Bibliotheca Polyglotta

εἶπεν δὲ Αβρααμ περὶ Σαρρας τῆς γυναικὸς αὐτοῦ ὅτι ἀδελφή μού ἐστιν ἐφοβήθη γὰρ εἰπεῖν ὅτι γυνή μού ἐστιν μήποτε ἀποκτείνωσιν αὐτὸν οἱ ἄνδρες τῆς πόλεως δι᾽ αὐτήν ἀπέστειλεν δὲ Αβιμελεχ βασιλεὺς Γεραρων καὶ ἔλαβεν τὴν Σαρραν

2 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܥܲܠ ܣܲܪܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܹܗ ܕܚܵܬܼܝ ܗ̄ܝܼ. ܘܫܲܕܲܪ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܡܲܠܟܵܐ ܕܓ݂ܵܕ݂ܵܪ ܘܕܲܒ݂ܪܵܗܿ ܠܣܲܪܵܐ.

Dixitque de Sara uxore sua: “Soror mea est”. Misit ergo Abimelech rex Gerarae et tulit eam.

Եւ ասաց Աբրահամ վասն Սառայի կնոջն իւրոյ թէ Քոյր իմ է. եւ առաքեաց Աբիմելէք արքայ Գերարացւոց, եւ առ զՍառա:

და თქუა აბრაჰამ სარრასთჳს, ცოლისა თჳსისა, ვითარმედ: დაჲ ჩემი არს. შეეშინა სიტყუად, ვითარმედ: ცოლი ჩემი არს, ნუუკუე მოკლან იგი კაცთა მის ქალაქისათა, მისთჳს მიავლინა აბიმელიქ მეფემან გერართამან და მიიყუანა სარრაჲ. 2

2 And Abraham said of Sarah his wife, She is my sister: and Abimelech king of Gerar sent, and took Sarah.

ג. וַיָּבֹא אֱלֹהִים אֶל אֲבִימֶלֶךְ בַּחֲלוֹם הַלָּיְלָה וַיֹּאמֶר לוֹ הִנְּךָ מֵת עַל הָאִשָּׁה אֲשֶׁר לָקַחְתָּ וְהִוא בְּעֻלַת בָּעַל:

καὶ εἰσῆλθεν ὁ θεὸς πρὸς Αβιμελεχ ἐν ὕπνῳ τὴν νύκτα καὶ εἶπεν ἰδοὺ σὺ ἀποθνῄσκεις περὶ τῆς γυναικός ἧς ἔλαβες αὕτη δέ ἐστιν συνῳκηκυῖα ἀνδρί

3 ܘܐܸܬܼܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܠ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܒܚܸܠܡܵܐ ܕܠܸܠܝܵܐ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ: ܗܵܐ ܡܵܐܹܬܼ ܐܲܢ̄ܬ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܐ ܕܲܕ݂ܒܲܪܬ: ܡܸܛܠ ܕܐܲܢ̄ܬܲܬܼ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܗ̄ܝܼ.

Venit autem Deus ad Abimelech per somnium nocte et ait illi: “En morieris propter mulierem, quam tulisti; habet enim virum”.

Եւ եկն Աստուած առ Աբիմելէք ի տեսլեան գիշերոյ, եւ ասէ. Ահա մեռանիս վասն կնոջդ զոր առեր, զի կին առնակին է:

მოვიდა ღმერთი აბიმელიქისა ძილსა შინა ღამე და ჰრქუა მას: აჰა ეგერა, შენ მოჰკუდე დედაკაცისა მაგის ძლით, რამეთუ ეგე შეყოფილ არს ქმარსა. 3

3 But God came to Abimelech in a dream by night, and said to him, Behold, thou art but a dead man, for the woman which thou hast taken; for she is a man's wife.

ד. וַאֲבִימֶלֶךְ לֹא קָרַב אֵלֶיהָ וַיֹּאמַר אֲדֹנָי הֲגוֹי גַּם צַדִּיק תַּהֲרֹג:

Αβιμελεχ δὲ οὐχ ἥψατο αὐτῆς καὶ εἶπεν κύριε ἔθνος ἀγνοοῦν καὶ δίκαιον ἀπολεῖς

4 ܘܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܠܵܐ ܩܪܸܒ݂ ܠܵܗ. ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ: ܡܵܪܝܵܐ ܐܵܦ ܥܲܡܵܐ ܙܲܟܵܝܵܐ ܩܵܛܸܠ ܐܲܢ̄ܬ.

Abimelech vero non tetigerat eam. Et ait: “Domine, num gentem etiam iustam interficies?

Բայց Աբիմելէք ոչ մերձեցաւ ի նա, եւ ասէ. Տէր, զազգ մի զանգէտ եւ`` զարդար կորուսանիցե՞ս:

ხოლო აბიმელიქ არა შეეხო მას და ჰრქუა: უფალო, ნათესავი უმეცარი და მართალი წარსწყმიდოა? 4

4 But Abimelech had not come near her: and he said, LORD, wilt thou slay also a righteous nation?

ה. הֲלֹא הוּא אָמַר לִי אֲחֹתִי הִוא וְהִיא גַם הִוא אָמְרָה אָחִי הוּא בְּתָם לְבָבִי וּבְנִקְיֹן כַּפַּי עָשִׂיתִי זֹאת:

οὐκ αὐτός μοι εἶπεν ἀδελφή μού ἐστιν καὶ αὐτή μοι εἶπεν ἀδελφός μού ἐστιν ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ καὶ ἐν δικαιοσύνῃ χειρῶν ἐποίησα τοῦτο

5 ܗܵܐ ܗܘ̤ ܐܸܡܲܪ ܕܚܵܬܼܝ ܗ̄ܝܼ: ܘܐܵܦ ܗܝܼ ܐܸܡܪܲܬܼ ܕܐܵܚܝ ܗ̄ܘܼ. ܒܬܲܡܝܼܡܘܼܬܼ ܠܹܒܝ ܘܲܒ݂ܕܲܟ݂ܝܘܼܬܵܐ ܕܐܝܲܕܲܝ̈ ܥܸܒ݂ܕܹܿܬܼ ܗܵܕܹܐ.

Nonne ipse dixit mihi: "Soror mea est", et ipsa quoque ait: "Frater meus est"? In simplicitate cordis mei et munditia manuum mearum feci hoc”.

Ո՞չ ապաքէն նա ասաց ցիս, Քոյր իմ է, եւ սա ասաց ցիս, Եղբայր իմ է. եւ ես սրբութեամբ սրտի եւ արդարութեամբ ձեռաց արարի զայս:

არა მან მრქუა მეა, ვითარმედ: დაჲ ჩემი არს და მან მითხრა, ვითარმედ: ძმაჲ ჩემი არს? გულითა წრფელითა და სიმართლითა ჴელთათა ვყავ ესე. 5

5 Said he not unto me, She is my sister? and she, even she herself said, He is my brother: in the integrity of my heart and innocency of my hands have I done this.

ו. וַיֹּאמֶר אֵלָיו הָאֱלֹהִים בַּחֲלֹם גַּם אָנֹכִי יָדַעְתִּי כִּי בְתָם לְבָבְךָ עָשִׂיתָ זֹּאת וָאֶחְשׂךְ גַּם אָנֹכִי אוֹתְךָ מֵחֲטוֹ לִי עַל כֵּן לֹא נְתַתִּיךָ לִנְגֹּעַ אֵלֶיהָ:

εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ θεὸς καθ᾽ ὕπνον κἀγὼ ἔγνων ὅτι ἐν καθαρᾷ καρδίᾳ ἐποίησας τοῦτο καὶ ἐφεισάμην ἐγώ σου τοῦ μὴ ἁμαρτεῖν σε εἰς ἐμέ ἕνεκεν τούτου οὐκ ἀφῆκά σε ἅψασθαι αὐτῆς

6 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ ܐܲܠܵܗܵܐ ܒܚܸܠܡܵܐ: ܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܕܲܒ݂ܬܲܡܝܡܘܼܬܼ ܠܸܒܵܟ݂ ܥܒܲܕܿܬܿ ܗܵܕܹܐ ܘܲܚܣܲܟ݂ܬܵܟ݂ ܐܵܦ ܐܸܢܵܐ ܕܠܵܐ ܬܸܚܛܸܐ ܠܝܼ : ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܠܵܐ ܫܒܲܩܬܵܟ݂ ܠܡܸܩܪܲܒ݂ ܠܵܗ.

Dixitque ad eum Deus per somnium: “Et ego scio quod simplici corde feceris; et ideo custodivi te, ne peccares in me, et non dimisi, ut tangeres eam.

Եւ ասէ ցնա Աստուած ի տեսլեանն. Ես գիտացի զի սրբութեամբ սրտի արարեր դու զայդ, եւ խնայեցի ես ի քեզ` չմեղանչել քեզ յիս. վասն այնորիկ ոչ ետու թոյլ քեզ մերձենալ ի դա:

და ჰრქუა მას ღმერთმან: მეცა ვიცი, რამეთუ გულითა წმიდითა ჰყავ ეგე და გერიდე შენ, რათა არა სცოდო ჩემდა მომართ, ამისთჳს არა გიტევე შენ შეხებად მისსა. 6

6 And God said unto him in a dream, Yea, I know that thou didst this in the integrity of thy heart; for I also withheld thee from sinning against me: therefore suffered I thee not to touch her.

ז. וְעַתָּה הָשֵׁב אֵשֶׁת הָאִישׁ כִּי נָבִיא הוּא וְיִתְפַּלֵּל בַּעַדְךָ וֶחְיֵה וְאִם אֵינְךָ מֵשִׁיב דַּע כִּי מוֹת תָּמוּת אַתָּה וְכָל אֲשֶׁר לָךְ:

νῦν δὲ ἀπόδος τὴν γυναῖκα τῷ ἀνθρώπῳ ὅτι προφήτης ἐστὶν καὶ προσεύξεται περὶ σοῦ καὶ ζήσῃ εἰ δὲ μὴ ἀποδίδως γνῶθι ὅτι ἀποθανῇ σὺ καὶ πάντα τὰ σά

7 ܗܵܫܵܐ ܐܲܗܦܸܟ ܐܲܢ̄ܬܲܬܼ ܓܲܒ݂ܪܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܲܢܒ݂ܝܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܘܲܢܨܲܠܸܐ ܥܠܲܝܟ ܘܬܸܚܸܐ. ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܡܲܗܦܸܟ ܐܲܢ̄ܬ: ܕܲܥ ܕܲܡܡܵܬܼ ܡܵܐܹܬܼ ܐܲܢ̄ܬ: ܐܲܢ̄ܬ ܘܟ݂ܠ ܕܐܝܼܬܼ ܠܵܟ.

Nunc igitur redde viro suo uxorem, quia propheta est; et orabit pro te, et vives. Si autem nolueris reddere, scito quod morte morieris tu et omnia, quae tua sunt”.

Բայց արձակեա զկինդ յայր իւր. զի այր մարգարէ է, եւ արասցէ աղօթս վասն քո եւ կեցցես. ապա թէ ոչ տացես, գիտեա զի մեռանիս դու եւ ամենայն որ ինչ քո է:

ხოლო შენ მიეც აწ ცოლი მისი, რამეთუ კაცი წინასწარმეტყუელი არს იგი და ილოცოს შენთჳს და სცხონდე. უკუეთუ არა მისცე, იცოდე, რამეთუ მოჰკუდები შვნ და ყოველი სახლი შენი. 7

7 Now therefore restore the man his wife; for he is a prophet, and he shall pray for thee, and thou shalt live: and if thou restore her not, know thou that thou shalt surely die, thou, and all that are thine.

ח. וַיַּשְׁכֵּם אֲבִימֶלֶךְ בַּבֹּקֶר וַיִּקְרָא לְכָל עֲבָדָיו וַיְדַבֵּר אֶת כָּל הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה בְּאָזְנֵיהֶם וַיִּירְאוּ הָאֲנָשִׁים מְאֹד:

καὶ ὤρθρισεν Αβιμελεχ τὸ πρωὶ καὶ ἐκάλεσεν πάντας τοὺς παῖδας αὐτοῦ καὶ ἐλάλησεν πάντα τὰ ῥήματα ταῦτα εἰς τὰ ὦτα αὐτῶν ἐφοβήθησαν δὲ πάντες οἱ ἄνθρωποι σφόδρα

8 ܘܩܲܕܸܡ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܒܫܲܦܪܵܐ ܘܲܩܪܵܐ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܥܲܒ݂ܕܵܘ̈ܗܝ: ܘܡܲܠܸܠ ܟܠܗܹܝܢ ܡܸܠܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܒܐܸܕ݂ܢܲܝ̈ܗܘܿܢ: ܘܲܕ݂ܚܸܠܘ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܛܵܒ݂.

Statimque de nocte consurgens Abimelech vocavit omnes servos suos et locutus est universa verba haec in auribus eorum; timueruntque viri valde.

Եւ կանխեաց Աբիմելէք ընդ առաւօտն եւ կոչեաց զամենայն զծառայս իւր, եւ խօսեցաւ զամենայն բանս զայսոսիկ յականջս նոցա. եւ զահի հարան ամենայն մարդիկն յոյժ:

აღიმსთო აბიმელიქ განთიად და მოუწოდა ყოველთა მონათა თჳსთა და ეტყოდა ყოველთა ამათ სიტყუათა ყურთა მიმართ მათთა. და შეშინდეს ყოველნი კაცნი უფლისაგან ფრიად. 8

8 Therefore Abimelech rose early in the morning, and called all his servants, and told all these things in their ears: and the men were sore afraid.

ט. וַיִּקְרָא אֲבִימֶלֶךְ לְאַבְרָהָם וַיֹּאמֶר לוֹ מֶה עָשִׂיתָ לָּנוּ וּמֶה חָטָאתִי לָךְ כִּי הֵבֵאתָ עָלַי וְעַל מַמְלַכְתִּי חֲטָאָה גְדֹלָה מַעֲשִׂים אֲשֶׁר לֹא יֵעָשׂוּ עָשִׂיתָ עִמָּדִי:

καὶ ἐκάλεσεν Αβιμελεχ τὸν Αβρααμ καὶ εἶπεν αὐτῷ τί τοῦτο ἐποίησας ἡμῖν μή τι ἡμάρτομεν εἰς σέ ὅτι ἐπήγαγες ἐπ᾽ ἐμὲ καὶ ἐπὶ τὴν βασιλείαν μου ἁμαρτίαν μεγάλην ἔργον ὃ οὐδεὶς ποιήσει πεποίηκάς μοι

9 ܘܲܩܪܵܐ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܠܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ: ܡܵܢܵܐ ܥܸܒ݂ܕܹܿܬܼ ܠܵܟ: ܘܡܵܢܵܐ ܚܛܹܝܬܼ ܠܵܟ݂ ܕܐܲܝܬܿܝܼܬ ܥܠܲܝ ܘܥܲܠ ܡܲܠܟܿܘܼܬܼܝ ܚܛܵܗܵܐ ܪܲܒܵܐ: ܥܒ݂ܵܕܹ̈ܐ ܕܠܵܐ ܡܸܬܼܥܲܒ݂ܕܿܝܼܢ ܥܒܲܕ݂ܬ ܥܲܡܝ.

Vocavit autem Abimelech etiam Abraham et dixit ei: “Quid fecisti nobis? Quid peccavi in te, quia induxisti super me et super regnum meum peccatum grande? Quae non debuisti facere, fecisti mihi”.

Եւ կոչեաց Աբիմելէք զԱբրահամ, եւ ասէ ցնա. Զի՞նչ գործեցեր դու զայդ ընդ մեզ. միթէ մեղա՞ք ինչ քեզ, զի ածեր ի վերայ իմ եւ ի վերայ թագաւորութեան իմոյ մեղս մեծամեծս. գործ զոր ոչ ոք գործէ` գործեցեր ընդ իս:

და მოუწოდა აბიმელიქ აბრაჰამს და ჰრქუა მას: რაჲ ესე მიყავ ჩუენ, შე-მე-რა-გცოდეთა შენ, რამეთუ მოაწიე ჩემ ზედა და სამეფოსა ჩემსა ზედა ცოდვა დიდი, საქმე, რომელ არა ვინ ქმნის, მაქმნიე ჩუენ. 9

9 Then Abimelech called Abraham, and said unto him, What hast thou done unto us? and what have I offended thee, that thou hast brought on me and on my kingdom a great sin? thou hast done deeds unto me that ought not to be done.

י. וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ אֶל אַבְרָהָם מָה רָאִיתָ כִּי עָשִׂיתָ אֶת הַדָּבָר הַזֶּה:

εἶπεν δὲ Αβιμελεχ τῷ Αβρααμ τί ἐνιδὼν ἐποίησας τοῦτο

10 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܠܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܡܵܢܵܐ ܚܙܲܝܬ ܕܲܥܒܲܕܿܬܿ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ.

Rursusque ait: “Quid vidisti, ut hoc faceres?”.

Եւ ասէ Աբիմելէք ցԱբրահամ. Զի՞նչ տեսեալ արարեր զբանդ զայդ:

და ჰრქუა აბიმელიქ აბრაჰამს: რაჲსა გულსა მოგიჴდა და ჰყავ ესე?. 10

10 And Abimelech said unto Abraham, What sawest thou, that thou hast done this thing?

יא. וַיֹּאמֶר אַבְרָהָם כִּי אָמַרְתִּי רַק אֵין יִרְאַת אֱלֹהִים בַּמָּקוֹם הַזֶּה וַהֲרָגוּנִי עַל דְּבַר אִשְׁתִּי:

εἶπεν δὲ Αβρααμ εἶπα γάρ ἄρα οὐκ ἔστιν θεοσέβεια ἐν τῷ τόπῳ τούτῳ ἐμέ τε ἀποκτενοῦσιν ἕνεκεν τῆς γυναικός μου

11 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ. ܡܸܛܠ ܕܐܹܡܪܹܬܼ: ܕܲܠܡܵܐ ܠܲܝܬ ܕܸܚܠܬܹܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܒܐܲܬܼܪܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܢܸܩܛܠܘܼܢܵܢܝ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ ܐܲܢ̄ܬܲܬܼܝ.

Respondit Abraham: “Cogitavi mecum: Certe non est timor Dei in loco isto, et interficient me propter uxorem meam.

Եւ ասէ Աբրահամ. Զի ասացի թէ գուցէ ոչ գուցէ աստուածպաշտութիւն ի տեղւոջս յայսմիկ, եւ զիս սպանանիցեն վասն կնոջդ իմոյ:

და ჰრქუა აბრაჰამ: რამეთუ ვთქუ, ნუუკუე არა იყოს ღმრთისმსახურებაჲ ადგილსა ამას და მე მომკლან ცოლისა ჩემისათჳს. 11

11 And Abraham said, Because I thought, Surely the fear of God is not in this place; and they will slay me for my wife's sake.

יב. וְגַם אָמְנָה אֲחֹתִי בַת אָבִי הִוא אַךְ לֹא בַת אִמִּי וַתְּהִי לִי לְאִשָּׁה:

καὶ γὰρ ἀληθῶς ἀδελφή μού ἐστιν ἐκ πατρός ἀλλ᾽ οὐκ ἐκ μητρός ἐγενήθη δέ μοι εἰς γυναῖκα

12 ܒܪܲܡ ܫܲܪܝܼܪܵܐܝܼܬܼ ܚܵܬܼܝ ܗ̄ܝܼ: ܒܪܲܬܼ ܐܵܒ݂ܝ ܘܠܵܐ ܒܪܲܬܼ ܐܹܡܝ: ܘܲܗܘܵܬܼ ܠܝܼ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܐ.

Alias autem et vere soror mea est, filia patris mei et non filia matris meae, et duxi eam in uxorem.

Բայց արդարեւ քոյր իմ է ի հօրէ եւ ոչ ի մօրէ, եւ եղեւ ինձ կին:

და რამეთუ დაჲცა ჩემი არს ჭეშმარიტად მამით, არა დედით და მეყო მე ცოლ. 12

12 And yet indeed she is my sister; she is the daughter of my father, but not the daughter of my mother; and she became my wife.

יג. וַיְהִי כַּאֲשֶׁר הִתְעוּ אֹתִי אֱלֹהִים מִבֵּית אָבִי וָאֹמַר לָהּ זֶה חַסְדֵּךְ אֲשֶׁר תַּעֲשִׂי עִמָּדִי אֶל כָּל הַמָּקוֹם אֲשֶׁר נָבוֹא שָׁמָּה אִמְרִי לִי אָחִי הוּא:

ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἐξήγαγέν με ὁ θεὸς ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ πατρός μου καὶ εἶπα αὐτῇ ταύτην τὴν δικαιοσύνην ποιήσεις ἐπ᾽ ἐμέ εἰς πάντα τόπον οὗ ἐὰν εἰσέλθωμεν ἐκεῖ εἰπὸν ἐμὲ ὅτι ἀδελφός μού ἐστιν

13 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܕܟܲܕ݂ ܐܲܦܩܲܢܝ ܐܲܠܵܗܵܐ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬܼ ܐܲܒ݂ܝ: ܐܸܡܪܹܬܼ ܠܵܗ: ܗܵܕܹܐ ܛܲܝܒܿܘܼܬܼܵܐ ܕܬܸܥܒܿܕ݂ܝܼܢ ܥܲܡܝ. ܒܟ݂ܠ ܐܲܬܲܪ ܕܐܵܙܠ̄ܝܼܢ ܚ̄ܢܲܢ ܠܬܲܡܵܢ : ܐܸܡܲܪ ܥܠܲܝ ܕܐܲܚܝ ܗ̄ܘܼ.

Cum autem vagari me faceret Deus de domo patris mei, dixi ad eam: Hanc misericordiam facies mecum: in omni loco, ad quem ingrediemur, dices quod frater tuus sim”.

Եւ եղեւ յորժամ եհան զիս Աստուած ի տանէ հօր իմոյ, եւ ես ասացի ցդա. Զայս արդարութիւն արասցես ընդ իս. յամենայն տեղիս ուր եւ երթիցուք, ասասջիր զինէն թէ Եղբայր իմ է:

და იყო, ოდეს გამომიყუანა მე სახლისაგან მამისა ჩემისა და ვარქუ მას: ესე სიმართლე ჰყო ჩემდა მომართ ყოველსავე ადგილსა, ვიდრეცა შევიდეთ მუნ, თქუ ჩემთჳს, ვითარმედ ძმაჲ ჩემი არს. 13

13 And it came to pass, when God caused me to wander from my father's house, that I said unto her, This is thy kindness which thou shalt shew unto me; at every place whither we shall come, say of me, He is my brother.

יד. וַיִּקַּח אֲבִימֶלֶךְ צֹאן וּבָקָר וַעֲבָדִים וּשְׁפָחֹת וַיִּתֵּן לְאַבְרָהָם וַיָּשֶׁב לוֹ אֵת שָׂרָה אִשְׁתּוֹ:

ἔλαβεν δὲ Αβιμελεχ χίλια δίδραχμα πρόβατα καὶ μόσχους καὶ παῖδας καὶ παιδίσκας καὶ ἔδωκεν τῷ Αβρααμ καὶ ἀπέδωκεν αὐτῷ Σαρραν τὴν γυναῖκα αὐτοῦ

14 ܘܲܕ݂ܒܲܪ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܥܵܢܵ̈ܐ ܘܬܼܵܘܪܹ̈ܐ ܘܥܲܒ݂ܕܹ̈ܐ ܘܐܲܡ̈ܗܵܬܼܵܐ ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ: ܘܦܲܢܝܼ ܠܹܗ ܠܣܲܪܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܹܗ.

Tulit igitur Abimelech oves et boves et servos et ancillas et dedit Abraham; reddiditque illi Saram uxorem suam

Եւ առ Աբիմելէք հազար սատեր, եւ`` արջառ եւ ոչխար, ծառայս եւ աղախնայս, եւ ետ Աբրահամու, եւ ետ ցնա զՍառա զկին իւր:

და მოიღო აბიმელიქ ათასი სასწორი ფასი და ცხოვარი და ზროხაჲ, მონები და მჴევლები და მისცა აბრაჰამს და მოსცა სარრა, ცოლი მისი. 14

14 And Abimelech took sheep, and oxen, and menservants, and womenservants, and gave them unto Abraham, and restored him Sarah his wife.

טו. וַיֹּאמֶר אֲבִימֶלֶךְ הִנֵּה אַרְצִי לְפָנֶיךָ בַּטּוֹב בְּעֵינֶיךָ שֵׁב:

καὶ εἶπεν Αβιμελεχ τῷ Αβρααμ ἰδοὺ ἡ γῆ μου ἐναντίον σου οὗ ἐάν σοι ἀρέσκῃ κατοίκει

15 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܠܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ. ܗܵܐ ܐܲܪܥܝ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ. ܟܲܪ ܕܫܲܦܝܼܪ ܒܥܲܝܢܲܝܟ ܬܸܒ݂.

et ait: “Ecce terra mea coram te; ubicumque tibi placuerit, habita”.

Եւ ասէ Աբիմելէք ցԱբրահամ. Ահաւասիկ երկիրդ իմ առաջի քո, ուր հաճոյ իցէ քեզ` բնակեաց:

და ჰრქუა აბიმელიქ აბრაჰამს: აჰა ესერა, ქუეყანა ესე წინაშე შენსა არს, სადაცა გთნავს, დაეშენე. 15

15 And Abimelech said, Behold, my land is before thee: dwell where it pleaseth thee.

טז. וּלְשָׂרָה אָמַר הִנֵּה נָתַתִּי אֶלֶף כֶּסֶף לְאָחִיךְ הִנֵּה הוּא לָךְ כְּסוּת עֵינַיִם לְכֹל אֲשֶׁר אִתָּךְ וְאֵת כֹּל וְנֹכָחַת:

τῇ δὲ Σαρρα εἶπεν ἰδοὺ δέδωκα χίλια δίδραχμα τῷ ἀδελφῷ σου ταῦτα ἔσται σοι εἰς τιμὴν τοῦ προσώπου σου καὶ πάσαις ταῖς μετὰ σοῦ καὶ πάντα ἀλήθευσον

16 ܘܲܠܣܲܪܵܐ ܐܸܡܲܪ. ܗܵܐ ܝܸܗ̄ܒܹܿܬ ܐܵܠܹܦ ܕܲܟ݂ܣܸܦ ܠܐܲܚܘܼܟ݂ܝ. ܘܗܵܐ ܐܵܦ ܗܘ̤ ܝܸܗܝܼܒ݂ ܠܹܟ݂ܝ. ܚܠܵܦ ܕܚܲܦܝܼܬܿܝ ܥܲܝܢܹ̈ܐ ܕܟ݂ܠ ܥܲܡܝ: ܘܥܲܠ ܟܠܡܸܕܸܡ ܐܲܟܸܿܣܬܿܝܼܢܝ.

Sarae autem dixit: “Ecce mille argenteos dedi fratri tuo; ecce hoc erit tibi in velamen oculorum ad omnes, qui tecum sunt, et apud omnes iustificaberis”.

Եւ ցՍառա ասէ. Ահա ետու հազար սատեր եղբօր քում, այն եղիցի քեզ ի պատիւ երեսաց քոց եւ ամենայն կանանց որ ընդ քեզ են. եւ զամենայն արդար խօսեսցիս:

ხოლო სარრას ჰრქუა: აჰა ეგერა, მივეც ათასი სასწორ ძმასა შენსა. ესე გეყავნ შენ პატივ პირისა შენისა და ყოველთავე დედათა შენთანათა და ყოველივე ჭეშმარიტი ჰყვი. 16

16 And unto Sarah he said, Behold, I have given thy brother a thousand pieces of silver: behold, he is to thee a covering of the eyes, unto all that are with thee, and with all other: thus she was reproved.

יז. וַיִּתְפַּלֵּל אַבְרָהָם אֶל הָאֱלֹהִים וַיִּרְפָּא אֱלֹהִים אֶת אֲבִימֶלֶךְ וְאֶת אִשְׁתּוֹ וְאַמְהֹתָיו וַיֵּלֵדוּ:

προσηύξατο δὲ Αβρααμ πρὸς τὸν θεόν καὶ ἰάσατο ὁ θεὸς τὸν Αβιμελεχ καὶ τὴν γυναῖκα αὐτοῦ καὶ τὰς παιδίσκας αὐτοῦ καὶ ἔτεκον

17 ܘܨܲܠܝܼ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܩܕ݂ܵܡ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܐܲܣܝܼ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ ܘܠܐܲܢ̄ܬܿܬܹܗ ܘܠܐܲܡ̈ܗܵܬܹܗ ܘܝܼܠܸܕ݂.

Orante autem Abraham, sanavit Deus Abimelech et uxorem ancillasque eius et pepererunt;

Եւ եկաց յաղօթս Աբրահամ առ Աստուած. եւ բժշկեաց զԱբիմելէք եւ զկին նորա եւ զաղախնայս նորա, եւ ծնանէին:

და ილოცა აბრაჰამ ღმრთისა მიმართ და განკურნა ღმერთმან აბიმელიქ და ცოლი მისი და მჴევლები მისი და შობდეს. 17

17 So Abraham prayed unto God: and God healed Abimelech, and his wife, and his maidservants; and they bare children.

יח. כִּי עָצֹר עָצַר יְהֹוָה בְּעַד כָּל רֶחֶם לְבֵית אֲבִימֶלֶךְ עַל דְּבַר שָׂרָה אֵשֶׁת אַבְרָהָם:

ὅτι συγκλείων συνέκλεισεν κύριος ἔξωθεν πᾶσαν μήτραν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ Αβιμελεχ ἕνεκεν Σαρρας τῆς γυναικὸς Αβρααμ

18 ܡܸܛܠ ܕܡܹܐܚܲܕ ܐܸܚܲܕ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܒܐܲܦܲܝ ܟܠ ܡܲܪܒܿܥܵܐ ܕܒܹܝܬܼ ܐܲܒ݂ܝܼܡܲܠܟ: ܡܸܛܠ ܣܲܪܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܹܗ ܕܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ.

concluserat enim Dominus omnem vulvam domus Abimelech propter Saram uxorem Abraham.

Զի փակելով փակեաց Տէր արտաքուստ զամենայն արգանդ ի տան Աբիմելեքայ վասն Սառայի կնոջ Աբրահամու:

რამეთუ დაჴშვით დაჴშა უფალმან გარეშე ყოველი საშოჲ სახლსა შინა აბიმელიქისასა სარრასთჳს, ცოლისა აბრაჰამისა. 18

18 For the LORD had fast closed up all the wombs of the house of Abimelech, because of Sarah Abraham's wife.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e665dbd5-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display