Í þessum hætti eru skot[hendingar] í fyrsta ok þriðja vísuorði ok stafaskipti sem í dróttkvæðum hætti, en at ǫðru sem tøgmælt.
Í ǫllu tøglagi er eigi rangt þótt fimm samstǫfur sé í vísuorði er skammar eru sumar ok skjótar.
Þat er tøgdrápuháttr at stef skal vera til fyrsta vísuorðs ok lúka því máli í inu síðarsta vísuorði kvæðisins, ok er rétt at setja kvæðit með svá mǫrgum stefjamélum sem hann vil, ok er þat tíðast at hafa ǫll jafnlǫng, en hvers stefjaméls skal stef upphaf ok niðrlag.
