You are here: BP HOME > BPG > Thomas de Aquino: Summa Theologica > fulltext
Thomas de Aquino: Summa Theologica

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA III,1-75
Click to Expand/Collapse OptionIII SENTENTIA, 1,1
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA I-II,4-112
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXIII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I,4-32
Click to Expand/Collapse OptionQUDLIBET IV-VIII
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I-II,112-114
UTRUM GRATIA CONVENIENTER DIVIDATUR PER GRATIAM GRATUM FACIENTEM ET GRATIAM GRATIS DATAM  Respondeo dicendum quod, sicut apostolus dicit, ad Rom. XIII, quae a Deo sunt, ordinata sunt.  In hoc autem ordo rerum consistit, quod quaedam per alia in Deum reducuntur; ut Dionysius dicit, in Cael. Hier.  Cum igitur gratia ad hoc ordinetur ut homo reducatur in Deum, ordine quodam hoc agitur, ut scilicet quidam per alios in Deum reducantur.  Secundum hoc igitur duplex est gratia.  Una quidem per quam ipse homo Deo coniungitur, quae vocatur gratia gratum faciens.  Alia vero per quam unus homo cooperatur alteri ad hoc quod ad Deum reducatur.  Huiusmodi autem donum vocatur gratia gratis data,  quia supra facultatem naturae, et supra meritum personae, homini conceditur,  sed quia non datur ad hoc ut homo ipse per eam iustificetur, sed potius ut ad iustificationem alterius cooperetur, ideo non vocatur gratum faciens.  Et de hac dicit apostolus, I ad Cor. XII, unicuique datur manifestatio spiritus ad utilitatem, scilicet aliorum. 
Ez ist zemerken, ob die gnade eigentlichen gescheiden werde übermitz die gnade, die den menschen gneme machet, unde die gnade, die da vergebens gegeben wirt.  Ez ist zesagen, alse (256) St. Paulus sprichet “Zuo den Romeren,” in dem drizehenden capitele, “dü da von gotte sint, dü sint geordent.”  Aber in dem so bestat die ordenunge dez dinges, daz etlichü übermitz etlichü andrü zuo got geleitet werdent, alse St. Dyonisius sprichet in dem buoche “Von den himelschen Ierachien.”  Unde sit denne die gnade ordenet zuo dem, daz der mensche geleitet werde in got, daz wirket si von etlicher ordenunge, also daz die einen von den andern widergeleitet werdent in gotte.  Unde nach dem so ist zweier hande gnade.  Ein gnade, übermitz die der mensch got zuogefüeget werde; unde die heizet “ein gnade, die den menschen gneme machet.”  Ein ander ist, übermitz welche gnade ein mensche dem andern hilfet mit wirken zuo deme, daz er zuo got geleitet werde.  Aber dirre gabe heizet “gnade, die da vergebens gegeben wirt.”  Wan si wirt verlühen über craft der naturen unde über die verdiente der personen dez menschen.  Aber wan si dar zuo niht (257) gegebenne wirt, daz der mensche selbe übermitz si gereht gemachet werde, sunder mer dar zuo, daz er helfe mitwirken einem andern, daz er gereht werde, unde da von so heizet [si] niht ein gnade, die da gneme machet.  Unde von dirre gnade so sprichet St. Paulus in dem ersten capitele “Zuo den von Corinthin”: “Einem ieklichen wirt gegeben offenbarunge des geistes zuo dem nutze der andern. 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login