Bibliotheca Polyglotta

ב. וַיַּרְא וְהִנֵּה בְאֵר בַּשָּׂדֶה וְהִנֵּה שָׁם שְׁלשָׁה עֶדְרֵי צֹאן רֹבְצִים עָלֶיהָ כִּי מִן הַבְּאֵר הַהִוא יַשְׁקוּ הָעֲדָרִים וְהָאֶבֶן גְּדֹלָה עַל פִּי הַבְּאֵר:

καὶ ὁρᾷ καὶ ἰδοὺ φρέαρ ἐν τῷ πεδίῳ ἦσαν δὲ ἐκεῖ τρία ποίμνια προβάτων ἀναπαυόμενα ἐπ᾽ αὐτοῦ ἐκ γὰρ τοῦ φρέατος ἐκείνου ἐπότιζον τὰ ποίμνια λίθος δὲ ἦν μέγας ἐπὶ τῷ στόματι τοῦ φρέατος

2 ܘܲܚܙܵܐ ܘܗܵܐ ܒܹܪܵܐ ܒܚܲܩܠܵܐ: ܘܬܲܡܵܢ ܬܠܵܬܼܵܐ ܓܙܵܪܝܼܢ ܕܥܵܢܵܐ ܪܒ݂ܝܼܥܝܼܢ ܥܠܹܝܗܿ: ܡܸܛܠ ܕܡ̣ܢ ܒܹܪܵܐ ܗܵܝ ܫܵܬܹܝܢ ܓܙܵܪܹ̈ܐ: ܘܟܹܐܦܵܐ ܪܲܒܿܬܼܵܐ ܥܲܠ ܦܘܼܡܵܗ ܕܒܹܪܵܐ.

Et vidit puteum in agro, tres quoque greges ovium accubantes iuxta eum; nam ex illo adaquabantur pecora, et os eius grandi lapide claudebatur.

Եւ հայեցաւ եւ ահա ջրհոր մի ի դաշտի անդ. եւ էին անդ երեք հօտք խաշանց մակաղեալք ի նմա, եւ ի ջրհորոյն յայնմանէ արբուցանէին զխաշինսն. եւ վէմ մի մեծ կայր ի վերայ բերանոյ ջրհորոյն:

და მიჰხედა, და იხილა ჯურღმული ველსა ზედა. და იყვნეს მუნ სამნი მწყემსნი ცხოვართანი და განისუენებდეს მუნ, რამეთუ მის ჯურღმულისაგან ასჳან წყალი სამწყსოსა მათსა. და ქვაჲ დაედვა პირსა ზედა ჯურღმულისასა. 2 2

2 And he looked, and behold a well in the field, and, lo, there were three flocks of sheep lying by it; for out of that well they watered the flocks: and a great stone was upon the well's mouth.

ג. וְנֶאֶסְפוּ שָׁמָּה כָל הָעֲדָרִים וְגָלֲלוּ אֶת הָאֶבֶן מֵעַל פִּי הַבְּאֵר וְהִשְׁקוּ אֶת הַצֹּאן וְהֵשִׁיבוּ אֶת הָאֶבֶן עַל פִּי הַבְּאֵר לִמְקֹמָהּ:

καὶ συνήγοντο ἐκεῖ πάντα τὰ ποίμνια καὶ ἀπεκύλιον τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ φρέατος καὶ ἐπότιζον τὰ πρόβατα καὶ ἀπεκαθίστων τὸν λίθον ἐπὶ τὸ στόμα τοῦ φρέατος εἰς τὸν τόπον αὐτοῦ

3 ܘܡܸܬܼܟܲܢܫܝܼܢ ܠܬܲܡܵܢ ܟܠܗܘܿܢ ܓܙܵܪܹ̈ܐ: ܘܲܡܥܲܓܿܠܝܼܢ ܟܹܐܦܵܐ ܡ̣ܢ ܦܘܼܡܵܗ ܕܒܹܪܵܐ: ܘܡܲܫܩܝܼܢ ܥܵܢܵܐ: ܘܡܲܗܦܟ݂ܝܼܢ ܟܹܐܦܵܐ ܠܦܘܼܡܵܗ ܕܒܹܪܵܐ ܠܕ݂ܘܼܟܿܬܼܵܗ.

Morisque erat, ut, cunctis ovibus congregatis, devolverent lapidem et, refectis gregibus, rursum super os putei ponerent.

Եւ անդր ժողովէին ամենայն հօտք, եւ տապալէին զվէմն ի բերանոյ ջրհորոյն, եւ տային ջուր խաշանցն, եւ կափուցանէին զվէմն ի բերան ջրհորոյն անդրէն ի տեղի իւր:

და შეკრბის მუნ ყოველი სამწყსოჲ და მწყემსები და გარდააგორიან ლოდი იგი პირისა მისგან ჯურღმულისა და ასჳან ცხოვარსა და კუალად დასდვიან ლოდი იგი პირსა-ვე მის ჯურღმულისსა ადგილსა თჳსსა. 3 3

3 And thither were all the flocks gathered: and they rolled the stone from the well's mouth, and watered the sheep, and put the stone again upon the well's mouth in his place.

ד. וַיֹּאמֶר לָהֶם יַעֲקֹב אַחַי מֵאַיִן אַתֶּם וַיֹּאמְרוּ מֵחָרָן אֲנָחְנוּ:

εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ιακωβ ἀδελφοί πόθεν ἐστὲ ὑμεῖς οἱ δὲ εἶπαν ἐκ Χαρραν ἐσμέν

4 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܐܲܚܲܝ̈ ܐܲܝܡܸܟܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿܘܿܢ: ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ ܡ̣ܢ ܚܵܪܵܢ ܚܢܲܢ.

Dixitque ad pastores: “Fratres, unde estis?”. Qui responderunt: “De Charran”.

Եւ ասէ ցնոսա Յակոբ. Եղբարք, ուստի՞ էք դուք: Եւ նոքա ասեն. Ի Խառանէ եմք:

და ვითარ იხილნა იგინი იაკობ, ჰრქუა მათ: ძმანო, ვინანი ხართ? ხოლო მათ ჰრქუეს: ქარანით ვართ ჩუენ. 4 4

4 And Jacob said unto them, My brethren, whence be ye? And they said, Of Haran are we.

ה. וַיֹּאמֶר לָהֶם הַיְדַעְתֶּם אֶת לָבָן בֶּן נָחוֹר וַיֹּאמְרוּ יָדָעְנוּ:

εἶπεν δὲ αὐτοῖς γινώσκετε Λαβαν τὸν υἱὸν Ναχωρ οἱ δὲ εἶπαν γινώσκομεν

5 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܝܵܕ݂ܥܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬܿܘܿܢ ܠܠܵܒ݂ܵܢ ܒܲܪ ܢܵܚܘܿܪ: ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ ܝܵܕ݂ܥܝܼܢܲܢ.

Quos interrogans: “Numquid, ait, nostis Laban filium Nachor?”. Dixerunt: “Novimus”.

Ասէ ցնոսա. Գիտէ՞ք դուք զԼաբան զորդի Նաքովրայ: Եւ նոքա ասեն. Գիտեմք:

და ჰრქუა მათ: იცით-ა ლაბან, ძე ნაქორისა? და მათ ჰრქუეს: ვიცით. 5 5

5 And he said unto them, Know ye Laban the son of Nahor? And they said, We know him.

ו. וַיֹּאמֶר לָהֶם הֲשָׁלוֹם לוֹ וַיֹּאמְרוּ שָׁלוֹם וְהִנֵּה רָחֵל בִּתּוֹ בָּאָה עִם הַצֹּאן:

εἶπεν δὲ αὐτοῖς ὑγιαίνει οἱ δὲ εἶπαν ὑγιαίνει καὶ ἰδοὺ Ραχηλ ἡ θυγάτηρ αὐτοῦ ἤρχετο μετὰ τῶν προβάτων

6 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܫܠܵܡ ܗ̄ܘܼ: ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ ܫܠܵܡ. ܘܗܵܐ ܪܵܚܹܝܠ ܒܲܪܬܹܗ ܐܵܬܼܝܵܐ ܥܲܡ ܥܵܢܵܐ.

“Sanusne est?”, inquit. “Valet, inquiunt, et ecce Rachel filia eius venit cum grege”.

Ասէ ցնոսա. Ո՞ղջ իցէ: Եւ նոքա ասեն. Ողջ է: Եւ ահա Ռաքէլ դուստր նորա գայր ընդ խաշինսն:

ხოლო მან ჰრქუა: ცოცხლებით არს-ა? და მათ ჰრქუეს: ცოცხლებით არს. და ვიდრე იგინი ამას იტყოდეს, აჰა, რაქელ მოვიდოდა ცხოვართა თანა მამისა თჳსისათა. 6 6

6 And he said unto them, Is he well? And they said, He is well: and, behold, Rachel his daughter cometh with the sheep.

ז. וַיֹּאמֶר הֵן עוֹד הַיּוֹם גָּדוֹל לֹא עֵת הֵאָסֵף הַמִּקְנֶה הַשְׁקוּ הַצֹּאן וּלְכוּ רְעוּ:

καὶ εἶπεν Ιακωβ ἔτι ἐστὶν ἡμέρα πολλή οὔπω ὥρα συναχθῆναι τὰ κτήνη ποτίσαντες τὰ πρόβατα ἀπελθόντες βόσκετε

7 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܗܵܐ ܥܕܲܟܹܿܝܠ ܝܵܘܡܵܐ ܩܲܝܵܡ: ܠܵܐ ܗ̄ܘܵܐ ܙܲܒ݂ܢܵܐ ܠܡܸܟ݂ܢܲܫ ܒܥܝܼܪܵܐ: ܐܵܫܩܵܘ ܥܵܢܵܐ ܘܙܸܠܘ ܪܥܵܘ.

Dixitque: “Adhuc multum diei superest, nec est tempus, ut congregentur greges; date potum ovibus et sic ad pastum eas reducite”.

Եւ ասէ Յակոբ. Դեռ աւուր շատ կայ, չեւ եւս է ժամ խաշանցդ ժողովելոյ. արբուցէք խաշանցդ, եւ երթայք արածեցէք:

და თქუა იაკობ: დღე დგას-ღა ფრიად და არ-ღა არს შეკრებაჲ სამწყსოთაჲ; ასუთ ცხოვართა, წარვედით და აძოებდით. 7 7

7 And he said, Lo, it is yet high day, neither is it time that the cattle should be gathered together: water ye the sheep, and go and feed them.

ח. וַיֹּאמְרוּ לֹא נוּכַל עַד אֲשֶׁר יֵאָסְפוּ כָּל הָעֲדָרִים וְגָלֲלוּ אֶת הָאֶבֶן מֵעַל פִּי הַבְּאֵר וְהִשְׁקִינוּ הַצֹּאן:

οἱ δὲ εἶπαν οὐ δυνησόμεθα ἕως τοῦ συναχθῆναι πάντας τοὺς ποιμένας καὶ ἀποκυλίσωσιν τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ φρέατος καὶ ποτιοῦμεν τὰ πρόβατα

8 ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ. ܠܵܐ ܡܸܫܟܿܚܝܼܢܲܢ ܥܕܲܡܵܐ ܕܡܸܬܼܟܲܢܫܝܼܢ ܟܠܗܘܿܢ ܓܙܵܪܹ̈ܐ: ܘܲܡܥܲܓܿܠܝܼܢ ܟܹܐܦܵܐ ܡ̣ܢ ܦܘܼܡܗܿ ܕܒܹܪܵܐ: ܘܡܲܫܩܝܼܢܲܢ ܥܵܢܵܐ.

Qui responderunt: “Non possumus, donec omnia pecora congregentur et amoveamus lapidem de ore putei, ut adaquemus greges”.

Եւ նոքա ասեն. չէ հնար թէ մինչ ոչ ժողովիցին ամենայն հովիւք, եւ տապալիցեն զվէմդ ի բերանոյ ջրհորոյդ, եւ արբուցանիցեմք խաշանցս:

ხოლო მათ ჰრქუეს: ვერ შემძლებელ ვართ, ვიდრე შეკრებადმდე ყოველთა მწყემსთა, და გარდააგორვონ ლოდი ესე პირისაგან ჯურღმულისა ამის და მაშინ-ღა ვასუათ საცხოვარსა ჩუენსა. 8 8

8 And they said, We cannot, until all the flocks be gathered together, and till they roll the stone from the well's mouth; then we water the sheep.

ט. עוֹדֶנּוּ מְדַבֵּר עִמָּם וְרָחֵל בָּאָה עִם הַצֹּאן אֲשֶׁר לְאָבִיהָ כִּי רֹעָה הִוא:

ἔτι αὐτοῦ λαλοῦντος αὐτοῖς καὶ Ραχηλ ἡ θυγάτηρ Λαβαν ἤρχετο μετὰ τῶν προβάτων τοῦ πατρὸς αὐτῆς αὐτὴ γὰρ ἔβοσκεν τὰ πρόβατα τοῦ πατρὸς αὐτῆς

9 ܘܥܲܕ݂ ܗܘܼ ܡܲܠܸܠ ܥܲܡܗܘܿܢ: ܪܵܚܹܝܠ ܐܸܬܼܵܬ̤ ܥܲܡ ܥܵܢܵܐ ܕܐܲܒ݂ܘܼܗ: ܡܸܛܠ ܕܪܵܥܝܼܬܼܵܐ ܗ̄ܝܼ.

Adhuc loquebatur cum eis, et ecce Rachel veniebat cum ovibus patris sui; nam gregem ipsa pascebat.

Մինչդեռ նա ընդ նոսա խօսէր, ահա Ռաքէլ դուստր Լաբանու գայր ընդ խաշինս հօր իւրոյ. քանզի նա արածէր զխաշինս հօր իւրոյ:

ჯერეთ ზრახვიდა იგი მათ, და რაქელ მოვიდოდა ცხოვართა თანა მამისა მისისათა, რამეთუ აძოებდა ცხოვართა მამისა მისისათა. 9 9

9 And while he yet spake with them, Rachel came with her father's sheep; for she kept them.

י. וַיְהִי כַּאֲשֶׁר רָאָה יַעֲקֹב אֶת רָחֵל בַּת לָבָן אֲחִי אִמּוֹ וְאֶת צֹאן לָבָן אֲחִי אִמּוֹ וַיִּגַּשׁ יַעֲקֹב וַיָּגֶל אֶת הָאֶבֶן מֵעַל פִּי הַבְּאֵר וַיַּשְׁקְ אֶת צֹאן לָבָן אֲחִי אִמּוֹ:

ἐγένετο δὲ ὡς εἶδεν Ιακωβ τὴν Ραχηλ θυγατέρα Λαβαν ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ τὰ πρόβατα Λαβαν ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ καὶ προσελθὼν Ιακωβ ἀπεκύλισεν τὸν λίθον ἀπὸ τοῦ στόματος τοῦ φρέατος καὶ ἐπότισεν τὰ πρόβατα Λαβαν τοῦ ἀδελφοῦ τῆς μητρὸς αὐτοῦ

10 ܘܟܲܕ݂ ܚܙܵܗ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܪܵܚܹܝܠ ܒܪܲܬܼ ܠܵܒ݂ܵܢ ܐܲܚܘܼܗ ܕܐܸܡܹܗ: ܘܲܠܥܵܢܵܐ ܕܠܵܒ݂ܵܢ ܐܲܚܘܼܗ ܕܐܸܡܹܗ: ܩܪܸܒ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܘܥܲܓܸܿܠ ܟܹܐܦܵܐ ܡ̣ܢ ܦܘܼܡܵܗܿ ܕܒܹܪܐܵ: ܘܐܲܫܩܝܼ ܠܥܵܢܵܐ ܕܠܵܒ݂ܵܢ ܐܲܚܘܼܗ ܕܐܸܡܹܗ.

Cum vidisset Iacob Rachel filiam Laban avunculi sui ovesque Laban avunculi sui, accedens amovit lapidem de ore putei

Եւ եղեւ իբրեւ ետես Յակոբ զՌաքէլ դուստր Լաբանայ եղբօր մօր իւրոյ, եւ զխաշինս Լաբանայ եղբօր մօր իւրոյ, եւ մատուցեալ Յակոբ տապալեցոյց զվէմն ի բերանոյ ջրհորոյն, եւ արբոյց խաշանցն Լաբանու եղբօր մօր իւրոյ:

და ვითარცა იხილა იაკობ რაქელ, ასული ლაბანისი. დედისძმისა თჳსისა, მოვიდა და გარდააგორვა ლოდი იგი პირისაგან მის ჯურღმულისა და სუა ცხოვართა მათ ლაბანისთა, დედისძმისა თჳსისათა. 10 10

10 And it came to pass, when Jacob saw Rachel the daughter of Laban his mother's brother, and the sheep of Laban his mother's brother, that Jacob went near, and rolled the stone from the well's mouth, and watered the flock of Laban his mother's brother.

יא. וַיִּשַּׁק יַעֲקֹב לְרָחֵל וַיִּשָּׂא אֶת קֹלוֹ וַיֵּבְךְּ:

καὶ ἐφίλησεν Ιακωβ τὴν Ραχηλ καὶ βοήσας τῇ φωνῇ αὐτοῦ ἔκλαυσεν

11 ܘܢܲܫܩܵܗ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܪܵܚܹܝܠ: ܘܐܲܪܝܼܡ ܩܵܠܹܗ ܘܲܒ݂ܟ݂ܵܐ.

et adaquavit gregem Laban avunculi sui. Tunc Iacob osculatus est Rachel et elevata voce flevit;

Եւ համբուրեաց Յակոբ զՌաքէլ, եւ ձայն եբարձ եւ ելաց:

და ამბორს-უყო რაქელს და ღაღად-ყო ჴმითა დიდითა და ტიროდა. 11 11

11 And Jacob kissed Rachel, and lifted up his voice, and wept.

יב. וַיַּגֵּד יַעֲקֹב לְרָחֵל כִּי אֲחִי אָבִיהָ הוּא וְכִי בֶן רִבְקָה הוּא וַתָּרָץ וַתַּגֵּד לְאָבִיהָ:

καὶ ἀνήγγειλεν τῇ Ραχηλ ὅτι ἀδελφὸς τοῦ πατρὸς αὐτῆς ἐστιν καὶ ὅτι υἱὸς Ρεβεκκας ἐστίν καὶ δραμοῦσα ἀπήγγειλεν τῷ πατρὶ αὐτῆς κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα

12 ܘܚܵܘܝܼ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܪܵܚܹܝܠ: ܕܐܲܚܵܐ ܗ̄ܘܼ ܕܐܲܒ݂ܘܼܗ: ܘܲܕ݂ܒܲܪ ܪܲܦܩܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܘܪܸܗܛܲܬܼ ܘܚܵܘܝܲܬܼ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗ.

et indicavit ei quod frater esset patris eius et filius Rebeccae. At illa festinans nuntiavit patri suo.

Եւ պատմեաց Յակոբ Ռաքելայ եթէ եղբայր հօր նորա է, եւ որդի Ռեբեկայ. եւ ընթացաւ պատմեաց հօր իւրում ըստ բանիցս այսոցիկ:

და უთხრა რაქელს, ვითარმედ ძმაჲ არს მამისა მისისა და ვითარმედ ძე არს რებეკასი. და წარვიდა რაქელ და უთხრა მამასა თჳსსა სიტყჳსა მისებრ იაკობისა 12 12

12 And Jacob told Rachel that he was her father's brother, and that he was Rebekah's son: and she ran and told her father.

יג. וַיְהִי כִשְׁמֹעַ לָבָן אֶת שֵׁמַע יַעֲקֹב בֶּן אֲחֹתוֹ וַיָּרָץ לִקְרָאתוֹ וַיְחַבֶּק לוֹ וַיְנַשֶּׁק לוֹ וַיְבִיאֵהוּ אֶל בֵּיתוֹ וַיְסַפֵּר לְלָבָן אֵת כָּל הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה:

ἐγένετο δὲ ὡς ἤκουσεν Λαβαν τὸ ὄνομα Ιακωβ τοῦ υἱοῦ τῆς ἀδελφῆς αὐτοῦ ἔδραμεν εἰς συνάντησιν αὐτῷ καὶ περιλαβὼν αὐτὸν ἐφίλησεν καὶ εἰσήγαγεν αὐτὸν εἰς τὸν οἶκον αὐτοῦ καὶ διηγήσατο τῷ Λαβαν πάντας τοὺς λόγους τούτους

13 ܘܟܲܕ݂ ܫܡܲܥ ܠܵܒ݂ܵܢ ܫܸܡܥܵܐ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܒܲܪ ܚܵܬܹܗ: ܪܗܸܛ ܠܐܘܼܪܥܹܗ ܘܥܲܦܩܹܗ ܘܢܲܫܩܹܗ: ܘܐܲܝܬܿܝܹܗ ܠܒܲܝܬܹܿܗ: ܘܐܸܫܬܲܥܝܼ ܠܠܵܒ݂ܵܢ ܟܠܗܹܝܢ ܡܸܠܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ.

Qui cum audisset venisse Iacob filium sororis suae, cucurrit obviam ei; complexusque eum et in oscula ruens duxit in domum suam. Auditis autem omnibus, quae evenerant,

Եւ եղեւ իբրեւ լուաւ Լաբան զանուն Յակոբայ որդւոյ քեռ իւրոյ, ընթացաւ ընդ առաջ նորա, գիրկս արկ եւ համբուրեաց զնա, եւ տարաւ զնա ի տուն իւր. եւ պատմեաց Լաբանու զամենայն զբանս զայսոսիկ:

და ვითარცა ესმა ლაბანს სახელი იაკობისი, დისწულისა თჳსისა, სრბით გამოვიდა შემთხუევად მისა და ვითარცა იხილა იგი, მოეხჳა მას და ამბორს-უყო. და შეიყვანა სახიდ თჳსა და უთხრა ლაბან ყოველთა სიტყუანი ესე. 13 13

13 And it came to pass, when Laban heard the tidings of Jacob his sister's son, that he ran to meet him, and embraced him, and kissed him, and brought him to his house. And he told Laban all these things.

יד. וַיֹּאמֶר לוֹ לָבָן אַךְ עַצְמִי וּבְשָׂרִי אָתָּה וַיֵּשֶׁב עִמּוֹ חֹדֶשׁ יָמִים:

καὶ εἶπεν αὐτῷ Λαβαν ἐκ τῶν ὀστῶν μου καὶ ἐκ τῆς σαρκός μου εἶ σύ καὶ ἦν μετ᾽ αὐτοῦ μῆνα ἡμερῶν

14 ܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܠܵܒ݂ܵܢ: ܫܲܪܝܼܪܵܐܝܼܬܼ ܓܲܪܡܝ ܐܲܢ̄ܬܿ ܘܒܸܣܪܝ. ܘܝܼܬܸܒ݂ ܠܘܵܬܹܗ ܝܼܪܲܚ ܝܵܘܡܝܼܢ.

respondit: “Vere os meum es et caro mea!”. Et, postquam Iacob habitavit apud eum per dies mensis unius,

Եւ ասէ ցնա Լաբան. Յոսկերացս իմոց եւ ի մարմնոցս իմոց ես դու: Եւ էր ընդ նմա ամսօրեայ մի ժամանակ:

ჰრქუა მას ლაბან: ძუალთა ჩემთაგანი და ჴორცთა ჩემთაგანი ხარ შენ. და იყო მის თანა თთვეთა და დღეთა მრავალთა. 14 14

14 And Laban said to him, Surely thou art my bone and my flesh. And he abode with him the space of a month.

טו. וַיֹּאמֶר לָבָן לְיַעֲקֹב הֲכִי אָחִי אַתָּה וַעֲבַדְתַּנִי חִנָּם הַגִּידָה לִּי מַה מַּשְׂכֻּרְתֶּךָ:

εἶπεν δὲ Λαβαν τῷ Ιακωβ ὅτι γὰρ ἀδελφός μου εἶ οὐ δουλεύσεις μοι δωρεάν ἀπάγγειλόν μοι τίς ὁ μισθός σού ἐστιν

15 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܒ݂ܵܢ ܠܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܫܲܪܝܼܪܵܐܝܼܬܼ ܐܵܚܝ ܐܲܢ̄ܬܿ: ܬܸܦܠܚܲܢܝ ܡܲܓܵܢ: ܚܵܘܵܢܝ ܡܵܢܵܘ ܐܲܓܼܪܵܟ.

dixit ei Laban: “Num, quia frater meus es, gratis servies mihi? Dic quid mercedis accipias”.

Եւ ասէ Լաբան ցՅակոբ. Զի եղբայր իմ ես դու, ոչ ծառայեսցես ինձ ձրի``. յայտ արա ինձ զինչ իցեն վարձք քո:

და ჰრქუა ლაბან იაკობს: რამეთუ ძმაჲ ჩემი ხარი შენ. აჰა მმონო მე მედად. მითხარ მე, რაჲ არს სასყიდელი შენი? 15 15

15 And Laban said unto Jacob, Because thou art my brother, shouldest thou therefore serve me for nought? tell me, what shall thy wages be?

טז. וּלְלָבָן שְׁתֵּי בָנוֹת שֵׁם הַגְּדֹלָה לֵאָה וְשֵׁם הַקְּטַנָּה רָחֵל:

τῷ δὲ Λαβαν δύο θυγατέρες ὄνομα τῇ μείζονι Λεια καὶ ὄνομα τῇ νεωτέρᾳ Ραχηλ

16 ܘܲܠܠܵܒ݂ܵܢ ܐܝܼܬܼ ܗ̄ܘܼ̈ܝ ܬܲܪܬܹܿܝܢ ܒܢܵܢ: ܫܡܵܗܿ ܕܩܲܫܝܼܫܬܵܐ ܠܲܝܵܐ: ܘܲܫܡܵܗ ܕܲܙܥܘܿܪܬܵܐ ܪܵܚܹܝܠ.

Habebat vero filias duas: nomen maioris Lia, minor vero appellabatur Rachel;

Եւ Լաբանայ էին երկու դստերք. անուն երիցուն Լիա, եւ անուն կրտսերոյն Ռաքէլ:

ხოლო ლაბანს ესხნეს ორ ასულ. სახელი უხუცესისა ლია და სახელი უმრწემესისა მის რაქელ. 16 16

16 And Laban had two daughters: the name of the elder was Leah, and the name of the younger was Rachel.

יז. וְעֵינֵי לֵאָה רַכּוֹת וְרָחֵל הָיְתָה יְפַת תֹּאַר וִיפַת מַרְאֶה:

οἱ δὲ ὀφθαλμοὶ Λειας ἀσθενεῖς Ραχηλ δὲ καλὴ τῷ εἴδει καὶ ὡραία τῇ ὄψει

17 ܘܥܲܝܢܹܝܗ ܕܠܲܝܵܐ ܪܲܟܿܝܼܟ݂ܵܢ ܗ̄ܘܼ̈ܝ: ܘܪܵܚܹܝܠ ܫܲܦܝܼܪܵܐ ܗ̄ܘܵܬܼ ܒܚܸܙܘܵܗ ܘܝܵܐܹܐ ܩܘܼܒ݂ܠܠܵܗܿ.

sed Lia lippis erat oculis, Rachel decora et venusto aspectu.

Եւ աչք Լիայ գիջագոյնք, բայց Ռաքէլ բարի էր տեսլեամբ եւ գեղեցիկ երեսօք:

და იყვნეს თუალნი ლიასნი უძლურ, ხოლო რაქელ იყო კეთილ ხილვითა და შუენიერ პირითა. 17 17

17 Leah was tender eyed; but Rachel was beautiful and well favoured.

יח. וַיֶּאֱהַב יַעֲקֹב אֶת רָחֵל וַיֹּאמֶר אֶעֱבָדְךָ שֶׁבַע שָׁנִים בְּרָחֵל בִּתְּךָ הַקְּטַנָּה:

ἠγάπησεν δὲ Ιακωβ τὴν Ραχηλ καὶ εἶπεν δουλεύσω σοι ἑπτὰ ἔτη περὶ Ραχηλ τῆς θυγατρός σου τῆς νεωτέρας

18 ܘܲܪܚܸܡ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܪܵܚܹܝܠ: ܘܐܸܡܲܪ݂: ܐܸܦܠܚܵܟ݂ ܫܒܲܥ ܫܢ̈ܝܼܢ ܒܪܵܚܹܝܠ ܒܲܪܬܼܵܟ݂ ܙܥܘܿܪܬܵܐ.

Quam diligens Iacob ait: “Serviam tibi pro Rachel filia tua minore septem annis”.

Եւ սիրեաց Յակոբ զՌաքէլ. եւ ասէ. Ծառայեցից քեզ եւթն ամ վասն Ռաքելայ դստեր քո կրտսերոյ:

და უყვარდა იაკობს რაქელ და თქუა: გმონებდე შენ შჳდ წელ რაქელისთჳს, ასულისა შენისა უმრწემესისა. 18 18

18 And Jacob loved Rachel; and said, I will serve thee seven years for Rachel thy younger daughter.

יט. וַיֹּאמֶר לָבָן טוֹב תִּתִּי אֹתָהּ לָךְ מִתִּתִּי אֹתָהּ לְאִישׁ אַחֵר שְׁבָה עִמָּדִי:

εἶπεν δὲ αὐτῷ Λαβαν βέλτιον δοῦναί με αὐτὴν σοὶ ἢ δοῦναί με αὐτὴν ἀνδρὶ ἑτέρῳ οἴκησον μετ᾽ ἐμοῦ

19 ܐܸܡܲܪ ܠܹܗ ܠܵܒ݂ܵܢ: ܦܲܩܲܚ ܕܐܸܬܿܠܝܼܗܿ ܠܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܠܐ̄ܢܵܫ ܐ̄ܚܪܹܝܢ: ܬܸܒ݂ ܥܲܡܝ.

Respondit Laban: “Melius est, ut tibi eam dem quam alteri viro; mane apud me”.

Եւ ասէ ցնա Լաբան. Լաւ իցէ` քեզ տալ զնա քան տալ զնա առն օտարի. բնակեա դու ընդ իս:

მიუგო და ჰრქუა ლაბან: უმჯობეს არს ჩუენდა მიცემად იგი შენ, ვიდრე მიცემად იგი სხუასა ქმარსა, იყოფოდე ჩემ თანა. 19 19

19 And Laban said, It is better that I give her to thee, than that I should give her to another man: abide with me.

כ. וַיַּעֲבֹד יַעֲקֹב בְּרָחֵל שֶׁבַע שָׁנִים וַיִּהְיוּ בְעֵינָיו כְּיָמִים אֲחָדִים בְּאַהֲבָתוֹ אֹתָהּ:

καὶ ἐδούλευσεν Ιακωβ περὶ Ραχηλ ἔτη ἑπτά καὶ ἦσαν ἐναντίον αὐτοῦ ὡς ἡμέραι ὀλίγαι παρὰ τὸ ἀγαπᾶν αὐτὸν αὐτήν

20 ܘܲܦܠܲܚ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܒܪܵܚܹܝܠ ܫܒܲܥ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܘܲܗܘܼ̈ܝ ܒܥܲܝܢܵܘܗܝ ܐܲܝܟ ܝܵܘܡܵܬܼܵܐ ܙܥܘܿܪܹ̈ܐ: ܡܸܛܠ ܕܪܵܚܸܡ ܗ̄ܘܵܐ ܠܵܗ.

Servivit igitur Iacob pro Rachel septem annis, et videbantur illi pauci dies prae amoris magnitudine.

Եւ ծառայեաց Յակոբ վասն Ռաքելայ ամս եւթն. եւ էին յաչս նորա իբրեւ աւուրք սակաւք, քանզի սիրէր զնա:

და ჰმონებდა იაკობ შჳდ წელ რაქელისთჳს და იყუნეს წინაშე მისსა ვითარცა დღენი მცირენი სიყვარულისა მისისათჳს. და ვითარცა წარჰჴდეს შჳდნი წელნი, 20 20

20 And Jacob served seven years for Rachel; and they seemed unto him but a few days, for the love he had to her.

כא. וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל לָבָן הָבָה אֶת אִשְׁתִּי כִּי מָלְאוּ יָמָי וְאָבוֹאָה אֵלֶיהָ:

εἶπεν δὲ Ιακωβ πρὸς Λαβαν ἀπόδος τὴν γυναῖκά μου πεπλήρωνται γὰρ αἱ ἡμέραι μου ὅπως εἰσέλθω πρὸς αὐτήν

21 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܠܵܒ݂ܵܢ: ܗܲܒ݂ ܠܝܼ ܐܲܢ̄ܬܲܬܼܝ: ܡܸܛܠ ܕܲܫܠܸܡܘ ܝܵܘܡܵܬܼܵܐ ܘܐܹܥܘܿܠ ܠܘܵܬܼܵܗ.

Dixitque ad Laban: “Da mihi uxorem meam, quia iam tempus expletum est, ut ingrediar ad eam”.

Եւ ասէ Յակոբ ցԼաբան. Տուր ինձ զկին իմ, լցեալ են աւուրք, զի մտից առ նա:

ჰრქუა იაკობ ლაბანს: მომეც მე ცოლი ჩემი, რამეთუ აღესრულნეს დღენი იგი დროსანი. 21 21

21 And Jacob said unto Laban, Give me my wife, for my days are fulfilled, that I may go in unto her.

כב. וַיֶּאֱסֹף לָבָן אֶת כָּל אַנְשֵׁי הַמָּקוֹם וַיַּעַשׂ מִשְׁתֶּה:

συνήγαγεν δὲ Λαβαν πάντας τοὺς ἄνδρας τοῦ τόπου καὶ ἐποίησεν γάμον

22 ܘܟܲܢܸܫ ܠܵܒ݂ܵܢ ܠܟ݂ܠܗܘܿܢ ܐ̄ܢܵܫܲܝ ܐܲܬܼܪܵܐ: ܘܲܥܒܲܕ݂ ܡܲܫܬܿܝܵܐ.

Qui, vocatis omnibus viris loci ad convivium, fecit nuptias.

Եւ ժողովեաց Լաբան զամենայն արս տեղւոյն, եւ արար հարսանիս:

და შეკრიბნა ლაბან ყოველნი კაცნი მის ადგილისანი და ყო ქორწილი. 22 22

22 And Laban gathered together all the men of the place, and made a feast.

כג. וַיְהִי בָעֶרֶב וַיִּקַּח אֶת לֵאָה בִתּוֹ וַיָּבֵא אֹתָהּ אֵלָיו וַיָּבֹא אֵלֶיהָ:

καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ λαβὼν Λαβαν Λειαν τὴν θυγατέρα αὐτοῦ εἰσήγαγεν αὐτὴν πρὸς Ιακωβ καὶ εἰσῆλθεν πρὸς αὐτὴν Ιακωβ

23 ܘܟܲܕ݂ ܗܘܵܐ ܪܲܡܫܵܐ: ܕܒܲܪ ܠܠܲܝܵܐ ܒܲܪܬܹܗ ܘܐܲܥܠܵܗܿ ܠܘܵܬܹܗ: ܘܥܲܠ ܥܠܹܝܗܿ.

Et vespere sumpsit Liam filiam suam et introduxit ad eum, et venit ad eam.

Եւ եղեւ երեկոյ, առեալ Լաբանու զԼիա դուստր իւր տարաւ առ Յակոբ, եւ եմուտ առ նա Յակոբ:

და იყო მწუხრი. და მოიყვანა ლაბან ლია, ასული თჳსი, და შეიყვანა იაკობისა და შევიდა მისსა იაკობ. 23 23

23 And it came to pass in the evening, that he took Leah his daughter, and brought her to him; and he went in unto her.

כד. וַיִּתֵּן לָבָן לָהּ אֶת זִלְפָּה שִׁפְחָתוֹ לְלֵאָה בִתּוֹ שִׁפְחָה:

ἔδωκεν δὲ Λαβαν Λεια τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ Ζελφαν τὴν παιδίσκην αὐτοῦ αὐτῇ παιδίσκην

24 ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܹܗ ܠܵܒ݂ܵܢ ܠܠܲܝܵܐ ܒܲܪܬܹܗ: ܠܙܲܠܦܵܐ ܐܲܡܬܹܗ ܐܲܡܬܼܵܐ.

Et dedit Laban ancillam filiae Zelpham nomine. Facto mane, vidit, et ecce erat Lia.

Եւ ետ Լաբան զԶելփա զաղախին իւր նաժիշտ դստեր իւրում Լիայ:

და მისცა ლაბან ლიას, ასულსა თჳსსა, ზელფა მჴევალი თჳსი, მისა მჴევლად. და ვითარცა იყო განთიადი და, აჰა ესერა, იყო იგი ლია. 24 24

24 And Laban gave unto his daughter Leah Zilpah his maid for an handmaid.

כה. וַיְהִי בַבֹּקֶר וְהִנֵּה הִוא לֵאָה וַיֹּאמֶר אֶל לָבָן מַה זֹּאת עָשִׂיתָ לִּי הֲלֹא בְרָחֵל עָבַדְתִּי עִמָּךְ וְלָמָּה רִמִּיתָנִי:

ἐγένετο δὲ πρωί καὶ ἰδοὺ ἦν Λεια εἶπεν δὲ Ιακωβ τῷ Λαβαν τί τοῦτο ἐποίησάς μοι οὐ περὶ Ραχηλ ἐδούλευσα παρὰ σοί καὶ ἵνα τί παρελογίσω με

25 ܘܟܲܕ݂ ܗܘܵܐ ܨܲܦܪܵܐ: ܘܲܚܙܵܐ ܕܠܲܝܵܐ ܗ̄ܝܼ: ܐܸܡܲܪ ܠܠܵܒ݂ܵܢ: ܡܵܢܵܘ ܗܵܢܵܐ ܕܲܥܒܲܕ݂ܬܿ ܠܝܼ: ܗܵܐ ܒܪܵܚܹܝܠ ܦܸܠܚܹܬܼ ܥܲܡܵܟ: ܠܡܵܢܵܐ ܢܟܲܠܬܵܢܝ.

Et dixit ad socerum suum: “Quid hoc fecisti mihi? Nonne pro Rachel servivi tibi? Quare imposuisti mihi?”.

Եւ իբրեւ այգ եղեւ, եւ ահա Լիա էր. եւ ասէ Յակոբ ցԼաբան. Զի՞նչ գործեցեր զայս. ո՞չ վասն Ռաքելի ծառայեցի քեզ. ընդէ՞ր խաբեցեր զիս:

და ჰრქუა იაკობ ლაბანს: რაჲ ესე ჰყავ, ანუ აჰა რაქელისთჳს გმონებდ? რაჲსათჳს შეურაცხ-მყავ მე. 25 25

25 And it came to pass, that in the morning, behold, it was Leah: and he said to Laban, What is this thou hast done unto me? did not I serve with thee for Rachel? wherefore then hast thou beguiled me?

כו. וַיֹּאמֶר לָבָן לֹא יֵעָשֶׂה כֵן בִּמְקוֹמֵנוּ לָתֵת הַצְּעִירָה לִפְנֵי הַבְּכִירָה:

εἶπεν δὲ Λαβαν οὐκ ἔστιν οὕτως ἐν τῷ τόπῳ ἡμῶν δοῦναι τὴν νεωτέραν πρὶν ἢ τὴν πρεσβυτέραν

26 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܵܒ݂ܵܢ ܠܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܠܵܐ ܡܸܬܼܥܒܸܕ݂ ܗܵܟܲܢܵܐ ܒܐܲܬܼܪܵܢ: ܠܡܸܬܲܠ ܙܥܘܿܪܬܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܩܲܫܝܼܫܬܵܐ.

Respondit Laban: “Non est in loco nostro consuetudinis, ut minorem ante maiorem tradamus ad nuptias.

Ասէ Լաբան. չեն օրէնք յաշխարհի մերում տալ նախ զկրտսերն քան զերէց:

და თქუა ლაბან: არა არს ჩუენსა ადგილსა ეგრეთ-მიცემად უმრწემესი უწინარეს უხუცესისა. 26 26

26 And Laban said, It must not be so done in our country, to give the younger before the firstborn.

כז. מַלֵּא שְׁבֻעַ זֹאת וְנִתְּנָה לְךָ גַּם אֶת זֹאת בַּעֲבֹדָה אֲשֶׁר תַּעֲבֹד עִמָּדִי עוֹד שֶׁבַע שָׁנִים אֲחֵרוֹת:

συντέλεσον οὖν τὰ ἕβδομα ταύτης καὶ δώσω σοι καὶ ταύτην ἀντὶ τῆς ἐργασίας ἧς ἐργᾷ παρ᾽ ἐμοὶ ἔτι ἑπτὰ ἔτη ἕτερα

27 ܫܲܠܸܡ ܡܸܫܬܿܘܼܬܼܵܗ ܕܗܵܕܹܐ: ܘܐܸܬܸܿܠ ܠܵܟ݂ ܐܵܦ ܗܝܼ: ܒܦܘܼܠܚܵܢܵܐ ܕܬܸܦܠܘܿܚ ܥܲܡܝ ܬܘܼܒ݂ ܫܒܲܥ ܫܢ̈ܝܼܢ ܐ̄ܚܪܵܢܝܼܢ.

Imple hebdomadam hanc, et alteram quoque dabo tibi pro opere, quo serviturus es mihi septem annis aliis”.

Արդ կատարեա եւթն եւս ամ ընդ նորա``, եւ տաց քեզ եւ զնա փոխանակ վաստակոցն զոր վաստակեսցես ինձ զեւթն ամ եւս այլ:

აღასრულენ სხუანი-ღა წელნი და მიგცე იგი შენ საქმისა მისთჳს. რომელსა იქმოდი ჩემ თანა მერმეცა შჳდ წელ. 27 27

27 Fulfil her week, and we will give thee this also for the service which thou shalt serve with me yet seven other years.

כח. וַיַּעַשׂ יַעֲקֹב כֵּן וַיְמַלֵּא שְׁבֻעַ זֹאת וַיִּתֶּן לוֹ אֶת רָחֵל בִּתּוֹ לוֹ לְאִשָּׁה:

ἐποίησεν δὲ Ιακωβ οὕτως καὶ ἀνεπλήρωσεν τὰ ἕβδομα ταύτης καὶ ἔδωκεν αὐτῷ Λαβαν Ραχηλ τὴν θυγατέρα αὐτοῦ αὐτῷ γυναῖκα

28 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܗܵܟܲܢܵܐ: ܘܡܲܠܝܼ ܡܸܫܬܿܘܼܬܼܵܐ ܕܗܵܝ: ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܹܗ ܠܪܵܚܹܝܠ ܒܲܪܬܹܗ ܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܐ.

Acquievit placito et, hebdomada transacta, dedit ei Laban filiam suam Rachel uxorem,

Արար այնպէս Յակոբ, եւ կատարեաց եւթն եւս ամ ընդ նորա``. եւ ետ նմա Լաբան զՌաքէլ դուստր իւր կնութեան:

და ყო იაკობ ეგრეთ და აღასრულნა სხუანი წელნი. 28 28

28 And Jacob did so, and fulfilled her week: and he gave him Rachel his daughter to wife also.

כט. וַיִּתֵּן לָבָן לְרָחֵל בִּתּוֹ אֶת בִּלְהָה שִׁפְחָתוֹ לָהּ לְשִׁפְחָה:

ἔδωκεν δὲ Λαβαν Ραχηλ τῇ θυγατρὶ αὐτοῦ Βαλλαν τὴν παιδίσκην αὐτοῦ αὐτῇ παιδίσκην

29 ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܵܒ݂ܵܢ ܠܪܵܚܹܝܠ ܒܲܪܬܹܗ ܠܒܲܠܗܵܐ ܐܲܡܬܹܗ ܐܲܡܬܼܵܐ.

cui servam Bilham tradidit.

Եւ ետ Լաբան Ռաքելի դստեր իւրում զԲալլա զաղախին իւր նաժիշտ:

და მისცა მას ლაბან ასული თჳსი რაქელ ცოლად მისა და რაქელს მისცა ბალა, მჴევალი თჳსი, მისა მჴევლად. 29 29

29 And Laban gave to Rachel his daughter Bilhah his handmaid to be her maid.

ל. וַיָּבֹא גַּם אֶל רָחֵל וַיֶּאֱהַב גַּם אֶת רָחֵל מִלֵּאָה וַיַּעֲבֹד עִמּוֹ עוֹד שֶׁבַע שָׁנִים אֲחֵרוֹת:

καὶ εἰσῆλθεν πρὸς Ραχηλ ἠγάπησεν δὲ Ραχηλ μᾶλλον ἢ Λειαν καὶ ἐδούλευσεν αὐτῷ ἑπτὰ ἔτη ἕτερα

30 ܘܥܲܠ ܐܵܦ ܥܲܠ ܪܵܚܹܝܠ: ܘܪܲܚܡܵܗܿ ܐܵܦ ܠܪܵܚܝܹܠ ܡ̣ܢ ܠܲܝܵܐ: ܘܲܦܠܲܚ ܥܲܡܹܗ ܬܘܼܒ݂ ܫܒܲܥ ܫܢ̈ܝܼܢ ܐ̄ܚܪܵܢܝܼܢ.

Et ingressus etiam ad Rachel amavit eam plus quam Liam serviens apud eum septem annis aliis.

Եւ եմուտ առ Ռաքէլ, եւ սիրեաց զՌաքէլ քան զԼիա. եւ ծառայեաց նմա այլ եւս եւթն ամ:

და შევიდა იაკობ რაქელისა და შეიყუარა იგი უფროჲს ლიასსა და ჰმონებდა მას შჳდ წელ-ღა სხუა. 30 30

30 And he went in also unto Rachel, and he loved also Rachel more than Leah, and served with him yet seven other years.

לא. וַיַּרְא יְהֹוָה כִּי שְׂנוּאָה לֵאָה וַיִּפְתַּח אֶת רַחְמָהּ וְרָחֵל עֲקָרָה:

ἰδὼν δὲ κύριος ὅτι μισεῖται Λεια ἤνοιξεν τὴν μήτραν αὐτῆς Ραχηλ δὲ ἦν στεῖρα

31 ܘܲܚܙܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܕܣܲܢܝܵܐ ܗ̄ܝܼ ܠܲܝܵܐ: ܘܲܦܬܲܚ ܡܲܪܒܿܥܵܗ. ܘܪܵܚܹܝܠ ܥܩܲܪܬܼܵܐ.

Videns autem Dominus quod despiceret Liam, aperuit vulvam eius, Rachel sterili permanente.

Իբրեւ ետես Տէր եթէ ատելի է Լիա, եբաց զարգանդ նորա. բայց Ռաքէլ ամուլ էր:

და იხილა ღმერთმან, რამეთუ სძულს ლია. განაღო საშოჲ მისი. ხოლო რაქელ იყო ბერწ. 31 31

31 And when the LORD saw that Leah was hated, he opened her womb: but Rachel was barren.

לב. וַתַּהַר לֵאָה וַתֵּלֶד בֵּן וַתִּקְרָא שְׁמוֹ רְאוּבֵן כִּי אָמְרָה כִּי רָאָה יְהֹוָה בְּעָנְיִי כִּי עַתָּה יֶאֱהָבַנִי אִישִׁי:

καὶ συνέλαβεν Λεια καὶ ἔτεκεν υἱὸν τῷ Ιακωβ ἐκάλεσεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ρουβην λέγουσα διότι εἶδέν μου κύριος τὴν ταπείνωσιν νῦν με ἀγαπήσει ὁ ἀνήρ μου

32 ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܠܲܝܵܐ: ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܒܪܵܐ: ܘܲܩܪܵܬܼ ܫܡܹܗ ܪܘܼܒܹܝܠ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܡܸܛܠ ܕܲܚܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܫܘܼܥܒܵܕ݂ܝ: ܗܵܫܵܐ ܢܸܪܚܡܲܢܝ ܒܲܥܠܝ.

Et concepit Lia et genuit filium vocavitque nomen eius Ruben dicens: “Vidit Dominus humilitatem meam; nunc amabit me vir meus”.

Եւ յղացաւ Լիա, եւ ծնաւ որդի Յակոբայ, եւ կոչեաց զանուն նորա Ռուբէն. ասէ. Զի ետես Տէր զտառապանս իմ, արդ սիրեսցէ զիս այր իմ:

მიუდგა ლია და უშვა იაკობს ძე. და უწოდა სახელი მისი რუბენ და თქუა: რამეთუ იხილა უფალმან სიმდაბლე ჩემი და მომცა მე შვილი და აწ შემიყუაროს მე ქმარმან ჩემმან. 32 32

32 And Leah conceived, and bare a son, and she called his name Reuben: for she said, Surely the LORD hath looked upon my affliction; now therefore my husband will love me.

לג. וַתַּהַר עוֹד וַתֵּלֶד בֵּן וַתֹּאמֶר כִּי שָׁמַע יְהֹוָה כִּי שְׂנוּאָה אָנֹכִי וַיִּתֶּן לִי גַּם אֶת זֶה וַתִּקְרָא שְׁמוֹ שִׁמְעוֹן:

καὶ συνέλαβεν πάλιν Λεια καὶ ἔτεκεν υἱὸν δεύτερον τῷ Ιακωβ καὶ εἶπεν ὅτι ἤκουσεν κύριος ὅτι μισοῦμαι καὶ προσέδωκέν μοι καὶ τοῦτον ἐκάλεσεν δὲ τὸ ὄνομα αὐτοῦ Συμεων

33 ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܬܘܼܒ݂ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܒܪܵܐ. ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܡܸܛܠ ܕܲܫܡܲܥ ܡܵܪܝܵܐ ܕܣܵܢܝܵܐ ܐ̄ܢܵܐ. ܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܝܼ ܐܵܦ ܗܵܢܵܐ: ܘܲܩܪܲܬܼ ܫܡܹܗ ܫܸܡܥܘܿܢ.

Rursumque concepit et peperit filium et ait: “Quoniam audivit me Dominus haberi contemptui, dedit etiam istum mihi”; vocavitque nomen illius Simeon.

Յղացաւ դարձեալ Լիա եւ ծնաւ երկրորդ որդի Յակոբայ, եւ ասէ. Զի լուաւ Տէր եթէ ատեցեալ եմ, եւ յաւել ինձ զսա. եւ կոչեաց զանուն նորա Շմաւոն:

და მერმე მიუდგა ლია და უშვა ძე მეორე იაკობს და თქუა: რამეთუ ისმინა უფალმან ვედრებისა ჩემისა და იხილა, ვითარმედ ვსძულ მე, და მომცა მე შვილი მეორე. და უწოდა სახელი მისი სჳმეონ. 33 33

33 And she conceived again, and bare a son; and said, Because the LORD hath heard I was hated, he hath therefore given me this son also: and she called his name Simeon.

לד. וַתַּהַר עוֹד וַתֵּלֶד בֵּן וַתֹּאמֶר עַתָּה הַפַּעַם יִלָּוֶה אִישִׁי אֵלַי כִּי יָלַדְתִּי לוֹ שְׁלשָׁה בָנִים עַל כֵּן קָרָא שְׁמוֹ לֵוִי:

καὶ συνέλαβεν ἔτι καὶ ἔτεκεν υἱὸν καὶ εἶπεν ἐν τῷ νῦν καιρῷ πρὸς ἐμοῦ ἔσται ὁ ἀνήρ μου ἔτεκον γὰρ αὐτῷ τρεῖς υἱούς διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Λευι

34 ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܬܘܼܒ݂ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܒܪܵܐ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܙܒܲܢ̄ܬܵܐ ܗܵܕܹܐ ܢܸܬܼܠܵܘܹܐ ܠܝܼ ܒܲܥܠܝ: ܡܸܛܠ ܕܝܸܠܕܹܿܬܼ ܠܹܗ ܬܠܵܬܼܵܐ ܒܢܝܼܢ: ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܩܪܵܬܼ ܫܡܹܗ ܠܹܘܝܼ.

Concepit tertio et genuit alium filium dixitque: “Nunc quoque copulabitur mihi maritus meus, eo quod pepererim ei tres filios”; et idcirco appellavit nomen eius Levi.

Եւ յղացաւ եւ ծնաւ որդի, եւ ասէ. Արդ առ իս եղիցի այր իմ, զի ծնայ նմա երիս որդիս. վասն այսորիկ կոչեաց զանուն նորա Ղեւի:

და მერმე მიუდგა და შვა ძე და თქუა: ამიერითგან ჩემდამო იყოს ქმარი ჩემი, რამეთუ უშვენ მას სამ ძე და უწოდა სახელი მისი ლევი. 34 34

34 And she conceived again, and bare a son; and said, Now this time will my husband be joined unto me, because I have born him three sons: therefore was his name called Levi.

לה. וַתַּהַר עוֹד וַתֵּלֶד בֵּן וַתֹּאמֶר הַפַּעַם אוֹדֶה אֶת יְהֹוָה עַל כֵּן קָרְאָה שְׁמוֹ יְהוּדָה וַתַּעֲמֹד מִלֶּדֶת:

καὶ συλλαβοῦσα ἔτι ἔτεκεν υἱὸν καὶ εἶπεν νῦν ἔτι τοῦτο ἐξομολογήσομαι κυρίῳ διὰ τοῦτο ἐκάλεσεν τὸ ὄνομα αὐτοῦ Ιουδα καὶ ἔστη τοῦ τίκτειν

35 ܘܒܸܛܢܲܬܼ ܬܘܼܒ݂ ܘܝܸܠܕܲܬܼ ܒܪܵܐ: ܘܐܸܡܪܲܬܼ: ܙܲܒ݂ܢܵܐ ܗܵܢܵܐ ܐܵܘܕܸܐ ܠܡܵܪܝܵܐ: ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܩܪܵܬܼ ܫܡܹܗ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ. ܘܩܵܡܲܬܼ ܡ̣ܢ ܝܲܠܕܵܐ.

Quarto concepit et peperit filium et ait: “Modo confitebor Domino”; et ob hoc vocavit eum Iudam. Cessavitque parere.

Եւ յղացաւ դարձեալ, ծնաւ որդի, եւ ասէ. Զայս միւսանգամ գոհացայց զՏեառնէ. եւ կոչեաց զանուն նորա Յուդա. եւ եկաց ի ծննդոց:

და მერმე მიუდგა და შვა ძე და თქუა: აწ უკვე აღუვარო უფალსა და. უწოდა სახელი მისი იუდა. და დადგა შობისაგან. 35 35

35 And she conceived again, and bare a son: and she said, Now will I praise the LORD: therefore she called his name Judah; and left bearing.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e6fffe5c-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display