M. Si ab Ecclesia publico judicio separati non sunt, quamvis ipsi fortiter ligati sint, utrumque possunt, quia non ipsi, sed Christus per eorum officium ligat et solvit.
Si autem judicio Ecclesiae fuerint exclusi, spernendi sunt ut ethnici.
Quamdiu Judas cum apostolis fuit, ut amicus apparuit; ut alii apostoli praedicavit, baptizavit, signa fecit; postquam ab eis recessit, ut publicus hostis apparuit.
[Quod fecit et monuit, aliquibus profuit, sibi obfuit.]
Ita isti, quamdiu sunt in communione Ecclesiae, omnia sacramenta per eos facta erunt rata;
si seclusi fuerint, quaecumque egerint, erunt irrita.
[Nihil prodest eis interesse.] Quia igitur sunt lupi, a Christi ovibus sunt fugiendi, ut dicitur: “Exite de medio eorum, popule meus, ne participes sitis tormentis eorum” (cf. Apoc. XVIII, 4).
Ef þeir eru eigi í berligum dómi skilðir frá kristninni, þó at þeir sé sjalfir fast bundnir, þá megu þeir þó hvártveggja, því at Kristr binðr ok leysir fyrir þjónustu þeira en eigi þeir sjálfir, en þeir [eru] fyrirlítendr sem heiðnir menn ef þeir eru frá Kristi skilðir. Meðan Júdas var með postulum þá sýndisk hann sem vin, kenndi hann ok skírði ok gerði jartegnir sem aðrir postular, en síðan hann hvarf frá þeim, þá sýndisk hann berr fjándi. Svá eru ok þessir. Meðan þeir eru í samveldi krist[n]innar, þá er nýtandi hǫll sú er þeir gera, en ef þeir eru þaðan skilðir, þá er ónýtt allt þat er þeir gera. Þeir eru flýjendr af Krists sauðum, því at þeir eru vargar, sem ritit er: Farið út frá þeim, lýðr minn, at eigi takit þér hlut með þeim í píslum. Flýjanda er samlag þeira helzt í Guðs embætti [ok] at samneyzlu, sem ritat er: Eigi skuluð ér mat eiga við þá né svefn, né heilsa þeim. Flýja skal þá í hug ok ǫllum vilja ok teygjask ekki eftir verkum þeira.