You are here: BP HOME > BPG > Thomas de Aquino: Summa Theologica > fulltext
Thomas de Aquino: Summa Theologica

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA III,1-75
Click to Expand/Collapse OptionIII SENTENTIA, 1,1
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA I-II,4-112
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXIII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I,4-32
Click to Expand/Collapse OptionQUDLIBET IV-VIII
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I-II,112-114
UTRUM AMOR SIT IDEM QUOD DILECTIO  Respondeo dicendum quod quatuor nomina inveniuntur ad idem quodammodo pertinentia,  scilicet amor, dilectio, caritas et amicitia.  Differunt tamen in hoc, quod amicitia, secundum philosophum in VIII Ethic., est quasi habitus; amor autem et dilectio significantur per modum actus vel passionis; caritas autem utroque modo accipi potest.  Differenter tamen significatur actus per ista tria.  Nam amor communius est inter ea, omnis enim dilectio vel caritas est amor, sed non e converso.  Addit enim dilectio supra amorem, electionem praecedentem, ut ipsum nomen sonat.  Unde dilectio non est in concupiscibili, sed in voluntate tantum, et est in sola rationali natura.  Caritas autem addit supra amorem, perfectionem quandam amoris, inquantum id quod amatur magni pretii aestimatur, ut ipsum nomen designat. 
Ez ist zemerken, ob die minne si daz selbe, daz die liebi ist.  Ez ist zesagen, daz man vier namen vindet solicher minne, die der minnen behörent:  daz ist dez ersten einveltiklichen minnen, unde liebi, unde gotliche minne, unde früntlichü minne.  Doch underscheident si sich in dem: [Früntlichü minne], nach dem unde der philosophus sprichet in dem sibenden capitel in dem buoch, daz da heizet “Ethicorum,” “dü ist alse (185) ein habunge,” aber die einveltig “minne” und “die liebi” dü sint bezeichent übermitz die wis der getat oder [der lidunge, aber] “die gotliche minne,” dü mag man nemen in ietwederre wise.  Doch un [der] scheidenlichen so wirt die getat bezeichent übermitz disü drü.  Wan dü minne, dü ist daz einveltigest under disen; wan ein ieklich einveltig minne ist dü liebi unde ouch die gotlich minne; [aber dü liebi unde ouch die gotlich minne] dü enist nüt dü einveltig minne.  Wan die liebi dü leit etwaz zuo über die einveltigen [minne]: die liebi, daz ist also vil ein welende minne, dar umbe die liebi zuo ein vorgandü erwelunge, alse der nam selber hillet.  Unde dar umbe so ist die liebi niht in der begerlichi, sunder si ist alleine in der redelichen nature.  Aber “die götlichü,” dü leit etwaz zuo über die einveltigen minne; etlichü volkomenheit der einveltiger minne, in dem daz si minnet, daz man ahtet eins grozen lons wert, alse der name selber bezeichent. (186) 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login