You are here: BP HOME > BPG > Thomas de Aquino: Summa Theologica > fulltext
Thomas de Aquino: Summa Theologica

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA III,1-75
Click to Expand/Collapse OptionIII SENTENTIA, 1,1
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA I-II,4-112
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXIII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I,4-32
Click to Expand/Collapse OptionQUDLIBET IV-VIII
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I-II,112-114
UTRUM CHRISTUS OMNES CORPORALES HOMINUM ASSUMERE DEBUERIT  Respondeo dicendum quod .... Christus humanos defectus assumpsit ad satisfaciendum pro peccato humanae naturae, ad quod requirebatur quod perfectionem scientiae et gratiae haberet in anima.  Illos igitur defectus Christus assumere debuit qui consequuntur ex peccato communi totius naturae, nec tamen repugnant perfectioni scientiae et gratiae.  Sic igitur non fuit conveniens ut omnes defectus seu infirmitates humanas assumeret.  Sunt enim quidam defectus qui repugnant perfectioni scientiae et gratiae, sicut ignorantia, pronitas ad malum, et difficultas ad bonum.  Quidam autem defectus sunt qui non consequuntur communiter totam humanam naturam propter peccatum primi parentis, sed causantur in aliquibus hominibus ex quibusdam particularibus causis, sicut lepra .... et alia huiusmodi.  Qui quidem defectus quandoque causantur ex culpa hominis, puta ex inordinatione victus, quandoque autem ex defectu virtutis formativae.  Quorum neutrum convenit Christo, quia caro eius de spiritu sancto concepta est, qui est infinitae sapientiae et virtutis, errare et deficere non valens;  et ipse nihil inordinatum in regimine suae vitae exercuit.  Sunt autem tertii defectus qui in omnibus hominibus communiter inveniuntur ex peccato primi parentis, sicut mors, fames, sitis, et alia huiusmodi.  Et hos defectus omnes Christus suscepit.  Quos Damascenus vocat naturales et indetractibiles passiones, naturales quidem, quia consequuntur communiter totam humanam naturam;  indetractibiles quidem, quia defectum scientiae et gratiae non important. 
Ez ist zemerken, ob Christus liplich gebresten der menschen (88) alle an sich neme.  Ez ist zesagen, daz Christus alle menschlichen gebresten an sich nam ze gnuog zetüewenne für die sünde der menschlicher naturen, zuo dem daz man suochte, daz er volkomenheit hette der kunst under der gnaden in der sele.  Unde die selben gebresten solte Christus an sich nemen, die ervolget werdent von der sünde der gemeiner menschlicher nature, unde doch einwider stritent si niht der volkomenheit der kunst unde der gnaden.  Unde also so enwaz ez niht behörlich, daz er alle gebresten oder krankeit an sich neme.  Wan ez sint etlich gebresten, die widerkriegent der volkomenheit der kunst unde der gnade: alse unwissentheit unde neigunge ze übele unde unmüglich[eit] zuo guot.  Aber etlich gebresten sint, die niht gemeinlich ervolgent die menschlichen naturen gar durch die sünde des ersten vatters unde muoter, sunder si werdent gesachet in etlichen menschen von etlichen teillichen sachen: alse die uzsetzikeit unde ander solich gebresten.  Welche gebresten daz etwenne (89) gesachet werdent von der schulde des menschen, alse ahte von unordenunge der notdurft; aber etwenne von gebresten der tugenden formelichen.  Aber dirre ieklich bekam Christo niht, wan sin fleische daz wart einphangen von dem heiligen geist, der daz ist einre unentlichü wisheit unde craft, aber irren unde gebresten daz ist von unmügen.  Aber nu enhielte er nihtes niht unordenlich in siner rihtung sines lebens noch enuobete.  Aber die dritten gebresten, die da sint, die vindet man gemeinlichen in allen menschen von der sünde [des ersten] vatter unde muoter, alse der tot unde hunger unde turst unde endrü ding dez glichez.  Unde diz gebresten alle emphieng Christus,  die da Damascenus da heizent “natürliche gebresten unde lidunge, die man niht hinderreden sol”; si sint naturlich, wan si volgent zemale die menschlichen naturen gantze;  unde si sint ouch daz man niht hinderreden sol, wan si bringent niht weder gebresten der gnaden noch der kunst. (90) 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login