You are here: BP HOME > BPG > Thomas de Aquino: Summa Theologica > fulltext
Thomas de Aquino: Summa Theologica

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA III,1-75
Click to Expand/Collapse OptionIII SENTENTIA, 1,1
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA I-II,4-112
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXIII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I,4-32
Click to Expand/Collapse OptionQUDLIBET IV-VIII
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I-II,112-114
UTRUM ANIMA CHRISTI HABUERIT OMNIPOTENTIAM  Respondeo dicendum quod, sicut supra dictum est, in mysterio incarnationis ita facta est unio in persona quod tamen remansit distinctio naturarum, utraque scilicet natura retinente id quod sibi est proprium.  Potentia autem activa cuiuslibet rei sequitur formam ipsius, quae est principium agendi.  Forma autem vel est ipsa natura rei, sicut in simplicibus, vel est constituens ipsam rei naturam, sicut in his quae sunt composita ex materia et forma.  Unde manifestum est quod potentia activa cuiuslibet rei consequitur naturam ipsius.  Et per hunc modum omnipotentia consequenter se habet ad divinam naturam.  Quia enim natura divina est ipsum esse Dei incircumscriptum, ut patet per Dionysium, V cap. de Div. Nom.,  inde est quod habet potentiam activam respectu omnium quae possunt habere rationem entis, quod est habere omnipotentiam, sicut et quaelibet alia res habet potentiam activam respectu eorum ad quae se extendit perfectio suae naturae, sicut calidum ad calefaciendum.  Cum igitur anima Christi sit pars humanae naturae, impossibile est quod habeat omnipotentiam. 
Ez ist zemerken, ob die sele Christi hette allemehtikeit.  Ez ist zesagen, alse da vor gesprochen ist von der infleischunge, daz die einung also geschehen ist in der person, daz doch da beleip underscheit der naturen ir beider, daz ist, daz ietwederre naturen bleip, daz ir eigen waz.  Aber die wirkende maht eines ieklichen dinges volget siner formen, dü da ist ein beginne dez wirkennes.  Aber die forme die ist eintweder die nature des dinges, alse in den einveltigen dingen, oder si ist setzende die naturen des (87) dinges selber, alse in den dingen, die da zesamengesast sint von materien unde von formen.  Unde dar umbe so ist daz offenbar, daz die wirkende maht eins ieklichen dinges ervolget sin naturen.  Unde übermitz diz wise so heltet sich die almehtikeit gevolglichen zuo der gotlichen wesunge.  Wan die gotlich nature ist daz wesen gotis selber ane abnemung, alse ez offenbar ist übermitz St. Dyonisium in dem dritten capitel “Von den gotlichen namen.”  Unde dannan von ist daz [si] dis wirkende maht [hat] von gesihte aller ding, die da mügen haben reden der wesender dinge, daz da ist haben almehtikeit: alse ein ieklich ander creature hat ein wirkende maht von gesihte der, zuo den daz sich streket die volkomenheit siner naturen, alse daz heize zuo der hitzunge.  Sit denne daz die sele Jesu Christi ist ein teile der menschlicher nature, so ist unmüglich, daz si habe die almehtikeit. 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login