Bibliotheca Polyglotta

א. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים אֶל יַעֲקֹב קוּם עֲלֵה בֵית אֵל וְשֶׁב שָׁם וַעֲשֵׂה שָׁם מִזְבֵּחַ לָאֵל הַנִּרְאֶה אֵלֶיךָ בְּבָרְחֲךָ מִפְּנֵי עֵשָׂו אָחִיךָ:

εἶπεν δὲ ὁ θεὸς πρὸς Ιακωβ ἀναστὰς ἀνάβηθι εἰς τὸν τόπον Βαιθηλ καὶ οἴκει ἐκεῖ καὶ ποίησον ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ θεῷ τῷ ὀφθέντι σοι ἐν τῷ ἀποδιδράσκειν σε ἀπὸ προσώπου Ησαυ τοῦ ἀδελφοῦ σου

1 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܩܘܼܡ ܣܲܩ ܠܒܹܝܬܼ ܐܹܝܠ: ܘܬܸܒ݂ ܬܲܡܵܢ: ܘܲܥܒܸܕ݂ ܬܲܡܵܢ ܡܲܕ݂ܒܚܵܐ ܠܐܹܝܠ ܕܐܸܬܼܓܿܠܝܼ ܥܠܲܝܟ: ܟܲܕ݂ ܥܵܪܸܩ ܐܲܢ̄ܬܿ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܥܹܣܘܿ ܐܲܚܘܼܟ.

Locutus est Deus ad Iacob: “Surge et ascende Bethel et habita ibi; facque altare Deo, qui apparuit tibi, quando fugiebas Esau fratrem tuum”.

Եւ ասէ Աստուած ցՅակոբ. Արի ել ի տեղին ի Բեթէլ, եւ անդ բնակեսցես, եւ արասցես անդ սեղան Աստուծոյ որ երեւեցաւն քեզ ի փախչելն քո յերեսաց Եսաւայ եղբօր քո:

ჰრქუა ღმერთმან იაკობს: აღდეგ და აღვედ შენ ბეთელდ და დაემკჳდრე მუნ და აღუშენე მუნ საკურთხეველი ღმერთსა, რომელი გეჩუენა შენ, ოდეს-იგი ივლტოდე შენ პირისაგან ესავისა, ძმისა შენისა 1 1

1 And God said unto Jacob, Arise, go up to Bethel, and dwell there: and make there an altar unto God, that appeared unto thee when thou fleddest from the face of Esau thy brother.

ב. וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל בֵּיתוֹ וְאֶל כָּל אֲשֶׁר עִמּוֹ הָסִרוּ אֶת אֱלֹהֵי הַנֵּכָר אֲשֶׁר בְּתֹכְכֶם וְהִטַּהֲרוּ וְהַחֲלִיפוּ שִׂמְלֹתֵיכֶם:

εἶπεν δὲ Ιακωβ τῷ οἴκῳ αὐτοῦ καὶ πᾶσιν τοῖς μετ᾽ αὐτοῦ ἄρατε τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους τοὺς μεθ᾽ ὑμῶν ἐκ μέσου ὑμῶν καὶ καθαρίσασθε καὶ ἀλλάξατε τὰς στολὰς ὑμῶν

2 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܲܒ݂ܢܲܝ ܒܲܝܬܹܿܗ: ܘܲܠܟ݂ܠ ܕܥܲܡܹܗ: ܐܲܥܒܲܪܘ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܒܲܝܢܵܬܼܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܸܬܿܕܲܟܵܘ: ܘܚܲܠܸܦܘ ܢܲܚܬܲܝܟܿܘܿܢ.

Iacob vero, convocata omni domo sua, ait: “Abigite deos alienos, qui in medio vestri sunt, et mundamini ac mutate vestimenta vestra.

Եւ ասէ Յակոբ ցընտանիս իւր եւ ցամենեսին որ ընդ նմա էին. Ի բաց առէք զաստուածսդ օտարոտիս որ ընդ ձեզ են ի միջոյ ձերմէ, եւ սրբեցարուք, եւ փոխեցէք զպատմուճանս ձեր:

ჰრქუა იაკობ სახლსა თჳსსა და ყოველთა მისთანათა: აღიხილენით ღმერთნი ეგე უცხოთესლთანი, რომელ არიან თქუენ შორის, და განწმიდენით და შეიცვალეთ სამოსლები თქუენი. 2 2

2 Then Jacob said unto his household, and to all that were with him, Put away the strange gods that are among you, and be clean, and change your garments:

ג. וְנָקוּמָה וְנַעֲלֶה בֵּית אֵל וְאֶעֱשֶׂה שָּׁם מִזְבֵּחַ לָאֵל הָעֹנֶה אֹתִי בְּיוֹם צָרָתִי וַיְהִי עִמָּדִי בַּדֶּרֶךְ אֲשֶׁר הָלָכְתִּי:

καὶ ἀναστάντες ἀναβῶμεν εἰς Βαιθηλ καὶ ποιήσωμεν ἐκεῖ θυσιαστήριον τῷ θεῷ τῷ ἐπακούσαντί μοι ἐν ἡμέρᾳ θλίψεως ὃς ἦν μετ᾽ ἐμοῦ καὶ διέσωσέν με ἐν τῇ ὁδῷ ᾗ ἐπορεύθην

3 ܘܩܘܼܡܘ ܢܸܣܲܩ ܠܒܹܝܬܼ ܐܹܝܠ: ܐܸܥܒܸܿܕ ܬܲܡܵܢ ܡܲܕ݂ܒܚܵܐ ܠܐܲܠܵܗܵܐ ܕܲܥܢܵܢܝ ܒܝܵܘܡܵܐ ܕܐܘܼܠܨܵܢܝ: ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܥܲܡܝ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܐܸܙܹܠ̄ܬܼ.

Surgamus et ascendamus in Bethel, ut faciamus ibi altare Deo, qui exaudivit me in die tribulationis meae et socius fuit itineris mei”.

Եւ յարուցեալ ելցուք ի Բեթէլ, եւ արասցուք անդ սեղան Աստուծոյ, որ լուաւ ինձ յաւուր նեղութեան, որ էր ընդ իս եւ ապրեցոյց զիս ի ճանապարհին` զոր գնացի:

და აღდეგით და აღვიდეთ ბეთელდ და უქმნეთ მუნ საკურთხეველი ღმერთსა, რომელმან შეისმინა ჩემი ყოველსა შინა ჭირსა ჩემსა, რომელი იყო ჩემ თანა და მიჴსნა მე გზასა ზედა, რომელსა ვიდოდე. 3 3

3 And let us arise, and go up to Bethel; and I will make there an altar unto God, who answered me in the day of my distress, and was with me in the way which I went.

ד. וַיִּתְּנוּ אֶל יַעֲקֹב אֵת כָּל אֱלֹהֵי הַנֵּכָר אֲשֶׁר בְּיָדָם וְאֶת הַנְּזָמִים אֲשֶׁר בְּאָזְנֵיהֶם וַיִּטְמֹן אֹתָם יַעֲקֹב תַּחַת הָאֵלָה אֲשֶׁר עִם שְׁכֶם:

καὶ ἔδωκαν τῷ Ιακωβ τοὺς θεοὺς τοὺς ἀλλοτρίους οἳ ἦσαν ἐν ταῖς χερσὶν αὐτῶν καὶ τὰ ἐνώτια τὰ ἐν τοῖς ὠσὶν αὐτῶν καὶ κατέκρυψεν αὐτὰ Ιακωβ ὑπὸ τὴν τερέμινθον τὴν ἐν Σικιμοις καὶ ἀπώλεσεν αὐτὰ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας

4 ܘܝܲܗ̄ܒ݂ܘ ܠܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܟܠܗܘܿܢ ܐܲܠܵܗܹ̈ܐ ܢܘܼܟ݂ܪ̈ܵܝܹܐ ܕܒ݂ܐܝܼܕܲܝܗܘܿܢ: ܘܲܩܕ݂ܵܫܹ̈ܐ ܕܒܸܐܕ݂ܢܲܝܗܘܿܢ: ܘܲܛܡܲܪ ܐܸܢܘܿܢ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܬܚܹܝܬܼ ܒܸܛܡܬܼܵܐ ܕܥܲܡ ܫܟܹܝܡ.

Dederunt ergo ei omnes deos alienos, quos habebant, et inaures, quae erant in auribus eorum; at ille infodit ea subter Quercum, quae est prope urbem Sichem.

Եւ ետուն ցՅակոբ զաստուածսն օտարոտիս որ էին ի ձեռս նոցա, եւ զգինդս որ յականջս իւրեանց. եւ ծածկեաց զնոսա Յակոբ ի ներքոյ բեւեկնոյն ի Սիկիմ, եւ կորոյս զնոսա մինչեւ ցայսօր ժամանակի:

და მოსცნეს იაკობს კერპნი იგი უცხოთესლთანი, რომელნი იყვნეს ჴელთა შინა მათთა და საყურები იგი ყურთა მათთა. და დამალნა იგინი იაკობ ქუეშე ბელეკონსა მას, რომელი იყო სიკიმას, და წარწყმიდნა იგინი ვიდრე დღეინდელად დღედმდე. 4 4

4 And they gave unto Jacob all the strange gods which were in their hand, and all their earrings which were in their ears; and Jacob hid them under the oak which was by Shechem.

ה. וַיִּסָּעוּ וַיְהִי חִתַּת אֱלֹהִים עַל הֶעָרִים אֲשֶׁר סְבִיבוֹתֵיהֶם וְלֹא רָדְפוּ אַחֲרֵי בְּנֵי יַעֲקֹב:

καὶ ἐξῆρεν Ισραηλ ἐκ Σικιμων καὶ ἐγένετο φόβος θεοῦ ἐπὶ τὰς πόλεις τὰς κύκλῳ αὐτῶν καὶ οὐ κατεδίωξαν ὀπίσω τῶν υἱῶν Ισραηλ

5 ܘܲܫܩܲܠܘ: ܘܲܗܘܵܬܼ ܕܸܚܠܬܹܗ ܕܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܠ ܩܘܼܪ̈ܝܵܐ ܕܒܲܚܕ݂ܵܪܲܝܗܘܿܢ: ܘܠܲܐ ܪܕܲܦܘ ܒܵܬܲܪ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܘܒ݂ܵܬܲܪ ܒܢܵܘܗܝ.

Cumque profecti essent, terror Dei invasit omnes per circuitum civitates, et non sunt ausi persequi filios Iacob.

Եւ չուեաց Իսրայէլ ի Սիկիմայ``. եւ եղեւ ահ Աստուծոյ ի վերայ քաղաքացն որ շուրջ զնովաւ, եւ ոչ ելին զհետ որդւոցն Իսրայելի:

და წარმოვიდა ისრაჱლ სიკიმათ და იყო შიში ღმრთისაჲ ქალაქებსა მას მათსა ზედა გარემოს და არა დევნა-უყვეს უკუანა ძეთა ისრაჱლისათა. 5 5

5 And they journeyed: and the terror of God was upon the cities that were round about them, and they did not pursue after the sons of Jacob.

ו. וַיָּבֹא יַעֲקֹב לוּזָה אֲשֶׁר בְּאֶרֶץ כְּנַעַן הִוא בֵּית אֵל הוּא וְכָל הָעָם אֲשֶׁר עִמּוֹ:

ἦλθεν δὲ Ιακωβ εἰς Λουζα ἥ ἐστιν ἐν γῇ Χανααν ἥ ἐστιν Βαιθηλ αὐτὸς καὶ πᾶς ὁ λαός ὃς ἦν μετ᾽ αὐτοῦ

6 ܘܐܸܬܼܵܐ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܠܘܼܙ ܕܒܲܐܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܗܝܼ ܗ̄ܝܼ ܒܹܝܬܼ ܐܹܝܠ: ܗܘܼ ܘܟ݂ܠܹܗܿ ܥܲܡܵܐ ܕܥܲܡܹܗܿ.

Venit igitur Iacob Luzam, quae est in terra Chanaan, id est Bethel, ipse et omnis populus cum eo.

Եւ եկն Յակոբ ի Լուզ, որ է յերկրին Քանանացւոց, այն ինքն է Բեթէլ, ինքն եւ ամենայն ժողովուրդն որ ընդ նմա:

მოვიდა იაკობ ლუზად, რომელ არს ქუეყანასა ქანანისასა, ესე არს ბეთელი, და ყოველი ერი მის თანა. 6 6

6 So Jacob came to Luz, which is in the land of Canaan, that is, Bethel, he and all the people that were with him.

ז. וַיִּבֶן שָׁם מִזְבֵּחַ וַיִּקְרָא לַמָּקוֹם אֵל בֵּית אֵל כִּי שָׁם נִגְלוּ אֵלָיו הָאֱלֹהִים בְּבָרְחוֹ מִפְּנֵי אָחִיו:

καὶ ᾠκοδόμησεν ἐκεῖ θυσιαστήριον καὶ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα τοῦ τόπου Βαιθηλ ἐκεῖ γὰρ ἐπεφάνη αὐτῷ ὁ θεὸς ἐν τῷ ἀποδιδράσκειν αὐτὸν ἀπὸ προσώπου Ησαυ τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ

7 ܘܲܒ݂ܢܵܐ ܬܲܡܵܢ ܡܲܕ݂ܒܚܵܐ: ܘܲܩܪܵܝܗܝ ܠܐܲܬܼܪܵܐ ܗܵܘ̇ ܒܹܝܬܼ ܐܹܝܠ: ܡܸܛܠ ܕܬܲܡܵܢ ܐܸܬܼܓܿܠܝܼ ܥܠܵܘܗܝ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܟܲܕ݂ ܥܵܪܹܩ ܗ̄ܘܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܥܹܣܘܿ ܐܲܚܘܼܗܝ.

Aedificavitque ibi altare et appellavit nomen loci illius Deus Bethel; ibi enim apparuit ei Deus, cum fugeret fratrem suum.

Եւ շինեաց անդ սեղան, եւ կոչեաց զանուն տեղւոյն Բեթէլ. զի անդ երեւեցաւ նմա Աստուած ի փախչել նորա յերեսաց Եսաւայ եղբօր իւրոյ:

და აღაშენა მუნ საკურთხეველი და უწოდა სახელი ადგილსა მას ბეთელ, რამეთუ მუნ ეჩუენა ღმერთი, რაჟამს ივლტოდა იგი პირისაგან ესავისა, ძმისა თჳსისა. 7 7

7 And he built there an altar, and called the place Elbethel: because there God appeared unto him, when he fled from the face of his brother.

ח. וַתָּמָת דְּבֹרָה מֵינֶקֶת רִבְקָה וַתִּקָּבֵר מִתַּחַת לְבֵית אֵל תַּחַת הָאַלּוֹן וַיִּקְרָא שְׁמוֹ אַלּוֹן בָּכוּת:

ἀπέθανεν δὲ Δεββωρα ἡ τροφὸς Ρεβεκκας κατώτερον Βαιθηλ ὑπὸ τὴν βάλανον καὶ ἐκάλεσεν Ιακωβ τὸ ὄνομα αὐτῆς Βάλανος πένθους

8 ܘܡܝܼܬܲܬܼ ܕܸܒ݂ܘܿܪܵܐ ܡܲܝܢܲܩܬܼܵܗܿ ܕܪܲܦܩܵܐ: ܘܐܸܬܼܩܲܒ݂ܪܲܬܼ ܠܬܲܚܬܿ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬܼ ܐܹܝܠ: ܬܚܹܝܬܼ ܒܲܛܡܬܼܵܐ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܵܗܿ ܒܸܛܡܬܼܵܐ ܕܲܒ݂ܟ݂ܵܬܼܵܐ.

Eodem tempore mortua est Debora nutrix Rebeccae et sepulta est ad radices Bethel subter quercum; vocatumque est nomen loci illius Quercus fletus.

Եւ մեռաւ Դեբովրա դայեակն Ռեբեկայ, եւ թաղեցաւ ի ներքոյ Բեթելայ ընդ կաղնեաւն. եւ կոչեաց զանուն նորա Կաղնի սգոյ:

მოკუდა დებორა, მზარდული რებეკასი, და დაეფლა იგი ქუემოკერძო ბეთელსა ქუეშე მუხასა. და უწოდა სახელი მუხასა მას "მუხაჲ გლოისაჲ". 8 8

8 But Deborah Rebekah's nurse died, and she was buried beneath Bethel under an oak: and the name of it was called Allonbachuth.

ט. וַיֵּרָא אֱלֹהִים אֶל יַעֲקֹב עוֹד בְּבֹאוֹ מִפַּדַּן אֲרָם וַיְבָרֶךְ אֹתוֹ:

ὤφθη δὲ ὁ θεὸς Ιακωβ ἔτι ἐν Λουζα ὅτε παρεγένετο ἐκ Μεσοποταμίας τῆς Συρίας καὶ ηὐλόγησεν αὐτὸν ὁ θεός

9 ܘܐܸܬܼܓܿܠܝܼ ܬܘܼܒ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܥܲܠ ܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܟܲܕ݂ ܐܸܬܼܵܐ ܡ̣ܢ ܦܵܕܵܢ ܕܐܵܪܵܡ: ܘܒܲܪܟܹܗ.

Apparuit iterum Deus Iacob, postquam reversus est de Paddanaram, benedixitque ei

Եւ երեւեցաւ Աստուած Յակոբայ` մինչդեռ անդ էր ի Լուզ,`` յորժամ եկն ի Միջագետաց Ասորւոց, եւ օրհնեաց զնա Աստուած:

ეჩუენა ღმერთი იაკობს მერმეცა ლუზას, რაჟამს მოვიდა შუამდინარით ასურეთისათ, აკურთხა იგი 9 9

9 And God appeared unto Jacob again, when he came out of Padanaram, and blessed him.

י. וַיֹּאמֶר לוֹ אֱלֹהִים שִׁמְךָ יַעֲקֹב לֹא יִקָּרֵא שִׁמְךָ עוֹד יַעֲקֹב כִּי אִם יִשְׂרָאֵל יִהְיֶה שְׁמֶךָ וַיִּקְרָא אֶת שְׁמוֹ יִשְׂרָאֵל:

καὶ εἶπεν αὐτῷ ὁ θεός τὸ ὄνομά σου Ιακωβ οὐ κληθήσεται ἔτι Ιακωβ ἀλλ᾽ Ισραηλ ἔσται τὸ ὄνομά σου

10 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܠܵܐ ܢܸܬܼܩܪܸܐ ܬܘܼܒ݂ ܫܡܵܟ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܐܸܠܵܐ ܢܸܗܘܸܐ ܫܡܵܟ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܲܩܪܵܐ ܫܡܹܗ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

dicens: “Non vocaberis ultra Iacob, sed Israel erit nomen tuum”, et appellavit eum Israel.

Եւ ասէ ցնա Աստուած. Անունդ քո Յակոբ` ոչ եւս կոչեսցի Յակոբ, այլ Իսրայէլ եղիցի անուն քո: Եւ կոչեաց զանուն նորա Իսրայէլ:

და ჰრქუა. არღარა გერქუას სახელი შენი იაკობ, არამედ ისრაჱლ იყოს სახელი შენი. 10 10

10 And God said unto him, Thy name is Jacob: thy name shall not be called any more Jacob, but Israel shall be thy name: and he called his name Israel.

יא. וַיֹּאמֶר לוֹ אֱלֹהִים אֲנִי אֵל שַׁדַּי פְּרֵה וּרְבֵה גּוֹי וּקְהַל גּוֹיִם יִהְיֶה מִמֶּךָּ וּמְלָכִים מֵחֲלָצֶיךָ יֵצֵאוּ:

εἶπεν δὲ αὐτῷ ὁ θεός ἐγὼ ὁ θεός σου αὐξάνου καὶ πληθύνου ἔθνη καὶ συναγωγαὶ ἐθνῶν ἔσονται ἐκ σοῦ καὶ βασιλεῖς ἐκ τῆς ὀσφύος σου ἐξελεύσονται

11 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܐܸܢܵܐ ܐ̄ܢܵܐ ܐܹܝܠܫܲܕܲܝ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܟܒܲܪ ܘܲܣܓܼܝܼ: ܥܲܡܵܐ ܘܟܸܢܫܵܐ ܕܥܲܡܡܹ̈ܐ ܡܸܢܵܟ݂ ܢܸܗܘܘܿܢ: ܘܡܲܠܟܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܚܲܨܵܟ݂ ܢܸܦܩܘܼܢ.

Dixitque ei: “Ego Deus omnipotens. Cresce et multiplicare; gens et congregatio nationum erunt ex te, reges de lumbis tuis egredientur.

Եւ ասէ ցնա Աստուած. Ես եմ Աստուած քո բաւական``. աճեսջիր եւ բազմասջիր. ազգք եւ ժողովք ազգաց եղիցին ի քէն, եւ թագաւորք յերանաց քոց ելցեն:

ჰრქუა მას ღმერთმან: მე ვარ ღმერთი შენი, აღორძნდი და განმრავლდინ ნათესავი შენი, შესაკრებელნი თესლთანი იყვნენ შენგან და მეფენი წელთა შენთაგან გამოვიდენ. 11 11

11 And God said unto him, I am God Almighty: be fruitful and multiply; a nation and a company of nations shall be of thee, and kings shall come out of thy loins;

יב. וְאֶת הָאָרֶץ אֲשֶׁר נָתַתִּי לְאַבְרָהָם וּלְיִצְחָק לְךָ אֶתְּנֶנָּה וּלְזַרְעֲךָ אַחֲרֶיךָ אֶתֵּן אֶת הָאָרֶץ:

καὶ τὴν γῆν ἣν δέδωκα Αβρααμ καὶ Ισαακ σοὶ δέδωκα αὐτήν σοὶ ἔσται καὶ τῷ σπέρματί σου μετὰ σὲ δώσω τὴν γῆν ταύτην

12 ܘܐܲܪܥܵܐ ܕܝܼܡܝܼܬܼ ܠܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܠܐܝܼܣܚܵܩ: ܠܵܟ݂ ܐܸܬܿܠܝܼܗܿ: ܘܲܠܙܲܪܥܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܒܵܬܼܪܵܟ݂ ܐܸܬܿܠܝܼܗܿ ܐܲܪܥܵܐ.

Terramque, quam dedi Abraham et Isaac, dabo tibi; et semini tuo post te dabo terram hanc”.

Եւ զերկիրդ զոր ետու Աբրահամու եւ Իսահակայ` քեզ տաց զդա, քեզ եղիցի, եւ զաւակի քում յետ քո տաց զերկիրդ զայդ:

და ქუეყანა, რომელი მივეც აბრაჰამს და ისაკს, შენ მიგცე იგი, და შენდა იყოს და ნათესავისა შენისა შემდგომად შენსა. 12 12

12 And the land which I gave Abraham and Isaac, to thee I will give it, and to thy seed after thee will I give the land.

יג. וַיַּעַל מֵעָלָיו אֱלֹהִים בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר דִּבֶּר אִתּוֹ:

ἀνέβη δὲ ὁ θεὸς ἀπ᾽ αὐτοῦ ἐκ τοῦ τόπου οὗ ἐλάλησεν μετ᾽ αὐτοῦ

13 ܘܐܸܬܿܬܿܪܝܼܡ ܡܸܢܹܗ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܒܐܲܬܼܪܵܐ ܕܡܲܠܸܠ ܥܲܡܹܗ.

Et ascendit ab eo Deus.

Եւ վերացաւ ի նմանէ Աստուած ի տեղւոջէն ուր խօսեցաւ ընդ նմա:

აღვიდა ღმერთი მიერ ადგილით, სადა-იგი ეტყოდა მას. 13 13

13 And God went up from him in the place where he talked with him.

יד. וַיַּצֵּב יַעֲקֹב מַצֵּבָה בַּמָּקוֹם אֲשֶׁר דִּבֶּר אִתּוֹ מַצֶּבֶת אָבֶן וַיַּסֵּךְ עָלֶיהָ נֶסֶךְ וַיִּצֹק עָלֶיהָ שָׁמֶן:

καὶ ἔστησεν Ιακωβ στήλην ἐν τῷ τόπῳ ᾧ ἐλάλησεν μετ᾽ αὐτοῦ στήλην λιθίνην καὶ ἔσπεισεν ἐπ᾽ αὐτὴν σπονδὴν καὶ ἐπέχεεν ἐπ᾽ αὐτὴν ἔλαιον

14 ܘܐܲܩܝܼܡ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܩܵܝܹܡܬܼܵܐ ܒܐܲܬܼܪܵܐ ܕܡܲܠܸܠ ܥܲܡܹܗ: ܩܵܝܹܡܬܼܵܐ ܕܟܹܐܦܵܐ: ܘܢܲܩܝܼ ܥܠܹܝܗ ܢܘܼܩܵܝܵܐ: ܘܲܢܣܲܟ ܥܠܹܝܗܿ ܡܸܫܚܵܐ.

Ille vero erexit titulum lapideum in loco, quo locutus ei fuerat Deus, libans super eum libamina et effundens oleum

Եւ կանգնեաց Յակոբ արձան ի տեղւոջն ուր խօսեցաւ ընդ նմա, արձան քարեղէն, եւ նուիրեաց ի նմա նուէրս, եւ արկ ի վերայ նորա եւղ:

და აღმართნა იაკობ ძეგლნი ადგილსა მას, სადა-იგი იტყოდა ღმერთი მის თანა, და შეწირა მას ზედა შესაწირავი და დაასხა მას ზედა ზეთი. 14 14

14 And Jacob set up a pillar in the place where he talked with him, even a pillar of stone: and he poured a drink offering thereon, and he poured oil thereon.

טו. וַיִּקְרָא יַעֲקֹב אֶת שֵׁם הַמָּקוֹם אֲשֶׁר דִּבֶּר אִתּוֹ שָׁם אֱלֹהִים בֵּית אֵל:

καὶ ἐκάλεσεν Ιακωβ τὸ ὄνομα τοῦ τόπου ἐν ᾧ ἐλάλησεν μετ᾽ αὐτοῦ ἐκεῖ ὁ θεός Βαιθηλ

15 ܘܲܩܪܐܵ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܫܡܹܗܿ ܕܐܲܬܼܪܵܐ: ܗܵܘ̇ ܕܡܲܠܸܠ ܥܲܡܹܗ ܬܲܡܵܢ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܒܹܝܬܼ ܐܹܝܠ.

vocansque nomen loci illius Bethel.

Եւ կոչեաց զանուն տեղւոյն ուր խօսեցաւ ընդ նմա Աստուած` Բեթէլ:

და უწოდა სახელი ადგილსა მას ბეთელ და გამოვიდა მუნით, ჟამსა ზამთრისასა. 15 15

15 And Jacob called the name of the place where God spake with him, Bethel.

טז. וַיִּסְעוּ מִבֵּית אֵל וַיְהִי עוֹד כִּבְרַת הָאָרֶץ לָבוֹא אֶפְרָתָה וַתֵּלֶד רָחֵל וַתְּקַשׁ בְּלִדְתָּהּ:

ἀπάρας δὲ Ιακωβ ἐκ Βαιθηλ ἔπηξεν τὴν σκηνὴν αὐτοῦ ἐπέκεινα τοῦ πύργου Γαδερ ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἤγγισεν Χαβραθα εἰς γῆν ἐλθεῖν Εφραθα ἔτεκεν Ραχηλ καὶ ἐδυστόκησεν ἐν τῷ τοκετῷ

16 ܘܲܫܩܲܠ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬܼ ܐܹܝܠ: ܘܲܪܕ݂ܵܐ ܬܘܼܒ݂ ܐܲܝܟ ܡܲܪܕܹܐ ܦܲܪܣܚܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ: ܠܡܸܥܲܠ ܠܐܲܦܪܵܬܼ: ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܪܵܚܹܝܠ: ܘܚܸܣܢܲܬܼ ܟܲܕ݂ ܝܵܠܕܵܐ.

Egressi sunt de Bethel. Et adhuc spatium quoddam erat usque ad Ephratham, cum parturiret Rachel;

Եւ չուեաց ի Բեթելայ. եւ եղեւ իբրեւ մերձեցաւ ի Քաբրաթա երկիր, մտանել`` յԵփրաթա, ծնաւ Ռաքէլ, եւ դժուարածին եղեւ ի ծննդեանն:

და მიეახლა ქაბრათად მისლვად ქუეყანად ეფრათად, შვა რაქელ. 16 16

16 And they journeyed from Bethel; and there was but a little way to come to Ephrath: and Rachel travailed, and she had hard labour.

יז. וַיְהִי בְהַקְשֹׁתָהּ בְּלִדְתָּהּ וַתֹּאמֶר לָהּ הַמְיַלֶּדֶת אַל תִּירְאִי כִּי גַם זֶה לָךְ בֵּן:

ἐγένετο δὲ ἐν τῷ σκληρῶς αὐτὴν τίκτειν εἶπεν αὐτῇ ἡ μαῖα θάρσει καὶ γὰρ οὗτός σοί ἐστιν υἱός

17 ܘܲܗܘ̤ܵܐ ܕܟܲܕ݂ ܚܸܣܢܲܬܼ: ܐܸܡܪܲܬܼ ܠܵܗ ܚܲܝܬܼܵܐ: ܠܵܐ ܬܸܕ݂ܚܠܝܼܢ: ܡܸܛܠ ܕܐܵܦ ܗܵܢܵܐ ܒܪܵܐ ܗ̄ܘܼ ܠܹܟ݂ܝ.

ob difficultatem partus periclitari coepit, dixitque ei obstetrix: “Noli timere, quia et hac vice habes filium”.

Եւ եղեւ ի վշտանալն նորա ի ծննդեանն, եւ ասէ ցնա ծնուցիչն. Քաջալերեաց, զի եւ այդ եւս քո ուստր է:

და შობასა მისსა ძნიად შობდა. და იყო ფიცხლად შობასა მისსა. ჰრქუა მას ყრმისა აღმქმელმან მან: ნუ გეშინინ, რამეთუ ესეცა ძე გესვა შენ. 17 17

17 And it came to pass, when she was in hard labour, that the midwife said unto her, Fear not; thou shalt have this son also.

יח. וַיְהִי בְּצֵאת נַפְשָׁהּ כִּי מֵתָה וַתִּקְרָא שְׁמוֹ בֶּן אוֹנִי וְאָבִיו קָרָא לוֹ בִנְיָמִין:

ἐγένετο δὲ ἐν τῷ ἀφιέναι αὐτὴν τὴν ψυχήν ἀπέθνῃσκεν γάρ ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Υἱὸς ὀδύνης μου ὁ δὲ πατὴρ ἐκάλεσεν αὐτὸν Βενιαμιν

18 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܕܟܲܕ݂ ܢܲܦܩܵܐ ܢܲܦ̮ܫܵܗ ܘܡܵܝܬܵܐ: ܩܪܵܬ̤ ܫܡܹܗ ܒܲܪ ܟܹܐܒܲܝ̈: ܘܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܩܪܵܝܗܝ ܒܸܢܝܵܡܹܝܢ.

Egrediente autem anima et imminente iam morte, vocavit nomen filii sui Benoni (id est Filius doloris mei); pater vero appellavit eum Beniamin (id est Filius dextrae).

Եւ եղեւ ընդ հանել ոգւոցն, քանզի մեռաւ, կոչեաց զանուն նորա Որդի վշտաց իմոց. եւ հայրն կոչեաց զնա Բենիամին:

და იყო აღმოსლვასა ოდენ სულისა მისისასა. რამეთუ მოკუდებოდა, უწოდა სახელი მისი "ძე სალმობისა ჩემისა". ხოლო მამამან უწოდა მას ბენიამენ. 18 18

18 And it came to pass, as her soul was in departing, (for she died) that she called his name Benoni: but his father called him Benjamin.

יט. וַתָּמָת רָחֵל וַתִּקָּבֵר בְּדֶרֶךְ אֶפְרָתָה הִוא בֵּית לָחֶם:

ἀπέθανεν δὲ Ραχηλ καὶ ἐτάφη ἐν τῇ ὁδῷ Εφραθα αὕτη ἐστὶν Βηθλεεμ

19 ܘܡܝܼܬܲܬܼ ܪܵܚܹܝܠ: ܘܐܸܬܼܩܲܒ݂ܪܲܬܼ ܒܐܘܼܪܚܵܐ ܕܐܵܦܪܲܬܼ: ܗܝܼ ܗ̄ܝܼ ܒܹܝܬܼ ܠܚܸܡ.

Mortua est ergo Rachel et sepulta est in via, quae ducit Ephratham; haec est Bethlehem.

Մեռաւ Ռաքէլ եւ թաղեցաւ ի ճանապարհին Եփրաթայ, այն իսկ է Բեթղեհեմ:

მოკუდა რაქელ და დავფლა გზასა ზედა ცხენთ სარბიელსა ეფრათას, ესე იგი არს ბეთლემი. 19 19

19 And Rachel died, and was buried in the way to Ephrath, which is Bethlehem.

כ. וַיַּצֵּב יַעֲקֹב מַצֵּבָה עַל קְבֻרָתָהּ הִוא מַצֶּבֶת קְבֻרַת רָחֵל עַד הַיּוֹם:

καὶ ἔστησεν Ιακωβ στήλην ἐπὶ τοῦ μνημείου αὐτῆς αὕτη ἐστὶν στήλη μνημείου Ραχηλ ἕως τῆς σήμερον ἡμέρας

20 ܘܐܲܩܝܼܡ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܩܵܝܹܡܬܼܵܐ ܥܲܠ ܩܲܒ݂ܪܵܗ ܕܪܵܚܹܝܠ: ܗܝܼ ܗ̄ܝܼ ܩܵܝܹܡܬܼܵܐ ܕܩܲܒ݂ܪܵܐ ܕܪܵܚܹܝܠ ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ.

Erexitque Iacob titulum super sepulcrum eius; hic est titulus monumenti Rachel usque in praesentem diem.

Եւ կանգնեաց Յակոբ արձան ի վերայ շիրմին նորա, այն է արձան շիրմի Ռաքելայ մինչեւ ցայսօր ժամանակի:

და აღმართა იაკობ ძეგლი საფლავსა ზედა რაქელისსა, ესე არს ძეგლი საფლავისა რაქელისი ვიდრე დღეინდელად დღედმდე. 20 20

20 And Jacob set a pillar upon her grave: that is the pillar of Rachel's grave unto this day.

כא. וַיִּסַּע יִשְׂרָאֵל וַיֵּט אָהֳלֹה מֵהָלְאָה לְמִגְדַּל עֵדֶר:

21 ܘܲܫܩܲܠ ܝܼܣܪܵܝܹܠ: ܘܲܢܩܲܫ ܡܲܫܟܿܢܹܗ ܡ̣ܢ ܬܲܡܵܢ: ܠܡܲܓܼܕܠܵܐ ܕܓ݂ܵܕ݂ܵܪ.

Egressus inde Israel, fixit tabernaculum trans Magdaleder (id est Turris gregis).

Եւ չուեաց Իսրայէլ եւ եհար զխորան իւր յայնկոյս աշտարակին Գադերայ:

და წარვიდა ისრაჱლ და დასცა კარავი თჳსი დამართებით გოდლისა მის გადერისასა. 21 21

21 And Israel journeyed, and spread his tent beyond the tower of Edar.

כב. וַיְהִי בִּשְׁכֹּן יִשְׂרָאֵל בָּאָרֶץ הַהִוא וַיֵּלֶךְ רְאוּבֵן וַיִּשְׁכַּב אֶת בִּלְהָה פִּילֶגֶשׁ אָבִיו וַיִּשְׁמַע יִשְׂרָאֵל פ וַיִּהְיוּ בְנֵי יַעֲקֹב שְׁנֵים עָשָׂר:

ἐγένετο δὲ ἡνίκα κατῴκησεν Ισραηλ ἐν τῇ γῇ ἐκείνῃ ἐπορεύθη Ρουβην καὶ ἐκοιμήθη μετὰ Βαλλας τῆς παλλακῆς τοῦ πατρὸς αὐτοῦ καὶ ἤκουσεν Ισραηλ καὶ πονηρὸν ἐφάνη ἐναντίον αὐτοῦ ἦσαν δὲ οἱ υἱοὶ Ιακωβ δώδεκα

22 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܕܟܲܕ݂ ܫܪܵܐ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܐܲܪܥܵܐ ܗܵܝ: ܐܸܙܲܠ ܪܘܼܒܹܝܠ ܘܲܫܟܸܒ݂ ܥܲܠ ܒܲܠܗܵܐ: ܕܪܘܼܟ݂ܬܹܿܗ ܕܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܘܲܫܡܲܥ ܝܼܣܪܵܝܹܠ.

Cumque habitaret in illa regione, abiit Ruben et dormivit cum Bilha concubina patris sui; quod illum minime latuit. Erant autem filii Iacob duodecim.

Եւ եղեւ իբրեւ բնակեաց Իսրայէլ յերկրին յայնմիկ, գնաց Ռուբէն եւ ննջեաց ընդ Բալլայ հարճի հօր իւրոյ. լուաւ Իսրայէլ եւ չար թուեցաւ առաջի նորա``: Եւ էին որդիք Յակոբայ երկոտասանք:

და იყო, რაჟამს დაემკჳდრა ისრაჱლ ქუეყანასა მას, მივიდა რუბენ და დაწვა ბალას თანა, ხარჭისა მამისა თჳსისა, იაკობისა. და ვითარცა ესმა ესე ისრაჱლს, ბოროტ-უჩნდა წინაშე მისსა. იყუნეს ძენი იაკობისნი ათორმეტ. 22 22

22 And it came to pass, when Israel dwelt in that land, that Reuben went and lay with Bilhah his father's concubine: and Israel heard it. Now the sons of Jacob were twelve:

כג. בְּנֵי לֵאָה בְּכוֹר יַעֲקֹב רְאוּבֵן וְשִׁמְעוֹן וְלֵוִי וִיהוּדָה וְיִשָּׂשכָר וּזְבֻלוּן:

υἱοὶ Λειας πρωτότοκος Ιακωβ Ρουβην Συμεων Λευι Ιουδας Ισσαχαρ Ζαβουλων

23 ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܒܢܵܘܗ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܬܪܸܥܣܲܪ: ܒܢܹܝܗܿ ܕܠܲܝܵܐ ܒܘܼܟ݂ܪܹܗ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܫܸܡܥܘܿܢ: ܘܠܹܘܝܼ: ܘܲܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܘܐܝܼܣܵܟ݂ܵܪ: ܘܲܙܒ݂ܘܼܠܘܼܢ.

Filii Liae: primogenitus Ruben et Simeon et Levi et Iudas et Issachar et Zabulon.

Որդիք Լիայ, անդրանիկ Յակոբայ` Ռուբէն, Շմաւոն, Ղեւի, Յուդա, Իսաքար, Զաբուղոն:

ძენი ლიასნი: პირმშოჲ რუბენ, სჳმეონ, ლევი, იუდა, იზაქარ, ზაბულონ. 23 23

23 The sons of Leah; Reuben, Jacob's firstborn, and Simeon, and Levi, and Judah, and Issachar, and Zebulun:

כד. בְּנֵי רָחֵל יוֹסֵף וּבִנְיָמִן:

υἱοὶ δὲ Ραχηλ Ιωσηφ καὶ Βενιαμιν

24 ܘܲܒ݂ܢܹܝܗ ܕܪܵܚܹܝܠ: ܝܵܘܣܸܦ: ܘܒܸܢܝܵܡܹܝܢ.

Filii Rachel: Ioseph et Beniamin.

Եւ որդիք Ռաքելի` Յովսէփ եւ Բենիամին:

და ძენი რაქელისნი: იოსებ და ბენიამენ. 24 24

24 The sons of Rachel; Joseph, and Benjamin:

כה. וּבְנֵי בִלְהָה שִׁפְחַת רָחֵל דָּן וְנַפְתָּלִי:

υἱοὶ δὲ Βαλλας παιδίσκης Ραχηλ Δαν καὶ Νεφθαλι

25 ܘܲܒ݂ܢܹܝܗ ܕܒܲܠܗܵܐ ܐܲܡܬܼܵܗ ܕܪܵܚܹܝܠ: ܕܵܢ: ܘܢܲܦ̮ܬܵܠܝܼ.

Filii Bilhae ancillae Rachelis: Dan et Nephthali.

Եւ որդիք Բալլայ նաժշտին Ռաքելայ` Դան եւ Նեփթաղիմ:

და ძენი ბალასნი, მჴევლისა რაქელისნი: დაან და ნეფთალიმ. 25 25

25 And the sons of Bilhah, Rachel's handmaid; Dan, and Naphtali:

כו. וּבְנֵי זִלְפָּה שִׁפְחַת לֵאָה גָּד וְאָשֵׁר אֵלֶּה בְּנֵי יַעֲקֹב אֲשֶׁר יֻלַּד לוֹ בְּפַדַּן אֲרָם:

υἱοὶ δὲ Ζελφας παιδίσκης Λειας Γαδ καὶ Ασηρ οὗτοι υἱοὶ Ιακωβ οἳ ἐγένοντο αὐτῷ ἐν Μεσοποταμίᾳ τῆς Συρίας

26 ܘܲܒ݂ܢܹܝܗ ܕܙܲܠܦܵܐ ܐܲܡܬܼܵܗ ܕܠܲܝܵܐ: ܓܵܕ݂: ܘܐܵܫܝܼܪ: ܗܵܠܹܝܢ ܒܢܵܘܗܝ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܕܐܸܬܼܝܼܠܸܕ݂ܘ ܠܹܗ ܒܦܵܕܵܢ ܕܐܵܪܵܡ.

Filii Zelphae ancillae Liae: Gad et Aser. Hi sunt filii Iacob, qui nati sunt ei in Paddanaram.

Եւ որդիք Զելփայ նաժշտին Լիայ` Գադ եւ Ասեր: Այս են որդիք Յակոբայ, որ եղեն նմա ի Միջագետս Ասորւոց:

და ძენი ზელფასნი, მჴევლისა ლიასნი: გაად და ასერ. ესე ძენი იაკობისნი, რომელნი ესხნეს მას შუამდინარეს ასურეთისასა. 26 26

26 And the sons of Zilpah, Leah's handmaid: Gad, and Asher: these are the sons of Jacob, which were born to him in Padanaram.

כז. וַיָּבֹא יַעֲקֹב אֶל יִצְחָק אָבִיו מַמְרֵא קִרְיַת הָאַרְבַּע הִוא חֶבְרוֹן אֲשֶׁר גָּר שָׁם אַבְרָהָם וְיִצְחָק:

ἦλθεν δὲ Ιακωβ πρὸς Ισαακ τὸν πατέρα αὐτοῦ εἰς Μαμβρη εἰς πόλιν τοῦ πεδίου αὕτη ἐστὶν Χεβρων ἐν γῇ Χανααν οὗ παρῴκησεν Αβρααμ καὶ Ισαακ

27 ܘܐܸܬܼܵܐ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܘܵܬܼ ܐܝܼܣܚܵܩ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܠܡܲܡܪܹܐ ܩܘܼܪܝܲܬܼ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ: ܗܝܼ ܗ̄ܝܼ ܚܸܒ݂ܪܘܼܢ ܕܒܲܐܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܕܲܥܡܲܪ ܬܲܡܵܢ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܘܐܝܼܣܚܵܩ.

Venit Iacob ad Isaac patrem suum in Mambre Cariatharbe, id est Hebron, ubi peregrinatus est Abraham et Isaac.

Եւ եկն Յակոբ առ Իսահակ հայր իւր ի Մամբրէ` ի քաղաք դաշտին``, այն եւ Քեբրոն, յերկրին Քանանացւոց,`` ուր պանդխտեցան Աբրահամ եւ Իսահակ:

მოვიდა იაკობ ისაკისა, მამისა თჳსისა, ჯერეთ სიცოცხლესა-ღა ქალაქად მამბრედ ეველისა, ესე იგი არს ქებრონი, ქუეყანასა ქანანისასა, სადა-იგი მსხემ იყო აბრაჰამ და ისაკ. 27 27

27 And Jacob came unto Isaac his father unto Mamre, unto the city of Arbah, which is Hebron, where Abraham and Isaac sojourned.

כח. וַיִּהְיוּ יְמֵי יִצְחָק מְאַת שָׁנָה וּשְׁמֹנִים שָׁנָה:

ἐγένοντο δὲ αἱ ἡμέραι Ισαακ ἃς ἔζησεν ἔτη ἑκατὸν ὀγδοήκοντα

28 ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܝܵܘܡܵܘܗܝ ܕܐܝܼܣܚܵܩ: ܡܵܐܐ ܘܲܬܼܡܵܢܐܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ.

Et completi sunt dies Isaac centum octoginta annorum;

Եւ եղեն ամենայն աւուրք Իսահակայ զոր եկեաց` ամք հարեւր եւ ութսուն:

და იყუნეს დღენი ისაკისნი, რაოდენ ცხონდა ასოთხმეოცდაათ წელ. 28 28

28 And the days of Isaac were an hundred and fourscore years.

כט. וַיִּגְוַע יִצְחָק וַיָּמָת וַיֵּאָסֶף אֶל עַמָּיו זָקֵן וּשְׂבַע יָמִים וַיִּקְבְּרוּ אֹתוֹ עֵשָׂו וְיַעֲקֹב בָּנָיו:

καὶ ἐκλιπὼν ἀπέθανεν καὶ προσετέθη πρὸς τὸ γένος αὐτοῦ πρεσβύτερος καὶ πλήρης ἡμερῶν καὶ ἔθαψαν αὐτὸν Ησαυ καὶ Ιακωβ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ

29 ܘܐܸܬܼܟܿܪܲܗ ܐܝܼܣܚܵܩ ܘܡܝܼܬܼ: ܘܐܸܬܼܟܿܢܸܫ ܠܘܵܬܼ ܥܲܡܹܗ: ܣܐܸܒ݂ ܘܲܣܒܲܥ ܝܵܘܡܵܬܹܗ: ܘܩܲܒ݂ܪܘܼܗܝ ܥܹܣܘܿ ܘܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܒܢܵܘܗܝ: ܒܩܲܒ݂ܪܵܐ ܕܲܙܒܲܢ ܐܲܒ݂ܪܵܗܵܡ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ.

consumptusque aetate mortuus est et appositus est populo suo senex et plenus dierum. Et sepelierunt eum Esau et Iacob filii sui.

Եւ պակասեալ Իսահակայ մեռաւ, եւ յաւելաւ յազգ իւր, ծերացեալ եւ լի աւուրբք. եւ թաղեցին զնա Եսաւ եւ Յակոբ որդիք իւր:

და მოაკლდა ისაკ და მოკუდა და შეეძინა მამათა თჳსთა მოხუცებული და სავსე დღითა და დაჰფლეს იგი ესავ და იაკობ, ძეთა მისთა. 29 29

29 And Isaac gave up the ghost, and died, and was gathered unto his people, being old and full of days: and his sons Esau and Jacob buried him.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e769991d-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display