ROSMER.
Det må ske! Det må! Jeg kan ikke, – jeg vil ikke gå igennem livet med et lig på ryggen. Hjælp mig at kaste det af, Rebekka. Og lad os så kvæle alle mindelser i frihed, i fryd, i lidenskab. Du skal være for mig den eneste hustru, jeg nogen sinde har havt.
ROSMER.
Es muß sein! Es muß! Ich kann – ich will nicht durchs Leben gehen mit einer Leiche auf dem Rücken. Hilf mir sie abwerfen, Rebekka. Und laß uns denn alle Erinnerungen in der Freiheit, der Freude, der Leidenschaft ersticken. Für mich wirst Du die einzige Frau sein, die ich je gehabt habe.
ROSMER.
It must be so! It must! I cannot--I will not--go through life with a dead body on my back. Help me to throw it off, Rebecca; and then let us stifle all memories in our sense of freedom, in joy, in passion. You shall be to me the only wife I have ever had.
罗斯莫
非如此不可!非如此不可!我不能——我也不愿意背着个死人过日子。吕贝克:,帮我撇开这累赘。让咱们用自由、欢乐、热烈的心情来勾销那一大笔旧账。你要做我生平唯一的老婆。