You are here: BP HOME > BPG > Thomas de Aquino: Summa Theologica > fulltext
Thomas de Aquino: Summa Theologica

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA III,1-75
Click to Expand/Collapse OptionIII SENTENTIA, 1,1
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA I-II,4-112
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXIII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I,4-32
Click to Expand/Collapse OptionQUDLIBET IV-VIII
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I-II,112-114
UTRUM VOLUNTAS CONCORDANS RATIONI ERRANTI, SIT BONA  Respondeo dicendum .... ita ista quaestio eadem est cum illa qua quaeritur utrum conscientia erronea excuset....  Si igitur ratio vel conscientia erret errore voluntario, vel directe, vel propter negligentiam, quia est error circa id quod quis scire tenetur;  tunc talis error rationis vel conscientiae non excusat quin voluntas concordans rationi vel conscientiae sic erranti, sit mala.  Si autem sit error qui causet involuntarium, proveniens ex ignorantia alicuius circumstantiae absque omni negligentia;  tunc talis error rationis vel conscientiae excusat, ut voluntas concordans rationi erranti non sit mala.  Puta, si ratio errans dicat quod homo teneatur ad uxorem alterius accedere, voluntas concordans huic rationi erranti est mala, eo quod error iste provenit ex ignorantia legis Dei, quam scire tenetur.  Si autem ratio erret in hoc, quod credat aliquam mulierem submissam, esse suam uxorem, et, ea petente debitum, velit eam cognoscere; excusatur voluntas eius, ut non sit mala,  quia error iste ex ignorantia circumstantiae provenit, quae excusat, et involuntarium causat. 
Ez ist zemerken, ob der glichellender wille der irrender bescheidenheit böse si.  Es ist zesagen, daz diz frage ist ein mit der frage, alse man fraget, ob die irrende consciencie entschuldige.  Ez ist zesagen: unde ist, daz die bescheidenheit oder die consciencie irret von willegem irren, oder die rihte oder durch etlich versümnüsse, wan die irrunge ist bi dem, daz etwer schuldig ist zewissenne,  denne so ist ein solichü irrunge der bescheidenheit oder der consciencien niht enschuldigent, ez si der wille, der da glichhellende ist mit der bescheidenheit oder mit der consciencien die also irret, ez si bös.  Aber ist ez ein irrunge, der da daz sachet, daz ieman [un] willicliche etwaz tuot von unwissentheit etlicher biwesender dinge ane versumnüsse,  denne so entschuldigt ein solichü irrunge der bescheidenheit oder der consciencien, alse ein mithellender wille der bescheidenheit, die da irret, (180) ez ensi niht böse.  Alse ahte, ob die bescheidenheit, die da irret, spreche, daz der mensche schuldig si, zegan zuo einer andern ewip, der wille, der da mithellende ist der irrenden bescheidenheit, der ist böse umbe daz, wan diz irrunge komen ist von der unwissentheit der gotlichen gebotte, die er schuldig zewissen ist.  Aber unde irret die bescheidenheit in dem, daz etwer gloubet, daz etliches wip sin ewip were, unde bittet si, daz si in bi ir laze slaffen, so wirt sin wille entschuldiget, daz er niht böse ensi.  Wan diz irrunge kümet von der unwissentheit der bewisunge, die da entschuldigt, unde sachet den unwillige. 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login