Bibliotheca Polyglotta

א. וַיָּבֹא יוֹסֵף וַיַּגֵּד לְפַרְעֹה וַיֹּאמֶר אָבִי וְאַחַי וְצֹאנָם וּבְקָרָם וְכָל אֲשֶׁר לָהֶם בָּאוּ מֵאֶרֶץ כְּנָעַן וְהִנָּם בְּאֶרֶץ גּשֶׁן:

ἐλθὼν δὲ Ιωσηφ ἀπήγγειλεν τῷ Φαραω λέγων ὁ πατήρ μου καὶ οἱ ἀδελφοί μου καὶ τὰ κτήνη καὶ οἱ βόες αὐτῶν καὶ πάντα τὰ αὐτῶν ἦλθον ἐκ γῆς Χανααν καὶ ἰδού εἰσιν ἐν γῇ Γεσεμ

1 ܘܐܸܬܼܵܐ ܝܵܘܣܸܦ ܘܚܵܘܝܼ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ: ܐܲܒ݂ܝ ܘܐܲܚܲܝ̈: ܘܥܵܢܗܘܿܢ ܘܬܼܵܘܪܲܝܗܘܿܢ: ܘܟ݂ܠ ܕܐܝܼܬܼ ܠܗܘܿܢ: ܐܸܬܼܵܘ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܘܗܵܐ ܫܪܹܝܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܓܹܫܲܢ.

Ingressus ergo Ioseph nun tiavit pharaoni dicens: “Pater meus et fratres, oves eorum et armenta et cuncta, quae possident, venerunt de terra Chanaan; et ecce consistunt in terra Gessen”.

Եւ եկեալ Յովսէփ պատմեաց փարաւոնի, եւ ասէ. Հայր իմ եւ եղբարք, եւ խաշինք եւ արջառ նոցա, եւ ամենայն որ ինչ նոցա, եկին յերկրէն Քանանացւոց, եւ ահա են ի Գեսեմ:

და მივიდა იოსებ, უთხრა ფარაოს და ჰრქუა: მამაჲ ჩემი და ძმანი ჩემი და ყოველი საცხოვარი და ზროხანი მათნი მოსრულ არიან ქუეყანით ქანანისათ და აჰა არიან იგინი ქუეყანასა გესემისასა. 1 1

1 Then Joseph came and told Pharaoh, and said, My father and my brethren, and their flocks, and their herds, and all that they have, are come out of the land of Canaan; and, behold, they are in the land of Goshen.

ב. וּמִקְצֵה אֶחָיו לָקַח חֲמִשָּׁה אֲנָשִׁים וַיַּצִּגֵם לִפְנֵי פַרְעֹה:

ἀπὸ δὲ τῶν ἀδελφῶν αὐτοῦ παρέλαβεν πέντε ἄνδρας καὶ ἔστησεν αὐτοὺς ἐναντίον Φαραω

2 ܘܡ̣ܢ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ ܕܒܲܪ ܚܲܡܫܵܐ ܓܲܒ݂ܪܝܼܢ: ܘܐܲܩܝܼܡ ܐܸܢܘܿܢ ܩܕ݂ܵܡ ܦܸܪܥܘܿܢ.

Ex omnibus fratribus suis quinque viros statuit coram rege,

Եւ յեղբարց անտի իւրոց առ ընդ իւր հինգ այր, եւ կացոյց զնոսա առաջի փարաւոնի:

და ძმათაგანი მისთა წარიყუანა იოსებ ხუთი კაცი და დაადგინნა იგინი , წინაშე ფარაოჲსა. 2 2

2 And he took some of his brethren, even five men, and presented them unto Pharaoh.

ג. וַיֹּאמֶר פַּרְעֹה אֶל אֶחָיו מַה מַּעֲשֵׂיכֶם וַיֹּאמְרוּ אֶל פַּרְעֹה רֹעֵה צֹאן עֲבָדֶיךָ גַּם אֲנַחְנוּ גַּם אֲבוֹתֵינוּ:

καὶ εἶπεν Φαραω τοῖς ἀδελφοῖς Ιωσηφ τί τὸ ἔργον ὑμῶν οἱ δὲ εἶπαν τῷ Φαραω ποιμένες προβάτων οἱ παῖδές σου καὶ ἡμεῖς καὶ οἱ πατέρες ἡμῶν

3 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ ܠܐܲܚܵܘ̈ܗܝ ܕܝܵܘܣܸܦ: ܡܵܢܵܘ ܥܒ݂ܵܕ݂ܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܪܲܥܝܲܝ ܥܵܢܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܥܲܒ݂ܕܲܝܟ: ܐܵܦ ܚܢܲܢ: ܐܵܦ ܐܲܒ݂ܵܗܲܝ̈ܢ: ܡ̣ܢ ܛܲܠܝܘܼܬܲܢ.

quos ille interrogavit: “Quid habetis operis?”. Responderunt: “Pastores ovium sumus servi tui et nos et patres nostri”.

Եւ ասէ փարաւոն ցեղբարսն Յովսեփու. Զի՞նչ գործ է ձեր: Եւ նոքա ասեն ցփարաւոն. Հովիւք խաշանց են ծառայք քո, ե՛ւ մեք ե՛ւ հարք մեր:

და ჰრქუა ფარაო ძმათა იოსებისთა: რაჲ არს საქმე თქუენი? ხოლო მათ ჰრქუეს ფარაოს: მწყემს ვართ ცხოვართა მონანი შენნი სიყრმითგან, ვიდრე აქამომდე, ჩუენ-ცა და მამანი ჩუენნი. 3 3

3 And Pharaoh said unto his brethren, What is your occupation? And they said unto Pharaoh, Thy servants are shepherds, both we, and also our fathers.

ד. וַיֹּאמְרוּ אֶל פַּרְעֹה לָגוּר בָּאָרֶץ בָּאנוּ כִּי אֵין מִרְעֶה לַצֹּאן אֲשֶׁר לַעֲבָדֶיךָ כִּי כָבֵד הָרָעָב בְּאֶרֶץ כְּנָעַן וְעַתָּה יֵשְׁבוּ נָא עֲבָדֶיךָ בְּאֶרֶץ גּשֶׁן:

εἶπαν δὲ τῷ Φαραω παροικεῖν ἐν τῇ γῇ ἥκαμεν οὐ γάρ ἐστιν νομὴ τοῖς κτήνεσιν τῶν παίδων σου ἐνίσχυσεν γὰρ ὁ λιμὸς ἐν γῇ Χανααν νῦν οὖν κατοικήσομεν οἱ παῖδές σου ἐν γῇ Γεσεμ

4 ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܠܡܸܥܡܲܪ ܒܐܲܪܥܵܐ ܐܸܬܲܝܢ: ܡܸܛܠ ܕܠܲܝܬܿ ܪܲܥܝܵܐ ܠܥܵܢܵܐ ܕܥܲܒ݂ܕܲܝܟ: ܡܸܛܠ ܕܲܥܫܸܢ ܟܲܦܢܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܘܗܵܫܵܐ ܢܸܬܿܒ݂ܘܼܢ ܥܲܒ݂ܕܲܝܟ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܓܹܫܲܢ.

Dixeruntque ad pharaonem: “Ad peregrinandum in terra venimus, quoniam non est herba gregibus servorum tuorum, ingravescente fame, in terra Chanaan petimusque, ut esse nos iubeas servos tuos in terra Gessen”.

Եւ ասեն ցփարաւոն. Պանդխտանալ եկաք յերկրիս յայսմիկ, զի ոչ գոյր ճարակ խաշանց ծառայից քոց, քանզի սաստկացաւ սովն յերկրին Քանանացւոց. եւ արդ բնակեսցուք ծառայք քո յերկրին ի Գեսեմ:

და ჰრქუეს ფარაოს: მწირობად მოსრულ ვართ ჩუენ ქუეყანასა, რამეთუ არა არს საძოვარი საცხოვართათჳს მონათა შენთასა, რამეთუ განძლიერდა სიყმილი ქუეყანასა ქანანისასა აწ უკუე დავეშენნეთ მონანი შენნი ქუეყანასა მას გესემისასა. 4 4

4 They said morever unto Pharaoh, For to sojourn in the land are we come; for thy servants have no pasture for their flocks; for the famine is sore in the land of Canaan: now therefore, we pray thee, let thy servants dwell in the land of Goshen.

ה. וַיֹּאמֶר פַּרְעֹה אֶל יוֹסֵף לֵאמֹר אָבִיךָ וְאַחֶיךָ בָּאוּ אֵלֶיךָ:

εἶπεν δὲ Φαραω τῷ Ιωσφη κατοικείτωσαν ἐν γῇ Γεσεμ εἰ δὲ ἐπίστῃ ὅτι εἰσὶν ἐν αὐτοῖς ἄνδρες δυνατοί κατάστησον αὐτοὺς ἄρχοντας τῶν ἐμῶν κτηνῶν ἦλθον δὲ εἰς Αἴγυπτον πρὸς Ιωσηφ Ιακωβ καὶ οἱ υἱοὶ αὐτοῦ καὶ ἤκουσεν Φαραω βασιλεὺς Αἰγύπτου καὶ εἶπεν Φαραω πρὸς Ιωσηφ λέγων ὁ πατήρ σου καὶ οἱ ἀδελφοί σου ἥκασι πρὸς σέ

5 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ ܠܝܵܘܣܸܦ: ܐܲܒ݂ܘܼܟ ܘܐܲܚܲܝ̈ܟ ܐܸܬܼܵܘ ܠܘܵܬܼܵܟ.

Dixit itaque rex ad Ioseph: “Pater tuus et fratres tui venerunt ad te.

Եւ խօսեցաւ փարաւոն ընդ Յովսեփու եւ ասէ. Հայր քո եւ եղբարք քո եկին առ քեզ:

ჰრქუა ფარაო იოსებს და ეტყოდა: მამაჲ შენი და ძმანი შენნი მოსრულ არიან შენდა. 5 5

5 And Pharaoh spake unto Joseph, saying, Thy father and thy brethren are come unto thee:

ו. אֶרֶץ מִצְרַיִם לְפָנֶיךָ הִוא בְּמֵיטַב הָאָרֶץ הוֹשֵׁב אֶת אָבִיךָ וְאֶת אַחֶיךָ יֵשְׁבוּ בְּאֶרֶץ גּשֶׁן וְאִם יָדַעְתָּ וְיֶשׁ בָּם אַנְשֵׁי חַיִל וְשַׂמְתָּם שָׂרֵי מִקְנֶה עַל אֲשֶׁר לִי:

ἰδοὺ ἡ γῆ Αἰγύπτου ἐναντίον σού ἐστιν ἐν τῇ βελτίστῃ γῇ κατοίκισον τὸν πατέρα σου καὶ τοὺς ἀδελφούς σου

6 ܘܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܗ̄ܝܼ: ܒܫܘܼܦܪܵܗ ܕܐܲܪܥܵܐ ܐܵܘܬܸܿܒ݂ ܠܐܲܒ݂ܘܼܟ ܘܠܲܐܚܲܝ̈ܟ: ܢܸܬܿܒ݂ܘܼܢ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܓܹܫܲܢ. ܘܐܸܢ ܝܵܕܲܥ ܐܲܢ̄ܬܿ ܕܐܝܼܬܼ ܒܗܘܿܢ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܡܵܪܲܝ ܚܲܝܠܵܐ: ܥܒܸܕ݂ ܐܸܢܘܿܢ ܡܵܪܲܝ ܩܸܢܝܵܢܵܐ ܥܲܠ ܟܠ ܕܐܝܼܬܼ ܠܝܼ.

Terra Aegypti in conspectu tuo est; in optimo loco fac eos habitare et trade eis terram Gessen. Quod si nosti in eis esse viros industrios, constitue illos magistros pecorum meorum”.

Ահա երկիրս Եգիպտացւոց առաջի քո է. ի բարւոք երկրի բնակեցո զհայր քո եւ զեղբարս քո. եւ բնակեսցեն յերկրին ի Գեսեմ. ապա թէ գիտես թէ իցեն ի նոսա արք զօրաւորք, կացո զնոսա իշխանս ի վերայ իմոց խաշանց:

ეგერა, ქუეყანა ეგჳპტისა შენ წინაშე არს, უმჯობესა ქუეყანასა დაამკჳდრენ მამაჲ შენი და ძმანი შენნი, დაემკჳდრნედ ქუეყანასა გესემისასა, უკუეთუ იცი შენ, ვითარმედ არიან მათ შორის კაცნი ძლიერნი, დაადგინენ იგინი მთავრად ჩემთა საცხოვართა. 6 6

6 The land of Egypt is before thee; in the best of the land make thy father and brethren to dwell; in the land of Goshen let them dwell: and if thou knowest any men of activity among them, then make them rulers over my cattle.

ז. וַיָּבֵא יוֹסֵף אֶת יַעֲקֹב אָבִיו וַיַּעֲמִדֵהוּ לִפְנֵי פַרְעֹה וַיְבָרֶךְ יַעֲקֹב אֶת פַּרְעֹה:

εἰσήγαγεν δὲ Ιωσηφ Ιακωβ τὸν πατέρα αὐτοῦ καὶ ἔστησεν αὐτὸν ἐναντίον Φαραω καὶ εὐλόγησεν Ιακωβ τὸν Φαραω

7 ܘܐܲܥܸܠ ܝܵܘܣܸܦ ܠܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܘܐܲܩܝܼܡܹܗ ܩܕ݂ܵܡ ܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܒܲܪܸܟ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܦܸܪܥܘܿܢ.

Post haec introduxit Ioseph patrem suum ad regem et statuit eum coram eo, qui benedicens illi

Եւ ած Յովսէփ զՅակոբ հայր իւր, եւ կացոյց առաջի փարաւոնի. եւ օրհնեաց Յակոբ զփարաւոն:

შეიყვანა იოსებ მამაჲ თჳსი იაკობ და დაადგინა იგი წინაშე ფარაოჲსა და აკურთხა იაკობ ფარაო. 7 7

7 And Joseph brought in Jacob his father, and set him before Pharaoh: and Jacob blessed Pharaoh.

ח. וַיֹּאמֶר פַּרְעֹה אֶל יַעֲקֹב כַּמָּה יְמֵי שְׁנֵי חַיֶּיךָ:

εἶπεν δὲ Φαραω τῷ Ιακωβ πόσα ἔτη ἡμερῶν τῆς ζωῆς σου

8 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ ܠܝܲܥܩܘܿܒ݂: ܟܡܵܐ ܐܸܢܘܿܢ ܝܵܘ̈ܡܲܝ ܫ̈ܢܲܝ ܚܲܝܲܝ̈ܟ.

et interrogatus ab eo: “Quot sunt dies annorum vitae tuae?”,

Եւ ասէ փարաւոն ցՅակոբ. Քանի՞ են ամք աւուրց կենաց քոց:

და ჰრქუა ფარაო იაკობს: რაოდენ არიან წელნი დღეთა ცხოვრებისა შენისათანი? 8 8

8 And Pharaoh said unto Jacob, How old art thou?

ט. וַיֹּאמֶר יַעֲקֹב אֶל פַּרְעֹה יְמֵי שְׁנֵי מְגוּרַי שְׁלשִׁים וּמְאַת שָׁנָה מְעַט וְרָעִים הָיוּ יְמֵי שְׁנֵי חַיַּי וְלֹא הִשִּׂיגוּ אֶת יְמֵי שְׁנֵי חַיֵּי אֲבֹתַי בִּימֵי מְגוּרֵיהֶם:

καὶ εἶπεν Ιακωβ τῷ Φαραω αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν τῆς ζωῆς μου ἃς παροικῶ ἑκατὸν τριάκοντα ἔτη μικραὶ καὶ πονηραὶ γεγόνασιν αἱ ἡμέραι τῶν ἐτῶν τῆς ζωῆς μου οὐκ ἀφίκοντο εἰς τὰς ἡμέρας τῶν ἐτῶν τῆς ζωῆς τῶν πατέρων μου ἃς ἡμέρας παρῴκησαν

9 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܝܵܘ̈ܡܲܝ ܫ̈ܢܲܝ ܬܵܘܼܬܵܒ݂ܘܼܬܼܝ: ܡܵܐܐ ܘܲܬܼܠܵܬܼܝܼܢ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܙܥܘܿܪܝܼܢ ܗ̄ܘܵܘ ܘܒ݂ܝܼܫܝܼܢ ܫ̈ܢܲܝ ܚܲܝܲܝ̈: ܘܠܵܐ ܡܲܛܝܼܘ ܠܲܫܢܲܝ̈ ܚܲܝܲܝ̈ ܐܲܒ݂ܵܗܲܝ̈ ܒܝܵܘܡܲܝ ܒܹܝܬܼ ܡܲܥܡܲܪܗܘܿܢ.

respondit: “Dies peregrinationis meae centum triginta annorum sunt, parvi et mali; et non pervenerunt usque ad dies patrum meorum, quibus peregrinati sunt”.

Եւ ասէ Յակոբ ցփարաւոն. Աւուրք ամաց կենաց իմոց զորս պանդխտեցայ` հարեւր եւ երեսուն ամ է. սակաւք եւ դժուարինք եղեն աւուրք ամաց կենաց իմոց, եւ ոչ հասին յաւուրս ամաց կենաց հարց իմոց, զոր աւուրս պանդխտեցան:

და ჰრქუა იაკობ ფარაოს: დღენი წელთა ცხორებისა ჩემისათანი, რომელთა ვმწირობ ასოცდაათ წელ, მცირე და ბოროტ იყვნეს დღენი წელთა ცხორებისა ჩემისანი, ვერ მიიწინეს დღეთა მათ წელთა ცხორებისა მამათა ჩუენთასა, რაოდენთა დღეთა მწირობდეს. 9 9

9 And Jacob said unto Pharaoh, The days of the years of my pilgrimage are an hundred and thirty years: few and evil have the days of the years of my life been, and have not attained unto the days of the years of the life of my fathers in the days of their pilgrimage.

י. וַיְבָרֶךְ יַעֲקֹב אֶת פַּרְעֹה וַיֵּצֵא מִלִּפְנֵי פַרְעֹה:

καὶ εὐλογήσας Ιακωβ τὸν Φαραω ἐξῆλθεν ἀπ᾽ αὐτοῦ

10 ܘܒܲܪܸܟ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܲܢܦܲܩ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܦܸܪܥܘܿܢ.

Et benedicto rege, egressus est foras.

Եւ օրհնեաց Յակոբ զփարաւոն եւ ել ի նմանէ:

და აკურთხა იაკობ ფარაო და განვიდა მისგან. 10 10

10 And Jacob blessed Pharaoh, and went out from before Pharaoh.

יא. וַיּוֹשֵׁב יוֹסֵף אֶת אָבִיו וְאֶת אֶחָיו וַיִּתֵּן לָהֶם אֲחֻזָּה בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם בְּמֵיטַב הָאָרֶץ בְּאֶרֶץ רַעְמְסֵס כַּאֲשֶׁר צִוָּה פַרְעֹה:

καὶ κατῴκισεν Ιωσηφ τὸν πατέρα καὶ τοὺς ἀδελφοὺς αὐτοῦ καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς κατάσχεσιν ἐν γῇ Αἰγύπτου ἐν τῇ βελτίστῃ γῇ ἐν γῇ Ραμεσση καθὰ προσέταξεν Φαραω

11 ܘܐܵܘܬܸܿܒ݂ ܝܵܘܣܸܦ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܘܠܲܐܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܗܘܿܢ ܝܵܪܬܿܘܼܬܼܵܐ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܒܫܘܼܦܪܵܗ ܕܐܲܪܥܵܐ ܕܪܲܥܡܣܝܼܣ: ܐܲܝܟ ܕܦܲܩܸܕ݂ ܦܸܪܥܘܿܢ.

Ioseph vero patri et fratribus suis dedit possessionem in Aegypto in optimo terrae loco, in terra Ramesses, ut praeceperat pharao;

Եւ բնակեցոյց Յովսէփ զհայրն իւր եւ զեղբարս իւր, եւ ետ նոցա բնակութիւն յերկրին Եգիպտացւոց ի բարւոք երկրի, յերկրին Ռամեսայ, որպէս հրամայեաց փարաւոն:

და დააშენა იოსებ მამაჲ თჳსი და ძმანი თჳსნი და მისცა მათ სამკჳდრებელი ქუეყანასა ეგჳპტისასა და უმჯობესსა ქუეყანასა მას რამესესასა, ვითარცა იგი უბრძანა ფარაო. 11 11

11 And Joseph placed his father and his brethren, and gave them a possession in the land of Egypt, in the best of the land, in the land of Rameses, as Pharaoh had commanded.

יב. וַיְכַלְכֵּל יוֹסֵף אֶת אָבִיו וְאֶת אֶחָיו וְאֵת כָּל בֵּית אָבִיו לֶחֶם לְפִי הַטָּף:

καὶ ἐσιτομέτρει Ιωσηφ τῷ πατρὶ καὶ τοῖς ἀδελφοῖς αὐτοῦ καὶ παντὶ τῷ οἴκῳ τοῦ πατρὸς αὐτοῦ σῖτον κατὰ σῶμα

12 ܘܬܲܪܣܝܼ ܝܵܘܣܸܦ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܘܠܲܐܚܵܘ̈ܗܝ: ܘܲܠܟ݂ܠܹܗ ܒܹܝܬܼ ܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܒܲܥܒ݂ܘܼܪܵܐ ܠܦܘܼܬܼ ܝܼܩܲܪܬܵܐ.

et alebat eos omnemque domum patris sui praebens cibaria singulis.

Եւ տայր Յովսէփ ռոճիկս հօրն եւ եղբարց իւրոց, եւ ամենայն տան հօր իւրոյ ցորեան ըստ բերան:

და იფქლსა უწყვიდა საწყაულით იოსებ მამასა თჳსსა და ძმათა თჳსთა და ყოველსა სახლსა მამისა თჳსისასა იფქლსა თავად-თავად. 12 12

12 And Joseph nourished his father, and his brethren, and all his father's household, with bread, according to their families.

יג. וְלֶחֶם אֵין בְּכָל הָאָרֶץ כִּי כָבֵד הָרָעָב מְאֹד וַתֵּלַהּ אֶרֶץ מִצְרַיִם וְאֶרֶץ כְּנַעַן מִפְּנֵי הָרָעָב:

σῖτος δὲ οὐκ ἦν ἐν πάσῃ τῇ γῇ ἐνίσχυσεν γὰρ ὁ λιμὸς σφόδρα ἐξέλιπεν δὲ ἡ γῆ Αἰγύπτου καὶ ἡ γῆ Χανααν ἀπὸ τοῦ λιμοῦ

13 ܘܲܥܒ݂ܘܼܪܵܐ ܠܲܝܬܿ ܒܟ݂ܠܵܗ ܐܲܪܥܵܐ: ܡܸܛܠ ܕܲܥܫܸܢ ܟܲܦܢܵܐ ܛܵܒ݂: ܘܚܸܪܒܲܬܼ ܟܠܵܗ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܟܲܦܢܵܐ.

In tota terra panis deerat, et oppresserat fames terram valde, defecitque terra Aegypti et terra Chanaan prae fame.

Եւ կերակուր ոչ գոյր յամենայն երկրին, զի սաստկացաւ սովն յոյժ. եւ նուաղեաց երկիրն Եգիպտացւոց եւ երկիրն Քանանացւոց ի սովոյ անտի:

და იფქლი არა იყო ყოველსა ქუეყანასა, რამეთუ განძლიერდა სიყმილი ფრიად და მოაკლდა ქუეყანა ეგჳპტისა და ქუეყანა ქანანისა სიყმილითა. 13 13

13 And there was no bread in all the land; for the famine was very sore, so that the land of Egypt and all the land of Canaan fainted by reason of the famine.

יד. וַיְלַקֵּט יוֹסֵף אֶת כָּל הַכֶּסֶף הַנִּמְצָא בְאֶרֶץ מִצְרַיִם וּבְאֶרֶץ כְּנַעַן בַּשֶּׁבֶר אֲשֶׁר הֵם שֹׁבְרִים וַיָּבֵא יוֹסֵף אֶת הַכֶּסֶף בֵּיתָה פַרְעֹה:

συνήγαγεν δὲ Ιωσηφ πᾶν τὸ ἀργύριον τὸ εὑρεθὲν ἐν γῇ Αἰγύπτου καὶ ἐν γῇ Χανααν τοῦ σίτου οὗ ἠγόραζον καὶ ἐσιτομέτρει αὐτοῖς καὶ εἰσήνεγκεν Ιωσηφ πᾶν τὸ ἀργύριον εἰς τὸν οἶκον Φαραω

14 ܘܠܲܩܸܛ ܝܵܘܣܸܦ ܟܠܹܗ ܟܸܣܦܵܐ ܕܐܸܫܬܿܟܲܚ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܘܒܲܐܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܒܲܥܒ݂ܘܼܪܵܐ ܕܙܲܒ݂ܢܝܼܢ ܗ̄ܘ̤ܵܘ: ܘܐܲܥܸܠ ܝܵܘܣܸܦ ܟܸܣܦܵܐ ܠܒܹܝܬܼ ܦܸܪܥܘܿܢ.

E quibus omnem pecuniam congregavit pro venditione frumenti et intulit eam in aerarium regis.

Եւ ժողովեաց Յովսէփ զամենայն արծաթ գտեալ յերկրին Եգիպտացւոց եւ յերկրին Քանանացւոց ընդ ցորենոյն զոր վաճառէր, եւ տայր նոցա կերակուրս``. եւ տարաւ Յովսէփ զամենայն արծաթն ի տուն փարաւոնի:

და შეკრიბა იოსებ ყოველი ვეცხლი, რაოდენი იპოვა ქუეყანასა ეგჳპტისასა იფქლითა მით, რომელსა ჰყიდდეს და იფქლსა უწყვიდა მათ და შეიღო იოსებ ყოველი ვეცხლი სახლსა ფარაოსსა. 14 14

14 And Joseph gathered up all the money that was found in the land of Egypt, and in the land of Canaan, for the corn which they bought: and Joseph brought the money into Pharaoh's house.

טו. וַיִּתֹּם הַכֶּסֶף מֵאֶרֶץ מִצְרַיִם וּמֵאֶרֶץ כְּנַעַן וַיָּבֹאוּ כָל מִצְרַיִם אֶל יוֹסֵף לֵאמֹר הָבָה לָּנוּ לֶחֶם וְלָמָּה נָמוּת נֶגְדֶּךָ כִּי אָפֵס כָּסֶף:

καὶ ἐξέλιπεν πᾶν τὸ ἀργύριον ἐκ γῆς Αἰγύπτου καὶ ἐκ γῆς Χανααν ἦλθον δὲ πάντες οἱ Αἰγύπτιοι πρὸς Ιωσηφ λέγοντες δὸς ἡμῖν ἄρτους καὶ ἵνα τί ἀποθνῄσκομεν ἐναντίον σου ἐκλέλοιπεν γὰρ τὸ ἀργύριον ἡμῶν

15 ܘܟܸܣܦܵܐ ܓܡܲܪ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܘܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܘܐܸܬܼܵܘ ܟܠܗܘܿܢ ܡܸܨܪܵ̈ܝܹܐ ܠܘܵܬܼ ܝܵܘܣܸܦ: ܘܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ: ܗܲܒ݂ ܠܲܢ ܥܒ݂ܘܼܪܵܐ: ܕܢܸܚܸܐ ܘܠܵܐ ܢܡܘܼܬܼ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ: ܡܸܛܠ ܕܲܓܼܡܲܪ ܠܹܗ ܟܸܣܦܵܐ.

Cumque defecisset emptoribus pretium, venit cuncta Aegyptus ad Ioseph dicens: “Da nobis panes! Quare morimur coram te, deficiente pecunia?”.

Եւ նուազեաց արծաթ յերկրէն Եգիպտացւոց եւ յերկրէն Քանանացւոց. եկին ամենայն Եգիպտացիք առ Յովսէփ եւ ասեն. Տուր մեզ հաց, ընդէ՞ր մեռանիմք առաջի քո. զի պակասեաց արծաթ:

და მოაკლდა ვეცხლი ქუეყანასა ეგჳპტისასა, ქუეყანასა ქანანისსა, მოვიდეს ყოველნი ეგჳპტელნი იოსებისა და ეტყოდეს: მეც ჩუენ პური, რაჲსა მოვსწყდებით წინაშე შენსა, რამეთუ მოგუაკლდა ჩვენ ვეცხლი. 15 15

15 And when money failed in the land of Egypt, and in the land of Canaan, all the Egyptians came unto Joseph, and said, Give us bread: for why should we die in thy presence? for the money faileth.

טז. וַיֹּאמֶר יוֹסֵף הָבוּ מִקְנֵיכֶם וְאֶתְּנָה לָכֶם בְּמִקְנֵיכֶם אִם אָפֵס כָּסֶף:

εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ιωσηφ φέρετε τὰ κτήνη ὑμῶν καὶ δώσω ὑμῖν ἄρτους ἀντὶ τῶν κτηνῶν ὑμῶν εἰ ἐκλέλοιπεν τὸ ἀργύριον

16 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܵܘܣܸܦ: ܗܲܒ݂ܘ ܠܝܼ ܩܸܢܝܵܢܟ݂ܘܿܢ: ܘܐܸܬܸܿܠ ܠܟ݂ܘܿܢ ܒܩܸܢܝܵܢܟ݂ܘܿܢ ܐܸܢ ܓܡܲܪ ܟܸܣܦܵܐ.

Quibus ille respondit: “Adducite pecora vestra, et dabo vobis pro eis cibos, si pretium non habetis”.

Ասէ ցնոսա Յովսէփ. Ածէք զանասունս ձեր, եւ տաց ձեզ հաց փոխանակ անասնոց ձերոց, եթէ պակասեաց արծաթ:

ჰრქუა მათ იოსებ: მომეცით მე საცხოვარი თქუენ- და გცე პური საცხოვრისა წილ თქუენისა. 16 16

16 And Joseph said, Give your cattle; and I will give you for your cattle, if money fail.

יז. וַיָּבִיאוּ אֶת מִקְנֵיהֶם אֶל יוֹסֵף וַיִּתֵּן לָהֶם יוֹסֵף לֶחֶם בַּסּוּסִים וּבְמִקְנֵה הַצֹּאן וּבְמִקְנֵה הַבָּקָר וּבַחֲמֹרִים וַיְנַהֲלֵם בַּלֶּחֶם בְּכָל מִקְנֵהֶם בַּשָּׁנָה הַהִוא:

ἤγαγον δὲ τὰ κτήνη πρὸς Ιωσηφ καὶ ἔδωκεν αὐτοῖς Ιωσηφ ἄρτους ἀντὶ τῶν ἵππων καὶ ἀντὶ τῶν προβάτων καὶ ἀντὶ τῶν βοῶν καὶ ἀντὶ τῶν ὄνων καὶ ἐξέθρεψεν αὐτοὺς ἐν ἄρτοις ἀντὶ πάντων τῶν κτηνῶν αὐτῶν ἐν τῷ ἐνιαυτῷ ἐκείνῳ

17 ܘܐܲܝܬܿܝܼܘ ܠܹܗ ܩܸܢܝܵܢܲܝܗܘܿܢ: ܘܝܲܗ̄ܒ݂ ܠܗܘܿܢ ܝܵܘܣܸܦ ܥܒ݂ܘܼܪܵܐ ܒܪܲܟ݂ܫܵܐ: ܘܲܒ݂ܩܸܢܝܵܢܵܐ ܕܥܵܢܵܐ: ܕܬܼܵܘܪܹ̈ܐ ܘܲܕ݂ܚܸܡܪ̈ܵܐ: ܘܬܲܪܣܝܼ ܐܸܢܘܿܢ ܒܠܲܚܡܵܐ ܒܗܵܝ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܒܟ݂ܠܹܗ ܩܸܢܝܵܢܗܘܿܢ.

Quae cum adduxissent, dedit eis alimenta pro equis et ovibus et bobus et asinis; sustentavitque eos illo anno pro commutatione pecorum.

Եւ ածին զանասունս առ Յովսէփ, եւ ետ նոցա Յովսէփ հաց փոխանակ ձիոյ եւ փոխանակ ոչխարի եւ փոխանակ արջառոյ եւ փոխանակ իշոյ. եւ կերակրեաց զնոսա հացիւ փոխանակ ամենայն անասնոց նոցա յամին յայնմիկ:

მიჰგუარეს მათ საცხოვარი მათი და სცა მათ პური იოსებ საცხოვარისა წილ მათისა, ცხენებისა წილ და ვირებისა ზროხებისა და ცხოვარისა: და გამოზარდნა იგინი მას წელიწადსა შინა პურითა ყოვლისა წილ საცხოვარისა მათისა. წარჴდა წელიწადი იგი. 17 17

17 And they brought their cattle unto Joseph: and Joseph gave them bread in exchange for horses, and for the flocks, and for the cattle of the herds, and for the asses: and he fed them with bread for all their cattle for that year.

יח. וַתִּתֹּם הַשָּׁנָה הַהִוא וַיָּבֹאוּ אֵלָיו בַּשָּׁנָה הַשֵּׁנִית וַיֹּאמְרוּ לוֹ לֹא נְכַחֵד מֵאֲדֹנִי כִּי אִם תַּם הַכֶּסֶף וּמִקְנֵה הַבְּהֵמָה אֶל אֲדֹנִי לֹא נִשְׁאַר לִפְנֵי אֲדֹנִי בִּלְתִּי אִם גְּוִיָּתֵנוּ וְאַדְמָתֵנוּ:

ἐξῆλθεν δὲ τὸ ἔτος ἐκεῖνο καὶ ἦλθον πρὸς αὐτὸν ἐν τῷ ἔτει τῷ δευτέρῳ καὶ εἶπαν αὐτῷ μήποτε ἐκτριβῶμεν ἀπὸ τοῦ κυρίου ἡμῶν εἰ γὰρ ἐκλέλοιπεν τὸ ἀργύριον καὶ τὰ ὑπάρχοντα καὶ τὰ κτήνη πρὸς σὲ τὸν κύριον καὶ οὐχ ὑπολείπεται ἡμῖν ἐναντίον τοῦ κυρίου ἡμῶν ἀλλ᾽ ἢ τὸ ἴδιον σῶμα καὶ ἡ γῆ ἡμῶν

18 ܘܫܸܠܡܲܬܼ ܫܲܢ̄ܬܵܐ ܗܵܝ: ܘܐܸܬܼܵܘ ܠܘܵܬܹܗ ܒܫܲܢ̄ܬܵܐ ܐ̄ܚܪܹܬܼܵܐ: ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܠܹܗ: ܠܵܐ ܡܛܲܫܝܼܢܲܢ ܡ̣ܢ ܡܵܪܲܢ: ܡܸܛܠ ܕܲܓܼܡܲܪ ܟܸܣܦܵܐ ܘܟ݂ܠܹܗ ܩܸܢܝܵܢܵܐ ܘܲܒ݂ܥܝܼܪܵܐ ܠܘܵܬܼ ܡܵܪܲܢ: ܘܠܵܐ ܐܸܫܬܿܚܲܪ ܩܕ݂ܵܡ ܡܵܪܲܢ: ܐܸܠܵܐ ܐܸܢ ܢܲܦ̮ܫܵܬܲܢ ܘܐܲܪܥܵܬܲܢ.

Venerunt quoque anno secundo et dixerunt ei: “Non celamus dominum nostrum quod, deficiente pecunia, pecora transierunt ad dominum nostrum; nec clam te est quod absque corporibus et terra nihil habeamus.

Ել այն ամ, եւ եկին առ Յովսէփ յերկրորդ ամին եւ ասեն ցնա. Գուցէ սատակիցիմք`` ի տեառնէ մերմէ. եթէ արծաթ էր` պակասեաց, եւ եթէ խաշինք եւ ստացուածք, առ քեզ են, տէր. եւ չէ ինչ մնացեալ մեր առաջի տեառն, բայց միայն անձինք եւ երկիրս մեր:

და მოვიდეს მისა წელიწადსა მას მეორესა და ჰრქუეს: ნუუკუე მოვისრნეთ უფლისა ჩუენისაგან, რამეთუ მოგუაკლდა ჩუენ ვეცხლი და მონაგები და საცხოვარი შენდამი უფლისა ჩუენისა და არა დამიშთა ჩუენ წინაშე უფლისა ჩუენისა, გარნა თჳსი ესე გუამი და ქუეყანაჲ ჩუენი. 18 18

18 When that year was ended, they came unto him the second year, and said unto him, We will not hide it from my lord, how that our money is spent; my lord also hath our herds of cattle; there is not ought left in the sight of my lord, but our bodies, and our lands:

יט. לָמָּה נָמוּת לְעֵינֶיךָ גַּם אֲנַחְנוּ גַּם אַדְמָתֵנוּ קְנֵה אֹתָנוּ וְאֶת אַדְמָתֵנוּ בַּלָּחֶם וְנִהְיֶה אֲנַחְנוּ וְאַדְמָתֵנוּ עֲבָדִים לְפַרְעֹה וְתֶן זֶרַע וְנִחְיֶה וְלֹא נָמוּת וְהָאֲדָמָה לֹא תֵשָׁם:

ἵνα οὖν μὴ ἀποθάνωμεν ἐναντίον σου καὶ ἡ γῆ ἐρημωθῇ κτῆσαι ἡμᾶς καὶ τὴν γῆν ἡμῶν ἀντὶ ἄρτων καὶ ἐσόμεθα ἡμεῖς καὶ ἡ γῆ ἡμῶν παῖδες Φαραω δὸς σπέρμα ἵνα σπείρωμεν καὶ ζῶμεν καὶ μὴ ἀποθάνωμεν καὶ ἡ γῆ οὐκ ἐρημωθήσεται

19 ܠܡܵܢܵܐ ܡܲܝܬܿܝܼܢܲܢ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ: ܐܵܦ ܚܢܲܢ ܐܵܦ ܐܲܪܥܵܬܼܵܢ: ܙܒܸܢ ܠܲܢ ܘܠܲܐܪܥܵܬܼܵܢ ܒܠܲܚܡܵܐ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܚܢܲܢ ܘܐܲܪܥܵܬܼܵܢ ܥܲܒ݂ܕܹ̈ܐ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܗܲܒ݂ ܠܲܢ ܙܲܪܥܵܐ: ܘܢܸܚܸܐ ܘܠܵܐ ܢܡܘܼܬܼ: ܘܐܲܪܥܵܐ ܠܵܐ ܬܸܚܪܲܒ݂.

Cur ergo moriemur, te vidente, et nos et terra nostra? Eme nos et terram nostram in servitutem regiam et praebe semina, ne, pereunte cultore, redigatur terra in solitudinem”.

Արդ զի մի՛`` մեռանիցիմք առաջի քո, ե՛ւ մեք, ե՛ւ երկիրս աւերեսցի``. ստացիր զմեզ եւ զերկիրս մեր փոխանակ հացի, եղիցուք մեք եւ երկիրս մեր ծառայք փարաւոնի. տուր սերմն զի սերմանեսցուք``, եւ կեցցուք եւ մի՛ մեռցուք, եւ երկիրս մի՛ աւերեսցի:

რათა არა მოვსწყდეთ წინაშე შენსა და ქუეყანაჲ ჩვენი მოოჴრდეს, არამედ მიმიყიდენ ჩუენ და ქუეყანაჲ ჩუენი პურისა წილ და ვიყუნეთ ჩუენ და ქუეყანაჲ ჩუენი მონა ფარაოჲსა, მეც ჩუენ თესლი, რათა ვსთესოთ და ვცხოვნდეთ და არა მოვსწყდეთ და ქუეყანა არა მოოჴრდეს. 19 19

19 Wherefore shall we die before thine eyes, both we and our land? buy us and our land for bread, and we and our land will be servants unto Pharaoh: and give us seed, that we may live, and not die, that the land be not desolate.

כ. וַיִּקֶן יוֹסֵף אֶת כָּל אַדְמַת מִצְרַיִם לְפַרְעֹה כִּי מָכְרוּ מִצְרַיִם אִישׁ שָׂדֵהוּ כִּי חָזַק עֲלֵהֶם הָרָעָב וַתְּהִי הָאָרֶץ לְפַרְעֹה:

καὶ ἐκτήσατο Ιωσηφ πᾶσαν τὴν γῆν τῶν Αἰγυπτίων τῷ Φαραω ἀπέδοντο γὰρ οἱ Αἰγύπτιοι τὴν γῆν αὐτῶν τῷ Φαραω ἐπεκράτησεν γὰρ αὐτῶν ὁ λιμός καὶ ἐγένετο ἡ γῆ Φαραω

20 ܘܲܙܒܲܢ ܝܵܘܣܸܦ ܟܠܵܗܿ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܕܙܲܒܸܿܢܘ ܡܸܨܪܵܝܹܐ ܓܒܲܪ ܚܲܩܠܹܗ: ܡܸܛܠ ܕܲܥܫܸܢ ܥܠܲܝܗܘܿܢ ܟܲܦܢܵܐ: ܘܲܗܘ̤ܵܬܼ ܐܲܪܥܵܐ ܕܦܸܪܥܘܿܢ.

Emit igitur Ioseph omnem terram Aegypti, vendentibus singulis possessiones suas prae magnitudine famis. Subiecitque eam pharaoni

Եւ ստացաւ Յովսէփ զամենայն երկիրն Եգիպտացւոց փարաւոնի. քանզի վաճառեցին Եգիպտացիքն զերկիրն իւրեանց փարաւոնի, զի սաստկացաւ ի վերայ նոցա սովն, եւ եղեւ երկիրն փարաւոնի:

და მოუყიდა იოსებ ყოველი ქუეყანა ეგჳპტისაჲ ფარაოს, რამეთუ მისცეს ქუეყანა მათი ეგჳპტელთა ფარაოს, რამეთუ დაიპყრა იგინი სიყმილმან და იყო ქუეყანა იგი ფარაოჲსა. 20 20

20 And Joseph bought all the land of Egypt for Pharaoh; for the Egyptians sold every man his field, because the famine prevailed over them: so the land became Pharaoh's.

כא. וְאֶת הָעָם הֶעֱבִיר אֹתוֹ לֶעָרִים מִקְצֵה גְבוּל מִצְרַיִם וְעַד קָצֵהוּ:

καὶ τὸν λαὸν κατεδουλώσατο αὐτῷ εἰς παῖδας ἀπ᾽ ἄκρων ὁρίων Αἰγύπτου ἕως τῶν ἄκρων

21 ܘܲܠܥܲܡܵܐ ܫܲܢܝܼ ܐܸܢܘܿܢ ܡ̣ܢ ܩܪܹܐ ܠܲܩܪܹܐ: ܡ̣ܢ ܣܘܿܦ ܬܚܘܼܡܵܗܿ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܘܲܥܕܲܡܵܐ ܠܣܵܘܦܵܗܿ.

et cunctos populos eius redegit ei in servitutem, a novissimis terminis Aegypti usque ad extremos fines eius.

Եւ զժողովուրդն ծառայեցոյց իւր ի ստրուկս``, ի ծագաց սահմանաց Եգիպտոսի մինչեւ ի ծագս նորուն:

და ერი იგი დაამონა ფარაოს კირთად კიდითგან საზღურით ეგჳპტისად ვიდრე კიდედმდე მისა თჳნიერ. 21 21

21 And as for the people, he removed them to cities from one end of the borders of Egypt even to the other end thereof.

כב. רַק אַדְמַת הַכֹּהֲנִים לֹא קָנָה כִּי חֹק לַכֹּהֲנִים מֵאֵת פַּרְעֹה וְאָכְלוּ אֶת חֻקָּם אֲשֶׁר נָתַן לָהֶם פַּרְעֹה עַל כֵּן לֹא מָכְרוּ אֶת אַדְמָתָם:

χωρὶς τῆς γῆς τῶν ἱερέων μόνον οὐκ ἐκτήσατο ταύτην Ιωσηφ ἐν δόσει γὰρ ἔδωκεν δόμα τοῖς ἱερεῦσιν Φαραω καὶ ἤσθιον τὴν δόσιν ἣν ἔδωκεν αὐτοῖς Φαραω διὰ τοῦτο οὐκ ἀπέδοντο τὴν γῆν αὐτῶν

22 ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܐܲܪܥܵܐ ܕܟ݂ܘܼܡܪܹ̈ܐ ܕܠܵܐ ܙܒܲܢ: ܡܸܛܠ ܕܲܩܝܵܡܬܼܵܐ ܩܵܝܡܵܐ ܗ̄ܘܵܬܼ ܠܟ݂ܘܼܡܪܹ̈ܐ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬܼ ܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܐܵܟ݂ܠܝܼܢ ܗ̄ܘ̤ܵܘ ܩܝܵܡܵܬܼܗܘܿܢ: ܕܝܵܗܸܒ݂ ܗ̄ܘܵܐ ܠܗܘܿܢ ܦܸܪܥܘܿܢ: ܡܸܛܠ ܗܵܢܵܐ ܠܵܐ ܙܲܒܸܿܢܘ ܐܲܪܥܗܘܿܢ.

Terram autem sacerdotum non emit, qui cibariis a rege statutis fruebantur, et idcirco non sunt compulsi vendere possessiones suas.

Բաց յերկրէ քրմացն, զի ոչ ստացաւ զնոսա Յովսէփ. քանզի տալով տայր պարգեւս քրմացն փարաւոնի, եւ ուտէին զպարգեւսն զոր տայր նոցա փարաւոն. վասն այնորիկ ոչ վաճառեցին զերկիրն իւրեանց:

ხოლო ქუეყანისა მის მღდელთასა იგი ხოლო არა მოიყიდა იოსებ, რამეთუ უსასყიდლოდ მისცემდა იოსებ მღდელთა მათ ფარაოსთა და ჭამეს საცემელსა მას, რომელსა სცემდა მათ ფარაო, ამისგან არა განყიდეს ქუეყანა მათი. 22 22

22 Only the land of the priests bought he not; for the priests had a portion assigned them of Pharaoh, and did eat their portion which Pharaoh gave them: wherefore they sold not their lands.

כג. וַיֹּאמֶר יוֹסֵף אֶל הָעָם הֵן קָנִיתִי אֶתְכֶם הַיּוֹם וְאֶת אַדְמַתְכֶם לְפַרְעֹה הֵא לָכֶם זֶרַע וּזְרַעְתֶּם אֶת הָאֲדָמָה:

εἶπεν δὲ Ιωσηφ πᾶσι τοῖς Αἰγυπτίοις ἰδοὺ κέκτημαι ὑμᾶς καὶ τὴν γῆν ὑμῶν σήμερον τῷ Φαραω λάβετε ἑαυτοῖς σπέρμα καὶ σπείρατε τὴν γῆν

23 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܵܘܣܸܦ ܠܥܲܡܵܐ: ܗܵܐ ܙܒܲܢܬܿܟ݂ܘܿܢ ܝܵܘܡܵܢܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܘܠܲܐܪܥܵܬܼܟ݂ܘܿܢ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܗܵܐ ܠܟ݂ܘܿܢ ܙܲܪܥܵܐ ܕܬܸܙܪܥܘܿܢ ܒܐܲܪܥܵܐ.

Dixit ergo Ioseph ad populos: “En, ut cernitis, et vos et terram vestram pharao possidet; accipite semina et serite agros,

Ասէ Յովսէփ ցամենայն Եգիպտացիսն``. Ահա ստացայ զձեզ այսօր եւ զերկիր ձեր փարաւոնի. առէք ձեզ սերմանս եւ սերմանեցէք զերկիրդ:

ჰრქუა იოსებ ყოველთა ეგჳპტელთა: აჰა ესერა, მოგიგენ თქუენ და ქუეყანა თქუენი დღესითგან ფარაოსად, მიიღეთ თქუენ თესლი, დასთესეთ ქუეყანასა. 23 23

23 Then Joseph said unto the people, Behold, I have bought you this day and your land for Pharaoh: lo, here is seed for you, and ye shall sow the land.

כד. וְהָיָה בַּתְּבוּאֹת וּנְתַתֶּם חֲמִישִׁית לְפַרְעֹה וְאַרְבַּע הַיָּדֹת יִהְיֶה לָכֶם לְזֶרַע הַשָּׂדֶה וּלְאָכְלְכֶם וְלַאֲשֶׁר בְּבָתֵּיכֶם וְלֶאֱכֹל לְטַפְּכֶם:

καὶ ἔσται τὰ γενήματα αὐτῆς δώσετε τὸ πέμπτον μέρος τῷ Φαραω τὰ δὲ τέσσαρα μέρη ἔσται ὑμῖν αὐτοῖς εἰς σπέρμα τῇ γῇ καὶ εἰς βρῶσιν ὑμῖν καὶ πᾶσιν τοῖς ἐν τοῖς οἴκοις ὑμῶν

24 ܘܡܵܐ ܕܥܵܐܠܵܐ ܥܠܲܠܬܵܐ: ܗܘܲܝܬܿܘܿܢ ܝܲܗ̄ܒܿܝܼܢ ܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܚܲܡܫܵܐ ܠܦܸܪܥܘܿܢ: ܘܐܲܪܒܲܥ ܡܢܵܘܵܢ ܢܸܗܘܝܵܢ ܠܟ݂ܘܿܢ ܠܙܲܪܥܵܐ ܘܲܠܚܲܩܠܵܐ: ܘܲܠܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܿܟ݂ܘܿܢ ܘܲܠܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ ܕܒ݂ܵܬܲܝܟܿܘܿܢ: ܘܲܠܡܹܐܟ݂ܘܼܠܬܵܐ ܕܝܼܩܲܪܬܿܟ݂ܘܿܢ.

ut fruges habere possitis. Quintam partem regi dabitis; quattuor reliquas permitto vobis in sementem et in cibum familiis et liberis vestris”.

Եւ եղիցին արդիւնք դորա, եւ տաջիք զհինգերորդ մասն փարաւոնի, եւ չորք մասունքն ձեր եղիցին ի սերմն երկրիդ եւ ի կերակուր ձեզ եւ ամենայն ընտանեաց ձերոց, եւ ի կերակուր տղայոց ձերոց:

და ნაყოფი მისი, რომელი იყოს, მოეცით მეხუთე ნაწილი ფარაოს, ხოლო ოთხი ნაწილი იყოს თავისა თქუენისა თესლად ქუეყანისა საზრდელად თქუენდა და ყოვლისა სახლისა თქუენისა და საჭმელად ჩჩჳლთა თქუენთა. 24 24

24 And it shall come to pass in the increase, that ye shall give the fifth part unto Pharaoh, and four parts shall be your own, for seed of the field, and for your food, and for them of your households, and for food for your little ones.

כה. וַיֹּאמְרוּ הֶחֱיִתָנוּ נִמְצָא חֵן בְּעֵינֵי אֲדֹנִי וְהָיִינוּ עֲבָדִים לְפַרְעֹה:

καὶ εἶπαν σέσωκας ἡμᾶς εὕρομεν χάριν ἐναντίον τοῦ κυρίου ἡμῶν καὶ ἐσόμεθα παῖδες Φαραω

25 ܘܐܸܡܲܪ݂ܘ ܐܲܚܝܼܬܵܢ: ܢܸܫܟܲܚ ܪܲܚܡܹܐ ܒܥܲܝܢܲܝ ܡܵܪܲܢ: ܘܢܸܗܘܸܐ ܥܲܒ݂ܕܹ̈ܐ ܠܦܸܪܥܘܿܢ.

Qui responderunt: “Tu salvasti nos! Respiciat nos tantum dominus noster, et laeti serviemus regi”.

Եւ ասեն. Կեցուցեր զմեզ, գտաք շնորհս առաջի տեառն մերոյ, եւ եղիցուք ծառայք փարաւոնի:

და მათ ჰრქუეს: მაცხოვნენ ჩუენ, ვპოვეთ მადლი წინაშე შენსა, უფალო ჩუენო, და ვიყუნეთ მონა ფარაოჲსა. 25 25

25 And they said, Thou hast saved our lives: let us find grace in the sight of my lord, and we will be Pharaoh's servants.

כו. וַיָּשֶׂם אֹתָהּ יוֹסֵף לְחֹק עַד הַיּוֹם הַזֶּה עַל אַדְמַת מִצְרַיִם לְפַרְעֹה לַחֹמֶשׁ רַק אַדְמַת הַכֹּהֲנִים לְבַדָּם לֹא הָיְתָה לְפַרְעֹה:

καὶ ἔθετο αὐτοῖς Ιωσηφ εἰς πρόσταγμα ἕως τῆς ἡμέρας ταύτης ἐπὶ γῆν Αἰγύπτου τῷ Φαραω ἀποπεμπτοῦν χωρὶς τῆς γῆς τῶν ἱερέων μόνον οὐκ ἦν τῷ Φαραω

26 ܘܣܵܡܹܗ ܝܵܘܣܸܦ ܢܵܡܘܿܣܵܐ ܥܕܲܡܵܐ ܠܝܵܘܡܵܢܵܐ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ: ܠܦܸܪܥܘܿܢ ܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܚܲܡܫܵܐ: ܒܲܠܚܘܿܕ݂ ܐܲܪܥܵܐ ܕܟ݂ܘܡܪܹ̈ܐ ܕܠܵܐ ܗ̄ܘܵܬܼ ܕܦܸܪܥܘܿܢ.

Ex eo tempore usque in praesentem diem in universa terra Aegypti regibus quinta pars solvitur; et factum est a Ioseph in legem absque terra sacerdotali, quae libera ab hac condicione est.

Եւ եդ նոցա օրէնս Յովսէփ մինչեւ ցայսօր յերկրին Եգիպտացւոց` հինգերորդել փարաւոնի, բաց յերկրէ քրմացն որ չէր փարաւոնի:

და დადვა იოსებ ბრძანებაჲ ქუეყანასა ეგჳპტისასა ვიდრე დღეინდელად დღედმდე: მეხუთე ნაწილი ფარაოს, თჳნიერ ხოლო ქუეყანისა მის მღდელთასა არა იყო ყოველი ფარაოჲსა. 26 26

26 And Joseph made it a law over the land of Egypt unto this day, that Pharaoh should have the fifth part, except the land of the priests only, which became not Pharaoh's.

כז. וַיֵּשֶׁב יִשְׂרָאֵל בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם בְּאֶרֶץ גּשֶׁן וַיֵּאָחֲזוּ בָהּ וַיִּפְרוּ וַיִּרְבּוּ מְאֹד:

κατῴκησεν δὲ Ισραηλ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ ἐπὶ τῆς γῆς Γεσεμ καὶ ἐκληρονόμησαν ἐπ᾽ αὐτῆς καὶ ηὐξήθησαν καὶ ἐπληθύνθησαν σφόδρα

27 ܘܝܼܬܸܒ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܘܒܲܐܪܥܵܐ ܕܓܹܫܲܢ: ܘܲܥܫܸܢܘ ܒܵܗ: ܘܲܟ݂ܒܲܪܘ ܘܲܣܓܼܝܼܘ ܛܵܒ݂.

Habitavit ergo Israel in Aegypto, id est in terra Gessen, et possedit eam; auctusque est et multiplicatus nimis.

Եւ բնակեաց Իսրայէլ յերկրին Եգիպտացւոց յերկրին ի Գեսեմ. եւ ժառանգեցան ի նմա, եւ աճեցին եւ բազմացան յոյժ:

ხოლო დაემკჳდრა ისრაჱლ ქუეყანასა ეგჳპტისასა, ქუეყანასა გესმეს, და დაეშენნეს მას ზედა და აღორძნდეს და განმრავლდეს ფრიად. 27 27

27 And Israel dwelt in the land of Egypt, in the country of Goshen; and they had possessions therein, and grew, and multiplied exceedingly.

כח. וַיְחִי יַעֲקֹב בְּאֶרֶץ מִצְרַיִם שְׁבַע עֶשְׂרֵה שָׁנָה וַיְהִי יְמֵי יַעֲקֹב שְׁנֵי חַיָּיו שֶׁבַע שָׁנִים וְאַרְבָּעִים וּמְאַת שָׁנָה:

ἐπέζησεν δὲ Ιακωβ ἐν γῇ Αἰγύπτῳ δέκα ἑπτὰ ἔτη ἐγένοντο δὲ αἱ ἡμέραι Ιακωβ ἐνιαυτῶν τῆς ζωῆς αὐτοῦ ἑκατὸν τεσσαράκοντα ἑπτὰ ἔτη

28 ܘܲܚܝܵܐ ܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܒܐܲܪܥܵܐ ܕܡܸܨܪܹܝܢ ܫܒܲܥܸܣܪܹܐ ܫܢ̈ܝܼܢ: ܘܲܗܘ̤ܵܘ ܝܵܘܡܵܘܗܝ ܕܝܲܥܩܘܿܒ݂ ܫܢܲܝ̈ ܚܲܝܵܘܗܝ: ܡܵܐܐ ܘܐܲܪܒܿܥܝܼܢ ܘܲܫܒܲܥ ܫܢ̈ܝܼܢ.

Et vixit Iacob in terra Aegypti decem et septem annis; factique sunt omnes dies vitae illius centum quadraginta septem annorum.

Եւ եկաց Յակոբ յերկրին Եգիպտացւոց ամս եւթն եւ տասն, եւ եղեն աւուրք Յակոբայ ամաց կենաց նորա հարեւր եւ քառասուն եւ եւթն ամ:

და ცხოვნდა იაკობ ეგჳპტეს ათჩჳდმეტ წელ და იყვნეს დღენი იაკობისნი და წელნი ცხორებისა მისისანი ასორმეოცდაშჳდ წელ. 28 28

28 And Jacob lived in the land of Egypt seventeen years: so the whole age of Jacob was an hundred forty and seven years.

כט. וַיִּקְרְבוּ יְמֵי יִשְׂרָאֵל לָמוּת וַיִּקְרָא לִבְנוֹ לְיוֹסֵף וַיֹּאמֶר לוֹ אִם נָא מָצָאתִי חֵן בְּעֵינֶיךָ שִׂים נָא יָדְךָ תַּחַת יְרֵכִי וְעָשִׂיתָ עִמָּדִי חֶסֶד וֶאֱמֶת אַל נָא תִקְבְּרֵנִי בְּמִצְרָיִם:

ἤγγισαν δὲ αἱ ἡμέραι Ισραηλ τοῦ ἀποθανεῖν καὶ ἐκάλεσεν τὸν υἱὸν αὐτοῦ Ιωσηφ καὶ εἶπεν αὐτῷ εἰ εὕρηκα χάριν ἐναντίον σου ὑπόθες τὴν χεῖρά σου ὑπὸ τὸν μηρόν μου καὶ ποιήσεις ἐπ᾽ ἐμὲ ἐλεημοσύνην καὶ ἀλήθειαν τοῦ μή με θάψαι ἐν Αἰγύπτῳ

29 ܘܲܩܪܸܒ݂ܘ ܝܵܘܡܵܘܗܝ ܕܝܼܣܪܵܝܹܠ ܠܲܡܡܵܬܼ: ܘܲܩܪܵܐ ܠܝܵܘܣܸܦ ܒܪܹܗ ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܹܗ: ܐܸܢ ܐܸܫܟܿܚܹܬܼ ܪܲܚܡܹܐ ܒܥܲܝܢܲܝܟ: ܣܝܼܡ ܐܝܼܕ݂ܵܟ݂ ܬܚܹܝܬܼ ܚܲܨܝ: ܘܐܵܘܡܹܝܟ ܒܡܵܪܝܵܐ: ܘܲܥܒܸܕ݂ ܥܲܡܝ ܛܲܝܒܿܘܼܬܼܵܐ ܘܩܘܼܫܬܵܐ: ܘܠܵܐ ܬܸܩܒܿܪܲܢܝ ܒܡܸܨܪܹܝܢ.

Cumque appropinquare cerneret diem mortis suae, vocavit filium suum Ioseph et dixit ad eum: “Si inveni gratiam in conspectu tuo, pone manum tuam sub femore meo et facies mihi misericordiam et veritatem, ut non sepelias me in Aegypto,

Եւ մերձեցան աւուրք Իսրայելի մեռանելոյ, եւ կոչեաց զորդի իւր զՅովսէփ եւ ասէ ցնա. Եթէ գտի շնորհս առաջի քո, դիր զձեռն քո ընդ երանօք իմովք, եւ արասցես ի վերայ իմ ողորմութիւն եւ ճշմարտութիւն, չթաղել զիս յԵգիպտոս:

და ვითარცა მოიწივნეს დღენი სიკუდილისა იაკობისნი; მოუწოდა იოსებს, ძესა თჳსსა, და ჰრქუა: უკუეთუ ვპოვე მადლი წინაშე შენსა, დამდევ ჴელი შენი წყვილთა ჩემთა და პოოს ჩემ თანა მოწყალებაჲ და ჭეშმარიტებაჲ, რათა არა დამფლა მე ეგჳპტეს. 29 29

29 And the time drew nigh that Israel must die: and he called his son Joseph, and said unto him, If now I have found grace in thy sight, put, I pray thee, thy hand under my thigh, and deal kindly and truly with me; bury me not, I pray thee, in Egypt:

ל. וְשָׁכַבְתִּי עִם אֲבֹתַי וּנְשָׂאתַנִי מִמִּצְרַיִם וּקְבַרְתַּנִי בִּקְבֻרָתָם וַיֹּאמַר אָנֹכִי אֶעְשֶׂה כִדְבָרֶךָ:

ἀλλὰ κοιμηθήσομαι μετὰ τῶν πατέρων μου καὶ ἀρεῖς με ἐξ Αἰγύπτου καὶ θάψεις με ἐν τῷ τάφῳ αὐτῶν ὁ δὲ εἶπεν ἐγὼ ποιήσω κατὰ τὸ ῥῆμά σου

30 ܘܐܸܫܟܲܒ݂ ܥܲܡ ܐܵܒ݂ܵܗܲܝ: ܘܲܫܩܘܿܠܲܝܢܝ ܡ̣ܢ ܡܸܨܪܹܝܢ ܘܲܩܒ݂ܘܿܪܲܝܢܝ ܒܩܲܒ݂ܪܗܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܵܘܣܸܦ: ܐܸܢܵܐ ܐܸܥܒܸܿܕ݂ ܐܲܝܟ ܡܸܠܬܼܵܟ.

sed dormiam cum patribus meis, et auferas me de terra hac condasque in sepulcro maiorum meorum”. Cui respondit Ioseph: “Ego faciam, quod iussisti”.

Այլ ննջեցից ընդ հարսն իմ, եւ բարձցեն զիս յԵգիպտոսէ, եւ թաղեսցեն զիս ի գերեզմանի նոցա: Եւ նա ասէ. Ես արարից ըստ բանի քում:

არამედ დავეფლა მე მამათა ჩუენთა თანა და განმიღე მე ეგჳპტით და დამფალ საფლავსა მამათასა, ხოლო მან თქუა: ეგე ვყო. 30 30

30 But I will lie with my fathers, and thou shalt carry me out of Egypt, and bury me in their buryingplace. And he said, I will do as thou hast said.

לא. וַיֹּאמֶר הִשָּׁבְעָה לִי וַיִּשָּׁבַע לוֹ וַיִּשְׁתַּחוּ יִשְׂרָאֵל עַל רֹאשׁ הַמִּטָּה:

εἶπεν δέ ὄμοσόν μοι καὶ ὤμοσεν αὐτῷ καὶ προσεκύνησεν Ισραηλ ἐπὶ τὸ ἄκρον τῆς ῥάβδου αὐτοῦ

31 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܡܝܼ ܠܝܼ: ܘܝܼܡܵܐ ܠܹܗ: ܘܲܣܓܸܕ݂ ܝܼܣܪܵܝܹܠ ܥܲܠ ܪܹܫ ܚܘܼܛܪܹܗ.

Et ille: “Iura ergo, inquit, mihi!”. Quo iurante, adoravit Israel conversus ad lectuli caput.

Եւ ասէ. Երդուիր ինձ: Եւ երդուաւ նմա: Եւ երկիր եպագ Իսրայէլ ի վերայ գլխոյ գաւազանի իւրոյ:

და ჰრქუა მას: მეფუცე მე! და ეფუცა იგი და თაყუანის-სცა ისრაილ წუერსა ზედა კუერთხისა მისისასა. 31 31

31 And he said, Swear unto me. And he sware unto him. And Israel bowed himself upon the bed's head.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e849a2f9-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display