Bibliotheca Polyglotta

ἐγένετο δὲ μετὰ τὰ ῥήματα ταῦτα καὶ ἀπηγγέλη τῷ Ιωσηφ ὅτι ὁ πατήρ σου ἐνοχλεῖται καὶ ἀναλαβὼν τοὺς δύο υἱοὺς αὐτοῦ τὸν Μανασση καὶ τὸν Εφραιμ ἦλθεν πρὸς Ιακωβ

1 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ: ܐܸܬܼܐܡܲܪ ܠܝܵܘܣܸܦ ܕܗܵܐ ܐܲܒ݂ܘܼܟ ܐܸܬܼܟܪܲܗ: ܘܲܕ݂ܒܲܪ ܠܲܬܼܪܹܝܢ ܒܢܵܘ̈ܗܝ ܥܲܡܹܗ: ܠܲܡܢܲܫܹܐ ܘܠܲܐܦܪܹܝܡ.

His ita transactis, nuntiatum est Ioseph quod aegrotaret pater suus. Et assumpsit secum duos filios Manasse et Ephraim.

Եւ եղեւ յետ բանիցս այսոցիկ ազդ եղեւ Յովսեփայ եթէ Յակոբ հայր քո նեղեալ է. եւ առեալ Յովսեփայ`` զերկուս որդիսն իւր ընդ իւր, զՄանասէ եւ զԵփրեմ, եկն առ Յակոբ:

და შემდგომად სიტყჳსა ამის უთხრეს იოსებს, ვითარმედ მამაჲ შენი შფოთოის. და წარმოიყუანნა ორნი ძენი თჳსნი ეფრემ და მანასე და მოვიდა იაკობისა. უთხრეს იაკობს და ჰრქუეს. 1 1

1 And it came to pass after these things, that one told Joseph, Behold, thy father is sick: and he took with him his two sons, Manasseh and Ephraim.

ב. וַיַּגֵּד לְיַעֲקֹב וַיֹּאמֶר הִנֵּה בִּנְךָ יוֹסֵף בָּא אֵלֶיךָ וַיִּתְחַזֵּק יִשְׂרָאֵל וַיֵּשֶׁב עַל הַמִּטָּה:

ἀπηγγέλη δὲ τῷ Ιακωβ λέγοντες ἰδοὺ ὁ υἱός σου Ιωσηφ ἔρχεται πρὸς σέ καὶ ἐνισχύσας Ισραηλ ἐκάθισεν ἐπὶ τὴν κλίνην

2 ܘܚܵܘܝܼܘ ܠܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܹܗ: ܗܵܐ ܒܪܵܟ݂ ܝܵܘܣܸܦ ܐܸܬܼܵܐ ܠܘܵܬܼܵܟ: ܘܐܸܬܼܚܲܝܲܠ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܘܝܼܬܸܒ݂ ܥܲܠ ܥܲܪܣܵܐ.

Dictumque est seni: “Ecce filius tuus Ioseph venit ad te”. Qui confortatus sedit in lectulo

Ազդ եղեւ Յակոբայ եւ ասեն. Ահա որդի քո Յովսէփ գայ առ քեզ: Եւ զօրացաւ Իսրայէլ եւ նստաւ ի մահիճս:

ვითარმედ იოსებ, ძე შენი მოვალს შენდა. და განძლიერდა ისრაჱლ და აღჯდა ცხედარსა ზედა. 2 2

2 And one told Jacob, and said, Behold, thy son Joseph cometh unto thee: and Israel strengthened himself, and sat upon the bed.

ג. וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל יוֹסֵף אֵל שַׁדַּי נִרְאָה אֵלַי בְּלוּז בְּאֶרֶץ כְּנָעַן וַיְבָרֶךְ אֹתִי:

καὶ εἶπεν Ιακωβ τῷ Ιωσηφ ὁ θεός μου ὤφθη μοι ἐν Λουζα ἐν γῇ Χανααν καὶ εὐλόγησέν με

3 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܝܵܘܣܸܦ: ܐܹܝܠܫܲܕܲܝ ܐܸܬܼܓܿܠܝܼ ܥܠܲܝ ܒܠܘܼܙ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܘܒܲܪܟܲܢܝ.

et ingresso ad se ait: “Deus omnipotens apparuit mihi in Luza, quae est in terra Chanaan, benedixitque mihi

Եւ ասէ Յակոբ ցՅովսէփ. Աստուած իմ երեւեցաւ ինձ ի Լուզ, յերկրին Քանանացւոց. օրհնեաց զիս:

და ჰრქუა იაკობ იოსებს ღმერთი ჩემი მეჩუენა მე ლუზას, ქუეყანასა ქანანისასა, და მაკურთხა მე. 3 3

3 And Jacob said unto Joseph, God Almighty appeared unto me at Luz in the land of Canaan, and blessed me,

ד. וַיֹּאמֶר אֵלַי הִנְנִי מַפְרְךָ וְהִרְבִּיתִךָ וּנְתַתִּיךָ לִקְהַל עַמִּים וְנָתַתִּי אֶת הָאָרֶץ הַזֹּאת לְזַרְעֲךָ אַחֲרֶיךָ אֲחֻזַּת עוֹלָם:

καὶ εἶπέν μοι ἰδοὺ ἐγὼ αὐξανῶ σε καὶ πληθυνῶ σε καὶ ποιήσω σε εἰς συναγωγὰς ἐθνῶν καὶ δώσω σοι τὴν γῆν ταύτην καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ εἰς κατάσχεσιν αἰώνιον

4 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܝܼ: ܗܵܐ ܡܒܲܪܸܟ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ݂ ܘܡܲܣܓܹܿܐ ܐ̄ܢܵܐ ܠܵܟ: ܘܐܸܬܸܿܠ ܠܵܟ݂ ܠܟܸܢܫܵܐ ܕܥܲܡܡܹ̈ܐ: ܘܐܸܬܸܿܠ ܐܲܪܥܵܐ ܗܵܕܹܐ ܠܙܲܪܥܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܒܵܬܼܪܵܟ: ܝܵܪܬܿܘܼܬܼܵܐ ܠܥܵܠܲܡ.

et ait: "Ego te augebo et multiplicabo et faciam te in multitudinem populorum; daboque tibi terram hanc et semini tuo post te in possessionem sempiternam".

եւ ասէ ցիս. Ահա ես աճեցուցից զքեզ, եւ բազմացուցից զքեզ, եւ արարից զքեզ ի ժողովս ազգաց. եւ տաց քեզ զերկիրս զայս`` ի ժառանգութիւն յաւիտենական:

და მრქუა: აჰა, აღგაორძინო შენ და განგამრავლო და გყო შენ კრებულად და ნათესავად და მიგცე შენ ქუეყანა ესე და ნათესავსა შენსა შემდგომად შენსა სამკჳდრებელად საუკუნოდ. 4 4

4 And said unto me, Behold, I will make thee fruitful, and multiply thee, and I will make of thee a multitude of people; and will give this land to thy seed after thee for an everlasting possession.

ה. וְעַתָּה שְׁנֵי בָנֶיךָ הַנּוֹלָדִים לְךָ בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם עַד בֹּאִי אֵלֶיךָ מִצְרַיְמָה לִי הֵם אֶפְרַיִם וּמְנַשֶּׁה כִּרְאוּבֵן וְשִׁמְעוֹן יִהְיוּ לִי:

νῦν οὖν οἱ δύο υἱοί σου οἱ γενόμενοί σοι ἐν Αἰγύπτῳ πρὸ τοῦ με ἐλθεῖν πρὸς σὲ εἰς Αἴγυπτον ἐμοί εἰσιν Εφραιμ καὶ Μανασση ὡς Ρουβην καὶ Συμεων ἔσονταί μοι

5 ܘܗܵܫܵܐ ܬܪܹܝܢ ܒܢܲܝܟ ܕܐܸܬܼܝܼܠܸܕ݂ܘ ܠܵܟ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܥܲܕ݂ܠܵܐ ܐܹܬܹܐ ܠܘܵܬܼܵܟ݂ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܕܝܼܠܝ ܐܸܢܘܿܢ ܐܲܦܪܹܝܡ ܘܲܡܢܲܫܹܐ ܕܝܼܠܝ ܢܸܗܘܘܿܢ: ܐܲܝܟ ܪܘܼܒܹܝܠ ܘܐܲܝܟ ܫܸܡܥܘܿܢ ܢܸܗܘܘܿܢ ܠܝܼ.

Duo ergo filii tui, qui nati sunt tibi in terra Aegypti, antequam huc venirem ad te, mei erunt: Ephraim et Manasses sicut Ruben et Simeon reputabuntur mihi.

Արդ երկու որդիք քո որ եղեն յԵգիպտոս մինչչեւ եկեալ էր իմ յԵգիպտոս` իմ են, Եփրեմ եւ Մանասէ իբրեւ զՌուբէնն եւ զՇմաւոն եղիցին ինձ:

აწ უკუე ორნი ეგე ძენი შენნი, რომელ გესხნეს შენ ეგჳპტეს, პირველ მოსლვისა ჩემისა შენდა მომართ ეგჳპტეს, ჩემნი არიან, ეფრემ და მანასე, ვითარცა რუბენ და სჳმეონ იყვნეს ჩემდა. 5 5

5 And now thy two sons, Ephraim and Manasseh, which were born unto thee in the land of Egypt before I came unto thee into Egypt, are mine; as Reuben and Simeon, they shall be mine.

ו. וּמוֹלַדְתְּךָ אֲשֶׁר הוֹלַדְתָּ אַחֲרֵיהֶם לְךָ יִהְיוּ עַל שֵׁם אֲחֵיהֶם יִקָּרְאוּ בְּנַחֲלָתָם:

τὰ δὲ ἔκγονα ἃ ἐὰν γεννήσῃς μετὰ ταῦτα σοὶ ἔσονται ἐπὶ τῷ ὀνόματι τῶν ἀδελφῶν αὐτῶν κληθήσονται ἐν τοῖς ἐκείνων κλήροις

6 ܘܲܒ݂̈ܢܲܝܵܐ ܕܬܼܵܘܠܸܕ݂ ܒܵܬܲܪܗܘܿܢ ܠܵܟ݂ ܢܸܗܘܘܿܢ: ܥܲܠ ܫܡܵܐ ܕܐܲܚܲܝܗܘܿܢ ܢܸܬܼܩܪܘܿܢ ܒܝܵܪܬܿܘܼܬܼܗܘܿܢ.

Reliquos autem, quos genueris post eos, tui erunt et nomine fratrum suorum vocabuntur in possessionibus suis.

Եւ այլ ծնունդք զոր ծնանիցիս յետ այսորիկ` քեզ եղիցին. յանուն եղբարց իւրեանց կոչեսցին ի նոցա ժառանգութիւնս:

ხოლო შჳლნი, რომელ გესხნეს შენ შემდგომად შენდად, იყვნენ სახელითა ძმათა მათთათა იწოდნენ მათსა მას ნაწილსა. 6 6

6 And thy issue, which thou begettest after them, shall be thine, and shall be called after the name of their brethren in their inheritance.

ז. וַאֲנִי בְּבֹאִי מִפַּדָּן מֵתָה עָלַי רָחֵל בְּאֶרֶץ כְּנַעַן בַּדֶּרֶךְ בְּעוֹד כִּבְרַת אֶרֶץ לָבֹא אֶפְרָתָה וָאֶקְבְּרֶהָ שָּׁם בְּדֶרֶךְ אֶפְרָת הִוא בֵּית לָחֶם:

ἐγὼ δὲ ἡνίκα ἠρχόμην ἐκ Μεσοποταμίας τῆς Συρίας ἀπέθανεν Ραχηλ ἡ μήτηρ σου ἐν γῇ Χανααν ἐγγίζοντός μου κατὰ τὸν ἱππόδρομον χαβραθα τῆς γῆς τοῦ ἐλθεῖν Εφραθα καὶ κατώρυξα αὐτὴν ἐν τῇ ὁδῷ τοῦ ἱπποδρόμου αὕτη ἐστὶν Βαιθλεεμ

7 ܘܐܸܢܵܐ ܟܲܕ݂ ܐܵܬܹܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡ̣ܢ ܦܵܕܵܢ ܕܐܵܪܵܡ: ܡܝܼܬܲܬܼ ܥܠܲܝ ܪܵܚܹܝܠ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ ܒܐܘܼܪܚܵܐ: ܐܲܝܟ ܡܲܪܕܹܿܐ ܦܲܪܣܚܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܠܡܸܥܲܠ ܠܐܲܦܪܲܬܼ: ܘܲܩܒܲܪܬܵܗܿ ܬܲܡܵܢ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܐܵܦܪܲܬܼ: ܗܝܼ ܗ̄ܝܼ ܒܹܝܬܼ ܠܚܸܡ.

Mihi enim, quando veniebam de Paddanaram, mortua est Rachel mater tua in terra Chanaan in ipso itinere, cum adhuc esset spatium aliquod usque ad Ephratham, et sepelivi eam iuxta viam Ephrathae, quae alio nomine appellatur Bethlehem”.

Եւ ես յորժամ գայի ի Միջագետաց Ասորւոց, մեռաւ մայր քո`` Ռաքէլ յերկրին Քանանացւոց, ի մերձենալ ինձ յասպարէզ երկրին Քաբրաթայ, ի գալն`` յԵփրաթա. եւ թաղեցի զնա յերկրի ասպարիսին``. այն է Բեթղեհեմ:

მე რაჟამს მოვიდოდე შუამდინარით ასურეთისათ, მოკუდა რაქელ, დედაჲ შენი, ქუეყანასა მას ქანანისასა და ვითარ მოვიწიე მე ცხენთსარბიელთასა მას ქუეყანასა ქაბარათასასა მისლვად ევფრათად, დავჰფალ გზასა ზედა ცხენისარბიელთასა. ესე იგი არს ბეთლემი. 7 7

7 And as for me, when I came from Padan, Rachel died by me in the land of Canaan in the way, when yet there was but a little way to come unto Ephrath: and I buried her there in the way of Ephrath; the same is Bethlehem.

ח. וַיַּרְא יִשְׂרָאֵל אֶת בְּנֵי יוֹסֵף וַיֹּאמֶר מִי אֵלֶּה:

ἰδὼν δὲ Ισραηλ τοὺς υἱοὺς Ιωσηφ εἶπεν τίνες σοι οὗτοι

8 ܘܲܚܙܵܐ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܲܒ݂ܢܵܘ̈ܗܝ ܕܝܵܘܣܸܦ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ: ܡܿܢ ܐܸܢܘܿܢ ܗܵܠܹܝܢ.

Videns autem filios eius dixit ad eum: “Qui sunt isti?”.

Իբրեւ ետես Իսրայէլ զորդիսն Յովսէփայ, ասէ. Զի՞նչ են սոքա քո:

და ვითარცა იხილნა ისრაჱლ ძენი იოსებისნი, თქუა: ვინ არიან ესე? 8 8

8 And Israel beheld Joseph's sons, and said, Who are these?

ט. וַיֹּאמֶר יוֹסֵף אֶל אָבִיו בָּנַי הֵם אֲשֶׁר נָתַן לִי אֱלֹהִים בָּזֶה וַיֹּאמַר קָחֶם נָא אֵלַי וַאֲבָרֲכֵם:

εἶπεν δὲ Ιωσηφ τῷ πατρὶ αὐτοῦ υἱοί μού εἰσιν οὓς ἔδωκέν μοι ὁ θεὸς ἐνταῦθα καὶ εἶπεν Ιακωβ προσάγαγέ μοι αὐτούς ἵνα εὐλογήσω αὐτούς

9 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܵܘܣܸܦ: ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܒ̈ܢܲܝ ܐܸܢܘܿܢ ܕܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܝܼ ܐܲܠܵܗܵܐ ܗܵܪܟܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂: ܩܲܪܸܒ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܠܘܵܬܼܝ ܘܐܹܒܲܪܸܟ ܐܸܢܘܿܢ.

Respondit: “Filii mei sunt, quos donavit mihi Deus in hoc loco”. “Adduc, inquit, eos ad me, ut benedicam illis!”.

Ասէ Յովսէփ ցհայրն իւր. Որդիք իմ են զոր ետ ինձ Աստուած աստ: Եւ ասէ Յակոբ. Մատո առ իս զդոսա, զի օրհնեցից զդոսա:

და ჰრქუა იოსებ მამასა თჳსსა: ძენი ჩემნი არიან, რომელნი მომცნა მე ღმერთმან აქა. და თქუა იაკობ: მომგუარენით ეგენი აქა და ვაკურთხნე. 9 9

9 And Joseph said unto his father, They are my sons, whom God hath given me in this place. And he said, Bring them, I pray thee, unto me, and I will bless them.

י. וְעֵינֵי יִשְׂרָאֵל כָּבְדוּ מִזֹּקֶן לֹא יוּכַל לִרְאוֹת וַיַּגֵּשׁ אֹתָם אֵלָיו וַיִּשַּׁק לָהֶם וַיְחַבֵּק לָהֶם:

οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ Ισραηλ ἐβαρυώπησαν ἀπὸ τοῦ γήρους καὶ οὐκ ἠδύνατο βλέπειν καὶ ἤγγισεν αὐτοὺς πρὸς αὐτόν καὶ ἐφίλησεν αὐτοὺς καὶ περιέλαβεν αὐτούς

10 ܘܥܲܝܢܵܘܗܝ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܝܼܩܲܪ ܡ̣ܢ ܣܲܝܒܿܘܼܬܼܵܐ: ܘܠܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܗ̄ܘܵܐ ܕܢܸܚܙܸܐ ܫܲܦܝܼܪ: ܘܩܲܪܸܒ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܠܘܵܬܹܗ: ܘܢܲܫܸܩ ܐܸܢܘܿܢ ܘܥܲܦܸܩ ܐܸܢܘܿܢ.

Oculi enim Israel caligabant prae nimia senectute, et clare videre non poterat. Applicitosque ad se deosculatus et circumplexus eos

Եւ աչք Իսրայելի ծանրացեալ էին ի ծերութենէ անտի, եւ ոչ կարէր տեսանել. եւ մատոյց զնոսա առ նա, եւ համբուրեաց զնոսա, եւ ի գիրկս իւր առ զնոսա:

ხოლო თუალნი ისრაჱლისნი დამძიმებულ იყვნეს სიბერითა და ვერ ეძლო ხილვად და მოიყუანნა იგინი ახლოს მისსა და ამბორს-უყო მათ და შეიტკბნა. 10 10

10 Now the eyes of Israel were dim for age, so that he could not see. And he brought them near unto him; and he kissed them, and embraced them.

יא. וַיֹּאמֶר יִשְׂרָאֵל אֶל יוֹסֵף רְאֹה פָנֶיךָ לֹא פִלָּלְתִּי וְהִנֵּה הֶרְאָה אֹתִי אֱלֹהִים גַּם אֶת זַרְעֶךָ:

καὶ εἶπεν Ισραηλ πρὸς Ιωσηφ ἰδοὺ τοῦ προσώπου σου οὐκ ἐστερήθην καὶ ἰδοὺ ἔδειξέν μοι ὁ θεὸς καὶ τὸ σπέρμα σου

11 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܝܵܘܣܸܦ: ܠܚܸܙܘܵܐ ܕܐܲܦܲܝܟ ܠܵܐ ܣܲܒܿܪܹܬܼ: ܘܗܵܐ ܚܵܘܝܲܢܝ ܐܲܠܵܗܵܐ ܐܵܦ ܙܲܪܥܵܟ.

dixit ad filium suum: “Non sum fraudatus aspectu tuo; insuper ostendit mihi Deus semen tuum”.

Եւ ասէ Իսրայէլ ցՅովսէփ. Ահա յերեսաց քոց ոչ կարօտ եղէ, եւ`` եցոյց եւս ինձ Աստուած զզաւակ քո:

და ჰრქუა ისრაჱლ იოსებს: აჰა ესერა, პირისა შენისაგან არა ჴუებულ ვიქმენ და მიჩუენა მე ღმერთმან თესლი-ცა შენი. 11 11

11 And Israel said unto Joseph, I had not thought to see thy face: and, lo, God hath shewed me also thy seed.

יב. וַיּוֹצֵא יוֹסֵף אֹתָם מֵעִם בִּרְכָּיו וַיִּשְׁתַּחוּ לְאַפָּיו אָרְצָה:

καὶ ἐξήγαγεν Ιωσηφ αὐτοὺς ἀπὸ τῶν γονάτων αὐτοῦ καὶ προσεκύνησαν αὐτῷ ἐπὶ πρόσωπον ἐπὶ τῆς γῆς

12 ܘܐܲܦܪܸܩ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܒܘܼܪܟܵܘܗܝ: ܘܲܣܓܸܕ݂ܘ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝܗܘܿܢ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Cumque tulisset eos Ioseph de gremio patris, adoravit pronus in terram.

Եւ եհան զնոսա Յովսէփ ի ծնգաց նորա եւ երկիր պագին նմա ի վերայ երեսաց իւրեանց`` յերկիր:

და გამოიყვანნა იგინი იოსებ მუჴლთაგან იაკობისთა და თაყვანის-სცეს მას თავითა ქუეყანასა ზედა და მოიყუანნა იოსებ ორნივე ძენი მისნი. 12 12

12 And Joseph brought them out from between his knees, and he bowed himself with his face to the earth.

יג. וַיִּקַּח יוֹסֵף אֶת שְׁנֵיהֶם אֶת אֶפְרַיִם בִּימִינוֹ מִשְּׂמֹאל יִשְׂרָאֵל וְאֶת מְנַשֶּׁה בִשְׂמֹאלוֹ מִימִין יִשְׂרָאֵל וַיַּגֵּשׁ אֵלָיו:

λαβὼν δὲ Ιωσηφ τοὺς δύο υἱοὺς αὐτοῦ τόν τε Εφραιμ ἐν τῇ δεξιᾷ ἐξ ἀριστερῶν δὲ Ισραηλ τὸν δὲ Μανασση ἐν τῇ ἀριστερᾷ ἐκ δεξιῶν δὲ Ισραηλ ἤγγισεν αὐτοὺς αὐτῷ

13 ܘܲܕ݂ܒܲܪ ܝܵܘܣܸܦ ܠܲܬܼܪܲܝܗܘܿܢ ܒܢܵܘ̈ܗܝ: ܠܐܲܦܪܹܝܡ ܒܝܲܡܝܼܢܹܗ ܡ̣ܢ ܣܸܡܵܠܹܗ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܠܲܡܢܲܫܹܐ ܒܣܸܡܵܠܹܗ ܡ̣ܢ ܝܲܡܝܼܢܹܗ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܩܲܪܸܒ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܠܘܵܬܹܗ.

Et posuit Ephraim ad dexteram suam, id est ad sinistram Israel, Manassen vero in sinistra sua, ad dexteram scilicet patris; applicuitque ambos ad eum.

Եւ առեալ Յովսեփայ զերկուս որդիսն իւր, զԵփրեմ ընդ աջմէ` ի ձախմէ Իսրայելի, եւ զՄանասէ ի ձախմէ` յաջմէ Իսրայելի, մատոյց զնոսա առ նա:

ეფრემ მარჯუენით მარცხენით კერძო ისრაჱლისა, ხოლო მანასე მარცხენით მარჯუენედ კერძო ისრაჱლისა და მიიახლნა იგინი მას. 13 13

13 And Joseph took them both, Ephraim in his right hand toward Israel's left hand, and Manasseh in his left hand toward Israel's right hand, and brought them near unto him.

יד. וַיִּשְׁלַח יִשְׂרָאֵל אֶת יְמִינוֹ וַיָּשֶׁת עַל רֹאשׁ אֶפְרַיִם וְהוּא הַצָּעִיר וְאֶת שְׂמֹאלוֹ עַל רֹאשׁ מְנַשֶּׁה שִׂכֵּל אֶת יָדָיו כִּי מְנַשֶּׁה הַבְּכוֹר:

ἐκτείνας δὲ Ισραηλ τὴν χεῖρα τὴν δεξιὰν ἐπέβαλεν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Εφραιμ οὗτος δὲ ἦν ὁ νεώτερος καὶ τὴν ἀριστερὰν ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Μανασση ἐναλλὰξ τὰς χεῖρας

14 ܘܐܵܘܫܸܛ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܝܲܡܝܼܢܹܗ: ܘܣܵܡܵܗܿ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ ܕܐܲܦܪܹܝܡ ܗܘܼܝܘܼܝ ܙܥܘܿܪܵܐ: ܘܣܸܡܵܠܹܗ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ ܕܲܡܢܲܫܹܐ: ܫܲܚܠܸܦ ܐܸܢܹܝܢ ܐܝܼܕ݂ܵܘܗܝ: ܡܸܛܠ ܕܲܡܢܲܫܹܐ ܗ̄ܘܵܐ ܒܘܼܟ݂ܪܵܐ.

Qui extendens manum dexteram, posuit super caput Ephraim minoris fratris, sinistram autem super caput Manasse, qui maior natu erat, commutans manus.

Եւ ձգեալ Իսրայելի զաջ ձեռն իւր` արկ զգլխովն Եփրեմի, եւ նա էր կրտսեր, եւ զձախն` զգլխովն Մանասէի, եւ փոփոխեաց զձեռսն, զի Մանասէ էր անդրանիկ:

განყო ისრაჱლისა ჴელი თჳსი მარჯუენე და დასდვა თავსა ზედა ეფრემისსა, რამეთუ იგი იყო უმრწემესი, მარცხენე მისი თავსა ზედა მანასესსა, იცვალნა ჴელნი მისნი. 14 14

14 And Israel stretched out his right hand, and laid it upon Ephraim's head, who was the younger, and his left hand upon Manasseh's head, guiding his hands wittingly; for Manasseh was the firstborn.

טו. וַיְבָרֶךְ אֶת יוֹסֵף וַיֹּאמַר הָאֱלֹהִים אֲשֶׁר הִתְהַלְּכוּ אֲבֹתַי לְפָנָיו אַבְרָהָם וְיִצְחָק הָאֱלֹהִים הָרֹעֶה אֹתִי מֵעוֹדִי עַד הַיּוֹם הַזֶּה:

καὶ ηὐλόγησεν αὐτοὺς καὶ εἶπεν ὁ θεός ᾧ εὐηρέστησαν οἱ πατέρες μου ἐναντίον αὐτοῦ Αβρααμ καὶ Ισαακ ὁ θεὸς ὁ τρέφων με ἐκ νεότητος ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης

15 ܘܒܲܪܸܟ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܝܵܘܣܸܦ ܒܪܹܗ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܲܫܦܲܪܘ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ ܐܲܒ݂ܵܗܲܝ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܐܝܼܣܚܵܩ: ܐܲܠܵܗܵܐ ܕܬܲܪܣܹܝܢܝ ܡ̣ܢ ܛܲܠܝܘܼܬܼܝ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Benedixitque Iacob Ioseph et ait: “Deus, in cuius conspectu ambulaverunt patres mei Abraham et Isaac, Deus, qui pascit me ab adulescentia mea usque in praesentem diem,

Եւ օրհնեաց զնոսա եւ ասէ. Աստուած, որում հաճոյ եղեն հարքն իմ առաջի նորա, Աբրահամ եւ Իսահակ, Աստուած` որ կերակրէ զիս ի մանկութենէ իմմէ մինչեւ ցայսօր:

აკურთხნა იგინი და თქუა: ღმერთმან, რომელსა სათნო ეყვნეს მამანი ჩუენნი წინაშე მისა. აბრაჰამ და ისაკ, ღმერთმან, რომელმან გამომზარდა მე სიყრმით ჩემითგან ვიდრე დღეინდელად დღედმდე. 15 15

15 And he blessed Joseph, and said, God, before whom my fathers Abraham and Isaac did walk, the God which fed me all my life long unto this day,

טז. הַמַּלְאָךְ הַגֹּאֵל אֹתִי מִכָּל רָע יְבָרֵךְ אֶת הַנְּעָרִים וְיִקָּרֵא בָהֶם שְׁמִי וְשֵׁם אֲבֹתַי אַבְרָהָם וְיִצְחָק וְיִדְגּוּ לָרֹב בְּקֶרֶב הָאָרֶץ:

ὁ ἄγγελος ὁ ῥυόμενός με ἐκ πάντων τῶν κακῶν εὐλογήσαι τὰ παιδία ταῦτα καὶ ἐπικληθήσεται ἐν αὐτοῖς τὸ ὄνομά μου καὶ τὸ ὄνομα τῶν πατέρων μου Αβρααμ καὶ Ισαακ καὶ πληθυνθείησαν εἰς πλῆθος πολὺ ἐπὶ τῆς γῆς

16 ܡܲܠܲܐܟ݂ܵܐ ܕܦܲܪܩܲܢܝ ܡ̣ܢ ܟܠ ܒܝܼܫܵܐ: ܢܒܲܪܸܟ ܠܲܛܠܵܝܹ̈ܐ: ܘܢܸܬܼܩܪܸܐ ܫܹܡܝ ܒܗܘܿܢ: ܘܲܫܡܵܐ ܕܐܵܒ݂ܵܗܲܝ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܐܝܼܣܚܵܩ: ܘܢܸܟ݂ܒܿܪܘܼܢ ܘܢܸܣܓܿܘܿܢ ܒܓ݂ܵܘܵܗܿ ܕܐܲܪܥܵܐ.

Angelus, qui eruit me de cunctis malis, benedicat pueris istis! Et invocetur super eos nomen meum, nomina quoque patrum meorum Abraham et Isaac, et crescant in multitudinem super terram!”.

հրեշտակն որ փրկեաց զիս յամենայն չարեաց, օրհնեսցէ զմանկունս զայսոսիկ, եւ կոչեսցի ի սոսա անուն իմ եւ անուն հարց իմոց, Աբրահամու եւ Իսահակայ, եւ օրհնեսցին ի բազմութիւն յոյժ ի վերայ երկրի:

ანგელოზმან, რომელმან მიჴსნა მე ყოვლისაგან ბოროტისა, აკურთხენინ ყრმანი ესე! და ეწოდოს სახელი ჩემი ამათ ზედა და სახელი მამათა ჩემთა აბრაჰამისი და ისაკისი და განმრავლდედ სიმრავლედ დიდად ქუეყანასა ზედა! 16 16

16 The Angel which redeemed me from all evil, bless the lads; and let my name be named on them, and the name of my fathers Abraham and Isaac; and let them grow into a multitude in the midst of the earth.

יז. וַיַּרְא יוֹסֵף כִּי יָשִׁית אָבִיו יַד יְמִינוֹ עַל רֹאשׁ אֶפְרַיִם וַיֵּרַע בְּעֵינָיו וַיִּתְמֹךְ יַד אָבִיו לְהָסִיר אֹתָהּ מֵעַל רֹאשׁ אֶפְרַיִם עַל רֹאשׁ מְנַשֶּׁה:

ἰδὼν δὲ Ιωσηφ ὅτι ἐπέβαλεν ὁ πατὴρ τὴν δεξιὰν αὐτοῦ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Εφραιμ βαρὺ αὐτῷ κατεφάνη καὶ ἀντελάβετο Ιωσηφ τῆς χειρὸς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ ἀφελεῖν αὐτὴν ἀπὸ τῆς κεφαλῆς Εφραιμ ἐπὶ τὴν κεφαλὴν Μανασση

17 ܘܲܚܙܵܐ ܝܵܘܣܸܦ ܕܣܵܡ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܐܝܼܕܹܗ ܕܝܲܡܝܼܢܵܐ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ ܕܐܲܦܪܹܝܡ: ܘܐܸܬܼܒܿܐܸܫ ܒܥܲܝܢܵܘܗܝ: ܘܣܵܡܹܟ ܠܵܗ ܠܐܝܼܕܹܗ ܕܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܠܡܲܥܒܵܪܘܼܬܼܵܗ ܡ̣ܢ ܪܹܫܹܗ ܕܐܲܦܪܹܝܡ: ܘܲܢܣܝܼܡܹܝܗܿ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ ܕܲܡܢܲܫܹܐ.

Videns autem Ioseph quod posuisset pater suus dexteram manum super caput Ephraim, graviter accepit et apprehensam manum patris levare conatus est de capite Ephraim et transferre super caput Manasse.

Եւ տեսեալ Յովսեփայ եթէ արկ հայրն զաջ իւր զգլխովն Եփրեմի, ծանր թուեցաւ նմա. եւ օգնեաց Յովսէփ ձեռին հօրն իւրոյ, հանել զնա ի գլխոյն Եփրեմի ի գլուխն Մանասէի:

ვითარცა იხილა იოსებ, რამეთუ დასდვა მამამან მისმან მარჯუენე მისი თავსა ზედა ვფრემისსა, მძიმე-უჩნდა მას და აღუპყრა იოსებ ჴელი მამისა თჳსისა აღებად თავისაგან ეფრემისსა და დადებად თავსა ზედა მანასესსა. 17 17

17 And when Joseph saw that his father laid his right hand upon the head of Ephraim, it displeased him: and he held up his father's hand, to remove it from Ephraim's head unto Manasseh's head.

יח. וַיֹּאמֶר יוֹסֵף אֶל אָבִיו לֹא כֵן אָבִי כִּי זֶה הַבְּכֹר שִׂים יְמִינְךָ עַל רֹאשׁוֹ:

εἶπεν δὲ Ιωσηφ τῷ πατρὶ αὐτοῦ οὐχ οὕτως πάτερ οὗτος γὰρ ὁ πρωτότοκος ἐπίθες τὴν δεξιάν σου ἐπὶ τὴν κεφαλὴν αὐτοῦ

18 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܵܘܣܸܦ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܠܵܐ ܗ̄ܘܵܐ ܗܵܟܲܢܵܐ ܐܲܒ݂ܝ: ܐܸܠܵܐ ܗܵܢܵܘ ܒܘܼܟ݂ܪܵܐ: ܣܝܼܡ ܝܲܡܝܼܢܵܟ݂ ܥܲܠ ܪܹܫܹܗ.

Dixitque ad patrem: “Non ita convenit, pater, quia hic est primogenitus; pone dexteram tuam super caput eius!”.

Ասէ Յովսէփ ցհայրն իւր. Ոչ այդպէս է, հայր. քանզի սա է անդրանիկ. դիր զաջ քո ի վերայ գլխոյ սորա:

და ჰრქუა მამასა თჳსსა არა ეგრე, მამაო, რამეთუ ესე არს პირმშო; დადევ მარჯუენე შენი თავსა ზედა ამისსა. 18 18

18 And Joseph said unto his father, Not so, my father: for this is the firstborn; put thy right hand upon his head.

יט. וַיְמָאֵן אָבִיו וַיֹּאמֶר יָדַעְתִּי בְנִי יָדַעְתִּי גַּם הוּא יִהְיֶה לְעָם וְגַם הוּא יִגְדָּל וְאוּלָם אָחִיו הַקָּטֹן יִגְדַּל מִמֶּנּוּ וְזַרְעוֹ יִהְיֶה מְלֹא הַגּוֹיִם:

καὶ οὐκ ἠθέλησεν ἀλλὰ εἶπεν οἶδα τέκνον οἶδα καὶ οὗτος ἔσται εἰς λαόν καὶ οὗτος ὑψωθήσεται ἀλλὰ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ὁ νεώτερος μείζων αὐτοῦ ἔσται καὶ τὸ σπέρμα αὐτοῦ ἔσται εἰς πλῆθος ἐθνῶν

19 ܘܠܵܐ ܨܒ݂ܵܐ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܘܐܸܡܲܪ݂: ܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ ܒܹܪܝ ܝܵܕܲܥ ܐ̄ܢܵܐ: ܐܵܦ ܗܘܼ ܢܸܗܘܸܐ ܠܥܲܡܵܐ: ܘܐܵܦ ܗܘܼ ܢܹܐܪܲܒ݂: ܒܪܲܡ ܐܲܚܘܼܗܝ ܙܥܘܿܪܵܐ ܢܹܐܪܲܒ݂ ܡܸܢܹܗ: ܘܙܲܪܥܹܗ ܢܸܗܘܸܐ ܡܠܸܐ ܥܲܡܡܹ̈ܐ.

Qui renuens ait: “Scio, fili mi, scio; et iste quidem erit in populos et multiplicabitur, sed frater eius minor maior erit illo, et semen illius crescet in plenitudinem gentium”.

Եւ ոչ կամեցաւ հայրն նորա, այլ ասէ. Գիտեմ որդեակ, գիտեմ. եւ դա եղիցի ի ժողովուրդ, եւ դա բարձրասցի. այլ եղբայրս դորա կրտսեր` եղիցի մեծ քան զդա, եւ զաւակ սորա եղիցի ի բազմութիւն ազգաց:

და არა ინება, არამედ თქუა: ვიცი, შვილო, ვიცი, ესეცა იყოს ერად და ესეცა ამაღლდეს. არამედ ძმაჲ მაგისი უმრწემესი უფროჲს მაგისა იყოს და ნათესავი მაგისი იყოს მრავალთესლებად. 19 19

19 And his father refused, and said, I know it, my son, I know it: he also shall become a people, and he also shall be great: but truly his younger brother shall be greater than he, and his seed shall become a multitude of nations.

כ. וַיְבָרֲכֵם בַּיּוֹם הַהוּא לֵאמוֹר בְּךָ יְבָרֵךְ יִשְׂרָאֵל לֵאמֹר יְשִׂמְךָ אֱלֹהִים כְּאֶפְרַיִם וְכִמְנַשֶּׁה וַיָּשֶׂם אֶת אֶפְרַיִם לִפְנֵי מְנַשֶּׁה:

καὶ εὐλόγησεν αὐτοὺς ἐν τῇ ἡμέρᾳ ἐκείνῃ λέγων ἐν ὑμῖν εὐλογηθήσεται Ισραηλ λέγοντες ποιήσαι σε ὁ θεὸς ὡς Εφραιμ καὶ ὡς Μανασση καὶ ἔθηκεν τὸν Εφραιμ ἔμπροσθεν τοῦ Μανασση

20 ܘܒܲܪܸܟ ܐܸܢܘܿܢ ܒܝܵܘܡܵܐ ܗܵܘ̇ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܒܵܟ݂ ܢܸܬܼܒܲܪܲܟ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܢܹܐܡܪܘܼܢ: ܢܸܥܒܿܕ݂ܵܟ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܐܲܝܟ ܐܲܦܪܹܝܡ ܘܐܲܝܟ ܡܢܲܫܹܐ: ܘܲܥܒܲܕ݂ ܠܐܲܦܪܹܝܡ ܩܕ݂ܵܡ ܡܢܲܫܹܐ.

Benedixitque eis in die illo dicens: “In te benedicet Israel atque dicet: "Faciat te Deus sicut Ephraim et sicut Manasse!"”. Constituitque Ephraim ante Manassen.

Եւ օրհնեաց զնոսա յաւուր յայնմիկ, եւ ասէ. Ի ձեզ օրհնեսցի`` Իսրայէլ. ասասցեն, թէ Արասցէ զքեզ Աստուած իբրեւ զԵփրեմ եւ զՄանասէ: Եւ եդ զԵփրեմ յառաջ քան զՄանասէ:

და აკურთხნა იგინი მას დღესა შინა და თქუა: თქუენ შორის იკურთხეოდის ისრაჱლი და გყავნ შვნ ღმერთმან, ვითარცა ეფრემ და ვითარცა მანასე! და დაადგინა ეფრემ წინაშე მანასესა კურთხევასა შინა. 20 20

20 And he blessed them that day, saying, In thee shall Israel bless, saying, God make thee as Ephraim and as Manasseh: and he set Ephraim before Manasseh.

כא. וַיֹּאמֶר יִשְׂרָאֵל אֶל יוֹסֵף הִנֵּה אָנֹכִי מֵת וְהָיָה אֱלֹהִים עִמָּכֶם וְהֵשִׁיב אֶתְכֶם אֶל אֶרֶץ אֲבֹתֵיכֶם:

εἶπεν δὲ Ισραηλ τῷ Ιωσηφ ἰδοὺ ἐγὼ ἀποθνῄσκω καὶ ἔσται ὁ θεὸς μεθ᾽ ὑμῶν καὶ ἀποστρέψει ὑμᾶς εἰς τὴν γῆν τῶν πατέρων ὑμῶν

21 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܝܵܘܣܸܦ: ܗܵܐ ܐܸܢܵܐ ܡܵܐܹܬܼ ܐ̄ܢܵܐ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ: ܘܢܲܗܦܸܟ݂ܟ݂ܘܿܢ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܐܲܒ݂ܵܗܲܝܟܿܘܿܢ.

Et ait ad Ioseph filium suum: “En ego morior, et erit Deus vobiscum reducetque vos ad terram patrum vestrorum.

Եւ ասէ Իսրայէլ ցՅովսէփ. Ես աւասիկ մեռանիմ, եւ Աստուած եղիցի ընդ ձեզ եւ դարձուսցէ զձեզ յերկիր հարցն ձերոց:

და ჰრქუა ისრაჱლ იოსებს: მე ესერა მოვკუდები და იყოს ღმერთი თქუენ თანა და მიგაქცინეს თქუენ ქუეყანად მამათა თქუენთა! 21 21

21 And Israel said unto Joseph, Behold, I die: but God shall be with you, and bring you again unto the land of your fathers.

כב. וַאֲנִי נָתַתִּי לְךָ שְׁכֶם אַחַד עַל אַחֶיךָ אֲשֶׁר לָקַחְתִּי מִיַּד הָאֱמֹרִי בְּחַרְבִּי וּבְקַשְׁתִּי:

ἐγὼ δὲ δίδωμί σοι Σικιμα ἐξαίρετον ὑπὲρ τοὺς ἀδελφούς σου ἣν ἔλαβον ἐκ χειρὸς Αμορραίων ἐν μαχαίρᾳ μου καὶ τόξῳ

22 ܘܐܸܢܵܐ ܗܵܐ ܝܸܗ̄ܒܹܿܬܼ ܠܵܟ݂ ܡܢܵܬܼܵܐ ܚܕ݂ܵܐ ܝܲܬܿܝܼܪܬܵܐ ܥܲܠ ܐܲܚܲܝ̈ܟ: ܕܢܸܣܒܹܿܬܼ ܒܐܝܼܕ݂ܵܐ ܕܐܵܡܘܿܪ̈ܵܝܹܐ ܒܣܲܝܦܝ ܘܲܒ݂ܩܸܫܬܿܝ.

Do tibi partem unam extra fratres tuos, quam tuli de manu Amorraei in gladio et arcu meo”.

Եւ ես ետու քեզ զՍիկիմ սեպհական, արտաքոյ եղբարց քոց``, զոր առի ի ձեռաց Ամովրհացւոց սրով իմով եւ աղեղամբ:

მე მიგცემ შენ სიკიმასა გარეშე ძმათა შენთასა, რომელი დავიპყარ ჴელთაგან ამორეველთასა მახჳლითა ჩემითა და მშჳლდითა. 22 22

22 Moreover I have given to thee one portion above thy brethren, which I took out of the hand of the Amorite with my sword and with my bow.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e8549953-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display