Bibliotheca Polyglotta

Genesis

Complete text

Αʹ

ܩܦܠܐܘܢ ܐ

Cap. 1

ԳԼՈՒԽ Ա

თავი პირველი

א. בְּרֵאשִׁית בָּרָא אֱלֹהִים אֵת הַשָּׁמַיִם וְאֵת הָאָרֶץ:

ἐν ἀρχῇ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν οὐρανὸν καὶ τὴν γῆν

1 ܒܪܵܫܝܼܬܼ ܒܪ݂ܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܝܵܬܼ ܫܡܲܝܵܐ ܘܝܵܬܼ ܐܲܪܥܵܐ.

In principio creavit Deus caelum et terram.

Ի սկզբանէ արար Աստուած զերկին եւ զերկիր:

დასაბამად ქმნნა ღმერთმან ცაჲ და ქუეყანაჲ. 1

1 In the beginning God created the heaven and the earth.

ב. וְהָאָרֶץ הָיְתָה תֹהוּ וָבֹהוּ וְחשֶׁךְ עַל פְּנֵי תְהוֹם וְרוּחַ אֱלֹהִים מְרַחֶפֶת עַל פְּנֵי הַמָּיִם:

ἡ δὲ γῆ ἦν ἀόρατος καὶ ἀκατασκεύαστος καὶ σκότος ἐπάνω τῆς ἀβύσσου καὶ πνεῦμα θεοῦ ἐπεφέρετο ἐπάνω τοῦ ὕδατος

2 ܘܐܲܪܥܵܐ ܗܘ̣ܵܬܼ ܬܘܿܗ ܘܒ݂ܘܿܗ. ܘܚܸܫܘܿܟ݂ܵܐ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܬܗܘܿܡܵܐ. ܘܪܘܼܚܹܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܡܪܲܚܦܵܐ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܡܲܝ̈ܵܐ.

Terra autem erat inanis et vacua, et tenebrae super faciem abyssi, et spiritus Dei ferebatur super aquas.

Եւ երկիր էր աներեւոյթ եւ անպատրաստ``, եւ խաւար ի վերայ անդնդոց. եւ Հոգի Աստուծոյ շրջէր ի վերայ ջուրց:

ხოლო ქუეყანაჲ იყო უხილავ და განუმზადებელ და ბნელი ზედა უფსკრულთა. და სული ღმრთისაჲ იქცეოდა ზედა წყალთა. 2

2 And the earth was without form, and void; and darkness was upon the face of the deep. And the Spirit of God moved upon the face of the waters.

ג. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים יְהִי אוֹר וַיְהִי אוֹר:

καὶ εἶπεν ὁ θεός γενηθήτω φῶς καὶ ἐγένετο φῶς

3 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܢܸܗܘܸܐ ܢܘܼܗܪܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܢܘܼܗܪܵܐ.

Dixitque Deus: “Fiat lux”. Et facta est lux.

Եւ ասաց Աստուած. Եղիցի լոյս: Եւ եղեւ լոյս:

და თქუა ღმერთმან: იქმენინ ნათელი და იქმნა ნათელი. 3

3 And God said, Let there be light: and there was light.

ד. וַיַּרְא אֱלֹהִים אֶת הָאוֹר כִּי טוֹב וַיַּבְדֵּל אֱלֹהִים בֵּין הָאוֹר וּבֵין הַחשֶׁךְ:

καὶ εἶδεν ὁ θεὸς τὸ φῶς ὅτι καλόν καὶ διεχώρισεν ὁ θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους

4 ܘܲܚ̣ܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܢܘܼܗܪܵܐ ܕܫܲܦܝܼܪ: ܘܲܦ̣ܪܲܫ ܐܲܠܵܗܵܐ ܒܝܹܬܼ ܢܘܼܗܪܵܐ ܠܚܸܫܘܿܟ݂ܵܐ.

Et vidit Deus lucem quod esset bona et divisit Deus lucem ac tenebras.

Եւ ետես Աստուած զլոյսն զի բարի է. եւ մեկնեաց Աստուած ի մէջ լուսոյն եւ ի մէջ խաւարին:

და იხილა ღმერთმან ნათელი, რამეთუ კეთილ. და განწვალა ღმერთმან შორის ნათლისა და შორის ბნელისა. 4

4 And God saw the light, that it was good: and God divided the light from the darkness.

ה. וַיִּקְרָא אֱלֹהִים לָאוֹר יוֹם וְלַחשֶׁךְ קָרָא לָיְלָה וַיְהִי עֶרֶב וַיְהִי בֹקֶר יוֹם אֶחָד:

καὶ ἐκάλεσεν ὁ θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσεν νύκτα καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡμέρα μία

5 ܘܲܩܪܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܢܘܼܗܪܵܐ ܐܝܼܡܵܡܵܐ: ܘܲܠܚܸܫܘܿܟ݂ܵܐ ܩܪܵܐ ܠܸܠܝܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܨܲܦܪܵܐ ܝܵܘܡܵܐ ܚܲܕ݂.

Appellavitque Deus lucem Diem et tenebras Noctem. Factumque est vespere et mane, dies unus.

Եւ կոչեաց Աստուած զլոյսն Տիւ, եւ զխաւարն կոչեաց Գիշեր. եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր մի:

და უწოდა ღმერთმან ნათელსა დღე და ბნელსა უწოდა ღამე. და იქმნა მწუხრი და იქმნა განთიად დღე ერთი. 5

5 And God called the light Day, and the darkness he called Night. And the evening and the morning were the first day.

ו. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים יְהִי רָקִיעַ בְּתוֹךְ הַמָּיִם וִיהִי מַבְדִּיל בֵּין מַיִם לָמָיִם:

καὶ εἶπεν ὁ θεός γενηθήτω στερέωμα ἐν μέσῳ τοῦ ὕδατος καὶ ἔστω διαχωρίζον ἀνὰ μέσον ὕδατος καὶ ὕδατος καὶ ἐγένετο οὕτως

6 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܪܩܝܼܥܵܐ ܒܡܸܨܥܲܬܼ ܡܲܝ̈ܵܐ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܦܵܪܸܫ ܒܹܝܬܼ ܡܲܝ̈ܵܐ ܠܡܲܝܵ̈ܐ.

Dixit quoque Deus: “Fiat firmamentum in medio aquarum et dividat aquas ab aquis”.

Եւ ասաց Աստուած. Եղիցի հաստատութիւն ի մէջ ջրոցդ, եւ եղիցի մեկնել ի մէջ ջուրցդ եւ ջուրց.եւ եղեւ այնպէս:

და თქუა ღმერთმან: იქმენინ სამყარო შორის წყლისა და იყავნ განმყოფელ შორის წყლისა და წყლისა. და იქმნა ეგრეთ. 6

6 And God said, Let there be a firmament in the midst of the waters, and let it divide the waters from the waters.

ז. וַיַּעַשׂ אֱלֹהִים אֶת הָרָקִיעַ וַיַּבְדֵּל בֵּין הַמַּיִם אֲשֶׁר מִתַּחַת לָרָקִיעַ וּבֵין הַמַּיִם אֲשֶׁר מֵעַל לָרָקִיעַ וַיְהִי כֵן:

καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸ στερέωμα καὶ διεχώρισεν ὁ θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος ὃ ἦν ὑποκάτω τοῦ στερεώματος καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ ὕδατος τοῦ ἐπάνω τοῦ στερεώματος

7 ܘܲܥ̣ܒܲܕ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܪܩܝܼܥܵܐ: ܘܲܦ̣ܪܲܫ ܒܹܝܬܼ ܡܲܝ̈ܵܐ ܕܲܠܬܲܚܬܿ ܡ̣ܢ ܪܩܝܼܥܵܐ: ܘܒܹܝܬܼ ܡܲܝ̈ܵܐ ܕܲܠܥܸܠ ܡ̣ܢ ܪܩܝܼܥܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ.

Et fecit Deus firmamentum divisitque aquas, quae erant sub firmamento, ab his, quae erant super firmamentum. Et factum est ita.

Եւ արար Աստուած զհաստատութիւնն, եւ անջրպետեաց Աստուած ի մէջ ջրոյն որ ի ներքոյ հաստատութեանն, եւ ի մէջ ջրոյն որ ի վերոյ հաստատութեանն:

და განყო ღმერთმან შორის წყლისა, რომელი იყო ქუეშე კერძო სამყაროჲსა და შორის წყლისა ზედა კერძო სამყაროჲსა. 7

7 And God made the firmament, and divided the waters which were under the firmament from the waters which were above the firmament: and it was so.

ח. וַיִּקְרָא אֱלֹהִים לָרָקִיעַ שָׁמָיִם וַיְהִי עֶרֶב וַיְהִי בֹקֶר יוֹם שֵׁנִי:

καὶ ἐκάλεσεν ὁ θεὸς τὸ στερέωμα οὐρανόν καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι καλόν καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡμέρα δευτέρα

8 ܘܲܩܪܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܲܪܩܝܼܥܵܐ ܫܡܲܝܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܨܲܦܪܵܐ ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬܼܪܹܝܢ.

Vocavitque Deus firmamentum Caelum. Et factum est vespere et mane, dies secundus.

Եւ կոչեաց Աստուած զհաստատութիւնն Երկին. եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր երկրորդ:

და უწოდა ღმერთმან სამყაროსა ცაჲ და იხილა ღმერთმან, რამეთუ კეთილ. და იქმნა მწუხრი და იქმნა განთიად დღე მეორე. 8

8 And God called the firmament Heaven. And the evening and the morning were the second day.

ט. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים יִקָּווּ הַמַּיִם מִתַּחַת הַשָּׁמַיִם אֶל מָקוֹם אֶחָד וְתֵרָאֶה הַיַּבָּשָׁה וַיְהִי כֵן:

καὶ εἶπεν ὁ θεός συναχθήτω τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς συναγωγὴν μίαν καὶ ὀφθήτω ἡ ξηρά καὶ ἐγένετο οὕτως καὶ συνήχθη τὸ ὕδωρ τὸ ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ εἰς τὰς συναγωγὰς αὐτῶν καὶ ὤφθη ἡ ξηρά

9 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܢܸܬܼܟܲܢܫܘܼܢ ܡܲܝ̈ܵܐ ܕܲܠܬܲܚܬܿ ܡ̣ܢ ܫܡܲܝܵܐ ܠܐܲܬܼܪܵܐ ܚܲܕ݂: ܘܬܸܬܼܚܙܸܐ ܝܲܒܿܝܼܫܬܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ.

Dixit vero Deus: “Congregentur aquae, quae sub caelo sunt, in locum unum, et appareat arida”. Factumque est ita.

Եւ ասաց Աստուած. Ժողովեսցին ջուրքդ որ ի ներքոյ երկնից ի ժողով մի, եւ երեւեսցի ցամաքն. եւ եղեւ այնպէս: Եւ ժողովեցան ջուրքն, որ ի ներքոյ երկնից` ի ժողովս իւրեանց, եւ երեւեցաւ ցամաքն:

და თქუა ღმერთმა შეკერბინ წყალი ქუეშე კერძო ცისა შესაკრებელსა ერთსა, და გამოჩნდინ ჴმელი. და იქმნა ეგრეთ. და შეკრბა წყალი ქუეშე კერძო ცისა შესაკრებელთა მათთა. და გამოჩნდა ჴმელი. 9

9 And God said, Let the waters under the heaven be gathered together unto one place, and let the dry land appear: and it was so.

י. וַיִּקְרָא אֱלֹהִים לַיַּבָּשָׁה אֶרֶץ וּלְמִקְוֵה הַמַּיִם קָרָא יַמִּים וַיַּרְא אֱלֹהִים כִּי טוֹב:

καὶ ἐκάλεσεν ὁ θεὸς τὴν ξηρὰν γῆν καὶ τὰ συστήματα τῶν ὑδάτων ἐκάλεσεν θαλάσσας καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι καλόν

10 ܘܲܩ̣ܪܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܝܲܒܿܝܼܫܬܵܐ ܐܲܪܥܵܐ: ܘܲܠܟܸܢܫܵܐ ܕܡܲܝ̈ܵܐ ܩ̣ܪܵܐ ܝܲܡܡܹ̈ܐ: ܘܲܚܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܫܲܦܝܼܪ.

Et vocavit Deus aridam Terram congregationesque aquarum appellavit Maria. Et vidit Deus quod esset bonum.

Եւ կոչեաց Աստուած զցամաքն Երկիր, եւ զժողովս ջուրցն կոչեաց Ծովս. եւ ետես Աստուած զի բարի է:

და უწოდა ღმერთმან ჴმელსა ქუეყანაჲ და შესაკრებელსა წყალთასა უწოდა ზღუებ. და იხილა ღმერთმან, რამეთუ კეთილ. 10

10 And God called the dry land Earth; and the gathering together of the waters called he Seas: and God saw that it was good.

יא. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים תַּדְשֵׁא הָאָרֶץ דֶּשֶׁא עֵשֶׂב מַזְרִיעַ זֶרַע עֵץ פְּרִי עֹשֶׂה פְּרִי לְמִינוֹ אֲשֶׁר זַרְעוֹ בוֹ עַל הָאָרֶץ וַיְהִי כֵן:

καὶ εἶπεν ὁ θεός βλαστησάτω ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ᾽ ὁμοιότητα καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐγένετο οὕτως

11 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܬܲܦܸܩ ܐܲܪܥܵܐ ܬܸܕ݂ܐܵܐ ܥܸܣܒܵܐ ܕܡܸܙܕܿܪܲܥ ܙܲܪܥܵܐ ܠܓܸܢܣܹܗ: ܘܐܝܼܠܵܢܵܐ ܕܦܹܐܪܹ̈ܐ ܠܓܸܢܣܹܗ: ܕܢܸܨܒܿܬܹܗ ܒܹܗ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ.

Et ait Deus: “Germinet terra herbam virentem et herbam facientem semen et lignum pomiferum faciens fructum iuxta genus suum, cuius semen in semetipso sit super terram”. Et factum est ita.

Եւ ասաց Աստուած. Բղխեսցէ երկիր զբանջար խոտոյ. սերմանել սերմն ըստ ազգի եւ ըստ նմանութեան. եւ`` ծառ պտղաբեր` առնել պտուղ ըստ ազգի իւրում, որոյ սերմն իւր ի նմին ըստ ազգի ի նմանութիւն`` ի վերայ երկրի. եւ եղեւ այնպէս:

და თქუა ღმერთმან: აღმოამორჩენ ქუეყანამან მწუანვილი თივისაჲ. მთესველი თესლისაჲ, ნათესავობისაებრ და მსგავსებისა და ხე ნაყოფიერი მყოფელი ნაყოფისა, რომლისა თესლი მისი მის თანა მსგავსებისაებრ ქუეყანასა ზედა. და იქმნა ეგრეთ. 11

11 And God said, Let the earth bring forth grass, the herb yielding seed, and the fruit tree yielding fruit after his kind, whose seed is in itself, upon the earth: and it was so.

יב. וַתּוֹצֵא הָאָרֶץ דֶּשֶׁא עֵשֶׂב מַזְרִיעַ זֶרַע לְמִינֵהוּ וְעֵץ עֹשֶׂה פְּרִי אֲשֶׁר זַרְעוֹ בוֹ לְמִינֵהוּ וַיַּרְא אֱלֹהִים כִּי טוֹב:

καὶ ἐξήνεγκεν ἡ γῆ βοτάνην χόρτου σπεῖρον σπέρμα κατὰ γένος καὶ καθ᾽ ὁμοιότητα καὶ ξύλον κάρπιμον ποιοῦν καρπόν οὗ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἐν αὐτῷ κατὰ γένος ἐπὶ τῆς γῆς καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι καλόν

12 ܘܐܲܦܩܲܬ݀ ܐܲܪܥܵܐ ܬܸܕ݂ܐܵܐ ܥܸܣܒܵܐ ܕܡܸܙܕܿܪܲܥ ܙܲܪܥܵܐ ܠܓܸܢܣܹܗ: ܘܐܝܼܠܵܢܵܐ ܕܥܵܒܸܕ݂ ܦܹܐܪܹ̈ܐ ܕܢܸܨܒܿܬܹܗ ܒܹܗ ܠܓܸܢܣܹܗ: ܘܲܚܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܫܲܦܝܼܪ.

Et protulit terra herbam virentem et herbam afferentem semen iuxta genus suum lignumque faciens fructum, qui habet in semetipso sementem secundum speciem suam. Et vidit Deus quod esset bonum.

Եւ եհան երկիր բանջար խոտոյ, սերմանել սերմն որ է ի վերայ ամենայն երկրի``. եւ փայտ պտղաբեր` առնել պտուղ որոյ սերմն իւր ի նմին ըստ ազգի ի վերայ երկրի``. եւ ետես Աստուած զի բարի է:

და გამოიღო ქუეყანამან მწუანვილი თივისაჲ, მთესველი თესლსა ნათესავობისაებრ და მსგავსებისაებრ და ხე ნაყოფიერი, მყოფი ნაყოფისაჲ, რომლისა თესლი მისი მის თანა ნათესავობისაებრ ქუეყანასა ზედა. და იხილა ღმერთმან, რამეთუ კეთილ. 12

12 And the earth brought forth grass, and herb yielding seed after his kind, and the tree yielding fruit, whose seed was in itself, after his kind: and God saw that it was good.

יג. וַיְהִי עֶרֶב וַיְהִי בֹקֶר יוֹם שְׁלִישִׁי:

καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡμέρα τρίτη

13 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܨܲܦܪܵܐ ܝܵܘܡܵܐ ܕܲܬܼܠܵܬܼܵܐ.

Et factum est vespere et mane, dies tertius.

Եւ եղեւ երեկոյ, եւ եղեւ վաղորդայն, օր երրորդ:

და იქმნა მწუხრი და იქმნა განთიად დღე მესამე. 13

13 And the evening and the morning were the third day.

יד. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים יְהִי מְאֹרֹת בִּרְקִיעַ הַשָּׁמַיִם לְהַבְדִּיל בֵּין הַיּוֹם וּבֵין הַלָּיְלָה וְהָיוּ לְאֹתֹת וּלְמוֹעֲדִים וּלְיָמִים וְשָׁנִים:

καὶ εἶπεν ὁ θεός γενηθήτωσαν φωστῆρες ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ εἰς φαῦσιν τῆς γῆς τοῦ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τῆς ἡμέρας καὶ ἀνὰ μέσον τῆς νυκτὸς καὶ ἔστωσαν εἰς σημεῖα καὶ εἰς καιροὺς καὶ εἰς ἡμέρας καὶ εἰς ἐνιαυτοὺς

14 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܢܸܗܘܘܿܢ ܢܲܗܝܼܪܹ̈ܐ ܒܲܪܩܝܼܥܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ: ܠܡܸܦܪܲܫ ܒܹܝܬܼ ܐܝܼܡܵܡܵܐ ܠܠܸܠܝܵܐ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܠܐܵܬܼ̈ܘܵܬܼܵܐ: ܘܲܠܙܲܒ݂ܢܹ̈ܐ: ܘܲܠܝܵܘ̈ܡܵܬܼܵܐ: ܘܠܲܫܢܲܝ̈ܵܐ.

Dixit autem Deus: “Fiant luminaria in firmamento caeli, ut dividant diem ac noctem et sint in signa et tempora et dies et annos,

Եւ ասաց Աստուած. Եղիցին լուսաւորք ի հաստատութեան երկնից, ի լուսաւորութիւն ի վերայ երկրի, եւ`` մեկնել ի մէջ տուընջեան եւ ի մէջ գիշերոյ. եւ եղիցին ի նշանս եւ ի ժամանակս եւ յաւուրս եւ ի տարիս:

და თქუა ღმერთმან იქმენინ მნათობნი სამყაროსა შინა ცისასა მნათობად ქუეყანისა განსაყოფელად შორის დღისა და შორის ღამისა. და იყუნედ სასწაულებად დღეებად და ჟამებად და წელიწადებად. 14

14 And God said, Let there be lights in the firmament of the heaven to divide the day from the night; and let them be for signs, and for seasons, and for days, and years:

טו. וְהָיוּ לִמְאוֹרֹת בִּרְקִיעַ הַשָּׁמַיִם לְהָאִיר עַל הָאָרֶץ וַיְהִי כֵן:

καὶ ἔστωσαν εἰς φαῦσιν ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐγένετο οὕτως

15 ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܡܲܢܗܪܝܼܢ ܒܲܪܩܝܼܥܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ ܠܡܲܢܗܵܪܘܼ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ.

ut luceant in firmamento caeli et illuminent terram. Et factum est ita.

Եւ եղիցին ի լուսաւորութիւն ի հաստատութեան երկնից ծագել յերկիր. եւ եղեւ այնպէս:

და იყუნედ განმანათლებელად სამყაროსა ცისა, რათა ჩნდეს ქუეყანასა ზედა. და იქმნა ეგრეთ. 15

15 And let them be for lights in the firmament of the heaven to give light upon the earth: and it was so.

טז. וַיַּעַשׂ אֱלֹהִים אֶת שְׁנֵי הַמְּאֹרֹת הַגְּדֹלִים אֶת הַמָּאוֹר הַגָּדֹל לְמֶמְשֶׁלֶת הַיּוֹם וְאֶת הַמָּאוֹר הַקָּטֹן לְמֶמְשֶׁלֶת הַלַּיְלָה וְאֵת הַכּוֹכָבִים:

καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τοὺς δύο φωστῆρας τοὺς μεγάλους τὸν φωστῆρα τὸν μέγαν εἰς ἀρχὰς τῆς ἡμέρας καὶ τὸν φωστῆρα τὸν ἐλάσσω εἰς ἀρχὰς τῆς νυκτός καὶ τοὺς ἀστέρας

16 ܘܲܥ̣ܒܲܕ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܬܪܹܝܢ ܢܲܗܝܼܪܹ̈ܐ ܪܵܘܪ̈ܒܹܐ: ܢܲܗܝܼܪܵܐ ܪܲܒܵܐ ܠܫܘܼܠܛܵܢܵܐ ܕܐܝܼܡܵܡܵܐ: ܘܢܲܗܝܼܪܵܐ ܙܥܘܿܪܵܐ ܠܫܘܼܠܛܵܢܵܐ ܕܠܸܠܝܵܐ: ܘܟ݂ܵܘܟܿܒܹ̈ܐ.

Fecitque Deus duo magna luminaria: luminare maius, ut praeesset diei, et luminare minus, ut praeesset nocti, et stellas.

Եւ արար Աստուած զերկուս լուսաւորսն զմեծամեծս. զլուսաւորն մեծ յիշխանութիւն տուընջեան, եւ զլուսաւորն փոքր յիշխանութիւն գիշերոյ, եւ զաստեղս:

და შექმნა ღმერთმან ორნი მნათობნი დიდნი: მნათობი დიდი მთავრობად დღისა. და მნათობი უმრწემესი - მთავრობად ღამისა. და ვარსკულავნი. 16

16 And God made two great lights; the greater light to rule the day, and the lesser light to rule the night: he made the stars also.

יז. וַיִּתֵּן אֹתָם אֱלֹהִים בִּרְקִיעַ הַשָּׁמָיִם לְהָאִיר עַל הָאָרֶץ:

καὶ ἔθετο αὐτοὺς ὁ θεὸς ἐν τῷ στερεώματι τοῦ οὐρανοῦ ὥστε φαίνειν ἐπὶ τῆς γῆς

17 ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ ܒܲܪܩܝܼܥܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ ܠܡܲܢܗܵܪܘܼ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Et posuit eas Deus in firmamento caeli, ut lucerent super terram

Եւ եդ զնոսա Աստուած ի հաստատութեան երկնից լուսատու լինել յերկիր:

და დასხნა იგინი ღმერთმან სამყაროსა ცისასა, რათა ჩნდენ ქუეყანასა ზედა. 17

17 And God set them in the firmament of the heaven to give light upon the earth,

יח. וְלִמְשֹׁל בַּיּוֹם וּבַלַּיְלָה וּלֲהַבְדִּיל בֵּין הָאוֹר וּבֵין הַחשֶׁךְ וַיַּרְא אֱלֹהִים כִּי טוֹב:

καὶ ἄρχειν τῆς ἡμέρας καὶ τῆς νυκτὸς καὶ διαχωρίζειν ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι καλόν

18 ܘܲܠܡܸܫܠܲܛ ܒܐܝܼܡܵܡܵܐ ܘܲܒ݂ܠܸܠܝܵܐ: ܘܲܠܡܸܦܪܲܫ ܒܹܝܬܼ ܢܘܼܗܪܵܐ ܘܚܸܫܘܿܟ݂ܵܐ: ܘܲܚ̣ܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܫܲܦܝܼܪ.

et praeessent diei ac nocti et dividerent lucem ac tenebras. Et vidit Deus quod esset bonum.

Եւ իշխել տուընջեան եւ գիշերոյ, եւ մեկնել ի մէջ լուսոյն եւ ի մէջ խաւարին. եւ ետես Աստուած զի բարի է:

და მთავრობდენ დღესა და ღამესა და განწვალებდენ შორის ნათლისა და შორის ბნელისა. და იხილა ღმერთმან ნათელი, რამეთუ კეთილ. 18

18 And to rule over the day and over the night, and to divide the light from the darkness: and God saw that it was good.

יט. וַיְהִי עֶרֶב וַיְהִי בֹקֶר יוֹם רְבִיעִי:

καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡμέρα τετάρτη

19 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܨܲܦܪܵܐ ܝܵܘܡܵܐ ܕܐܲܪܒܿܥܵܐ.

Et factum est vespere et mane, dies quartus.

Եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր չորրորդ:

და იქმნა მწუხრი და იქმნა განთიად დღე იგი მეოთხე. 19

19 And the evening and the morning were the fourth day.

כ. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים יִשְׁרְצוּ הַמַּיִם שֶׁרֶץ נֶפֶשׁ חַיָּה וְעוֹף יְעוֹפֵף עַל הָאָרֶץ עַל פְּנֵי רְקִיעַ הַשָּׁמָיִם:

καὶ εἶπεν ὁ θεός ἐξαγαγέτω τὰ ὕδατα ἑρπετὰ ψυχῶν ζωσῶν καὶ πετεινὰ πετόμενα ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ τὸ στερέωμα τοῦ οὐρανοῦ καὶ ἐγένετο οὕτως

20 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܢܲܪܚܫܘܼܢ ܡܲܝ̈ܵܐ ܪ̈ܲܚܫܵܐ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܚܲܝܬܼܵܐ: ܘܦܵܪܲܚܬܼܵܐ ܬܸܦܪܲܚ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܪܩܝܼܥܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ.

Dixit etiam Deus: “Pullulent aquae reptile animae viventis, et volatile volet super terram sub firmamento caeli”.

Եւ ասաց Աստուած. Հանցեն ջուրք զեռունս շնչոց կենդանեաց, եւ թռչունս թեւաւորս ի վերայ երկրի ըստ հաստատութեան երկնից. եւ եղեւ այնպէս:

და თქვა ღმერთმან: გამოიღედ წყალთა ქუეწარმავალები სამშჳნველთა ცხოველთაჲ და მფრინველნი ფრინვალენი ქუეყანასა ზედა ჩემისაებრ ცისა. და იქმნა ეგრეთ. 20

20 And God said, Let the waters bring forth abundantly the moving creature that hath life, and fowl that may fly above the earth in the open firmament of heaven.

כא. וַיִּבְרָא אֱלֹהִים אֶת הַתַּנִּינִם הַגְּדֹלִים וְאֵת כָּל נֶפֶשׁ הַחַיָּה הָרֹמֶשֶׂת אֲשֶׁר שָׁרְצוּ הַמַּיִם לְמִינֵהֶם וְאֵת כָּל עוֹף כָּנָף לְמִינֵהוּ וַיַּרְא אֱלֹהִים כִּי טוֹב:

καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὰ κήτη τὰ μεγάλα καὶ πᾶσαν ψυχὴν ζῴων ἑρπετῶν ἃ ἐξήγαγεν τὰ ὕδατα κατὰ γένη αὐτῶν καὶ πᾶν πετεινὸν πτερωτὸν κατὰ γένος καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι καλά

21 ܘܲܒ݂ܪ݂ܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܬܲܢܝܼܢܹ̈ܐ ܪܵܘܪ̈ܒܹܐ: ܘܟ݂ܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܚܲܝܬܼܵܐ ܕܪ̈ܲܚܫܵܐ ܕܐܲܪܚܸܫܘ ܡܲܝ̈ܵܐ ܠܓܸܢܣܗܘܿܢ: ܘܟ݂ܠ ܦܵܪܲܚܬܼܵܐ ܕܓܸܦܵܐ ܠܓܸܢܣܵܐ ܘܲܚ̣ܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܫܲܦܝܼܪ.

Creavitque Deus cete grandia et omnem animam viventem atque motabilem, quam pullulant aquae secundum species suas, et omne volatile secundum genus suum. Et vidit Deus quod esset bonum;

Եւ արար Աստուած կէտս մեծամեծս, եւ զամենայն շունչ զեռնոց կենդանեաց` զոր հանին ջուրք ըստ ազգի իւրեանց, եւ զամենայն թռչունս թեւաւորս ըստ ազգի. եւ ետես Աստուած զի բարի են:

და შექმნნა ღმერთმან ვეშაპნი დიდნი და ყოველი სული ცხოველთა ქუეწარმავალთაჲ, გამოიღეს წყალთა ნათესაობისაებრ მათისა ყოველი მფრინველი მფრინვალენი ნათესაობისაებრ. და იხილა ღმერთმან, რამეთუ კეთილ. 21

21 And God created great whales, and every living creature that moveth, which the waters brought forth abundantly, after their kind, and every winged fowl after his kind: and God saw that it was good.

כב. וַיְבָרֶךְ אֹתָם אֱלֹהִים לֵאמֹר פְּרוּ וּרְבוּ וּמִלְאוּ אֶת הַמַּיִם בַּיַּמִּים וְהָעוֹף יִרֶב בָּאָרֶץ:

καὶ ηὐλόγησεν αὐτὰ ὁ θεὸς λέγων αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὰ ὕδατα ἐν ταῖς θαλάσσαις καὶ τὰ πετεινὰ πληθυνέσθωσαν ἐπὶ τῆς γῆς

22 ܘܒܲܪܸܟ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܦܪܵܘ ܘܲܣܓ݂ܵܘ: ܘܲܡܠܵܘ ܡܲܝ̈ܵܐ ܕܲܒܝܲܡܡܹ̈ܐ: ܘܦܵܪܲܚܬܼܵܐ ܬܸܣܓܸܿܐ ܒܐܲܪܥܵܐ.

benedixitque eis Deus dicens: “Crescite et multiplicamini et replete aquas maris, avesque multiplicentur super terram”.

Եւ օրհնեաց զնոսա Աստուած եւ ասէ. Աճեցէք եւ բազմացարուք, եւ լցէք զջուրսդ որ ի ծովս. եւ թռչունքդ բազմասցին ի վերայ երկրի:

და აკურთხნა იგინი ღმერთმან მეტყუელმან: აღორძნდით და განმრავლდით. და აღავსენით წყალნი ზღჳსანი. და მფრინველნი განმრავლდედ ქუეყანასა ზედა. 22

22 And God blessed them, saying, Be fruitful, and multiply, and fill the waters in the seas, and let fowl multiply in the earth.

כג. וַיְהִי עֶרֶב וַיְהִי בֹקֶר יוֹם חֲמִישִׁי:

καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡμέρα πέμπτη

23 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܨܲܦܪܵܐ ܝܵܘܡܵܐ ܕܚܲܡܫܵܐ.

Et factum est vespere et mane, dies quintus.

Եւ եղեւ երեկոյ եւ եղեւ վաղորդայն, օր հինգերորդ:

და იქმნა მწუხრი და იქმნა განთიად დღე მეხუთე. 23

23 And the evening and the morning were the fifth day.

כד. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים תּוֹצֵא הָאָרֶץ נֶפֶשׁ חַיָּה לְמִינָהּ בְּהֵמָה וָרֶמֶשׂ וְחַיְתוֹ אֶרֶץ לְמִינָהּ וַיְהִי כֵן:

καὶ εἶπεν ὁ θεός ἐξαγαγέτω ἡ γῆ ψυχὴν ζῶσαν κατὰ γένος τετράποδα καὶ ἑρπετὰ καὶ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος καὶ ἐγένετο οὕτως

24 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܬܲܦܸܩ ܐܲܪܥܵܐ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܚܲܝܬܼܵܐ ܠܓܸܢܣܵܗ̇: ܒܥܝܼܪܵܐ ܘܪ̈ܲܚܫܵܐ: ܘܚܲܝܘ̱ܬܼܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܠܓܸܢܣܵܗ̇: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ.

Dixit quoque Deus: “Producat terra animam viventem in genere suo, iumenta et reptilia et bestias terrae secundum species suas”. Factumque est ita.

Եւ ասաց Աստուած. Հանցէ երկիր շունչ կենդանի ըստ ազգի, չորքոտանի եւ սողունս եւ գազանս երկրի ըստ ազգի. եւ եղեւ այնպէս:

და თქვა ღმერთმან: გამოიღედ ქუეყანამან სამშჳნველი ცხოველი ნათესაობისაებრ ოთხფერჴთა და ქუეწარმავალთა და მჴეცთა ქუეყანისათა ნათესაობითი. და იქმნა ეგრე. 24

24 And God said, Let the earth bring forth the living creature after his kind, cattle, and creeping thing, and beast of the earth after his kind: and it was so.

כה. וַיַּעַשׂ אֱלֹהִים אֶת חַיַּת הָאָרֶץ לְמִינָהּ וְאֶת הַבְּהֵמָה לְמִינָהּ וְאֵת כָּל רֶמֶשׂ הָאֲדָמָה לְמִינֵהוּ וַיַּרְא אֱלֹהִים כִּי טוֹב:

καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὰ θηρία τῆς γῆς κατὰ γένος καὶ τὰ κτήνη κατὰ γένος καὶ πάντα τὰ ἑρπετὰ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν καὶ εἶδεν ὁ θεὸς ὅτι καλά

25 ܘܲܥ̣ܒܲܕ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܚܲܝܘ̱ܬܼܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܠܓܸܢܣܵܗ̇ ܘܲܒ݂ܥܝܼܪܵܐ ܠܓܸܢܣܵܗ̇: ܘܟ݂ܠܹܗ ܪܲܚܫܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܠܓܸܢܣܵܘ̈ܗܝ: ܘܲܚ̣ܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܫܲܦܝܼܪ.

Et fecit Deus bestias terrae iuxta species suas et iumenta secundum species suas et omne reptile terrae in genere suo. Et vidit Deus quod esset bonum.

Եւ արար Աստուած զգազանս երկրի ըստ ազգի, եւ զանասունս ըստ ազգի, եւ զամենայն սողունս երկրի ըստ ազգի իւրեանց. եւ ետես Աստուած զի բարի են:

და შექმნა ღმერთმან მჴეცნი ნათესაობითნი და საცხოვარნი ნათესაობისაებრ მათისა და ყოველი ქუეწარმავალი ქუეყანისა ნათესაობისაებრ მათისა და იხილა ღმერთმან, რამეთუ კეთილ. 25

25 And God made the beast of the earth after his kind, and cattle after their kind, and every thing that creepeth upon the earth after his kind: and God saw that it was good.

כו. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים נַעֲשֶׂה אָדָם בְּצַלְמֵנוּ כִּדְמוּתֵנוּ וְיִרְדּוּ בִדְגַת הַיָּם וּבְעוֹף הַשָּׁמַיִם וּבַבְּהֵמָה וּבְכָל הָאָרֶץ וּבְכָל הָרֶמֶשׂ הָרֹמֵשׂ עַל הָאָרֶץ:

καὶ εἶπεν ὁ θεός ποιήσωμεν ἄνθρωπον κατ᾽ εἰκόνα ἡμετέραν καὶ καθ᾽ ὁμοίωσιν καὶ ἀρχέτωσαν τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς

26 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܢܸܥܒܸܿܕ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܒܨܲܠܡܲܢ ܐܲܝܟ݂ ܕܡܘܼܬܲܢ: ܘܢܸܫܠܛܘܼܢ ܒܢ̈ܘܼܢܲܝ ܝܲܡܵܐ: ܘܲܒ݂ܦܵܪܲܚܬܼܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ: ܘܒܲܒ݂ܥܝܼܪܵܐ: ܘܲܒ݂ܟ݂ܠܵܗ ܚܲܝܘ̱ܬܼܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܘܲܒ݂ܟ݂ܠܹܗ ܪ̈ܲܚܫܵܐ ܕܪܵܚܹ̇ܫ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Et ait Deus: “Faciamus hominem ad imaginem et similitudinem nostram; et praesint piscibus maris et volatilibus caeli et bestiis universaeque terrae omnique reptili, quod movetur in terra”.

Եւ ասաց Աստուած. Արասցուք մարդ ըստ պատկերի մերում եւ ըստ նմանութեան, եւ իշխեսցեն ձկանց ծովու եւ թռչնոց երկնից եւ անասնոց եւ ամենայն երկրի եւ ամենայն սողնոց որ սողին ի վերայ երկրի:

და თქვა ღმერთმან: ვქმნეთ კაცი ხატებისაებრ ჩვენისა და მსგავსებისაებრ. და მთავრობდეს თევზთა ზღჳსასა და მფრინველთა ცისათა და პირუტყუთა და მჴეცთა ყოვლისა ქუეყანისა ყოველთა ქუეწარმავალთა მავალთა ქუეყანასა ზედა. 26

26 And God said, Let us make man in our image, after our likeness: and let them have dominion over the fish of the sea, and over the fowl of the air, and over the cattle, and over all the earth, and over every creeping thing that creepeth upon the earth.

כז. וַיִּבְרָא אֱלֹהִים אֶת הָאָדָם בְּצַלְמוֹ בְּצֶלֶם אֱלֹהִים בָּרָא אֹתוֹ זָכָר וּנְקֵבָה בָּרָא אֹתָם:

καὶ ἐποίησεν ὁ θεὸς τὸν ἄνθρωπον κατ᾽ εἰκόνα θεοῦ ἐποίησεν αὐτόν ἄρσεν καὶ θῆλυ ἐποίησεν αὐτούς

27 ܘܲܒ݂ܪܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܐܵܕ݂ܵܡ ܒܨܲܠܡܹܗ: ܒܲܨܠܸܡ ܐܲܠܵܗܵܐ ܒܪܵܝܗܝ: ܕܟܲܪ ܘܢܸܩܒ݂ܵܐ ܒܪܵܐ ܐܸܢܘܿܢ.

Et creavit Deus hominem ad imaginem suam; ad imaginem Dei creavit illum; masculum et feminam creavit eos.

Եւ արար Աստուած զմարդն ի պատկեր իւր. ըստ պատկերի Աստուծոյ արար զնա, արու եւ էգ արար զնոսա:

და შექმნა ღმერთმან კაცი სახედ თჳსად და ხატად ღმრთისა შექმნა იგი, მამაკაცად და დედაკაცად ქმნა იგინი. 27

27 So God created man in his own image, in the image of God created he him; male and female created he them.

כח. וַיְבָרֶךְ אֹתָם אֱלֹהִים וַיֹּאמֶר לָהֶם אֱלֹהִים פְּרוּ וּרְבוּ וּמִלְאוּ אֶת הָאָרֶץ וְכִבְשֻׁהָ וּרְדוּ בִּדְגַת הַיָּם וּבְעוֹף הַשָּׁמַיִם וּבְכָל חַיָּה הָרֹמֶשֶׂת עַל הָאָרֶץ:

καὶ ηὐλόγησεν αὐτοὺς ὁ θεὸς λέγων αὐξάνεσθε καὶ πληθύνεσθε καὶ πληρώσατε τὴν γῆν καὶ κατακυριεύσατε αὐτῆς καὶ ἄρχετε τῶν ἰχθύων τῆς θαλάσσης καὶ τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ καὶ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ πάσης τῆς γῆς καὶ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς

28 ܘܒܲܪܸܟ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܦܪܵܘ ܘܲܣܓ݂ܵܘ: ܘܲܡܠܵܘ ܐܲܪܥܵܐ ܘܟ݂ܘܼܒ݂ܫܘܼܗܿ. ܘܲܫܠܲܛܘ ܒܢ̈ܘܼܢܲܝ ܝܲܡܵܐ: ܘܲܒ݂ܦܵܪܲܚܬܼܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ: ܘܒܲܒ݂ܥܝܼܪܵܐ ܘܲܒ݂ܟ݂ܠܵܗ̇ ܚܲܝܘ̱ܬܼܵܐ ܕܪܵܚܫܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Benedixitque illis Deus et ait illis Deus: “Crescite et multiplicamini et replete terram et subicite eam et dominamini piscibus maris et volatilibus caeli et universis animantibus, quae moventur super terram”.

Եւ օրհնեաց զնոսա Աստուած եւ ասէ. Աճեցէք եւ բազմացարուք եւ լցէք զերկիր, եւ տիրեցէք դմա, եւ իշխեցէք ձկանց ծովու եւ թռչնոց երկնից եւ ամենայն անասնոց եւ ամենայն երկրի եւ ամենայն սողնոց`` որ սողին ի վերայ երկրի:

და აკურთხნა იგინი ღმერთმან მეტყუელმან: აღორძნდით და განმრავლდით. და აღავსეთ ქუეყანაჲ და ეუფლენით მას. და მთავრობდით თევზთა ზღჳსათა, და მფრინველთა ცისათა, და ყოველთა პირუტყუთა, და ყოველსა ქვეყანასა და ყოველთა ქუეწარმავალთა, მავალთა ქვეყანასა ზედა. 28

28 And God blessed them, and God said unto them, Be fruitful, and multiply, and replenish the earth, and subdue it: and have dominion over the fish of the sea, and over the fowl of the air, and over every living thing that moveth upon the earth.

כט. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים הִנֵּה נָתַתִּי לָכֶם אֶת כָּל עֵשֶׂב זֹרֵעַ זֶרַע אֲשֶׁר עַל פְּנֵי כָל הָאָרֶץ וְאֶת כָּל הָעֵץ אֲשֶׁר בּוֹ פְרִי עֵץ זֹרֵעַ זָרַע לָכֶם יִהְיֶה לְאָכְלָה:

καὶ εἶπεν ὁ θεός ἰδοὺ δέδωκα ὑμῖν πᾶν χόρτον σπόριμον σπεῖρον σπέρμα ὅ ἐστιν ἐπάνω πάσης τῆς γῆς καὶ πᾶν ξύλον ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ καρπὸν σπέρματος σπορίμου ὑμῖν ἔσται εἰς βρῶσιν

29 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܗܵܐ ܝܸܗ̄ܒܹܿܬܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܟܠܹܗ ܥܸܣܒܵܐ ܕܙܲܪܥܵܐ ܕܡܸܙܕܿܪܲܥ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܟܠܵܗ̇ ܐܲܪܥܵܐ: ܘܟ݂ܠ ܐܝܼܠܵܢ ܕܐܝܼܬܼ ܒܹܗ ܦܹܐܪ̈ܲܝ ܐܝܼܠܵܢܹܗ ܕܙܲܪܥܹܗ ܡܸܙܕܿܪܲܥ: ܠܟ݂ܘܿܢ ܢܸܗܘܸܐ ܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ.

Dixitque Deus: “Ecce dedi vobis omnem herbam afferentem semen super terram et universa ligna, quae habent in semetipsis fructum ligni portantem sementem, ut sint vobis in escam

Եւ ասաց Աստուած. Ահաւադիկ ետու ձեզ զամենայն խոտ սերմանելի` սերմանել`` սերմն, որ է ի վերայ ամենայն երկրի, եւ զամենայն փայտ որ ունիցի յինքեան պտուղ սերման սերմանելոյ` ձեզ լիցի ի կերակուր:

და თქვა ღმერთმან: აჰა, მიგცე თქვენყოველი თივა სათესავი მთესველი თესლისაჲ, რომელ არს ზედა ყოვლისა ქვეყანისა. და ყოველი ხე, რომელსა აქუს თავსა შორის თჳსსა ნაყოფი თესლისაჲ სათესავი, თქუენდა იყოს საჭმელად. 29

29 And God said, Behold, I have given you every herb bearing seed, which is upon the face of all the earth, and every tree, in the which is the fruit of a tree yielding seed; to you it shall be for meat.

ל. וּלְכָל חַיַּת הָאָרֶץ וּלְכָל עוֹף הַשָּׁמַיִם וּלְכֹל רוֹמֵשׂ עַל הָאָרֶץ אֲשֶׁר בּוֹ נֶפֶשׁ חַיָּה אֶת כָּל יֶרֶק עֵשֶׂב לְאָכְלָה וַיְהִי כֵן:

καὶ πᾶσι τοῖς θηρίοις τῆς γῆς καὶ πᾶσι τοῖς πετεινοῖς τοῦ οὐρανοῦ καὶ παντὶ ἑρπετῷ τῷ ἕρποντι ἐπὶ τῆς γῆς ὃ ἔχει ἐν ἑαυτῷ ψυχὴν ζωῆς πάντα χόρτον χλωρὸν εἰς βρῶσιν καὶ ἐγένετο οὕτως

30 ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ̇ ܚܲܝܘ̱ܬܼܵܐ ܕܕܲܒ݂ܪܵܐ: ܘܲܠܟ݂ܠܵܗ ܦܵܪܲܚܬܼܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ: ܘܲܠܟ݂ܠ ܕܪܵܚܹ̇ܫ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ: ܕܐܝܼܬܼ ܒܹܗ ܢܲܦ̮ܫܵܐ ܚܲܝܬܼܵܐ: ܘܟ݂ܠܹܗ ܝܘܼܪܵܩܵܐ ܕܥܸܣܒܵܐ ܠܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ.

et cunctis animantibus terrae omnique volucri caeli et universis, quae moventur in terra et in quibus est anima vivens, omnem herbam virentem ad vescendum”. Et factum est ita.

Եւ ամենայն գազանաց երկրի, եւ ամենայն թռչնոց երկնից, եւ ամենայն սողնոց որ սողին ի վերայ երկրի` որ ունիցի շունչ կենդանի, ամենայն խոտ դալար ի կերակուր. եւ եղեւ այնպէս:

და ყოველთა მჴეცთა ქვეყანისათა და ყოველთა მფრინველთა ცისათა. და ყოვლისა ქუეწარმავალისა, რომელი ვალს ქვეყანასა ზედა, რომელსა აქუს თავსა შორის თვისსა სული სიცოცხლისა, და ყოველი თივა მწვანვილისა საჭამადად და იქმნა ეგრეთ. 30

30 And to every beast of the earth, and to every fowl of the air, and to every thing that creepeth upon the earth, wherein there is life, I have given every green herb for meat: and it was so.

לא. וַיַּרְא אֱלֹהִים אֶת כָּל אֲשֶׁר עָשָׂה וְהִנֵּה טוֹב מְאֹד וַיְהִי עֶרֶב וַיְהִי בֹקֶר יוֹם הַשִּׁשִּׁי:

καὶ εἶδεν ὁ θεὸς τὰ πάντα ὅσα ἐποίησεν καὶ ἰδοὺ καλὰ λίαν καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωί ἡμέρα ἕκτη

31 ܘܲܚ̣ܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܲܥ̣ܒܲܕ݂: ܘܗܵܐ ܛܵܒ݂ ܫܲܦܝܼܪ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܪܲܡܫܵܐ ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܨܲܦܪܵܐ ܝܵܘܡܵܐ ܕܸܫܬܵܐ.

Viditque Deus cuncta, quae fecit, et ecce erant valde bona. Et factum est vespere et mane, dies sextus.

Եւ ետես Աստուած զամենայն զոր արար, եւ ահա բարի են յոյժ. եւ եղեւ երեկոյ, եւ եղեւ վաղորդայն, օր վեցերորդ:

და იხილნა ღმერთმან ყოველნი, რაოდენნი ქმნნა, და აჰა კეთილ. ფრიად,და იყო მწუხრი ღა იქმნა განთიად დღე მეექუსე. 31

31 And God saw every thing that he had made, and, behold, it was very good. And the evening and the morning were the sixth day.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e5693849-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display