M. Nullus unquam sanctorum fecit aliquod signum, sed Deus per eos fecit, qui menti illorum praesedit, ut dicitur: “Tu es Deus qui facis mirabilia solus” (Psal., LXXVI, r5 et Psal., LXXI, r8).
Porro olim propter incredulos visibilia signa per justos fecerat, dum corpora languida sanaverat.
Nunc majora, scilicet spiritualia, –per eos perpetrat, dum animas' variis modis languidas curat.
Interdum autem, cum necesse est, exteriora signa per suos agit, interdum etiam per reprobos; sed tamen propter electos mira facit.
Ideo a quibusdam lapsis, quamvis poeuitentibus, Deus recessisse praedicatur, quia per eos signa non operatur.
Ideo vero extremo tempore peuitus signa ab Ecclesia subtrahuntur, ut justi magis per temptationes probati abundantius remunerentur.)
Magister. Engi heilagra gerði sjalfr tákn, heldr Guð fyrir þá, sá er hug þeira sér, sem ritat er: Þú ert í Guði er tákn gerir. Forðum gerði (74) hann sýnilig tákn fyrir helga menn, at lægja ótrú, þá er græddi sjúka líkami, en nú gerir hann meiri tákn andlig fyrir þá er hann græðir sjúkar andir af synðum. Þá gerir hann enn stundum fyrir sína menn in ytri tákn ef nauðsyn verðr. En af því takask ǫll tákn frá Ecclesia á hin[ni] efstu tíð at réttláter dýrkask at meir er þeir standask meiri freistni.
L.: Ingen af de Hellige gjorde selv Mirakler, men Gud formedelst dem, han som seer deres Hu, som skrevet er: “Du er i Gud, som gjör Miraklerne”. Fordum gjorde han synlige Mirakler formedelst hellige Mænd, forat nedslaae Vantroen, da han helbredede syge Legemer; men nu gjör han storre aandelige Mirakler formedelst dem, naar han helbreder de af Synderne syge Sjæle. Desuden gjör han stundom endnu formedelst sine Mænd de ydre Mirakler, naar det bliver (er) nödvendigt. Men af den Grund tages alle Mirakler fra Kirken i den sidste Tid, at de Retfærdige skulle helliggjöres desto mere, idet de modstaae en storre Fristelse.
Complete text
I. LIBER PRIMUS: DE DIVINIS REBUS