You are here: BP HOME > BPG > Thomas de Aquino: Summa Theologica > fulltext
Thomas de Aquino: Summa Theologica

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA III,1-75
Click to Expand/Collapse OptionIII SENTENTIA, 1,1
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA I-II,4-112
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXIII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I,4-32
Click to Expand/Collapse OptionQUDLIBET IV-VIII
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I-II,112-114
UTRUM ANIMA CHRISTI POSSIT COGNOSCERE INFINITA  Respondeo dicendum quod scientia non est nisi entis, eo quod ens et verum convertuntur.  Dupliciter autem dicitur aliquid ens, uno modo, simpliciter, quod scilicet est ens actu;  alio modo, secundum quid, quod scilicet est ens in potentia.  Et quia, ut dicitur in IX Metaphys., unumquodque cognoscitur secundum quod est actu, non autem secundum quod est in potentia,  scientia primo et principaliter respicit ens actu.  Secundario autem respicit ens in potentia, quod quidem non secundum seipsum cognoscibile est, sed secundum quod cognoscitur illud in cuius potentia existit.  Quantum igitur ad primum modum scientiae, anima Christi non scit infinita.  Quia non sunt infinita in actu, etiam si accipiantur omnia quaecumque sunt in actu secundum quodcumque tempus, eo quod status generationis et corruptionis non durat in infinitum;  unde est certus numerus non solum eorum quae sunt absque generatione et corruptione, sed etiam generabilium et corruptibilium.  Quantum vero ad alium modum sciendi, anima Christi in verbo scit infinita.  Scit enim, ut dictum est, omnia quae sunt in potentia creaturae.  Unde, cum in potentia creaturae sint infinita, per hunc modum scit infinita, quasi quadam scientia simplicis intelligentiae, non autem scientia visionis. 
Ez ist zemerken, ob die sele Christi erkenne die unentlichen ding.  Ez ist zesagen, daz die kunst dekeiner andern dinge ist niht wan der wesender ding, umbe daz wan wesendü ding unde war (83) sich mit einander kerent.  Aber in zweier hande wis so heizet eins ein wesendes ding: Ein wis einveltiklichen, daz ist, daz ez ist ein wesendes ding von der tat.  Aber ein ander wis, daz ist, daz ez ist ein wesendes ding in der maht.  Unde als man sprichet in dem einleften capitel in dem buoch, daz da heizet “Methaphisica” ein iekliches ding erkennet man nach dem unde ez ist von der getat, unde niht nach dem unde ez ist in der maht.  Aber die kunst die ansicht ze aller vorderest daz wesende ding in der tat.  Zem andern male so sieht si an daz wesende ding in der maht, die da niht ensint erkentliche nach in selber, sunder nach dem unde erkant ist daz, in welcher maht daz ez ist.  Nu also vil alse zuo der ersten wis der kunst, so enweis die sele Jesu Christi die unentlichen ding niht.  Wan die unentlichen ding ensint niht in der tat, unde noh denne unde nimet man ouch ellü ding (84) welchü daz si sint in der getat nach einer ieklicher zit: umbe daz wan die ordenunge der geberung unde der vergenklicheit volhertet niht biz in die unentlichkeit.  Unde da von ist dirre ein gewissü zale, niht alleine dirre, die da sint ane geberunge unde ane zergenklicheit, sunder ouch der vergenklichen ding unde der geberlichen ding.  Aber alse zuo einer andern wis des wissennes, so weis die sele Jesu Christi in dem worte dü unentlichen ding.  Wan si weiz ellü dü ding, die da sint in der maht der creaturen.  Wan in der maht der creaturen sint unentlichü ding; unde nach dirre wise so bekennet si unentlichü ding unde weis sü, alse von eime einveltigen wissenne des verstans, aber niht von der kunst des gesihtes. 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login