לוֹ מֵאָדָם וּבְהֵמָה וּמִשְּׂדֵה אֲחֻזָּתוֹ לֹא יִמָּכֵר וְלֹא יִגָּאֵל כָּל חֵרֶם קֹדֶשׁ קָדָשִׁים הוּא לַיהֹוָה:

πᾶν δὲ ἀνάθεμα ὃ ἐὰν ἀναθῇ ἄνθρωπος τῷ κυρίῳ ἀπὸ πάντων ὅσα αὐτῷ ἐστιν ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἀπὸ ἀγροῦ κατασχέσεως αὐτοῦ οὐκ ἀποδώσεται οὐδὲ λυτρώσεται πᾶν ἀνάθεμα ἅγιον ἁγίων ἔσται τῷ κυρίῳ

28 ܒܪܲܡ ܕܹܝܢ ܟܠ ܚܸܪܡܵܐ ܕܡܲܚܪܲܡ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܡܼܢ ܟܠܡܸܕܸܿܡ ܕܐܝܼܬ݂ ܠܹܗ: ܡܼܢ ܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܘܡܼܢ ܒܥܝܼܪܵܐ: ܘܡܼܢ ܚܲܩܠܵܐ ܕܝܵܪܬܿܘܼܬܹܗ: ܠܵܐ ܢܸܙܕܲܒܲܢ: ܘܠܵܐ ܢܸܬ݂ܦܪܸܩ: ܟܠܹܗ ܚܸܪܡܵܐ ܩܕ݂ܘܿܫ ܩܘܼܕ݂ܫܝܼܢ ܗ̄ܘܼ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Omne quod Domino consecratur, sive homo fuerit, sive animal, sive ager, non vendetur, nec redimi poterit. Quidquid semel fuerit consecratum, Sanctum sanctorum erit Domino:

Ամենայն նուէր զոր նուիրեսցէ ոք Տեառն յամենայնէ որ ինչ իւր իցէ, ի մարդոյ մինչեւ յանասուն եւ յանդոյ մինչեւ ցկալուածս իւր, մի՛ դարձցի անդրէն`` եւ մի՛ փրկեսցի. ամենայն նուէր` սուրբ սրբութեանց լիցի Տեառն,

და ყოველივე აღნათქუემი, რომელი აღუთქვას კაცმან ღმერთსა ყოველთა მათგან, რაოდენი-რაჲ არს მისი კაცითგან მიპირუტყუადმდე და ქუეყანითგან სამკჳდრებელისა მისისაჲთ, არა განყიდოს, არცა იჴსნეს იგი, ყოველივე შენაჩუენები წმიდაჲ წმიდათა იყოს უფლისა. 28

28 Notwithstanding no devoted thing, that a man shall devote unto the LORD of all that he hath, both of man and beast, and of the field of his possession, shall be sold or redeemed: every devoted thing is most holy unto the LORD.

כט. כָּל חֵרֶם אֲשֶׁר יָחֳרַם מִן הָאָדָם לֹא יִפָּדֶה מוֹת יוּמָת:

καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἀνατεθῇ ἀπὸ τῶν ἀνθρώπων οὐ λυτρωθήσεται ἀλλὰ θανάτῳ θανατωθήσεται

29 ܘܟ݂ܠ ܚܸܪܡܵܐ ܕܡܲܚܪܲܡ ܡܼܢ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܠܵܐ ܢܸܬ݂ܦܪܸܩ: ܐܸܠܵܐ ܡܸܬ݂ܩܛܵܠܘܼ ܢܸܬ݂ܩܛܸܠ.

et omnis consecratio, quæ offertur ab homine, non redimetur, sed morte morietur.

Ամենայն նուէր որ նուիրիցի ի մարդկանէ` մի՛ փրկեսցի, այլ մահու մեռանիցի,

და ყოველივე, რომელი შეიწიროს კაცთაგან, არა იჴსნეს ჴსნით, არამედ სამკჳდრებელით მოკუდეს. 29

29 None devoted, which shall be devoted of men, shall be redeemed; but shall surely be put to death.

ל. וְכָל מַעְשַׂר הָאָרֶץ מִזֶּרַע הָאָרֶץ מִפְּרִי הָעֵץ לַיהֹוָה הוּא קֹדֶשׁ לַיהֹוָה:

πᾶσα δεκάτη τῆς γῆς ἀπὸ τοῦ σπέρματος τῆς γῆς καὶ τοῦ καρποῦ τοῦ ξυλίνου τῷ κυρίῳ ἐστίν ἅγιον τῷ κυρίῳ

30 ܘܟ݂ܠ ܡܲܥܣܵܪܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܡܼܢ ܙܲܪܥܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܘܡܼܢ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܐܝܼܠܵܢܹ̈ܐ: ܕܡܵܪܝܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܘܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܗ̄ܘܼ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Omnes decimæ terræ, sive de frugibus, sive de pomis arborum, Domini sunt, et illi sanctificantur.

Ամենայն տասանորդ յերկրէ, ի սերմանեաց երկրին եւ ի պտղոց ծառոց, Տեառն է, ի սրբութիւն Տեառն,

ყოველივე ათეული თესლისაგან ქუეყანისა ნაყოფითგან ხისაჲთ წმიდა იყოს უფლისა ღმრთისა. 30

30 And all the tithe of the land, whether of the seed of the land, or of the fruit of the tree, is the LORD's: it is holy unto the LORD.

לא. וְאִם גָּאֹל יִגְאַל אִישׁ מִמַּעַשְׂרוֹ חֲמִשִׁיתוֹ יֹסֵף עָלָיו:

ἐὰν δὲ λυτρῶται λύτρῳ ἄνθρωπος τὴν δεκάτην αὐτοῦ τὸ ἐπίπεμπτον προσθήσει πρὸς αὐτό καὶ ἔσται αὐτῷ

31 ܘܐܸܢ ܡܸܦܪܲܩ ܢܸܦܪܘܿܩ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܡܼܢ ܡܲܥܣܵܪܹܗ: ܢܵܘܣܸܦ ܥܠܵܘܗܝ ܚܲܕ݂ ܡܼܢ ܚܲܡܫܵܐ.

Si quis autem voluerit redimere decimas suas, addet quintam partem earum.

Եւ եթէ փրկելով ոք փրկեսցէ զտասանորդ իւր, զհինգերորդ մասն յաւելցէ ի նոյն, եւ նորին լիցի,

უკუეთუ ჴსნით იჴსნეს კაცმან ათეული თჳსი, მეხუთე იგი შესძინოს მას ზედა, და იყოს იგი მისა. 31

31 And if a man will at all redeem ought of his tithes, he shall add thereto the fifth part thereof.

לב. וְכָל מַעְשַׂר בָּקָר וָצֹאן כֹּל אֲשֶׁר יַעֲבֹר תַּחַת הַשָּׁבֶט הָעֲשִׂירִי יִהְיֶה קֹּדֶשׁ לַיהֹוָה:

καὶ πᾶσα δεκάτη βοῶν καὶ προβάτων καὶ πᾶν ὃ ἐὰν ἔλθῃ ἐν τῷ ἀριθμῷ ὑπὸ τὴν ῥάβδον τὸ δέκατον ἔσται ἅγιον τῷ κυρίῳ

32 ܘܟ݂ܠ ܡܲܥܣܵܪܵܐ ܕܬ݂ܵܘܪܹ̈ܐ: ܘܲܕ݂ܥ̈ܵܢܵܐ: ܟܠ ܕܥܵܒܲܪ ܬܚܹܝܬ݂ ܚܘܼܛܪܵܐ ܕܪܵܥܝܵܐ: ܢܸܗܘܸܐ ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ ܠܡܵܪܝܵܐ.

Omnium decimarum bovis et ovis et capræ, quæ sub pastoris virga transeunt, quidquid decimum venerit, sanctificabitur Domino.

Եւ ամենայն տասանորդ արջառոյ եւ ոչխարի, ամենայն տասանորդ որ մտանիցէ ընդ թուով գաւազանի, սրբութիւն Տեառն լիցի,

ყოველივე ათეული ზროხათა და ცხოვართაჲ და ყოველივე, რაოდენი განვიდეს რიცხუსა მას კუერთხსა ქუეშე, ათეული იგი იყოს წმიდაჲ უფლისა. 32

32 And concerning the tithe of the herd, or of the flock, even of whatsoever passeth under the rod, the tenth shall be holy unto the LORD.

לג. לֹא יְבַקֵּר בֵּין טוֹב לָרַע וְלֹא יְמִירֶנּוּ וְאִם הָמֵר יְמִירֶנּוּ וְהָיָה הוּא וּתְמוּרָתוֹ יִהְיֶה קֹּדֶשׁ לֹא יִגָּאֵל:

οὐκ ἀλλάξεις καλὸν πονηρῷ ἐὰν δὲ ἀλλάσσων ἀλλάξῃς αὐτό καὶ τὸ ἄλλαγμα αὐτοῦ ἔσται ἅγιον οὐ λυτρωθήσεται

33 ܠܵܐ ܢܫܲܐܸܠ ܒܹܝܬ݂ ܛܵܒ݂ ܠܒ݂ܝܼܫ: ܘܒܹܝܬ݂ ܒܝܼܫ ܠܛܵܒ݂: ܘܠܵܐ ܢܚܲܠܦܝܼܘܗܝ: ܘܐܸܢ ܡܚܲܠܵܦܘܼ ܢܚܲܠܦܝܼܘܗܝ: ܗ̤ܘ ܘܬܲܚܠܘܼܦܹܗ ܢܸܗܘܸܐ ܩܘܼܕ݂ܫܵܐ: ܘܠܵܐ ܢܸܬ݂ܦܪܸܩ.

Non eligetur nec bonum nec malum, nec altero commutabitur, si quis mutaverit: et quod mutatum est, et pro quo mutatum est, sanctificabitur Domino, et non redimetur.

Մի՛ լիցի խտիր ընդ բարին եւ ընդ յոռին, եւ մի՛ փոխանակեսցես զբարին ընդ յոռւոյն. ապա թէ փոխանակելով փոխանակեսցես, ե՛ւ նա ե՛ւ փոխանակն իւր եղիցին սուրբ, եւ մի՛ փրկեսցի,

არა შესცვალო კეთილი ბოროტად, არცა ბოროტი კეთილად. უკუეთუ შეცვალებით შესცვალო იგი, ნაცვალიცა იგი მისი იყოს წმიდაჲ, არღარა იჴსნეს. 33

33 He shall not search whether it be good or bad, neither shall he change it: and if he change it at all, then both it and the change thereof shall be holy; it shall not be redeemed.

לד. אֵלֶּה הַמִּצְו‍ֹת אֲשֶׁר צִוָּה יְהֹוָה אֶת משֶׁה אֶל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל בְּהַר סִינָי:

αὗταί εἰσιν αἱ ἐντολαί ἃς ἐνετείλατο κύριος τῷ Μωυσῇ πρὸς τοὺς υἱοὺς Ισραηλ ἐν τῷ ὄρει Σινα

34 ܗܵܠܹܝܢ ܦܘܼܩ̈ܕܵܢܹܐ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܥܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܛܘܼܪܵܐ ܕܣܝܼܢܲܝ.

ܫܠܸܡ ܣܸܦܪܵܐ ܕܟ݂ܵܗ̈ܢܹܐ
ܘܲܠܝܵܗ ܫܘܼܒ݂ܚܵܐ ܐܲܡܝܼܢܵܐܝܼܬ݂
ܐܵܡܹܝܢ

Hæc sunt præcepta, quæ mandavit Dominus Moysi ad filios Israël in monte Sinai.

Այս են պատուիրանք զոր պատուիրեաց Տէր Մովսիսի առ որդիսն Իսրայելի ի լերինն Սինայի,

ესე არიან მცნებანი, რომელნი ამცნო ღმერთმან მოსეს ძეთა მიმართ ისრაჱლისათა მთასა ზედა სინასა. 34

34 These are the commandments, which the LORD commanded Moses for the children of Israel in mount Sinai.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=6471610b-9928-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display