Bibliotheca Polyglotta

א. וַיְצַו אֶת אֲשֶׁר עַל בֵּיתוֹ לֵאמֹר מַלֵּא אֶת אַמְתְּחֹת הָאֲנָשִׁים אֹכֶל כַּאֲשֶׁר יוּכְלוּן שְׂאֵת וְשִׂים כֶּסֶף אִישׁ בְּפִי אַמְתַּחְתּוֹ:

καὶ ἐνετείλατο Ιωσηφ τῷ ὄντι ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ λέγων πλήσατε τοὺς μαρσίππους τῶν ἀνθρώπων βρωμάτων ὅσα ἐὰν δύνωνται ἆραι καὶ ἐμβάλατε ἑκάστου τὸ ἀργύριον ἐπὶ τοῦ στόματος τοῦ μαρσίππου

1 ܘܲܦܩܲܕ݂ ܠܪܲܒ ܒܲܝܬܹܿܗ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܡܠܝܼ ܛܲܥܢܲܝܗܘܿܢ ܕܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܥܒ݂ܘܼܪܵܐ: ܟܡܵܐ ܕܡܸܫܟܿܚܝܼܢ ܠܡܸܫܩܲܠ: ܘܣܝܼܡ ܟܸܣܦܹܗ ܕܓܲܒ݂ܪܵܐ ܒܦܘܼܡ ܛܲܥܢܹܗ.

Praecepit autem Ioseph dispensatori domus suae dicens: “Imple saccos eorum frumento, quantum possunt capere, et pone pecuniam singulorum in summitate sacci.

Եւ հրաման ետ Յովսէփ հազարապետին իւրում եւ ասէ. Լցէք զամանս արանցն կերակրով որչափ եւ կարիցեն բառնալ, եւ դիք զարծաթն իւրաքանչիւր ի բերան ամանոյ իւրոյ:

და უბრძანა იოსებ ეზოჲსმოძღუარსა თჳსსა და ჰრქუა: აღავსენით ძაძანი მაგათ კაცთანი საზრდელითა, რაოდენ რომელ ედვას აღებად და შთაუდევით ვეცხლი კაცად-კაცადისა პირსა ზედა ძაძისა თჳსისასა. 1 1

1 And he commanded the steward of his house, saying, Fill the men's sacks with food, as much as they can carry, and put every man's money in his sack's mouth.

ב. וְאֶת גְּבִיעִי גְּבִיעַ הַכֶּסֶף תָּשִׂים בְּפִי אַמְתַּחַת הַקָּטֹן וְאֵת כֶּסֶף שִׁבְרוֹ וַיַּעַשׂ כִּדְבַר יוֹסֵף אֲשֶׁר דִּבֵּר:

καὶ τὸ κόνδυ μου τὸ ἀργυροῦν ἐμβάλατε εἰς τὸν μάρσιππον τοῦ νεωτέρου καὶ τὴν τιμὴν τοῦ σίτου αὐτοῦ ἐγενήθη δὲ κατὰ τὸ ῥῆμα Ιωσηφ καθὼς εἶπεν

2 ܘܣܲܒ݂ ܐܸܣܩܦܵܐ ܕܝܼܠܝ ܕܣܹܐܡܵܐ: ܘܣܝܼܡ ܒܦܘܼܡ ܛܲܥܢܹܗ ܕܲܙܥܘܿܪܵܐ: ܘܲܟ݂ܣܸܦ ܡܝܵܪܹܗ: ܘܲܥܒܲܕ݂ ܥܲܒ݂ܕܵܐ ܐܲܝܟ ܡܸܠܬܹܗ ܕܝܵܘܣܸܦ.

Scyphum autem meum argenteum et pretium, quod dedit tritici, pone in ore sacci iunioris”. Factumque est ita.

Եւ զսկիհն իմ արծաթի դիջիք յամանի կրտսերոյն, եւ զգինս ցորենոյ նորա: Եւ եղեւ ըստ բանին Յովսեփայ որպէս եւ ասաց:

და ბარძიმი იგი ჩემი ვეცხლისა შთაუდევით ძაძასა უმრწემესისასა და სასყიდელი-ცა იფქლისა მისისაჲ, ხოლო მათ ყუეს სიტყჳსა მის იოსებისსა, ვითარ-იგი უბრძანა მათ. 2 2

2 And put my cup, the silver cup, in the sack's mouth of the youngest, and his corn money. And he did according to the word that Joseph had spoken.

ג. הַבֹּקֶר אוֹר וְהָאֲנָשִׁים שֻׁלְּחוּ הֵמָּה וַחֲמֹרֵיהֶם:

τὸ πρωὶ διέφαυσεν καὶ οἱ ἄνθρωποι ἀπεστάλησαν αὐτοὶ καὶ οἱ ὄνοι αὐτῶν

3 ܘܟܲܕ݂ ܗܘܵܐ ܫܲܦܪܵܐ: ܐܸܫܬܿܪܝܼܘ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ ܠܡܹܐܙܲܠ: ܗܸܢܘܿܢ ܘܚܸܡܪ̈ܗܘܿܢ.

Et, orto mane, dimissi sunt cum asinis suis.

Եւ իբրեւ առաւօտ եղեւ, արձակեցան արքն, ինքեանք եւ էշք իւրեանց:

ღამე იგი განთენა და კაცნი იგი წარიგზავნნეს და კარაულნი მათნი 3 3

3 As soon as the morning was light, the men were sent away, they and their asses.

ד. הֵם יָצְאוּ אֶת הָעִיר לֹא הִרְחִיקוּ וְיוֹסֵף אָמַר לַאֲשֶׁר עַל בֵּיתוֹ קוּם רְדֹף אַחֲרֵי הָאֲנָשִׁים וְהִשַּׂגְתָּם וְאָמַרְתָּ אֲלֵהֶם לָמָּה שִׁלַּמְתֶּם רָעָה תַּחַת טוֹבָה:

ἐξελθόντων δὲ αὐτῶν τὴν πόλιν οὐκ ἀπέσχον μακράν καὶ Ιωσηφ εἶπεν τῷ ἐπὶ τῆς οἰκίας αὐτοῦ ἀναστὰς ἐπιδίωξον ὀπίσω τῶν ἀνθρώπων καὶ καταλήμψῃ αὐτοὺς καὶ ἐρεῖς αὐτοῖς τί ὅτι ἀνταπεδώκατε πονηρὰ ἀντὶ καλῶν

4 ܗܸܢܘܿܢ ܢܦܲܩܘ ܡ̣ܢ ܩܪܝܼܬܼܵܐ: ܘܠܵܐ ܐܲܪܚܸܩܘ: ܘܝܵܘܣܸܦ ܐܸܡܲܪ ܠܪܲܒ ܒܲܝܬܹܿܗ: ܩܘܼܡ ܪܕ݂ܘܿܦ ܒܵܬܲܪ ܓܲܒ݂ܪܹ̈ܐ: ܘܐܲܕ݂ܪܸܟ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ: ܠܡܵܢܵܐ ܦܪܲܥܬܿܘܿܢ ܒܝܼܫܬܵܐ ܚܠܵܦ ܛܵܒ݂ܬܼܵܐ.

Iamque urbem exierant et processerant paululum, tunc Ioseph, arcessito dispensatore domus: “Surge, inquit, et persequere viros; et apprehensis dicito: "Quare reddidistis malum pro bono? Cur furati estis mihi scyphum argenteum?

Եւ իբրեւ ելին ըստ քաղաքն, եւ չէին մեկնեալ ի բաց, ասէ Յովսէփ ցհազարապետն իւր. Արի՛, պնդեաց զհետ արանցն, եւ հասցես նոցա, եւ ասասցես ցնոսա. Զի՞ է զի հատուցէք չար փոխանակ բարեաց:

და ვითარცა განვლეს ქალაქი, არღა განშორებულ იყვნეს შორად, ჰრქუა იოსებ ეზოსმოძღუარსა თჳსსა: აღდეგ, დევნა-უყავ კაცთა მათ, ეწიე და არქუ მათ: რაჲსათჳს მომაგეთ მე ბოროტი კეთილისა წილ? 4 4

4 And when they were gone out of the city, and not yet far off, Joseph said unto his steward, Up, follow after the men; and when thou dost overtake them, say unto them, Wherefore have ye rewarded evil for good?

ה. הֲלוֹא זֶה אֲשֶׁר יִשְׁתֶּה אֲדֹנִי בּוֹ וְהוּא נַחֵשׁ יְנַחֵשׁ בּוֹ הֲרֵעֹתֶם אֲשֶׁר עֲשִׂיתֶם:

ἵνα τί ἐκλέψατέ μου τὸ κόνδυ τὸ ἀργυροῦν οὐ τοῦτό ἐστιν ἐν ᾧ πίνει ὁ κύριός μου αὐτὸς δὲ οἰωνισμῷ οἰωνίζεται ἐν αὐτῷ πονηρὰ συντετέλεσθε ἃ πεποιήκατε

5 ܗܵܢܵܐ ܐܸܣܩܦܵܐ ܕܫܵܬܹܐ ܒܹܗ ܡܵܪܝ: ܐܵܦ ܡܢܲܚܵܫܘܼ ܡܢܲܚܸܫ ܒܹܗ: ܐܲܒ݂ܐܸܫܬܿܘܿܢ ܒܡܸܕܸܿܡ ܕܲܥܒܲܕ݂ܬܿܘܿܢ.

Nonne ipse est, in quo bibit dominus meus et in quo augurari solet? Pessimam rem fecistis!"”.

Ընդէ՞ր գողացայք զսկիհն արծաթի:`` Ո՞չ այն էր որով ըմպէր տէրն իմ, եւ նովաւ ինքն հմայելով հմայէր. եւ արդ չար գործեցէք զոր արարէքդ:

რასა მიმპარეთ მე ბარძიმი ვეცხლისაჲ, ანუ არა ესე არს-ა, რომლითა სუამნ უფალი ჩემი და იგი ზმნით იზმნიან მაგით? ბოროტი აღასრულეთ რომელ ესე ჰყავთ. 5 5

5 Is not this it in which my lord drinketh, and whereby indeed he divineth? ye have done evil in so doing.

ו. וַיַּשִּׂגֵם וַיְדַבֵּר אֲלֵהֶם אֶת הַדְּבָרִים הָאֵלֶּה:

εὑρὼν δὲ αὐτοὺς εἶπεν αὐτοῖς κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα

6 ܘܐܲܕ݂ܪܸܟ ܐܸܢܘܿܢ: ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܗܘܿܢ ܐܲܝܟ ܡܸܠܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ.

Fecit ille, ut iusserat, et apprehensis per ordinem locutus est.

Եւ իբրեւ եգիտ զնոսա, ասէ ըստ բանիցս այսոցիկ:

და ვითარ ეწია იგი, ჰრქუა მათ სიტყჳსა მისებრ. 6 6

6 And he overtook them, and he spake unto them these same words.

ז. וַיֹּאמְרוּ אֵלָיו לָמָּה יְדַבֵּר אֲדֹנִי כַּדְּבָרִים הָאֵלֶּה חָלִילָה לַעֲבָדֶיךָ מֵעֲשׂוֹת כַּדָּבָר הַזֶּה:

οἱ δὲ εἶπον αὐτῷ ἵνα τί λαλεῖ ὁ κύριος κατὰ τὰ ῥήματα ταῦτα μὴ γένοιτο τοῖς παισίν σου ποιῆσαι κατὰ τὸ ῥῆμα τοῦτο

7 ܐܵܡܪܝܼܢ ܠܹܗ: ܠܵܐ ܢܹܐܡܲܪ ܡܵܪܲܢ ܡܸܠܹ̈ܐ ܗܵܠܹܝܢ: ܚܵܣ ܠܥܲܒ݂ܕܲܝܟ ܠܡܸܥܒܲܕ݂ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܵܐ ܗܵܢܵܐ.

Qui responderunt: “Quare sic loquitur dominus noster? Absit a servis tuis, ut tantum flagitii commiserimus.

Եւ նոքա ասեն ցնա. Ընդէ՞ր խօսիցի տէր այդպիսի բանս. քաւ լիցի ծառայից քոց առնել ըստ բանիդ այդմիկ:

ხოლო მათ მიუგეს და ჰრქუეს: რად იტყჳს უფალი ჩუენი სიტყუასა მაგას? ნუ იყოფინ ჩუენდა, მონათა შენთა სიტყჳსა მაგისებრ. 7 7

7 And they said unto him, Wherefore saith my lord these words? God forbid that thy servants should do according to this thing:

ח. הֵן כֶּסֶף אֲשֶׁר מָצָאנוּ בְּפִי אַמְתְּחֹתֵינוּ הֱשִׁיבֹנוּ אֵלֶיךָ מֵאֶרֶץ כְּנָעַן וְאֵיךְ נִגְנֹב מִבֵּית אֲדֹנֶיךָ כֶּסֶף אוֹ זָהָב:

εἰ τὸ μὲν ἀργύριον ὃ εὕρομεν ἐν τοῖς μαρσίπποις ἡμῶν ἀπεστρέψαμεν πρὸς σὲ ἐκ γῆς Χανααν πῶς ἂν κλέψαιμεν ἐκ τοῦ οἴκου τοῦ κυρίου σου ἀργύριον ἢ χρυσίον

8 ܗܵܐ ܟܸܣܦܵܐ ܕܐܸܫܟܲܚܢ ܒܦܘܼܡ ܛܲܥܢܲܝܢ: ܐܲܗܦܸܟ݂ܢܵܝܗܝ ܡ̣ܢ ܐܲܪܥܵܐ ܕܲܟ݂ܢܲܥܢ: ܐܲܝܟܲܢܵܐ ܓܵܢܒ݂ܝܼܢ ܗ̄ܘܲܝܢ ܡ̣ܢ ܒܹܝܬܼ ܡܵܪܵܟ݂ ܕܲܗܒ݂ܵܐ ܘܣܹܐܡܵܐ.

Pecuniam, quam invenimus in summitate saccorum, reportavimus ad te de terra Chanaan; et quomodo consequens est, ut furati simus de domo domini tui aurum vel argentum?

Զի եթէ զարծաթն զոր գտաք յամանս մեր` դարձուցաք առ ձեզ յերկրէն Քանանացւոց, զիա՞րդ գողանայաք ի տանէ տեառն քո արծաթ կամ ոսկի:

უკუეთუ ვეცხლი იგი, რომელ ვპოვეთ ჭურჭელთა ჩუენთა, მოვიღე შენდა ქუეყანით ქანანით, ვითარმცა ვიპარეთ სახლისაგან უფლისა შენისა ოქროჲ, გინა ვეცხლი? 8 8

8 Behold, the money, which we found in our sacks' mouths, we brought again unto thee out of the land of Canaan: how then should we steal out of thy lord's house silver or gold?

ט. אֲשֶׁר יִמָּצֵא אִתּוֹ מֵעֲבָדֶיךָ וָמֵת וְגַם אֲנַחְנוּ נִהְיֶה לַאדֹנִי לַעֲבָדִים:

παρ᾽ ᾧ ἂν εὑρεθῇ τὸ κόνδυ τῶν παίδων σου ἀποθνῃσκέτω καὶ ἡμεῖς δὲ ἐσόμεθα παῖδες τῷ κυρίῳ ἡμῶν

9 ܡܿܢ ܕܢܸܫܬܿܟܲܚ ܠܘܵܬܹܗ ܡ̣ܢ ܥܲܒ݂ܕܲܝܟ ܢܡܘܼܬܼ: ܘܲܚܢܲܢ ܢܸܗܘܸܐ ܥܲܒ݂ܕܹ̈ܐ ܠܡܵܪܲܢ.

Apud quemcumque fuerit inventum servorum tuorum, quod quaeris, moriatur; et nos erimus servi domini nostri”.

Եւ արդ առ որում գտցի ի ծառայից քոց սկիհն` մեռցի, եւ մեք եղիցուք տեառն մերում ծառայք:

ხოლო რომლისაცა თანა იპოოს მონათა შენთაგანისა ბარძიმი იგი მოკუედინ და ჩუენმცა ვართ უფლისა შენისა მონა. 9 9

9 With whomsoever of thy servants it be found, both let him die, and we also will be my lord's bondmen.

י. וַיֹּאמֶר גַּם עַתָּה כְדִבְרֵיכֶם כֶּן הוּא אֲשֶׁר יִמָּצֵא אִתּוֹ יִהְיֶה לִּי עָבֶד וְאַתֶּם תִּהְיוּ נְקִיִּם:

ὁ δὲ εἶπεν καὶ νῦν ὡς λέγετε οὕτως ἔσται ὁ ἄνθρωπος παρ᾽ ᾧ ἂν εὑρεθῇ τὸ κόνδυ αὐτὸς ἔσται μου παῖς ὑμεῖς δὲ ἔσεσθε καθαροί

10 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܐܵܦ ܗܵܫܵܐ ܐܲܝܟ ܡܸܠܲܬܼܟ݂ܘܿܢ ܗܵܟܲܢܵܐ: ܡܿܢ ܕܢܸܫܬܿܟܲܚ ܠܘܵܬܹܗ: ܗܘܼ ܢܸܗܘܸܐ ܠܝܼ ܥܲܒ݂ܕܵܐ: ܘܐܲܢ̄ܬܿܘܿܢ ܬܸܗܘܘܿܢ ܙܲܟܵܝܼܝܢ.

Qui dixit eis: “Fiat iuxta vestram sententiam: apud quemcumque fuerit inventum, ipse sit servus meus; vos autem eritis innoxii”.

Եւ նա ասէ. Այդպէս եղիցի որպէս ասացէքդ. առ որում գտցի սկիհն` եղիցի իմ ծառայ, եւ դուք անպարտք լինիցիք:

ხოლო მან ჰრქუა: და აწ ვითარ იტყჳთ, ეგრე იყავნ. ვის თანა-ცა იპოოს ბარძიმი იგი, იყავნ ჩუენდა მონა. ხოლო თქუენ უბრალო იყვნეთ. 10 10

10 And he said, Now also let it be according unto your words: he with whom it is found shall be my servant; and ye shall be blameless.

יא. וַיְמַהֲרוּ וַיּוֹרִדוּ אִישׁ אֶת אַמְתַּחְתּוֹ אָרְצָה וַיִּפְתְּחוּ אִישׁ אַמְתַּחְתּוֹ:

καὶ ἔσπευσαν καὶ καθεῖλαν ἕκαστος τὸν μάρσιππον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν καὶ ἤνοιξαν ἕκαστος τὸν μάρσιππον αὐτοῦ

11 ܘܐܸܣܬܲܪܗܲܒ݂ܘ: ܘܐܲܚܸܬܼܘ ܓܒܲܪ ܛܲܥܢܹܗ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ: ܘܲܦܬܲܚ ܓܒܲܪ ܛܲܥܢܹܗ.

Itaque festinato deponentes in terram saccos aperuerunt singuli.

Եւ փութացան իջուցին զբեռն իւրաքանչիւր ի գետին, եւ բացին իւրաքանչիւր զաման իւր:

და ისწრაფეს და გარდაჰჴადეს კაცად-კაცადმან ტჳრთი თჳსი და განჴსნეს თითოეულად ძაძა თჳსი. 11 11

11 Then they speedily took down every man his sack to the ground, and opened every man his sack.

יב. וַיְחַפֵּשׂ בַּגָּדוֹל הֵחֵל וּבַקָּטֹן כִּלָּה וַיִּמָּצֵא הַגָּבִיעַ בְּאַמְתַּחַת בִּנְיָמִן:

ἠρεύνα δὲ ἀπὸ τοῦ πρεσβυτέρου ἀρξάμενος ἕως ἦλθεν ἐπὶ τὸν νεώτερον καὶ εὗρεν τὸ κόνδυ ἐν τῷ μαρσίππῳ τῷ Βενιαμιν

12 ܘܲܒ݂ܨܵܘ: ܡ̣ܢ ܪܲܒܵܐ ܫܵܪܝܼ: ܘܒܲܙܥܘܿܪܵܐ ܫܲܠܸܡ: ܘܐܸܫܬܿܟܲܚ ܐܸܣܩܦܵܐ ܒܛܲܥܢܹܗ ܕܒܸܢܝܵܡܹܝܢ.

Quos scrutatus incipiens a maiore usque ad minimum invenit scyphum in sacco Beniamin.

Եւ յուզեաց` սկսեալ յերիցուէն մինչեւ եկն կատարեաց ի կրտսերն, եւ եգիտ զսկիհն յամանի Բենիամինի:

და იწყო და აღიხილვიდა უხუცესითგან, ვიდრემდე მოვიდა უმრწემესისა და პოვა ბარძიმი იგი ტჳრთსა შინა ბენიამენისსა. 12 12

12 And he searched, and began at the eldest, and left at the youngest: and the cup was found in Benjamin's sack.

יג. וַיִּקְרְעוּ שִׂמְלֹתָם וַיַּעֲמֹס אִישׁ עַל חֲמֹרוֹ וַיָּשֻׁבוּ הָעִירָה:

καὶ διέρρηξαν τὰ ἱμάτια αὐτῶν καὶ ἐπέθηκαν ἕκαστος τὸν μάρσιππον αὐτοῦ ἐπὶ τὸν ὄνον αὐτοῦ καὶ ἐπέστρεψαν εἰς τὴν πόλιν

13 ܘܨܲܪܝܼܘ ܠܒ݂ܘܼܫܲܝܗܘܿܢ: ܘܲܫܩܲܠܘ ܓܒܲܪ ܥܲܠ ܚܡܵܪܹܗ: ܘܲܗܦܲܟ݂ܘ ܠܲܩܪܝܼܬܼܵܐ.

At illi, scissis vestibus, oneratisque rursum asinis, reversi sunt in oppidum.

Եւ պատառեցին զհանդերձս իւրեանց, եւ եդին իւրաքանչիւր զբեռն իւր ի վերայ իշոյ իւրոյ, եւ դարձան ի քաղաքն:

ხოლო მათ დაიპეს სამოსელი მათი და აჰკიდეს კაცად-კაცადმან ტჳრთი თჳსი კარაულსა მათსა და მიიქცეს ქალაქად. 13 13

13 Then they rent their clothes, and laded every man his ass, and returned to the city.

יד. וַיָּבֹא יְהוּדָה וְאֶחָיו בֵּיתָה יוֹסֵף וְהוּא עוֹדֶנּוּ שָׁם וַיִּפְּלוּ לְפָנָיו אָרְצָה:

εἰσῆλθεν δὲ Ιουδας καὶ οἱ ἀδελφοὶ αὐτοῦ πρὸς Ιωσηφ ἔτι αὐτοῦ ὄντος ἐκεῖ καὶ ἔπεσον ἐναντίον αὐτοῦ ἐπὶ τὴν γῆν

14 ܘܥܲܠ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܘܐܲܚܵܘ̈ܗܝ ܠܘܵܬܼ ܝܵܘܣܸܦ: ܘܗܘܼ ܥܕܲܟܹܿܝܠ ܬܲܡܵܢ: ܘܲܢܦܲܠܘ ܩܕ݂ܵܡܵܘܗܝ ܥܲܠ ܐܲܪܥܵܐ.

Et Iudas cum fratribus ingressus est ad Ioseph necdum enim de loco abierat omnesque ante eum pariter in terram corruerunt.

Եւ եմուտ Յուդա եւ եղբարք իւր առ Յովսէփ, մինչդեռ անդէն էր, եւ անկաւ առաջի նորա ի վերայ երկրի:

შევიდა იუდა და ძმანი მისნი იოსებისა, ვიდრე სახლსა-ღა შინა იყო და დაცჳვეს წინაშე მისსა ქუეყანისა ზედა. 14 14

14 And Judah and his brethren came to Joseph's house; for he was yet there: and they fell before him on the ground.

טו. וַיֹּאמֶר לָהֶם יוֹסֵף מָה הַמַּעֲשֶׂה הַזֶּה אֲשֶׁר עֲשִׂיתֶם הֲלוֹא יְדַעְתֶּם כִּי נַחֵשׁ יְנַחֵשׁ אִישׁ אֲשֶׁר כָּמֹנִי:

εἶπεν δὲ αὐτοῖς Ιωσηφ τί τὸ πρᾶγμα τοῦτο ὃ ἐποιήσατε οὐκ οἴδατε ὅτι οἰωνισμῷ οἰωνιεῖται ἄνθρωπος οἷος ἐγώ

15 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ ܝܵܘܣܸܦ: ܡܵܢܵܘ ܥܒ݂ܵܕ݂ܵܐ ܗܵܢܵܐ ܕܲܥܒܲܕ݂ܬܿܘܿܢ: ܠܵܐ ܝܲܕ݂ܥܝܼܬܿܘܿܢ: ܕܲܡܢܲܚܵܫܘܼ ܡܢܲܚܸܫ ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܕܐܲܟ݂ܘܵܬܼܝ.

Quibus ille ait: “Cur sic agere voluistis? An ignoratis quod non sit similis mei in augurandi scientia?”.

Ասէ ցնոսա Յովսէփ. Զի՞նչ են իրքդ զոր արարէք. ո՞չ գիտէք թէ հմայելով հմայէ այր որ իբրեւ զիս է:

ჰრქუა მათ იოსებ: რაჲ-ვსე ჰქმენით? არა იცითა, რამეთუ ზმნით იზმნის კაცი ჩემ ვითარი? 15 15

15 And Joseph said unto them, What deed is this that ye have done? wot ye not that such a man as I can certainly divine?

טז. וַיֹּאמֶר יְהוּדָה מַה נֹּאמַר לַאדֹנִי מַה נְּדַבֵּר וּמַה נִּצְטַדָּק הָאֱלֹהִים מָצָא אֶת עֲוֹן עֲבָדֶיךָ הִנֶּנּוּ עֲבָדִים לַאדֹנִי גַּם אֲנַחְנוּ גַּם אֲשֶׁר נִמְצָא הַגָּבִיעַ בְּיָדוֹ:

εἶπεν δὲ Ιουδας τί ἀντεροῦμεν τῷ κυρίῳ ἢ τί λαλήσωμεν ἢ τί δικαιωθῶμεν ὁ δὲ θεὸς εὗρεν τὴν ἀδικίαν τῶν παίδων σου ἰδού ἐσμεν οἰκέται τῷ κυρίῳ ἡμῶν καὶ ἡμεῖς καὶ παρ᾽ ᾧ εὑρέθη τὸ κόνδυ

16 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ: ܡܵܢܵܐ ܢܹܐܡܲܪ ܠܡܵܪܝ: ܘܡܵܢܵܐ ܢܡܲܠܸܠ: ܘܲܒ݂ܡܵܢܵܐ ܢܸܙܟܸܿܐ: ܡ̣ܢ ܩܕ݂ܵܡ ܐܲܠܵܗܵܐ ܐܸܫܬܿܟܲܚ ܚܛܵܗܵܐ ܠܥܲܒ݂ܕܲܝܟ: ܗܵܐ ܚܢܲܢ ܥܲܒ݂ܕܸܐ ܠܡܵܪܝ: ܐܵܦ ܚܢܲܢ: ܐܵܦ ܡܿܢ ܕܐܸܫܬܿܟܲܚ ܐܸܣܩܦܵܐ ܒܐܝܼܕܹܗ.

Cui Iudas: “Quid respondebimus, inquit, domino meo? Vel quid loquemur aut iuste poterimus obtendere? Deus invenit iniquitatem servorum tuorum; en omnes servi sumus domini mei, et nos et apud quem inventus est scyphus”.

Ասէ Յուդա. Զի՜նչ տացուք պատասխանի տեառն, կամ զի՜նչ խօսիցիմք, կամ զո՜ր իրաւունս ցուցանիցեմք. եգիտ Աստուած զյանցանս ծառայից քոց. արդ աւասիկ կամք ծառայք տեառն մերոյ, ե՛ւ մեք ե՛ւ առ որում եւ սկիհն գտաւ:

ჰრქუა მას იუდა: რაჲ სიტყუაჲ მიუგოთ უფალსა ჩუენსა, ანუ რასა ვიტყოდით, ანუ რასა ვიმართლობდეთ, რამეთუ ღმერთმან პოვნა მონანი თჳსნი ცოდვასა შინა. აჰა ესერა, ვართ ჩუენ მონა უფლისა ჩუენისა და რომლისა თანა იპოვა ბარძიმი იგი. 16 16

16 And Judah said, What shall we say unto my lord? what shall we speak? or how shall we clear ourselves? God hath found out the iniquity of thy servants: behold, we are my lord's servants, both we, and he also with whom the cup is found.

יז. וַיֹּאמֶר חָלִילָה לִּי מֵעֲשׂוֹת זֹאת הָאִישׁ אֲשֶׁר נִמְצָא הַגָּבִיעַ בְּיָדוֹ הוּא יִהְיֶה לִּי עָבֶד וְאַתֶּם עֲלוּ לְשָׁלוֹם אֶל אֲבִיכֶם:

εἶπεν δὲ Ιωσηφ μή μοι γένοιτο ποιῆσαι τὸ ῥῆμα τοῦτο ὁ ἄνθρωπος παρ᾽ ᾧ εὑρέθη τὸ κόνδυ αὐτὸς ἔσται μου παῖς ὑμεῖς δὲ ἀνάβητε μετὰ σωτηρίας πρὸς τὸν πατέρα ὑμῶν

17 ܐܸܡܲܪ ܠܗܘܿܢ: ܚܵܣ ܠܝܼ ܕܐܸܥܒܸܿܕ ܗܵܕܹܐ: ܓܲܒ݂ܪܵܐ ܕܐܸܫܬܿܟܲܚ ܐܸܣܩܦܵܐ ܠܘܵܬܹܗ: ܗܘܼ ܢܸܗܘܸܐ ܠܝܼ ܥܲܒ݂ܕܵܐ: ܘܐܲܢ̄ܬܿܘܿܢ ܣܲܩܘ ܒܲܫܠܵܡܵܐ ܠܘܵܬܼ ܐܲܒ݂ܘܼܟ݂ܘܿܢ.

Respondit Ioseph: “Absit a me, ut sic agam! Qui furatus est scyphum, ipse sit servus meus; vos autem abite liberi ad patrem vestrum”.

Եւ նա ասէ. Քա՛ւ լիցի ինձ առնել զբանդ զայդ. այրն առ որում սկիհն գտաւ` նա եղիցի իմ ծառայ, եւ դուք ելէք ողջութեամբ առ հայրն ձեր:

ჰრქუა მას იოსებ: ნუ იყოფინ ჩემდა ყოფად სიტყჳსა მაგის, კაცი რომლისა თანა იპოვა ბარძიმი იგი, იგი-ცა იყოს ჩემდა მონა ხოლო თქუენ აღვედით ცოცხლებით მამისა თქუენისა. 17 17

17 And he said, God forbid that I should do so: but the man in whose hand the cup is found, he shall be my servant; and as for you, get you up in peace unto your father.

יח. וַיִּגַּשׁ אֵלָיו יְהוּדָה וַיֹּאמֶר בִּי אֲדֹנִי יְדַבֶּר נָא עַבְדְּךָ דָבָר בְּאָזְנֵי אֲדֹנִי וְאַל יִחַר אַפְּךָ בְּעַבְדֶּךָ כִּי כָמוֹךָ כְּפַרְעֹה:

ἐγγίσας δὲ αὐτῷ Ιουδας εἶπεν δέομαι κύριε λαλησάτω ὁ παῖς σου ῥῆμα ἐναντίον σου καὶ μὴ θυμωθῇς τῷ παιδί σου ὅτι σὺ εἶ μετὰ Φαραω

18 ܘܲܩܪܸܒ݂ ܠܘܵܬܹܗ ܝܼܗܘܼܕ݂ܵܐ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܒܵܥܹܐ ܐ̄ܢܵܐ ܡܸܢܵܟ݂ ܡܵܪܝ: ܢܡܲܠܸܠ ܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܡܸܠܬܼܵܐ ܩܕ݂ܵܡܲܝܟ ܡܵܪܝ: ܘܠܵܐ ܢܸܬܼܚܲܡܲܬܼ ܪܘܼܓܼܙܵܟ݂ ܥܲܠ ܥܲܒ݂ܕܵܟ: ܡܸܛܠ ܕܐܲܢ̄ܬ ܐܲܝܟ ܦܸܪܥܘܿܢ.

Accedens autem propius Iudas confidenter ait: “Oro, domine mi, loquatur servus tuus verbum in auribus tuis, et ne irascaris famulo tuo; tu es enim sicut pharao!

Մատուցեալ առ նա Յուդա եւ ասէ. Աղաչեմ, տէր, խօսեսցի ծառայ քո բան մի առաջի քո. մի՛ բարկասցիս ծառայի քում, զի դու ես յետ փարաւոնի:

მი-რე-ეახლა მას იუდა და ჰრქუა: გევედრები უფალო, იტყოდი მონა შენი წინაშე შენსა და ნუ განჰრისხნები მონისა შენისათჳს, რამეთუ შე ხარ შემდგომი ფარაოსა. 18 18

18 Then Judah came near unto him, and said, Oh my lord, let thy servant, I pray thee, speak a word in my lord's ears, and let not thine anger burn against thy servant: for thou art even as Pharaoh.

יט. אֲדֹנִי שָׁאַל אֶת עֲבָדָיו לֵאמֹר הֲיֵשׁ לָכֶם אָב אוֹ אָח:

κύριε σὺ ἠρώτησας τοὺς παῖδάς σου λέγων εἰ ἔχετε πατέρα ἢ ἀδελφόν

19 ܡܵܪܝ ܫܲܐܸܠ ܠܥܲܒ݂ܕܵܘܗܝ ܘܐܸܡܲܪ݂: ܐܝܼܬܼ ܠܟ݂ܘܿܢ ܐܲܒ݂ܵܐ ܐܵܘ ܐܲܚܵܐ.

Dominus meus interrogavit prius servos suos: "Habetis patrem aut fratrem?".

Տէր, դու հարցեր ցծառայս քո եւ ասացեր, եթէ Կայցէ՞ ձեր հայր կամ եղբայր:

შენ გვკითხე მონათა შენთა და სთქუ: უკუეთუ გივის მამაჲ, გინათუ ძმაჲ? 19 19

19 My lord asked his servants, saying, Have ye a father, or a brother?

כ. וַנֹּאמֶר אֶל אֲדֹנִי יֶשׁ לָנוּ אָב זָקֵן וְיֶלֶד זְקֻנִים קָטָן וְאָחִיו מֵת וַיִּוָּתֵר הוּא לְבַדּוֹ לְאִמּוֹ וְאָבִיו אֲהֵבוֹ:

καὶ εἴπαμεν τῷ κυρίῳ ἔστιν ἡμῖν πατὴρ πρεσβύτερος καὶ παιδίον γήρως νεώτερον αὐτῷ καὶ ὁ ἀδελφὸς αὐτοῦ ἀπέθανεν αὐτὸς δὲ μόνος ὑπελείφθη τῇ μητρὶ αὐτοῦ ὁ δὲ πατὴρ αὐτὸν ἠγάπησεν

20 ܘܐܸܡܲܪ݂ܢ ܠܡܵܪܝ: ܐܝܼܬܼ ܠܲܢ ܐܲܒ݂ܵܐ ܣܵܒ݂ܵܐ: ܘܲܒ݂ܪܵܐ ܒܲܪ ܣܲܝܒܿܘܼܬܼܵܐ ܙܥܘܿܪܵܐ: ܘܐܲܚܘܼܗܝ ܡܝܼܬܼ: ܘܗܘܼ ܒܲܠܚܘܿܕ݂ܵܘܗܝ ܐܸܫܬܿܚܲܪ ܠܐܸܡܹܗ: ܘܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܪܵܚܸܡ ܠܹܗ.

Et nos respondimus domino meo: "Est nobis pater senex et puer parvulus, qui in senectute illius natus est, cuius uterinus frater mortuus est; et ipse solus superest a matre sua, pater vero tenere diligit eum"”.

Եւ մեք ասեմք տեառն. Կայ մեր հայր ծերացեալ, եւ մանուկ մի կրտսեր, որդի ծերութեան նորա, եւ եղբայր նորա մեռաւ, եւ նա միայն մնաց մօր իւրոյ, եւ հայրն սիրէ զնա:

და გარქუთ უფალსა ჩუენისა, ვითარმედ გჳვის ჩუენ მამაჲ მოხუცებული და ძე სიბერისა მისისა. ძმაჲ მისი მოკუდა და იგი მარტო დაშთა დედასა მისსა და მამამან მისმან შეიყუარა იგი. 20 20

20 And we said unto my lord, We have a father, an old man, and a child of his old age, a little one; and his brother is dead, and he alone is left of his mother, and his father loveth him.

כא. וַתֹּאמֶר אֶל עֲבָדֶיךָ הוֹרִדֻהוּ אֵלָי וְאָשִׂימָה עֵינִי עָלָיו:

εἶπας δὲ τοῖς παισίν σου καταγάγετε αὐτὸν πρός με καὶ ἐπιμελοῦμαι αὐτοῦ

21 ܘܐܸܡܲܪ݂ܬ ܠܥܲܒ݂ܕܲܝܟ: ܐܲܚܬܼܘܗܝ ܠܘܵܬܼܝ ܘܐܹܣܝܼܡ ܥܲܝܢܝ ܥܠܵܘܗܝ.

Dixistique servis tuis: "Adducite eum ad me, et ponam oculos meos super illum".

Եւ ասացեր ցծառայս քո. Իջուցէք զնա առ իս եւ խնամարկեցից նմա:

ხოლო შენ არქუ მონათა შენთა: მოიყუანეთ იგი ჩემდა და მე ვიღუაწო იგი. 21 21

21 And thou saidst unto thy servants, Bring him down unto me, that I may set mine eyes upon him.

כב. וַנֹּאמֶר אֶל אֲדֹנִי לֹא יוּכַל הַנַּעַר לַעֲזֹב אֶת אָבִיו וְעָזַב אֶת אָבִיו וָמֵת:

καὶ εἴπαμεν τῷ κυρίῳ οὐ δυνήσεται τὸ παιδίον καταλιπεῖν τὸν πατέρα ἐὰν δὲ καταλίπῃ τὸν πατέρα ἀποθανεῖται

22 ܘܐܸܡܲܪ݂ܢ ܡܵܪܲܢ: ܠܵܐ ܡܸܫܟܲܚ ܛܲܠܝܵܐ ܠܡܸܫܒܲܩ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ: ܘܐܸܢ ܫܵܒܹܩ ܠܐܲܒ݂ܘܼܗܝ ܡܵܐܹܬܼ.

Suggessimus domino meo: "Non potest puer relinquere patrem suum; si enim illum dimiserit, morietur".

Եւ ասացաք ցտէր. Ոչ կարէ մանուկն թողուլ զհայր իւր. ապա թէ թողուցու զհայրն իւր` մեռանի:

ხოლო ჩუენ გარქუთ შენ, უფალსა ჩუენსა, ვერ ჴელ-გეწიფების ყრმასა მას დატევებად მამისა, უკუეთუ დაუტეოს მამაჲ, მოკუდეს იგი. 22 22

22 And we said unto my lord, The lad cannot leave his father: for if he should leave his father, his father would die.

כג. וַתֹּאמֶר אֶל עֲבָדֶיךָ אִם לֹא יֵרֵד אֲחִיכֶם הַקָּטֹן אִתְּכֶם לֹא תֹסִפוּן לִרְאוֹת פָּנָי:

σὺ δὲ εἶπας τοῖς παισίν σου ἐὰν μὴ καταβῇ ὁ ἀδελφὸς ὑμῶν ὁ νεώτερος μεθ᾽ ὑμῶν οὐ προσθήσεσθε ἔτι ἰδεῖν τὸ πρόσωπόν μου

23 ܘܐܸܡܲܪ݂ܬ ܠܥܲܒ݂ܕܲܝܟ: ܕܐܸܢ ܠܵܐ ܢܵܚܹܬܼ ܐܲܚܘܼܟ݂ܘܿܢ ܙܥܘܿܪܵܐ ܥܲܡܟ݂ܘܿܢ: ܠܵܐ ܬܵܘܣܦܘܼܢ ܠܡܸܚܙܵܐ ܐܲܦܲܝ.

Et dixisti servis tuis: "Nisi venerit frater vester minimus vobiscum, non videbitis amplius faciem meam".

Եւ դու ասացեր ցծառայս քո. Եթէ ոչ իջանիցէ եղբայրն ձեր կրտսեր ընդ ձեզ, մի՛ յաւելուցուք տեսանել զերեսս իմ:

ხოლო შენ არქუ მონათა შენთა: უკუეთუ არა მოვიდეს ძმაჲ თქუენი უმრწემესი თქუენ თანა, არ-ღა-რა შესძინოთ ხილვად პირისა ჩემისა. 23 23

23 And thou saidst unto thy servants, Except your youngest brother come down with you, ye shall see my face no more.

כד. וַיְהִי כִּי עָלִינוּ אֶל עַבְדְּךָ אָבִי וַנַּגֶּד לוֹ אֵת דִּבְרֵי אֲדֹנִי:

ἐγένετο δὲ ἡνίκα ἀνέβημεν πρὸς τὸν παῖδά σου πατέρα δὲ ἡμῶν ἀπηγγείλαμεν αὐτῷ τὰ ῥήματα τοῦ κυρίου

24 ܘܟܲܕ݂ ܣܠܸܩܲܢ ܠܘܵܬܼ ܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܐܲܒ݂ܘܼܢ: ܘܚܵܘܝܼܢܵܝܗܝ ܦܸܬܼܓ݂ܵܡܵܘܗܝ ܕܡܵܪܝ.

Cum ergo ascendissemus ad famulum tuum patrem nostrum, narravimus ei omnia, quae locutus est dominus meus,

Եւ եղեւ իբրեւ ելաք մեք առ ծառայ քո հայր մեր, պատմեցաք նմա զբանս տեառն մերոյ:

და იყო, ვითარცა აღვედით მონისა შენისა, მამისა ჩუენისა, უთხართ მას სიტყუაჲ უფლისაჲ ჩუენისა. 24 24

24 And it came to pass when we came up unto thy servant my father, we told him the words of my lord.

כה. וַיֹּאמֶר אָבִינוּ שֻׁבוּ שִׁבְרוּ לָנוּ מְעַט אֹכֶל:

εἶπεν δὲ ἡμῖν ὁ πατὴρ ἡμῶν βαδίσατε πάλιν ἀγοράσατε ἡμῖν μικρὰ βρώματα

25 ܐܸܡܲܪ ܠܲܢ ܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܐܲܒ݂ܘܼܢ: ܗܦܘܿܟ݂ܘ ܡܘܼܪܘ ܠܲܢ ܩܲܠܝܼܠ ܥܒ݂ܘܼܪܵܐ.

et dixit pater noster: "Revertimini et emite nobis parum tritici".

Եւ ասէ հայրն մեր. Երթայք դարձեալ գնեցէք մեզ սակաւ մի կերակուր:

და მრქუა ჩუენ მონამან შენმან, მამამან ჩუენმან: წარვედით, და მიყიდეთ ჩუენ კუალად მცირედ საზრდელი. 25 25

25 And our father said, Go again, and buy us a little food.

כו. וַנֹּאמֶר לֹא נוּכַל לָרֶדֶת אִם יֵשׁ אָחִינוּ הַקָּטֹן אִתָּנוּ וְיָרַדְנוּ כִּי לֹא נוּכַל לִרְאוֹת פְּנֵי הָאִישׁ וְאָחִינוּ הַקָּטֹן אֵינֶנּוּ אִתָּנוּ:

ἡμεῖς δὲ εἴπαμεν οὐ δυνησόμεθα καταβῆναι ἀλλ᾽ εἰ μὲν ὁ ἀδελφὸς ἡμῶν ὁ νεώτερος καταβαίνει μεθ᾽ ἡμῶν καταβησόμεθα οὐ γὰρ δυνησόμεθα ἰδεῖν τὸ πρόσωπον τοῦ ἀνθρώπου τοῦ ἀδελφοῦ τοῦ νεωτέρου μὴ ὄντος μεθ᾽ ἡμῶν

26 ܘܐܸܡܲܪ݂ܢ ܠܐܲܒ݂ܘܼܢ: ܠܵܐ ܡܸܫܟܿܚܝܼܢܲܢ ܠܡܸܚܲܬܼ: ܐܸܢ ܢܵܚܹܬܼ ܐܲܚܘܿܢ ܙܥܘܿܪܵܐ ܥܲܡܲܢ: ܢܵܚܬܿܝܼܢܲܢ: ܡܸܛܠ ܕܠܵܐ ܡܸܫܟܿܚܝܼܢܲܢ ܠܡܸܚܙܵܐ ܐܲܦܵܘܗܝ ܕܓܲܒ݂ܪܵܐ: ܟܲܕ݂ ܐܲܚܘܿܢ ܙܥܘܿܪܵܐ ܠܵܐ ܗ̄ܘܵܐ ܥܲܡܲܢ.

Cui diximus: "Ire non possumus. Si frater noster minimus descenderit nobiscum, proficiscemur simul; alioquin, illo absente, non poterimus videre faciem viri".

Եւ մեք ասացաք թէ Ոչ կարեմք իջանել անդր, եթէ ոչ եղբայրդ մեր կրտսեր իջանիցէ ընդ մեզ, եւ ապա իջանիցեմք. զի ոչ կարեմք տեսանել զերեսս առնն, եթէ եղբայրդ մեր կրտսեր ընդ մեզ ոչ իցէ:

ხოლო ჩუენ ვარქუთ: ვერ, ჴელ-გუეწიფების შთასლვად, არა თუ ძმაჲ ჩუენი უმრწემესი შთამოვიდეს ჩუენ თანა, რამეთუ ვერ ჴელ-გუეწიფების ხილვად პირისა კაცისა მის, უკუეთუ ძმაჲ ჩუენი უმრწემესი არა იყოს ჩუენ თანა. 26 26

26 And we said, We cannot go down: if our youngest brother be with us, then will we go down: for we may not see the man's face, except our youngest brother be with us.

כז. וַיֹּאמֶר עַבְדְּךָ אָבִי אֵלֵינוּ אַתֶּם יְדַעְתֶּם כִּי שְׁנַיִם יָלְדָה לִּי אִשְׁתִּי:

εἶπεν δὲ ὁ παῖς σου ὁ πατὴρ ἡμῶν πρὸς ἡμᾶς ὑμεῖς γινώσκετε ὅτι δύο ἔτεκέν μοι ἡ γυνή

27 ܘܐܸܡܲܪ݂ ܠܲܢ ܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܐܲܒ݂ܘܼܢ: ܐܲܢ̄ܬܿܘܿܢ ܝܲܕ݂ܥܝܼܢ ܐܲܢ̄ܬܿܘܿܢ ܕܲܬܼܪܹܝܢ ܝܸܠܕܲܬܼ ܠܝܼ ܐܲܢ̄ܬܲܬܼܝ.

Ad quae servus tuus pater meus respondit: "Vos scitis quod duos genuerit mihi uxor mea.

Եւ ասէ ցմեզ ծառայ քո հայր մեր. Դուք իսկ գիտէք զի երկուս ծնաւ ինձ կին իմ:

ხოლო მრქუა ჩუენ მამამან ჩუენმან, მონამან შენმან, ჩუენდა მომართ: თქუენ უწყით, რამეთუ ორნი შუნა იგინი ცოლმან ჩემმან. 27 27

27 And thy servant my father said unto us, Ye know that my wife bare me two sons:

כח. וַיֵּצֵא הָאֶחָד מֵאִתִּי וָאֹמַר אַךְ טָרֹף טֹרָף וְלֹא רְאִיתִיו עַד הֵנָּה:

καὶ ἐξῆλθεν ὁ εἷς ἀπ᾽ ἐμοῦ καὶ εἴπατε ὅτι θηριόβρωτος γέγονεν καὶ οὐκ εἶδον αὐτὸν ἔτι καὶ νῦν

28 ܘܲܢܦܲܩ ܚܲܕ݂ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬܼܝ: ܘܐܹܡܪܹܬ ܕܡܸܩܛܲܠ ܩܛܝܼܠ: ܘܠܵܐ ܚܙܲܝܬܹܗ ܥܕܲܡܵܐ ܠܗܵܫܵܐ.

Egressus est unus a me, et dixi: Bestia devoravit eum! Et hucusque non comparet.

Մին ել յինէն եւ ասացէք թէ գազանակուր եղեւ, եւ ոչ եւս տեսանեմ զնա մինչեւ ցայժմ:

და ერთი იგი წარწყმდა, განვიდა ჩემგან და სთქუთ: მჴეცმან შეჭამა იგი და არ-ღა-რა ვიხილე. 28 28

28 And the one went out from me, and I said, Surely he is torn in pieces; and I saw him not since:

כט. וּלְקַחְתֶּם גַּם אֶת זֶה מֵעִם פָּנַי וְקָרָהוּ אָסוֹן וְהוֹרַדְתֶּם אֶת שֵׂיבָתִי בְּרָעָה שְׁאֹלָה:

ἐὰν οὖν λάβητε καὶ τοῦτον ἐκ προσώπου μου καὶ συμβῇ αὐτῷ μαλακία ἐν τῇ ὁδῷ καὶ κατάξετέ μου τὸ γῆρας μετὰ λύπης εἰς ᾅδου

29 ܘܕܲܒ݂ܪܝܼܢ ܐܢ̄ܬܿܘܿܢ ܐܵܦ ܠܗܵܢܵܐ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬܼܝ: ܘܐܵܪܲܥ ܠܹܗ ܣܲܩܘܼܒ݂ܠܵܐ: ܘܡܲܚܬܼܝܼܢ ܐܢ̄ܬܿܘܿܢ ܣܲܝܒܿܘܼܬܼܝ ܒܒ݂ܝܼܫܬܵܐ ܠܲܫܝܘܿܠ.

Si tuleritis et istum a facie mea, et aliquid ei in via contigerit, deducetis canos meos cum maerore ad inferos".

Արդ եթէ զսա եւս առնուցուք յերեսաց իմոց, եւ պատահիցէ սմա հիւանդութիւն ի ճանապարհի``, իջուցանէք զծերութիւնս իմ տրտմութեամբ հանդերձ ի դժոխս:

აწ უკუე ესე-ღა თუ წარიყუანოთ პირისაგან ჩემისა და შეხუდეს მაგას სნეულებაჲ გზასა ზედა, შთაავლინოთ სიბერე ჩემი მწუხარებით ჯოჯოხეთა. 29 29

29 And if ye take this also from me, and mischief befall him, ye shall bring down my gray hairs with sorrow to the grave.

ל. וְעַתָּה כְּבֹאִי אֶל עַבְדְּךָ אָבִי וְהַנַּעַר אֵינֶנּוּ אִתָּנוּ וְנַפְשׁוֹ קְשׁוּרָה בְנַפְשׁוֹ:

νῦν οὖν ἐὰν εἰσπορεύωμαι πρὸς τὸν παῖδά σου πατέρα δὲ ἡμῶν καὶ τὸ παιδάριον μὴ ᾖ μεθ᾽ ἡμῶν ἡ δὲ ψυχὴ αὐτοῦ ἐκκρέμαται ἐκ τῆς τούτου ψυχῆς

30 ܘܗܵܫܵܐ ܡܵܐ ܕܐܸܙܲܠܢ ܠܘܵܬܼ ܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܐܲܒ݂ܘܼܢ ܘܛܲܠܝܵܐ ܠܵܐ ܗ̄ܘܵܐ ܥܲܡܲܢ: ܘܢܲܦ̮ܫܹܗ ܚܲܒܿܝܼܒ݂ܵܐ ܠܹܗ ܐܲܝܟ ܢܲܦ̮ܫܹܗ.

Igitur, si intravero ad servum tuum patrem meum, et puer defuerit cum anima illius ex huius anima pendeat

Եւ արդ եթէ երթայցեմք առ ծառայ քո հայր մեր, եւ պատանեակս չիցէ ընդ մեզ, եւ նորա ոգին կախեալ կայ զդորա ոգւոյդ:

აწ უკუეთუ შევიდე მონისა შენისა, მამისა ჩუენისა, და ყრმაჲ ეგე არა იყოს ჩუენ თანა, რამეთუ სულნი მისნი გამოაბენ სულთა მაგისთა. 30 30

30 Now therefore when I come to thy servant my father, and the lad be not with us; seeing that his life is bound up in the lad's life;

לא. וְהָיָה כִּרְאוֹתוֹ כִּי אֵין הַנַּעַר וָמֵת וְהוֹרִידוּ עֲבָדֶיךָ אֶת שֵׂיבַת עַבְדְּךָ אָבִינוּ בְּיָגוֹן שְׁאֹלָה:

καὶ ἔσται ἐν τῷ ἰδεῖν αὐτὸν μὴ ὂν τὸ παιδάριον μεθ᾽ ἡμῶν τελευτήσει καὶ κατάξουσιν οἱ παῖδές σου τὸ γῆρας τοῦ παιδός σου πατρὸς δὲ ἡμῶν μετ᾽ ὀδύνης εἰς ᾅδου

31 ܘܡܵܐ ܕܚܵܙܹܐ ܕܠܲܝܬ ܛܲܠܝܵܐ ܥܲܡܲܢ: ܡܵܐܹܬܼ: ܘܡܲܚܬܼܝܼܢ ܥܲܒܕܲܝܟ ܣܲܝܒܿܘܼܬܹܗ ܕܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܐܲܒ݂ܘܼܢ ܒܕ݂ܵܘܘܿܢܵܐ ܠܲܫܝܘܿܠ.

videritque eum non esse nobiscum, morietur; et deducent famuli tui canos eius cum dolore ad inferos.

Եւ լինիցի իբրեւ ոչ տեսանիցէ ընդ մեզ զմանուկդ, վախճանիցի. եւ իջուցանիցեն ծառայք քո զծերութիւն ծառայի քո հօր մերոյ չարչարանօք հանդերձ ի դժոխս:

და იყოს, რაჟამს იხილოს, ვითარმედ ყრმაჲ ეგე არა არს ჩუენ თანა, აღესრულოს და შთავიდეს სიბერე მამისა ჩუენისა მწუხარებით ჯოჯოხეთა. 31 31

31 It shall come to pass, when he seeth that the lad is not with us, that he will die: and thy servants shall bring down the gray hairs of thy servant our father with sorrow to the grave.

לב. כִּי עַבְדְּךָ עָרַב אֶת הַנַּעַר מֵעִם אָבִי לֵאמֹר אִם לֹא אֲבִיאֶנּוּ אֵלֶיךָ וְחָטָאתִי לְאָבִי כָּל הַיָּמִים:

ὁ γὰρ παῖς σου ἐκδέδεκται τὸ παιδίον παρὰ τοῦ πατρὸς λέγων ἐὰν μὴ ἀγάγω αὐτὸν πρὸς σὲ καὶ στήσω αὐτὸν ἐναντίον σου ἡμαρτηκὼς ἔσομαι πρὸς τὸν πατέρα πάσας τὰς ἡμέρας

32 ܡܸܛܠ ܕܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܥܪܲܒ݂ ܒܛܲܠܝܵܐ ܡ̣ܢ ܠܘܵܬܼ ܐܲܒ݂ܘܼܢ: ܘܐܸܡܪܹܬܼ ܕܐܸܢ ܠܵܐ ܐܲܝܬܿܝܼܘܗܝ ܠܵܟ: ܐܸܚܛܸܐ ܠܐܲܒ݂ܝ ܟܠܗܘܿܢ ܝܵܘܡܵܬܼܵܐ.

Servus tuus pro puero patri meo spopondit: Nisi reduxero eum, peccati reus ero in patrem meum omni tempore.

Զի ծառայի քո առեալ է յերաշխի զմանուկդ ի հօրէ իւրմէ. ասեմ. Եթէ ոչ ածից զդա առ քեզ եւ կացուցից առաջի քո``, յանցաւոր եղէց առ հայր իմ զամենայն աւուրս:

რამეთუ მონასა შენსა თავს-მიდებიეს ყრმაჲ ეგე მამისაგან და ვარქუ: უკუეთუ არა მოვიყუანო შენ წინაშე და დავადგინო, შეცოდებულ ვიყო მე მამისა ყოველთა დღეთა. 32 32

32 For thy servant became surety for the lad unto my father, saying, If I bring him not unto thee, then I shall bear the blame to my father for ever.

לג. וְעַתָּה יֵשֶׁב נָא עַבְדְּךָ תַּחַת הַנַּעַר עֶבֶד לַאדֹנִי וְהַנַּעַר יַעַל עִם אֶחָיו:

νῦν οὖν παραμενῶ σοι παῖς ἀντὶ τοῦ παιδίου οἰκέτης τοῦ κυρίου τὸ δὲ παιδίον ἀναβήτω μετὰ τῶν ἀδελφῶν

33 ܘܗܵܫܵܐ ܢܦܘܼܫ ܥܲܒ݂ܕܵܟ݂ ܚܠܵܦ ܛܲܠܝܵܐ: ܥܲܒ݂ܕܵܐ ܠܡܵܪܝ: ܘܛܲܠܝܵܐ ܢܸܣܲܩ ܥܲܡ ܐܲܚܵܘ̈ܗܝ.

Manebo itaque servus tuus pro puero in ministerio domini mei, et puer ascendat cum fratribus suis.

Եւ արդ կացից ես ծառայ քո փոխանակ մանկանդ ստրուկ տեառն իմոյ, եւ պատանեակդ ելցէ ընդ եղբարս իւր:

აწ უკუე ვდგე მე მონად შენდა ყრმისა მაგის წილ, ხოლო ყრმაჲ ეგე აღვიდეს ძმათა თანა მამისა თჳსისა. 33 33

33 Now therefore, I pray thee, let thy servant abide instead of the lad a bondman to my lord; and let the lad go up with his brethren.

לד. כִּי אֵיךְ אֶעֱלֶה אֶל אָבִי וְהַנַּעַר אֵינֶנּוּ אִתִּי פֶּן אֶרְאֶה בָרָע אֲשֶׁר יִמְצָא אֶת אָבִי:

πῶς γὰρ ἀναβήσομαι πρὸς τὸν πατέρα τοῦ παιδίου μὴ ὄντος μεθ᾽ ἡμῶν ἵνα μὴ ἴδω τὰ κακά ἃ εὑρήσει τὸν πατέρα μου

34 ܡܸܛܠ ܕܐܲܝܟܲܢܵܐ ܐܸܣܲܩ ܠܘܵܬܼ ܐܲܒ݂ܝ: ܘܛܲܠܝܵܐ ܠܵܐ ܗ̄ܘܵܐ ܥܲܡܝ: ܕܲܠܡܵܐ ܐܸܚܙܸܐ ܒܒ݂ܝܼܫܬܵܐ ܕܬܸܓܼܕܲܫ ܠܐܲܒ݂ܝ.

Non enim possum redire ad patrem meum, absente puero, ne calamitatis, quae oppressura est patrem meum, testis assistam”.

քանզի զիա՞րդ ելանիցեմ առ հայրն իմ, եթէ պատանեակդ չիցէ ընդ մեզ. զի մի՛ տեսից զչարիսն որ գտանիցեն զհայրն իմ:

ვითარმე უკუე აღვიდე მამისა, არა თუ იყოს ძმაჲ ჩუენი უმრწემესი ჩუენ თანა, რათა არა ვიხილო ძჳრი, რომელი პოოს მამამან ჩემმან? 34 34

34 For how shall I go up to my father, and the lad be not with me? lest peradventure I see the evil that shall come on my father.

Permanent link

http://www2.hf.uio.no/common/apps/permlink/permlink.php?app=polyglotta&context=ctext&uid=e81d69d7-8d60-11e4-856a-001cc4ddf0f4

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages

Choose display