Bibliotheca Polyglotta

Genesis

Complete text

ς'

ܩܦܠܐܘܢ ܘ

Cap. 6

ԳԼ. Զ

თავი მეექვსე

א. וַיְהִי כִּי הֵחֵל הָאָדָם לָרֹב עַל פְּנֵי הָאֲדָמָה וּבָנוֹת יֻלְּדוּ לָהֶם:

καὶ ἐγένετο ἡνίκα ἤρξαντο οἱ ἄνθρωποι πολλοὶ γίνεσθαι ἐπὶ τῆς γῆς καὶ θυγατέρες ἐγενήθησαν αὐτοῖς

1 ܘܲܗ̤ܘܵܐ ܕܟܲܕ݂ ܫܲܪܝܼܘ ܒܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ ܠܡܸܣܓܵܐ ܥܲܠ ܐܲܦܲܝ̈ ܐܲܪܥܵܐ: ܘܲܒ݂̈ܢܵܬܼܵܐ ܐܸܬܼܝܼܠܸܕ݂ ܠܗܘܿܢ: ܚܙܵܘ ܒܢܲܝ̈ ܐܲܠܘܿܗܝܼܡ ܠܲܒ݂̈ܢܲܬܼ ܐ̄ܢܵܫܵܐ ܕܫܲܦܝܼܪܵܢ ܐܸܢܹܝܢ.

Cumque coepissent homines multiplicari super terram et fi lias procreassent,

Եւ եղեւ իբրեւ սկսաւ մարդիկն բազմանալ ի վերայ երկրի, եւ դստերք ծնան նոցա:

და იყო, რაჟამს იწყეს განმრავლებად კაცთა ქუეყანასა ზედა. და ასულნი იშვნეს მათდა. 1

1 And it came to pass, when men began to multiply on the face of the earth, and daughters were born unto them,

ב. וַיִּרְאוּ בְנֵי הָאֱלֹהִים אֶת בְּנוֹת הָאָדָם כִּי טֹבֹת הֵנָּה וַיִּקְחוּ לָהֶם נָשִׁים מִכֹּל אֲשֶׁר בָּחָרוּ:

ἰδόντες δὲ οἱ υἱοὶ τοῦ θεοῦ τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων ὅτι καλαί εἰσιν ἔλαβον ἑαυτοῖς γυναῖκας ἀπὸ πασῶν ὧν ἐξελέξαντο

2 ܘܲܢܣܲܒ݂ܘ ܐܸܢܹܝܢ ܠܗܘܿܢ ܢܸܫܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܟܠ ܕܲܓܼܒ݂ܵܘ.

videntes filii Dei filias hominum quod essent pulchrae, acceperunt sibi uxores ex omnibus, quas elegerant.

Տեսեալ որդւոցն Աստուծոյ զդստերս մարդկան զի գեղեցիկ էին, առին իւրեանց կանայս յամենեցունց զոր ընտրեցին:

ხოლო იხილნეს რაჲ ძეთა ღმრთისათა ასულნი კაცთანი, რამეთუ შუენიერ არიან, მიიყვანეს თავთა თჳსთა ცოლებად ყოველთაგან, რომელნი გამოირჩინეს. 2

2 That the sons of God saw the daughters of men that they were fair; and they took them wives of all which they chose.

ג. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה לֹא יָדוֹן רוּחִי בָאָדָם לְעֹלָם בְּשַׁגָּם הוּא בָשָׂר וְהָיוּ יָמָיו מֵאָה וְעֶשְׂרִים שָׁנָה:

καὶ εἶπεν κύριος ὁ θεός οὐ μὴ καταμείνῃ τὸ πνεῦμά μου ἐν τοῖς ἀνθρώποις τούτοις εἰς τὸν αἰῶνα διὰ τὸ εἶναι αὐτοὺς σάρκας ἔσονται δὲ αἱ ἡμέραι αὐτῶν ἑκατὸν εἴκοσι ἔτη

3 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܡܵܪܝܵܐ: ܠܵܐ ܬܸܥܡܲܪ ܪܘܼܚܝ ܒܐ̄ܢܵܫܵܐ ܠܥܵܠܲܡ: ܡܸܛܠ ܕܒܸܣܪܵܐ ܗ̄ܘܼ: ܘܢܸܗܘܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܵܬܹܗ ܡܵܐܐ ܘܥܸܣܪܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ.

Dixitque Deus: “Non permanebit spiritus meus in homine in aeternum, quia caro est; eruntque dies illius centum viginti annorum”.

Եւ ասէ Տէր Աստուած. Մի՛ մնասցէ ոգի իմ ի մարդկանդ յայդմիկ յաւիտեան, վասն լինելոյ դոցա մարմին. եւ եղիցին աւուրք դոցա ամք հարեւր քսան:

და თქუა უფალმან ღმერთმან:არა დაადგრეს სული ჩემი კაცთა ამათ შორის უკუნისამდე ყოფისათჳს მათისა ჴორც, ხოლო იყვნენ ასოც წელ. 3

3 And the LORD said, My spirit shall not always strive with man, for that he also is flesh: yet his days shall be an hundred and twenty years.

ד. הַנְּפִלִים הָיוּ בָאָרֶץ בַּיָּמִים הָהֵם וְגַם אַחֲרֵי כֵן אֲשֶׁר יָבֹאוּ בְּנֵי הָאֱלֹהִים אֶל בְּנוֹת הָאָדָם וְיָלְדוּ לָהֶם הֵמָּה הַגִּבֹּרִים אֲשֶׁר מֵעוֹלָם אַנְשֵׁי הַשֵּׁם:

οἱ δὲ γίγαντες ἦσαν ἐπὶ τῆς γῆς ἐν ταῖς ἡμέραις ἐκείναις καὶ μετ᾽ ἐκεῖνο ὡς ἂν εἰσεπορεύοντο οἱ υἱοὶ τοῦ θεοῦ πρὸς τὰς θυγατέρας τῶν ἀνθρώπων καὶ ἐγεννῶσαν ἑαυτοῖς ἐκεῖνοι ἦσαν οἱ γίγαντες οἱ ἀπ᾽ αἰῶνος οἱ ἄνθρωποι οἱ ὀνομαστοί

4 ܘܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܗܘܵܘ ܒܐܲܪܥܵܐ: ܒܝܵܘ̈ܡܵܬܼܵܐ ܗܵܢܘܿܢ ܘܐܵܦ ܡ̣ܢ ܒܵܬܲܪܟܸܢ: ܡܸܛܠ ܕܥܲܠ ܒܢܲܝ̈ ܐܲܠܘܿܗܝܼܡ ܥܲܠ ܒ̈ܢܵܬܼ ܐ̄ܢܵܫܵܐ: ܘܝܼܠܸܕ݂ ܠܗܘܿܢ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܕܡ̣ܢ ܥܵܠܲܡ ܓܲܢ̄ܒܵܪܹ̈ܐ ܕܲܫܡܵܗܵܬܼܵܐ.

Gigantes erant super terram in diebus illis et etiam postquam ingressi sunt filii Dei ad filias hominum, illaeque eis genuerunt: isti sunt potentes a saeculo viri famosi.

Եւ սկայք էին ի վերայ երկրի յաւուրսն յայնոսիկ. եւ յետ այնորիկ իբրեւ մտանէին որդիքն Աստուծոյ առ դստերսն մարդկան, եւ ծնան իւրեանց որդիս. նոքա էին սկայքն որ յաւիտենից արք անուանիք:

და გმირნი იყვნენ ქუეყანასა ზედა მათ დღეთა შინა და შემდგომად ამისსა ვითარცა შევიდოდეს ძენი ღმრთისანი ასულთა მიმართ კაცთასა და შობდეს თავთა თჳსთად. და იგინი იყვნეს გმირნი საუკუნითგან, კაცნი სახელოვანნი. 4

4 There were giants in the earth in those days; and also after that, when the sons of God came in unto the daughters of men, and they bare children to them, the same became mighty men which were of old, men of renown.

ה. וַיַּרְא יְהֹוָה כִּי רַבָּה רָעַת הָאָדָם בָּאָרֶץ וְכָל יֵצֶר מַחְשְׁבֹת לִבּוֹ רַק רַע כָּל הַיּוֹם:

ἰδὼν δὲ κύριος ὁ θεὸς ὅτι ἐπληθύνθησαν αἱ κακίαι τῶν ἀνθρώπων ἐπὶ τῆς γῆς καὶ πᾶς τις διανοεῖται ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτοῦ ἐπιμελῶς ἐπὶ τὰ πονηρὰ πάσας τὰς ἡμέρας

5 ܘܲܚܙܵܐ ܡܵܪܝܵܐ ܕܣܸܓܼܝܵܬܼ ܒܝܼܫܬܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ: ܘܟ݂ܠ ܝܲܨܪܵܐ ܕܡܲܚܫܲܒ݂ܬܼܵܐ ܕܠܸܒܹܗ ܒܝܼܫ ܒܟ݂ܠܝܘܿܡ.

Videns autem Dominus quod multa malitia hominum esset in terra, et cuncta cogitatio cordis eorum non intenta esset nisi ad malum omni tempore,

Եւ իբրեւ ետես Տէր Աստուած եթէ բազմացան չարիք մարդկան ի վերայ երկրի. եւ ամենայն ոք խորհէր ի սրտի իւրում խնամով ի չարիս զամենայն աւուրս:

ხოლო იხილა რაჲ უფალმან ღმერთმან, ვითარმედ განმრავლდეს უსჯულოებანი კაცთანი ქუეყანასა ზედა. და ყოველი ვინ გონებს გულსა შინა თჳსსა მოსწრაფებით ბოროტთა ყოველთა დღეთა. 5

5 And God saw that the wickedness of man was great in the earth, and that every imagination of the thoughts of his heart was only evil continually.

ו. וַיִּנָּחֶם יְהֹוָה כִּי עָשָׂה אֶת הָאָדָם בָּאָרֶץ וַיִּתְעַצֵּב אֶל לִבּוֹ:

καὶ ἐνεθυμήθη ὁ θεὸς ὅτι ἐποίησεν τὸν ἄνθρωπον ἐπὶ τῆς γῆς καὶ διενοήθη

6 ܘܐܸܬܿܬܵܘܲܚ ܡܵܪܝܵܐ ܥܲܠ ܕܲܥ̣ܒܲܕ݂ ܠܐܵܕ݂ܵܡ ܒܐܲܪܥܵܐ: ܘܟܸܪܝܲܬ̤ ܒܠܸܒܹܗ.

paenituit Dominum quod hominem fecisset in terra. Et tactus dolore cordis intrinsecus:

Եւ ստրջացաւ Աստուած զի արար զմարդն ի վերայ երկրի, եւ մտախոհ եղեւ ի սրտի իւրում:

და შეიგონა ღმერთმან, რამეთუ შექმნა კაცი ქუეყანასა ზედა, და განიგონა. 6

6 And it repented the LORD that he had made man on the earth, and it grieved him at his heart.

ז. וַיֹּאמֶר יְהֹוָה אֶמְחֶה אֶת הָאָדָם אֲשֶׁר בָּרָאתִי מֵעַל פְּנֵי הָאֲדָמָה מֵאָדָם עַד בְּהֵמָה עַד רֶמֶשׂ וְעַד עוֹף הַשָּׁמָיִם כִּי נִחַמְתִּי כִּי עֲשִׂיתִם:

καὶ εἶπεν ὁ θεός ἀπαλείψω τὸν ἄνθρωπον ὃν ἐποίησα ἀπὸ προσώπου τῆς γῆς ἀπὸ ἀνθρώπου ἕως κτήνους καὶ ἀπὸ ἑρπετῶν ἕως τῶν πετεινῶν τοῦ οὐρανοῦ ὅτι ἐθυμώθην ὅτι ἐποίησα αὐτούς

7 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܡܵܪܝܵܐ ܐܸܥܛܸܐ ܠܲܒ݂ܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ ܕܲܒ݂ܪܹܝܬܼ ܡ̣ܢ ܐܲܦܲܝ̈ ܐܲܪܥܵܐ: ܡ̣ܢ ܒܢܲܝ̈ܢܵܫܵܐ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܲܒ݂ܥܝܼܪܵܐ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܪܲܚܫܵܐ: ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܦܵܪܲܚܬܼܵܐ ܕܲܫܡܲܝܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܬܿܬܵܘܚܹܬܼ ܕܥܸܒ݂ܕܹܬܼ ܐܸܢܘܿܢ.

“Delebo, inquit, hominem, quem creavi, a facie terrae, ab homine usque ad pecus, usque ad reptile et usque ad volucres caeli; paenitet enim me fecisse eos”.

Եւ ասէ Տէր Աստուած. Ջնջեցից զամենայն մարմին`` զոր արարի յերեսաց երկրէ, ի մարդոյ մինչեւ յանասուն, եւ ի սողնոց մինչեւ ի թռչունս երկնից, զի բարկացայ զի արարի զնոսա:

და თქუა ღმერთმან:აღვჴოცო კაცი, რომელი შევქმენ პირისაგან ქუეყანისა კაცთაგან მიპირუტყუთამდე და ქუეწარმავალთაგან მფრინველთამდე ცისათა, რამეთუ შევინანე, რამეთუ შევქმენ იგინი. 7

7 And the LORD said, I will destroy man whom I have created from the face of the earth; both man, and beast, and the creeping thing, and the fowls of the air; for it repenteth me that I have made them.

ח. וְנֹחַ מָצָא חֵן בְּעֵינֵי יְהֹוָה:

Νωε δὲ εὗρεν χάριν ἐναντίον κυρίου τοῦ θεοῦ

8 ܘܢܘܿܚ ܐܸܫܟܲܚ ܪܲ̈ܚܡܹܐ ܒܥܲܝܢܲܝ̈ ܡܵܪܝܵܐ.

Noe vero invenit gratiam coram Domino.

Բայց Նոյ եգիտ շնորհս առաջի Տեառն Աստուծոյ:

ხოლო ნოე პოვა მადლი წინაშე უფლისა ღმრთისა. 8

8 But Noah found grace in the eyes of the LORD.

ט. אֵלֶּה תּוֹלְדֹת נֹחַ נֹחַ אִישׁ צַדִּיק תָּמִים הָיָה בְּדֹרֹתָיו אֶת הָאֱלֹהִים הִתְהַלֶּךְ נֹחַ:

αὗται δὲ αἱ γενέσεις Νωε Νωε ἄνθρωπος δίκαιος τέλειος ὢν ἐν τῇ γενεᾷ αὐτοῦ τῷ θεῷ εὐηρέστησεν Νωε

9 ܘܗܵܠܹܝܢ ܬܵܘܠܕ݂ܵܬܹܗ ܕܢܘܿܚ: ܢܘܿܚ ܓܒܲܪ ܙܲܕܝܼܩ ܘܬܲܡܝܼܡ ܗ̄ܘܵܐ ܒܕ݂ܵܪܵ̈ܘܗܝ: ܘܲܫܦܲܪ ܢܘܿܚ ܠܐܲܠܵܗܵܐ.

Hae sunt generationes Noe: Noe vir iustus atque perfectus fuit in generatione sua; cum Deo ambulavit.

Եւ այս են ծնունդք Նոյի. Նոյ այր արդար կատարեալ էր յազգի անդ իւրում. եւ հաճոյ եղեւ Նոյ`` Աստուծոյ:

ესე შობანი ნოესი :ნოე კაცი მართალი სრული იყო ნათესავსა შინა მისსა, ღმერთსა სათნო ეყო ნოე. 9

9 These are the generations of Noah: Noah was a just man and perfect in his generations, and Noah walked with God.

י. וַיּוֹלֶד נֹחַ שְׁלשָׁה בָנִים אֶת שֵׁם אֶת חָם וְאֶת יָפֶת:

ἐγέννησεν δὲ Νωε τρεῖς υἱούς τὸν Σημ τὸν Χαμ τὸν Ιαφεθ

10 ܘܐܵܘܠܸܕ݂ ܢܘܿܚ ܬܠܵܬܼܵܐ ܒ̈ܢܝܼܢ: ܠܫܹܝܡ: ܘܲܠܚܵܡ: ܘܲܠܝܵܦ̮ܬܿ.

Et genuit tres filios: Sem, Cham et Iapheth.

Եւ ծնաւ Նոյ երիս որդիս, զՍէմ, զՔամ, զՅաբէթ:

ხოლო შვნა ნოე სამ ძე: სემ, ქამ და იაფეთ. 10

10 And Noah begat three sons, Shem, Ham, and Japheth.

יא. וַתִּשָּׁחֵת הָאָרֶץ לִפְנֵי הָאֱלֹהִים וַתִּמָּלֵא הָאָרֶץ חָמָס:

ἐφθάρη δὲ ἡ γῆ ἐναντίον τοῦ θεοῦ καὶ ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας

11 ܘܐܸܬܼܚܲܒܠܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܩܕ݂ܵܡ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܘܐܸܬܼܡܲܠܝܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܥܵܘܠܵܐ.

Corrupta est autem terra coram Deo et repleta est iniquitate.

Եւ ապականեցաւ երկիր առաջի Աստուծոյ, եւ լցաւ երկիր անիրաւութեամբք:

ხოლო ქუეყანა განიხრწნა წინაშე ღმრთისა და აღივსო ქუეყანა უსამართლოებითა. 11

11 The earth also was corrupt before God, and the earth was filled with violence.

יב. וַיַּרְא אֱלֹהִים אֶת הָאָרֶץ וְהִנֵּה נִשְׁחָתָה כִּי הִשְׁחִית כָּל בָּשָׂר אֶת דַּרְכּוֹ עַל הָאָרֶץ:

καὶ εἶδεν κύριος ὁ θεὸς τὴν γῆν καὶ ἦν κατεφθαρμένη ὅτι κατέφθειρεν πᾶσα σὰρξ τὴν ὁδὸν αὐτοῦ ἐπὶ τῆς γῆς

12 ܘܲܚܙܵܐ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܐܲܪܥܵܐ ܕܐܸܬܼܚܲܒܿܠܲܬܼ: ܡܸܛܠ ܕܚܲܒܸܿܠ ܟܠ ܒܣܲܪ ܐܘܼܪܚܹܗ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Cumque vidisset Deus terram esse corruptam omnis quippe caro corruperat viam suam super terram

Եւ ետես Տէր Աստուած զերկիր, եւ էր ապականեալ. զի ապականեաց ամենայն մարմին զճանապարհ իւր ի վերայ երկրի:

და იხილა უფალმან ღმერთმან ქუეყანა და იყო განხრწნილ, რამეთუ განხრწნა ყოველმან ჴორციელმან გზაჲ თჳსი ქუეყანასა ზედა. 12

12 And God looked upon the earth, and, behold, it was corrupt; for all flesh had corrupted his way upon the earth.

יג. וַיֹּאמֶר אֱלֹהִים לְנֹחַ קֵץ כָּל בָּשָׂר בָּא לְפָנַי כִּי מָלְאָה הָאָרֶץ חָמָס מִפְּנֵיהֶם וְהִנְנִי מַשְׁחִיתָם אֶת הָאָרֶץ:

καὶ εἶπεν ὁ θεὸς πρὸς Νωε καιρὸς παντὸς ἀνθρώπου ἥκει ἐναντίον μου ὅτι ἐπλήσθη ἡ γῆ ἀδικίας ἀπ᾽ αὐτῶν καὶ ἰδοὺ ἐγὼ καταφθείρω αὐτοὺς καὶ τὴν γῆν

13 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܐܲܠܵܗܵܐ ܠܢܘܿܚ: ܩܸܨܵܐ ܕܟ݂ܠ ܒܣܲܪ ܥܲܠ ܩܕ݂ܵܡܲܝ: ܡܸܛܠ ܕܐܸܬܼܡܲܠܝܲܬ̤ ܐܲܪܥܵܐ ܥܵܘܠܵܐ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܗܘܿܢ: ܗܵܐ ܡܚܲܒܸܿܠ ܐ̄ܢܵܐ ܠܗܘܿܢ ܥܲܡ ܐܲܪܥܵܐ.

dixit ad Noe: “Finis universae carnis venit coram me; repleta est enim terra iniquitate a facie eorum, et ecce ego disperdam eos de terra.

Եւ ասէ Տէր Աստուած ցՆոյ. Ժամանակ ամենայն մարդոյ`` հասեալ է առաջի իմ, զի լցաւ երկիր անիրաւութեամբք ի նոցանէ. եւ ահա ես ապականեցից զնոսա եւ զերկիր:

და თქუა უფალმან ღმერთმან ნოეს მიმართ: ჟამი ყოვლისა კაცისა მოიწია წინაშე ჩემსა, რამეთუ აღივსო ყოველი ქუეყანა უსამართლოებითა მათგან. და აჰა, მე განვხრწნი მათ და ქუეყანასა. 13

13 And God said unto Noah, The end of all flesh is come before me; for the earth is filled with violence through them; and, behold, I will destroy them with the earth.

יד. עֲשֵׂה לְךָ תֵּבַת עֲצֵי גֹפֶר קִנִּים תַּעֲשֶׂה אֶת הַתֵּבָה וְכָפַרְתָּ אֹתָהּ מִבַּיִת וּמִחוּץ בַּכֹּפֶר:

ποίησον οὖν σεαυτῷ κιβωτὸν ἐκ ξύλων τετραγώνων νοσσιὰς ποιήσεις τὴν κιβωτὸν καὶ ἀσφαλτώσεις αὐτὴν ἔσωθεν καὶ ἔξωθεν τῇ ἀσφάλτῳ

14 ܥܒܸܕ݂ ܠܵܟ݂ ܩܹܒ݂ܘܼܬܼܵܐ ܕܩܲܝܣܵܐ ܕܥܲܪܩܵܐ: ܡܸܕ݂ܝܵܪܹ̈ܐ ܥܒܸܕܹܝܗܿ ܠܩܹܒ݂ܘܼܬܼܵܐ: ܘܫܘܿܥܹܝܗܿ ܡ̣ܢ ܠܒܲܪ ܘܡ̣ܢ ܠܓ݂ܵܘ ܒܟ݂ܘܼܦܪܵܐ.

Fac tibi arcam de lignis cupressinis; mansiunculas in arca facies et bitumine linies eam intrinsecus et extrinsecus.

Արդ արա դու քեզ տապան ի չորեքկուսի փայտից, խորշս խորշս գործեսցես զտապանն, եւ նաւթիւ ծեփեսցես զնա ներքոյ եւ արտաքոյ:

იქმენ უკუე თავისა შენისა კიდობანი ძელთაგან ოთხკედლედთა, ბუდებად ჰქმნა კიდობანი და მოჰკირო იგი შინათ და გარეთ კირითა. 14

14 Make thee an ark of gopher wood; rooms shalt thou make in the ark, and shalt pitch it within and without with pitch.

טו. וְזֶה אֲשֶׁר תַּעֲשֶׂה אֹתָהּ שְׁלשׁ מֵאוֹת אַמָּה אֹרֶךְ הַתֵּבָה חֲמִשִּׁים אַמָּה רָחְבָּהּ וּשְׁלשִׁים אַמָּה קוֹמָתָהּ:

καὶ οὕτως ποιήσεις τὴν κιβωτόν τριακοσίων πήχεων τὸ μῆκος τῆς κιβωτοῦ καὶ πεντήκοντα πήχεων τὸ πλάτος καὶ τριάκοντα πήχεων τὸ ὕψος αὐτῆς

15 ܘܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕܹܝܗܿ: ܬܠܵܬܼܡܵܐܐ ܐܲܡܝܼ̈ܢ ܐܘܼܪܟ݂ܵܗܿ ܕܩܹܒ݂ܘܼܬܼܵܐ: ܘܚܲܡܫܝܼܢ ܐܲܡܝܼ̈ܢ ܦܬܼܵܝܵܗܿ: ܘܲܬܼܠܵܬܼܝܼܢ ܐܲܡܝܼ̈ܢ ܪܵܘܡܵܗܿ.

Et sic facies eam: trecentorum cubitorum erit longitudo arcae, quinquaginta cubitorum latitudo et triginta cubitorum altitudo illius.

Եւ այսպէս արասցես զտապանն. յերեք հարեւր կանգնոյ զերկայնութիւն տապանին, եւ ի յիսուն կանգնոյ զլայնութիւնն, եւ յերեսուն կանգնոյ զբարձրութիւնն:

და ესრეთ ჰქმნა კიდობანი, სამასი წყრთა - სიგრძე კიდობნისა და ერგასისი წყრთა - სივრცე. და ოცდაათი წყრთა - სიმაღლე მისი. 15

15 And this is the fashion which thou shalt make it of: The length of the ark shall be three hundred cubits, the breadth of it fifty cubits, and the height of it thirty cubits.

טז. צֹהַר תַּעֲשֶׂה לַתֵּבָה וְאֶל אַמָּה תְּכַלֶּנָּה מִלְמַעְלָה וּפֶתַח הַתֵּבָה בְּצִדָּהּ תָּשִׂים תַּחְתִּיִּם שְׁנִיִּם וּשְׁלִשִׁים תַּעֲשֶׂהָ:

ἐπισυνάγων ποιήσεις τὴν κιβωτὸν καὶ εἰς πῆχυν συντελέσεις αὐτὴν ἄνωθεν τὴν δὲ θύραν τῆς κιβωτοῦ ποιήσεις ἐκ πλαγίων κατάγαια διώροφα καὶ τριώροφα ποιήσεις αὐτήν

16 ܘܲܙܘܸܕ݂ܢܹ̈ܐ ܥܒܸܕ݂ ܠܩܹܒ݂ܘܼܬܼܵܐ: ܘܥܲܠ ܐܲܡܵܐ ܣܲܝܸܟܹܝܗܿ ܡ̣ܢ ܠܥܸܠ: ܘܬܲܪܥܵܐ ܕܩܹܒ݂ܘܼܬܼܵܐ ܒܣܸܛܪܵܗܿ ܥܒܸܕ݂: ܡܸܕ݂ܝܵܪܵܐ ܬܲܚܬܵܝܵܐ: ܘܬܸܢܝܵܢܵܐ: ܘܲܬܼܠܝܼܬܼܵܝܵܐ: ܥܒܸܕܹܝܗܿ.

Fenestram in arca facies et cubito consummabis summitatem eius. Ostium autem arcae pones ex latere; tabulatum inferius, medium et superius facies in ea.

Քաղելով գործեսցես զտապանն``, եւ ի մի կանգուն կատարեսցես զնա ի վերուստ, եւ զդուրս տապանին ի կողմանէ արասցես. ներքնատունս եւ միջնատունս եւ վերնատունս գործեսցես ի նմա:

შეკრებულ-ჰყო კიდობანი და წყრთეულად შეასრულო იგი ზედა კერძო, ხოლო კარი კიდობნისა ჰქმნე იგურდივ ქვენად საყოფელად, ორ სართულებად და სამ სართულებად ჰყო იგი. 16

16 A window shalt thou make to the ark, and in a cubit shalt thou finish it above; and the door of the ark shalt thou set in the side thereof; with lower, second, and third stories shalt thou make it.

יז. וַאֲנִי הִנְנִי מֵבִיא אֶת הַמַּבּוּל מַיִם עַל הָאָרֶץ לְשַׁחֵת כָּל בָּשָׂר אֲשֶׁר בּוֹ רוּחַ חַיִּים מִתַּחַת הַשָּׁמָיִם כֹּל אֲשֶׁר בָּאָרֶץ יִגְוָע:

ἐγὼ δὲ ἰδοὺ ἐπάγω τὸν κατακλυσμὸν ὕδωρ ἐπὶ τὴν γῆν καταφθεῖραι πᾶσαν σάρκα ἐν ᾗ ἐστιν πνεῦμα ζωῆς ὑποκάτω τοῦ οὐρανοῦ καὶ ὅσα ἐὰν ᾖ ἐπὶ τῆς γῆς τελευτήσει

17 ܘܐܸܢܵܐ ܗܵܐ ܡܲܝܬܸܿܐ ܐ̄ܢܵܐ ܛܵܘܦܵܢܵܐ ܕܡܲܝܵ̈ܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ: ܠܲܡܚܵܒܵܠܘܼ ܟܠ ܒܣܲܪ ܕܐܝܼܬܼ ܒܹܗ ܪܘܼܚܵܐ ܕܚܲܝܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܬܚܹܝܬܼ ܫܡܲܝܵܐ: ܘܟ݂ܠ ܕܒܲܐܪܥܵܐ ܗ̄ܘܼ ܢܣܘܼܦ.

Ecce ego adducam diluvii aquas super terram, ut interficiam omnem carnem, in qua spiritus vitae est subter caelum: universa, quae in terra sunt, consumentur.

Եւ ահա ես ածից ջրհեղեղ ջրոյ ի վերայ երկրի, ապականել զամենայն մարմին յորում է շունչ կենդանի ի ներքոյ երկնից. եւ ինչ որ իցէ ի վերայ երկրի` սատակեսցի:

ხოლო მე მოვჰჴადო რღუნა წყლისა ქუეყანასა ზედა განხრწნად ყოვლისა ჴორცისა, რომლისა თანა არს სული სიცოცხლისა ცასა ქუეშე და, რაოდენიცა-რაჲ არს ქუეყანასა ზედა, აღესრულოს. 17

17 And, behold, I, even I, do bring a flood of waters upon the earth, to destroy all flesh, wherein is the breath of life, from under heaven; and every thing that is in the earth shall die.

יח. וַהֲקִמֹתִי אֶת בְּרִיתִי אִתָּךְ וּבָאתָ אֶל הַתֵּבָה אַתָּה וּבָנֶיךָ וְאִשְׁתְּךָ וּנְשֵׁי בָנֶיךָ אִתָּךְ:

καὶ στήσω τὴν διαθήκην μου πρὸς σέ εἰσελεύσῃ δὲ εἰς τὴν κιβωτόν σὺ καὶ οἱ υἱοί σου καὶ ἡ γυνή σου καὶ αἱ γυναῖκες τῶν υἱῶν σου μετὰ σοῦ

18 ܘܐܲܩܝܼܡ ܩܝܵܡܝ ܥܲܡܵܟ: ܘܬܸܥܘܿܠ ܠܩܹܒ݂ܘܼܬܼܵܐ ܐܲܢ̄ܬܿ ܘܲܒ݂̈ܢܲܝܟ: ܘܐܲܢ̄ܬܿܬܼܵܟ: ܘܢܸܫܹ̈ܐ ܕܲܒ݂̈ܢܲܝܟ ܥܲܡܵܟ.

Ponamque foedus meum tecum; et ingredieris arcam tu et filii tui, uxor tua et uxores filiorum tuorum tecum.

Եւ եդից զուխտ իմ ընդ քեզ. եւ մտցես ի տապանն դու եւ որդիք քո եւ կին քո եւ կանայք որդւոց քոց ընդ քեզ:

და დავამტკიცო აღთქმაჲ ჩემი შენ თანა, ხოლო შეხჳდე კიდობნად შენ და ძენი შენნი და ცოლი შენი. და ცოლნი ძეთა შენთანი, შენ თანა. 18

18 But with thee will I establish my covenant; and thou shalt come into the ark, thou, and thy sons, and thy wife, and thy sons' wives with thee.

יט. וּמִכָּל הָחַי מִכָּל בָּשָׂר שְׁנַיִם מִכֹּל תָּבִיא אֶל הַתֵּבָה לְהַחֲיֹת אִתָּךְ זָכָר וּנְקֵבָה יִהְיוּ:

καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν καὶ ἀπὸ πάντων τῶν θηρίων καὶ ἀπὸ πάσης σαρκός δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσάξεις εἰς τὴν κιβωτόν ἵνα τρέφῃς μετὰ σεαυτοῦ ἄρσεν καὶ θῆλυ ἔσονται

19 ܘܡ̣ܢ ܟܠ ܕܚܲܝ ܡ̣ܢ ܟܠ ܒܣܲܪ: ܬܪܹܝܢ ܬܪܹܝܢ ܐܲܥܸܠ ܠܩܹܒ݂ܘܼܬܼܵܐ ܠܡܲܚܵܝܘܼ ܥܲܡܵܟ: ܕܸܟ݂ܪܹ̈ܐ ܘܢܸܩ̈ܒ݂ܵܬܼܵܐ ܢܸܗܘܘܿܢ.

Et ex cunctis animantibus universae carnis bina induces in arcam, ut vivant tecum, masculini sexus et feminini.

Եւ յամենայն անասնոց եւ յամենայն գազանաց եւ յամենայն մարմնոյ` երկու երկու յամենայնէ մուծցես ի տապանն բուծանել ընդ քեզ. արու եւ էգ լինիցին:

და ყოველთაგან ქუეწარმავალთა და ყოველთაგან საცხოვართა და ყოველთაგან მჴეცთა და ყოვლისაგან ჴორცისა; ორ-ორი ყოველთაგან შეიყვანო კიდობნად, რათა ჰზრდიდე თავისა შენისა თანა, მამალი და დედალი იყვნენ. 19

19 And of every living thing of all flesh, two of every sort shalt thou bring into the ark, to keep them alive with thee; they shall be male and female.

כ. מֵהָעוֹף לְמִינֵהוּ וּמִן הַבְּהֵמָה לְמִינָהּ מִכֹּל רֶמֶשׂ הָאֲדָמָה לְמִינֵהוּ שְׁנַיִם מִכֹּל יָבֹאוּ אֵלֶיךָ לְהַחֲיוֹת:

ἀπὸ πάντων τῶν ὀρνέων τῶν πετεινῶν κατὰ γένος καὶ ἀπὸ πάντων τῶν κτηνῶν κατὰ γένος καὶ ἀπὸ πάντων τῶν ἑρπετῶν τῶν ἑρπόντων ἐπὶ τῆς γῆς κατὰ γένος αὐτῶν δύο δύο ἀπὸ πάντων εἰσελεύσονται πρὸς σὲ τρέφεσθαι μετὰ σοῦ ἄρσεν καὶ θῆλυ

20 ܘܡ̣ܢ ܦܵܪܲܚܬܼܵܐ ܠܓܸܢܣܵܗܿ: ܘܡ̣ܢ ܒܥܝܼܪܵܐ ܠܓܸܢܣܵܗܿ ܘܡ̣ܢ ܟܠܹܗ ܪܲܚܫܵܐ ܕܐܲܪܥܵܐ ܠܓܸܢܣܵܘ̈ܗܝ: ܬܪܹܝܢ ܬܪܹܝܢ ܡ̣ܢ ܟܠ ܢܸܥܠܘܼܢ ܥܲܡܵܟ݂ ܠܡܸܚܵܐ.

De volucribus iuxta genus suum et de iumentis in genere suo et ex omni reptili terrae secundum genus suum: bina de omnibus ingredientur ad te, ut possint vivere.

Յամենայն հաւուց թռչնոց ըստ ազգի, եւ յամենայն անասնոց ըստ ազգի, եւ յամենայն սողնոց երկրի ըստ ազգի իւրեանց. երկու երկու յամենայնէ մտանիցեն առ քեզ կերակրել ընդ քեզ արու եւ էգ:

ყოველთაგან ფრთოანთა მფრინველთა ცისათა ნათესაობისაებრ და ყოველთაგან ქუეწარმავალთა, რომელნი ვლენან ქუეყანასა ზედა ნათესაობისაებრ მათისა, ორ-ორი ყოველთაგან შევიდეს შენ თანა ზრდად შენ თანა - მამალი და დედალი. 20

20 Of fowls after their kind, and of cattle after their kind, of every creeping thing of the earth after his kind, two of every sort shall come unto thee, to keep them alive.

כא. וְאַתָּה קַח לְךָ מִכָּל מַאֲכָל אֲשֶׁר יֵאָכֵל וְאָסַפְתָּ אֵלֶיךָ וְהָיָה לְךָ וְלָהֶם לְאָכְלָה:

σὺ δὲ λήμψῃ σεαυτῷ ἀπὸ πάντων τῶν βρωμάτων ἃ ἔδεσθε καὶ συνάξεις πρὸς σεαυτόν καὶ ἔσται σοὶ καὶ ἐκείνοις φαγεῖν

21 ܘܐܲܢ̄ܬ ܣܲܒ݂ ܠܵܟ݂ ܡ̣ܢ ܟܠ ܡܹܐܟ݂ܠܵܐ ܕܡܸܬܼܐܟܸܠ: ܘܲܚܡܘܿܠ ܠܘܵܬܼܵܟ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܠܵܟ݂ ܘܲܠܗܘܿܢ ܠܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ.

Tu autem tolle tecum ex omnibus escis, quae mandi possunt, et comportabis apud te; et erunt tam tibi quam illis in cibum”.

Եւ դու առնուցուս քեզ յամենայն կերակրոց զոր ուտիցէք``, եւ ժողովեսցես դու առ քեզ. եւ եղիցի քեզ եւ նոցա կերակուր:

ხოლო შენ მიიღო თავისა შენისად ყოველთაგან ჭამადთა, რომელთა სჭამთ და შეჰკრიბო თავისა შენისა თანა და იყოს შენდა და მათდა საზრდელად 21

21 And take thou unto thee of all food that is eaten, and thou shalt gather it to thee; and it shall be for food for thee, and for them.

כב. וַיַּעַשׂ נֹחַ כְּכֹל אֲשֶׁר צִוָּה אֹתוֹ אֱלֹהִים כֵּן עָשָׂה:

καὶ ἐποίησεν Νωε πάντα ὅσα ἐνετείλατο αὐτῷ κύριος ὁ θεός οὕτως ἐποίησεν

22 ܘܲܥܒܲܕ݂ ܢܘܿܚ ܟܠ ܕܦܲܩܕܹܗ ܐܲܠܵܗܵܐ: ܗܵܟܲܢܵܐ ܥܒܸܕ݂.

Fecit ergo Noe omnia, quae praeceperat illi Deus; sic fecit.

Եւ արար Նոյ զամենայն զոր միանգամ պատուիրեաց նմա Տէր Աստուած, նոյնպէս եւ արար:

და ქმნნა ნოე ყოველნი, რაოდენნი ამცნო მას უფალმან ღმერთმან, ეგრეთ ქმნნა. 22

22 Thus did Noah; according to all that God commanded him, so did he.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e5aa7a24-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display