You are here: BP HOME > BPG > Thomas de Aquino: Summa Theologica > fulltext
Thomas de Aquino: Summa Theologica

Choose languages

Choose images, etc.

Choose languages
Choose display
  • Enable images
  • Enable footnotes
    • Show all footnotes
    • Minimize footnotes
Search-help
Choose specific texts..
    Click to Expand/Collapse Option Complete text
Click to Expand/Collapse OptionTitle
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA III,1-75
Click to Expand/Collapse OptionIII SENTENTIA, 1,1
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA I-II,4-112
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXIII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I,4-32
Click to Expand/Collapse OptionQUDLIBET IV-VIII
Click to Expand/Collapse OptionOPUSCULUM XXII
Click to Expand/Collapse OptionSUMMA THEOLOGICA, I-II,112-114
UTRUM EADEM ADORATIONE ADORANDA SIT HUMANITAS CHRISTI ET EIUS DIVINITAS  Respondeo dicendum quod in eo qui honoratur, duo possumus considerare, scilicet eum cui honor exhibetur, et causam honoris.  Proprie autem honor exhibetur toti rei subsistenti,  non enim dicimus quod manus hominis honoretur, sed quod homo honoretur.  Et si quandoque contingat quod dicatur honorari manus vel pes alicuius, hoc non dicitur ea ratione quod huiusmodi partes secundum se honorentur, sed quia in istis partibus honoratur totum.  Per quem etiam modum aliquis homo potest honorari in aliquo exteriori, puta in veste, aut in imagine, aut in nuntio.  Causa autem honoris est id ex quo ille qui honoratur habet aliquam excellentiam,  nam honor est reverentia alicui exhibita propter sui excellentiam, ut in secunda parte dictum est.  Et ideo, si in uno homine sunt plures causae honoris, puta praelatio, scientia et virtus, erit quidem illius hominis unus honor ex parte eius qui honoratur, plures tamen secundum causas honoris,  homo enim est qui honoratur et propter scientiam, et propter virtutem.  Cum igitur in Christo una sit tantum persona divinae et humanae naturae, et etiam una hypostasis et unum suppositum, est quidem una eius adoratio et unus honor ex parte eius qui adoratur,  sed ex parte causae qua honoratur, possunt dici esse plures adorationes, ut scilicet alio honore honoretur propter sapientiam increatam, et propter sapientiam creatam.  Si autem ponerentur in Christo plures personae seu hypostases, sequeretur quod simpliciter essent plures adorationes.  Et hoc .... reprobatur. 
Ez ist zemerken, ob von einer anbettunge anzebetten si die menscheit Christi unde sin gotheit.  Ez ist zesagen, daz in dem, der da geeret wirt, zweien dinge inne zebetrahtenne sin: daz ist, der dem man ere erbütet unde die sache der eren.  Nu erbütet man eigentlichen allen selbestanden dingen ere.  Wir sprechen niht, daz die hant des menschen geeret werde, sunder daz der mensche geeret werde.  War unde geschiht daz etwenne, daz man sprichet, daz die hant geeret werde oder der fuoz, daz enheizet niht von der reden, daz disü teile übermitz sich selber ze eren sin, aber doch so eret man in diesen teilen die ganzheit. (128)  Uebermitz welichü wis etlicher mensche geeret mag werden in etlicheren uzzern dingen, alse ahte in den kleidern oder in dem bilde oder in dem boten.  Aber die sach der erung ist von dem, daz der, der geeret wirt, etwaz wirdikeit hat.  Wan die ere ist etwaz wirdikeit, die etwem erbotten ist durch siner erberkeit willen.  Unde sint in einem menschen vil sache der eren, alse ahte prelatschaft, kunst unde tugende, so wirt dises menschen ein ere von sinen wegen, der da geeret wirt; unde doch wirt ir vil von der sache der erunge.  Wan der mensche ist, der da geeret wirt, unde durch sin kunst unde durch sin tugent.  Sit denne in Christo niht wan ein persone ist der gotlicher unde menschlicher naturen, unde ein selbestaunge unde ein understant, so ist sin ouch nihtwan ein anbettunge unde ein ere von teile dez, der da angebetten wirt.  Aber von teile der sache, von der man anbettet, so mag man daz spre(129)chen, daz vil anbettunge sien, daz ist, daz er von einre anderre ere geeret wirt durch die wisheit, die da ungeschaffen ist, unde von einer anderre ere durch die geschaffenen wisheit.  Aber unde saste man in Christo vil personen unde vil selbestadunge, so volget daz dar nach, daz einveltiklich weren vil anbettung.  Unde daz ist verworfen. 
 
Go to Wiki Documentation
Enhet: Det humanistiske fakultet   Utviklet av: IT-seksjonen ved HF
Login