Bibliotheca Polyglotta

2 And it came to pass, when they had eaten up the corn which they had brought out of Egypt, their father said unto them, Go again, buy us a little food.

ג. וַיֹּאמֶר אֵלָיו יְהוּדָה לֵאמֹר הָעֵד הֵעִד בָּנוּ הָאִישׁ לֵאמֹר לֹא תִרְאוּ פָנַי בִּלְתִּי אֲחִיכֶם אִתְּכֶם:

εἶπεν δὲ αὐτῷ Ιουδας λέγων διαμαρτυρίᾳ διαμεμαρτύρηται ἡμῖν ὁ ἄνθρωπος λέγων οὐκ ὄψεσθε τὸ πρόσωπόν μου ἐὰν μὴ ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν ὁ νεώτερος μεθ᾽ ὑμῶν ᾖ

3 ܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܡܣܲܗܵܕ݂ܘܼ ܣܲܗܸܕ݂ ܒܲܢ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܠܵܐ ܬܸܚܙܘܿܢ ܐܲܦܲܝ: ܐܸܠܵܐ ܟܲܕ݂ ܐܲܚܘܼܟ݂ܘܿܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ.

Respondit Iudas: “Denuntiavit nobis vir ille sub attestatione iurisiurandi dicens: "Non videbitis faciem meam, nisi fratrem vestrum minimum adduxeritis vobiscum".

Խօսեցաւ ընդ նմա Յուդա եւ ասէ. Վկայութեամբ եդ ընդ մեզ վկայութիւն այրն եւ ասէ. Մի՛ տեսանիցէք զերեսս իմ, եթէ ոչ եղբայրն ձեր կրտսեր ընդ ձեզ իցէ:

ჰრქუა მას იუდა: წამებით მიწამებდა ჩუენ კაცი იგი, უფალი ქუეყანისა მის, და თქუა: ვერ იხილოთ პირი ჩემი, უკუეთუ არა ძმაჲ იგი თქუენი უმრწემესი იყოს თქუენ თანა. 3 3

3 And Judah spake unto him, saying, The man did solemnly protest unto us, saying, Ye shall not see my face, except your brother be with you.

ד. אִם יֶשְׁךָ מְשַׁלֵּחַ אֶת אָחִינוּ אִתָּנוּ נֵרְדָה וְנִשְׁבְּרָה לְךָ אֹכֶל:

εἰ μὲν οὖν ἀποστέλλεις τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν μεθ᾽ ἡμῶν καταβησόμεθα καὶ ἀγοράσωμέν σοι βρώματα

4 ܕܐܸܢ ܡܫܲܕܲܪ ܐܲܢ̄ܬ ܠܐܲܚܘܼܢ ܥܲܡܲܢ: ܢܸܚܘܿܬܼ ܘܲܢܡܘܼܪ ܠܲܢ ܥܒ݂ܘܼܪܵܐ.

Si ergo vis eum mittere nobiscum, pergemus pariter et ememus tibi necessaria;

Արդ եթէ արձակես զեղբայրդ մեր ընդ մեզ, իջցուք եւ գնեսցուք կերակուրս:

უკუეთუ მოავლინო შენ ძმაჲ ჩუენი ჩუენ თანა, შთავიდეთ და გიყიდოთ შენ საზრდელი. 4 4

4 If thou wilt send our brother with us, we will go down and buy thee food:

ה. וְאִם אֵינְךָ מְשַׁלֵּחַ לֹא נֵרֵד כִּי הָאִישׁ אָמַר אֵלֵינוּ לֹא תִרְאוּ פָנַי בִּלְתִּי אֲחִיכֶם אִתְּכֶם:

εἰ δὲ μὴ ἀποστέλλεις τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν μεθ᾽ ἡμῶν οὐ πορευσόμεθα ὁ γὰρ ἄνθρωπος εἶπεν ἡμῖν λέγων οὐκ ὄψεσθέ μου τὸ πρόσωπον ἐὰν μὴ ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν ὁ νεώτερος μεθ᾽ ὑμῶν ᾖ

5 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܡܫܲܕܲܪ ܐܲܢ̄ܬ: ܠܵܐ ܢܵܚܬܿܝܼܢܲܢ: ܡܸܛܠ ܕܓܲܒ݂ܪܵܐ ܐܸܡܲܪ ܠܲܢ: ܕܠܵܐ ܬܸܚܙܘܿܢ ܐܲܦܲܝ: ܐܸܠܵܐ ܟܲܕ݂ ܐܲܚܘܼܟ݂ܘܿܢ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ.

sin autem non vis, non ibimus. Vir enim, ut saepe diximus, denuntiavit nobis dicens: "Non videbitis faciem meam absque fratre vestro minimo"”.

Ապա թէ ոչ արձակես զեղբայրդ մեր ընդ մեզ``, ոչ երթիցուք. զի այրն խօսեցաւ ընդ մեզ եւ ասէ. Մի՛ տեսանիցէք զերեսս իմ, եթէ ոչ եղբայրն ձեր կրտսեր ընդ ձեզ իցէ:

უკუეთუ არა მოავლინებ ძმასა ჩუენსა ჩუენ თანა, არა შთავიდეთ, რამეთუ კაცი იგი გვეტყოდა ჩუენ და გურქუა: არა იხილოთ პირი ჩემი, უკუეთუ არა ძმაჲ იგი თქუენი უმრწმესი იყოს თქუენ თანა. 5 5

5 But if thou wilt not send him, we will not go down: for the man said unto us, Ye shall not see my face, except your brother be with you.

ו. וַיֹּאמֶר יִשְׂרָאֵל לָמָה הֲרֵעֹתֶם לִי לְהַגִּיד לָאִישׁ הַעוֹד לָכֶם אָח:

εἶπεν δὲ Ισραηλ τί ἐκακοποιήσατέ με ἀναγγείλαντες τῷ ἀνθρώπῳ εἰ ἔστιν ὑμῖν ἀδελφός

6 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܲܒ݂ܘܼܗܘܿܢ: ܠܡܵܢܵܐ ܐܲܒ݂ܐܸܫܬܿܘܿܢ ܠܝܼ: ܘܚܵܘܝܼܬܿܘܿܢ: ܠܓܲܒ݂ܪܵܐ ܐܸܢ ܐܝܼܬܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܚܵܐ.

Dixit eis Israel: “Cur in meam hoc fecistis miseriam, ut indicaretis ei et alium habere vos fratrem?”.

Եւ ասէ Իսրայէլ. Զի՞նչ չարիս հասուցէք ի վերայ իմ, զի պատմեցէք առնն թէ գուցէ ձեր եղբայր:

და ჰრქუა მათ ისრაჱლ: რაჲ ესე ბოროტი მიყავთ მე? რაჲსათჳს უთხართ, კაცსა მას, რამეთუ გივის თქუენ ძმაჲ. 6 6

6 And Israel said, Wherefore dealt ye so ill with me, as to tell the man whether ye had yet a brother?

ז. וַיֹּאמְרוּ שָׁאוֹל שָׁאַל הָאִישׁ לָנוּ וּלְמוֹלַדְתֵּנוּ לֵאמֹר הַעוֹד אֲבִיכֶם חַי הֲיֵשׁ לָכֶם אָח וַנַּגֶּד לוֹ עַל פִּי הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה הֲיָדוֹעַ נֵדַע כִּי יֹאמַר הוֹרִידוּ אֶת אֲחִיכֶם:

οἱ δὲ εἶπαν ἐρωτῶν ἐπηρώτησεν ἡμᾶς ὁ ἄνθρωπος καὶ τὴν γενεὰν ἡμῶν λέγων εἰ ἔτι ὁ πατὴρ ὑμῶν ζῇ εἰ ἔστιν ὑμῖν ἀδελφός καὶ ἀπηγγείλαμεν αὐτῷ κατὰ τὴν ἐπερώτησιν ταύτην μὴ ᾔδειμεν εἰ ἐρεῖ ἡμῖν ἀγάγετε τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν

7 ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ: ܡܫܲܐܵܠܘܼ ܫܲܐܸܠ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܥܠܲܝܢ ܘܥܲܠ ܫܲܪܒܿܬܲܢ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܥܕܲܟܹܿܝܠ ܐܲܒ݂ܘܼܟ݂ܘܿܢ ܚܲܝ: ܘܐܝܼܬܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܚܵܐ: ܘܚܵܘܝܼܢܵܝܗܝ ܡܸܛܠ ܡܸܠܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ: ܡܸܕܲܥ ܝܵܕ݂ܥܝܼܢ ܗ̄ܘܲܝܢ ܕܐܵܡܲܪ ܠܲܢ ܐܲܚܸܬܼܘ ܠܐܲܚܘܼܟ݂ܘܿܢ.

At illi responderunt: “Interrogavit nos homo per ordinem nostram progeniem: si pater viveret, si haberemus fratrem; et nos respondimus ei consequenter iuxta id, quod fuerat sciscitatus. Numquid scire poteramus quod dicturus esset: "Adducite fratrem vestrum vobiscum?"”.

Եւ նոքա ասեն. Հարցանելով եհարց զմէնջ այրն, եւ զազգէ մերմէ, եւ թէ Տակաւին կենդանի՞ իցէ հայրն ձեր, եւ եթէ իցէ՞ ձեր եղբայր. եւ պատմեցաք նմա ըստ հարցանելոյն նորա. միթէ գիտէա՞ք թէ ասելոց է ցմեզ` Ածէք զեղբայրն ձեր:

ხოლო მათ ჰრქუეს: კითხჳთ მკითხვიდა ჩუენ კაცი იგი ნათესავსა ჩუენსა: უკეთუ მამაჲ თქუენი ცოცხალ-ღა არს, ანუ თუ გივის ძმაჲ? და ჩუენ უთხართ მას კითხჳსა მისისაებრ. ჩუენ რაჲ უწყოდეთ, თუ მრქუას ჩუენ: ვითარმედ მოიყუანეთ ძმაჲ თქუენი? 7 7

7 And they said, The man asked us straitly of our state, and of our kindred, saying, Is your father yet alive? have ye another brother? and we told him according to the tenor of these words: could we certainly know that he would say, Bring your brother down?

ח. וַיֹּאמֶר יְהוּדָה אֶל יִשְׂרָאֵל אָבִיו שִׁלְחָה הַנַּעַר אִתִּי וְנָקוּמָה וְנֵלֵכָה וְנִחְיֶה וְלֹא נָמוּת גַּם אֲנַחְנוּ גַם אַתָּה גַּם טַפֵּנוּ:

εἶπεν δὲ Ιουδας πρὸς Ισραηλ τὸν πατέρα αὐτοῦ ἀπόστειλον τὸ παιδάριον μετ᾽ ἐμοῦ καὶ ἀναστάντες πορευσόμεθα ἵνα ζῶμεν καὶ μὴ ἀποθάνωμεν καὶ ἡμεῖς καὶ σὺ καὶ ἡ ἀποσκευὴ ἡμῶν

8 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܠܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܫܲܕܲܪ ܛܲܠܝܵܐ ܥܲܡܲܢ: ܘܲܢܩܘܼܡ ܘܢܹܐܙܲܠ ܘܢܸܚܸܐ ܘܠܵܐ ܢܡܘܼܬܼ: ܐܵܦ ܚܢܲܢ: ܐܵܦ ܐܲܢ̄ܬܿ: ܐܵܦ ܝܼܩܲܪܬܲܢ.

Iudas quoque dixit patri suo Israel: “Mitte puerum mecum, ut proficiscamur et possimus vivere, ne moriamur nos et tu et parvuli nostri.

Ասէ Յուդա ցԻսրայէլ հայրն իւր. Արձակեա ընդ իս զպատանեակդ, եւ յարուցեալ գնասցուք, զի կեցցուք եւ մի՛ մեռցուք, ե՛ւ մեք ե՛ւ դու ե՛ւ ստացուածք մեր:

ჰრქუა მას იუდა: მოავლინე ყრმაჲ ეგე ჩემ თანა და აღვდგეთ და წარვიდეთ, რათა ვსცხოვნდეთ და არა მოვსწყდეთ ჩუენ-ცა და შენ-ცა და ვანი-ცა შენი. 8 8

8 And Judah said unto Israel his father, Send the lad with me, and we will arise and go; that we may live, and not die, both we, and thou, and also our little ones.

ט. אָנֹכִי אֶעֶרְבֶנּוּ מִיָּדִי תְּבַקְשֶׁנּוּ אִם לֹא הֲבִיאֹתִיו אֵלֶיךָ וְהִצַּגְתִּיו לְפָנֶיךָ וְחָטָאתִי לְךָ כָּל הַיָּמִים:

ἐγὼ δὲ ἐκδέχομαι αὐτόν ἐκ χειρός μου ζήτησον αὐτόν ἐὰν μὴ ἀγάγω αὐτὸν πρὸς σὲ καὶ στήσω αὐτὸν ἐναντίον σου ἡμαρτηκὼς ἔσομαι πρὸς σὲ πάσας τὰς ἡμέρας

9 ܐܸܢܵܐ ܥܵܪܸܒ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܒܹܗ: ܡ̣ܢ ܐܝܼܕܲܝ ܬܒܲܥܵܝܗܝ: ܐܸܢ ܠܵܐ ܐܲܝܬܿܝܼܘܗܝ ܠܵܟ: ܘܐܲܩܝܼܡܝܼܘܗܝ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ: ܐܸܚܛܸܐ ܠܐܲܒ݂ܝ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘܡܵܬܼܵܐ.

Ego spondeo pro puero; de manu mea require illum. Nisi reduxero et reddidero eum tibi, ero peccati reus in te omni tempore.

Ես առնում զդա յերաշխի. ի ձեռաց իմոց խնդրեսջիր զդա. եթէ ոչ ածից զդա առ քեզ եւ կացուցից առաջի քո, յանցաւոր եղէց զամենայն աւուրս:

მე თავს-ვიდვა ეგე და ჴელთა ჩემთაგან იძიე, უკუეთუ არა მოვიყუანო და დავადგინო ეგე შენ წინაშე, შეცოდებულ ვიყო შენდა ყოველთა დღეთა. 9 9

9 I will be surety for him; of my hand shalt thou require him: if I bring him not unto thee, and set him before thee, then let me bear the blame for ever:

י. כִּי לוּלֵא הִתְמַהְמָהְנוּ כִּי עַתָּה שַׁבְנוּ זֶה פַעֲמָיִם:

εἰ μὴ γὰρ ἐβραδύναμεν ἤδη ἂν ὑπεστρέψαμεν δίς

10 ܘܐܵܦ ܐܸܠܘܼܠܵܐ ܐܸܫܬܵܘܚܲܪܢ: ܟܒܲܪ ܕܹܝܢ ܗܦܲܟ݂ܢ ܕܬܲܪܬܹܿܝܢ ܙܲܒ݂ܢܝܼܢ.

Si non intercessisset dilatio, iam vice altera venissemus”.

Զի եթէ չէաք յամեալ, արդ երկիցս իսկ դարձեալ էր այսրէն:

და უკეთუმცა არა დავყოვნეთ, აწმცა მოქცეულ ვართ ორგზის. 10 10

10 For except we had lingered, surely now we had returned this second time.

יא. וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם יִשְׂרָאֵל אֲבִיהֶם אִם כֵּן אֵפוֹא זֹאת עֲשׂוּ קְחוּ מִזִּמְרַת הָאָרֶץ בִּכְלֵיכֶם וְהוֹרִידוּ לָאִישׁ מִנְחָה מְעַט צֳרִי וּמְעַט דְּבַשׁ נְכֹאת וָלֹט בָּטְנִים וּשְׁקֵדִים:

εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ισραηλ ὁ πατὴρ αὐτῶν εἰ οὕτως ἐστίν τοῦτο ποιήσατε λάβετε ἀπὸ τῶν καρπῶν τῆς γῆς ἐν τοῖς ἀγγείοις ὑμῶν καὶ καταγάγετε τῷ ἀνθρώπῳ δῶρα τῆς ῥητίνης καὶ τοῦ μέλιτος θυμίαμα καὶ στακτὴν καὶ τερέμινθον καὶ κάρυα

11 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܐܲܒ݂ܘܼܗܘܿܢ: ܐܸܢ ܗܵܟܲܢܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܗܵܕܹܐ ܥܒܸܕ݂ܘ: ܣܲܒ݂ܘ ܡ̣ܢ ܛܘܼܒ݂ܵܗ ܕܐܲܪܥܵܐ ܒܡܵܐܢܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܐܲܚܸܬܼܘ ܠܓܲܒ݂ܪܵܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ: ܩܲܠܝܼܠ ܨܲܪܘܵܐ: ܘܩܲܠܝܼܠ ܕܸܒ݂ܫܵܐ: ܘܲܪ̈ܗܸܛܢܹܐ: ܘܠܵܛܡܹ̈ܐ: ܘܒܸܛܡܹ̈ܐ: ܘܫܸܓܼ̈ܕܹܐ.

Igitur Israel pater eorum dixit ad eos: “Si sic necesse est, facite, quod vultis; sumite de optimis terrae fructibus in vasis vestris et deferte viro munera: modicum resinae et mellis et tragacanthum et ladanum, pistacias terebinthi et amygdalas.

Ասէ ցնոսա Իսրայէլ հայրն իւրեանց. Այդպէս իցէ, արարէք զայդ. առէք ի պտղոյ երկրիս յամանս ձեր, եւ տարայք առնն պատարագս, ռետին եւ մեղր եւ խունկս եւ ստաշխն եւ բեւեկն եւ ընկոյզ:

და ჰრქუა მას ისრაჱლ: ვინათგან ეგრე არს, ესე ყავთ: მიიღეთ ნაყოფისაგან ამის ქუეყანისა ჭურჭელთა შინა თქუენთა და შთაართუთ ძღუენი კაცსა მის ღმრთისასა: რეტინე და თაფლი და საკუმეველი და შტახსი და ბელეკონი და ნიგოზი. 11 11

11 And their father Israel said unto them, If it must be so now, do this; take of the best fruits in the land in your vessels, and carry down the man a present, a little balm, and a little honey, spices, and myrrh, nuts, and almonds:

יב. וְכֶסֶף מִשְׁנֶה קְחוּ בְיֶדְכֶם וְאֶת הַכֶּסֶף הַמּוּשַׁב בְּפִי אַמְתְּחֹתֵיכֶם תָּשִׁיבוּ בְיֶדְכֶם אוּלַי מִשְׁגֶּה הוּא:

καὶ τὸ ἀργύριον δισσὸν λάβετε ἐν ταῖς χερσὶν ὑμῶν τὸ ἀργύριον τὸ ἀποστραφὲν ἐν τοῖς μαρσίπποις ὑμῶν ἀποστρέψατε μεθ᾽ ὑμῶν μήποτε ἀγνόημά ἐστιν

12 ܘܟܸܣܦܵܐ ܐܲܥܦܵܐ ܣܲܒ݂ܘ ܒܐܝܼܕܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܟܸܣܦܵܐ ܕܲܗܦܲܟ ܒܦܘܼܡ ܛܲܥܢܲܝܟܿܘܿܢ: ܐܲܗܦܸܟ݂ܘ ܒܐܝܼܕܲܝܟܿܘܿܢ: ܕܲܠܡܵܐ ܛܘܼܥܝܲܝ ܗ̄ܝܼ.

Pecuniam quoque duplicem ferte vobiscum et illam, quam invenistis in sacculis, reportate, ne forte errore factum sit;

Եւ արծաթ կրկին առէք ի ձեռս ձեր, եւ զարծաթն որ դարձաւ յամանս ձեր` տարայք ընդ ձեզ, գուցէ ընդ խաբս ինչ իցէ:

და ვეცხლი ორი წილი მიიღეთ ჴელთა თქუენთა, ვეცხლი იგი, რომელ მოიგო ჭურჭელთა თქუენთა თანა, მიიღეთ თქუენ თანავე, ნუუკუ უმეცრება რაჲმე არს. 12 12

12 And take double money in your hand; and the money that was brought again in the mouth of your sacks, carry it again in your hand; peradventure it was an oversight:

יג. וְאֶת אֲחִיכֶם קָחוּ וְקוּמוּ שׁוּבוּ אֶל הָאִישׁ:

καὶ τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν λάβετε καὶ ἀναστάντες κατάβητε πρὸς τὸν ἄνθρωπον

13 ܘܠܲܐܚܘܼܟ݂ܘܿܢ ܕܒܲܪܘ: ܘܩܘܼܡܘ ܘܲܗܦܘܿܟ݂ܘ ܠܘܵܬܼ ܓܲܒ݂ܪܵܐ.

sed et fratrem vestrum tollite et ite ad virum.

Եւ զեղբայրդ ձեր առէք, եւ արիք իջէք առ այրն:

და ძმაჲ თქუენი წარიყუანეთ, და აღდეგით და წარვედით მის კაცისა. 13 13

13 Take also your brother, and arise, go again unto the man:

יד. וְאֵל שַׁדַּי יִתֵּן לָכֶם רַחֲמִים לִפְנֵי הָאִישׁ וְשִׁלַּח לָכֶם אֶת אֲחִיכֶם אַחֵר וְאֶת בִּנְיָמִין וַאֲנִי כַּאֲשֶׁר שָׁכֹלְתִּי שָׁכָלְתִּי:

ὁ δὲ θεός μου δῴη ὑμῖν χάριν ἐναντίον τοῦ ἀνθρώπου καὶ ἀποστείλαι τὸν ἀδελφὸν ὑμῶν τὸν ἕνα καὶ τὸν Βενιαμιν ἐγὼ μὲν γάρ καθὰ ἠτέκνωμαι ἠτέκνωμαι

14 ܘܐܹܝܠܫܲܕܲܝ ܢܸܬܸܿܠܟ݂ܘܿܢ ܠܪܲܚܡܹܐ ܩܕ݂ܵܡ ܓܲܒ݂ܪܵܐ: ܘܲܢܫܲܕܲܪ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ ܠܐܲܚܘܼܟ݂ܘܿܢ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܘܲܠܒܸܢܝܵܡܹܝܢ: ܘܐܸܢܵܐ ܐܲܝܟ ܕܓܲܙܝܼܬܼ ܓܲܙܝܼܬܼ.

Deus autem meus omnipotens faciat vobis eum placabilem, et remittat vobiscum fratrem vestrum, quem tenet, et hunc Beniamin. Ego autem quasi orbatus absque liberis ero”.

Եւ Աստուած իմ տացէ ձեզ շնորհս առաջի առնն, եւ արձակեսցէ ընդ ձեզ զեղբայրն ձեր զմեւս եւ զԲենիամին. բայց ես որպէս անզաւակեցայ, անզաւակեցայ:

ხოლო ღმერთმან ჩემმან მოგეცინ თქუენ მადლი წინაშე მის კაცისა, მოავლინენ ძმაჲ იგი თქუენი ერთი და ბენიამენ, რამეთუ მე ერთ-ვე უშვილო ვიქმენ. 14 14

14 And God Almighty give you mercy before the man, that he may send away your other brother, and Benjamin. If I be bereaved of my children, I am bereaved.

טו. וַיִּקְחוּ הָאֲנָשִׁים אֶת הַמִּנְחָה הַזֹּאת וּמִשְׁנֶה כֶּסֶף לָקְחוּ בְיָדָם וְאֶת בִּנְיָמִן וַיָּקֻמוּ וַיֵּרְדוּ מִצְרַיִם וַיַּעַמְדוּ לִפְנֵי יוֹסֵף:

λαβόντες δὲ οἱ ἄνδρες τὰ δῶρα ταῦτα καὶ τὸ ἀργύριον διπλοῦν ἔλαβον ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν καὶ τὸν Βενιαμιν καὶ ἀναστάντες κατέβησαν εἰς Αἴγυπτον καὶ ἔστησαν ἐναντίον Ιωσηφ

15 ܘܲܢܣܲܒ݂ܘ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܐܲܥܦܵܐ ܕܟܸܣܦܵܐ ܢܣܲܒ݂ܘ ܒܐܝܼܕܲܝܗܘܿܢ: ܘܲܕ݂ܒܲܪܘ ܥܲܡܗܘܿܢ ܠܒܸܢܝܵܡܹܝܢ: ܘܩܵܡܘ ܘܲܢܚܸܬܼܘ ܠܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܩܵܡܘ ܩܕ݂ܵܡ ܝܵܘܣܸܦ.

Tulerunt ergo viri munera et pecuniam duplicem et Beniamin descenderuntque in Aegyptum; et steterunt coram Ioseph.

Եւ առեալ արանցն զպատարագսն եւ արծաթ կրկին ի ձեռս իւրեանց եւ զԲենիամին, յարուցեալ իջին յԵգիպտոս, եւ կացին յանդիման Յովսեփայ:

მიიღეს კაცთა მათ ძღუენი იგი და ვეცხლი ორი წილი მიიღეს ჴელთა მათთა და ბენიამენ, და აღდგეს და შთავიდეს ეგჳპტედ და წარდგეს წინაშე იოსებისა. 15 15

15 And the men took that present, and they took double money in their hand and Benjamin; and rose up, and went down to Egypt, and stood before Joseph.

טז. וַיַּרְא יוֹסֵף אִתָּם אֶת בִּנְיָמִין וַיֹּאמֶר לַאֲשֶׁר עַל בֵּיתוֹ הָבֵא אֶת הָאֲנָשִׁים הַבָּיְתָה וּטְבֹחַ טֶבַח וְהָכֵן כִּי אִתִּי יֹאכְלוּ הָאֲנָשִׁים בַּצָּהֳרָיִם:

εἶδεν δὲ Ιωσηφ αὐτοὺς καὶ τὸν Βενιαμιν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τὸν ὁμομήτριον καὶ εἶπεν τῷ ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ εἰσάγαγε τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὴν οἰκίαν καὶ σφάξον θύματα καὶ ἑτοίμασον μετ᾽ ἐμοῦ γὰρ φάγονται οἱ ἄνθρωποι ἄρτους τὴν μεσημβρίαν

16 ܘܲܚܙܵܐ ܝܵܘܣܸܦ ܥܲܡܗܘܿܢ ܠܒܸܢܝܵܡܹܝܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܪܲܒ ܒܲܝܬܹܿܗ: ܐܲܥܸܠ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܠܒܲܝܬܵܐ: ܘܟ݂ܘܼܣ ܢܸܟ݂ܣܬܵܐ ܘܬܲܩܸܢ: ܡܸܛܠ ܕܥܲܡܝ ܐܵܟ݂ܠܝܼܢ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܒܛܲܗܪܵܐ.

Quos cum ille vidisset et Beniamin simul, praecepit dispensatori domus suae dicens: “Introduc viros domum et occide victimas et instrue convivium, quoniam mecum sunt comesturi meridie”.

Իբրեւ ետես զնոսա Յովսէփ, եւ զԲենիամին եղբայր իւր``, ասէ ցհազարապետ տանն իւրոյ. Տար զարսդ ի տուն, եւ զեն զենլիս եւ պատրաստեա. զի ընդ իս ուտելոց են արքդ այդոքիկ հաց ի միջօրէի:

ვითარცა იხილნა იგინი იოსებ და ბენიამენ, ძმაჲ იგი თჳსი ერთისა დედისაჲ, ჰრქუა ეზოჲსმოძღუარსა თჳსსა: შეიყუანენ კაცნი ეგე სახიდ და დაკალ საკლველები და მზა-ყავ, რამეთუ ჩემ თანა ჭამონ პური კაცთა მაგათ სამხრის. 16 16

16 And when Joseph saw Benjamin with them, he said to the ruler of his house, Bring these men home, and slay, and make ready; for these men shall dine with me at noon.

יז. וַיַּעַשׂ הָאִישׁ כַּאֲשֶׁר אָמַר יוֹסֵף וַיָּבֵא הָאִישׁ אֶת הָאֲנָשִׁים בֵּיתָה יוֹסֵף:

ἐποίησεν δὲ ὁ ἄνθρωπος καθὰ εἶπεν Ιωσηφ καὶ εἰσήγαγεν τοὺς ἀνθρώπους εἰς τὸν οἶκον Ιωσηφ

17 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܥܲܒ݂ܕܵܐ ܐܲܝܟ ܕܐܸܡܲܪ ܝܵܘܣܸܦ: ܘܐܲܥܸܠ ܐܸܢܘܿܢ ܠܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܠܒܹܝܬܼ ܝܵܘܣܸܦ.

Fecit ille, quod sibi fuerat imperatum, et introduxit viros in domum Ioseph.

Եւ արար այրն որպէս եւ ասաց Յովսէփ. եւ տարաւ ցարսն ի տուն Յովսեփայ:

ყო ეგრე კაცმან მან, ვითარცა უბრძანა მას იოსებ და შეიყუანნა იგინი ვანად იოსებისა. 17 17

17 And the man did as Joseph bade; and the man brought the men into Joseph's house.

יח. וַיִּירְאוּ הָאֲנָשִׁים כִּי הוּבְאוּ בֵּית יוֹסֵף וַיֹּאמְרוּ עַל דְּבַר הַכֶּסֶף הַשָּׁב בְּאַמְתְּחֹתֵינוּ בַּתְּחִלָּה אֲנַחְנוּ מוּבָאִים לְהִתְגֹּלֵל עָלֵינוּ וּלְהִתְנַפֵּל עָלֵינוּ וְלָקַחַת אֹתָנוּ לַעֲבָדִים וְאֶת חֲמֹרֵינוּ:

ἰδόντες δὲ οἱ ἄνθρωποι ὅτι εἰσήχθησαν εἰς τὸν οἶκον Ιωσηφ εἶπαν διὰ τὸ ἀργύριον τὸ ἀποστραφὲν ἐν τοῖς μαρσίπποις ἡμῶν τὴν ἀρχὴν ἡμεῖς εἰσαγόμεθα τοῦ συκοφαντῆσαι ἡμᾶς καὶ ἐπιθέσθαι ἡμῖν τοῦ λαβεῖν ἡμᾶς εἰς παῖδας καὶ τοὺς ὄνους ἡμῶν

18 ܘܲܕ݂ܚܸܠܘ ܟܲܕ݂ ܡܲܥܠܝܼܢ ܠܗܘܿܢ ܠܒܹܝܬܼ ܝܵܘܣܸܦ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ: ܡܸܛܠ ܟܸܣܦܵܐ ܕܲܗܦܲܟ ܒܛܲܥܢܲܝܢ ܒܩܲܕ݂ܡܲܝܬܵܐ ܡܲܥܠܝܼܢ ܠܲܢ: ܠܡܸܬܼܪܵܘܪܵܒ݂ܘܼ ܥܠܲܝܢ: ܘܲܠܡܸܬܼܢܟ݂ܵܠܘܼ ܥܠܲܝܢ: ܕܢܸܥܒܿܕ݂ܘܼܢܲܢ ܥܲܒ݂ܕܹ̈ܐ: ܘܲܠܚܸܡܪ̈ܲܢ.

Ibique exterriti dixerunt mutuo: “Propter pecuniam, quam rettulimus prius in saccis nostris, introducti sumus, ut irruant in nos et violenter subiciant servituti et nos et asinos nostros”.

Եւ տեսեալ արանցն եթէ տարան զնոսա ի տուն Յովսեփայ, ասեն. Վասն արծաթոյն որ դարձաւ յամանս մեր զառաջինն` մտանեմք մեք անդր առ ի խուզելոյ զմեզ, արկանել`` ի վերայ մեր, եւ առնուլ զմեզ ի ծառայս եւ զէշս մեր:

ვითარცა იხილეს, რამეთუ შეიყუანეს კაცნი იგი სახიდ იოსებისა და თქუეს ვეცხლისა მისთჳს, რაჟამს იპოვა ჭურჭელთა ჩუენთა პირველად, მისთჳს შევჰყავთ ჩუენ შეწამებად დაცვისა და დადებად ბრალისა და მიყუანებად ჩუენდა მონად და კარაულთა ჩუენთა. 18 18

18 And the men were afraid, because they were brought into Joseph's house; and they said, Because of the money that was returned in our sacks at the first time are we brought in; that he may seek occasion against us, and fall upon us, and take us for bondmen, and our asses.

יט. וַיִּגְּשׁוּ אֶל הָאִישׁ אֲשֶׁר עַל בֵּית יוֹסֵף וַיְדַבְּרוּ אֵלָיו פֶּתַח הַבָּיִת:

προσελθόντες δὲ πρὸς τὸν ἄνθρωπον τὸν ἐπὶ τοῦ οἴκου Ιωσηφ ἐλάλησαν αὐτῷ ἐν τῷ πυλῶνι τοῦ οἴκου

19 ܘܲܩܪܸܒ݂ܘ ܠܘܵܬܼ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܪܲܒ ܒܲܝܬܹܗ ܕܝܵܘܣܸܦ: ܘܡܲܠܸܠܘ ܥܲܡܹܗ ܒܬܲܪܥܵܐ ܕܒܲܝܬܵܐ.

Quam ob rem in ipsis foribus accedentes ad dispensatorem domus

Մատուցեալ առ այրն, վերակացու տանն Յովսեփայ, խօսեցան առ դրանն:

მოუჴდეს კაცსა მას, რომელ-იგი იყო სახლსა ზედა იოსებისსა. 19 19

19 And they came near to the steward of Joseph's house, and they communed with him at the door of the house,

כ. וַיֹּאמְרוּ בִּי אֲדֹנִי יָרֹד יָרַדְנוּ בַּתְּחִלָּה לִשְׁבָּר אֹכֶל:

λέγοντες δεόμεθα κύριε κατέβημεν τὴν ἀρχὴν πρίασθαι βρώματα

20 ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܹܗ: ܒܵܥܹܝܢܲܢ ܡܵܪܲܢ: ܡܚܲܬܼ ܢܚܸܬܲܢ ܒܩܲܕ݂ܡܵܝܬܵܐ ܠܲܡܡܵܪ ܥܒ݂ܘܼܪܵܐ.

locuti sunt: “Oramus, domine, ut audias nos. Iam ante descendimus, ut emeremus escas;

եւ ասեն. Աղաչեմք զքեզ, տէր, իջաք զառաջինն գնել կերակուրս:

ბჭეთა სახლისათა და ჰრქუეს: გევედრებით, უფალო, მოვედით პირველად სყიდად საზრდელისა. 20 20

20 And said, O sir, we came indeed down at the first time to buy food:

כא. וַיְהִי כִּי בָאנוּ אֶל הַמָּלוֹן וַנִּפְתְּחָה אֶת אַמְתְּחֹתֵינוּ וְהִנֵּה כֶסֶף אִישׁ בְּפִי אַמְתַּחְתּוֹ כַּסְפֵּנוּ בְּמִשְׁקָלוֹ וַנָּשֶׁב אֹתוֹ בְּיָדֵנוּ:

ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤλθομεν εἰς τὸ καταλῦσαι καὶ ἠνοίξαμεν τοὺς μαρσίππους ἡμῶν καὶ τόδε τὸ ἀργύριον ἑκάστου ἐν τῷ μαρσίππῳ αὐτοῦ τὸ ἀργύριον ἡμῶν ἐν σταθμῷ ἀπεστρέψαμεν νῦν ἐν ταῖς χερσὶν ἡμῶν

21 ܘܟܲܕ݂ ܐܸܙܲܠܢ ܠܒܹܝܬܼ ܒܵܘܬܼܵܐ: ܦܬܲܚܲܢ ܛܲܥܢܲܝܢ: ܘܗܵܐ ܟܸܣܦܹܗ ܕܓܲܒ݂ܪܵܐ ܒܦܘܼܡ ܛܲܥܢܹܗ: ܟܸܣܦܲܢ ܒܡܲܬܼܩܵܠܹܗ ܐܲܗܦܸܟ݂ܢܵܝܗܝ ܒܐܝܼܕܲܢ.

quibus emptis, cum venissemus ad deversorium, aperuimus saccos nostros et invenimus pecuniam in ore saccorum; quam nunc eodem pondere reportavimus.

Եւ եղեւ իբրեւ հասաք յիջավանս եւ բացաք զամանս մեր, եւ արծաթն իւրաքանչիւր յամանի իւրում էր. արդ զարծաթն այսրէն կշռով դարձուցաք, եւ աւասիկ ի ձեռին մերում է:

და იყო, ვითარცა მივედით სადგურსა და აღვაღეთ ძაძათა ჩუენთა, კაცად-კაცადისა ვეცხლი იპოვა ძაძათა ჩუენთა ვეცხლი ჩუენი, სასწორით მოგვიღებიეს ჴელთა ჩუენთა აწ. 21 21

21 And it came to pass, when we came to the inn, that we opened our sacks, and, behold, every man's money was in the mouth of his sack, our money in full weight: and we have brought it again in our hand.

כב. וְכֶסֶף אַחֵר הוֹרַדְנוּ בְיָדֵנוּ לִשְׁבָּר אֹכֶל לֹא יָדַעְנוּ מִי שָׂם כַּסְפֵּנוּ בְּאַמְתְּחֹתֵינוּ:

καὶ ἀργύριον ἕτερον ἠνέγκαμεν μεθ᾽ ἑαυτῶν ἀγοράσαι βρώματα οὐκ οἴδαμεν τίς ἐνέβαλεν τὸ ἀργύριον εἰς τοὺς μαρσίππους ἡμῶν

22 ܘܟܸܣܦܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܐܲܚܸܬܲܢ ܒܐܝܼܕܲܢ ܠܲܡܡܵܪ ܥܒ݂ܘܼܪܵܐ: ܘܠܵܐ ܝܼܕܲܥܲܢ ܡܲܢܘܼ ܣܵܡ ܟܸܣܦܲܢ ܒܦܘܼܡ ܛܲܥܢܲܝܢ.

Sed et aliud attulimus argentum, ut emamus, quae nobis necessaria sunt. Non est in nostra conscientia, quis posuerit argentum in marsupiis nostris”.

Եւ այլ արծաթ բերաք ընդ մեզ, գնել կերակուրս. եւ ոչ գիտեմք ո՛վ եդ զարծաթն յամանս մեր:

და ვეცხლი სხუაჲ მოგჳღებიეს სყიდად საზრდელისა და არა ვიცით, ვინ შთადვა იგი ძაძათა ჩუენთა. 22 22

22 And other money have we brought down in our hands to buy food: we cannot tell who put our money in our sacks.

כג. וַיֹּאמֶר שָׁלוֹם לָכֶם אַל תִּירָאוּ אֱלֹהֵיכֶם וֵאלֹהֵי אֲבִיכֶם נָתַן לָכֶם מַטְמוֹן בְּאַמְתְּחֹתֵיכֶם כַּסְפְּכֶם בָּא אֵלָי וַיּוֹצֵא אֲלֵהֶם אֶת שִׁמְעוֹן:

εἶπεν δὲ αὐτοῖς ἵλεως ὑμῖν μὴ φοβεῖσθε ὁ θεὸς ὑμῶν καὶ ὁ θεὸς τῶν πατέρων ὑμῶν ἔδωκεν ὑμῖν θησαυροὺς ἐν τοῖς μαρσίπποις ὑμῶν τὸ δὲ ἀργύριον ὑμῶν εὐδοκιμοῦν ἀπέχω καὶ ἐξήγαγεν πρὸς αὐτοὺς τὸν Συμεων

23 ܐܵܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܫܠܵܡ ܠܟ݂ܘܿܢ: ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚܠܘܼܢ: ܐܲܠܵܗܟ݂ܘܿܢ ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܐܲܒ݂ܘܼܟ݂ܘܿܢ ܣܵܡ ܠܟ݂ܘܿܢ ܣܝܼܡܬܼܵܐ ܒܛܲܥܢܲܝܟܿܘܿܢ: ܟܸܣܦܟ݂ܘܿܢ ܥܲܠ ܠܘܵܬܼܝ: ܘܐܲܦܸܩ ܠܘܵܬܼܗܘܿܢ ܠܫܸܡܥܘܿܢ.

At ille respondit: “Pax vobiscum, nolite timere. Deus vester et Deus patris vestri dedit vobis thesauros in saccis vestris; nam pecuniam, quam dedistis mihi, probatam ego habeo”. Eduxitque ad eos Simeon.

Եւ ասէ ցնոսա. Խաղաղութիւն ընդ ձեզ, մի՛ երկնչիք. Աստուածն ձեր եւ հարցն ձերոց ետ ձեզ գանձս յամանս ձեր. այլ իմ զձեր արծաթն առեալ եւ հաճեալ եմ: Եւ եհան առ նոսա զՇմաւոն:

ხოლო მან ჰრქუა მათ: შენდობა იყავნ თქუენდა. ნუ გეშინინ, ღმერთმან თქუენმან და ღმერთმან მამათა თქუენთამან გცა საფასე ჭურჭელთა თქუენთა. ხოლო მე ვეცხლი თქუენი გამოცდილი მომიღებიეს და გამოგუარა მათ სჳმეონ და შეიყუანნა იგინი შინაგან. 23 23

23 And he said, Peace be to you, fear not: your God, and the God of your father, hath given you treasure in your sacks: I had your money. And he brought Simeon out unto them.

כד. וַיָּבֵא הָאִישׁ אֶת הָאֲנָשִׁים בֵּיתָה יוֹסֵף וַיִּתֶּן מַיִם וַיִּרְחֲצוּ רַגְלֵיהֶם וַיִּתֵּן מִסְפּוֹא לַחֲמֹרֵיהֶם:

καὶ ἤνεγκεν ὕδωρ νίψαι τοὺς πόδας αὐτῶν καὶ ἔδωκεν χορτάσματα τοῖς ὄνοις αὐτῶν

24 ܘܐܲܥܸܠ ܥܲܒ݂ܕܵܐ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܠܒܹܝܬܼ ܝܵܘܣܸܦ: ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܡܲܝܵܐ ܘܐܲܫܝܼܓܼܘ ܪܸܓܼܠܲܝܗܘܿܢ: ܘܐܲܪܡܝܼ ܟܸܣܬܼܵܐ ܠܲܒ݂ܥܝܼܪܗܘܿܢ.

Et introductis domum attulit aquam, et laverunt pedes suos; deditque pabulum asinis eorum.

Եւ տարաւ ի ներքս այրն զորեարն ի տուն Յովսեփայ, եւ բերին ջուր լուանալ զոտս նոցա, եւ ետ կերակուր գրաստուց նոցա:

და მოართუა წყალი დაბანად ფერჴთა მათთა და სცა საზრდელი ვირთა მათთა. 24 24

24 And the man brought the men into Joseph's house, and gave them water, and they washed their feet; and he gave their asses provender.

כה. וַיָּכִינוּ אֶת הַמִּנְחָה עַד בּוֹא יוֹסֵף בַּצָּהֳרָיִם כִּי שָׁמְעוּ כִּי שָׁם יֹאכְלוּ לָחֶם:

ἡτοίμασαν δὲ τὰ δῶρα ἕως τοῦ ἐλθεῖν Ιωσηφ μεσημβρίας ἤκουσαν γὰρ ὅτι ἐκεῖ μέλλει ἀριστᾶν

25 ܘܬܲܩܸܢܘ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ: ܟܲܕ݂ ܥܵܐܹܠ ܝܵܘܣܸܦ ܒܛܲܗܪܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܲܫܡܲܥ ܕܬܲܡܲܢ ܐܵܟ݂ܠܝܼܢ ܠܲܚܡܵܐ.

Illi vero parabant munera, donec ingrederetur Ioseph meridie; audierant enim quod ibi comesturi essent panem.

Եւ նոքա պատրաստեցին զպատարագսն մինչչեւ եկեալ էր Յովսէփ ի միջօրէին. քանզի լուան թէ անդ ճաշելոց է:

ხოლო მათ მზა-ყუეს ძღუენი მოსლვადმდე იოსებისა სამხრად, რამეთუ ესმა ვითარმედ, მუნ სადილობად არს. 25 25

25 And they made ready the present against Joseph came at noon: for they heard that they should eat bread there.

כו. וַיָּבֹא יוֹסֵף הַבַּיְתָה וַיָּבִיאוּ לוֹ אֶת הַמִּנְחָה אֲשֶׁר בְּיָדָם הַבָּיְתָה וַיִּשְׁתַּחֲווּ לוֹ אָרְצָה:

εἰσῆλθεν δὲ Ιωσηφ εἰς τὴν οἰκίαν καὶ προσήνεγκαν αὐτῷ τὰ δῶρα ἃ εἶχον ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν εἰς τὸν οἶκον καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τὴν γῆν

26 ܘܥܲܠ ܝܵܘܣܸܦ ܠܒܲܝܬܵܐ: ܘܐܲܝܬܿܝܼܘ ܠܹܗ ܩܘܼܪܒܵܢܵܐ ܕܒ݂ܐܝܼܕܲܝܗܘܿܢ ܠܒܲܝܬܵܐ: ܘܲܣܓܸܕ݂ܘ ܠܹܗ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Igitur ingressus est Ioseph domum suam, obtuleruntque ei munera tenentes in manibus suis; et adoraverunt proni in terram.

Եմուտ Յովսէփ ի տուն, եւ մատուցին նմա զընծայսն զոր ունէին ի ձեռս իւրեանց` ի տան անդ, եւ երկիր պագին նմա ի վերայ երեսաց իւրեանց յերկիր:

შევიდა იოსებ სახიდ თჳსა და შეართუეს მის ძღუენი, რომელ აქუნდა ჴელთა მათთა და თაყუანი-სცეს მას თავითა ქუეყანასა ზედა. 26 26

26 And when Joseph came home, they brought him the present which was in their hand into the house, and bowed themselves to him to the earth.

כז. וַיִּשְׁאַל לָהֶם לְשָׁלוֹם וַיֹּאמֶר הֲשָׁלוֹם אֲבִיכֶם הַזָּקֵן אֲשֶׁר אֲמַרְתֶּם הַעוֹדֶנּוּ חָי:

ἠρώτησεν δὲ αὐτούς πῶς ἔχετε καὶ εἶπεν αὐτοῖς εἰ ὑγιαίνει ὁ πατὴρ ὑμῶν ὁ πρεσβύτερος ὃν εἴπατε ἔτι ζῇ

27 ܘܫܲܐܸܠ ܒܲܫܠܡܗܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܫܠܵܡ ܗ̄ܘܼ ܐܲܒ݂ܘܼܟ݂ܘܿܢ ܣܵܒ݂ܵܐ ܕܐܸܡܲܪܬܿܘܿܢ ܠܝܼ : ܥܕܲܟܹܿܝܠ ܚܲܝ ܗ̄ܘܼ.

At ille, clementer resalutatis eis, interrogavit eos dicens: “Salvusne est pater vester senex, de quo dixeratis mihi? Adhuc vivit?”.

Եհարց զնոսա եւ ասէ. Զիա՞րդ կայք: Եւ ասէ ցնոսա եթէ Ո՞ղջ իցէ հայրն ձեր ծերունի, զորմէ ասացէք թէ տակաւին կենդանի է:

ჰკითხა მათ იოსებ და ჰრქუა: ვითარ-რაჲ ცოცხლებით იყუენით? და მერმე ჰრქუა მათ: ცოცხლებით არს-ა მამაჲ იგი თქუენი მოხუცებული, რომლისა სთქუთ: ცოცხალ-ღა არს? 27 27

27 And he asked them of their welfare, and said, Is your father well, the old man of whom ye spake? Is he yet alive?

כח. וַיֹּאמְרוּ שָׁלוֹם לְעַבְדְּךָ לְאָבִינוּ עוֹדֶנּוּ חָי וַיִּקְּדוּ וַיִּשְׁתַּחֲווּ כתיב וישתחו:

οἱ δὲ εἶπαν ὑγιαίνει ὁ παῖς σου ὁ πατὴρ ἡμῶν ἔτι ζῇ καὶ εἶπεν εὐλογητὸς ὁ ἄνθρωπος ἐκεῖνος τῷ θεῷ καὶ κύψαντες προσεκύνησαν αὐτῷ

28 ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܫܠܵܡ ܗ̄ܘܼ ܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܐܲܒ݂ܘܼܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܹܗ ܥܕܲܟܹܿܝܠ ܚܲܝ ܗ̄ܘܼ: ܘܲܩܥܸܕ݂ܘ ܘܲܣܓܸܕ݂ܘ.

Qui responderunt: “Sospes est servus tuus pater noster, adhuc vivit”. Et incurvati adoraverunt eum.

Եւ նոքա ասեն. Ողջ է ծառայ քո հայր մեր, տակաւին կենդանի է: Եւ ասէ. Օրհնեալ է այրն այն յԱստուծոյ:`` Եւ խոնարհեցան երկիր պագին նմա:

ხოლო მათ ჰრქუეს: ცოცხლებით არს მონაჲ შენი, მამაჲ ჩუენი, ცოცხალ-ღა არს. და თქუა იოსებ: კურთხეულ არს კაცი იგი ღმრთისა მიერ და იგინი მოდრკეს და თაყუანის-სცეს. 28 28

28 And they answered, Thy servant our father is in good health, he is yet alive. And they bowed down their heads, and made obeisance.

כט. וַיִּשָּׂא עֵינָיו וַיַּרְא אֶת בִּנְיָמִין אָחִיו בֶּן אִמּוֹ וַיֹּאמֶר הֲזֶה אֲחִיכֶם הַקָּטֹן אֲשֶׁר אֲמַרְתֶּם אֵלָי וַיֹּאמַר אֱלֹהִים יָחְנְךָ בְּנִי:

ἀναβλέψας δὲ τοῖς ὀφθαλμοῖς Ιωσηφ εἶδεν Βενιαμιν τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ τὸν ὁμομήτριον καὶ εἶπεν οὗτος ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν ὁ νεώτερος ὃν εἴπατε πρός με ἀγαγεῖν καὶ εἶπεν ὁ θεὸς ἐλεήσαι σε τέκνον

29 ܘܐܲܪܝܼܡ ܥܲܝܢܵܘܗܝ ܘܲܚܙܵܐ ܠܒܸܢܝܵܡܹܝܢ ܐܲܚܘܼܗܝ ܒܲܪ ܐܸܡܹܗ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܗܵܢܵܘ ܐܲܚܘܼܟ݂ܘܿܢ ܙܥܘܿܪܵܐ: ܕܐܸܡܲܪܬܿܘܼܢ ܠܝܼ: ܘܐܸܡܲܪ݂: ܐܲܠܵܗܵܐ ܢܪܲܚܸܡ ܥܠܲܝܟ ܒܹܪܝ.

Attollens autem Ioseph oculos vidit Beniamin fratrem suum uterinum et ait: “Iste est frater vester parvulus, de quo dixeratis mihi?”. Et rursum: “Deus, inquit, misereatur tui, fili mi”.

Ամբարձ զաչս իւր եւ ետես զԲենիամին զեղբայր իւր զհամամայր, եւ ասէ. Ա՞յդ է եղբայրն ձեր կրտսեր զորմէ ասացէք ածել առ իս: Եւ ասէ. Աստուած ողորմեսցի քեզ, որդեակ:

აღიხილნა თუალნი თჳსნი იოსებ და იხილა ბენიამენ, ძმაჲ თჳსი, ერთისა დედისაჲ და ჰრქუა: ესე არსა ძმაჲ თქუენი მრწემი, რომლისა სთქუთ ჩემდა მოყვანებაჲ? და ჰრქუა: ღმერთმან შეგიწყალენ შენ, შვილო. 29 29

29 And he lifted up his eyes, and saw his brother Benjamin, his mother's son, and said, Is this your younger brother, of whom ye spake unto me? And he said, God be gracious unto thee, my son.

ל. וַיְמַהֵר יוֹסֵף כִּי נִכְמְרוּ רַחֲמָיו אֶל אָחִיו וַיְבַקֵּשׁ לִבְכּוֹת וַיָּבֹא הַחַדְרָה וַיֵּבְךְּ שָׁמָּה:

ἐταράχθη δὲ Ιωσηφ συνεστρέφετο γὰρ τὰ ἔντερα αὐτοῦ ἐπὶ τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ καὶ ἐζήτει κλαῦσαι εἰσελθὼν δὲ εἰς τὸ ταμιεῖον ἔκλαυσεν ἐκεῖ

30 ܘܐܸܣܬܲܪܗܲܒ݂ ܝܵܘܣܸܦ ܡܸܛܠ ܕܓܵܠܘ ܪܲܚܡܵܘܗܝ ܥܲܠ ܐܲܚܘܼܗܝ: ܘܲܒ݂ܥܵܐ ܠܡܸܒ݂ܟ݂ܵܐ: ܘܥܲܠ ܠܬܼܵܘܵܢܵܐ ܘܲܒ݂ܟ݂ܵܐ ܬܲܡܵܢ.

Festinavitque, quia commota fuerant viscera eius super fratre suo, et erumpebant lacrimae; et introiens cubiculum flevit.

Եւ խռովեցաւ Յովսէփ, եւ գալարէին աղիք նորա ի վերայ եղբօրն իւրոյ, եւ խնդրէր լալ. մտեալ ի սենեակ անդր ելաց:

შეძრწუნდა იოსებ, რამეთუ, შეიწვებოდეს ნაწლევნი მისნი ძმასა მისსა ზედა და ეგულებოდა ტირილად, შევიდა საუნჯედ და ტიროდა მუნ. 30 30

30 And Joseph made haste; for his bowels did yearn upon his brother: and he sought where to weep; and he entered into his chamber, and wept there.

לא. וַיִּרְחַץ פָּנָיו וַיֵּצֵא וַיִּתְאַפַּק וַיֹּאמֶר שִׂימוּ לָחֶם:

καὶ νιψάμενος τὸ πρόσωπον ἐξελθὼν ἐνεκρατεύσατο καὶ εἶπεν παράθετε ἄρτους

31 ܘܐܲܫܝܼܓܼ ܐܲܦܵܘܗܝ: ܘܲܢܦܲܩ ܘܚܲܡܣܸܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܕܲܢܣܝܼܡܘܿܢ ܠܲܚܡܵܐ.

Rursumque, lota facie, egressus continuit se et ait: “Ponite panes”.

Եւ լուացեալ զերեսս իւր` ել, պնդեաց զանձն եւ ասէ. Արկէք հաց:

და დაიბანა პირი თჳსი და დაითმინა ტირილი და უბრძანა დაგება პურისა. 31 31

31 And he washed his face, and went out, and refrained himself, and said, Set on bread.

לב. וַיָּשִׂימוּ לוֹ לְבַדּוֹ וְלָהֶם לְבַדָּם וְלַמִּצְרִים הָאֹכְלִים אִתּוֹ לְבַדָּם כִּי לֹא יוּכְלוּן הַמִּצְרִים לֶאֱכֹל אֶת הָעִבְרִים לֶחֶם כִּי תוֹעֵבָה הִוא לְמִצְרָיִם:

καὶ παρέθηκαν αὐτῷ μόνῳ καὶ αὐτοῖς καθ᾽ ἑαυτοὺς καὶ τοῖς Αἰγυπτίοις τοῖς συνδειπνοῦσιν μετ᾽ αὐτοῦ καθ᾽ ἑαυτούς οὐ γὰρ ἐδύναντο οἱ Αἰγύπτιοι συνεσθίειν μετὰ τῶν Εβραίων ἄρτους βδέλυγμα γάρ ἐστιν τοῖς Αἰγυπτίοις

32 ܘܣܵܡܘ ܠܹܗ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ܵܘܗܝ: ܘܲܠܗܘܿܢ ܒܲܠܚܘܿܕܲܝܗܘܿܢ: ܘܲܠܡܸܨܪܵܝܹܐ ܕܐܲܟ݂ܠܝܼܢ ܥܲܡܹܗ ܒܲܠܚܘܿܕܲܝܗܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܡܸܫܟܿܚܝܼܢ ܡܸܨܪܵܝܹܐ ܠܡܹܐܟܲܠ ܠܲܚܡܵܐ ܥܲܡ ܥܸܒ݂ܪܵܝܹܐ: ܡܸܛܠ ܕܛܲܡܐܘܼܬܼܵܐ ܗ̄ܝܼ ܠܡܸܨܪܵܝܹܐ.

Quibus appositis, seorsum Ioseph et seorsum fratribus, Aegyptiis quoque, qui vescebantur simul, seorsum illicitum est enim Aegyptiis comedere cum Hebraeis, et profanum putant huiuscemodi convivium

Եւ արկին նմա միայնոյ, եւ նոցա իւրաքանչիւր ումեք, եւ Եգիպտացւոցն որ ճաշէին ընդ նմա` իւրաքանչիւր առանձինն. զի ոչ կարէին Եգիպտացիքն ուտել հաց ընդ Եբրայեցիսն, քանզի գարշելի էին Եգիպտացւոցն:

და დაუგეს მას მარტოსა და მათ თჳსა და მეგჳპტელთა მათ, რომელნი პურს ერთნეს, თჳსა რამეთუ ვერ ჴელ-ეწიფების მეგჳპტელთა პურისა ჭამად ებრაელთა თანა. რამეთუ საძაგელებაჲ არს მეგჳპტელთაჲ ყოველი მწყემსი ცხოვართა. 32 32

32 And they set on for him by himself, and for them by themselves, and for the Egyptians, which did eat with him, by themselves: because the Egyptians might not eat bread with the Hebrews; for that is an abomination unto the Egyptians.

לג. וַיֵּשְׁבוּ לְפָנָיו הַבְּכֹר כִּבְכֹרָתוֹ וְהַצָּעִיר כִּצְעִרָתוֹ וַיִּתְמְהוּ הָאֲנָשִׁים אִישׁ אֶל רֵעֵהוּ:

ἐκάθισαν δὲ ἐναντίον αὐτοῦ ὁ πρωτότοκος κατὰ τὰ πρεσβεῖα αὐτοῦ καὶ ὁ νεώτερος κατὰ τὴν νεότητα αὐτοῦ ἐξίσταντο δὲ οἱ ἄνθρωποι ἕκαστος πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ

33 ܘܐܸܣܬܿܡܸܟ݂ܘ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ: ܩܲܫܝܼܫܵܐ ܐܲܝܟ ܩܲܫܝܼܫܘܼܬܹܗ: ܘܲܙܥܘܿܪܵܐ ܐܲܝܟ ܙܥܘܿܪܘܼܬܹܗ: ܘܲܬܼܡܲܗܘ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܓܒܲܪ ܒܚܲܒ݂ܪܹܗ.

sederunt coram eo, primogenitus iuxta primogenita sua et minimus iuxta aetatem suam. Et mirabantur nimis,

Նստաւ առաջի նորա անդրանիկն` ըստ երիցութեան իւրում, եւ կրտսերն` ըստ կրտսերութեան իւրում. եւ զարմացեալ էին արքն իւրաքանչիւր ընդ եղբօր իւրում:

და დასხდეს წინაშე მისსა უხუცესი უხუცესად და უმრწემესი უმრწემესად, განუკჳრდებოდა კაცთა მათ კაცად-კაცადისა ძმისა მიმართ თჳსისა. 33 33

33 And they sat before him, the firstborn according to his birthright, and the youngest according to his youth: and the men marvelled one at another.

לד. וַיִּשָּׂא מַשְׂאֹת מֵאֵת פָּנָיו אֲלֵהֶם וַתֵּרֶב מַשְׂאַת בִּנְיָמִן מִמַּשְׂאֹת כֻּלָּם חָמֵשׁ יָדוֹת וַיִּשְׁתּוּ וַיִּשְׁכְּרוּ עִמּוֹ:

ἦραν δὲ μερίδας παρ᾽ αὐτοῦ πρὸς αὐτούς ἐμεγαλύνθη δὲ ἡ μερὶς Βενιαμιν παρὰ τὰς μερίδας πάντων πενταπλασίως πρὸς τὰς ἐκείνων ἔπιον δὲ καὶ ἐμεθύσθησαν μετ᾽ αὐτοῦ

34 ܘܲܫܩܲܠܘ ܠܗܘܿܢ ܫܩܵܠܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ: ܘܲܣܓܼܝܼ ܫܩܵܠܹܗ ܕܒܸܢܝܵܡܹܝܢ ܡ̣ܢ ܫܩܵܠܹ̈ܐ ܕܟ݂ܠܗܘܿܢ: ܚܲܡܸܫ ܡܢܵܘܵܢ: ܘܐܸܫܬܿܝܼܘ ܘܲܪܘܝܼܘ ܥܲܡܹܗ.

sumptis partibus, quas ab eo acceperant; maiorque pars venit Beniamin, ita ut quinque partibus excederet. Biberuntque et inebriati sunt cum eo.

Եւ առին իւրեանց մասունս ի նմանէ, եւ մեծացաւ մասն Բենիամինի քան զմասունս ամենեցուն հնգպատիկ քան զնոցայն. արբին եւ արբեցան ընդ նմա:

რამეთუ მიიღებდეს იგინი ბოძსა კაცად-კაცადი, მიიხუენ თავისა თჳსისა, ხოლო დიდად განდიდნებოდა ბოძი ბენიამენისი უფროჲს მათსა ხუთ წილ, ვიდრე მათი, სუეს ღჳნოჲ და დაითვრნეს მის თანა. 34 34

34 And he took and sent messes unto them from before him: but Benjamin's mess was five times so much as any of their's. And they drank, and were merry with him.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e80dd860-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display