Bibliotheca Polyglotta

Genesis

Complete text

לח

ΛHʹ

ܩܦܠܐܘܢ ܠܚ

Cap. 38

ԳԼ. ԼԸ

თავი ოცდამეთვრამეტე

א. וַיְהִי בָּעֵת הַהִוא וַיֵּרֶד יְהוּדָה מֵאֵת אֶחָיו וַיֵּט עַד אִישׁ עֲדֻלָּמִי וּשְׁמוֹ חִירָה:

ἐγένετο δὲ ἐν τῷ καιρῷ ἐκείνῳ κατέβη Ιουδας ἀπὸ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ καὶ ἀφίκετο ἕως πρὸς ἄνθρωπόν τινα Οδολλαμίτην ᾧ ὄνομα Ιρας

1 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܒܙܲܒ݂ܢܵܐ ܗܵܘ̇: ܘܲܢܚܸܬܼ ܝܗܘܼܕ݂ܵܐ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬܼ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܲܣܛܵܐ ܠܘܵܬܼ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܥܲܪܠܹܡܵܝܵܐ: ܘܲܫܡܹܗ ܚܝܼܪܵܐ.

Eo tempore descendens Iudas a fratribus suis divertit ad virum Odollamitem nomine Hiram.

Եւ եղեւ ի ժամանակի յայնմիկ էջ Յուդա յեղբարց իւրոց, եւ չոգաւ առ ոմն Ոդողոմացի որում անուն էր Իրաս:

და იყო მის ჟამსა, ოდენ წარმოვიდა იუდა ძმათა თჳსთაგან და მოვიდა ვიდრე კაცისა ვისამე ოდოლამელისა, რომელსა სახელი ერქუა ირას. 1 1

1 And it came to pass at that time, that Judah went down from his brethren, and turned in to a certain Adullamite, whose name was Hirah.

ב. וַיַּרְא שָׁם יְהוּדָה בַּת אִישׁ כְּנַעֲנִי וּשְׁמוֹ שׁוּעַ וַיִּקָּחֶהָ וַיָּבֹא אֵלֶיהָ:

καὶ εἶδεν ἐκεῖ Ιουδας θυγατέρα ἀνθρώπου Χαναναίου ᾗ ὄνομα Σαυα καὶ ἔλαβεν αὐτὴν καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν

2 ܘܲܚܙܵܐ ܬܲܡܵܢ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܒܲܪܬܼ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܟܢܲܥܢܵܝܵܐ: ܘܲܫܡܹܗ ܫܘܿܥ: ܘܢܲܣܒܵܗܿ ܘܥܲܠ ܠܘܵܬܼܵܗ.

Viditque ibi filiam hominis Chananaei vocabulo Sue et, accepta uxore, ingressus est ad eam.

Եւ ետես անդ Յուդա զդուստր առն Քանանացւոյ, որում անուն էր Շաւա, եւ առ զնա իւր կին, եւ եմուտ առ նա:

და იხილა მუნ იუდა ასული კაცისა ქანანელისაჲ, რომელსა სახელი ერქუა სავანა, და მოიყუანა იგი და შეირთო. 2 2

2 And Judah saw there a daughter of a certain Canaanite, whose name was Shuah; and he took her, and went in unto her.

ג. וַתַּהַר וַתֵּלֶד בֵּן וַיִּקְרָא אֶת שְׁמוֹ עֵר:

καὶ συλλαβοῦσα ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ηρ

3 ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܠܹܗ ܒܪܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܥܝܼܪ.

Quae concepit et peperit filium vocavitque nomen eius Her.

Եւ յղացաւ եւ ծնաւ որդի, եւ կոչեաց զանուն նորա Էր:

და მიუდგა და შვა ძე და უწოდა სახელი მისი ჱერ. 3 3

3 And she conceived, and bare a son; and he called his name Er.

ד. וַתַּהַר עוֹד וַתֵּלֶד בֵּן וַתִּקְרָא אֶת שְׁמוֹ אוֹנָן:

καὶ συλλαβοῦσα ἔτι ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Αυναν

4 ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܬܘܼܒ݂ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܒܪܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܐܘܿܢܵܢ.

Rursumque concepto fetu, natum filium nominavit Onan.

Եւ յղացաւ դարձեալ եւ ծնաւ որդի, եւ կոչեաց զանուն նորա Աւնան:

და მერმე მიუდგა და შვა ძე და უწოდა სახელი მისი ავნან. 4 4

4 And she conceived again, and bare a son; and she called his name Onan.

ה. וַתֹּסֶף עוֹד וַתֵּלֶד בֵּן וַתִּקְרָא אֶת שְׁמוֹ שֵׁלָה וְהָיָה בִכְזִיב בְּלִדְתָּהּ אֹתוֹ:

καὶ προσθεῖσα ἔτι ἔτεκεν υἱὸν καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Σηλωμ αὐτὴ δὲ ἦν ἐν Χασβι ἡνίκα ἔτεκεν αὐτούς

5 ܘܐܵܘܣܦܲܬܼ ܬܘܼܒ݂ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܒܪܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܫܹܠܵܐ: ܘܦܸܣܩܲܬܼ ܗ̄ܘܵܬܼ ܟܲܕ݂ ܝܸܠܸܕܿܬܹܗ.

Tertium quoque peperit, quem appellavit Sela. Ipsa autem erat in Chasib, quando peperit illum.

Եւ յաւել դարձեալ ծնաւ որդի, եւ կոչեաց զանուն նորա Սելովմ. եւ նա էր ի Քասբի յորժամ ծնաւ զնոսա:

და შესძინა მერმე და შვა ძე და უწოდა სახელი მისი სელომ. ესე იყო ქაზბის, რაჟამს შვნა იგინი. 5 5

5 And she yet again conceived, and bare a son; and called his name Shelah: and he was at Chezib, when she bare him.

ו. וַיִּקַּח יְהוּדָה אִשָּׁה לְעֵר בְּכוֹרוֹ וּשְׁמָהּ תָּמָר:

καὶ ἔλαβεν Ιουδας γυναῖκα Ηρ τῷ πρωτοτόκῳ αὐτοῦ ᾗ ὄνομα Θαμαρ

6 ܘܲܢܣܲܒ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܐ ܠܥܝܼܪ ܒܘܼܟ݂ܪܹܗ: ܘܲܫܡܵܗ ܬܵܡܵܪ.

Dedit autem Iudas uxorem primogenito suo Her nomine Thamar.

Եւ առ Յուդա կին Էրայ անդրանկի իւրում, որում անուն էր Թամար:

და მოჰგუარა იუდა ცოლი ჰერს, პირმშოსა ძესა თჳსსა, რომელსა სახელი ერქუა თამარ. 6 6

6 And Judah took a wife for Er his firstborn, whose name was Tamar.

ז. וַיְהִי עֵר בְּכוֹר יְהוּדָה רַע בְּעֵינֵי יְהֹוָה וַיְמִתֵהוּ יְהֹוָה:

ἐγένετο δὲ Ηρ πρωτότοκος Ιουδα πονηρὸς ἐναντίον κυρίου καὶ ἀπέκτεινεν αὐτὸν ὁ θεός

7 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܥܝܼܪ ܒܘܼܟ݂ܪܹܗ ܕܲܝܗܘܼܕ݂ܵܐ ܒܝܼܫ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ: ܘܐܲܡܝܼܬܹܗ ܡܵܪܝܵܐ.

Fuit quoque Her primogenitus Iudae nequam in conspectu Domini, et ab eo occisus est.

Եւ եղեւ Էր` անդրանիկն Յուդայ` չար առաջի Տեառն, եւ սպան զնա Աստուած:

და იყო პირმშო იგი ჰერ, ძე იუდასი, უკეთურ წინაშე უფლისა და მოკლა იგი უფალმან. 7 7

7 And Er, Judah's firstborn, was wicked in the sight of the LORD; and the LORD slew him.

ח. וַיֹּאמֶר יְהוּדָה לְאוֹנָן בֹּא אֶל אֵשֶׁת אָחִיךָ וְיַבֵּם אֹתָהּ וְהָקֵם זֶרַע לְאָחִיךָ:

εἶπεν δὲ Ιουδας τῷ Αυναν εἴσελθε πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ σου καὶ γάμβρευσαι αὐτὴν καὶ ἀνάστησον σπέρμα τῷ ἀδελφῷ σου

8 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܠܐܘܿܢܵܢ ܒܪܹܗ: ܥܘܿܠ ܥܲܠ ܐܲܢ̄ܬܲܬܼ ܐܲܚܘܼܟ ܘܝܲܒܸܿܡܹܝܗܿ: ܘܐܲܩܝܼܡ ܙܲܪܥܵܐ ܠܐܲܚܘܼܟ.

Dixit ergo Iudas ad Onan: “Ingredere ad uxorem fratris tui et sociare illi, ut suscites semen fratri tuo”.

Եւ ասէ Յուդա ցԱւնան. Մուտ առ կին եղբօր քո, եւ ամուսնասցիս ընդ նմա, եւ յարուսցես զաւակ եղբօր քում:

და ჰრქუა იუდა ავნანს: შევედ ცოლისა ძმისა შენისა და ესიძე მას და აღუდგინე თესლი ძმასა შენსა. 8 8

8 And Judah said unto Onan, Go in unto thy brother's wife, and marry her, and raise up seed to thy brother.

ט. וַיֵּדַע אוֹנָן כִּי לֹּא לוֹ יִהְיֶה הַזָּרַע וְהָיָה אִם בָּא אֶל אֵשֶׁת אָחִיו וְשִׁחֵת אַרְצָה לְבִלְתִּי נְתָן זֶרַע לְאָחִיו:

γνοὺς δὲ Αυναν ὅτι οὐκ αὐτῷ ἔσται τὸ σπέρμα ἐγίνετο ὅταν εἰσήρχετο πρὸς τὴν γυναῖκα τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ ἐξέχεεν ἐπὶ τὴν γῆν τοῦ μὴ δοῦναι σπέρμα τῷ ἀδελφῷ αὐτοῦ

9 ܘܝܼܕܲܥ ܐܘܿܢܵܢ ܕܠܹܗ ܠܵܐ ܗܵܘܹ̇ܐ ܙܲܪܥܵܐ: ܘܡܵܐ ܕܥܵܐܹܠ ܗ̄ܘܵܐ ܥܲܠ ܐܲܢ̄ܬܲܬܼ ܐܲܚܘܼܗܝ: ܡܚܲܒܸܿܠ ܗ̄ܘܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ: ܕܠܵܐ ܢܩܝܼܡ ܙܲܪܥܵܐ ܠܐܲܚܘܼܗܝ.

Ille, sciens non sibi nasci hunc filium, introiens ad uxorem fratris sui semen fundebat in terram, ne proles fratris nomine nasceretur.

Իբրեւ գիտաց Աւնան թէ ոչ լինի նմա զաւակն, լինէր յորժամ մտանէր առ կին եղբօր իւրոյ, հեղոյր զսերմն յերկիր, չտալ զաւակ եղբօր իւրում:

გულისჴმა-ყო ავნან, ვითარმედ არა მისსა იყოს თესლი იგი. და იყო, ვითარცა შევიდა ცოლისა მის ძმისა თჳსისა, დასთხია ქუეყანასა, რათა არა მისცეს თესლი ძმასა თჳსსა. 9 9

9 And Onan knew that the seed should not be his; and it came to pass, when he went in unto his brother's wife, that he spilled it on the ground, lest that he should give seed to his brother.

י. וַיֵּרַע בְּעֵינֵי יְהֹוָה אֲשֶׁר עָשָׂה וַיָּמֶת גַּם אֹתוֹ:

πονηρὸν δὲ ἐφάνη ἐναντίον τοῦ θεοῦ ὅτι ἐποίησεν τοῦτο καὶ ἐθανάτωσεν καὶ τοῦτον

10 ܘܐܸܬܼܒܿܐܸܫ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܝܵܐ ܡܸܕܸܿܡ ܕܲܥܒܲܕ݂: ܘܐܲܡܝܼܬܹܗ ܐܵܦ ܠܹܗ.

Et idcirco occidit et eum Dominus, quod rem detestabilem fecerat.

Եւ չար թուեցաւ առաջի Աստուծոյ գործն զոր արար, եւ սպան եւ զնա եւս:

ბოროტ-უჩნდა წინაშე ღმრთისა საქმე, ესე, რამეთუ ყო ესრეთ, და მოაკუდინა ესეცა უფალმან. 10 10

10 And the thing which he did displeased the LORD: wherefore he slew him also.

יא. וַיֹּאמֶר יְהוּדָה לְתָמָר כַּלָּתוֹ שְׁבִי אַלְמָנָה בֵית אָבִיךְ עַד יִגְדַּל שֵׁלָה בְנִי כִּי אָמַר פֶּן יָמוּת גַּם הוּא כְּאֶחָיו וַתֵּלֶךְ תָּמָר וַתֵּשֶׁב בֵּית אָבִיהָ:

εἶπεν δὲ Ιουδας Θαμαρ τῇ νύμφῃ αὐτοῦ κάθου χήρα ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρός σου ἕως μέγας γένηται Σηλωμ ὁ υἱός μου εἶπεν γάρ μήποτε ἀποθάνῃ καὶ οὗτος ὥσπερ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ ἀπελθοῦσα δὲ Θαμαρ ἐκάθητο ἐν τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὐτῆς

11 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܠܬܼܵܡܵܪ ܟܲܠܬܹܗ: ܬܸܒ݂ܝ ܒܐܲܪܡܠܘܼܬܼܵܐ ܒܹܝܬܼ ܐܲܒ݂ܘܼܟ݂ܝ: ܥܕܲܡܵܐ ܕܢܸܪܒܸܿܐ ܫܹܠܵܐ ܒܹܪܝ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܡܲܪ ܕܲܠܡܵܐ ܢܡܘܼܬܼ ܐܵܦ ܗܘܼ ܐܲܝܟ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܐܸܙܲܠܬ̤ ܬܵܡܵܪ ܘܝܸܬܼܒܲܬܼ ܒܹܝܬܼ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ.

Quam ob rem dixit Iudas Thamar nurui suae: “Esto vidua in domo patris tui, donec crescat Sela filius meus”. Timebat, enim, ne et ipse moreretur sicut fratres eius. Quae abiit et habitavit in domo patris sui.

Եւ ասէ Յուդա ցԹամար նու իւր. Նիստ այրի ի տան հօր քո` մինչեւ եղիցի մեծ Սելովմ որդի իմ. զի ասէր թէ գուցէ եւ նա եւս մեռանիցի որպէս եւ եղբարքն նորա: Գնաց Թամար եւ նստաւ ի տան հօր իւրոյ:

ჰრქუა იუდა თამარს, სძალსა თჳსსა: დაჯედ ქურივად სახლსა შინა მამისა შენისასა, ვიდრემდის განმწჳსნეს სელომ, ძე ჩემი, რამეთუ, თქუა: ნუუკუე მოკუდეს ესეცა, ვითარცა ძმანი მისნი. ხოლო თამარ წარვიდა და დაჯდა სახლსა შინა მამისა თჳსისასა. 11 11

11 Then said Judah to Tamar his daughter in law, Remain a widow at thy father's house, till Shelah my son be grown: for he said, Lest peradventure he die also, as his brethren did. And Tamar went and dwelt in her father's house.

יב. וַיִּרְבּוּ הַיָּמִים וַתָּמָת בַּת שׁוּעַ אֵשֶׁת יְהוּדָה וַיִּנָּחֶם יְהוּדָה וַיַּעַל עַל גֹּזְזֵי צֹאנוֹ הוּא וְחִירָה רֵעֵהוּ הָעֲדֻלָּמִי תִּמְנָתָה:

ἐπληθύνθησαν δὲ αἱ ἡμέραι καὶ ἀπέθανεν Σαυα ἡ γυνὴ Ιουδα καὶ παρακληθεὶς Ιουδας ἀνέβη ἐπὶ τοὺς κείροντας τὰ πρόβατα αὐτοῦ αὐτὸς καὶ Ιρας ὁ ποιμὴν αὐτοῦ ὁ Οδολλαμίτης εἰς Θαμνα

12 ܘܲܣܓܼܝܼܘ ܝܵܘܡܵܬܼܵܐ: ܘܡܝܼܬܲܬܼ ܒܪܲܬܼ ܫܘܿܥ ܐܲܢ̄ܬܿܬܹܗ ܕܲܝܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܘܐܸܬܼܒܲܝܲܐ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܘܲܣܠܸܩ ܠܘܵܬܼ ܓܵܙܲܝ̈ ܥܵܢܹ̈ܗ: ܗܘܼ ܘܚܝܼܪܵܐ ܪܵܚܡܹܗ ܥܲܪܠܹܡܵܝܵܐ ܠܬܲܡܢܲܬܼ.

Evolutis autem multis diebus, mortua est filia Sue uxor Iudae. Qui, post luctum consolatione suscepta, ascendebat ad tonsores ovium suarum ipse et Hiras amicus suus Odollamites in Thamnam.

Բազմացան աւուրքն, եւ մեռաւ դուստրն Շաւայ, կին Յուդայ. մխիթարեցաւ Յուդա եւ գնաց ի կտուրս խաշանց իւրոց, ինքն եւ Իրաս հովիւ իւր Ոդողոմացի ի Թամնա:

აღესრულნეს დღენი და მოკუდა სავანა, ცოლი იუდასი, და ნუგეშინის-იცა გლოისაგან იუდა და მივიდა მრისველთა ცხოვართა მისთასა და ირა, მწყემსი იგი ოდოლამელი, თამნად. 12 12

12 And in process of time the daughter of Shuah Judah's wife died; and Judah was comforted, and went up unto his sheepshearers to Timnath, he and his friend Hirah the Adullamite.

יג. וַיֻּגַּד לְתָמָר לֵאמֹר הִנֵּה חָמִיךְ עֹלֶה תִמְנָתָה לָגֹז צֹאנוֹ:

καὶ ἀπηγγέλη Θαμαρ τῇ νύμφῃ αὐτοῦ λέγοντες ἰδοὺ ὁ πενθερός σου ἀναβαίνει εἰς Θαμνα κεῖραι τὰ πρόβατα αὐτοῦ

13 ܘܚܵܘܝܼܘ ܠܬܼܵܡܵܪ ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܵܗܿ: ܗܵܐ ܚܡܘܼܟ݂ܝ ܣܵܠܹܩ ܠܬܲܡܢܲܬܼ ܠܡܸܓܵܙ ܥܵܢܹ̈ܗ.

Nuntiatumque est Thamar quod socer illius ascenderet in Thamnam ad tondendas oves.

Ազդ եղեւ Թամարայ նուոյ նորա`` եւ ասեն. Ահա սկեսրայր քո ելանէ ի Թամնա` կտրել զխաշինս իւր:

და უთხრეს თამარს, სძალსა მისსა, და ჰრქუეს: ესერა, მამამთილი შენი აღვალს თამნად რისვად ცხოვართა თჳსთა ღა ირას, მწყემსი მისი. 13 13

13 And it was told Tamar, saying, Behold thy father in law goeth up to Timnath to shear his sheep.

יד. וַתָּסַר בִּגְדֵי אַלְמְנוּתָהּ מֵעָלֶיהָ וַתְּכַס בַּצָּעִיף וַתִּתְעַלָּף וַתֵּשֶׁב בְּפֶתַח עֵינַיִם אֲשֶׁר עַל דֶּרֶךְ תִּמְנָתָה כִּי רָאֲתָה כִּי גָדַל שֵׁלָה וְהִוא לֹא נִתְּנָה לוֹ לְאִשָּׁה:

καὶ περιελομένη τὰ ἱμάτια τῆς χηρεύσεως ἀφ᾽ ἑαυτῆς περιεβάλετο θέριστρον καὶ ἐκαλλωπίσατο καὶ ἐκάθισεν πρὸς ταῖς πύλαις Αιναν ἥ ἐστιν ἐν παρόδῳ Θαμνα εἶδεν γὰρ ὅτι μέγας γέγονεν Σηλωμ αὐτὸς δὲ οὐκ ἔδωκεν αὐτὴν αὐτῷ γυναῖκα

14 ܘܐܲܥܒܿܪܲܬܼ ܠܒ݂ܘܼܫܝ ܐܲܪܡܠܘܼܬܼܵܗ ܡܸܢܵܗ: ܘܐܸܬܼܟܲܣܝܲܬܼ ܒܲܪܕ݂ܝܼܕ݂ܵܐ ܘܐܸܨܛܲܒܿܬܲܬܼ: ܘܝܸܬܼܒܲܬܼ ܒܦܵܠܫܲܬܼ ܐܘܼܪ̈ܚܵܬܼܵܐ ܕܒ݂ܐܘܼܪܚܵܐ ܕܬܲܡܢܲܬܼ: ܡܸܛܠ ܕܲܚܙܵܬܼ ܕܲܪܒ݂ܵܐ ܫܹܠܵܐ: ܘܗܝܼ ܠܵܐ ܡܸܬܼܝܲܗ̄ܒܵܐ ܠܹܗ.

Quae, depositis viduitatis vestibus, cooperuit se velo et, mutato habitu, sedit in porta Enaim in via, quae ducit Thamnam; eo quod crevisset Sela, et non eum accepisset maritum.

Եւ եհան զհանդերձս այրութեան իւրոյ յինքենէ, արկաւ տեռ եւ զարդարեցաւ, եւ նստաւ առ դրան Ենանու յանցս Թամնայ. զի ետես եթէ մեծ եղեւ Սելովմ, եւ նա ոչ տայր զնա նմա կին:

განიძარცუა თამარ სამოსელი ქურიობისა მისგან და გარემოისხა თერისტროჲ და შეიმკო და დაჯდა იგი ბჭეთა თანა ენანისთა, რომელ არს თანაწარსავალსა თამნასასა, რამეთუ იხილა, ვითარმედ განჰმწჳსნა სელომ, ძე მისი, და მან არა მისცა იგი მას ცოლად. 14 14

14 And she put her widow's garments off from her, and covered her with a vail, and wrapped herself, and sat in an open place, which is by the way to Timnath; for she saw that Shelah was grown, and she was not given unto him to wife.

טו. וַיִּרְאֶהָ יְהוּדָה וַיַּחְשְׁבֶהָ לְזוֹנָה כִּי כִסְּתָה פָּנֶיהָ:

καὶ ἰδὼν αὐτὴν Ιουδας ἔδοξεν αὐτὴν πόρνην εἶναι κατεκαλύψατο γὰρ τὸ πρόσωπον αὐτῆς καὶ οὐκ ἐπέγνω αὐτήν

15 ܘܲܚܙܵܗ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܘܚܲܫܒܵܗܿ ܐܲܝܟ ܙܵܢܝܼܬܼܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܟܲܣܝܲܬܼ ܐܲܦܝܹܗܿ.

Quam cum vidisset Iudas, suspicatus est esse meretricem; operuerat enim vultum suum.

Իբրեւ ետես զնա Յուդա, համարեցաւ թէ բոզ իցէ, քանզի ծածկեալ էր զերեսս իւր եւ ոչ ծանեաւ զնա:

და ვითარ იხილა იგი იუდა, აგონა, ვითარმედ მეძავი ნუ იყოს, რამეთუ დაიფარა პირი და ვერ იცნა იგი. 15 15

15 When Judah saw her, he thought her to be an harlot; because she had covered her face.

טז. וַיֵּט אֵלֶיהָ אֶל הַדֶּרֶךְ וַיֹּאמֶר הָבָה נָּא אָבוֹא אֵלַיִךְ כִּי לֹא יָדַע כִּי כַלָּתוֹ הִוא וַתֹּאמֶר מַה תִּתֶּן לִי כִּי תָבוֹא אֵלָי:

ἐξέκλινεν δὲ πρὸς αὐτὴν τὴν ὁδὸν καὶ εἶπεν αὐτῇ ἔασόν με εἰσελθεῖν πρὸς σέ οὐ γὰρ ἔγνω ὅτι ἡ νύμφη αὐτοῦ ἐστιν ἡ δὲ εἶπεν τί μοι δώσεις ἐὰν εἰσέλθῃς πρός με

16 ܘܲܣܛܵܐ ܠܘܵܬܼܵܗ ܠܐܘܼܪܚܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܗ: ܬܵܐ ܐܹܥܘܿܠ ܠܘܵܬܹܟ݂ܝ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܝܵܕܲܥ ܗ̄ܘܵܐ ܕܟܲܠܬܹܗ ܗܝܼ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ ܠܹܗ: ܡܵܢܵܐ ܝܵܗܸܒ݂ ܐܲܢ̄ܬܿ ܕܥܵܐܹܠ ܐܲܢ̄ܬ ܠܘܵܬܼܝ.

Declinansque ad eam in via ait: “Veni, coeam tecum”; nesciebat enim quod nurus sua esset. Qua respondente: “Quid mihi dabis, ut fruaris concubitu meo?”,

Խոտորեցաւ առ նա ի ճանապարհէ անտի եւ ասէ. Թոյլ տուր ինձ մտանել առ քեզ: Զի ոչ ծանեաւ թէ նուն նորա իցէ: Եւ նա ասէ. Զի՞նչ տացես ինձ եթէ մտանիցես առ իս:

და მიაქცია მისა გზისა მისგან და ჰრქუა მას: მიტევე მე შესლვად შენდა. რამეთუ ვერ იცნა იგი, ვითარმედ ძის ცოლი მისსა არს. ხოლო მან ჰრქუა მას: რაჲ მომცე მე, უკუეთუ შემოხჳდე ჩემდა. 16 16

16 And he turned unto her by the way, and said, Go to, I pray thee, let me come in unto thee; (for he knew not that she was his daughter in law.) And she said, What wilt thou give me, that thou mayest come in unto me?

יז. וַיֹּאמֶר אָנֹכִי אֲשַׁלַּח גְּדִי עִזִּים מִן הַצֹּאן וַתֹּאמֶר אִם תִּתֵּן עֵרָבוֹן עַד שָׁלְחֶךָ:

ὁ δὲ εἶπεν ἐγώ σοι ἀποστελῶ ἔριφον αἰγῶν ἐκ τῶν προβάτων ἡ δὲ εἶπεν ἐὰν δῷς ἀρραβῶνα ἕως τοῦ ἀποστεῖλαί σε

17 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܸܢܵܐ ܐܹܫܲܕܲܪ ܓܲܕ݂ܝܵܐ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܥܵܢܵܐ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܐܸܢ ܬܸܬܸܿܠ ܠܝܼ ܡܸܫܟܵܢܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܕܲܡܫܲܕܲܪ ܐܲܢ̄ܬܿ.

dixit: “Mittam tibi haedum de gregibus”. Rursum illa dicente: “Si dederis mihi arrabonem, donec mittas illum”,

Եւ ասէ. Ես տաց ածել քեզ ուլ այծեաց ի խաշանց իմոց: Եւ նա ասէ թէ. Տաս գրաւական մինչեւ տացես ածել:

და იუდა ჰრქუა მას: მე მოგიძღუანო შენ თიკანი თხათა სამწყსოთ. ხოლო მან ჰრქუა მას: მომეც მე წინდი ვიდრე მოძღუანებადმდე შენდა. 17 17

17 And he said, I will send thee a kid from the flock. And she said, Wilt thou give me a pledge, till thou send it?

יח. וַיֹּאמֶר מָה הָעֵרָבוֹן אֲשֶׁר אֶתֶּן לָךְ וַתֹּאמֶר חֹתָמְךָ וּפְתִילֶךָ וּמַטְּךָ אֲשֶׁר בְּיָדֶךָ וַיִּתֶּן לָהּ וַיָּבֹא אֵלֶיהָ וַתַּהַר לוֹ:

ὁ δὲ εἶπεν τίνα τὸν ἀρραβῶνά σοι δώσω ἡ δὲ εἶπεν τὸν δακτύλιόν σου καὶ τὸν ὁρμίσκον καὶ τὴν ῥάβδον τὴν ἐν τῇ χειρί σου καὶ ἔδωκεν αὐτῇ καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτήν καὶ ἐν γαστρὶ ἔλαβεν ἐξ αὐτοῦ

18 ܘܐܸܡܲܪ݂: ܡܵܢܵܐ ܡܸܫܟܵܢܵܐ ܐܸܬܸܿܠ ܠܹܟ݂ܝ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܥܹܙܲܩܬܼܵܟ݂ ܘܫܘܼܫܸܦܵܟ݂ ܘܚܘܼܛܪܵܐ ܕܒ݂ܐܝܼܕܲܟ: ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܵܗܿ ܘܥܲܠ ܠܘܵܬܼܵܗ: ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܡܸܢܹܗ.

ait Iudas: “Quid vis tibi pro arrabone dari?”. Respondit: “Sigillum tuum et funiculum et baculum, quem manu tenes”. Et dedit ei. In coitu cum eo mulier concepit

Եւ նա ասէ. Զի՞նչ գրաւական տաց քեզ: Եւ ասէ. Զմատանիդ եւ զգինդդ եւ զգաւազանդ որ ի ձեռին քում. եւ եմուտ առ նա, եւ յղացաւ ի նմանէ:

და იუდა ჰრქუა: რაჲ წინდი მიგცე შენ? ხოლო მან ჰრქუა: ბეჭედი შენნი და მძივი და კუერთხი ეგე, რომელ გაქუს ჴელსა შენსა. და მან მისცა იგი და შევიდა მისა, და მიუდგა მისგან. 18 18

18 And he said, What pledge shall I give thee? And she said, Thy signet, and thy bracelets, and thy staff that is in thine hand. And he gave it her, and came in unto her, and she conceived by him.

יט. וַתָּקָם וַתֵּלֶךְ וַתָּסַר צְעִיפָהּ מֵעָלֶיהָ וַתִּלְבַּשׁ בִּגְדֵי אַלְמְנוּתָהּ:

καὶ ἀναστᾶσα ἀπῆλθεν καὶ περιείλατο τὸ θέριστρον ἀφ᾽ ἑαυτῆς καὶ ἐνεδύσατο τὰ ἱμάτια τῆς χηρεύσεως αὐτῆς

19 ܘܩܵܡܲܬܼ ܘܐܸܙܲܠ̄ܬܼ: ܘܐܲܥܒܿܪܲܬܼ ܪܕ݂ܝܼܕ݂ܵܐ ܡܸܢܵܗ: ܘܠܸܒ݂ܫܲܬܼ ܠܒ݂ܘܼܫܲܝ ܐܲܪܡܠܘܼܬܼܵܗ.

et surgens abiit; depositoque velo, induta est viduitatis vestibus.

Եւ յարեաւ գնաց, եւ եհան ի բաց զձորձն իւր յինքենէ, եւ զգեցաւ զհանդերձն այրութեան իւրոյ:

და იგი აღდგა და მოიძარცვა თერისტრა თავისაგან თჳსისა და შეიმოსა სამოსელი იგი ქურიობისა მისისა. 19 19

19 And she arose, and went away, and laid by her vail from her, and put on the garments of her widowhood.

כ. וַיִּשְׁלַח יְהוּדָה אֶת גְּדִי הָעִזִּים בְּיַד רֵעֵהוּ הָעֲדֻלָּמִי לָקַחַת הָעֵרָבוֹן מִיַּד הָאִשָּׁה וְלֹא מְצָאָהּ:

ἀπέστειλεν δὲ Ιουδας τὸν ἔριφον ἐξ αἰγῶν ἐν χειρὶ τοῦ ποιμένος αὐτοῦ τοῦ Οδολλαμίτου κομίσασθαι τὸν ἀρραβῶνα παρὰ τῆς γυναικός καὶ οὐχ εὗρεν αὐτήν

20 ܘܫܲܕܲܪ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܓܲܕ݂ܝܵܐ ܕܥܸܙܹ̈ܐ ܒܝܲܕ݂ ܪܲܚܡܹܗ ܥܲܪܠܹܡܵܝܵܐ: ܠܡܸܣܲܒ݂ ܡܸܫܟܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܐܝܼܕܹܝܗܿ ܕܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܐ: ܘܠܵܐ ܐܸܫܟܿܚܵܗ.

Misit autem Iudas haedum per amicum suum Odollamitem, ut reciperet pignus, quod dederat mulieri. Qui cum non invenisset eam,

Եւ առաքեաց Յուդա ուլ այծեաց ի ձեռն հովուին իւրոյ Ոդողոմացւոյ առնուլ զգրաւականն ի կնոջէ անտի. եւ ոչ եգիտ զնա:

ხოლო იუდა მიუძღუანა თიკანი თხათაჲ ჴელითა მწყემსისა მის ოდოლამელისათა, რათა მიიღოს წინდი იგი დედაკაცისა მისგან. ხოლო მან არა პოვა იგი 20 20

20 And Judah sent the kid by the hand of his friend the Adullamite, to receive his pledge from the woman's hand: but he found her not.

כא. וַיִּשְׁאַל אֶת אַנְשֵׁי מְקֹמָהּ לֵאמֹר אַיֵּה הַקְּדֵשָׁה הִוא בָעֵינַיִם עַל הַדָּרֶךְ וַיֹּאמְרוּ לֹא הָיְתָה בָזֶה קְדֵשָׁה:

ἐπηρώτησεν δὲ τοὺς ἄνδρας τοὺς ἐκ τοῦ τόπου ποῦ ἐστιν ἡ πόρνη ἡ γενομένη ἐν Αιναν ἐπὶ τῆς ὁδοῦ καὶ εἶπαν οὐκ ἦν ἐνταῦθα πόρνη

21 ܘܫܲܐܸܠ ܠܐ̄ܢܵܫܲܝ̈ ܐܲܬܼܪܵܐ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܐܲܝܟܵܐ ܗ̄ܝܼ ܙܵܢܝܼܬܼܵܐ ܕܝܵܬܼܒܵܐ ܒܦܵܠܫܲܬܼ ܐܘܼܪ̈ܚܵܬܼܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܲܝܬ ܗܵܪܟܵܐ ܙܵܢܝܼܬܼܵܐ.

interrogavit homines loci illius: “Ubi est meretrix, quae sedebat in Enaim in via?”. Respondentibus cunctis: “Non fuit in loco isto meretrix”,

Եհարց զարս տեղւոյն եւ ասէ ցնոսա. Ո՞ւր է բոզն որ էր յԵնան ի վերայ ճանապարհիս: Եւ ասեն. չէր աստ ուրեք բոզ:

და ჰკითხა კაცითა მის ადგილისათა: ვითარმედ სადა არს მეძავი იგი, რომელი იყო ენანს გზასა ზედა? 21 21

21 Then he asked the men of that place, saying, Where is the harlot, that was openly by the way side? And they said, There was no harlot in this place.

כב. וַיָּשָׁב אֶל יְהוּדָה וַיֹּאמֶר לֹא מְצָאתִיהָ וְגַם אַנְשֵׁי הַמָּקוֹם אָמְרוּ לֹא הָיְתָה בָזֶה קְדֵשָׁה:

καὶ ἀπεστράφη πρὸς Ιουδαν καὶ εἶπεν οὐχ εὗρον καὶ οἱ ἄνθρωποι οἱ ἐκ τοῦ τόπου λέγουσιν μὴ εἶναι ὧδε πόρνην

22 ܘܲܗܦܲܟ ܠܘܵܬܼ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܐ ܐܸܫܟܿܚܵܗܿ: ܘܐܵܦ ܐ̄ܢܵܫܲܝ̈ ܐܲܬܼܪܵܐ ܐܵܡܪܝܼܢ: ܠܲܝܬ ܗܵܪܟܵܐ ܙܵܢܝܼܬܼܵܐ.

reversus est ad Iudam et dixit ei: “Non inveni eam; sed et homines loci illius dixerunt mihi numquam ibi sedisse scortum”.

Եւ դարձաւ առ Յուդա եւ ասէ. Ոչ գտի: Եւ արք տեղւոյն ասեն թէ չիք աստ բոզ:

და მათ ჰრქუეს: არა არს მეძავი აქა. და მიიქცა მწყემსი იგი იუდასა ღა ჰრქუა: არა ვპოვე; და კაცთა მის ადგილისათა თქუეს: არა არს აქა მეძავი. 22 22

22 And he returned to Judah, and said, I cannot find her; and also the men of the place said, that there was no harlot in this place.

כג. וַיֹּאמֶר יְהוּדָה תִּקַּח לָהּ פֶּן נִהְיֶה לָבוּז הִנֵּה שָׁלַחְתִּי הַגְּדִי הַזֶּה וְאַתָּה לֹא מְצָאתָהּ:

εἶπεν δὲ Ιουδας ἐχέτω αὐτά ἀλλὰ μήποτε καταγελασθῶμεν ἐγὼ μὲν ἀπέσταλκα τὸν ἔριφον τοῦτον σὺ δὲ οὐχ εὕρηκας

23 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܬܸܣܲܒ݂ ܠܵܗ: ܕܲܠܡܵܐ ܐܸܗܘܸܐ ܓܘܼܚܟܵܐ: ܗܵܐ ܫܲܕܿܪܹܬܼ ܓܲܕ݂ܝܵܐ ܗܵܢܵܐ: ܘܐܲܢ̄ܬ ܠܵܐ ܐܸܫܟܲܚܬܵܗ.

Ait Iudas: “Habeat sibi; ne simus in ludibrium. Ego misi haedum, quem promiseram, et tu non invenisti eam”.

Ասէ Յուդա. Նմա լիցի այն, այլ զի մի՛ ծաղր կացցուք. ես ետու տանել զուլդ, եւ դու ոչ գտեր:

და თქუა იუდა: აქუნდინ იგი მას არამედ ნუუკუე მოვიკიცხნეთ, მე, მიუძღუანე თიკანი ესე, ხოლო შენ არა ჰპოვე იგი. 23 23

23 And Judah said, Let her take it to her, lest we be shamed: behold, I sent this kid, and thou hast not found her.

כד. וַיְהִי כְּמִשְׁלשׁ חֳדָשִׁים וַיֻּגַּד לִיהוּדָה לֵאמֹר זָנְתָה תָּמָר כַּלָּתֶךָ וְגַם הִנֵּה הָרָה לִזְנוּנִים וַיֹּאמֶר יְהוּדָה הוֹצִיאוּהָ וְתִשָּׂרֵף:

ἐγένετο δὲ μετὰ τρίμηνον ἀπηγγέλη τῷ Ιουδα λέγοντες ἐκπεπόρνευκεν Θαμαρ ἡ νύμφη σου καὶ ἰδοὺ ἐν γαστρὶ ἔχει ἐκ πορνείας εἶπεν δὲ Ιουδας ἐξαγάγετε αὐτήν καὶ κατακαυθήτω

24 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܬܠܵܬܼܵܐ ܝܵܪܚܝܼܢ: ܘܐܸܬܼܚܵܘܝܼ ܠܲܝܗܘܼܕ݂ܵܐ ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܹܗ: ܙܲܢܝܲܬܼ ܬܵܡܵܪ ܟܲܠܬܼܵܟ: ܘܗܵܐ ܡ̣ܢ ܙܵܢܝܘܼܬܼܵܐ ܒܲܛܢܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܐܲܦܩܘܼܗܿ ܘܬܹܐܩܲܕ݂.

Ecce autem post tres menses nuntiaverunt Iudae dicentes: “Fornicata est Thamar nurus tua et gravida est ex fornicatione”. Dixitque Iudas: “Producite eam, ut comburatur”.

Եւ եղեւ յետ երից ամսոց ազդ եղեւ Յուդայի եւ ասեն. Պոռնկեցաւ նու քո Թամար, եւ ահա յղի է ի պոռնկութենէ: Եւ ասէ Յուդա. Հանէք զնա արտաքս, եւ այրեսցի:

და შემდგომად სამისა თთჳსა უთხრეს იუდას და ჰრქუეს, ვითარმედ ისიძა თამარ, სძალმან შენმან, და მიდგომილ არს იგი სიძვით. თქუა იუდა: გამოიყუანეთ იგი და დაწვით ცეცხლითა. 24 24

24 And it came to pass about three months after, that it was told Judah, saying, Tamar thy daughter in law hath played the harlot; and also, behold, she is with child by whoredom. And Judah said, Bring her forth, and let her be burnt.

כה. הִוא מוּצֵאת וְהִיא שָׁלְחָה אֶל חָמִיהָ לֵאמֹר לְאִישׁ אֲשֶׁר אֵלֶּה לּוֹ אָנֹכִי הָרָה וַתֹּאמֶר הַכֶּר נָא לְמִי הַחֹתֶמֶת וְהַפְּתִילִים וְהַמַּטֶּה הָאֵלֶּה:

αὐτὴ δὲ ἀγομένη ἀπέστειλεν πρὸς τὸν πενθερὸν αὐτῆς λέγουσα ἐκ τοῦ ἀνθρώπου τίνος ταῦτά ἐστιν ἐγὼ ἐν γαστρὶ ἔχω καὶ εἶπεν ἐπίγνωθι τίνος ὁ δακτύλιος καὶ ὁ ὁρμίσκος καὶ ἡ ῥάβδος αὕτη

25 ܘܟܲܕ݂ ܗܸܢܘܿܢ ܡܲܦܩܝܼܢ ܠܵܗ: ܫܵܠܚܵܐ ܠܲܚܡܘܼܗܿ: ܡ̣ܢ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܕܗܵܠܹܝܢ ܕܝܼܠܹܗ ܡܸܢܹܗ ܒܲܛܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܐܸܫܬܵܘܕܲܥ ܕܡܿܢ ܗ̄ܝܼ ܥܹܙܲܩܬܼܵܐ ܘܫܘܼܫܸܦܵܐ ܘܚܘܼܛܪܵܐ ܗܵܠܹܝܢ.

Quae cum educeretur ad poenam, misit ad socerum suum dicens: “De viro, cuius haec sunt, concepi; cognosce cuius sit sigillum et funiculus et baculus”.

Եւ մինչդեռ տանէին զնա, առաքեաց առ սկեսրայրն իւր եւ ասէ. Յառնէ ոյր այդ գրաւականք են` յղի եմ ես: Եւ ասէ. Ծանիր ո՞յր իցէ մատանիդ գինդդ եւ գաւազանդ:

და ვითარცა გამოჰყვანდა, მიუვლინა მამამთილსა თჳსსა და ჰრქუა: კაცითა მისგან, რომლისა არს ესე წინდი, მისგან მიდგომილ ვარ; და თქუა: იცან, ვისი არს ბეჭედი ესე და მძივი და კუერთხი. 25 25

25 When she was brought forth, she sent to her father in law, saying, By the man, whose these are, am I with child: and she said, Discern, I pray thee, whose are these, the signet, and bracelets, and staff.

כו. וַיַּכֵּר יְהוּדָה וַיֹּאמֶר צָדְקָה מִמֶּנִּי כִּי עַל כֵּן לֹא נְתַתִּיהָ לְשֵׁלָה בְנִי וְלֹא יָסַף עוֹד לְדַעְתָּהּ:

ἐπέγνω δὲ Ιουδας καὶ εἶπεν δεδικαίωται Θαμαρ ἢ ἐγώ οὗ εἵνεκεν οὐκ ἔδωκα αὐτὴν Σηλωμ τῷ υἱῷ μου καὶ οὐ προσέθετο ἔτι τοῦ γνῶναι αὐτήν

26 ܘܗܘܼ ܐܸܫܬܵܘܕܲܥ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܙܲܟܵܝܵܐ ܗ̄ܝܼ ܡܹܢܝ: ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܠܵܐ ܝܲܗ̄ܒ݂ܬܵܗ ܠܫܹܠܸܵܐ ܒܹܪܝ: ܘܠܵܐ ܐܵܘܣܸܦ ܬܘܼܒ݂ ܠܡܸܕܥܵܗܿ.

Qui, agnitis pignoribus, ait: “Iustior me est, quia non tradidi eam Sela filio meo”. Attamen ultra non cognovit illam.

Ծանեաւ Յուդա եւ ասէ. Արդարացեալ է նա քան զիս. զի ոչ ետու զնա որդւոյ իմում Սելովմայ. եւ ոչ եւս յաւել գիտել զնա:

ხოლო იუდა იცნა იგი და თქუა: მართალ არს თამარ, ვიდრე-ღა მე რამეთუ არა მივეც სელომს, ძესა ჩემსა. და არღარა შესძინა მერმე ცნობად მისა. 26 26

26 And Judah acknowledged them, and said, She hath been more righteous than I; because that I gave her not to Shelah my son. And he knew her again no more.

כז. וַיְהִי בְּעֵת לִדְתָּהּ וְהִנֵּה תְאוֹמִים בְּבִטְנָהּ:

ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἔτικτεν καὶ τῇδε ἦν δίδυμα ἐν τῇ γαστρὶ αὐτῆς

27 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܙܒܲܢ ܡܵܘܠܵܕ݂ܵܗܿ: ܘܗܵܐ ܬܐܵܡܹ̈ܐ ܒܟܲܪܣܵܗܿ.

Instante autem partu, apparuerunt gemini in utero; atque in ipsa effusione infantium unus protulit manum, in qua obstetrix ligavit coccinum dicens:

Եւ եղեւ իբրեւ ծնանէր, եւ էին երկու որդիք յորովայնի նորա:

და იყო, რაჟამს შობდა იგი, იყვნეს მარჩბივნი მუცელსა მისსა. და შობასა მისსა ერთმან მან პირველ გამოყო ჴელი მისი. მოიღო ამქუმელმან და გამოაბა მეწამული ჴელსა მისსა. 27 27

27 And it came to pass in the time of her travail, that, behold, twins were in her womb.

כח. וַיְהִי בְלִדְתָּהּ וַיִּתֶּן יָד וַתִּקַּח הַמְיַלֶּדֶת וַתִּקְשֹׁר עַל יָדוֹ שָׁנִי לֵאמֹר זֶה יָצָא רִאשֹׁנָה:

ἐγένετο δὲ ἐν τῷ τίκτειν αὐτὴν ὁ εἷς προεξήνεγκεν τὴν χεῖρα λαβοῦσα δὲ ἡ μαῖα ἔδησεν ἐπὶ τὴν χεῖρα αὐτοῦ κόκκινον λέγουσα οὗτος ἐξελεύσεται πρότερος

28 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܕܟܲܕ݂ ܝܵܠܕܵܐ ܝܲܗ̄ܒ݂ ܐܝܼܕܹܗ: ܢܸܣܒܲܬܼ ܚܲܝܬܼܵܐ ܚܘܼܛܵܐ ܕܲܙܚܘܿܪܝܼܬܼܵܐ: ܘܩܲܛܪܲܬܼ ܥܲܠ ܐܝܼܕܹܗ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ ܗܵܢܵܐ ܢܸܦܘܿܩ ܩܲܕ݂ܡܵܝܑܬܼ.

“Iste egressus est prior”.

Եւ եղեւ ի ժամանակի ծննդեան նորա, մին յառաջագոյն եհան զձեռն իւր. եւ առ ծնուցիչն` կապեաց կարմիր ի ձեռն նորա, եւ ասէ. Նախ սա եկեսցէ:

და თქუა: ესე გამოვიდეს პირველად. 28 28

28 And it came to pass, when she travailed, that the one put out his hand: and the midwife took and bound upon his hand a scarlet thread, saying, This came out first.

כט. וַיְהִי כְּמֵשִׁיב יָדוֹ וְהִנֵּה יָצָא אָחִיו וַתֹּאמֶר מַה פָּרַצְתָּ עָלֶיךָ פָּרֶץ וַיִּקְרָא שְׁמוֹ פָּרֶץ:

ὡς δὲ ἐπισυνήγαγεν τὴν χεῖρα καὶ εὐθὺς ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἡ δὲ εἶπεν τί διεκόπη διὰ σὲ φραγμός καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Φαρες

29 ܘܟܲܕ݂ ܐܲܗܦܸܟ ܐܝܼܕܹܗ ܢܦܲܩ ܐܲܚܘܼܗܝ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܡܵܐ ܐܸܬܿܬܲܪܥܲܬܼ ܥܠܲܝܟ ܬܘܼܪܥܬܼܵܐ: ܘܲܩܪܲܬܼ ܫܡܹܗ ܦܲܪܨ.

Illo vero retrahente manum, egressus est frater eius; dixitque mulier: “Qualem rupisti tibi rupturam?”. Et ob hanc causam vocatum est nomen eius Phares (id est Ruptura).

Իբրեւ ամփոփեաց զձեռն անդրէն, եկն ել վաղվաղակի եղբայր նորա. եւ նա ասէ. Զի՞ է զի խրամատեցաւ վասն քո ցանգ``: Եւ կոչեաց զանուն նորա Փարէս:

და ვითარცა შეყო ჴელი მისი, მეყსეულად გამოვიდა ძმაჲ მისი და აღმქუმელმან თქუა: რაჲსა განეღო შენთჳს ღობე? და უწოდა სახელი მისი ფარეზ. 29 29

29 And it came to pass, as he drew back his hand, that, behold, his brother came out: and she said, How hast thou broken forth? this breach be upon thee: therefore his name was called Pharez.

ל. וְאַחַר יָצָא אָחִיו אֲשֶׁר עַל יָדוֹ הַשָּׁנִי וַיִּקְרָא שְׁמוֹ זָרַח:

καὶ μετὰ τοῦτο ἐξῆλθεν ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἐφ᾽ ᾧ ἦν ἐπὶ τῇ χειρὶ αὐτοῦ τὸ κόκκινον καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ζαρα

30 ܘܒ݂ܵܬܸܪܟܸܿܢ ܢܦܲܩ ܐܲܚܘܼܗܝ ܕܥܲܠ ܐܝܼܕܹܗ ܚܘܼܛܵܐ ܕܲܙܚܘܿܪܝܼܬܼܵܐ: ܘܲܩܪܲܬܼ ܫܡܹܗ ܙܲܪܚ.

Postea egressus est frater eius, in cuius manu erat coccinum; qui appellatus est Zara (id est Ortus solis).

Եւ յետոյ եկն ել եղբայր նորա, յորոյ ձեռին կապեալ էր զկարմիրն, եւ կոչեաց զանուն նորա Զարա:

და მისა შემდგომად გამოვიდა ძმაჲ მისი, რომლისსა იყო ჴელსა მისსა ზედა მეწამული და უწოდა სახელი მისი ზარა. 30 30

30 And afterward came out his brother, that had the scarlet thread upon his hand: and his name was called Zarah.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e79b9d63-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display