Bibliotheca Polyglotta

א. וּמִקְנֶה רַב הָיָה לִבְנֵי רְאוּבֵן וְלִבְנֵי גָד עָצוּם מְאֹד וַיִּרְאוּ אֶת אֶרֶץ יַעְזֵר וְאֶת אֶרֶץ גִּלְעָד וְהִנֵּה הַמָּקוֹם מְקוֹם מִקְנֶה:

καὶ κτήνη πλῆθος ἦν τοῖς υἱοῖς Ρουβην καὶ τοῖς υἱοῖς Γαδ πλῆθος σφόδρα καὶ εἶδον τὴν χώραν Ιαζηρ καὶ τὴν χώραν Γαλααδ καὶ ἦν ὁ τόπος τόπος κτήνεσιν

1 ܘܩܸܢܝܵܢܵܐ ܪܲܒܵܐ ܗܘ̤ܵܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܕܛܵܒ̣ ܥܲܫܝܼܢ: ܘܲܚܙܵܐܘܼܗܝ ܠܝܲܥܙܝܼܪ: ܘܠܲܐܪܥܵܐ ܕܓܸܠܥܵܕ݂: ܐܲܬ̣ܪܵܐ ܕܐܵܙܹ̇ܠ ܠܒܹܝܬ̣ ܩܸܢܝܵܢܵܐ.

Filii autem Ruben et Gad habebant pecora multa, et erat illis in jumentis infinita substantia. Cumque vidissent Jazer et Galaad aptas animalibus alendis terras,

და მრავალ იყო საცხოვარი ძეთა რუბენისთაჲ და ძეთა გადისთაჲ, მრავალ იყო ფრიად და იხილეს სოფელი იაზერისი და სოფელი გალაადისაჲ. და იყო ადგილი იგი ადგილი სასაცხოვრე.

1 Now the children of Reuben and the children of Gad had a very great multitude of cattle: and when they saw the land of Jazer, and the land of Gilead, that, behold, the place was a place for cattle;

ב. וַיָּבֹאוּ בְנֵי גָד וּבְנֵי רְאוּבֵן וַיֹּאמְרוּ אֶל משֶׁה וְאֶל אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְאֶל נְשִׂיאֵי הָעֵדָה לֵאמֹר:

καὶ προσελθόντες οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ εἶπαν πρὸς Μωυσῆν καὶ πρὸς Ελεαζαρ τὸν ἱερέα καὶ πρὸς τοὺς ἄρχοντας τῆς συναγωγῆς λέγοντες

2 ܘܐܸܬ̣ܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܘܐܸܡܲܪܘ ܠܡܘܼܫܹܐ ܘܠܹܐܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܲܠܪܵܘ̱ܪ̈ܒ̣ܵܢܹܐ ܕܲܟ݂ܢܘܼܫܬܵܐ.

venerunt ad Moysen, et ad Elezarum sacerdotem, et principes multitudinis, atque dixerunt:

და მოვიდეს ძენი რუბენისნი და ძენი გადისნი, ეტყოდეს მოსეს და ელიაზარს მღდელსა და მთავართა კრებულისათა და ჰრქუეს:

2 The children of Gad and the children of Reuben came and spake unto Moses, and to Eleazar the priest, and unto the princes of the congregation, saying,

ג. עֲטָרוֹת וְדִיבֹן וְיַעְזֵר וְנִמְרָה וְחֶשְׁבּוֹן וְאֶלְעָלֵה וּשְׂבָם וּנְבוֹ וּבְעֹן:

Αταρωθ καὶ Δαιβων καὶ Ιαζηρ καὶ Ναμβρα καὶ Εσεβων καὶ Ελεαλη καὶ Σεβαμα καὶ Ναβαυ καὶ Βαιαν

3 ܥܸܛܪܘܿܬ̣: ܘܪܝܼܒ̣ܘܿܢ: ܘܝܲܥܙܝܼܪ: ܘܢܲܡܪܵܐ: ܘܚܸܫܒ̇ܘܿܢ: ܘܐܲܠܥܵܠܵܐ: ܘܲܫܒ̣ܵܐ: ܘܢܵܒ̣ܘܼ: ܘܒܲܥܘܵܢ.

Ataroth, et Dibon, et Jazer, et Nemra, Hesebon, et Eleale, et Saban, et Nebo, et Beon,

ატაროთი და დებონ და იაზერი და ნამბრაჲ და ესებონი და ელეალე და სებამაჲ და ნაბად და აბეაჲ,

3 Ataroth, and Dibon, and Jazer, and Nimrah, and Heshbon, and Elealeh, and Shebam, and Nebo, and Beon,

ד. הָאָרֶץ אֲשֶׁר הִכָּה יְהֹוָה לִפְנֵי עֲדַת יִשְׂרָאֵל אֶרֶץ מִקְנֶה הִוא וְלַעֲבָדֶיךָ מִקְנֶה:

τὴν γῆν ἣν παρέδωκεν κύριος ἐνώπιον τῶν υἱῶν Ισραηλ γῆ κτηνοτρόφος ἐστίν καὶ τοῖς παισίν σου κτήνη ὑπάρχει

4 ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܚܪܸܒ̣ ܡܵܪܝܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐܲܪܥܵܐ ܗ̄ܝ̣ ܕܐܵܙܠܵܐ ܠܒܹܝܬ̣ ܩܸܢܝܵܢܵܐ: ܘܲܠܥܲܒ̣̈ܕܲܝܟ ܐܝܼܬ̣ ܩܸܢܝܵܢܵܐ.

terra, quam percussit Dominus in conspectu filiorum Israël, regio uberrima est ad pastum animalium: et nos servi tui habemus jumenta plurima,

ქუეყანაჲ, რომელ მოგუცა უფალმან წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა, ქუეყანაჲ ცხოვარისა საყოფელი არს და მონათა შენთა საცხოვარი ფრიად არს.

4 Even the country which the LORD smote before the congregation of Israel, is a land for cattle, and thy servants have cattle:

ה. וַיֹּאמְרוּ אִם מָצָאנוּ חֵן בְּעֵינֶיךָ יֻתַּן אֶת הָאָרֶץ הַזֹּאת לַעֲבָדֶיךָ לַאֲחֻזָּה אַל תַּעֲבִרֵנוּ אֶת הַיַּרְדֵּן:

καὶ ἔλεγον εἰ εὕρομεν χάριν ἐνώπιόν σου δοθήτω ἡ γῆ αὕτη τοῖς οἰκέταις σου ἐν κατασχέσει καὶ μὴ διαβιβάσῃς ἡμᾶς τὸν Ιορδάνην

5 ܘܐܸܡܲܪܘ: ܐܸܢ ܐܸܫܟܲܚ̄ܢ ܪ̈ܲܚܡܹܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ: ܬܸܬ̣̱ܝܼܗܸܒ̣ ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܠܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ: ܘܠܵܐ ܬܲܥܒ̇ܪܲܢ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ.

precamurque si invenimus gratiam coram te, ut des nobis famulis tuis eam in possessionem, nec facias nos transire Jordanem.

და ეტყოდეს: ვპოვეთ თუ მადლი წინაშე შენსა, მოეც ქუეყანა ესე მონათა შენთა დაპყრობად და ნუ წიაღგჳყვანებ ჩუენ იორდანესა.

5 Wherefore, said they, if we have found grace in thy sight, let this land be given unto thy servants for a possession, and bring us not over Jordan.

ו. וַיֹּאמֶר משֶׁה לִבְנֵי גָד וְלִבְנֵי רְאוּבֵן הַאַחֵיכֶם יָבֹאוּ לַמִּלְחָמָה וְאַתֶּם תֵּשְׁבוּ פֹה:

καὶ εἶπεν Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Γαδ καὶ τοῖς υἱοῖς Ρουβην οἱ ἀδελφοὶ ὑμῶν πορεύονται εἰς πόλεμον καὶ ὑμεῖς καθήσεσθε αὐτοῦ

6 ܘܐܸܡܲܪ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܐܲܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܢܵܦܩܝܼܢ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ: ܘܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܵܬ̣ܒ̣ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܗܵܪܟܵܐ.

Quibus respondit Moyses: Numquid fratres vestri ibunt ad pugnam, et vos hic sedebitis?

და ჰრქუა მოსე ძეთა გადისთა და ძეთა რუბენისთა: ძმანი თქუენნი ვიდოდიან ბრძოლად და თქუენ სხდეთ მანდა.

6 And Moses said unto the children of Gad and to the children of Reuben, Shall your brethren go to war, and shall ye sit here?

ז. וְלָמָּה תְנִיאוּן אֶת לֵב בְּנֵי יִשְׂרָאֵל מֵעֲבֹר אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַן לָהֶם יְהֹוָה:

καὶ ἵνα τί διαστρέφετε τὰς διανοίας τῶν υἱῶν Ισραηλ μὴ διαβῆναι εἰς τὴν γῆν ἣν κύριος δίδωσιν αὐτοῖς

7 ܠܡܵܢܵܐ ܬܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܸܒܵܐ ܕܐܲܚܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܕܠܵܐ ܢܸܥܒ̇ܪܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ.

cur subvertitis mentes filiorum Israël, ne transire audeant in locum, quem eis daturus est Dominus?

და რად განსდრეკთ გონებასა ძეთა ისრაჱლისათასა არა წიაღსლვად ქუეყანასა მას, რომელსა მოსცემს მათ უფალი?

7 And wherefore discourage ye the heart of the children of Israel from going over into the land which the LORD hath given them?

ח. כֹּה עָשׂוּ אֲבֹתֵיכֶם בְּשָׁלְחִי אֹתָם מִקָּדֵשׁ בַּרְנֵעַ לִרְאוֹת אֶת הָאָרֶץ:

οὐχ οὕτως ἐποίησαν οἱ πατέρες ὑμῶν ὅτε ἀπέστειλα αὐτοὺς ἐκ Καδης Βαρνη κατανοῆσαι τὴν γῆν

8 ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܲܕ݂ܘ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܫܲܕ̇ܪܹܬ̣ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܪܩܸܡ ܕܓܲܝܵܐ ܠܡܸܓܲܫ ܐܲܪܥܵܐ.

Nonne ita egerunt patres vestri, quando misi de Cadesbarne ad explorandam terram?

არა ესრევე ყვესა მამათა თქუენთა, რაჟამს წარავლინნა იგინი კადეს ბარნეთ მოხილვად ქუეყანისა მის?

8 Thus did your fathers, when I sent them from Kadeshbarnea to see the land.

ט. וַיַּעֲלוּ עַד נַחַל אֶשְׁכּוֹל וַיִּרְאוּ אֶת הָאָרֶץ וַיָּנִיאוּ אֶת לֵב בְּנֵי יִשְׂרָאֵל לְבִלְתִּי בֹא אֶל הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַן לָהֶם יְהֹוָה:

καὶ ἀνέβησαν Φάραγγα βότρυος καὶ κατενόησαν τὴν γῆν καὶ ἀπέστησαν τὴν καρδίαν τῶν υἱῶν Ισραηλ ὅπως μὴ εἰσέλθωσιν εἰς τὴν γῆν ἣν ἔδωκεν κύριος αὐτοῖς

9 ܘܲܣܠܸܩ̣ܘ ܥܕܲܡܵܐ ܠܢܲܚܠܵܐ ܕܲܣܓ̣ܘܼܠܵܐ: ܘܲܚܙܵܐܘܼܗ̇ ܠܐܲܪܥܵܐ: ܘܲܬ̣ܒܲܪܘ ܠܸܒܵܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܕܠܵܐ ܢܸܥܠܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܝܲܗܸܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܡܵܪܝܵܐ.

cumque venissent usque ad Vallem botri, lustrata omni regione, subverterunt cor filiorum Israël, ut non intrarent fines, quos eis Dominus dedit.

და მივიდეს იგინი ჴევსა მას ტევნისასა და მოიხილეს ქუეყანა იგი, და განდრიკეს გული ძეთა ისრაჱლისათაჲ, რათა არა შევიდენ ქუეყანასა მას, რომელ მოსცა მათ უფალმან.

9 For when they went up unto the valley of Eshcol, and saw the land, they discouraged the heart of the children of Israel, that they should not go into the land which the LORD had given them.

י. וַיִּחַר אַף יְהֹוָה בַּיּוֹם הַהוּא וַיִּשָּׁבַע לֵאמֹר:

καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ καὶ ὤμοσεν λέγων

10 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇: ܘܝܼܡܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ.

Qui iratus juravit, dicens:

და განრისხნა გულისწყრომით უფალი მას დღესა შინა და თქუა:

10 And the LORD's anger was kindled the same time, and he sware, saying,

יא. אִם יִרְאוּ הָאֲנָשִׁים הָעֹלִים מִמִּצְרַיִם מִבֶּן עֶשְׂרִים שָׁנָה וָמַעְלָה אֵת הָאֲדָמָה אֲשֶׁר נִשְׁבַּעְתִּי לְאַבְרָהָם לְיִצְחָק וּלְיַעֲקֹב כִּי לֹא מִלְאוּ אַחֲרָי:

εἰ ὄψονται οἱ ἄνθρωποι οὗτοι οἱ ἀναβάντες ἐξ Αἰγύπτου ἀπὸ εἰκοσαετοῦς καὶ ἐπάνω οἱ ἐπιστάμενοι τὸ κακὸν καὶ τὸ ἀγαθὸν τὴν γῆν ἣν ὤμοσα τῷ Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ Ιακωβ οὐ γὰρ συνεπηκολούθησαν ὀπίσω μου

11 ܕܠܵܐ ܢܸܚܙܘܿܢ ܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܕܲܣܠܸܩܘ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܡ̣ܢ ܒܲܪ ܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ ܘܲܠܥܠ ܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܲܬ̣ ܠܐܲܒ̣ܪܵܗܵܡ: ܘܠܐܝܼܣܚܵܩ ܘܲܠܝܲܥܩܘܿܒ̣: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܫܲܡܠܝܼܘ ܒܵܬܲܪܝ.

Si videbunt homines isti, qui ascenderunt ex Ægypto a viginti annis et supra, terram, quam sub juramento pollicitus sum Abraham, Isaac, et Jacob: et noluerunt sequi me,

უკეთუ იხილოთ კაცთა მათ, რომელნი აღმოვიდეს ეგჳპტით ოცით წლითგანთა და მიმართ, რომელ მეცნიერ არიან კეთილისა და ბოროტისა, ქუეყანაჲ იგი, რომლისათჳს ეფუცა აბრაჰამს, ისაკს, და იაკობს, რამეთუ არა შემომიდგეს მე.

11 Surely none of the men that came up out of Egypt, from twenty years old and upward, shall see the land which I sware unto Abraham, unto Isaac, and unto Jacob; because they have not wholly followed me:

יב. בִּלְתִּי כָּלֵב בֶּן יְפֻנֶּה הַקְּנִזִּי וִיהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן כִּי מִלְאוּ אַחֲרֵי יְהֹוָה:

πλὴν Χαλεβ υἱὸς Ιεφοννη ὁ διακεχωρισμένος καὶ Ἰησοῦς ὁ τοῦ Ναυη ὅτι συνεπηκολούθησεν ὀπίσω κυρίου

12 ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܟܵܠܵܒ̣ ܒܲܪ ܝܘܿܦܲܢܵܐ ܩܲܢܙܵܝܵܐ: ܘܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪܢܘܿܢ: ܕܫܲܡܠܝܼܘ ܒܵܬܲܪ ܡܵܪܝܵܐ.

præter Caleb filium Jephone Cenezæum, et Josue filium Nun: isti impleverunt voluntatem meam.

გარნა ქალებ იეფონისი, რომელ განეყენა მათგან და ისუ, ძე ნავესი, რამეთუ შეუდგეს უკუანა უფალსა,

12 Save Caleb the son of Jephunneh the Kenezite, and Joshua the son of Nun: for they have wholly followed the LORD.

יג. וַיִּחַר אַף יְהֹוָה בְּיִשְׂרָאֵל וַיְנִעֵם בַּמִּדְבָּר אַרְבָּעִים שָׁנָה עַד תֹּם כָּל הַדּוֹר הָעֹשֶׂה הָרָע בְּעֵינֵי יְהֹוָה:

καὶ ὠργίσθη θυμῷ κύριος ἐπὶ τὸν Ισραηλ καὶ κατερρόμβευσεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἐρήμῳ τεσσαράκοντα ἔτη ἕως ἐξανηλώθη πᾶσα ἡ γενεὰ οἱ ποιοῦντες τὰ πονηρὰ ἔναντι κυρίου

13 ܘܐܸܬ̣ܚܲܡܲܬ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܐܲܛܥܝܼ ܐܸܢܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ ܐܲܪܒ̇ܥܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܣܵܦܘ ܠܹܗ ܟܠܹܗ ܕܵܪܵܐ ܕܲܥܒܲܕ݂ܘ ܒܝܼܫܬܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ.

Iratusque Dominus adversum Israël, circumduxit eum per desertum quadraginta annis, donec consumeretur universa generatio, quæ fecerat malum in conspectu ejus.

და განრისხნა გულისწყრომით უფალი ისრაჱლსა ზედა და აგურიობნა იგინი უდაბნოსა ზედა ორმეოც წელ, ვიდრემდის მოისრა ყოველი ნათესავი იგი, რომელნი იქმან ძჳრსა წინაშე უფლისა.

13 And the LORD's anger was kindled against Israel, and he made them wander in the wilderness forty years, until all the generation, that had done evil in the sight of the LORD, was consumed.

יד. וְהִנֵּה קַמְתֶּם תַּחַת אֲבֹתֵיכֶם תַּרְבּוּת אֲנָשִׁים חַטָּאִים לִסְפּוֹת עוֹד עַל חֲרוֹן אַף יְהֹוָה אֶל יִשְׂרָאֵל:

ἰδοὺ ἀνέστητε ἀντὶ τῶν πατέρων ὑμῶν σύστρεμμα ἀνθρώπων ἁμαρτωλῶν προσθεῖναι ἔτι ἐπὶ τὸν θυμὸν τῆς ὀργῆς κυρίου ἐπὶ Ισραηλ

14 ܘܗܵܐ ܩܵܡܬ̇ܘܿܢ ܐܵܦ ܐܲܢ̄ܬ̇ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܚܠܵܦ ܐܲܒ̣ܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܬܲܪܒ̇ܝܼܬ̣ܵܐ ܕܓܲܒ̣ܪܹ̈ܐ ܚܲܛܵܝܹ̈ܐ: ܕܬ̣ܵܘܣܦܘܼܢ ܬܘܼܒ̣ ܪܘܼܓ̣ܙܹܗ ܕܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Et ecce, inquit, vos surrexistis pro patribus vestris, incrementa et alumni hominum peccatorum, ut augeretis furorem Domini contra Israël.

და, აჰა, ესერა, აღდეგით მამათა თქუენთა წილ კრებული კაცთა ცოდვილთაჲ შეძინებად მერმე რისხვასა გულისწყრომასა უფლისასა ისრაჱლსა ზედა.

14 And, behold, ye are risen up in your fathers' stead, an increase of sinful men, to augment yet the fierce anger of the LORD toward Israel.

טו. כִּי תְשׁוּבֻן מֵאַחֲרָיו וְיָסַף עוֹד לְהַנִּיחוֹ בַּמִּדְבָּר וְשִׁחַתֶּם לְכָל הָעָם הַזֶּה:

ὅτι ἀποστραφήσεσθε ἀπ᾽ αὐτοῦ προσθεῖναι ἔτι καταλιπεῖν αὐτὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ καὶ ἀνομήσετε εἰς ὅλην τὴν συναγωγὴν ταύτην

15 ܘܐܸܢ ܬܸܗܦܟ݂ܘܿܢ ܬܘܼܒ̣ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܢܵܘܣܸܦ ܬܘܼܒ̣ ܠܡܲܛܥܵܝܘܼܬ̣ܟ݂ܘܿܢ ܒܡܲܕ݂ܒ̇ܪܵܐ: ܘܲܡܚܲܒ̇ܠܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܥܲܠ ܗܵܢܵܐ ܟܠܹܗ ܥܲܡܵܐ.

Quod si nolueritis sequi eum, in solitudine populum derelinquet, et vos causa eritis necis omnium.

რამეთუ უკუნიქცევით თქუენ მისგან და შესძინებთ კუალად დატევებასა მისსა უდაბნოსა ზედა და იქმთ უშჯულოებასა ყოველსა ზედა კრებულსა ამას.

15 For if ye turn away from after him, he will yet again leave them in the wilderness; and ye shall destroy all this people.

טז. וַיִּגְּשׁוּ אֵלָיו וַיֹּאמְרוּ גִּדְרֹת צֹאן נִבְנֶה לְמִקְנֵנוּ פֹּה וְעָרִים לְטַפֵּנוּ:

καὶ προσῆλθον αὐτῷ καὶ ἔλεγον ἐπαύλεις προβάτων οἰκοδομήσωμεν ὧδε τοῖς κτήνεσιν ἡμῶν καὶ πόλεις ταῖς ἀποσκευαῖς ἡμῶν

16 ܘܲܩܪܸܒ̣ܘ ܠܘܵܬܹܗ ܘܐܸܡܲܪܘ: ܛܝܵܪܹ̈ܐ ܕܥܵـ̈ـܢܵܐ ܢܸܒ̣ܢܸܐ ܠܩܸܢܝܵܢܲܢ ܗܵܪܟܵܐ: ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܝܼܩܲܪܬܲܢ.

At illi prope accedentes, dixerunt: Caulas ovium fabricabimus, et stabula jumentorum, parvulis quoque nostris urbes munitas:

და მოუჴდეს მას და ეტყოდეს: ბოსლები სასაცხოვრე ვაშენოთ საცხოვრისა ჩუენისათჳს და ქალაქები ბუნაურებისა ჩუენისათჳს.

16 And they came near unto him, and said, We will build sheepfolds here for our cattle, and cities for our little ones:

יז. וַאֲנַחְנוּ נֵחָלֵץ חֻשִׁים לִפְנֵי בְּנֵי יִשְׂרָאֵל עַד אֲשֶׁר אִם הֲבִיאֹנֻם אֶל מְקוֹמָם וְיָשַׁב טַפֵּנוּ בְּעָרֵי הַמִּבְצָר מִפְּנֵי ישְׁבֵי הָאָרֶץ:

καὶ ἡμεῖς ἐνοπλισάμενοι προφυλακὴ πρότεροι τῶν υἱῶν Ισραηλ ἕως ἂν ἀγάγωμεν αὐτοὺς εἰς τὸν ἑαυτῶν τόπον καὶ κατοικήσει ἡ ἀποσκευὴ ἡμῶν ἐν πόλεσιν τετειχισμέναις διὰ τοὺς κατοικοῦντας τὴν γῆν

17 ܘܲܚܢܲܢ ܢܸܙܕܲܝܲܢ: ܘܢܹܐܙܲܠ ܩܕ݂ܵܡ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܲܥܸܠ ܐܸܢܘܿܢ ܠܐܲܬ̣ܪ̱ܗܘܿܢ: ܘܝܼܩܲܪܬܲܢ ܬܸܬܸ̇ܒ̣ ܒܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܥܲܫܝܼ̈ܢܵܬ̣ܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܥܵܡܘܿܪܹ̈ܝܗ̇ ܕܐܲܪܥܵܐ.

nos autem ipsi armati et accincti pergemus ad prælium ante filios Israël, donec introducamus eos ad loca sua. Parvuli nostri, et quidquid habere possumus, erunt in urbibus muratis, propter habitatorum insidias.

და ჩუენ ჭურვილნი წინაშე ძეთა ისრაჱლისათა ვიდრემდის მივიყვანნეთ იგინი ადგილად მათა და დაეშენოს დედაწული ჩუენი ქალაქთა ისრაჱლისათა. და სცენ ლევიტელთა ნაწილისაგან სამკჳდრებელისა მათისა ქალაქები საყოფელად და აგარაკები ქალაქებისაჲ გარემოჲს მათსა მისცენ ლევიტელთა და იყუნენ ქალაქნი იგი საყოფელად მათა. და გარემოჲსი მათსა იყოს საცხოვრისა მათისათჳს და ოთხფერჴისა მათისათჳს და საბრძანებელი ქალაქთაჲ, რომელ მისცეთ ლევიტელთა ზღჳთგან ქალაქისაჲთა გამართ ათას წყრთა გარემოჲს და განჰზომო გარეშე ქალაქსა აღმოსავალით კერძო ადგილი - ორ ათას და ბღუარით კერძო - ორ ათას წყრთა და ზღჳთ კერძო - ათას წყრთა ქალაქები იგი საშუალ.

17 But we ourselves will go ready armed before the children of Israel, until we have brought them unto their place: and our little ones shall dwell in the fenced cities because of the inhabitants of the land.

יח. לֹא נָשׁוּב אֶל בָּתֵּינוּ עַד הִתְנַחֵל בְּנֵי יִשְׂרָאֵל אִישׁ נַחֲלָתוֹ:

οὐ μὴ ἀποστραφῶμεν εἰς τὰς οἰκίας ἡμῶν ἕως ἂν καταμερισθῶσιν οἱ υἱοὶ Ισραηλ ἕκαστος εἰς τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ

18 ܠܵܐ ܢܸܗܦܘܿܟ݂ ܠܒ̣ܵܬܲܝ̈ܢ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܹܐܪܬ̇ܘܿܢ ܒ̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܐ̄ܢܵܫ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܹܗ.

Non revertemur in domos nostras, usque dum possideant filii Israël hæreditatem suam:

არასადა მოვიქცეთ სახით ჩუენდა, ვიდრემდის არა განიყვანენ ძენი ისრაჱლისანი თითოეული სამკჳდრებელად თჳსა.

18 We will not return unto our houses, until the children of Israel have inherited every man his inheritance.

יט. כִּי לֹא נִנְחַל אִתָּם מֵעֵבֶר לַיַּרְדֵּן וָהָלְאָה כִּי בָאָה נַּחֲלָתֵנוּ אֵלֵינוּ מֵעֵבֶר הַיַּרְדֵּן מִזְרָחָה:

καὶ οὐκέτι κληρονομήσωμεν ἐν αὐτοῖς ἀπὸ τοῦ πέραν τοῦ Ιορδάνου καὶ ἐπέκεινα ὅτι ἀπέχομεν τοὺς κλήρους ἡμῶν ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου ἐν ἀνατολαῖς

19 ܘܠܵܐ ܢܹܐܪܲܬ̣ ܥܲܡܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕܢܵܢ ܘܲܠܗܲܠ: ܡܸܛܠ ܕܩܲܒܸ̇ܠܢ ܝܵܪܬ̇ܘܼܬܲܢ ܡ̣ܢ ܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܡ̣ܢ ܡܲܕ݂ܢ̱ܚܵܐ.

nec quidquam quæremus trans Jordanem, quia jam habemus nostram possessionem in orientali ejus plaga.

და არღარა დავიმკჳდროთ მათ შორის მიერ კერძო, რამეთუ მოგჳღებიეს ჩუენ ნაწილი ჩუენი წიაღმო იორდანესა აღმოსავალით კერძო.

19 For we will not inherit with them on yonder side Jordan, or forward; because our inheritance is fallen to us on this side Jordan eastward.

כ. וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם משֶׁה אִם תַּעֲשׂוּן אֶת הַדָּבָר הַזֶּה אִם תֵּחָלְצוּ לִפְנֵי יְהֹוָה לַמִּלְחָמָה:

καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Μωυσῆς ἐὰν ποιήσητε κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐὰν ἐξοπλίσησθε ἔναντι κυρίου εἰς πόλεμον

20 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܐܸܢ ܥܵܒ̣ܕ̇ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܦܸܬ̣ܓ̣ܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܡܸܙܕܲܝܢܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ.

Quibus Moyses ait: Si facitis quod promittitis, expediti pergite coram Domino ad pugnam:

და ჰრქუა მათ მოსე: ჰყოთ თუ მსგავსად სიტყჳსა ამის, შე-თუ-იჭურნეთ ბრძოლდდ წინაშე უფლისა.

20 And Moses said unto them, If ye will do this thing, if ye will go armed before the LORD to war,

כא. וְעָבַר לָכֶם כָּל חָלוּץ אֶת הַיַּרְדֵּן לִפְנֵי יְהֹוָה עַד הוֹרִישׁוֹ אֶת אֹיְבָיו מִפָּנָיו:

καὶ παρελεύσεται ὑμῶν πᾶς ὁπλίτης τὸν Ιορδάνην ἔναντι κυρίου ἕως ἂν ἐκτριβῇ ὁ ἐχθρὸς αὐτοῦ ἀπὸ προσώπου αὐτοῦ

21 ܘܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܟܠܟ݂ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܙܲܝܢܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܵܘܒܸܕ݂ ܒܥܸܠܕ̇ܒ̣ܵܒ̣ܵܘ̈ܗܝ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ.

et omnis vir bellator armatus Jordanem transeat, donec subvertat Dominus inimicos suos,

და წიაღჴდეს ყოველი ჭურვილი თქუენი იორდანესა წინაშე უფლისა, ვიდრემდის მოისრნენ მტერნი მისნი პირისაგან მისისა.

21 And will go all of you armed over Jordan before the LORD, until he hath driven out his enemies from before him,

כב. וְנִכְבְּשָׁה הָאָרֶץ לִפְנֵי יְהֹוָה וְאַחַר תָּשֻׁבוּ וִהְיִיתֶם נְקִיִּם מֵיהֹוָה וּמִיִּשְׂרָאֵל וְהָיְתָה הָאָרֶץ הַזֹּאת לָכֶם לַאֲחֻזָּה לִפְנֵי יְהֹוָה:

καὶ κατακυριευθῇ ἡ γῆ ἔναντι κυρίου καὶ μετὰ ταῦτα ἀποστραφήσεσθε καὶ ἔσεσθε ἀθῷοι ἔναντι κυρίου καὶ ἀπὸ Ισραηλ καὶ ἔσται ἡ γῆ αὕτη ὑμῖν ἐν κατασχέσει ἔναντι κυρίου

22 ܘܬܸܬ̣ܟ̇ܒܸܫ ܐܲܪܥܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܗܵܝܕܹ̇ܝܢ ܬܸܗܦܟ݂ܘܿܢ: ܘܬܸܬ̣ܚܲܣܘܿܢ ܡ̣ܢ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܡ̣ܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܬܸܗܘܹܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܠܝܵܪܬ̇ܘܼܬ̣ܵܐ: ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ.

et subjiciatur ei omnis terra: tunc eritis inculpabiles apud Dominum et apud Israël, et obtinebitis regiones, quas vultis, coram Domino.

და დაიპყრას ქუეყანაჲ იგი წინაშე უფლისა და შემდგომად ამისსა უკუმოიქცეთ და იყუნეთ უბრალო წინაშე უფლისა და ისრაჱლისაგაჱ, და იყოს ქუეყანა ესე სამკჳდრებელად თქვენდა წინაშე უფლისა.

22 And the land be subdued before the LORD: then afterward ye shall return, and be guiltless before the LORD, and before Israel; and this land shall be your possession before the LORD.

כג. וְאִם לֹא תַעֲשׂוּן כֵּן הִנֵּה חֲטָאתֶם לַיהֹוָה וּדְעוּ חַטַּאתְכֶם אֲשֶׁר תִּמְצָא אֶתְכֶם:

ἐὰν δὲ μὴ ποιήσητε οὕτως ἁμαρτήσεσθε ἔναντι κυρίου καὶ γνώσεσθε τὴν ἁμαρτίαν ὑμῶν ὅταν ὑμᾶς καταλάβῃ τὰ κακά

23 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܥܵܒܕ̇ܝܼܬ̇ܘܿܢ ܗܵܟܲܢܵܐ: ܚܵܛܝܼܢ ܐ̄ܢܬ̇ܘܿܢ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܘܕܲܥܘ ܕܲܚܛܵܗܲܝ̈ܟ̇ܘܿܢ ܡܲܕ݂ܪܟ݂ܝܼܢ ܠܟ݂ܘܿܢ.

Sin autem quod dicitis, non feceritis, nulli dubium est quin peccetis in Deum: et scitote quoniam peccatum vestrum apprehendet vos.

უკუეთუ არა ჰყოთ ესრე, სცოდოთ წინაშე უფლისა და სცნათ ცოდვაჲ თქუენი, რაჟამს გეწიოს თქუენ ძჳრი.

23 But if ye will not do so, behold, ye have sinned against the LORD: and be sure your sin will find you out.

כד. בְּנוּ לָכֶם עָרִים לְטַפְּכֶם וּגְדֵרֹת לְצֹנַאֲכֶם וְהַיֹּצֵא מִפִּיכֶם תַּעֲשׂוּ:

καὶ οἰκοδομήσετε ὑμῖν αὐτοῖς πόλεις τῇ ἀποσκευῇ ὑμῶν καὶ ἐπαύλεις τοῖς κτήνεσιν ὑμῶν καὶ τὸ ἐκπορευόμενον ἐκ τοῦ στόματος ὑμῶν ποιήσετε

24 ܒܢܵܘ ܠܟ݂ܘܿܢ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܠܝܼܩܲܪܬ̇ܟ݂ܘܿܢ: ܘܲܛܝܵܪܹ̈ܐ ܠܥܵܢ̈ܟ݂ܘܿܢ: ܘܡܸܕܸ̇ܡ ܕܲܢܦܲܩ ܡ̣ܢ ܦܘܼܡܟ݂ܘܿܢ ܥܒܸܕ݂ܘ.

Ædificate ergo urbes parvulis vestris, et caulas, et stabula ovibus ac jumentis: et quod polliciti estis, implete.

და აწ იშენეთ თქუენ ქალაქები ვანისა თქუენისათჳს და ბანაკები საცხოვრისა თქუენისათჳს და, რომელ-ეგე აღმოჴდა პირით თქუენით, ყავთ.

24 Build you cities for your little ones, and folds for your sheep; and do that which hath proceeded out of your mouth.

כה. וַיֹּאמֶר בְּנֵי גָד וּבְנֵי רְאוּבֵן אֶל משֶׁה לֵאמֹר עֲבָדֶיךָ יַּעֲשׂוּ כַּאֲשֶׁר אֲדֹנִי מְצַוֶּה:

καὶ εἶπαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ πρὸς Μωυσῆν λέγοντες οἱ παῖδές σου ποιήσουσιν καθὰ ὁ κύριος ἡμῶν ἐντέλλεται

25 ܘܐܸܡܲܪܘ ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܼܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܡܵܪܲܢ ܦܵܩܲܕ݂.

Dixeruntque filii Gad et Ruben ad Moysen: Servi tui sumus: faciemus quod jubet dominus noster.

და მიუგეს ძეთა რუბენისთა და ძეთა გადისთა მოსეს და ჰრქუეს: მონათა შენთა ყონ, ვითარცა უმცნიეს შენდა უფალსა ვანი ჩუენი

25 And the children of Gad and the children of Reuben spake unto Moses, saying, Thy servants will do as my lord commandeth.

כו. טַפֵּנוּ נָשֵׁינוּ מִקְנֵנוּ וְכָל בְּהֶמְתֵּנוּ יִהְיוּ שָׁם בְּעָרֵי הַגִּלְעָד:

ἡ ἀποσκευὴ ἡμῶν καὶ αἱ γυναῖκες ἡμῶν καὶ πάντα τὰ κτήνη ἡμῶν ἔσονται ἐν ταῖς πόλεσιν Γαλααδ

26 ܝܼܩܲܪܬܲܢ: ܘܢܸܫܲܝ̈ܢ: ܘܩܸܢܝܵܢܲܢ: ܘܟ݂ܠܵܗ̇ ܒܥܝܼܪܲܢ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܒܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܓܸܠܥܵܕ݂.

Parvulos nostros, et mulieres, et pecora, ac jumenta relinquemus in urbibus Galaad:

და დედები ჩემნი და ყოველი საცხოვარი ჩუენი იყოს მუნ ქალაქებსა მას გალაადისასა.

26 Our little ones, our wives, our flocks, and all our cattle, shall be there in the cities of Gilead:

כז. וַעֲבָדֶיךָ יַעַבְרוּ כָּל חֲלוּץ צָבָא לִפְנֵי יְהֹוָה לַמִּלְחָמָה כַּאֲשֶׁר אֲדֹנִי דֹּבֵר:

οἱ δὲ παῖδές σου παρελεύσονται πάντες ἐνωπλισμένοι καὶ ἐκτεταγμένοι ἔναντι κυρίου εἰς τὸν πόλεμον ὃν τρόπον ὁ κύριος λέγει

27 ܘܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܢܸܥܒ̇ܕ݂ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܙܲܝܢܝܼܢ ܒܚܲܝܠܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ ܐܲܝܟ݂ ܕܡܵܪܲܢ ܐܸܡܲܪ.

nos autem famuli tui omnes expediti pergemus ad bellum, sicut tu, domine, loqueris.

მონანი შენნი წიაღჴდენ ყოველნივე შეჭურვილნი და განმზადებულნი წინაშე უფლისა ბრძოლად, ვითარცა იტყჳს უფალი.

27 But thy servants will pass over, every man armed for war, before the LORD to battle, as my lord saith.

כח. וַיְצַו לָהֶם משֶׁה אֵת אֶלְעָזָר הַכֹּהֵן וְאֵת יְהוֹשֻׁעַ בִּן נוּן וְאֶת רָאשֵׁי אֲבוֹת הַמַּטּוֹת לִבְנֵי יִשְׂרָאֵל:

καὶ συνέστησεν αὐτοῖς Μωυσῆς Ελεαζαρ τὸν ἱερέα καὶ Ἰησοῦν υἱὸν Ναυη καὶ τοὺς ἄρχοντας πατριῶν τῶν φυλῶν Ισραηλ

28 ܘܦܲܩܸܕ݂ ܥܲܠ ܟܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܠܐܹܠܝܼܥܵܙܲܪ ܟܵܗܢܵܐ: ܘܠܝܼܫܘܿܥ ܒܲܪܢܘܿܢ: ܘܲܠܪܹ̈ܫܹܐ ܕܫܲܒ̣̈ܛܹܐ ܕܐܲܒ̣ܵܗܹ̈ܐ ܕܲܒ̣̈ܢܲܝ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Præcepit ergo Moyses Eleazaro sacerdoti, et Josue filio Nun, et principibus familiarum per tribus Israël, et dixit ad eos:

და შეასწავლნა იგინი მოსე ელიაზარს მღდელსა და ისოს, ძესა ნავესსა, და მთავართა და ტომთა ძეთა ისრაჱლისათა.

28 So concerning them Moses commanded Eleazar the priest, and Joshua the son of Nun, and the chief fathers of the tribes of the children of Israel:

כט. וַיֹּאמֶר משֶׁה אֲלֵהֶם אִם יַעַבְרוּ בְנֵי גָד וּבְנֵי רְאוּבֵן אִתְּכֶם אֶת הַיַּרְדֵּן כָּל חָלוּץ לַמִּלְחָמָה לִפְנֵי יְהֹוָה וְנִכְבְּשָׁה הָאָרֶץ לִפְנֵיכֶם וּנְתַתֶּם לָהֶם אֶת אֶרֶץ הַגִּלְעָד לַאֲחֻזָּה:

καὶ εἶπεν πρὸς αὐτοὺς Μωυσῆς ἐὰν διαβῶσιν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ μεθ᾽ ὑμῶν τὸν Ιορδάνην πᾶς ἐνωπλισμένος εἰς πόλεμον ἔναντι κυρίου καὶ κατακυριεύσητε τῆς γῆς ἀπέναντι ὑμῶν καὶ δώσετε αὐτοῖς τὴν γῆν Γαλααδ ἐν κατασχέσει

29 ܘܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ: ܐܸܢ ܥܵܒ̣ܪܝܼܢ ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ ܟܲܕ݂ ܡܙܲܝܢܝܼܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܲܩܪܵܒ̣ܵܐ: ܘܬܸܬ̣ܟܲܒܸܫ ܐܲܪܥܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ̇ܘܿܢ: ܬܸܬ̇ܠܘܼܢ ܠܗܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܓܸܠܥܵܕ݂ ܝܘܼܪܬܵܢܵܐ.

Si transierint filii Gad et filii Ruben vobiscum Jordanem omnes armati ad bellum coram Domino, et vobis fuerit terra subjecta, date eis Galaad in possessionem.

და ჰრქუა მათ მოსე: წიაღ-თუ-ჴდენ ძენი რუბენისნი და ძენი გადისნი თქუენ თანა იორდანესა ყოველნი შეჭურვილნი ბრძოლად წინაშე უფლისა და ეუფლნეთ ქუეყანასა მას წინაშე თქუენსა, მისცეთ მათ ქუეყანა გალაადისაჲ სამკჳდრებელად.

29 And Moses said unto them, If the children of Gad and the children of Reuben will pass with you over Jordan, every man armed to battle, before the LORD, and the land shall be subdued before you; then ye shall give them the land of Gilead for a possession:

ל. וְאִם לֹא יַעַבְרוּ חֲלוּצִים אִתְּכֶם וְנֹאחֲזוּ בְתֹכְכֶם בְּאֶרֶץ כְּנָעַן:

ἐὰν δὲ μὴ διαβῶσιν ἐνωπλισμένοι μεθ᾽ ὑμῶν εἰς τὸν πόλεμον ἔναντι κυρίου καὶ διαβιβάσετε τὴν ἀποσκευὴν αὐτῶν καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν πρότερα ὑμῶν εἰς γῆν Χανααν καὶ συγκατακληρονομηθήσονταιϝξ ἐν ὑμῖν ἐν τῇ γῇ Χανααν

30 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܢܸܥܒ̇ܪܘܼܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܟܲܕ݂ ܡܙܲܝܢܝܼܢ: ܢܹܐܪܬ̇ܘܿܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ.

Sin autem noluerint transire armati vobiscum in terram Chanaan, inter vos habitandi accipiant loca.

უკუეთუ არა წიაღჴდენ შეჭურვილნი თქუენ თანა ბრძოლად წინაშე უფლისა, თქუენ წიაღიღეთ ვანი მათი და დედაწული მათი და საცხოვარი მათი პირველად თქუენსა ქუეყანად ქანანისა.

30 But if they will not pass over with you armed, they shall have possessions among you in the land of Canaan.

לא. וַיַּעֲנוּ בְנֵי גָד וּבְנֵי רְאוּבֵן לֵאמֹר אֵת אֲשֶׁר דִּבֶּר יְהֹוָה אֶל עֲבָדֶיךָ כֵּן נַעֲשֶׂה:

καὶ ἀπεκρίθησαν οἱ υἱοὶ Ρουβην καὶ οἱ υἱοὶ Γαδ λέγοντες ὅσα ὁ κύριος λέγει τοῖς θεράπουσιν αὐτοῦ οὕτως ποιήσομεν

31 ܘܲܥܢܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܘܐܸܡܲܪ ܠܡܘܼܫܹܐ: ܐܲܝܟ݂ ܕܐܸܡܲܪ ܡܵܪܝܵܐ ܠܥܲܒ̣ܕܲܝ̈ܟ ܗܵܟܲܢܵܐ ܢܸܥܒܸܕ݂.

Responderuntque filii Gad et filii Ruben: Sicut locutus est Dominus servis suis, ita faciemus:

და მიუგეს ძეთა რუბენისთა და ძეთა გადისთა და ჰრქუეს: რავდენსაცა გვეტყოდის უფალი მონათა მისთა,

31 And the children of Gad and the children of Reuben answered, saying, As the LORD hath said unto thy servants, so will we do.

לב. נַחְנוּ נַעֲבֹר חֲלוּצִים לִפְנֵי יְהֹוָה אֶרֶץ כְּנָעַן וְאִתָּנוּ אֲחֻזַּת נַחֲלָתֵנוּ מֵעֵבֶר לַיַּרְדֵּן:

ἡμεῖς διαβησόμεθα ἐνωπλισμένοι ἔναντι κυρίου εἰς γῆν Χανααν καὶ δώσετε τὴν κατάσχεσιν ἡμῖν ἐν τῷ πέραν τοῦ Ιορδάνου

32 ܚܢܲܢ ܢܸܥܒܲܪ ܟܲܕ݂ ܡܙܝܼܢܝܼܢ ܚ̄ܢܲܢ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܘܕ݂ܝܼܠܲܢ ܐܘܼܚܕܵܢܵܐ ܕܝܵܪܬ̇ܘܼܬܲܢ ܒܥܸܒ̣ܪܵܐ ܕܝܘܿܪܕ̇ܢܵܢ.

ipsi armati pergemus coram Domino in terram Chanaan, et possessionem jam suscepisse nos confitemur trans Jordanem.

ეგრე ვყოთ ჩუენ, წიაღვჴდეთ შეჭურვილნი ქუეყანად ქანანისა და გუცეთ ჩუენ სამკჳდრებელი წიაღ იორდანესა.

32 We will pass over armed before the LORD into the land of Canaan, that the possession of our inheritance on this side Jordan may be ours.

לג. וַיִּתֵּן לָהֶם משֶׁה לִבְנֵי גָד וְלִבְנֵי רְאוּבֵן וְלַחֲצִי שֵׁבֶט מְנַשֶּׁה בֶן יוֹסֵף אֶת מַמְלֶכֶת סִיחֹן מֶלֶךְ הָאֱמֹרִי וְאֶת מַמְלֶכֶת עוֹג מֶלֶךְ הַבָּשָׁן הָאָרֶץ לְעָרֶיהָ בִּגְבֻלֹת עָרֵי הָאָרֶץ סָבִיב:

καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς Μωυσῆς τοῖς υἱοῖς Γαδ καὶ τοῖς υἱοῖς Ρουβην καὶ τῷ ἡμίσει φυλῆς Μανασση υἱῶν Ιωσηφ τὴν βασιλείαν Σηων βασιλέως Αμορραίων καὶ τὴν βασιλείαν Ωγ βασιλέως τῆς Βασαν τὴν γῆν καὶ τὰς πόλεις σὺν τοῖς ὁρίοις αὐτῆς πόλεις τῆς γῆς κύκλῳ

33 ܘܝܲܗ̄ܒ̣ ܠܗܘܿܢ ܡܘܼܫܹܐ ܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܠܲܒ̣̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂: ܘܲܠܦܸܠܓܹ̇ܗ ܕܫܲܒ̣ܛܵܐ ܕܲܡܢܲܫܹܐ ܒܲܪ ܝܵܘܣܸܦ: ܡܲܠܟ̇ܘܼܬܹܗ ܕܣܝܼܚܘܿܢ ܡܲܠܟܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ: ܘܡܲܠܟ̇ܘܼܬܹܗ ܕܥܘܿܓ̣ ܡܲܠܟܵܐ ܕܡܲܬ̣ܢܝܼܢ: ܐܲܪܥܵܐ ܟܠܵܗ̇: ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܗ̇ ܒܲܬ̣ܚܘܼܡܹ̈ܝܗ̇: ܘܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܕܲܚܕ݂ܝܼܪ̈ܵܢ ܠܵܗ̇.

Dedit itaque Moyses filiis Gad et Ruben, et dimidiæ tribui Manasse filii Joseph, regnum Sehon regis Amorrhæi, et regnum Og regis Basan, et terram eorum cum urbibus suis per circuitum.

და მისცა მათ მოსე: ძეთა რუბენისთა და ძეთა გადისთა და ზოგსა ნათესავსა მანასესა, ძისა იოსებისსა, სამეუფოჲ სეონ მეფისა ამორველისაჲ, და სამეუფოჲ ოგ მეფისა ბასანისაჲ ქუეყანაჲ და ქალაქები მისი საზღურითურთ, ქალაქები ქუეყანასა გარემო.

33 And Moses gave unto them, even to the children of Gad, and to the children of Reuben, and unto half the tribe of Manasseh the son of Joseph, the kingdom of Sihon king of the Amorites, and the kingdom of Og king of Bashan, the land, with the cities thereof in the coasts, even the cities of the country round about.

לד. וַיִּבְנוּ בְנֵי גָד אֶת דִּיבֹן וְאֶת עֲטָרֹת וְאֵת עֲרֹעֵר:

καὶ ᾠκοδόμησαν οἱ υἱοὶ Γαδ τὴν Δαιβων καὶ τὴν Αταρωθ καὶ τὴν Αροηρ

34 ܘܲܒ̣ܢܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܓܵܕ݂ ܠܪܝܼܒ̣ܘܿܢ: ܘܲܠܥܸܛܪܘܿܬ̣: ܘܲܠܥܲܕ݂ܘܵܥܝܼܪ.

Igitur exstruxerunt filii Gad, Dibon, et Ataroth, et Aroër,

და აღაშენეს ძეთა გადისთა დებონი

34 And the children of Gad built Dibon, and Ataroth, and Aroer,

לה. וְאֶת עַטְרֹת שׁוֹפָן וְאֶת יַעְזֵר וְיָגְבְּהָה:

καὶ τὴν Σωφαρ καὶ τὴν Ιαζηρ καὶ ὕψωσαν αὐτὰς

35 ܘܲܠܥܸܛܪܘܿܬ̣ ܫܘܿܦܵܡ: ܘܲܠܝܲܥܙܝܼܪ: ܘܲܠܝܲܒ̣ܓ̇ܗܵܐ.

et Etroth, et Sophan, et Jazer, et Jegbaa,

და ატაროთი და არუერი და სუფანი და იაზერი.

35 And Atroth, Shophan, and Jaazer, and Jogbehah,

לו. וְאֶת בֵּית נִמְרָה וְאֶת בֵּית הָרָן עָרֵי מִבְצָר וְגִדְרֹת צֹאן:

καὶ τὴν Ναμβραν καὶ τὴν Βαιθαραν πόλεις ὀχυρὰς καὶ ἐπαύλεις προβάτων

36 ܘܲܠܒܹܝܬ̣ ܢܲܡܪܵܐ: ܘܲܠܒܹܝܬ̣ ܗܵܪܵܢ: ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܥܲܫ̈ܝܼܢܵܬ̣ܵܐ: ܘܲܛܝܵܪܹ̈ܐ ܕܥܵܢܵܐ.

et Bethnemra, et Betharan, urbes munitas, et caulas pecoribus suis.

და აღამაღლნეს იგინი და ბეთნაბრაჲ და ბეთარრანი, ქალაქნი ძნელნი, და ბოსლები საცხოვრე.

36 And Bethnimrah, and Bethharan, fenced cities: and folds for sheep.

לז. וּבְנֵי רְאוּבֵן בָּנוּ אֶת חֶשְׁבּוֹן וְאֶת אֶלְעָלֵא וְאֵת קִרְיָתָיִם:

καὶ οἱ υἱοὶ Ρουβην ᾠκοδόμησαν τὴν Εσεβων καὶ Ελεαλη καὶ Καριαθαιμ

37 ܘܲܒ̣̈ܢܲܝ ܪܘܼܒܹܝܠ ܒܢܵܘ ܠܚܸܫܒ̇ܘܿܢ: ܘܠܲܐܠܥܵܠܵܐ: ܘܲܠܩܘܼܪܝܲܬ̇ܝܼܡ.

Filii vero Ruben ædificaverunt Hesebon, et Eleale, et Cariathaim,

და ძეთა რუბენისთა აღაშენეს ესებონი და ელვარე და კარათაჲმე და ნაბოჲ

37 And the children of Reuben built Heshbon, and Elealeh, and Kirjathaim,

לח. וְאֶת נְבוֹ וְאֶת בַּעַל מְעוֹן מוּסַבֹּת שֵׁם וְאֶת שִׂבְמָה וַיִּקְרְאוּ בְשֵׁמֹת אֶת שְׁמוֹת הֶעָרִים אֲשֶׁר בָּנוּ:

καὶ τὴν Βεελμεων περικεκυκλωμένας καὶ τὴν Σεβαμα καὶ ἐπωνόμασαν κατὰ τὰ ὀνόματα αὐτῶν τὰ ὀνόματα τῶν πόλεων ἃς ᾠκοδόμησαν

38 ܘܲܠܢܵܒ̣ܘܿ: ܘܠܲܒ̣ܥܸܠܡܘܿܢ: ܕܲܢܣܝܼܒ̣ܵܢ ܗ̄ܘܲܝ̈ ܫܡܵܐ: ܘܲܠܣܲܒ̣ܡܵܐ: ܘܲܩܪܵܘ ܫܡܵܗܲܝ̈ܗܹܝܢ ܥܲܠ ܫܡܵܗܹ̈ܐ ܕܩܘܼܪܝܵܐ ܕܲܒ̣ܢܵܘ.

et Nabo, et Baalmeon versis nominibus, Sabama quoque: imponentes vocabula urbibus, quas exstruxerunt.

და ბელმოჲნი გარემოჲს დასაბამი და დასდვეს სახელები მათი სახელებად ქალაქებსა მას, რომელ აღაშენნეს.

38 And Nebo, and Baalmeon, (their names being changed,) and Shibmah: and gave other names unto the cities which they builded.

לט. וַיֵּלְכוּ בְּנֵי מָכִיר בֶּן מְנַשֶּׁה גִּלְעָדָה וַיִּלְכְּדֻהָ וַיּוֹרֶשׁ אֶת הָאֱמֹרִי אֲשֶׁר בָּהּ:

καὶ ἐπορεύθη υἱὸς Μαχιρ υἱοῦ Μανασση εἰς Γαλααδ καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ ἀπώλεσεν τὸν Αμορραῖον τὸν κατοικοῦντα ἐν αὐτῇ

39 ܘܐܸܙܲܠ ܒ̈ܢܲܝ ܡܵܟ݂ܝܼܪ ܒܲܪ ܡܢܲܫܹܐ ܠܓܸܠܥܵܕ݂ ܘܟܲܒ̣ܫܘܼܗ̇: ܘܐܵܘܒܸ̇ܕ݂ܘ ܠܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܕܒ̣ܵܗ̇.

Porro filii Machir filii Manasse, perrexerunt in Galaad, et vastaverunt eam interfecto Amorrhæo habitatore ejus.

და წარვიდა ძე მაქირისი, ძისა მანასესი, გალაადდ და დაიპყრა იგი და წარწყმიდა ამორეველი იგი, რომელ მკჳდრ იყო მუნ.

39 And the children of Machir the son of Manasseh went to Gilead, and took it, and dispossessed the Amorite which was in it.

מ. וַיִּתֵּן משֶׁה אֶת הַגִּלְעָד לְמָכִיר בֶּן מְנַשֶּׁה וַיֵּשֶׁב בָּהּ:

καὶ ἔδωκεν Μωυσῆς τὴν Γαλααδ τῷ Μαχιρ υἱῷ Μανασση καὶ κατῴκησεν ἐκεῖ

40 ܘܝܲܗ̄ܒܵܗ̇ ܡܘܼܫܹܐ ܠܓܸܠܥܵܕ݂: ܠܡܵܟ݂ܝܼܪ ܒܲܪ ܡܢܲܫܹܐ: ܘܝܼܬܸܒ̣ ܒܵܗ̇.

Dedit ergo Moyses terram Galaad Machir filio Manasse, qui habitavit in ea.

და მისცა მოსე გალაადი მაქირს, ძესა მანასესა, და დაეშენა მუნ.

40 And Moses gave Gilead unto Machir the son of Manasseh; and he dwelt therein.

מא. וְיָאִיר בֶּן מְנַשֶּׁה הָלַךְ וַיִּלְכֹּד אֶת חַוֹּתֵיהֶם וַיִּקְרָא אֶתְהֶן חַוֹּת יָאִיר:

καὶ Ιαϊρ ὁ τοῦ Μανασση ἐπορεύθη καὶ ἔλαβεν τὰς ἐπαύλεις αὐτῶν καὶ ἐπωνόμασεν αὐτὰς ἐπαύλεις Ιαϊρ

41 ܘܝܵܐܝܼܪ ܒܲܪ ܡܢܲܫܹܐ: ܐܸܙܲܠ ܘܲܟ݂ܒܲܫ ܟܲܦܪ̈ܘܿܢܲܝܗܹܝܢ: ܘܲܩܪܵܐ ܐܸܢܹܝܢ ܟܲܦܪ̈ܘܿܢܹܐ ܕܝܵܐܝܼܪ ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Jair autem filius Manasse abiit, et occupavit vicos ejus, quos appellavit Havoth Jair, id est, Villas Jair.

და იაირ, ძე მანასესი, წარვიდა და დაიპყრა ბოსლები მათი და უწოდა მათ ბანაკები იაირისი.

41 And Jair the son of Manasseh went and took the small towns thereof, and called them Havothjair.

מב. וְנֹבַח הָלַךְ וַיִּלְכֹּד אֶת קְנָת וְאֶת בְּנֹתֶיהָ וַיִּקְרָא לָה נֹבַח בִּשְׁמוֹ:

καὶ Ναβαυ ἐπορεύθη καὶ ἔλαβεν τὴν Κανααθ καὶ τὰς κώμας αὐτῆς καὶ ἐπωνόμασεν αὐτὰς Ναβωθ ἐκ τοῦ ὀνόματος αὐτοῦ

42 ܘܲܢܟ݂ܵܚ ܐܸܙܲܠ ܘܲܟ݂ܒܲܫ ܠܩܝܼܬ̣: ܘܲܠܟܲܦܪ̈ܘܿܢܹܝܗ̇: ܘܲܩܪܵܗ̇ ܒܲܫܡܹܗ ܢܟܵܚ.

Nobe quoque perrexit, et apprehendit Chanath cum viculis suis: vocavitque eam ex nomine suo Nobe.

და ნაბავ წარვიდა, დაიპყრა კანათაჲ და დაბნები მისი. და უწოდა მას ნაბავ, სახელი თჳსი.

42 And Nobah went and took Kenath, and the villages thereof, and called it Nobah, after his own name.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=720d0026-9911-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display