Bibliotheca Polyglotta

Genesis

Complete text

לד

ΛΔʹ

ܩܦܠܐܘܢ ܠܕ

Cap. 34

ԳԼ. ԼԴ

თავი ოცდამეთოთხმეტე

א. וַתֵּצֵא דִינָה בַּת לֵאָה אֲשֶׁר יָלְדָה לְיַעֲקֹב לִרְאוֹת בִּבְנוֹת הָאָרֶץ:

ἐξῆλθεν δὲ Δινα ἡ θυγάτηρ Λειας ἣν ἔτεκεν τῷ Ιακωβ καταμαθεῖν τὰς θυγατέρας τῶν ἐγχωρίων

1 ܘܢܸܦܩܲܬܼ ܕܝܼܢܵܐ ܒܪܲܬܼ ܠܲܝܵܐ ܕܐܸܬܼܝܲܠܕܲܬܼ ܠܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܠܡܸܚܙܵܐ ܒܢܵܬܼ ܐܲܬܼܪܵܐ.

Egressa est autem Dina filia, quam Lia pepererat Iacob, ut videret filias regionis illius.

Եւ ել Դինա դուստր Լիայ` զոր ծնաւ Յակոբայ, ի զնին դստերաց աշխարհին:

გამოვიდა დინა, ასული ლიასი, რომელ უშვა იაკობს, განცდად ასულთა მის სოფლისათა. 1 1

1 And Dinah the daughter of Leah, which she bare unto Jacob, went out to see the daughters of the land.

ב. וַיַּרְא אֹתָהּ שְׁכֶם בֶּן חֲמוֹר הַחִוִּי נְשִׂיא הָאָרֶץ וַיִּקַּח אֹתָהּ וַיִּשְׁכַּב אֹתָהּ וַיְעַנֶּהָ:

καὶ εἶδεν αὐτὴν Συχεμ ὁ υἱὸς Εμμωρ ὁ Χορραῖος ὁ ἄρχων τῆς γῆς καὶ λαβὼν αὐτὴν ἐκοιμήθη μετ᾽ αὐτῆς καὶ ἐταπείνωσεν αὐτήν

2 ܘܲܚܙܵܗ ܫܟܹܝܡ ܒܲܪ ܚܡܘܿܪ ܚܵܘܵܝܵܐ ܪܲܒܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܘܕܲܒ݂ܪܵܗܿ ܘܲܕ݂ܡܸܟ ܥܲܡܵܗ ܘܨܲܥܪܵܗܿ.

Quam cum vidisset Sichem filius Hemmor Hevaei principis terrae illius, adamavit eam et rapuit; et dormivit cum illa, vi opprimens illam.

Եւ ետես զնա Սիւքեմ որդի Եմովրայ Քոռեցի, որ իշխանն էր երկրին, եւ առ զնա, եւ ննջեաց ընդ նմա, եւ տառապեցոյց զնա:

და იხილა იგი სჳქემ, ძემან ემორისმან, ქორეველმან, მთავარმან მის ქუეყანისამან და მიიყვანა იგი მისდა და დაწვა მის თანა და დაამდაბლა იგი. 2 2

2 And when Shechem the son of Hamor the Hivite, prince of the country, saw her, he took her, and lay with her, and defiled her.

ג. וַתִּדְבַּק נַפְשׁוֹ בְּדִינָה בַּת יַעֲקֹב וַיֶּאֱהַב אֶת הַנַּעֲרָה וַיְדַבֵּר עַל לֵב הַנַּעֲרָה:

καὶ προσέσχεν τῇ ψυχῇ Δινας τῆς θυγατρὸς Ιακωβ καὶ ἠγάπησεν τὴν παρθένον καὶ ἐλάλησεν κατὰ τὴν διάνοιαν τῆς παρθένου αὐτῇ

3 ܘܢܸܦܩܲܬ̤ ܢܲܦ̮ܫܹܗ ܒܵܬܲܪ ܕܝܼܢܵܐ ܒܪܲܬܼ ܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܘܪܲܚܡܵܗܿ ܠܲܛܠܝܼܬܼܵܐ: ܘܲܡܠܵܐ ܒܠܸܒܵܗܿ ܕܲܛܠܝܼܬܼܵܐ.

Et conglutinata est anima eius cum ea, et amavit puellam et locutus est ad cor eius.

Եւ ուշ եդեալ Դինայի դստերն Յակոբայ` սիրեաց զկոյսն, եւ խօսեցաւ ըստ մտաց կուսին:

და შეეყო სული მისი დინას, ასულსა იაკობისასა, და შეიყუარა ქალი იგი და ეტყოდა გონებისაებრ მისისა. 3 3

3 And his soul clave unto Dinah the daughter of Jacob, and he loved the damsel, and spake kindly unto the damsel.

ד. וַיֹּאמֶר שְׁכֶם אֶל חֲמוֹר אָבִיו לֵאמֹר קַח לִי אֶת הַיַּלְדָּה הַזֹּאת לְאִשָּׁה:

εἶπεν δὲ Συχεμ πρὸς Εμμωρ τὸν πατέρα αὐτοῦ λέγων λαβέ μοι τὴν παιδίσκην ταύτην εἰς γυναῖκα

4 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܫܟܹܝܡ ܠܲܚܡܘܿܪ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܣܲܒ݂ ܠܝܼ ܛܠܝܼܬܼܵܐ ܗܵܕܹܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܐ.

Dixitque ad Hemmor patrem suum: “Accipe mihi puellam hanc coniugem”.

Եւ խօսեցաւ Սիւքեմ ընդ Եմովրայ հօր իւրոյ եւ ասէ. Առ դու ինձ զաղջիկս զայս կնութեան:

მიუგო სჳქემ მამასა თჳსსა და ჰრქუა: მომგუარე მე ყრმაჲ ესე ცოლად. 4 4

4 And Shechem spake unto his father Hamor, saying, Get me this damsel to wife.

ה. וְיַעֲקֹב שָׁמַע כִּי טִמֵּא אֶת דִּינָה בִתּוֹ וּבָנָיו הָיוּ אֶת מִקְנֵהוּ בַּשָּׂדֶה וְהֶחֱרִשׁ יַעֲקֹב עַד בֹּאָם:

Ιακωβ δὲ ἤκουσεν ὅτι ἐμίανεν ὁ υἱὸς Εμμωρ Διναν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ οἱ δὲ υἱοὶ αὐτοῦ ἦσαν μετὰ τῶν κτηνῶν αὐτοῦ ἐν τῷ πεδίῳ παρεσιώπησεν δὲ Ιακωβ ἕως τοῦ ἐλθεῖν αὐτούς

5 ܘܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܫܡܲܥ ܕܛܲܡܲܐܘܼ ܠܕ݂ܝܼܢܵܐ ܒܲܪܬܹܗ: ܘܲܒ݂ܢܵܘܗܝ ܥܲܡ ܒܥܝܼܪܵܐ ܗܘ̤ܵܘ ܒܚܲܩܠܵܐ: ܘܲܫܬܸܩ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܥܕܲܡܵܐ ܕܐܸܬܼܵܘ.

Cum audisset Iacob quod violasset Dinam filiam suam, absentibus filiis et in pastu pecorum occupatis, siluit, donec redirent.

Եւ լուաւ Յակոբ եթէ պղծեաց որդի Եմովրայ զԴինա զդուստր իւր. եւ որդիք նորա էին ի խաշինս ի դաշտի. լուռ եղեւ Յակոբ մինչեւ եկին նոքա:

იაკობს ესმა, რამეთუ შეაგინა ასული მისი ძემან ემორისმან, დინა, ასული მისი. ხოლო ძენი მისნი იყვნეს საცხოვარსა მისსა თანა ველსა გარე, და დაიდუმა იაკობ ვიდრე მოსლვადმდე მათა. 5 5

5 And Jacob heard that he had defiled Dinah his daughter: now his sons were with his cattle in the field: and Jacob held his peace until they were come.

ו. וַיֵּצֵא חֲמוֹר אֲבִי שְׁכֶם אֶל יַעֲקֹב לְדַבֵּר אִתּוֹ:

ἐξῆλθεν δὲ Εμμωρ ὁ πατὴρ Συχεμ πρὸς Ιακωβ λαλῆσαι αὐτῷ

6 ܘܲܢܦܲܩ ܚܡܘܿܪ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܕܲܫܟܹܝܡ: ܠܘܵܬ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܲܡܡܲܠܵܠܘܼ ܥܲܡܹܗ.

Egresso autem Hemmor patre Sichem, ut loqueretur ad Iacob,

Եւ ել Եմովր հայր Սիւքեմայ առ Յակոբ խօսել ընդ նմա:

გამოვიდა ემორ, მამაჲ სჳქემისაჲ, იაკობისა სიტყუად მისა. 6 6

6 And Hamor the father of Shechem went out unto Jacob to commune with him.

ז. וּבְנֵי יַעֲקֹב בָּאוּ מִן הַשָּׂדֶה כְּשָׁמְעָם וַיִּתְעַצְּבוּ הָאֲנָשִׁים וַיִּחַר לָהֶם מְאֹד כִּי נְבָלָה עָשָׂה בְיִשְׂרָאֵל לִשְׁכַּב אֶת בַּת יַעֲקֹב וְכֵן לֹא יֵעָשֶׂה:

οἱ δὲ υἱοὶ Ιακωβ ἦλθον ἐκ τοῦ πεδίου ὡς δὲ ἤκουσαν κατενύχθησαν οἱ ἄνδρες καὶ λυπηρὸν ἦν αὐτοῖς σφόδρα ὅτι ἄσχημον ἐποίησεν ἐν Ισραηλ κοιμηθεὶς μετὰ τῆς θυγατρὸς Ιακωβ καὶ οὐχ οὕτως ἔσται

7 ܘܲܒ݂̈ܢܲܝ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܐܸܬܼܵܘ ܡ̣ܢ ܚܲܩܠܵܐ: ܘܟܲܕ݂ ܫܡܲܥܘ ܟܸܪܝܲܬܼ ܠܗܘܿܢ ܠܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܐܸܬܼܒܿܐܸܫ ܠܗܘܿܢ ܛܵܒ݂: ܡܸܛܠ ܕܲܥܒܲܕ݂ܘ ܛܲܡܐܘܼܬܼܵܐ ܒܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܨܲܥܲܪܘ ܠܒܲܪܬܼ ܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܘܗܵܟܲܢܵܐ ܠܵܐ ܡܸܬܼܥܒܸܕ݂.

ecce filii Iacob veniebant de agro, auditoque, quod acciderat, contristati et irati sunt valde, eo quod foedam rem esset operatus in Israel et, violata filia Iacob, rem illicitam perpetrasset.

Եկին եւ որդիքն Յակոբայ ի դաշտէ. իբրեւ լուան, ստրջացան արքն, եւ տրտմութիւն էր նոցա յոյժ. զի խայտառակութիւն արար յԻսրայելի, մտանելով առ դուստրն Յակոբայ, եւ ոչ այնպէս վճարիցի:

ხოლო ძენი იაკობისნი მოვიდეს ველით. ვითარცა ესმა ესე, შეწუხნეს იგინი და მწუხარებაჲ იყო მათა დიდად, რამეთუ სარცხჳნელ იქმნა ისრაჱლსა შორის, ვითარმედ დაწვა ასულისა თანა იაკობისა, და არა ეგრე იყოს. 7 7

7 And the sons of Jacob came out of the field when they heard it: and the men were grieved, and they were very wroth, because he had wrought folly in Israel in lying with Jacob's daughter: which thing ought not to be done.

ח. וַיְדַבֵּר חֲמוֹר אִתָּם לֵאמֹר שְׁכֶם בְּנִי חָשְׁקָה נַפְשׁוֹ בְּבִתְּכֶם תְּנוּ נָא אֹתָהּ לוֹ לְאִשָּׁה:

καὶ ἐλάλησεν Εμμωρ αὐτοῖς λέγων Συχεμ ὁ υἱός μου προείλατο τῇ ψυχῇ τὴν θυγατέρα ὑμῶν δότε οὖν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα

8 ܘܡܲܠܸܠ ܚܡܘܿܪ ܥܲܡܗܘܿܢ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܫܟܹܝܡ ܒܹܪܝ ܨܒ݂ܵܬܼ ܢܲܦ̮ܫܹܗ ܒܒܲܪܬܼܟ݂ܘܿܢ: ܗܲܒ݂ܘܼܗܿ ܠܹܗ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܐ.

Locutus est itaque Hemmor ad eos: “Sichem filii mei adhaesit anima filiae vestrae; date eam illi uxorem,

Եւ խօսեցաւ ընդ նոսա Եմովր եւ ասէ. Սիւքեմ որդի իմ սիրեաց ոգւովք չափ զդուստրն ձեր. արդ տուք զնա նմա կնութեան:

ეტყოდა მათ ემორ და ჰრქუა: ძემან ჩემმან, სჳქემ, აღირჩია სულითა ასული თქუენი. მოეცით მას იგი ცოლად. 8 8

8 And Hamor communed with them, saying, The soul of my son Shechem longeth for your daughter: I pray you give her him to wife.

ט. וְהִתְחַתְּנוּ אֹתָנוּ בְּנֹתֵיכֶם תִּתְּנוּ לָנוּ וְאֶת בְּנֹתֵינוּ תִּקְחוּ לָכֶם:

ἐπιγαμβρεύσασθε ἡμῖν τὰς θυγατέρας ὑμῶν δότε ἡμῖν καὶ τὰς θυγατέρας ἡμῶν λάβετε τοῖς υἱοῖς ὑμῶν

9 ܘܐܸܬܼܚܲܬܲܢܘ ܥܲܡܵܢ: ܒܢܵܬܼܟ݂ܘܿܢ ܗܵܒ݂ܘ ܠܲܢ: ܘܲܒ݂ܢܵܬܲܢ ܣܲܒ݂ܘ ܠܟ݂ܘܿܢ.

et iungamus vicissim conubia: filias vestras tradite nobis et filias nostras accipite vobis.

եւ արարէք ընդ մեզ խնամութիւն. զդստերս ձեր տուք մեզ, եւ զդստերս մեր առէք որդւոց ձերոց:

გუემზახენით ჩუენ და ასულნი თქუენნი მომცენით ჩუენ და ასულნი ჩუენნი მიუთხოენით ძეთა თქუენთა. 9 9

9 And make ye marriages with us, and give your daughters unto us, and take our daughters unto you.

י. וְאִתָּנוּ תֵּשֵׁבוּ וְהָאָרֶץ תִּהְיֶה לִפְנֵיכֶם שְׁבוּ וּסְחָרוּהָ וְהֵאָחֲזוּ בָּהּ:

καὶ ἐν ἡμῖν κατοικεῖτε καὶ ἡ γῆ ἰδοὺ πλατεῖα ἐναντίον ὑμῶν κατοικεῖτε καὶ ἐμπορεύεσθε ἐπ᾽ αὐτῆς καὶ ἐγκτήσασθε ἐν αὐτῇ

10 ܘܥܲܡܲܢ ܬܸܒ݂ܘ: ܘܐܲܪܥܵܐ ܗܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟܘܿܢ: ܬܸܒ݂ܘ ܘܐܸܬܿܬܲܓܲܪܘ ܘܝܼܪܸܬܼܘ ܒܵܗ.

Et habitate nobiscum; terra in potestate vestra est: manete, perambulate et possidete eam”.

Եւ բնակեցէք ի միջի մերում, եւ երկիրդ ահա ընդարձակ է առաջի ձեր, եւ բնակեցէք եւ շահեցարուք ի դմա, եւ ստացարուք ստացուածս ի դմա:

და ჩუენ შორის დაემკჳდრენით, რამეთუ, აჰა ესერა, ქუეყანა ჩუენი ფართო არს წინაშე თქუენსა, დაეშენენით, და ივაჭრებდით მას ზედა და მოიგებდით მას შინა. 10 10

10 And ye shall dwell with us: and the land shall be before you; dwell and trade ye therein, and get you possessions therein.

יא. וַיֹּאמֶר שְׁכֶם אֶל אָבִיהָ וְאֶל אַחֶיהָ אֶמְצָא חֵן בְּעֵינֵיכֶם וַאֲשֶׁר תֹּאמְרוּ אֵלַי אֶתֵּן:

εἶπεν δὲ Συχεμ πρὸς τὸν πατέρα αὐτῆς καὶ πρὸς τοὺς ἀδελφοὺς αὐτῆς εὕροιμι χάριν ἐναντίον ὑμῶν καὶ ὃ ἐὰν εἴπητε δώσομεν

11 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܫܟܹܝܡ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗ ܘܠܲܐܚܹܝܗ: ܐܸܫܟܲܚ ܪܲܚܡܹܐ ܒܥܲܝܢܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܟ݂ܠ ܕܬܹܐܡܪܘܼܢ ܠܝܼ ܐܸܬܸܿܠ.

Sed et Sichem ad patrem et ad fratres eius ait: “Inveniam gratiam coram vobis et, quaecumque statueritis, dabo.

Եւ ասէ Սիւքեմ ցհայր նորա եւ ցեղբարս նորա. Գտից շնորհս առաջի ձեր, եւ զոր ինչ ասիցէք` տացուք:

ჰრქუა სჳქემ მამასა მისსა და ძმათა მისთა: ვჰპოებმცა მადლსა თქუენ წინაშე და, რაჲ-იგი სთქუთ, მიგცე. 11 11

11 And Shechem said unto her father and unto her brethren, Let me find grace in your eyes, and what ye shall say unto me I will give.

יב. הַרְבּוּ עָלַי מְאֹד מֹהַר וּמַתָּן וְאֶתְּנָה כַּאֲשֶׁר תֹּאמְרוּ אֵלָי וּתְנוּ לִי אֶת הַנַּעֲרָ לְאִשָּׁה:

πληθύνατε τὴν φερνὴν σφόδρα καὶ δώσω καθότι ἂν εἴπητέ μοι καὶ δώσετέ μοι τὴν παῖδα ταύτην εἰς γυναῖκα

12 ܐܲܣܓܵܘ ܥܠܲܝ ܛܵܒ݂ ܡܲܗܪܵܐ ܘܡܵܘܗܒ݂ܵܬܼܵܐ: ܘܐܸܬܸܿܠ ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܬܹܐܡܪܘܼܢ ܠܝܼ: ܘܗܲܒ݂ܘ ܠܝܼ ܛܠܝܼܬܼܵܐ ܗܵܕܹܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܐ.

Augete mihi valde dotem et munera; libens tribuam, quod petieritis. Tantum date mihi puellam hanc uxorem”.

Յաճախեցէք յոյժ զվարձանս եւ զօժիտս, եւ տաց` որչափ եւ ասիցէք. եւ տուք ինձ զաղջիկն զայն կնութեան:

განამრავლეთ სათხოველი ფრიად და მიგცე, რაჲცა მრქუათ მე, და მომეცით მე ქალი ესე ცოლად ჩემდა. 12 12

12 Ask me never so much dowry and gift, and I will give according as ye shall say unto me: but give me the damsel to wife.

יג. וַיַּעֲנוּ בְנֵי יַעֲקֹב אֶת שְׁכֶם וְאֶת חֲמוֹר אָבִיו בְּמִרְמָה וַיְדַבֵּרוּ אֲשֶׁר טִמֵּא אֵת דִּינָה אֲחֹתָם:

ἀπεκρίθησαν δὲ οἱ υἱοὶ Ιακωβ τῷ Συχεμ καὶ Εμμωρ τῷ πατρὶ αὐτοῦ μετὰ δόλου καὶ ἐλάλησαν αὐτοῖς ὅτι ἐμίαναν Διναν τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν

13 ܘܲܥܢܵܘ ܒ̈ܢܲܝ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܲܫܟܹܝܡ ܘܠܲܚܡܘܿܪ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܹܗ ܒܢܸܟ݂ܠܵܐ: ܥܲܠ ܕܛܲܡܲܐܘ ܠܕ݂ܝܼܢܵܐ ܚܵܬܼܗܘܿܢ.

Responderunt filii Iacob Sichem et Hemmor patri eius in dolo ob stuprum sororis:

Պատասխանի ետուն որդիքն Յակոբայ Սիւքեմայ եւ Եմովրայ հօր նորա նենգութեամբ, եւ ասեն ցնոսա``, (վասն զի պղծեցին զԴինա զքոյր նոցա:

მიუგეს ძეთა იაკობისთა სჳქემს და ემორს, მამასა მისსა, ზაკჳთ, რამეთუ შეაგინა დაჲ იგი მათი, და ეტყოდეს მათ სჳმეონ და ლევი, ძმანი დინასნი, ძენი ლიასნი: 13 13

13 And the sons of Jacob answered Shechem and Hamor his father deceitfully, and said, because he had defiled Dinah their sister:

יד. וַיֹּאמְרוּ אֲלֵיהֶם לֹא נוּכַל לַעֲשׂוֹת הַדָּבָר הַזֶּה לָתֵת אֶת אֲחֹתֵנוּ לְאִישׁ אֲשֶׁר לוֹ עָרְלָה כִּי חֶרְפָּה הִוא לָנוּ:

καὶ εἶπαν αὐτοῖς Συμεων καὶ Λευι οἱ ἀδελφοὶ Δινας υἱοὶ δὲ Λειας οὐ δυνησόμεθα ποιῆσαι τὸ ῥῆμα τοῦτο δοῦναι τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν ἀνθρώπῳ ὃς ἔχει ἀκροβυστίαν ἔστιν γὰρ ὄνειδος ἡμῖν

14 ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ: ܠܵܐ ܡܸܫܟܿܚܝܼܢܲܢ ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܠܡܸܬܲܠ ܚܵܬܲܢ ܠܓܲܒ݂ܪܵܐ ܕܐܝܼܬܼ ܠܹܗ ܥܘܼܪܠܘܼܬܼܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܚܸܣܕܵܐ ܗ̄ܘܼ ܠܲܢ.

“Non possumus facere, quod petitis, dare sororem nostram homini incircumciso, opprobrium enim esset nobis.

եւ ասեն Շմաւոն եւ Ղեւի եղբարքն Դինայ` որդիքն Լիայ``. Ոչ կարեմք առնել զայդ բան, տալ զքոյրն մեր առն անթլփատի, քանզի նախատինք են մեզ:

ვერ ჴელ-გეწიფების სიტყუაჲ ეგე, მიცემად დაჲ ჩუენი კაცსა წინა-დაუცუეთელსა, რამეთუ საყუედრელ არს იგი ჩუენდა. 14 14

14 And they said unto them, We cannot do this thing, to give our sister to one that is uncircumcised; for that were a reproach unto us:

טו. אַךְ בְּזֹאת נֵאוֹת לָכֶם אִם תִּהְיוּ כָמֹנוּ לְהִמֹּל לָכֶם כָּל זָכָר:

ἐν τούτῳ ὁμοιωθησόμεθα ὑμῖν καὶ κατοικήσομεν ἐν ὑμῖν ἐὰν γένησθε ὡς ἡμεῖς καὶ ὑμεῖς ἐν τῷ περιτμηθῆναι ὑμῶν πᾶν ἀρσενικόν

15 ܒܪܲܡ ܒܗܵܕܹܐ ܢܸܬܿܛܦܝܼܣ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܸܢ ܗܘܼ ܕܬܸܗܘܘܿܢ ܐܲܟ݂ܘܵܬܲܢ: ܘܬܸܓܼܙܪܘܼܢ ܟܠ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܲܚܢܲܢ ܓܙܝܼܪܝܼܢ.

In hoc tantum valebimus acquiescere vobis: si esse volueritis similes nostri, circumcidatur in vobis omne masculini sexus;

բայց այսու նմանեսցուք ձեզ, եւ բնակեսցուք ի միջի ձերում``, եթէ լինիցիք իբրեւ զմեզ եւ դուք` ի թլփատել ձեզ զամենայն արու:

ამით მსგავს იყვენით ჩვენდა და დავემკჳდრნეთ თქუენ შორის, უკეთუ იქმნნეთ თქუენ, ვითარცა-ესე ჩუენ ვართ, რათა წინა-დაიცვითოს ყოველმან წულმან თქუენმან, 15 15

15 But in this will we consent unto you: If ye will be as we be, that every male of you be circumcised;

טז. וְנָתַנּוּ אֶת בְּנֹתֵינוּ לָכֶם וְאֶת בְּנֹתֵיכֶם נִקַּח לָנוּ וְיָשַׁבְנוּ אִתְּכֶם וְהָיִינוּ לְעַם אֶחָד:

καὶ δώσομεν τὰς θυγατέρας ἡμῶν ὑμῖν καὶ ἀπὸ τῶν θυγατέρων ὑμῶν λημψόμεθα ἡμῖν γυναῖκας καὶ οἰκήσομεν παρ᾽ ὑμῖν καὶ ἐσόμεθα ὡς γένος ἕν

16 ܢܸܬܸܿܠ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒܢܵܬܲܢ: ܘܲܒ݂ܢܵܬܼܟ݂ܘܿܢ ܢܸܣܲܒ݂ ܠܲܢ: ܘܢܸܬܸܿܒ݂ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܥܲܡܵܐ ܚܲܕ݂.

tunc dabimus et accipiemus mutuo filias nostras ac vestras et habitabimus vobiscum erimusque unus populus.

եւ տացուք զդստերս մեր ձեզ, եւ ի դստերաց ձերոց առցուք մեզ կանայս, եւ բնակեսցուք առ ձեզ, եւ եղիցուք իբրեւ ազգ մի:

მაშინ მიგცნეთ ასულნი ჩუენნი თქუენ და ასულნი თქუენნი მივიყუანნეთ ჩუენდა. და დავიმკჳდროთ თქუენ შორის და ვიყოთ ვითარცა ერთი ნათესავი. 16 16

16 Then will we give our daughters unto you, and we will take your daughters to us, and we will dwell with you, and we will become one people.

יז. וְאִם לֹא תִשְׁמְעוּ אֵלֵינוּ לְהִמּוֹל וְלָקַחְנוּ אֶת בִּתֵּנוּ וְהָלָכְנוּ:

ἐὰν δὲ μὴ εἰσακούσητε ἡμῶν τοῦ περιτέμνεσθαι λαβόντες τὰς θυγατέρας ἡμῶν ἀπελευσόμεθα

17 ܘܐܸܢ ܠܵܐ ܬܸܫܡܥܘܼܢܲܢ ܠܡܸܓܼܙܲܪ: ܢܸܕ݂ܒܲܪ ܒܲܪܬܲܢ ܘܢܹܐܙܲܠ.

Si autem circumcidi nolueritis, tollemus filiam nostram et recedemus”.

Ապա թէ ոչ լսիցէք մեզ` թլփատել, առեալ զդստերս մեր ի բաց գնասցուք:

უკუეთუ არა ისმინოთ ჩუენი, რაჲთამცა წინა-დაიცჳთეთ, წარვიყუანნეთ ასულნი ჩუენნი და წარვიდეთ. 17 17

17 But if ye will not hearken unto us, to be circumcised; then will we take our daughter, and we will be gone.

יח. וַיִּיטְבוּ דִבְרֵיהֶם בְּעֵינֵי חֲמוֹר וּבְעֵינֵי שְׁכֶם בֶּן חֲמוֹר:

καὶ ἤρεσαν οἱ λόγοι ἐναντίον Εμμωρ καὶ ἐναντίον Συχεμ τοῦ υἱοῦ Εμμωρ

18 ܘܲܫܦܲܪ ܡܸܠܲܝ̈ܗܘܿܢ ܒܥܲܝܢܲܝ ܚܡܘܿܪ ܘܲܒ݂ܥܲܝܢܲܝ ܫܟܹܝܡ ܒܪܹܗ.

Placuit oblatio eorum Hemmor et Sichem filio eius,

Եւ հաճոյ թուեցան բանքն առաջի Եմովրայ, եւ առաջի Սիւքեմայ որդւոյ Եմովրայ:

და სთნდეს სიტყუანი წინაშე ემორისა და წინაშე სჳქემისა, ძისა ემორისა. 18 18

18 And their words pleased Hamor, and Shechem Hamor's son.

יט. וְלֹא אֵחַר הַנַּעַר לַעֲשׂוֹת הַדָּבָר כִּי חָפֵץ בְּבַת יַעֲקֹב וְהוּא נִכְבָּד מִכֹּל בֵּית אָבִיו:

καὶ οὐκ ἐχρόνισεν ὁ νεανίσκος τοῦ ποιῆσαι τὸ ῥῆμα τοῦτο ἐνέκειτο γὰρ τῇ θυγατρὶ Ιακωβ αὐτὸς δὲ ἦν ἐνδοξότατος πάντων τῶν ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ

19 ܘܠܵܐ ܫܵܘܚܲܪ ܛܲܠܝܵܐ ܠܡܸܥܒܿܕ݂ܵܗ ܠܲܥܒ݂ܝܼܕܿܬܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܨܛܒ݂ܝܼ ܗ̄ܘܵܐ ܒܒܲܪܬܼ ܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܘܗܘܼ ܝܲܩܝܼܪ ܗ̄ܘܵܐ ܡ̣ܢ ܟܠܹܗ ܒܹܝܬܼ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ.

nec distulit adulescens quin statim, quod petebatur, expleret; amabat enim filiam Iacob valde, et ipse erat inclitus in omni domo patris sui.

Եւ ոչ յամեաց պատանին առնել զբանն, զի յոյժ հարեալ էր ի դստերն Յակոբայ. եւ նա էր պատուականագոյն քան զամենեսեան որ ի տան հօր նորա էին:

და არღარა ყოვნა ჭაბუკმან მან ყოფად საქმისა ამის, რამეთუ ტრფიალ იყო ასულისა იაკობისა, რამეთუ იგი იყო უდიდებულეს ყოველთა სახლსა შინა მამისა თჳსისასა. 19 19

19 And the young man deferred not to do the thing, because he had delight in Jacob's daughter: and he was more honourable than all the house of his father.

כ. וַיָּבֹא חֲמוֹר וּשְׁכֶם בְּנוֹ אֶל שַׁעַר עִירָם וַיְדַבְּרוּ אֶל אַנְשֵׁי עִירָם לֵאמֹר:

ἦλθεν δὲ Εμμωρ καὶ Συχεμ ὁ υἱὸς αὐτοῦ πρὸς τὴν πύλην τῆς πόλεως αὐτῶν καὶ ἐλάλησαν πρὸς τοὺς ἄνδρας τῆς πόλεως αὐτῶν λέγοντες

20 ܘܐܸܬܼܵܐ ܚܡܘܿܪ ܘܲܫܟܹܝܡ ܒܪܹܗ ܠܬܲܪܥܵܐ ܕܲܩܪܝܼܬܼܗܘܿܢ: ܘܡܲܠܸܠܘ ܥܲܡ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܕܲܩܪܝܼܬܼܗܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܗܘܿܢ.

Ingressique portam urbis, Hemmor et Sichem filius eius locuti sunt ad viros civitatis suae:

Եւ եկին Եմովր եւ Սիւքեմ որդի նորա ի դուռն քաղաքին իւրեանց, եւ խօսեցան ընդ արս քաղաքին իւրեանց եւ ասեն:

მოვიდეს ემორ და სჳქემ, ძე მისი, ბჭეთა თანა ქალაქისა მათისათა და ეტყოდეს კაცთა მათ მის ქალაქისათა და ჰრქუეს: 20 20

20 And Hamor and Shechem his son came unto the gate of their city, and communed with the men of their city, saying,

כא. הָאֲנָשִׁים הָאֵלֶּה שְׁלֵמִים הֵם אִתָּנוּ וְיֵשְׁבוּ בָאָרֶץ וְיִסְחֲרוּ אֹתָהּ וְהָאָרֶץ הִנֵּה רַחֲבַת יָדַיִם לִפְנֵיהֶם אֶת בְּנֹתָם נִקַּח לָנוּ לְנָשִׁים וְאֶת בְּנֹתֵינוּ נִתֵּן לָהֶם:

οἱ ἄνθρωποι οὗτοι εἰρηνικοί εἰσιν μεθ᾽ ἡμῶν οἰκείτωσαν ἐπὶ τῆς γῆς καὶ ἐμπορευέσθωσαν αὐτήν ἡ δὲ γῆ ἰδοὺ πλατεῖα ἐναντίον αὐτῶν τὰς θυγατέρας αὐτῶν λημψόμεθα ἡμῖν γυναῖκας καὶ τὰς θυγατέρας ἡμῶν δώσομεν αὐτοῖς

21 ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ ܫܵܠܡܝܼܢ ܐܸܢܘܿܢ ܥܲܡܵܢ: ܢܸܬܿܒ݂ܘܼܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܘܢܸܬܿܬܲܓܿܪܘܼܢ ܒܵܗ: ܘܐܲܪܥܵܐ ܗܵܐ ܪܘܲܚܬܼܵܐ ܕܐܝܼܕܲܝܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ: ܒܢܵܬܼܗܘܿܢ ܢܸܣܲܒ݂ ܠܲܢ ܢܸܫܹ̈ܐ: ܘܲܒ݂̈ܢܵܬܲܢ ܢܸܬܸܿܠ ܠܗܘܿܢ.

“Viri isti pacifici sunt erga nos; maneant in terra et perambulent eam, quae spatiosa et lata est eis; filias eorum accipiemus uxores et nostras illis dabimus.

Որեարն այն խաղաղութեամբ են ընդ մեզ. արդ բնակեսցեն յերկրիս եւ շահեսցին ի սմա. զի երկիրս ընդարձակ է առաջի նոցա. զդստերս նոցա առցուք մեզ կանայս, եւ զդստերս մեր տացուք նոցա:

კაცნი ესე მშჳდობისანი არიან ჩუენ თანა, დაემკჳდრნედ ამას ქუეყანასა და ვაჭრობდედ. ესერა, ქუეყანაჲ ფართო არს წინაშე მათსა. ასულნი მათნი მოვიყუანნეთ ჩუენდა ცოლად და ასულნი ჩუენნი მივსცნეთ მათ. 21 21

21 These men are peaceable with us; therefore let them dwell in the land, and trade therein; for the land, behold, it is large enough for them; let us take their daughters to us for wives, and let us give them our daughters.

כב. אַךְ בְּזֹאת יֵאֹתוּ לָנוּ הָאֲנָשִׁים לָשֶׁבֶת אִתָּנוּ לִהְיוֹת לְעַם אֶחָד בְּהִמּוֹל לָנוּ כָּל זָכָר כַּאֲשֶׁר הֵם נִמֹּלִים:

μόνον ἐν τούτῳ ὁμοιωθήσονται ἡμῖν οἱ ἄνθρωποι τοῦ κατοικεῖν μεθ᾽ ἡμῶν ὥστε εἶναι λαὸν ἕνα ἐν τῷ περιτέμνεσθαι ἡμῶν πᾶν ἀρσενικόν καθὰ καὶ αὐτοὶ περιτέτμηνται

22 ܒܪܲܡ ܗܵܕܹܐ ܡܸܬܿܛܦܝܼܣܝܼܢ ܠܲܢ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܕܢܸܬܿܒ݂ܘܼܢ ܥܲܡܵܢ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܥܲܡܵܐ ܚܲܕ݂: ܡܵܐ ܕܲܓܼܙܲܪܢ ܟܠ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܕܗܸܢܘܿܢ ܓܙܝܼܪܝܼܢ.

Tantum in hoc valebunt viri acquiescere nobis, ut maneant nobiscum et efficiamur unus populus, si circumcidamus masculos nostros ritum gentis imitantes;

Բայց միայն այսու նմանեսցեն մեզ որեարն` բնակել ընդ մեզ լինել ազգ մի, ի թլփատել մեզ զամենայն արու, որպէս նոքայն թլփատեալ են:

გარნა ამით ხოლო ვემსგავსნეთ ჩუენ კაცთა მათ დამკჳდრებად ჩუენ თანა, რათა ვიყვნეთ ვითარცა ერი ერთი წინა-დაცუეთითა მით ჩუენითა ყოველსავე წულსა თანა, ვითარცა-იგი წინა-დაცუეთილ არიან. 22 22

22 Only herein will the men consent unto us for to dwell with us, to be one people, if every male among us be circumcised, as they are circumcised.

כג. מִקְנֵהֶם וְקִנְיָנָם וְכָל בְּהֶמְתָּם הֲלוֹא לָנוּ הֵם אַךְ נֵאוֹתָה לָהֶם וְיֵשְׁבוּ אִתָּנוּ:

καὶ τὰ κτήνη αὐτῶν καὶ τὰ ὑπάρχοντα αὐτῶν καὶ τὰ τετράποδα οὐχ ἡμῶν ἔσται μόνον ἐν τούτῳ ὁμοιωθῶμεν αὐτοῖς καὶ οἰκήσουσιν μεθ᾽ ἡμῶν

23 ܘܢܸܟ݂ܣܲܝܗܘܿܢ ܘܩܸܢܝܵܢܗܘܿܢ ܘܟ݂ܠܵܗܿ ܒܥܝܼܪܗܘܿܢ: ܗܵܐ ܕܝܼܠܲܢ ܐܸܢܘܿܢ: ܒܪܲܡ ܢܸܬܿܛܦܝܼܣ ܠܗܘܿܢ: ܘܢܸܬܿܒ݂ܘܼܢ ܥܲܡܵܢ.

et pecora et substantia et armenta eorum nostra erunt. Tantum in hoc acquiescamus, et habitabunt nobiscum”.

Եւ ինչք նոցա եւ անասուն նոցա եւ չորքոտանի նոցա ո՞չ ապաքէն մեր լինիցի. բայց այնու եւեթ նմանեսցուք նոցա, եւ բնակեսցեն ի միջի մերում:

და საცხოვარი მათი და ყოველივე მონაგები მათი ჩუენდა იყოს, გარნა ამით ხოლო ვემსგავსნეთ მათ და დაემკჳდრნენ ჩუენ თანა. 23 23

23 Shall not their cattle and their substance and every beast of their's be our's? only let us consent unto them, and they will dwell with us.

כד. וַיִּשְׁמְעוּ אֶל חֲמוֹר וְאֶל שְׁכֶם בְּנוֹ כָּל יֹצְאֵי שַׁעַר עִירוֹ וַיִּמֹּלוּ כָּל זָכָר כָּל יֹצְאֵי שַׁעַר עִירוֹ:

καὶ εἰσήκουσαν Εμμωρ καὶ Συχεμ τοῦ υἱοῦ αὐτοῦ πάντες οἱ ἐκπορευόμενοι τὴν πύλην τῆς πόλεως αὐτῶν καὶ περιετέμοντο τὴν σάρκα τῆς ἀκροβυστίας αὐτῶν πᾶς ἄρσην

24 ܘܲܫܡܲܥܘ ܡ̣ܢ ܫܟܹܝܡ ܘܡ̣ܢ ܚܡܘܿܪ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܟܠ ܢܲܦܩܲܝ ܬܲܪܥܵܐ ܕܲܩܪܝܼܬܹܗ: ܘܲܓܼܙܲܪܘ ܟܠ ܕܸܟ݂ܪܵܐ ܟܠ ܢܲܦܩܲܝ ܬܲܪܥܵܐ ܕܲܩܪܝܼܬܹܗ:

Assensique sunt omnes, circumcisis cunctis maribus, qui egrediebantur e porta civitatis suae.

Եւ լուան Եմովրայ եւ Սիւքեմայ որդւոյ նորա ամենեքին որ ելանէին ընդ դուռն քաղաքին իւրեանց. եւ թլփատեցին զմարմին անթլփատութեան իւրեանց ամենայն արու, ամենեքին որ ելանէին ընդ դուռն քաղաքի նորա:

და ისმინეს ემორისი და სჳქემისი, ძისა მისისაჲ, ყოველთავე გამომავალთა ბჭეთა ზედა მის ქალაქისათა და წინა-დაიცუეთდეს წინა-დაცვეთილებასა მათსა ყოველივე წული. 24 24

24 And unto Hamor and unto Shechem his son hearkened all that went out of the gate of his city; and every male was circumcised, all that went out of the gate of his city.

כה. וַיְהִי בַיּוֹם הַשְּׁלִישִׁי בִּהְיוֹתָם כֹּאֲבִים וַיִּקְחוּ שְׁנֵי בְנֵי יַעֲקֹב שִׁמְעוֹן וְלֵוִי אֲחֵי דִינָה אִישׁ חַרְבּוֹ וַיָּבֹאוּ עַל הָעִיר בֶּטַח וַיַּהַרְגוּ כָּל זָכָר:

ἐγένετο δὲ ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῇ τρίτῃ ὅτε ἦσαν ἐν τῷ πόνῳ ἔλαβον οἱ δύο υἱοὶ Ιακωβ Συμεων καὶ Λευι οἱ ἀδελφοὶ Δινας ἕκαστος τὴν μάχαιραν αὐτοῦ καὶ εἰσῆλθον εἰς τὴν πόλιν ἀσφαλῶς καὶ ἀπέκτειναν πᾶν ἀρσενικόν

25 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܒܝܵܘܡܵܐ ܬܠܝܼܬܼܵܝܵܐ ܟܲܕ݂ ܚܣܲܢܘ ܟܹܐܒܲܝܗܘܿܢ: ܢܣܲܒ݂ܘ ܬܪܹܝܢ ܒܢܵܘܗܝ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܫܸܡܥܘܿܢ ܘܠܹܘܝܼ ܐܲܚܝܹܗ ܕܕ݂ܝܼܢܵܐ: ܓܒܲܪ ܚܲܪܒܹܿܗ: ܘܥܲܠܘ ܥܲܠ ܩܪܝܼܬܼܵܐ ܒܫܸܠܝܵܐ: ܘܩܲܛܠܸܘ ܟܠ ܕܸܟ݂ܪܵܐ.

Et ecce, die tertio, quando gravissimus vulnerum dolor est, arreptis duo filii Iacob Simeon et Levi fratres Dinae gladiis, ingressi sunt urbem securi; interfectisque omnibus masculis,

Եւ եղեւ յաւուրն երրորդի մինչդեռ էին նոքա ի ցաւսն, առին երկու որդիքն Յակոբայ, Շմաւոն եւ Ղեւի եղբարք Դինայ` իւրաքանչիւր զսուր իւր, եւ մտին ի քաղաքն կազմութեամբ, եւ կոտորեցին զամենայն արու:

და იყო დღესა მესამესა, ვითარ იყვნეს ოდენ სალმობასა შინა. მოიღეს ძეთა იაკობისთა: სჳმეონ და ლევი, ძმათა დინასთა, კაცად-კაცადმან მახჳლი თჳსი და შევიდეს ქალაქად განკრძალულებით და მოსრეს ყოველივე მამაკაცი. 25 25

25 And it came to pass on the third day, when they were sore, that two of the sons of Jacob, Simeon and Levi, Dinah's brethren, took each man his sword, and came upon the city boldly, and slew all the males.

כו. וְאֶת חֲמוֹר וְאֶת שְׁכֶם בְּנוֹ הָרְגוּ לְפִי חָרֶב וַיִּקְחוּ אֶת דִּינָה מִבֵּית שְׁכֶם וַיֵּצֵאוּ:

τόν τε Εμμωρ καὶ Συχεμ τὸν υἱὸν αὐτοῦ ἀπέκτειναν ἐν στόματι μαχαίρας καὶ ἔλαβον τὴν Διναν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ Συχεμ καὶ ἐξῆλθον

26 ܘܠܲܚܡܘܿܪ ܘܠܲܫܟܹܝܡ ܒܪܹܗ ܩܛܲܠܘ ܒܦܘܼܡܵܐ ܕܚܲܪܒܵܐ: ܘܕܲܒ݂ܪܘܼܗܿ ܠܕ݂ܝܼܢܵܐ ܚܵܬܼܗܘܿܢ ܡ̣ܢ ܒܝܹܬܼ ܫܟܹܝܡ: ܘܲܢܦܲܩܘ.

Hemmor et Sichem pariter necaverunt, tollentes Dinam de domo Sichem sororem suam.

Եւ զԵմովր եւ զՍիւքեմ զորդի նորա սպանին ի սուր սուսերի. եւ առին զԴինա ի տանէ Սիւքեմայ եւ ելին:

და ემორ და სჳქემ, ძე მისი, მოსწყჳდეს პირითა მახჳლისათა და გამოიყუანეს დინა, დაჲ მათი, სახლისაგან სჳქემისა და გამოვიდეს. 26 26

26 And they slew Hamor and Shechem his son with the edge of the sword, and took Dinah out of Shechem's house, and went out.

כז. בְּנֵי יַעֲקֹב בָּאוּ עַל הַחֲלָלִים וַיָּבֹזּוּ הָעִיר אֲשֶׁר טִמְּאוּ אֲחוֹתָם:

οἱ δὲ υἱοὶ Ιακωβ εἰσῆλθον ἐπὶ τοὺς τραυματίας καὶ διήρπασαν τὴν πόλιν ἐν ᾗ ἐμίαναν Διναν τὴν ἀδελφὴν αὐτῶν

27 ܘܲܒ݂ܢܲܝ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܥܲܠܘ ܥܲܠ ܩܛܝܼܠܹ̈ܐ: ܘܒܲܙܘ ܠܲܩܪܝܼܬܼܵܐ: ܥܲܠ ܕܛܲܡܲܐܘ ܠܕ݂ܝܼܢܵܐ ܚܵܬܼܗܘܿܢ.

Filii Iacob irruerunt super occisos, et depopulati sunt urbem in ultionem stupri.

Եւ որդիքն Յակոբայ մտին ի վերայ վիրաւորացն, եւ առին աւար զքաղաքն, յորում պղծեցին զԴինա զքոյրն նոցա:

ხოლო ძენი იაკობისნი შევიდეს წყლულებასა მას ზედა და აღიჭრეს ყოველივე იგი ქალაქი ამისთჳს, რამეთუ შეაგინეს დინა, დაჲ მათი. 27 27

27 The sons of Jacob came upon the slain, and spoiled the city, because they had defiled their sister.

כח. אֶת צֹאנָם וְאֶת בְּקָרָם וְאֶת חֲמֹרֵיהֶם וְאֵת אֲשֶׁר בָּעִיר וְאֶת אֲשֶׁר בַּשָּׂדֶה לָקָחוּ:

καὶ τὰ πρόβατα αὐτῶν καὶ τοὺς βόας αὐτῶν καὶ τοὺς ὄνους αὐτῶν ὅσα τε ἦν ἐν τῇ πόλει καὶ ὅσα ἦν ἐν τῷ πεδίῳ ἔλαβον

28 ܘܥܵܢܗܘܿܢ: ܘܬܼܵܘܪ̈ܲܝܗܘܿܢ: ܘܚܸܡܪ̈ܗܘܿܢ ܕܒܲܩܪܝܼܬܼܵܐ ܘܕܲܒ݂ܚܲܩܠܵܐ ܕܒܲܪܘ.

Oves eorum et armenta et asinos cunctaque, quae in civitate et in agris erant, tulerunt.

Զարջառ եւ զոչխար եւ զէշս նոցա որ էին`` ի քաղաքին, եւ որ ինչ ի բացի էր` առին:

ცხოვარი და ზროხაჲ მათი, და ვირები მათი, რაოდენი იყო ქალაქსა მას შინა, რაოდენი იყო ველსა ზედა. 28 28

28 They took their sheep, and their oxen, and their asses, and that which was in the city, and that which was in the field,

כט. וְאֶת כָּל חֵילָם וְאֶת כָּל טַפָּם וְאֶת נְשֵׁיהֶם שָׁבוּ וַיָּבֹזּוּ וְאֵת כָּל אֲשֶׁר בַּבָּיִת:

καὶ πάντα τὰ σώματα αὐτῶν καὶ πᾶσαν τὴν ἀποσκευὴν αὐτῶν καὶ τὰς γυναῖκας αὐτῶν ᾐχμαλώτευσαν καὶ διήρπασαν ὅσα τε ἦν ἐν τῇ πόλει καὶ ὅσα ἦν ἐν ταῖς οἰκίαις

29 ܘܟ݂ܠܗܘܿܢ ܢܸܟ݂ܣܲܝܗܘܿܢ ܘܟ݂ܠܵܗܿ ܝܼܩܲܪܬܿܗܘܿܢ: ܘܲܠܢܸܫܲܝܗܘܿܢ ܫܒ݂ܵܘ: ܘܒܲܙܘ ܟܠ ܕܐܝܼܬܼ ܒܲܩܪܝܼܬܼܵܐ.

Omnes opes eorum, parvulos quoque et uxores duxerunt captivas et diripuerunt omnia, quae in domibus erant.

Եւ զամենայն մարդագերի նոցա, եւ զամենայն`` զկահ եւ զկարասի նոցա, եւ զկանայս նոցա գերեցին, եւ յափշտակեցին որ ինչ էր ի քաղաքին եւ որ ինչ`` ի տունս:

წარმოიღეს ყოველივე დედა-წული მათი და ყოველი ჭურჭელი მათი და ცოლნი მათნი წარმოსტყუენეს, და, რაოდენი-რაჲ იყო სახლებსა შინა, იავარ-ყვეს. 29 29

29 And all their wealth, and all their little ones, and their wives took they captive, and spoiled even all that was in the house.

ל. וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל שִׁמְעוֹן וְאֶל לֵוִי עֲכַרְתֶּם אֹתִי לְהַבְאִישֵׁנִי בְּישֵׁב הָאָרֶץ בַּכְּנַעֲנִי וּבַפְּרִזִּי וַאֲנִי מְתֵי מִסְפָּר וְנֶאֶסְפוּ עָלַי וְהִכּוּנִי וְנִשְׁמַדְתִּי אֲנִי וּבֵיתִי:

εἶπεν δὲ Ιακωβ Συμεων καὶ Λευι μισητόν με πεποιήκατε ὥστε πονηρόν με εἶναι πᾶσιν τοῖς κατοικοῦσιν τὴν γῆν ἔν τε τοῖς Χαναναίοις καὶ τοῖς Φερεζαίοις ἐγὼ δὲ ὀλιγοστός εἰμι ἐν ἀριθμῷ καὶ συναχθέντες ἐπ᾽ ἐμὲ συγκόψουσίν με καὶ ἐκτριβήσομαι ἐγὼ καὶ ὁ οἶκός μου

30 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܫܸܡܥܘܿܢ ܘܲܠܠܹܘܝܼ: ܐܲܗܪܬܿܘܼܢܵܢܝ: ܕܬܲܒ݂ܐܫܘܼܢ ܠܝܼ ܒܹܝܬܼ ܥܵܡܘܼܪܹ̈ܝܗ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܒܹܝܬܼ ܟܢܲܥܢܵܝܹ̈ܐ ܘܒܹܝܬܼ ܦܲܪ̈ܙܵܝܹܐ: ܘܐܸܢܵܐ ܩܲܠܝܼܠ ܐ̄ܢܵܐ ܒܡܸܢܝܵܢܵܐ: ܘܡܸܬܼܟܲܢܫܝܼܢ ܥܠܲܝ ܘܡܵܚܹܝܢ ܠܝܼ: ܘܐܵܒܹܕ݂ ܐ̄ܢܵܐ ܐܸܢܵܐ ܘܒܲܝܬܿܝ.

Iacob autem dixit ad Simeon et Levi: “Turbastis me et odiosum fecistis me Chananaeis et Pherezaeis habitatoribus terrae huius. Nos pauci sumus; illi congregati percutient me, et delebor ego et domus mea”.

Եւ ասէ Յակոբ ցՇմաւոն եւ ցՂեւի. Ատելի արարէք զիս, երեւել անզգամ ամենայն`` բնակչաց երկրիս ի մէջ Քանանացւոց եւ Փերեզացւոց. եւ ես սակաւաւոր եմ թուով, արդ եթէ ժողովիցին ի վերայ իմ եւ հարկանիցեն զիս, սատակելով սատակիցիմ ե՛ւ ես ե՛ւ տուն իմ:

და ჰრქუა იაკობ სჳმეონს და ლევის: საძულელ მქმენით მე, რათა ვიყო ვითარცა ბოროტი ყოველთა მკჳდრთა შორის ამის ქუეყანისათა, ქანანელთა შორის და ფერეზელთა და მე მცირე ვარ რიცხჳთ და შეკრბენ ჩემ ზედა და მომსრან მე და აღვიჴოცო მე და სახლი ჩემი. 30 30

30 And Jacob said to Simeon and Levi, Ye have troubled me to make me to stink among the inhabitants of the land, among the Canaanites and the Perizzites: and I being few in number, they shall gather themselves together against me, and slay me; and I shall be destroyed, I and my house.

לא. וַיֹּאמְרוּ הַכְזוֹנָה יַעֲשֶׂה אֶת אֲחוֹתֵנוּ:

οἱ δὲ εἶπαν ἀλλ᾽ ὡσεὶ πόρνῃ χρήσωνται τῇ ἀδελφῇ ἡμῶν

31 ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܐܲܝܟ ܙܵܢܝܼܬܼܵܐ ܐܸܬܼܥܒܸܕ݂ ܠܚܵܬܲܢ.

Responderunt: “Numquid ut scorto abuti debuere sorore nostra?”.

Եւ ասեն. Իսկ զիա՞րդ զի իբրեւ զբոզ քարշեցին զքոյրն մեր:

ხოლო მათ ჰრქუეს: არამედ, ვითარცა მეძავი იჴმიონა დაჲ ჩუენი? 31 31

31 And they said, Should he deal with our sister as with an harlot?

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e75c7cf2-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display