You are here: BP HOME > BPG > Thomas de Aquino: Summa Theologica > fulltext
Thomas de Aquino: Summa Theologica

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA III,1-75
Click to Expand/Collapse OptionIII SENTENTIA, 1,1
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA I-II,4-112
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXIII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I,4-32
Click to Expand/Collapse OptionQUDLIBET IV-VIII
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I-II,112-114
UTRUM IN CHRISTO SINT DUAE VOLUNTATES  Respondeo dicendum quod quidam posuerunt in Christo esse unam solam voluntatem ....  ––– Et ideo in sexta synodo, apud Constantinopolim celebrata, determinatum est oportere dici quod in Christo sint duae voluntates, ubi sic legitur, iuxta quod olim prophetae de Christo, et ipse nos erudivit, et sanctorum patrum nobis tradidit symbolum, duas voluntates naturales in eo, et duas naturales operationes praedicamus.  Et hoc necessarium fuit dici.  Manifestum est enim quod filius Dei assumpsit humanam naturam perfectam ....  Ad perfectionem autem humanae naturae pertinet voluntas, quae est naturalis eius potentia, sicut et intellectus ....  Unde necesse est dicere quod filius Dei humanam voluntatem assumpserit in natura humana.  Per assumptionem autem humanae naturae nullam diminutionem passus est filius Dei in his quae pertinent ad divinam naturam, cui competit voluntatem habere, ut in prima parte habitum est.  Unde necesse est dicere quod in Christo sint duae voluntates, una scilicet divina et alia humana. 
Ez ist zemerken, ob in Christo zwene willen weren.  Ez (107) ist zesagen, daz Apollinaris und Nestorijs unde ouch etliche andern, die sasten in Christo nihtwan einen willen.  Unde dar umbe in dem sechsten concilie, daz da bebegangen wart ze constantinopolim, da wart beterminieret, daz si muosten sprechen, daz in Christo weren zwen willen: unde da liset man also: “Bi dem, daz wilent die propheten von Christo sagten unde daz er uns geleret hat, unde der heiligen vetere glouben hat uns gegeben, daz in im sien zwene willen natürlichen, und predigen in im zwei natürlichen werken.”  Unde daz waz notdurfticlichen zesagenne.  Nu ist daz offenbar, daz gotiz sun an sich nam ein volkomen menschlich nature.  Aber zuo volkomenheit der menschlicher naturen, da behört zuo ein wille, der da naturlichen ist siner macht, alse ouch daz verstan.  Unde da von ist daz von not zesagen, daz der sun gottiz an sich einen menschlichen willen in der menschlichen naturen nam.  Aber übermitz annemunge (108) menschlicher naturen so enhat der sun in den dingen, die da behörent zuo der gotlicher naturen, dekein minrunge geliten, der da zuo gehört, ein wille zehabenne.  Unde da von ist von not zesagen, daz in Christo sin zwen willen, daz ist der menschliche wille unde der götliche wille. 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login