[1. De deductione justorum in paradisum; et quid sit paradisus.]
[Chapter 1]
[Kapitel 1]
3.1 D. Jam innumeris hydrae capitibus praecisis, aliis atque aliis renascentibus pro eis, eia, lux Ecclesiae, arripe gladium tuae nobilis linguae et silvam quaestionum in qua erro succide, ut liceat mihi errabundo per te ad campum scientiae exire, et qualiter circa morientes agatur evolve.
M. Sicut sponsus cum multitudine militum ad suscipiendam sponsam venit et eam cum cantu gaudeus adducit, ita, cum justus in extremis agit, angelus sui custos cum multitudine angelorum venit et animam ejus, sponsam Christi, de carcere corporis tollit et cum maxima dulcissimae melodiae cantu et immenso lumine ac suavissimo adore ad caeleste perducit palatium in spiritualem paradisum.
3.2 D. Est hic paradisus locus corporens vel ubi?
M. Non est locus corporalis, quia spiritus non habitant in locis [corporalibus], sed est spiritualis beatorum mansio, quam aeterna sapientia perfecit ab initio et est in intellectuali caelo, ubi ipsa divinitas qualis est ab eis facie ad faciem contuetur.
Complete text
I. LIBER PRIMUS: DE DIVINIS REBUS