Bibliotheca Polyglotta

ב. אֵלֶּה תֹּלְדוֹת יַעֲקֹב יוֹסֵף בֶּן שְׁבַע עֶשְׂרֵה שָׁנָה הָיָה רֹעֶה אֶת אֶחָיו בַּצֹּאן וְהוּא נַעַר אֶת בְּנֵי בִלְהָה וְאֶת בְּנֵי זִלְפָּה נְשֵׁי אָבִיו וַיָּבֵא יוֹסֵף אֶת דִּבָּתָם רָעָה אֶל אֲבִיהֶם:

αὗται δὲ αἱ γενέσεις Ιακωβ Ιωσηφ δέκα ἑπτὰ ἐτῶν ἦν ποιμαίνων μετὰ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ τὰ πρόβατα ὢν νέος μετὰ τῶν υἱῶν Βαλλας καὶ μετὰ τῶν υἱῶν Ζελφας τῶν γυναικῶν τοῦ πατρὸς αὐτοῦ κατήνεγκεν δὲ Ιωσηφ ψόγον πονηρὸν πρὸς Ισραηλ τὸν πατέρα αὐτῶν

2 ܘܗܵܠܹܝܢ ܬܵܘ̈ܠܕ݂ܵܬܹܗ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܝܵܘܣܸܦ ܒܲܪ ܫܒܲܥܸܣܪܹܐ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܪܵܥܹܐ ܗ̄ܘܵܐ ܥܲܡ ܐܲܚܵܘܗܝ ܥܵܢܵܐ: ܘܗܘܼ ܪܵܒܹܐ ܗ̄ܘܵܐ ܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܒܲܠܗܵܐ ܘܥܲܡ ܒ̈ܢܲܝ ܙܲܠܦܵܐ ܢܸܫܵܘܗܝ ܕܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܘܐܲܝܬܿܝܼ ܝܵܘܣܸܦ ܛܸܒܿܗܘܿܢ ܒܝܼܫܵܐ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܘܿܢ.

Hae sunt generationes Iacob. Ioseph, cum decem et scptem esset annorum, pascebat gregem cum fratribus suis adhuc puer; et erat cum filiis Bilhae et Zelphae uxorum patris sui; detulitque patri malam eorum famam.

Եւ այս են ծնունդք Յակոբայ. Յովսէփ եւթնեւտասնամեայ էր մինչ արածէր եղբարբքն հանդերձ խաշինս. եւ էր կրտսեր ընդ որդիսն Բալլայ եւ ընդ որդիսն Զելփայ կանանց հօր իւրոյ. եւ բերէին համբաւ չար զՅովսեփայ առ Իսրայէլ հայրն իւրեանց:

ესე შობანი არიან იაკობისანი: იოსებ აჩჳდმეტის წლის იყო და ჰმწყსიდა ძმათა თჳსთა თანა ცხოვართა მამისა თჳსისათა. ყრმა-ღა იყო ძეთა თანა ბალასთა, და ძეთა თანა ზელფასთა, ხარჭთა მამისა თჳსისა თანა. და დასდვეს ბრალი ბოროტი იოსებს ისრაჱლისა მიმართ, მამისა თჳსისა. 2 2

2 These are the generations of Jacob. Joseph, being seventeen years old, was feeding the flock with his brethren; and the lad was with the sons of Bilhah, and with the sons of Zilpah, his father's wives: and Joseph brought unto his father their evil report.

ג. וְיִשְׂרָאֵל אָהַב אֶת יוֹסֵף מִכָּל בָּנָיו כִּי בֶן זְקֻנִים הוּא לוֹ וְעָשָׂה לוֹ כְּתֹנֶת פַּסִּים:

Ιακωβ δὲ ἠγάπα τὸν Ιωσηφ παρὰ πάντας τοὺς υἱοὺς αὐτοῦ ὅτι υἱὸς γήρους ἦν αὐτῷ ἐποίησεν δὲ αὐτῷ χιτῶνα ποικίλον

3 ܘܝܼܣܪܵܝܹܠ ܪܵܚܸܡ ܗ̄ܘܵܐ ܠܹܗ ܠܝܵܘܣܸܦ ܝܲܬܿܝܼܪ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ ܒܢܵܘܗܝ: ܡܸܛܠ ܕܒܲܪ ܣܲܝܒܿܘܼܬܼܵܐ ܗܘܵܐ ܠܹܗ: ܘܲܥܒܲܕ݂ ܠܹܗ ܟܘܿܬܿܝܼܢܵܐ ܕܦܸ̈ܕ݂ܝܵܬܼܵܐ.

Israel autem diligebat Ioseph super omnes filios suos, eo quod in senectute genuisset eum; fecitque ei tunicam talarem.

Բայց`` Իսրայէլ սիրէր զՅովսէփ առաւել քան զամենայն որդիսն իւր, քանզի որդի ծերութեան էր նորա. եւ արար նմա պատմուճան ծաղկեայ:

ხოლო ისრაჱლს უყუარდა იოსებ უფროჲს ყოველთა ძეთა თჳსთა, რამეთუ შვილი სიბერისაჲ იყო იგი. და უქმნა მას სამოსელი ჭრელი მრავალფერი. 3 3

3 Now Israel loved Joseph more than all his children, because he was the son of his old age: and he made him a coat of many colours.

ד. וַיִּרְאוּ אֶחָיו כִּי אֹתוֹ אָהַב אֲבִיהֶם מִכָּל אֶחָיו וַיִּשְׂנְאוּ אֹתוֹ וְלֹא יָכְלוּ דַּבְּרוֹ לְשָׁלֹם:

ἰδόντες δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ὅτι αὐτὸν ὁ πατὴρ φιλεῖ ἐκ πάντων τῶν υἱῶν αὐτοῦ ἐμίσησαν αὐτὸν καὶ οὐκ ἐδύναντο λαλεῖν αὐτῷ οὐδὲν εἰρηνικόν

4 ܘܲܚܙܵܘ ܐܲܚܵܘܗܝ ܕܠܹܗ ܪܵܚܸܡ ܗ̄ܘܵܐ ܐܲܒ݂ܘܼܗܘܿܢ ܝܲܬܿܝܼܪ ܡ̣ܢ ܟܠܗܘܿܢ: ܘܲܣܢܵܐܘܼܗܝ ܘܠܵܐ ܐܸܫܟܲܚܘ ܠܲܡܡܲܠܵܠܘܼ ܥܲܡܹܗ ܫܠܵܡܵܐ.

Videntes autem fratres eius quod a patre plus cunctis filiis amaretur, oderant eum nec poterant ei quidquam pacifice loqui.

Իբրեւ տեսին եղբարքն նորա թէ սիրէ զնա հայրն քան զամենայն որդիս իւր, ատեցին զնա, եւ ոչ կարէին խօսել ինչ ընդ նմա խաղաղութեամբ:

და ვითარცა იხილეს ძმათა მისთა, რამეთუ მამასა უყვარს იგი უფროჲს ყოველთა ძეთა მისთა, მოიძულეს იგი ძმათა თჳსთა და ვერ ეძლო მათ მშჳდობისა სიტყუად მის თანა რაჲთურთით. 4 4

4 And when his brethren saw that their father loved him more than all his brethren, they hated him, and could not speak peaceably unto him.

ה. וַיַּחֲלֹם יוֹסֵף חֲלוֹם וַיַּגֵּד לְאֶחָיו וַיּוֹסִפוּ עוֹד שְׂנֹא אֹתוֹ:

ἐνυπνιασθεὶς δὲ Ιωσηφ ἐνύπνιον ἀπήγγειλεν αὐτὸ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ

5 ܘܲܚܠܲܡ ܝܵܘܣܸܦ ܚܸܠܡܵܐ: ܘܚܵܘܝܹܗ ܠܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܵܘܣܸܦܘ ܠܡܸܣܢܝܹܗ.

Accidit quoque ut visum somnium referret fratribus suis; quae causa maioris odii seminarium fuit.

Ետես երազ Յովսէփ եւ պատմեաց եղբարցն իւրոց. եւ յաւելին եւս ատել զնա:

ჩუენებაჲ იხილა იოსებ და უთხრა ძმათა თჳსთა. 5 5

5 And Joseph dreamed a dream, and he told it his brethren: and they hated him yet the more.

ו. וַיֹּאמֶר אֲלֵיהֶם שִׁמְעוּ נָא הַחֲלוֹם הַזֶּה אֲשֶׁר חָלָמְתִּי:

καὶ εἶπεν αὐτοῖς ἀκούσατε τοῦ ἐνυπνίου τούτου οὗ ἐνυπνιάσθην

6 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܫܡܲܥܘ ܚܸܠܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܚܸܠܡܹܬܼ.

Dixitque ad eos: “Audite somnium meum, quod vidi.

Եւ ասէ ցնոսա. Լուարուք զերազն զոր տեսի:

და ჰრქუა: იხილეთ ჩუენებაჲ ესე, რომელი მეჩუენა. 6 6

6 And he said unto them, Hear, I pray you, this dream which I have dreamed:

ז. וְהִנֵּה אֲנַחְנוּ מְאַלְּמִים אֲלֻמִּים בְּתוֹךְ הַשָּׂדֶה וְהִנֵּה קָמָה אֲלֻמָּתִי וְגַם נִצָּבָה וְהִנֵּה תְסֻבֶּינָה אֲלֻמֹּתֵיכֶם וַתִּשְׁתַּחֲוֶיןָ לַאֲלֻמָּתִי:

ᾤμην ἡμᾶς δεσμεύειν δράγματα ἐν μέσῳ τῷ πεδίῳ καὶ ἀνέστη τὸ ἐμὸν δράγμα καὶ ὠρθώθη περιστραφέντα δὲ τὰ δράγματα ὑμῶν προσεκύνησαν τὸ ἐμὸν δράγμα

7 ܗܵܐ ܚܢܲܢ ܐܵܣܪܝܼܢ ܚ̄ܢܲܢ ܟܲܦܹ̈ܐ ܒܓ݂ܵܘ ܚܲܩܠܵܐ: ܘܗܵܐ ܩܵܡܲܬܼ ܟܲܦܝ ܘܐܸܙܕܲܩܦܲܬܼ: ܘܗܵܐ ܚܵܕ݂ܪܵܢ ܟܲܦܲܝ̈ܟܿܘܿܢ ܘܣܵܓܼ̈ܕܵܢ ܠܟܲܦܝ.

Putabam ligare nos manipulos in agro, et quasi consurgere manipulum meum et stare, vestrosque manipulos circumstantes adorare manipulum meum”.

Թուէր եթէ որայ կապէաք ի դաշտի միում, եւ կանգնեցաւ որայն իմ եկաց ուղղորդ. եւ դարձան որայքն ձեր եւ պագին երկիր իմում որայոյն:

მეგონა მე, ვითარმედ თქუენ ჰკრევდით მჭელეულსა შორის ველსა და აღდგა მჭელეული ჩემი და აღემართა. და მოიქცეს მჭელეულნი თქუენნი და თაყუანის-სცეს მჭელეულსა ჩემსა. 7 7

7 For, behold, we were binding sheaves in the field, and, lo, my sheaf arose, and also stood upright; and, behold, your sheaves stood round about, and made obeisance to my sheaf.

ח. וַיֹּאמְרוּ לוֹ אֶחָיו הֲמָלֹךְ תִּמְלֹךְ עָלֵינוּ אִם מָשׁוֹל תִּמְשֹׁל בָּנוּ וַיּוֹסִפוּ עוֹד שְׂנֹא אֹתוֹ עַל חֲלֹמֹתָיו וְעַל דְּבָרָיו:

εἶπαν δὲ αὐτῷ οἱ ἀδελφοί μὴ βασιλεύων βασιλεύσεις ἐφ᾽ ἡμᾶς ἢ κυριεύων κυριεύσεις ἡμῶν καὶ προσέθεντο ἔτι μισεῖν αὐτὸν ἕνεκεν τῶν ἐνυπνίων αὐτοῦ καὶ ἕνεκεν τῶν ῥημάτων αὐτοῦ

8 ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܹܗ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܡܲܡܠܵܟ݂ܘܼ ܡܲܡܠܸܟ ܐܲܢ̄ܬܿ ܥܠܲܝܢ: ܐܵܘ ܡܸܫܬܲܠܵܛܘܼ ܡܸܫܬܲܠܲܛ ܐܲܢ̄ܬ ܒܲܢ: ܘܐܵܘܣܸܦܘ ܬܘܼܒ݂ ܠܡܸܣܢܝܹܗ ܥܲܠ ܚܸܠܡܵܘ̈ܗܝ ܘܥܲܠ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܵܘ̈ܗܝ.

Responderunt fratres eius: “Numquid rex noster eris? Aut subiciemur dicioni tuae?”. Haec ergo causa somniorum atque sermonum, invidiae et odii fomitem ministravit.

Եւ ասեն ցնա եղբարքն իւր. Միթէ թագաւորելո՞վ թագաւորեսցես ի վերայ մեր, կամ տիրելո՞վ տիրեսցես մեզ: Եւ յաւելին եւս ատել զնա վասն երազոցն նորա եւ վասն բանիցն նորա:

ჰრქუეს მას ძმათა თჳსთა: აწ მეფობით ნუ მეფობდი-ა ჩუენ ზედა, ანუ უფლებით უფლებდე ჩუენ ზედა? და შესძინეს მერმე სიძულილი მისი ჩუენებათა მათ მისთათჳს და სიტყუათათჳს მისთა. 8 8

8 And his brethren said to him, Shalt thou indeed reign over us? or shalt thou indeed have dominion over us? And they hated him yet the more for his dreams, and for his words.

ט. וַיַּחֲלֹם עוֹד חֲלוֹם אַחֵר וַיְסַפֵּר אֹתוֹ לְאֶחָיו וַיֹּאמֶר הִנֵּה חָלַמְתִּי חֲלוֹם עוֹד וְהִנֵּה הַשֶּׁמֶשׁ וְהַיָּרֵחַ וְאַחַד עָשָׂר כּוֹכָבִים מִשְׁתַּחֲוִים לִי:

εἶδεν δὲ ἐνύπνιον ἕτερον καὶ διηγήσατο αὐτὸ τῷ πατρὶ αὐτοῦ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ καὶ εἶπεν ἰδοὺ ἐνυπνιασάμην ἐνύπνιον ἕτερον ὥσπερ ὁ ἥλιος καὶ ἡ σελήνη καὶ ἕνδεκα ἀστέρες προσεκύνουν με

9 ܘܲܚܠܲܡ ܬܘܼܒ݂ ܚܸܠܡܵܐ ܐ̄ܚܪܹܢܵܐ ܘܐܸܫܬܲܥܝܹܗ ܠܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܗܵܐ ܚܸܠܡܵܐ ܚܸܠܡܹܬܼ ܬܘܼܒ݂: ܘܗܵܐ ܫܸܡܫܵܐ ܘܣܲܗܪܵܐ ܘܲܚܕܲܥܣܲܪ ܟܵܘܟܿܒ݂ܝܼܢ ܣܵܓܼܕܿܝܼܢ ܠܝܼ.

Aliud quoque vidit somnium, quod narrans fratribus ait: “Vidi per somnium quasi solem et lunam et stellas undecim adorare me”.

Եւ ետես մեւս եւս երազ, եւ պատմեաց հօր իւրում եւ`` եղբարց իւրոց, եւ ասէ. Ահա տեսանէի մեւս եւս այլ երազ, որպէս թէ արեգակնդ եւ լուսին եւ մետասան աստեղք երկիր պագանէին ինձ:

მერმე იხილა ჩუენებაჲ სხუაჲ და უთხრა იგი მამასა და ძმათა და თქუა: აჰა მეჩუენა მე ჩუენებაჲ სხუაჲ, ვითარმედ მზე და მთოვარე და ათერთმეტნი ვარსკულავნი თაყუანის-მცემდეს. 9 9

9 And he dreamed yet another dream, and told it his brethren, and said, Behold, I have dreamed a dream more; and, behold, the sun and the moon and the eleven stars made obeisance to me.

י. וַיְסַפֵּר אֶל אָבִיו וְאֶל אֶחָיו וַיִּגְעַר בּוֹ אָבִיו וַיֹּאמֶר לוֹ מָה הַחֲלוֹם הַזֶּה אֲשֶׁר חָלָמְתָּ הֲבוֹא נָבוֹא אֲנִי וְאִמְּךָ וְאַחֶיךָ לְהִשְׁתַּחֲוֹת לְךָ אָרְצָה:

καὶ ἐπετίμησεν αὐτῷ ὁ πατὴρ αὐτοῦ καὶ εἶπεν αὐτῷ τί τὸ ἐνύπνιον τοῦτο ὃ ἐνυπνιάσθης ἆρά γε ἐλθόντες ἐλευσόμεθα ἐγώ τε καὶ ἡ μήτηρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου προσκυνῆσαί σοι ἐπὶ τὴν γῆν

10 ܘܐܸܫܬܲܥܝܼ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܘܠܲܐܚܵܘ̈ܗܝ ܘܲܟ݂ܐܵܐ ܒܹܗ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ: ܡܵܢܵܘ ܚܸܠܡܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܲܚܠܲܡܬܿ: ܡܹܐܬܼܵܐ ܢܹܐܬܹܐ ܐܸܢܵܐ ܘܐܸܡܵܟ݂ ܘܐܲܚܲܝ̈ܟ ܠܡܸܣܓܲܕ݂ ܠܵܟ݂ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Quod cum patri suo et fratribus retulisset, increpavit eum pater suus et dixit: “Quid sibi vult hoc somnium, quod vidisti? Num ego et mater tua et fratres tui adorabimus te proni in terram?”.

Սաստեաց նմա հայրն իւր եւ ասէ. Զի՞նչ է երազն զոր տեսեր. արդ գալով գայցեմք ես եւ մայր քո եւ եղբարք քո եւ երկի՞ր պագանիցեմք քեզ:

შერისხნა მამამან მისმან და ჰრქუა: რაჲ არს ჩუნებაჲ ესე, რომელ გეჩუენა შენ? აწ უკუუე მო-მე-ვიდეთა მოსლვით მე და დედაჲ შენი და ძმანი შენნი თაყუანის-ცემად შენდა ქუეყანასა ზედა? 10 10

10 And he told it to his father, and to his brethren: and his father rebuked him, and said unto him, What is this dream that thou hast dreamed? Shall I and thy mother and thy brethren indeed come to bow down ourselves to thee to the earth?

יא. וַיְקַנְאוּ בוֹ אֶחָיו וְאָבִיו שָׁמַר אֶת הַדָּבָר:

ἐζήλωσαν δὲ αὐτὸν οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ὁ δὲ πατὴρ αὐτοῦ διετήρησεν τὸ ῥῆμα

11 ܘܛܵܢܘ ܒܹܗ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܢܵܛܲܪ ܗ̄ܘܵܐ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܹ̈ܐ.

Invidebant igitur ei fratres sui; pater vero rem tacitus considerabat.

Եւ նախանձեցան ընդ նմա եղբարքն իւր. բայց հայրն պահէր զբանսն:

და ეშურებოდეს მას ძმანი მისნი ხოლო მამასა მისსა დაემარხა სიტყუაჲ ესე. 11 11

11 And his brethren envied him; but his father observed the saying.

יב. וַיֵּלְכוּ אֶחָיו לִרְעוֹת אֶת צֹאן אֲבִיהֶם בִּשְׁכֶם:

ἐπορεύθησαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ βόσκειν τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς αὐτῶν εἰς Συχεμ

12 ܘܐܸܙܲܠܘ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ ܕܝܵܘܣܸܦ: ܠܡܸܪܥܵܐ ܥܵܢܵܐ ܕܐܲܒ݂ܘܼܗܘܿܢ ܒܲܫܟܹܝܡ.

Cumque fratres illius in pascendis gregibus patris morarentur in Sichem,

Եւ գնացին եղբարքն նորա արածել զխաշինս հօրն իւրեանց ի Սիւքեմ:

და წარვიდეს ძმანი მისნი ძოვნად ცხოვართა მამისა თჳსისათა სჳქემად. 12 12

12 And his brethren went to feed their father's flock in Shechem.

יג. וַיֹּאמֶר יִשְׂרָאֵל אֶל יוֹסֵף הֲלוֹא אַחֶיךָ רֹעִים בִּשְׁכֶם לְכָה וְאֶשְׁלָחֲךָ אֲלֵיהֶם וַיֹּאמֶר לוֹ הִנֵּנִי:

καὶ εἶπεν Ισραηλ πρὸς Ιωσηφ οὐχ οἱ ἀδελφοί σου ποιμαίνουσιν ἐν Συχεμ δεῦρο ἀποστείλω σε πρὸς αὐτούς εἶπεν δὲ αὐτῷ ἰδοὺ ἐγώ

13 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܝܵܘܣܸܦ: ܗܵܐ ܐܲܚܲܝܟ ܪܵܥܹܝܢ ܒܲܫܟܹܝܡ: ܬܵܐ ܐܹܫܲܕܿܪܵܟ݂ ܠܘܵܬܼܗܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ ܗܵܐ ܐܸܢܵܐ.

dixit Israel ad Ioseph: “Fratres tui pascunt oves in Sichimis; veni, mittam te ad eos”. Quo respondente:

Եւ ասէ Իսրայէլ ցՅովսէփ. Ո՞չ աւանիկ եղբարք քո արածեն զխաշինսն ի Սիւքեմ. եկ առաքեցից զքեզ առ նոսա: Եւ ասէ ցնա. Ահաւասիկ ես:

და ჰრქუა ისრაჱლ იოსების მიმართ: ანუ არა ძმანი შენნი მწყსიან სჳქემს? მოვედ და წარგავლინო შენ მათდა მიმართ. 13 13

13 And Israel said unto Joseph, Do not thy brethren feed the flock in Shechem? come, and I will send thee unto them. And he said to him, Here am I.

יד. וַיֹּאמֶר לוֹ לֶךְ נָא רְאֵה אֶת שְׁלוֹם אַחֶיךָ וְאֶת שְׁלוֹם הַצֹּאן וַהֲשִׁבֵנִי דָּבָר וַיִּשְׁלָחֵהוּ מֵעֵמֶק חֶבְרוֹן וַיָּבֹא שְׁכֶמָה:

εἶπεν δὲ αὐτῷ Ισραηλ πορευθεὶς ἰδὲ εἰ ὑγιαίνουσιν οἱ ἀδελφοί σου καὶ τὰ πρόβατα καὶ ἀνάγγειλόν μοι καὶ ἀπέστειλεν αὐτὸν ἐκ τῆς κοιλάδος τῆς Χεβρων καὶ ἦλθεν εἰς Συχεμ

14 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܙܸܠ ܚܙܝܼ ܫܠܵܡܵܐ ܕܐܲܚܲܝܟ ܘܲܫܠܵܡܵܐ ܕܥܵܢܵܐ: ܘܐܲܬܼܝܼܒܲܝܢܝ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܵܐ: ܘܫܲܕܿܪܹܗ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܡ̣ܢ ܥܘܼܡܩܵܐ ܕܚܸܒ݂ܪܘܼܢ: ܘܐܸܬܼܵܐ ܠܲܫܟܹܝܡ.

“Praesto sum”, ait ei: “Vade et vide, si cuncta prospera sint erga fratres tuos et pecora, et renuntia mihi quid agatur”. Missus de valle Hebron venit in Sichem;

Ասէ ցնա Իսրայէլ. Երթ տես եթէ ո՞ղջ իցեն եղբարքն քո եւ խաշինք, եւ բեր ինձ զրոյց: Եւ առաքեաց զնա ի ծործորոյն Քեբրոնի. եկն ի Սիւքեմ:

ხოლო მან ჰრქუა: აჰა, მე. და ჰრქუა მის ისრაჱლ: წარვედ და იხილენ ძმანი შენნი, ვითარძი ცოცხლებით არიან, საცხოვარი, და მითხარ მე. და წარავლინა იგი ღელეთაგან ქებრონისთა და მივიდა სჳქემად. 14 14

14 And he said to him, Go, I pray thee, see whether it be well with thy brethren, and well with the flocks; and bring me word again. So he sent him out of the vale of Hebron, and he came to Shechem.

טו. וַיִּמְצָאֵהוּ אִישׁ וְהִנֵּה תֹעֶה בַּשָּׂדֶה וַיִּשְׁאָלֵהוּ הָאִישׁ לֵאמֹר מַה תְּבַקֵּשׁ:

καὶ εὗρεν αὐτὸν ἄνθρωπος πλανώμενον ἐν τῷ πεδίῳ ἠρώτησεν δὲ αὐτὸν ὁ ἄνθρωπος λέγων τί ζητεῖς

15 ܘܐܸܫܟܿܚܹܗ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܟܲܕ݂ ܛܵܥܹܐ ܒܚܲܩܠܵܐ: ܘܫܲܐܠܹܗ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ: ܡܵܢܵܐ ܒܵܥܹܐ ܐܲܢ̄ܬܿ.

invenitque eum vir errantem in agro et interrogavit quid quaereret.

Եւ եգիտ զնա այր մի` մոլորեալ ի դաշտին. եհարց ցնա այրն եւ ասէ. Զի՞նչ խնդրես:

და პოვა იგი კაცმან შეცთომილი ველსა ზედა. და ჰკითხა მას: ვის ეძიებ? 15 15

15 And a certain man found him, and, behold, he was wandering in the field: and the man asked him, saying, What seekest thou?

טז. וַיֹּאמֶר אֶת אַחַי אָנֹכִי מְבַקֵּשׁ הַגִּידָה נָּא לִי אֵיפֹה הֵם רֹעִים:

ὁ δὲ εἶπεν τοὺς ἀδελφούς μου ζητῶ ἀνάγγειλόν μοι ποῦ βόσκουσιν

16 ܘܐܸܡܲܪ݂: ܠܐܲܚܲܝ̈ ܒܵܥܹܐ ܐ̄ܢܵܐ: ܚܵܘܵܢܝ ܐܲܝܟܵܐ ܪܵܥܹܝܢ.

At ille respondit: “Fratres meos quaero; indica mihi, ubi pascant greges”.

Եւ նա ասէ. Զեղբարսն իմ խնդրեմ. պատմեա ինձ ո՞ւր արածիցեն:

ხოლო მან ჰრქუა: ძმათა ჩემთა ვეძიებ: მითხარ მე სადა აძოებენ? 16 16

16 And he said, I seek my brethren: tell me, I pray thee, where they feed their flocks.

יז. וַיֹּאמֶר הָאִישׁ נָסְעוּ מִזֶּה כִּי שָׁמַעְתִּי אֹמְרִים נֵלְכָה דֹּתָיְנָה וַיֵּלֶךְ יוֹסֵף אַחַר אֶחָיו וַיִּמְצָאֵם בְּדֹתָן:

εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ ἄνθρωπος ἀπήρκασιν ἐντεῦθεν ἤκουσα γὰρ αὐτῶν λεγόντων πορευθῶμεν εἰς Δωθαϊμ καὶ ἐπορεύθη Ιωσηφ κατόπισθεν τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ εὗρεν αὐτοὺς ἐν Δωθαϊμ

17 ܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܓܲܒ݂ܪܵܐ: ܫܩܲܠܘ ܠܗܘܿܢ ܡܸܟܵܐ: ܘܫܸܡܥܹܬܼ ܕܐܲܡܪܝܼܢ ܢܹܐܙܲܠ ܠܕ݂ܘܿܬܼܵܢ: ܘܐܸܙܲܠ ܝܵܘܣܸܦ ܒܵܬܲܪ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܸܫܟܲܚ ܐܸܢܘܿܢ ܒܕ݂ܘܿܬܼܵܢ.

Dixitque ei vir: “Recesserunt de loco isto; audivi autem eos dicentes: "Eamus in Dothain"”. Perrexit ergo Ioseph post fratres suos et invenit eos in Dothain.

Եւ ասէ ցնա այրն. Բարձին աստի. եւ լուայ զի ասէին, Երթիցուք ի Դովթայիմ: Եւ գնաց Յովսէփ զհետ եղբարց իւրոց, եւ եգիտ զնոսա ի Դովթայիմ:

და ჰრქუა მას კაცმან მან: წარვიდეს ამიერ, რამეთუ მესმა მათი, იტყოდეს რაჲ, ვითარმედ წარვიდეთ დოთაიმად. და წარვიდა იოსებ კუალსა ძმათა თჳსთასა და პოვნა იგინი დოთაიმს. 17 17

17 And the man said, They are departed hence; for I heard them say, Let us go to Dothan. And Joseph went after his brethren, and found them in Dothan.

יח. וַיִּרְאוּ אֹתוֹ מֵרָחֹק וּבְטֶרֶם יִקְרַב אֲלֵיהֶם וַיִּתְנַכְּלוּ אֹתוֹ לַהֲמִיתוֹ:

προεῖδον δὲ αὐτὸν μακρόθεν πρὸ τοῦ ἐγγίσαι αὐτὸν πρὸς αὐτοὺς καὶ ἐπονηρεύοντο τοῦ ἀποκτεῖναι αὐτόν

18 ܘܲܚܙܵܐܘܼܗܝ ܡ̣ܢ ܪܘܼܚܩܵܐ: ܘܥܲܕ݂ܠܵܐ ܢܸܬܼܩܲܪܲܒ݂ ܠܘܵܬܼܗܘܿܢ: ܡܸܬܼܚܲܫܒ݂ܝܼܢ ܗ̄ܘܵܘ ܥܠܵܘܗܝ ܠܡܸܩܛܠܹܗ.

Qui cum vidissent eum procul, antequam accederet ad eos, cogitaverunt illum occidere.

Տեսին զնա եղբարքն յառաջագոյն`` ի հեռաստանէ` մինչչեւ մօտ եկեալ էր առ նոսա, խորհուրդ վատ ի մէջ առին սպանանել զնա:

და მათ წინასწარ იხილეს იგი მიმავალი მათა შორის, ვიდრე მიახლებადმდე მათა, მოი-ძმაჲ-ცვეს მოკლვა მისი, ვიდრე მისლვადმდე მისა. 18 18

18 And when they saw him afar off, even before he came near unto them, they conspired against him to slay him.

יט. וַיֹּאמְרוּ אִישׁ אֶל אָחִיו הִנֵּה בַּעַל הַחֲלֹמוֹת הַלָּזֶה בָּא:

εἶπαν δὲ ἕκαστος πρὸς τὸν ἀδελφὸν αὐτοῦ ἰδοὺ ὁ ἐνυπνιαστὴς ἐκεῖνος ἔρχεται

19 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܓܒܲܪ ܠܐܲܚܘܼܗܝ: ܗܵܐ ܚܵܠܹܡ ܚܸܠܡܹ̈ܐ ܗܵܘ̇ ܐܵܬܹܐ.

Et mutuo loquebantur: “Ecce somniator venit;

Եւ ասեն իւրաքանչիւր ցեղբայր իւր. Ահա երազատեսն գայ:

და ჰრქუა კაცად-კაცადმან ძმასა თჳსსა: აჰა, ჩუენებისმხილველი იგი მოვალს. 19 19

19 And they said one to another, Behold, this dreamer cometh.

כ. וְעַתָּה לְכוּ וְנַהַרְגֵהוּ וְנַשְׁלִכֵהוּ בְּאַחַד הַבֹּרוֹת וְאָמַרְנוּ חַיָּה רָעָה אֲכָלָתְהוּ וְנִרְאֶה מַה יִּהְיוּ חֲלֹמֹתָיו:

νῦν οὖν δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ ῥίψωμεν αὐτὸν εἰς ἕνα τῶν λάκκων καὶ ἐροῦμεν θηρίον πονηρὸν κατέφαγεν αὐτόν καὶ ὀψόμεθα τί ἔσται τὰ ἐνύπνια αὐτοῦ

20 ܬܵܘ ܢܸܩܛܠܝܼܘܗܝ ܘܢܲܪܡܹܝܘܗܝ ܒܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܓܘܼ̈ܒܹܿܐ: ܘܢܹܐܡܲܪ ܕܚܲܝܘܬܼܵܐ ܒܝܼܫܬܵܐ ܐܸܟܲܠܬܹܿܗ: ܘܢܸܚܙܸܐ ܡܵܢܵܐ ܗܵܘܹ̇ܐ ܠܚܸܠܡܵܘ̈ܗܝ.

venite, occidamus eum et mittamus in unam cisternarum dicemusque: Fera pessima devoravit eum. Et tunc apparebit quid illi prosint somnia sua”.

եկայք սպանցուք զնա, եւ ընկեսցուք ի մի ի գբոց աստի, եւ ասասցուք եթէ Գազան չար եկեր զնա, եւ տեսցուք զինչ լինիցին երազքն նորա:

აწ მოვედით და მოვკლათ იგი და შთავაგდოთ იგი ერთსა ჯურღმულთაგანსა და ვთქუათ, ვითარმედ მჴეცმან ბოროტმან შეჭამა იგი. და ვიხილოთ, რაჲძი იყოს ჩუენებაჲ იგი მისი. 20 20

20 Come now therefore, and let us slay him, and cast him into some pit, and we will say, Some evil beast hath devoured him: and we shall see what will become of his dreams.

כא. וַיִּשְׁמַע רְאוּבֵן וַיַּצִּלֵהוּ מִיָּדָם וַיֹּאמֶר לֹא נַכֶּנּוּ נָפֶשׁ:

ἀκούσας δὲ Ρουβην ἐξείλατο αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ εἶπεν οὐ πατάξομεν αὐτὸν εἰς ψυχήν

21 ܘܲܫܡܲܥ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܦܲܨܝܹܗ ܡ̣ܢ ܐܝܼܕܲܝܗܘܿܢ.

Audiens autem hoc Ruben nitebatur liberare eum de manibus eorum et dixit:

Իբրեւ լուաւ Ռուբէն, կորզեաց զնա ի ձեռաց նոցա եւ ասէ. Մի՛ հարցուք զդա յոգի:

ესმა ესე რუბენს და განარინა იგი ჴელისაგან მათისა. 21 21

21 And Reuben heard it, and he delivered him out of their hands; and said, Let us not kill him.

כב. וַיֹּאמֶר אֲלֵהֶם רְאוּבֵן אַל תִּשְׁפְּכוּ דָם הַשְׁלִיכוּ אֹתוֹ אֶל הַבּוֹר הַזֶּה אֲשֶׁר בַּמִּדְבָּר וְיָד אַל תִּשְׁלְחוּ בוֹ לְמַעַן הַצִּיל אֹתוֹ מִיָּדָם לַהֲשִׁיבוֹ אֶל אָבִיו:

εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ρουβην μὴ ἐκχέητε αἷμα ἐμβάλετε αὐτὸν εἰς τὸν λάκκον τοῦτον τὸν ἐν τῇ ἐρήμῳ χεῖρα δὲ μὴ ἐπενέγκητε αὐτῷ ὅπως ἐξέληται αὐτὸν ἐκ τῶν χειρῶν αὐτῶν καὶ ἀποδῷ αὐτὸν τῷ πατρὶ αὐτοῦ

22 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܠܵܐ ܢܸܩܛܘܿܠ ܢܲܦ̮ܫܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܠܵܐ ܬܹܐܫܕܿܘܼܢ ܕܡܵܐ: ܐܲܪܡܵܐܘܼܗܝ ܒܓܘܼܒܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܲܒ݂ܡܲܕ݂ܒܿܪܵܐ: ܘܐܝܼܕ݂ܵܐ ܠܵܐ ܬܵܘܫܛܘܼܢ ܒܹܗ: ܕܲܢܦܲܨܝܼܘܗܝ ܡ̣ܢ ܐܝܼܕܲܝܗܘܿܢ ܘܢܲܗܦܟ݂ܝܼܘܗܝ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ.

“Non interficiamus animam eius”. Et dixit ad eos: “Non effundatis sanguinem; sed proicite eum in cisternam hanc, quae est in solitudine, manusque vestras servate innoxias”. Hoc autem dicebat volens eripere eum de manibus eorum et reddere patri suo.

Եւ ասէ ցնոսա Ռուբէն. Մի՛ հեղցուք արիւն, այլ արկէք զդա ի գուբ մի յանապատի աստ, եւ ձեռն մի՛ արկանէք ի նա. զի թափեսցէ զնա ի ձեռաց նոցա, եւ հասուցանիցէ զնա առ հայր իւր:

და ჰრქუა მათ: არა მოვჰკლათ იგი მოკლვით, ნუ დასთხევთ სისხლსა. შთააგდეთ ეგე ჯურღმულსა უდაბნოსასა, ხოლო ჴელსა ნუ მიჰყოფთ მის ზედა, რათამცა განარინა იგი ჴელთაგან მათთა და მისცა მამასა თჳსსა. 22 22

22 And Reuben said unto them, Shed no blood, but cast him into this pit that is in the wilderness, and lay no hand upon him; that he might rid him out of their hands, to deliver him to his father again.

כג. וַיְהִי כַּאֲשֶׁר בָּא יוֹסֵף אֶל אֶחָיו וַיַּפְשִׁיטוּ אֶת יוֹסֵף אֶת כֻּתָּנְתּוֹ אֶת כְּתֹנֶת הַפַּסִּים אֲשֶׁר עָלָיו:

ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἦλθεν Ιωσηφ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ ἐξέδυσαν τὸν Ιωσηφ τὸν χιτῶνα τὸν ποικίλον τὸν περὶ αὐτὸν

23 ܘܟܲܕ݂ ܐܸܬܼܵܐ ܝܵܘܣܸܦ ܠܘܵܬܼ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܐܲܫܠܚܘܼܗܝ ܟܘܿܬܿܝܼܢܵܐ ܕܦܸ̈ܕ݂ܝܵܬܼܵܐ ܕܲܠܒ݂ܝܼܫ ܗ̄ܘܵܐ.

Confestim igitur, ut pervenit ad fratres suos, nudaverunt eum tunica talari

Եւ եղեւ իբրեւ եկն Յովսէփ առ եղբարսն իւր, մերկացին զպատմուճանն նորա ծաղկեայ ի նմանէ:

და იყო, რაჟამს მოვიდა იოსებ ძმათა თჳსთა, განძარცუეს მას სამოსელი იგი ჭრელი, რომელ ემოსა. 23 23

23 And it came to pass, when Joseph was come unto his brethren, that they stript Joseph out of his coat, his coat of many colours that was on him;

כד. וַיִּקָּחֻהוּ וַיַּשְׁלִכוּ אֹתוֹ הַבֹּרָה וְהַבּוֹר רֵק אֵין בּוֹ מָיִם:

καὶ λαβόντες αὐτὸν ἔρριψαν εἰς τὸν λάκκον ὁ δὲ λάκκος κενός ὕδωρ οὐκ εἶχεν

24 ܘܢܲܣܒܿܘܼܗܝ ܘܐܲܪܡܝܘܼܗܝ ܒܓܼܘܼܒܵܐ: ܘܓܼܘܼܒܵܐ ܣܪܝܼܩ ܗ̄ܘܵܐ ܘܠܲܝܬܿ ܒܹܗ ܡܲܝܵܐ.

miseruntque eum in cisternam, quae non habebat aquam.

Եւ առին ընկեցին զնա ի գուբն. եւ գուբն ունայն էր, եւ ջուր ոչ գոյր ի նմա:

და მიიყუანეს და შთააგდეს იგი ჯურღმულსა მას. ხოლო ჯურღმული იგი ცალიერ იყო, წყალი არა დგა. 24 24

24 And they took him, and cast him into a pit: and the pit was empty, there was no water in it.

כה. וַיֵּשְׁבוּ לֶאֱכָל לֶחֶם וַיִּשְׂאוּ עֵינֵיהֶם וַיִּרְאוּ וְהִנֵּה אֹרְחַת יִשְׁמְעֵאלִים בָּאָה מִגִּלְעָד וּגְמַלֵּיהֶם נֹשְׂאִים נְכֹאת וּצְרִי וָלֹט הוֹלְכִים לְהוֹרִיד מִצְרָיְמָה:

ἐκάθισαν δὲ φαγεῖν ἄρτον καὶ ἀναβλέψαντες τοῖς ὀφθαλμοῖς εἶδον καὶ ἰδοὺ ὁδοιπόροι Ισμαηλῖται ἤρχοντο ἐκ Γαλααδ καὶ αἱ κάμηλοι αὐτῶν ἔγεμον θυμιαμάτων καὶ ῥητίνης καὶ στακτῆς ἐπορεύοντο δὲ καταγαγεῖν εἰς Αἴγυπτον

25 ܘܝܼܬܸܒ݂ܘ ܠܡܹܐܟܲܠ ܠܲܚܡܵܐ: ܘܐܲܪܝܼܡܘ ܥܲܝܢܲܝܗܘܿܢ ܘܚܵܙܹܝܢ: ܘܗܵܐ ܫܝܵܪܬܵܐ ܕܥܲܪ̈ܒ݂ܵܝܹܐ ܐܵܬܼܝܵܐ ܡ̣ܢ ܓܸܠܥܵܕ݂: ܘܓܲܡ̈ܠܲܝܗܘܿܢ ܛܥܝܼܢܝܼܢ ܪ̈ܗܸܛܢܹܐ: ܘܨܲܪܘܵܐ ܘܒܸܛܡܹ̈ܐ: ܘܐܵܙܠ̄ܝܢ ܠܡܵܘܒܵܠܘܼ ܠܡܸܨܪܹܝܢ.

Et sederunt, ut comederent panem. Attollentes autem oculos viderunt Ismaelitas viatorcs venire de Galaad et camelos eorum portantes tragacanthum et masticem et ladanum in Aegyptum.

Եւ նստան ուտել զհաց. զաչս ի վեր բարձեալ տեսին, եւ ահա ճանապարհորդք Իսմայելացիք գային ի Գաղաադէ, եւ ուղտք նոցա լի էին խնկովք, ստաշխամբ եւ ռետնիւ, եւ երթային իջուցանել յԵգիպտոս:

და დასხდეს ჭამად პურისა და აღიხილნეს თუალნი მათნი და იხილნეს, და, აჰა ესერა, მოგზაურნი ისმაელიტელნი ვაჭარნი მოვიდოდეს გალათით. და აქლემნი მათნი სავსე იყვნეს საკუმეველითა, შტახსითა და მკურისკევითა და მივიდოდეს შთასლვად ეგჳპტედ. 25 25

25 And they sat down to eat bread: and they lifted up their eyes and looked, and, behold, a company of Ishmeelites came from Gilead with their camels bearing spicery and balm and myrrh, going to carry it down to Egypt.

כו. וַיֹּאמֶר יְהוּדָה אֶל אֶחָיו מַה בֶּצַע כִּי נַהֲרֹג אֶת אָחִינוּ וְכִסִּינוּ אֶת דָּמוֹ:

εἶπεν δὲ Ιουδας πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ τί χρήσιμον ἐὰν ἀποκτείνωμεν τὸν ἀδελφὸν ἡμῶν καὶ κρύψωμεν τὸ αἷμα αὐτοῦ

26 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܠܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܡܵܢܵܐ ܝܘܼܬܼܪܵܢܵܐ ܕܢܸܩܛܘܿܠ ܠܐܲܚܘܼܢ: ܘܲܢܟܲܣܸܐ ܕܡܹܗ.

Dixit ergo Iudas fratribus suis: “Quid nobis prodest, si occiderimus fratrem nostrum et celaverimus sanguinem ipsius?

Եւ ասէ Յուդա ցեղբարսն իւր. Զի՞նչ օգուտ է եթէ սպանանիցեմք զեղբայրն մեր, եւ թաքուցանիցեմք զարիւն նորա:

ჰრქუა იუდა ძმათა თჳსთა: რაჲ სარგებელ არს, უკუეთუ მოვჰკლათ ძმა ჩუენი და დავმალოთ სისხლი მისი? 26 26

26 And Judah said unto his brethren, What profit is it if we slay our brother, and conceal his blood?

כז. לְכוּ וְנִמְכְּרֶנּוּ לַיִּשְׁמְעֵאלִים וְיָדֵנוּ אַל תְּהִי בוֹ כִּי אָחִינוּ בְשָׂרֵנוּ הוּא וַיִּשְׁמְעוּ אֶחָיו:

δεῦτε ἀποδώμεθα αὐτὸν τοῖς Ισμαηλίταις τούτοις αἱ δὲ χεῖρες ἡμῶν μὴ ἔστωσαν ἐπ᾽ αὐτόν ὅτι ἀδελφὸς ἡμῶν καὶ σὰρξ ἡμῶν ἐστιν ἤκουσαν δὲ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ

27 ܬܵܘ ܢܙܲܒܿܢܝܼܘܗܝ ܠܥܲܪ̈ܒ݂ܵܝܹܐ: ܘܐܝܼܕ݂ܵܢ ܠܵܐ ܬܸܗܘܸܐ ܒܹܗ: ܡܸܛܠ ܕܐܲܚܘܼܢ ܗ̄ܘܼ ܘܒܸܣܪܲܢ: ܘܲܫܡܲܥܘ ܡܸܢܹܗ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ.

Melius est ut vendatur Ismaelitis, et manus nostrae non polluantur; frater enim et caro nostra est”. Acquieverunt fratres sermonibus illius.

եկայք վաճառեսցուք զնա Իսմայելացւոցն, եւ ձեռք մեր մի՛ շաղախեսցին ի նմա, զի եղբայր եւ մարմին մեր է: Եւ լուան նմա եղբարքն իւր:

მოდით და მივჰყიდოთ იგი ისმაელიტელთა მათ, ხოლო ჴელი ჩუენი ნუ იყოფინ მის ზედა, რამეთუ ძმაჲ ჩუენი არს. ისმინეს მისი ძმათა მისთა. 27 27

27 Come, and let us sell him to the Ishmeelites, and let not our hand be upon him; for he is our brother and our flesh. And his brethren were content.

כח. וַיַּעַבְרוּ אֲנָשִׁים מִדְיָנִים סֹחֲרִים וַיִּמְשְׁכוּ וַיַּעֲלוּ אֶת יוֹסֵף מִן הַבּוֹר וַיִּמְכְּרוּ אֶת יוֹסֵף לַיִּשְׁמְעֵאלִים בְּעֶשְׂרִים כָּסֶף וַיָּבִיאוּ אֶת יוֹסֵף מִצְרָיְמָה:

καὶ παρεπορεύοντο οἱ ἄνθρωποι οἱ Μαδιηναῖοι οἱ ἔμποροι καὶ ἐξείλκυσαν καὶ ἀνεβίβασαν τὸν Ιωσηφ ἐκ τοῦ λάκκου καὶ ἀπέδοντο τὸν Ιωσηφ τοῖς Ισμαηλίταις εἴκοσι χρυσῶν καὶ κατήγαγον τὸν Ιωσηφ εἰς Αἴγυπτον

28 ܘܲܥܒܲܪܘ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܬܲܓܵܪܹ̈ܐ ܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܹ̈ܐ: ܘܲܢܓܲܕ݂ܘ ܐܲܣܩܘܼܗܝ ܠܝܵܘܣܸܦ ܡ̣ܢ ܓܘܼܒܵܐ: ܘܙܲܒܿܢܘܼܗܝ ܠܝܵܘܣܸܦ ܠܥܲܪ̈ܒ݂ܵܝܹܐ ܒܥܸܣܪܝܼܢ ܕܟܸܣܦܵܐ: ܘܐܲܝܬܿܝܘܼܗܝ ܠܡܸܨܪܹܝܢ.

Et praetereuntibus Madianitis negotiatoribus, extrahentes Ioseph de cisterna, vendiderunt eum Ismaelitis viginti argenteis. Qui duxerunt eum in Aegyptum.

Եւ անցանէին արք Մադիանացիք, վաճառականք, եւ ձգեցին հանին զՅովսէփ ի գբոյ անտի, եւ վաճառեցին զՅովսէփ Իսմայելացւոցն քսան դահեկանի. եւ իջուցին զՅովսէփ յԵգիպտոս:

და წარმოვიდეს კაცნი იგი მადიამელნი ვაჭარნი, და აღმოიყუანეს იოსებ მიერ ჯურღმულით და მიჰყიდეს ისმაელიტელთა მათ ოც დრაჰკნისა. 28 28

28 Then there passed by Midianites merchantmen; and they drew and lifted up Joseph out of the pit, and sold Joseph to the Ishmeelites for twenty pieces of silver: and they brought Joseph into Egypt.

כט. וַיָּשָׁב רְאוּבֵן אֶל הַבּוֹר וְהִנֵּה אֵין יוֹסֵף בַּבּוֹר וַיִּקְרַע אֶת בְּגָדָיו:

ἀνέστρεψεν δὲ Ρουβην ἐπὶ τὸν λάκκον καὶ οὐχ ὁρᾷ τὸν Ιωσηφ ἐν τῷ λάκκῳ καὶ διέρρηξεν τὰ ἱμάτια αὐτοῦ

29 ܘܲܗܦܲܟ ܪܘܼܒܹܝܠ ܠܓܼܘܼܒܵܐ: ܘܗܵܐ ܠܲܝܬ ܒܹܗ ܝܵܘܣܸܦ: ܘܨܲܪܝܼ ܠܒ݂ܘܼܫܵܘ̈ܗܝ.

Reversusque Ruben ad cisternam non invenit puerum

Դարձաւ Ռուբէն ի գուբն, եւ ոչ եգիտ զՅովսէփ ի գբի անդ. պատառեաց զհանդերձս իւր:

და შთაიყუანეს იგი ეგჳპტედ. მოაქცია რუბენ ჯურღმულსა მას და არა პოვა იოსებ ჯურღმულსა მას. 29 29

29 And Reuben returned unto the pit; and, behold, Joseph was not in the pit; and he rent his clothes.

ל. וַיָּשָׁב אֶל אֶחָיו וַיֹּאמַר הַיֶּלֶד אֵינֶנּוּ וַאֲנִי אָנָה אֲנִי בָא:

καὶ ἀνέστρεψεν πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ εἶπεν τὸ παιδάριον οὐκ ἔστιν ἐγὼ δὲ ποῦ πορεύομαι ἔτι

30 ܘܲܗܦܲܟ ܠܘܵܬܼ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܛܲܠܝܵܐ ܐܲܝܟܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܘܐܸܢܵܐ ܠܐܲܝܟܵܐ ܐܵܙܹܠ ܐ̄ܢܵܐ.

et, scissis vestibus, pergens ad fratres suos ait: “Puer non comparet, et ego quo ibo?”.

Դարձաւ առ եղբարսն իւր եւ ասէ. Պատանեակն չէ անդ. եւ ես արդ յո՞ երթայց:

და დაიპო სამოსელი თჳსი და მიაქცია ძმათა თჳსთა და ჰრქუა მათ: ყრმაჲ იგი აქა არა არს და მე ვიდრე მივიდე? 30 30

30 And he returned unto his brethren, and said, The child is not; and I, whither shall I go?

לא. וַיִּקְחוּ אֶת כְּתֹנֶת יוֹסֵף וַיִּשְׁחֲטוּ שְׂעִיר עִזִּים וַיִּטְבְּלוּ אֶת הַכֻּתֹּנֶת בַּדָּם:

λαβόντες δὲ τὸν χιτῶνα τοῦ Ιωσηφ ἔσφαξαν ἔριφον αἰγῶν καὶ ἐμόλυναν τὸν χιτῶνα τῷ αἵματι

31 ܘܢܲܣܒܿܘܼܗܿ ܠܟ݂ܘܿܬܿܝܼܢܵܐ ܕܝܵܘܣܸܦ: ܘܲܢܟܲܣܘ ܨܸܦܪܵܝܵܐ ܕܥܸܙܹ̈ܐ: ܘܦܲܠܦܠܘܼܗܿ ܠܟ݂ܘܿܬܿܝܼܢܵܐ ܒܲܕ݂ܡܹܗ.

Tulerunt autem tunicam eius et in sanguinem haedi, quem occiderant, tinxerunt

Եւ առեալ զպատմուճանն Յովսեփայ` զենին ուլ այծեաց, եւ թաթաւեցին զպատմուճանն յարեանն:

ხოლო მათ მოიღეს სამოსელი იოსებისი და დაკლეს თიკანი თხათაჲ და შებღალეს სამოსელი იგი სისხლითა. 31 31

31 And they took Joseph's coat, and killed a kid of the goats, and dipped the coat in the blood;

לב. וַיְשַׁלְּחוּ אֶת כְּתֹנֶת הַפַּסִּים וַיָּבִיאוּ אֶל אֲבִיהֶם וַיֹּאמְרוּ זֹאת מָצָאנוּ הַכֶּר נָא הַכְּתֹנֶת בִּנְךָ הִוא אִם לֹא:

καὶ ἀπέστειλαν τὸν χιτῶνα τὸν ποικίλον καὶ εἰσήνεγκαν τῷ πατρὶ αὐτῶν καὶ εἶπαν τοῦτον εὕρομεν ἐπίγνωθι εἰ χιτὼν τοῦ υἱοῦ σού ἐστιν ἢ οὔ

32 ܘܫܲܕܿܪܘܼܗܿ ܠܟ݂ܘܿܬܿܝܼܢܵܐ ܕܦܸ̈ܕ݂ܝܵܬܼܵܐ ܘܐܲܝܬܿܝܘܼܗܿ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ: ܗܵܕܹܐ ܐܸܫܟܲܚܢ: ܐܸܫܬܵܘܕܲܥ ܟܘܿܬܿܝܼܢܵܐ: ܐܸܢ ܕܲܒ݂ܪܵܟ݂ ܗ̄ܝܼ ܐܵܘ ܠܵܐ.

mittentes, qui ferrent ad patrem et dicerent: “Hanc invenimus; vide, utrum tunica talaris filii tui sit an non?”.

Եւ առաքեցին զպատմուճանն ծաղկեայ տանել առ հայրն իւրեանց, եւ ասեն. Զայդ գտաք. ծանիր եթէ որդւոյ քո՞ իցէ պատմուճանդ եւ եթէ ոչ:

და სამოსელი ჭრელი მიუძღუანეს მამასა თჳსსა და ჰრქუეს: ესე ვპოვეთ. იცან, უკუეთუ სამოსელი ძისა შენისა არს, ანუ არა. 32 32

32 And they sent the coat of many colours, and they brought it to their father; and said, This have we found: know now whether it be thy son's coat or no.

לג. וַיַּכִּירָהּ וַיֹּאמֶר כְּתֹנֶת בְּנִי חַיָּה רָעָה אֲכָלָתְהוּ טָרֹף טֹרַף יוֹסֵף:

καὶ ἐπέγνω αὐτὸν καὶ εἶπεν χιτὼν τοῦ υἱοῦ μού ἐστιν θηρίον πονηρὸν κατέφαγεν αὐτόν θηρίον ἥρπασεν τὸν Ιωσηφ

33 ܘܐܸܫܬܵܘܕܿܥܵܗ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܟܘܿܬܿܝܼܢܵܐ ܕܒܹܪܝ ܗ̄ܝܼ: ܚܲܝܘܬܼܵܐ ܒܝܼܫܬܵܐ ܐܸܟܲܠܬܹܗ: ܡܸܬܼܒܲܪ ܬܒ݂ܝܼܪ ܝܵܘܣܸܦ ܒܹܪܝ.

Quam cum agnovisset pater, ait: “Tunica filii mei est; fera pessima comedit eum, bestia devoravit Ioseph”.

Եւ ծանեաւ զնա եւ ասէ. Պատմուճանս որդւոյ իմոյ է. գազան չար եկեր զնա, գազան յափշտակեաց զՅովսէփ:

და იცნა იგი და თქუა: სამოსელი ძისა ჩემისა არს ესე. მჴეცმან ბოროტმან შეჭამა იოსებ, მჴეცმან ბოროტმან მიმტაცა იოსებ. 33 33

33 And he knew it, and said, It is my son's coat; an evil beast hath devoured him; Joseph is without doubt rent in pieces.

לד. וַיִּקְרַע יַעֲקֹב שִׂמְלֹתָיו וַיָּשֶׂם שַׂק בְּמָתְנָיו וַיִּתְאַבֵּל עַל בְּנוֹ יָמִים רַבִּים:

διέρρηξεν δὲ Ιακωβ τὰ ἱμάτια αὐτοῦ καὶ ἐπέθετο σάκκον ἐπὶ τὴν ὀσφὺν αὐτοῦ καὶ ἐπένθει τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἡμέρας πολλάς

34 ܘܨܲܪܝܼ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܒ݂ܘܼܫܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܸܣܲܪ ܣܲܩܵܐ ܒܚܲܨܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܸܬܼܐܒܸܠ ܥܲܠ ܒܪܹܗ ܝܵܘ̈ܡܵܬܼܵܐ ܣܲܓܿܝܹ̈ܐܐ.

Scissisque vestibus, indutus est cilicio lugens filium suum multo tempore.

Եւ պատառեաց զհանդերձս իւր, եւ քուրձ զգեցաւ ի վերայ միջոյ իւրոյ. եւ սուգ ունէր ի վերայ որդւոյն իւրոյ աւուրս բազումս:

და დაიპო იაკობ სამოსელი თჳსი და შეიმოსა ძაძა წელთა მისთა და ეგლოვდა ძესა თჳსსა დღეთა მრავალთა. 34 34

34 And Jacob rent his clothes, and put sackcloth upon his loins, and mourned for his son many days.

לה. וַיָּקֻמוּ כָל בָּנָיו וְכָל בְּנֹתָיו לְנַחֲמוֹ וַיְמָאֵן לְהִתְנַחֵם וַיֹּאמֶר כִּי אֵרֵד אֶל בְּנִי אָבֵל שְׁאֹלָה וַיֵּבְךְּ אֹתוֹ אָבִיו:

συνήχθησαν δὲ πάντες οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ αἱ θυγατέρες καὶ ἦλθον παρακαλέσαι αὐτόν καὶ οὐκ ἤθελεν παρακαλεῖσθαι λέγων ὅτι καταβήσομαι πρὸς τὸν υἱόν μου πενθῶν εἰς ᾅδου καὶ ἔκλαυσεν αὐτὸν ὁ πατὴρ αὐτοῦ

35 ܘܩܵܡܘ ܟܠܗܘܿܢ ܒܢܵܘ̈ܗܝ: ܘܟ݂ܠܗܹܝܢ ܒܢܵܬܹ̈ܗ ܠܲܡܒܲܝܵܐܘܼܬܹܗ: ܘܠܵܐ ܨܒ݂ܵܐ ܠܡܸܬܼܒܲܝܵܐܘܼ: ܘܐܸܡܲܪ݂: ܐܸܚܘܿܬܼ ܥܲܠ ܒܹܪܝ ܟܲܕ݂ ܐܲܒ݂ܝܼܠ ܐ̄ܢܵܐ ܠܲܫܝܘܿܠ: ܘܲܒ݂ܟ݂ܵܝܗܝ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ.

Congregatis autem cunctis liberis eius, ut lenirent dolorem patris, noluit consolationem accipere et ait: “Descendam ad filium meum lugens in infernum”. Et flevit super eo pater eius.

Եւ ժողովեցան ամենայն ուստերք նորա եւ ամենայն դստերք նորա, եւ եկին մխիթարել զնա, եւ ոչ կամէր մխիթարել. ասէ. Զի իջից ես սովին սգով առ որդի իմ ի դժոխս: Եւ ելաց զնա հայրն իւր:

შეკრბეს ყოველნი ძენი მისნი და ასულნი და მოვიდეს ნუგეშინის- ცემად მისა. და არა უნდა ნუგეშინის-ცემისა და თქუა, ვითარმედ: შთავიდე ძისა ჩემისა თანა გლოვით ჯოჯოხეთად. და ტიროდა მამა თჳსი. 35 35

35 And all his sons and all his daughters rose up to comfort him; but he refused to be comforted; and he said, For I will go down into the grave unto my son mourning. Thus his father wept for him.

לו. וְהַמְּדָנִים מָכְרוּ אֹתוֹ אֶל מִצְרָיִם לְפוֹטִיפַר סְרִיס פַּרְעֹה שַׂר הַטַּבָּחִים:

οἱ δὲ Μαδιηναῖοι ἀπέδοντο τὸν Ιωσηφ εἰς Αἴγυπτον τῷ Πετεφρη τῷ σπάδοντι Φαραω ἀρχιμαγείρῳ

36 ܘܡܸܕ݂ܝܵܢܵܝܹ̈ܐ ܙܲܒܿܢܘܼܗܝ ܒܡܸܨܪܹܝܢ ܠܦܘܿܛܝܼܦܲܪ ܡܗܲܝܡܢܵܐ: ܪܲܒ ܕܲܚܫܹ̈ܐ ܕܦܸܪܥܘܿܢ.

Madianitae autem vendiderunt Ioseph in Aegypto Putiphari eunucho pharaonis, magistro satellitum.

Իսկ Միադիանացիքն վաճառեցին զՅովսէփ յԵգիպտոս Պետափրեայ ներքինւոյ դահճապետի փարաւոնի:

ხოლო მადიამელთა მათ ვაჭართა მიჰყიდეს იოსებ ეგჳპტეს პეტეფრეს, საჭურისსა ფარაოსასა მატაკარანსა. 36 36

36 And the Midianites sold him into Egypt unto Potiphar, an officer of Pharaoh's, and captain of the guard.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e78e22ee-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display