FYRST JULIAN (springer op og viger langt tilbage fra bordet). Ah! (Bordlamperne synes nær ved at slukkes; over den store bronce-lampe hæver sig en blåligt lysende kreds.)
JULIAN springt auf und weicht vom Tische weit zurück. Ah! Die Tischlampen drohen zu erlöschen; über der großen Bronzelampe erhebt sich ein bläulicher Lichtkreis.
MYSTIKEREN MAXIMOS (kaster sig helt ned). Øjet mod lyset!
MAXIMOS wirft sich ganz nieder. Wende das Auge zum Licht!
FYRST JULIAN. Hist?
JULIAN. Dorthin?
MYSTIKEREN MAXIMOS. Ja, ja!
MAXIMOS. Ja, ja!
PIGERNES SANG (dæmpet fra forgården). Natten, den seende, spænder sit spind; lysten, den leende, lokker dig ind.
GESANG DER MÄDCHEN gedämpft aus dem Vorhofe : Nacht, die wachäugige, Stellt das Netz ein; Lust, die lachäugige, Lockt Dich hinein.
FYRST JULIAN (stirrer mod lysskæret). Maximos! Maximos!
JULIAN starrt auf den Lichtglanz. Maximos! Maximos!
MYSTIKEREN MAXIMOS (sagte). Ser du noget?
MAXIMOS leise. Siehst Du etwas?
FYRST JULIAN. Ja.
JULIAN. Ja!
MYSTIKEREN MAXIMOS. Hvad ser du?
MAXIMOS. Was siehst Du?
FYRST JULIAN. Jeg ser et skinnende ansigt i lyset.
JULIAN. Ich sehe ein leuchtendes Antlitz im Licht!
MYSTIKEREN MAXIMOS. Mand eller kvinde?
MAXIMOS. Mann oder Weib?
FYRST JULIAN. Jeg véd ikke.
JULIAN. Ich weiß nicht.
MYSTIKEREN MAXIMOS. Tal til det.
MAXIMOS. Sprich zu ihm!
FYRST JULIAN. Tør jeg?
JULIAN. Darf ich?
MYSTIKEREN MAXIMOS. Tal; tal!
MAXIMOS. Sprich! Sprich!
FYRST JULIAN (nærmere). Hvi blev jeg?
JULIAN näher. Warum wurde ich?
EN STEMME I LYSET. For at tjene ånden.
EINE STIMME IM LICHTKREIS. Um dem Geist zu dienen.
MYSTIKEREN MAXIMOS. Svarer det?
MAXIMOS. Antwortet es?
FYRST JULIAN. Ja, ja.
JULIAN. Ja, ja!
MYSTIKEREN MAXIMOS. Spørg mere.
MAXIMOS. Frag’ mehr!
FYRST JULIAN. Hvad er min gerning?
JULIAN. Was ist meine Bestimmung?
STEMMEN I LYSET. Du skal grundfæste riget.
DIE STIMME. Du sollst das Reich begründen.
FYRST JULIAN. Hvilket rige?
JULIAN. Welches Reich?
STEMMEN I LYSET. Riget.
DIE STIMME. Das Reich.
FYRST JULIAN. Og på hvilken vej?
JULIAN. Und auf welchem Wege?
STEMMEN I LYSET. På frihedens.
DIE STIMME Auf dem Wege der Freiheit!
FYRST JULIAN. Tal fuldt ud! Hvad er frihedens vej?
JULIAN. Sprich Dich aus! Welches ist der Weg der Freiheit?
STEMMEN I LYSET. Nødvendighedens vej.
DIE STIMME. Der Weg der Notwendigkeit.
FYRST JULIAN. Og ved hvilken magt?
JULIAN. Und durch welche Macht?
STEMMEN I LYSET. Ved at ville.
DIE STIMME. Durch das Wollen.
FYRST JULIAN. Hvad skal jeg ville?
JULIAN. Was soll ich wollen?
STEMMEN I LYSET. Hvad du må.
DIE STIMME. Was Du mußt!
FYRST JULIAN. Det blegner; det svinder –! (nærmere.) Tal, tal! Hvad må jeg?
JULIAN. Es verblaßt – es schwindet –! Näher. Sprich! Sprich! Was muß ich?
STEMMEN I LYSET (veklagende). Julian! (Lyskredsen opløser sig; bordlamperne brænder som før.)
DIE STIMME wehklagend. Julian! Der Lichtkreis löst sich auf; die Tischlampen brennen wie zuvor.
MYSTIKEREN MAXIMOS (ser op). Borte?
MAXIMOS sieht auf. Fort?
FYRST JULIAN. Borte.
JULIAN. Fort.
MYSTIKEREN MAXIMOS. Er du nu vidende?
MAXIMOS. Bist Du jetzt wissend?
FYRST JULIAN. Nu mindst. Jeg hænger over det svælgende dybs befæstning – midt imellem lys og mørke. (han lægger sig atter ned.) Hvad er riget?
JULIAN. Weniger denn je. Ich schwebe über der Feste der unergründlichen Tiefe – mitten zwischen Licht und Finsternis. Er legt sich wieder hin. Was ist das Reich?